พี่โหดครับ มารักกับผมไหม?
ตอนที่32 ฉันก็รักของฉัน เข้าใจบ้างไหม?
ไม่รู้จะพูดยังไงดีกับเช้าของวันนี้ ใจผมเต้นตุบเมื่อนึกถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นเมื่อวาน ตัวต้นเหตุที่ทำผมหน้าร้อนแต่เช้านอนกอดผมจากข้างหลัง เพราะผมไม่อยากขยับตัวมากนัก ขนาดผมนอนอยู่เฉยๆยังปวดสะโพกขนาดนี้ แล้วพี่ซุสเขาจะโอเคปะวะ(ก็เล่นใส่ไม่ยั้งเลย)
หลังจากที่เราสามจุดกันไปแล้ว เรื่องราวของเราจะเป็นยังไงต่อไปนะ เราจะรักกันมากขึ้นไหม? เราหวงกันมากขึ้นไหม? หรือผมจะโดนทิ้งไหม?
ช่างมันเถอะ เรื่องของอนาคต แค่ผมเชื่อใจพี่ซุสก็พอแล้ว
"คิดอะไร?"
ผมสะดุ้ง เมื่อไอ้คนที่ผมคิดว่าหลับพูดข้างหูผมแบบชิดมากๆ
"ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่"
ผมถามเบาๆ ยังไม่กล้าหันไปเผชิญหน้าพี่มันตอนนี้
"เป็นอะไร ใจเต้นแรง"
ไม่เคยฟังเพลงของพี่ป้างอ่อ ~หัวใจเต้นแรง หน้าแดงทุกที ใช่เธอหรือนี่ ที่คอยตลอดมา~~ (เกี่ยวไรกับเพลงนี้?)
"อยู่กับคนที่ใช่ อะไรๆมันก็เต้นนั่นแหละน่า"
ผมตอบแหย่ๆ กลบเกลื่อนความเขิน
"ลุกไหวไหม?"
ผมรู้ครับว่าพี่เป็นห่วง แต่ช่วยมองข้ามผมไปก่อนได้ไหมครับ ผมจะเขินตายเอา! T T
"ไหวครับ พี่ไปอาบน้ำก่อนก็ได้"
ผมพูด พี่ซุสลังเลว่าจะไปดีไหม สุดท้ายก็ตัดใจลุกออกไป ขอผมหัดเดินก่อนนะครับ ไม่รู้ว่าจะเดินเป๋ไปอีกกี่วัน พี่ซุสก็เนอะ รู้ว่าครั้งแรกของผมแม่งดันใส่ไม่ยั้ง ขาผมสั่นริกเมื่อรองรับน้ำหนักของตัวเอง อ่า ไม่อยากเป็นแบบนี้เลย งือออ...(อย่าคิดว่าถุงยางขาดแล้วพี่มันจะหยุด แม่งต่อสดอีกสามรอบ=_=)
ดีที่เมื่อคืนพี่ซุสทำความสะอาดให้ผมเมื่อเรา 'รัก' กันในรอบสุดท้าย ผมเลยตื่นมาด้วยความสบายตัว ไม่ได้แฉะชื่นอะไรให้รำคาญใจ ผมนั่งลงบนเตียงเมื่อลองยืนดูแล้วปรากฎว่าผมยังพอยืนได้อยู่แม้ขาจะสั่นนิดๆก็ตาม
เจ็บอะ มันต้องบวมมากแน่ๆ ผ้าสัมผัสได้
แกร๊ก
แฟนผมเปิดประตูห้องน้ำออกมาด้วยสภาพที่เปียกซก เอ่อ ในห้องน้ำเขามีงานสงกรานต์กันอยู่หรือไร? สภาพเหมือนตกน้ำ ไม่เหมือนอาบน้ำเลยครับ
"เช็ดตัวก่อนดิพี่ โห รีบทำไมนักหนาวะ"
ผมบ่นเบาๆแล้วเดินเข้าไปหาอีกคนด้วยร่างกายที่ไม่สมประกอบเท่าไหร่ แต่ถึงมันจะเจ็บแต่มันก็รู้สึกดีนะเว้ย ไม่เชื่อไปลองกันเองไป
"ลุกมาทำไม"
พี่ซุสคว้าเอวผมเอาไว้เมื่อผมเดินไปใกล้ ก่อนจะดันให้ผมกลับมานั่งบนเตียงเหมือนเดิม
"ผมไม่ได้เป็นง่อยซะหน่อย"
ผมบ่นอุบ พี่ซุสเขกหัวผมเบาๆเพื่อแสดงความรัก ถ้ารักของเรามันเจ็บขนาดนี้ ก็ไม่ต้องแสดงออกมาบ่อยๆก็ได้นะเทพนะ
"อาบน้ำไหว?"
คนตรงหน้าถาม ผมพยักหน้ารัวๆตอบกลับไป เทพซุสเหมือนจะหนักใจที่จะปล่อยไอ้ผ้าไปอาบน้ำ แต่เทพครับ เทพคงลืมว่าผ้าอายุ20แล้ว จะห่วงอะไรนักหนา ผ้าไม่จมน้ำในอ่างตายหรอกครับ เชื่อสิ
"ถ้าพี่ไม่มั่นใจ จะยืนเฝ้าผมในห้องน้ำก็ได้นะ"
ผมพูดประชด แต่คนฟังดันพยักหน้าตกลงซะงั้น เดี๋ยวๆ คือ ผ้าพูดประชดไงเทพ เทพอย่าทำแบบนี้ดิ
"ไปอาบน้ำเร็วๆ"
ไม่พูดเปล่า ยังดันผมให้เดินเข้าห้องน้ำไปอีกต่างหาก ใครจะไปอาบน้ำต่อหน้าพี่ซุสลงวะ!!! ถ้ามันไม่เขินจนตัวแตกตาย ก็คงจะอายจนมุดหัวลงท่อระบายน้ำทิ้งอะแม่ง! เทพทำอะไรไม่คิดชีวิตผ้าพิบัติหมด!!
"อายทำไม ของกูมึงก็เคยเห็น ของมึงกูก็เคยเห็น มึงต้องชินได้แล้วนะ ต่อจากนี้ไป เราคงได้อาบน้ำด้วยกันบ่อยๆ"
ผมตวัดตาไปมองคนพูดอย่างเคืองๆด้วยหน้าที่แดงก่ำ ถึงจะพูดถูกแต่ก็ไม่สำควรพูดปะ!! อ๋อยยย ไม่เขินก็ได้วะ!
ผมเปิดฝักบัวให้น้ำมันไหลรดตัวผมช้าๆ ไม่อยากนอนแช่อ้าง มันสบายไป ไม่ชอบ ปิดน้ำเมื่อตัวของผมเปียกทั้งตัวแล้ว คว้าเอาสบู่เหลวมากดใส่ฟองน้ำ ก่อนจะลูบลำตัวแรงๆ ฟองจากสบู่เหลวผุดขึ้นมาเยอะแยะเลยครับ ชอบจังสบู่คนรวย ฟองแม่งเยอะชิบหาย
ผมลูบท่อนบนเสร็จ แต่ปัญหามันอยู่ตรงท่อนล่างครับ ไม่อยากก้มเลยว่ะ กูปวดเอว แม่งเอ๊ย นาทีนี่อยากเป็นแม่นากครับ จะยืดมือออกไปถูสบู่แบบไม่ต้องก้ม กูนั่งแม่งเลยสัด เจ็บนิดเดียว เดี๋ยวก็หาย
"โอ๊ะ........"
ผมร้องเบาๆตอนที่ก้นสัมผัสกับพื้นกระเบื้องแข็งๆเย็นๆ
"มานี้"
สงสัยเทพแกจะทนดูไม่ไหว ดึงฟองน้ำออกไปจากมือผม ยกเท้าผมขึ้นมาแล้วถูเบาๆ
"เฮ้ยพี่ ไม่ต้อง"
ผมร้องบอกอย่างตกใจ ใครจะไปคิดล่ะว่าพี่ซุสจะทำแบบนี้
"อยู่เฉยๆเหอะ"
ผมเม้มปาก มองดูคนตัวใหญ่ที่คอยแต่จะแกล้งผมอยู่ตลอด คอยสั่งนู่นสั่งนี่ แต่ตอนนี้คนๆเดียวกันกำลังถูสบู่ให้ผมเบาๆเหมือนกลัวผมจะเจ็บยังไงยังงั้น แอบยิ้มครับ นี่ถ้ามีกล้องในมือ ผมจะถ่ายเก็บไว้ดู หึหึ แต่ไม่โพสต์หรอก พี่ซุสพันแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียว ผ้าหวง
"มองอะไร?"
ผมสะดุ้ง เมื่อคนตัวใหญ่พูดออกมาทั้งๆที่เขาไม่ได้มองผมเลยสักนิด รู้ได้ไงว่ามอง โด่ววว
"มองแฟน"
คึคึ หยอดแม่งเลย แฟนน่ารัก ใครๆก็อยากอวด กิ๊วววว
"ใครแฟนมึง?"
"ก็เทพไง"
ผมชักจะชอบเรียกพี่ซุสว่าเทพแล้วล่ะครับ น่ารักดี เหมือนคู่อื่นๆที่เรียกแฟนตัวเองว่าเตี้ยบ้าง อ้วนบ้าง หึ เหมือนเป็นชื่อลับที่เอาไว้เรียกกัน2คน น่ารักจัง ผมมีพี่ซุสเป็นแฟนคนแรก ก็อยากจะทำตัวหวานๆกับแฟนบ้าง น่ารักว่ะผ้า! ><
"ปัญญาอ่อน กูไม่ได้เป็นแฟนมึง"
เขาพูดเรื่อยๆ พร้อมกับขัดตัวผมไปด้วยเบาๆ ผมขมวดคิ้วทำหน้าบึ้ง ถลึงตามองพี่ซุสไปด้วยเลยอะ พูดผิดพูดใหม่นะเทพ ผ้าโหดนะเว้ย พูดไม่เข้าหู ผ้าสามารถต่อยเทพสลบได้เลยนะ (ผ้าล้อเล่น แง่วววว)
พี่ซุสยิ้มขำเมื่อเห็นใบหน้าของผม เขาหัวเราะเบาๆแล้วยื่นหน้าเข้ามาใกล้ก่อนจะกระซิบขางหูว่า.....
"เมื่อคืนกูจดทะเบียนสมรสไปแล้ว""ไม่ใช่ละ!"
ผมพูดกลับทันที แถมตีไหล่พี่ซุสเบาๆด้วยความหมันไส้ หนอยแน่ ขยันทำให้ผมอายนักนะพี่เทพ จะหัวใจวายตายห่าทิ้งพี่เทพให้เป็นม่ายอยู่คนเดียวเพราะคำพูดของพี่เขานั่นแหละ
"วันนี้จะกินอะไร"
พี่ซุสถามในขณะที่ตนเองยังคงก้มหน้าก้มตาอาบน้ำให้ผมอยู่ ผมเองก็ขี้เกียจอาบและ ให้คนอื่นดูแลในวันที่เราอ่อนแอมันก็สบายดีไปอีกแบบ
"กินอะไรดีน่า? พี่ผมอยากกินน้ำตก"
"พ่อมึงสิ!!!"
อีกคนด่ากลับมาทันทีที่ผมพูดจบ ผมตาเหลือกตาลานที่อยู่ๆก็โดนด่า(พี่ซุสเข้าใจว่าเป็นน้ำตกที่เป็นแหล่งท่องเที่ยว)
"พี่! ด่าพ่อตาทำไมวะ"
ผมโวยกลับ
"มึงปัญญาอ่อน"
"ปัญญาอ่อนเหี้ยไรพี่ แค่อยากแดกลาบน้ำตกส้มตำ พี่ด่าพ่อตาแบบนี้ระวังพ่อตาไม่รักนะ"
ผมบ่นอุบ ผีเข้าหรือไงวะ ด่าป๊าซะดังเลย พี่ซุสเงียบไปเมื่อผมพูดจบ เขาหยิบฝักบัวมาเปิดน้ำล้างตัวผม
"แดกไม่เป็น"
พูดพลางหยิบผ้าเช็ดตัวมาห่อตัวผมอย่างกับห่อมัมมี่ พาผมเดินไปที่หน้ากระจก บีบยาสีฟันใส่แปรงให้ผม ผมก็รับมาแปรง
"แอะไอ่เอ็น อ้อแอะอั่งอึ่ง"
(กูเกิ้ลทรานส์ แปลภาษา ไทย-ไทย แปลว่า แดกไม่เป็นก็แดกอย่างอื่น)ผมพูดไปแปรงฟันไป ฟองนี่กระจายเต็มกระตก ลำบากพี่เทพต้องเอาผ้าเช็ดให้
"ทุเรศ"
ด่าคำเดียวแต่เจ็บปวดไปทั้งตระกูล ด่าผมก็เหมือนด่าเฮีย ด่าเฮียก็เหมือนด่าป๊า ด่าป๊าก็เหมือนด่าพ่อตาตัวเองนะเทพนะ
"กรั๊กกกกก"
ผมแปรงฟันเสร็จก็บ้วนปาก คนข้างๆแม่งทำหน้าเนือยได้ที่ แต่ผมไม่แคร์ครับ ในที่สุดผมก็เสร็จกิจในห้องน้ำซะที ออกมาใส่เสื้อผ้าโดยมีลูกมือคอยส่งเสื้อผ้าให้
"โอ้ยๆ พี่เทพ ใส่กางให้หน่อย เจ็บ"
ผมหันไปหาคนข้างๆ พี่ซุสเดินเข้ามาหยิบกางเกงแล้วใส่ให้ผมอย่างไม่อิดออด ป๊าดดด ป๊าดๆๆ น่ารักจัง ><
"ยืนดีๆ"
เขาเอ็ดเมื่อผมยืนไม่ตรงสักที เอียงไปเอนมาอย่างกับคนเมา หึหึ ก็อยากแหย่แฟนบ้าง แฟนน่ารัก
"พี่ซุส วันนี้ไปดูหนังกันไหม?"
ผมถามคนที่ก้มหน้าก้มตากลัดกระดุมกางเกงให้ผมอยู่ จะจริงจังไปไหมวะ!
"แล้วแต่"
"พี่แต่งตัวดิ เร็วๆ ไม่ต้องหล่อมากนะ ผ้าหวง คึคึ"
ผมยักคิ้วให้คนตัวใหญ่ เขาถอนหายใจแล้วส่ายหน้าอย่างเซ็งจัด เขาหันไปเปิดตู้แล้วหยิบเสื้อผ้าออกมาใส่ เสื้อผ้าเขามีแต่สีขาว ดำ และเทา ทำไมไม่มีสีชมพูวะ ไม่สดใสเลยผู้ชายคนนี้ เดี๋ยวผมจะแอบซื้อเสื้อผ้าสีชมพูมาใส่ตู้ไว้ให้เยอะๆเลย
ติ๊ง.....
เสียงโทรศัพท์ของพี่ซุสทำเอาผมก้มลงมองอย่างถือวิสาสะ เป็นข้อความจากเบอร์ที่ไม่ได้เมมเอาไว้
"พี่ ข้อความ"
"อ่านให้ฟังดิ"
ผมทำหน้างง แต่ก็หยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเปิดข้อความอ่าน
"ซุสอยู่ไหนคะ มารับณัชชาด้วย"
ผมอ่านจบอีกคนก็ถอนหายใจพรืด
"ส่งกลับไปว่าไม่ว่าง"
เขาบอกในขณะที่มือยังใส่เสื้อผ้าอยู่ ผมพิมพ์ตามที่พี่ซุสบอก แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ ณัชชานี่ใครวะ? หมายความว่าถ้าพี่ซุสว่างพี่ซุสก็จะไปกับเขาใช่ปะ!! กูจะร้องไห้แล้วแม่ง อธิบายมาสิเว้ย เรื่องคู่หมั้นก็เหมือนกัน เงียบรอใครมาบอกวะ เดี๋ยวพ่อตบ..............ตัวเองซะนี่ เชอะ!
"ทำหน้าเชี้ยไรมึง หึงกูล่ะสิ"
"เออ ผมเป็นแฟนพี่ คงหึงน้องลุงพี่มั้ง"
เฟย์ฟางแก้วจริงมึง(ถามไม่คิด) เห็นหน้าผ้าไหมเทพ หน้าผ้าบึ้งขนาดนี้ เทพยังจะหัวเราะผ้าอีกหรอ ผ้าหึงจริงไม่ติงนังนะ แต่ผ้าไม่ห้ามเทพหรอก อยากมีใครอีกกี่คนก็ไปเลยไป๊!! กูโอเค T T
"ร้องไห้ไมวะ"
พี่แกคงตกใจจริงๆไม่จิงโจ้เมื่อหันกลับมาเห็นผมนั่งน้ำตาไหลพรากๆ กูไม่ได้ร้องไห้ นี่น้ำป่าไหลหลาก
"พี่ซุสแม่งใจร้าย จะคบกับผมพร้อมกับผู้หญิงพวกนี้หรอวะ กูไม่ยอมนะเว้ย"
"ถ้ามึงจะพูดกับกูแบบนี้มึงก็ไม่ต้องเรียกกูพี่ก็ได้นะ"
"ไม่ได้หรอก พี่ซุสแม่งเป็นเทพ"
"ปัญญาอ่อน..........ณัชชาเป็นคู่หมั้นกู"
คราวนี้ผมตาโตเลยครับ หนักกว่ากิ๊กอีก อีห่า คู่หมั้นเหี้ยไร กูไม่ให้มี สาดดดดดด
"ไม่รักพี่ซุสแล่ว!!!"
"ไม่รักเชี้ยไร มึงอยากตายตรงนี้ไหมสัด"
อย่ามาโหดกับผ้านะ!!!!! ผ้ากลัว T T ผ้ารู้เทพทำจริง อย่าทำผ้าเลยยย
"T^T งืด"
"กูมีมึงแล้ว ต่อให้ณัชชาเป็นแม่กู กูก็ไม่เลือกเขา เข้าใจไหม"
"เข้าใจ"
เข้าใจก็ได้วะ แต่โทษฐานทำผมร้องไห้ เอาเสื้อตัวเองมาเป็นผ้าเช็ดหน้าให้ผมซะดีๆ ฮึ่ย!
"ซกมกคนเดียวไม่พอ ต้องให้กูสกปรกกับมึงด้วยใช่ไหม?"
ผมหัวเราะกับประโยคปลงๆของพี่ซุส พี่แกก็ดีดหน้าผากผมเบาๆ.............เบากะเหี้ยไรล่ะ! หัวแตกแล้วมั้งกู เทพพพพพพพ ผ้าเจ็บบบบ
ในที่สุดเราก็ได้ออกมาจากห้องซะที กว่าจะเสด็จกันออกมาได้ แม่งตีกันชิบหาย มองคนข้างๆแล้วเบะปากอย่างหมันไส้ แง่ม! เกลียดการเดินข้างๆพี่ซุสแม่งจริงเลย ทุกคนมองไม่เห็นผมเลยครับ มองแต่ท่านเทพคนเดียวเท่านั้น ผ้าน้อยใจแฮง
"ไปเดินไกลๆไปพี่ ผ้าไม่เดินกับพี่แล้ว"
ความหล่อเอาไว้แซวครับ มีโอกาสก็แซวไป เช่นเดียวความเตี้ยของไอ้ผ้า มีไว้เพื่อล้อเลียน ห่า แล้วมาเดินกับคนสูง191 โคตรพ่อโคตรแม่! ผมไม่เคยคำนึงถึงความเตี้ยของตัวเองเลย จนได้มาเดินคู่พี่เทพมันจะจะแบบนี้ ตอนเด็กๆไม่น่าเอานมโรงเรียนไปซุกใต้โต๊ะเลย T T
"มึงจะเดินกับใครก็ไม่มีใครมองมึงหรอก เจียมตัวบ้าง"
โอ้ยยย ถ้าคนอื่นพูดนะอีผ้าจะด่าสวนชิบ แต่พอพี่เทพแกพูด ทำไมกูสำนึกผิดแปลกๆ
"พี่เทพรออยู่นี่นะ เดี๋ยวผ้าไปซื้อตั๋วเอง"
ผมดันพี่ซุสนั่งลงที่เก้าอี้แถวๆนั้นก่อนจะเดินไปซื้อตั๋ว
"ผีกระชากหัว2ที่ครับ"
หึหึ ผ้ารู้ความลับของพี่เทพมาอย่างนึงครับ พี่ซุสกลัวผี กร๊ากกกกกกก เพราะผ้าขี้ริ้วอย่างผมโดนท่านเทพซุสเหยียบย่ำจนบังเกิดเป็นความแค้น วันนี้ผ้าเลยอยากจะแก้แค้นแบบน่ารักๆหน่อยละกัน หึหึ
"กูไปเข้าห้องน้ำนะ"
ขณะที่ผมยืนแสยะยิ้มอย่างสะใจเงียบๆอยู่คนเดียว คนที่ผมกำลังคิดแก้แค้นอยู่ก็โผล่หน้าเข้ามา เอาซะแอบตั๋วหนังไม่ทัน
"อือ เดี๋ยวผมซื้อป็อบคอร์นรอ"
ผมพูดแล้วยิ้มกว้าง มีพิรุธไหมวะ? ไม่หรอก คึคึ พี่ซุสเดินออกไปแล้ว ส่วนผมก็ไปซื้อชุดป็อบคอร์นมานั่งกินรอ
"เมทำแบบนี้ได้ยังไง?"เฮ้ย คนทะเลาะกันว่ะครับ(กระซิบ) ผมไม่ได้เสือกนะ ที่หันไปมองเพราะแค่อยากรู้เฉยๆ
"เมก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้หรอก แต่มันเป็นไปแล้ว เมจะทำอะไรได้"
ดูเหมือนคู่รักจะทะเลาะกันนะครับ รายงานสดจากผ้าใบเอง แต่ไอ้ผู้ชายนั้นหน้าตาคุ้นๆว่ะเฮ้ย(นึกภาพอีผ้าเกาะเสาแอบดูคนทะเลาะกัน)
"เมไม่ควรนอกใจผมตั้งแต่แรก"
"ทัชก็ควรรู้ไม่ใช่หรอ ว่าที่เมคบกับทัช เมหวังอะไร?"
เหยดดดดดดดดดด กูเจ็บแทน ขนาดเป็นเพียงผู้ชมยังเจ็บจังๆแบบนี้ ถ้าผมเป็นไอ้หมอนั่นมีหวัง วิ่งเอาคอให้ประตูหนีบตายไปแล้ว ผู้หญิงคนนี้โหดสัดวัดพระแก้วเลยครับ ไอ้พี่ทัชนั่งอึ้งเมื่อ(คนที่น่าจะเป็น)แฟนพูดประโยคนั้นออกมา(จำได้แล้วครับ ผู้ชายคนนั้นคือเดือนมหาลัยปี3นี่เอง)
"เมคบกับทัช เพราะทัชหล่อ รวย มีอำนาจ ไม่อย่างนั้นทัชก็คิดสิ ว่าเมคบกับทัชทำไม"
โอ้โห ผมจะหมดความอดทนแล้วครับ ไม่เห็นต้องพูดขยายความก็ได้นี่หว่า ไอ้พี่ทัชมันคงไม่โง่ขนาดที่ไม่รู้ว่าที่เจ้าหล่อนพูดหมายความว่าไง
"พอ"
ฝ่ายชายพูดพึมพำออกมาเบาๆ เหมือนแบบ หมดแรงแล้วครับ ผมเข้าใจนะ ขนาดเรื่องที่ผู้หญิงส่งข้อความมาหาพี่ซุสเมื่อเช้าผมยังเสียใจขนาดนั้น ถ้าพี่ซุสพูดกับผมแบบนี้ ไม่ผมก็พี่ซุสล่ะครับจะต้องตายกันไปข้าง(เฮียมันจะปล่อยไว้เรอะ?)
"ทีนี้ก็ปล่อยเมไปได้แล้ว ทุกวันนี้เมอึดอัดแค่ไหนที่ทัชคอยทำตัวเป็นเจ้าข้าวเจ้าของเม ทัชรู้ไหม?"
"ก็บอกให้พอไงเมอิ!!"
พลั่ก
ซ่า........
"เชี้ยย!! พี่ ผมขอโทษครับ"
"เชี้ยไรวะ!!!"
ผมสะดุ้งเมื่อมือใหญ่คว้าเข้าที่คอเสื้อผม เอ่อ คือผมจะเดินหนีไปที่อื่นครับเพราะทนฟังไม่ได้ แต่เด็กที่ไหนมันวิ่งมาชนกูซะหน้าคมำไปใส่อีพี่ทัชวะเนี้ย!!! กูตายแน่ งืออออ พี่เทพ ช่วยผ้าด้วย ผ้ากลัว
"ก.....ก็เด็กมันวิ่งมาชน พี่ก็ไปต่อยเด็กดิ"
น่าน ใครว่าผมเป็นคนดีครับ กูนี่เลวยันเล็บเลย แต่พี่มันคงไม่ต่อยเด็กหรอก จริงปะละ!
"หน้าเหมือนควายยังจะทำตัวเหมือนควายอีก! สัดเอ้ย!"
ด่ากูควายก็พอแล้ว ยังจะด่ากูสัดอีก กูเลือกไม่ได้แล้วว่ากูจะเป็นตัวอะไร ก็มึงให้กูเป็นควายแล้วอะ!!
"นี่สรุปพี่ก็เห็นผมเป็นควายหรอวะ?"
จะต่อยกูเอาไว้ก่อน ไหนเคลียร์กับกูสิ ว่ามึงเห็นกูเป็นตัวอะไรนะ?
"เออ! ทั้งควายทั้งเหี้ยเลยมึงอะ"
ฮึก.........มึงจะใจร้ายไปแล้วนะ สมน้ำหน้าที่มึงโดนทิ้ง กูขอให้มึงสะดุดล้มหน้าห้าง ไอ้เห้!!
"ฮืออออออออออออ"
ร้องไห้แม่งเลยสัด เป็นไง งงล่ะสิมึง รู้จักผ้าใบน้อยไปแล้ว
"ทัชทำน้องเขาร้องไห้ทำไม?"
"ทัชไม่ได้ทำนะเม มันร้องของมันเอง"
"ทัชก็เป็นแบบนี้ตลอด เอะอะก็ใช้แต่กำลัง"
พูดจบสาวเจ้าก็เดินออกไป ทำเอาพี่ทัชมองตามตาละห้อย เผลอปล่อยคอเสื้อผมออกด้วย งืด นี่พี่ซุสซื้อให้นะเว้ย ยับหมดไอ้ใจหมา
"เพราะมึง!"
แน่ะ! ยังหันมาตะคอกกูอีก เพราะกูห่าไร เขาจะทิ้งมึงอยู่แล้วต่างหาก เชอะๆ
"ผ้า"
"ง่า พี่ซุสสส"
สุดท้ายพี่ซุสก็มาช่วยผ้า พี่ซุสน่ารักจริงๆ เดี๋ยวผ้าให้สองดอกเป็นการตอบแทน หรือจะเอาเป็นช่อดี? (ดอกไม้นะเว้ย)
"ทำเหี้ยไรอยู่"
"ผ้าโดนเด็กที่ไหนวิ่งชนไม่รู้ แล้วแก้วน้ำมันหลุดมือไปโดนพี่เขาอะ ผ้าไม่ได้ตั้งใจนะแต่พี่เขาโกรธใหญ่เลย"
เอ เหมือนจะจำได้ลางๆว่าอีพี่ทัชไม่ชอบเทพซุสของผ้า เจอกันจะจะแบบนี้ จะมิมีมวยเกิดขึ้นใช่ไหม? อย่าไปวางมวยกับเขาเลยพี่เทพ เรากลับไปเล่นมวยปล้ำกันที่บ้านดีกว่า อิอิ(อีดอก! : จากใจผู้แต่ง)
"อ่อ ลูกมึงเองหรอ?"
เปลี่ยนจากหน้ามือเป็นหน้ามันเอง(หนังตีนกับหนังหน้าของมันก็ไม่ต่างกันเท่าไหร่หรอกครับในความคิดผม) ไอ้คนหน้าเศร้าๆที่โดนแฟนทิ้งเมื่อกี้ไปไหนแล้ววะ ห่า
"เมีย"
"สวัสดีครับ ชื่อผ้าใบ เป็นเมียพี่ซุส ถุย!!"
ห่า นี่ก็ตอบตรงเกิ๊น พี่กล้าตอบแบบนั้นผ้าก็กล้าแนะนำตัวแบบนี้เหมือนกันนะเทพ =_=
"อ๋อ อยากลองเปลี่ยนแนวดูหรอวะ ทำไม เบื่อกับผู้หญิงแล้วหรอ?"
โถ ไอ้ใจหมา! อยากจะยกตีนเหยียบหน้าแม่งจริง ถ้าไม่ติดว่ามึงสูงนะ มึงโดนกูแล้ว
"ก็ไม่ได้โดนผู้หญิงทิ้งแล้วกัน"เหยดดดดด นี่ก็จี้แผลสดเขานี่หว่า รู้ได้ไงว่าเขาโดนทิ้ง เทพนี่เทพจริงๆ
"หุบปาก!!"
"มึงก็รูว่าต้องทำยังไง"
โอ้โห พี่เทพกูวินครับ เป็นการทะเลาะกันที่เชือดนิ่มมากๆ เย็นๆ แต่ถึงตาย สนุกว่ะ อยากดูอีก
"ถ้าเขาชักปืนมายิง พี่จะทำยังไงวะ"
"เอามึงบัง"
ครับ โรแมนติกมาก กูขอร้องไห้ด้วยความซาบซึ้งคนเดียวสักครู่ อีพี่เทพพพพพพพพพพพพพพ!!!
หนังเชี้ยไรวะ! น่ากลัวโคตรๆ ดับเบิ้ลโคตรสองที!!!! ห่าเอ๊ย ทำไมกูต้องพลาดพลั้งอยู่ร่ำไป เพราะแผนที่ไตร่ตรองเอาไว้แม่งล้มไม่เป็นท่า
ใครสั่งใครสอนให้พี่ซุสหลับในโรงหนังวะ! กูอยากรู้ แม่งหลับได้ไง ชิบหายตอนแรกก็นึกว่าแกล้ง แต่เปล่า! แม่งหลับจริง โถ่ ผ้าเลยโดนคนเดียวเน้นๆเลย ชื่อหนังจังไร แต่โดนผีหลอกเข้าไป โอ้โห ช็อค!!
"หนังสนุกไหม?"
ยังมีหน้ามาถาม
"พี่รู้อยู่แล้วใช่ปะว่าผมเลือกดูเรื่องนี้ ถึงชิ่งหลับไปแบบนั้น"
"กูไม่โง่แบบมึง"
กูเจ็บใจ!!!!!!
กึก
อยู่ๆพี่ซุสก็หยุดเดินครับ หยุดแบบกึก ไอ้ผ้าแม่งเบรกตามไม่ทันเลย ก็กะว่าจะถามว่าหยุดทำไม แต่ขอมองหน่อยเผื่อจะได้คำตอบเองว่าพี่แกหยุดทำไม คำตอบคือ..........ผู้หญิงหน้าคุ้นมากๆคนหนึ่ง คุ้นมากไม้ยมก155ตัว
"โทรไม่รับ ไม่ตอบข้อความ ณัชชาก็นึกว่าคุณยุ่ง"
เธอหยุดพูด ปรายตามามองผม ทำไม หรือจะตบ?(ใจเย็นผ้า) จะบอกว่าถ้าจะตบก็ตบพี่ซุส กูกลัวเจ็บ
"นี่หรอคะธุระของคุณ"
แล้วเธอก็กอดอกเชิดหน้า แหล่วๆๆๆๆๆ อันนี้งานใหญ่นะบอกเลย
"ผมไม่ได้ยุ่ง แต่คุณนั่นแหละ กำลัง 'ยุ่ง' "
เหยดดดด ทีหลังบอกเขาไปว่าเสือกเลยก็ได้ฮะพี่ซุส แม้พี่จะด่าผู้หญิง แต่ผ้าก็ไม่ได้รักพี่น้อยลงไปเลย เมื่อคุณณัชชาทำอะไรพี่ซุสไม่ได้ก็หันมาหาผมแทน ห๊ะ อะไร คิวผมแล้วหรอ?
พรึบ........
"ห๊ะ?"
ผมร้องเบาๆเมื่อเสื้อแขนยาวสีดำของพี่ซุสหล่นแหมะลงมากลางหัวผมพอดี
"คลุมไว้"
คำสั่งสั้นๆ แต่ผมก็ยอมทำตามโดยดี นี่คงจะเป็นทางเลือกที่โอเคที่สุดแล้วครับ ก็มองไปรอบๆสิครับ โทรศัพท์กี่เครื่องวะนั่น ถ่ายหาน้องลุงมึงกันหรือไง ปวดตับ คุณณัชชาชี้หน้าผม ก่อนจะพูดว่า......
"เธอเองก็โง่เหมือนกันนะ โง่เหมือนหน้าตาโง่ๆของเธอนั่นแหละ ผู้ชายที่เธอควง คือผู้ชายของฉัน"
ควงห่าไรวะ! กูแค่จับมือกันเฉยๆ แล้วไม่ต้องมาธงมาเธอกับกูด้วย อะไร? ผู้ชายของฉันอะไร นี่ผู้ชายของผ้า เป็นเทพของผ้าโว้ย ของขึ้นแต่ทำได้แค่ด่าในใจ
"หยุดพูดจาน่าขายหน้าแบบนั้นซะทีเถอะ คุณไม่อายหรอณัชชา"
"อายทำไมคะ ณัชชาไม่ยอมให้มันจบแบบนี้หรอก"
"หึ พูดอะไรนะห๊ะ ผมขำเป็นบ้า ไม่ยอมให้จบแบบนี้หรอ? ไม่หรอกณัชชา เรื่องของเรามันไม่จบแน่........"
ผมหันมองหน้าพี่ซุสที่ยิ้มมุมปากอย่างกวนส้นตีน
"เราไม่เคยเริ่มกันตั้งแต่แรกแล้ว"เชือดนิ่มอีกแล้วครับ เชือดช้าๆแต่ตายอย่างเร็ว เจ็บลึก บาดแผล รักไม่แน่นอน ความรักมันบั่นทอน
"จะทำอย่างนี้ใช่ไหมซุส!!!"
เธอเริ่มขึ้นเสียง คนก็เริ่มมองเยอะขึ้นแล้วด้วย มึงถ่ายคลิปหาเหี้ยไรครับ! ชิบหาย กูไม่เกี่ยวกูมาซื้อเกี๊ยวน้ำให้พ่อ พี่ซุสปล่อยกูก่อนนนนนนน
"หลบไปณัชชา คุณก็รู้ว่าคุณทำอะไรผมไม่ได้"
กูว่าตอนนี้มันชักไม่สนุกแล้ววะ เกือบลืมไปว่าคุณณัชชาเธอค่อนข้างมีชื่อเสียง แล้วพอมายืนแหกปากใส่ผู้ชายหน้าตาดีเทพๆคนหนึ่งก็ย่อมมีคนอยากเผือกปะ? โอ้ พึ่งรู้ว่าความเสือกมันไม่ดีอย่างนี้นี่เอง(พึ่งสำนึก?)
"แต่ณัชชาทำให้เราหมั้นกันเร็วขึ้นได้"
โถ คิดว่าจะทำให้ผ้าหวั่นไหวหรอ ไม่มีทาง ผ้าเชื่อใจพี่ซุสโว้ย(น้ำตามึงปริ่มอะอีผ้า)
"จะหมั้นวันนี้ หรือพรุ่งนี้ มันก็ไม่มีประโยชน์หรอกณัชชา ลองดูไหม?"
อย่าไปท้าเขาสิโว้ยยยยย ถึงเทพจะโอเค แต่ผ้าไม่โอเคว่ะเฮ้ย
"ฮ่ะ ฮ่าๆ นี่ซุสท้าณัชชาหรอคะ? คิดว่าณัชชาไม่กล้า?"
ว่าแล้วเธอก็แสดงความกล้าโดยการหยิบมือถือออกมาโทรหาใครสักคน
"ค่ะป๊า เรื่องงานหมั้น ณัชชาปรึกษากับซุสแล้ว......"
เดี๋ยวๆมึง กูยังไม่เห็นใครปรึกษาอะไรกันเลยเฮ้ย อย่ามนมอย่ามโน!!! อะไรวะครับเนี่ย มันเกิดขึ้นเร็วมาก ผ้างง ได้แต่มองไปมองมาอย่างทำอะไรไม่ได้ เทพ เทพห้ามคุณณัชชาสิโว้ย หรือจริงๆเทพก็อยากจะหมั้นกับเขาวะห๊ะ
"เอาที่เร็วที่สุดนะคะ เดือนนี้เลยก็ได้.......ค่ะป๊า......เขาอยากรีบหมั้นน่ะค่ะ ณัชชาก็ไม่อยากขัดใจ.......ขอบคุณค่ะป๊า"
เธอวางโทรศัพท์แล้วยิ้มอย่างผู้มีชัย ส่วนเทพของผ้าหน้านิ่งมากครับ นิ่งกว่าเดิมเป็นร้อยเท่า แล้วเสร่อไปท้าเขาหาอั้มพัชราภาอะไรล่ะโว๊ะ!!
"ไม่ต้องดีใจนะคะซุส ที่เราจะได้หมั้นกันเร็วขึ้น"
ไอ้ผ้าเป็นลม...........!! ไม่ต้องมาจับมือผ้าเลย โคตรงอน โคตรซึมเศร้า โคตรถอนหายใจ!!!! แต่พอเห็นพี่ซุสแกมองหน้าผมแล้วขมวดคิ้ว ผมก็ใจอ่อน โถ่ อย่าเครียดเลยพี่เทพ ถึงพี่จะหมั้นกับเขา แต่เราก็ยังเป็นชู้กันได้นะ ว่าแต่...........ทำไมกูต้องเป็นชู้วะ?
"ผ้า........"
เรียกแล้วก็ขมวดคิ้วอีก ก็บอกว่าอย่าเครียดไง ผ้าโอเค ผมยิ้มตอบกลับไปเพื่อให้พี่ซุสรู้ว่า ผมเป็นกำลังใจให้เสมอ สู้ๆนะเทพซุสของผ้า
"มึงยังไม่ได้ทานข้าว"
เพล้ง...........เหมือนแกเตะกำลังใจของผมให้ปลิวหายไปด้วยคำพูดบาดใจเมื่อสักครู่ ห๊ะ? กูหูฝาดหรือเปล่า?
"ห๊ะ"
ผมยิ้มค้างกระพริบตาปริบๆ
"ไปทานข้าวกัน ถ้ามึงผอมลงมากกว่านี้กระดูกมึงหักแน่ตอนโดนกูกอด"
"-////-
เอาที่เทพพอใจแหละ หน้าสิ่วหน้าขวานหน้าค้อนหน้าตะปูยังมีหน้ามาห่วงเรื่องกินอีก เชื่อเขาเลย คุณณัชชาเองก็ตาถลนเมื่อไม่ได้ชมอาการทุรนทุรายของชายตรงหน้า
"ไปเหอะ ยืนตรงนี้นานๆ กูจะอ้วก"
อู้หูวววววววว ยกนี่ เทพซุสวินอีกตามเคย คุณต้องเห็นเมื่อครู่ครับ ตรงคำที่ว่า 'กูจะอ้วก' มองเน้นๆนิ่งๆไปที่คุณณัชชาเต็มๆ โถ ถ้าผมเป็นเธอนะ ผมยืนร้องไห้อะแม่ง
พวกมึงก็เลิกถ่ายกันได้แล้วได้สั่ส!!!!!Click for episode 33****************************************************************************************************
สวัสดีจ้า เกือบลืมว่าวันนี้วันจันทร์ 5555555 หมดไปแล้วสำหรับวันหยุดในช่วงปีใหม่ บางโรงเรียนนี่เปิดปุ๊บสอบปั๊บ อิอิ แต่อย่าเครียดค่ะ อ่านนิยายกันดีกว่า กว่าจะได้ลงนิยาย คนเขียนก็กลัวคนอ่านลืมเหมือนกัน เน่ีอเรื่องดำเนินมาถึงตอนที่33แล้วววววว เรื่องต่อไปแต่งคู่ของใครดีน๊าาาา