พี่โหดครับ มารักกับผมไหม?
ตอนที่43 พี่ซุสไม่ทำการบ้าน!!!
สามอาทิตย์ผ่านไป.......
ยื้อก็เหมือนเราจะยิ่งเหนื่อย........ร้ากกกก ไม่ช่วยอะไรเลย
อะไรครับ? ชีวิตรักผมไม่ได้เป็นแบบเพลงของพี่นัทมีเรียนะครับ ผมก็แค่แบบว่า..........ชีวิตสามอาทิตย์ผมที่ผ่านมามันแบบ......ยกตัวอย่างเช่น
'พี่ซุส พรุ่งนี้ไปเที่ยวในเมืองกันดีกว่า'
'พรุ่งนี้ต้องเข้าสวน'
ทำไมครับ? ทำไมทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆตัวถึงขัดขวางความรักของเราสองคนเช่นนี้? อย่างนานๆทีเราจะมีอะไรกันใช่ไหมครับ? อาจจะเว้นสักเดือนหรือนานมากๆก็สองเดือน แต่นี่ ผมกับพี่ซุสไม่ได้มีอะไรกันมานานมากกกกกกกก ครั้งล่าสุดคือเมื่อครั้งนั้น ก่อนที่พี่ซุสจะไปประชุมต่างจังหวัดนั่นแหละครับ มันนานมากแล้วนะโว้ยยยยยยยย นี่พี่ซุสตายด้านแล้วหรอ?
หรือผมไม่มีอะไรให้น่าสนใจแล้ว หรือผมจะหื่นไปเองคนเดียว ผมพยายามเชิญชวนนะ แต่คำตอบของพี่ซุสคือ
'กูเหนื่อย'
ผมไม่รู้จะโทษใคร จะโทษป๊าที่ใช้งานพี่ซุสหนักดีไหม? หรือจะโทษพี่ซุสที่แม่งงานเยอะเหลือเกิน หรือกูควรจะโทษตัวเองที่ใจไม่กล้าพอที่จะปล้ำพี่ซุส มันก็เป็นเรื่องปกติไหมครับที่ผู้ชายจะต้องมีอารมณ์ทางเพศกับแฟนตัวเอง ยิ่งคนเคยๆกันด้วย มันก็ยิ่งอยากยิ่งขึ้นไปอีก ห่าเอ้ย ทำไมกูลามกแบบนี้วะ
"เป็นไงบ้างพี่วันนี้"
ผมถามในขณะที่มองพี่ซุสกำลังถอดเสื้อ พี่ซุสผิวเข้มขึ้นนิดหน่อย เพราะต้องตากแดดทำสวนทุกวัน วันพุธก็ต้องไปภูเก็ต วันพฤหัสก็หอบงานกลับมาทำที่นี้ ผมก็ช่วยห่านอะไรไม่ได้ จะไปทำสวนช่วย ป๊าก็ไล่ไปเฝ้าร้านค้า อาไรรรรร ป๊าเป็นไร ผ้าไม่เข้าใจอะ
"เฮ้อ...."
ไม่มีคำตอบออกจากปากพี่ซุส มีเพียงเสียงถอนหายใจเท่านั้น เขาหยิบผ้าขนหนูแล้วเดินออกไปอาบน้ำ พี่ซุสสสสสสสสสสส พี่ซุสเป็นไรรรรร อีผ้าอยากจะกรีดร้อง
สักพักใหญ่ๆ(ไม่รู้ว่าพี่แกเผลอหลับในห้องน้ำหรือเปล่า)พี่ซุสก็เดินกลับเข้ามาด้วยผ้าขนหนูผืนเดียวปิดท่อนล่าง เอาตรงๆ เห็นแล้วกูหื่น อยากกระชากผ้าออกแล้วศอกเข้าท้องก่อนจะจับโยนลงเตียงแม่ง นี่กูหื่นไปปะ?
"พี่........สักทีปะ"
ผมนั่งอยู่บนเตียง จ้องพี่ซุสด้วยสายตามุ่งมั่น เขาชะงักมือที่กำลังใส่กางเกงแล้วหันมาหาผม
"อะไร?"
"น่า อย่ามาทำไขสือ"
พี่ซุสขมวดคิ้วก่อนจะหันไปใส่กางเกงต่อ อะไรฟะ นี่ผมเชิญชวนแล้วนะเว้ย
แกร๊ก
พี่ซุสปิดไฟแล้วเดินมานอนข้างๆผม ผมหันไปกอดหมับแล้วรัดแน่น ใช้ขาตัวเองเขี่ยขาพี่ซุสให้แกเกิดอารมณ์ นี่ผมต้องทำถึงขนาดนี้เลยหรอ? แล้วทำไมพี่ซุสถึงยังไม่กดผมอีกล่ะ!!! แถมยังหลับใส่อีก!!!!! พี่ซุสสสสสส T T
เช้า.....
"หือ? เป็นไรผ้า ทำหน้าซะ"
ผมเดินหน้ามุ่ยลงมาจากชั้นสอง อีเฮียมันก็ทักทันที จะไม่ให้ผมหงุดหงิดได้ยังไง พอตื่นมาคนข้างๆก็หายไปแล้ว คืออออ? มอร์นิ่งคิสแบบที่มโนไว้ก็ไม่มี อยู่ๆก็ไปเลย ฮึ่ย!!!
"ก็จะอะไรล่ะ ป๊านั่นแหละ นั่นแฟนผ้านะไม่ใช่ขี้ข้า"
ผมบ่น เฮียวาดมันหัวเราะแต่ม๊าที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ไม่ไกลเลิกคิ้วสูง
"หือ? สรุป นั่นแฟนโตแท้บ่?"
"แม่นตั้ว แฟนผ้าหล่อมากกกกก"
ผมอวดอย่างภาคภูมิ เฮียผ้ามันเบะปากอย่างหมันไส้ เออ ว่าจะถามนานละ
"เออเฮียวาด กูถามจริงๆนะ เฮียกับพี่เทสนี่มีอะไรกันหรือปละ....."
"มีห่าอะไร ไม่มี!!!!!! ไม่มีมากๆ มึงมโน ที่คิดว่ากูกับมันมีอะไรกัน"
.........บักห่าวาด กูตกใจมาก มึงจะรีบปฏิเสธไปไหน? ผมขมวดคิ้วมองไอ้เฮียเขม็ง
"มึงอย่าโกหกกู"
ผมไล่ต้อน เพราะเฮียมันเริ่มมีท่าทีแปลกๆ คล้ายผีจะเข้า
"ผ้า.........."
มันเรียกผมแล้วทำตาละห้อย แต่ผมสู้ครับ ทำตาแข็งสู้ไป วันนี้ผมจะต้องได้รู้ความจริงเกี่ยวกับเฮียวาดกับพี่เทส
"คือ.....กูก็ไม่แน่ใจว่ะ"
"ไม่แน่ใจ? ไม่แน่ใจอะไร?"
"กูไม่แน่ใจว่ากูรู้สึกยังไงกับมัน!!!"
มันพูดแล้วฟลุบลงกับโต๊ะ ไอ้ห่า ไม่เกรงใจม๊าที่ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่ไม่ไกลเลยนะ
"มึง..........ขอเคลียร์ๆ"
ผมพูดอย่างอึ้งๆ คือ......กูงง สับสน รู้สึกอะไร? ยังไง?
"คือ กูก็ไม่เคยคิดหรอกว่าจะไปรู้สึกห่าอะไรกับมัน แต่มึงเข้าใจปะ พอกูมีเรื่องเดือดร้อน มีเรื่องไม่สบายใจทีไร จากคนที่กูคิดว่าพึ่งไม่ได้ที่สุด แม่งกลายเป็นผู้ใหญ่ขึ้นมาซะเฉยๆ คือ...........คือ......"
"มึง เลิกคือซะที สรุปยังไง? ไปปลูกดอกรักกันตั้งแต่เมื่อไหร่"
"กูไม่ได้ตั้งใจไปปลูกดอกรักกับมันซะหน่อย!!!"
มันกอดอกทำหน้าบูด ผมกลอกตาไปมาอย่างรู้สึกประหลาดใจ
ทำไมพี่กูมันทำท่าทางมุ้งมิ้งอะไรปานนี้?
"แล้วได้กันรึยัง?"
ผมถามคำถามยอดฮิต ไอ้เฮียทำหน้าเหวอ สะดุ้งแรงมาก ก่อนจะหยิบแก้วกาแฟของตัวเองแล้วเดินเข้าครัวไป อ่าว หนี หนีไอ้เฮีย อะไรวะ แม่งไปสปาร์คกันตอนไหน ทำไมไม่เล่าให้ฟังบ้าง ฮึ้ยยยย ทั้งไอ้เต้ทั้งไอ้เฮีย ทีผมล่ะ บอกตั้งแต่ตามจีบ โดนทิ้ง คบกัน ยันได้กัน
งอนโว้ยยยยยยยยยยยยย!!!
"ป๊า! ผ้าไม่ไหวแล้วนะ!!!!"
ผมบุกเข้าไปในห้องป๊าเมื่อความอดทนแม่งสิ้นสุดลง
"อะไรของมึง ไอ้ห่า มึงโผล่พรวดเข้ามาแบบนี้ ถ้ากูแดกตับกันอยู่มึงจะทำยังไง"
ผมเบ้หน้าเมื่อป๊าพูดจาอะไรก็ไม่รู้
"ผ้าไม่ไหวแล้วนะป๊า ป๊าจะมาพรากผัวพรากเมียแบบนี้ไม่ได้นะ"
ผมแหวลั่น ป๊าทำหน้ารับไม่ได้แล้วส่ายหัว
"มึงพูดเต็มปากเต็มคำ ไอ้ห่า"
"ป๊าเลิกใช้งานพี่ซุสหนักมากได้แล้ว ผ้าอยากมีเวลาอยู่กับพี่ซุสให้มากกว่านี้นะ"
ป๊าหันมามองหน้าผมแล้วถอนหายใจ เดินมากอดไหล่ผมแล้วพาเดินออกมายืนที่ระเบียง
"ผ้า กูไม่มีอะไรจะให้มึง นอกจากสวนพวกนี้"
ป๊าพูดแล้วมองออกไปที่พื้นที่กว้างข้างหน้า ผมก็มองออกไปบ้าง
"มึงคิดว่ากูรับได้หรอที่มึงไปมีแฟนเป็นผู้ชาย แต่กูไม่กล้าไปห้ามมึง เพราะที่ผ่านมากูทำผิดต่อพวกมึงมาเยอะ เป็นพ่อคนที่ห่วยแตก แดกแต่เหล้า มึงโตมาเป็นคนดีขนาดนี้กูก็ดีใจแล้ว และที่กูให้แฟนมึงมาทำสวน ไม่ใช่เพราะกูแกล้ง แต่กูอยากให้มันทำเป็นทุกอย่าง กูรู้ว่าพอมันเรียนจบมันคงไปเป็นเจ้าคนนายคน แต่ตัวตนของมึงเป็นแค่คนธรรมดา กูอยากให้มันรู้ว่ามึงโตมาด้วยไร่สวน ถ้าวันไหนมันไม่เหลืออะไรแล้ว กูอยากให้มันเลี้ยงมึงด้วยสวนพวกนี้ได้"
ป๊าพูดแล้วหันมายิ้มให้ผม ซึ้งครับ พอรู้เหตุผลแบบนี้แล้ว ผมต้องขอบคุณป๊ามากๆ ผมก็มัวแต่คิดว่าป๊าแกล้ง โถคุณป๊าาาา
"กูรู้ว่ามึงสองคนรักกัน ไอ้นั้นมันคงรักมึงมากแหละ ไอ้ห่า กระโดดจากโต๊ะผู้บริหารมาเป็นชวนสวนชาวไร่ เหอะ ขนาดมันโพกหัว ปิดหน้าหมด ลูกสาวไอ้ยศมันยังนอโผล่ เสนอตัวมาป้อนข้าวป้อนน้ำแฟนมึงได้ทุกวี่ทุกวัน หล่อทะลุผ้าจริงๆ กูถามมึงหน่อย มึงไปหาจากไหนวะ"
ผมอมยิ้มเขิน นึกย้อนนนนน ไปตอนที่เราเจอกันครั้งแรก ตอนนั้นผมไม่เขินหรอกครับ พอมานึกๆตอนนี้ กูเขินฉิบหาย!!!
"กูรักมึงนะผ้า วันไหนที่มึงเสียใจ มึงยังมีกู มีไอ้วาด รู้ไหม?"
ผมพยักหน้าแล้วโผเข้ากอดป๊าด้วยความรัก
"ผ้ารักป๊ากับเฮียเหมือนเดิมนะ ขอโทษที่ผ้ามีหลานให้ไม่ได้"
"เออๆ ช่างมันเหอะ ถึงกูจะบังคับให้มึงเลิกกับมัน ถึงจะไปแต่งงานมีลูก มึงก็ไม่มีความสุขหรอก พาลจะเกลียดกูเปล่าๆ เหมือนที่แฟนมึงทำไง เหี้ยเอ้ย อย่างกับละครหลังข่าว กูนั่งดูทีวีอยู่บ้านนี่ กูลุ้นตามชิบหาย"
ผมหัวเราะเบาๆ ผมยืนอยู่ในเหตุการณ์ยังเผลอกลั้นหายใจเลย ไม่แปลกที่ป๊าจะรู้สึกเมามันส์ไปกับข่าว
"กลับห้องมึงไปได้แล้ว ผัวมึงรอกอดนอนอยู่มั้งนั้น"
ผมพยักหน้าแล้วเขย่งเท้าหอมแก้มป๊า
"ฝันดีนะป๊า"
"เออ ฝันดีเหมือนกัน บอกแฟนมึงด้วย ถ้าเหนื่อยก็หยุดได้"
"คร้าบบบ"
ผมพูดแล้วเดินกลับห้องมาด้วยใบหน้าที่แตกต่างจากตอนเดินมา พี่ซุสหันหน้ามามอง
"ไปไหนมาวะ"
พี่เขาถามเสียงแผ่ว ขนาดเหนื่อยยังมีแก่ใจมาห่วงผมอีกว่าไปไหนมา ดูสิ น่ารักจัง
"ไปคุยกับป๊า พี่ซุส หยุดก็ได้นะ พักบ้าง"
ผมบอกข่าวดี แต่พี่ซุสส่ายหน้า
"ถ้าแค่นี้ทำไม่ได้แล้วกูจะไปทำอะไรแดก"
"งั้นผ้าไปด้วย"
"หือ?"
"พรุ่งนี้ผ้าจะไปทำสวนด้วย"
"นอนอยู่บ้านเป็นคุณนายก็ดีอยู่แล้ว"
พูดแล้วกอดผมให้พออุ่น ผมจับมือของเขาแล้วลูบไปมา รู้สึกว่ามันหยาบขึ้นจากเมื่อก่อนเยอะมาก
"ไม่เอาหรอก ผ้าอยากไปดูพี่ซุสทำงาน แล้วก็ไปช่วยพี่ซุสด้วย"
"อืม แล้วแต่ นอนเหอะ"
พี่แกพูดแล้วจูบหน้าผากผม ผมยิ้มแล้วจูบปลายคางเขาคืน แฟนผ้าน่ารักจัง...^^~
วันต่อมา.........
วันนี้ผมตื่นพร้อมพี่ซุส เพราะผมรัดพี่แกแน่นมาก ไม่มีทางที่พี่แกจะขยับตัวได้โดยที่ผมไม่รู้ตัว ตื่นเต้นครับวันนี้จะได้ไปทำสวนพร้อมพี่ซุส
"ไม่กลัวดำหรือไง?"
พี่ซุสถามเมื่อผมระริกระรี้ในการแต่งตัวมาก ผมส่ายหัวพรึบ
"ไม่กลัวหรอก"
เขาถอนหายใจแล้วหันไปใส่เสื้อผ้าของตัวเอง สวนที่พ่อผมทำคือ สวนส้ม สวนเงาะ สวนชมพู่ และล่าสุดสวนละมุด แรกเริ่มเดิมทีบ้านผมทำนาอย่างเดียวเพราะพ่อติดเหล้ามาก และคนที่ทำนาก็คือปู่ของผม พอปู่ของผมเสียไป พ่อที่ติดเหล้าก็เริ่มที่จะเลิกเหล้าและด้วยเป็นคนที่ว่างงานเลยเริ่มทำสวนเงาะ แต่เพราะที่ดินยังเหลืออีกเยอะ(มาก)พ่อเลยทำสวนส้มและชมพู่เพิ่ม นี่ก็เอาละมุดมาลงแล้ว จบประวัติสวนของท่านศิลปิน
"อะไรเนี่ย ทำไมวันนี้มึงตื่นเร็วจังวะ"
ป๊าทักทันทีที่ผมโผล่หัวลงมาจากบ้าน ผมยักไหล่แล้วทำท่าทางเหมือนโลกนี้มันสดใสมากอะไรแบบนั้น
"วันนี้ผ้าจะเข้าสวนด้วย"
ป๊าเบะปากเมื่อผมพูดจบก่อนจะยกเครื่องดื่มสมุนไพร38ชนิดขึ้นดื่ม
"พอกูบอกว่าลูกไอ้ยศมันมาตามตูดผัวมึงนี่รีบไปเฝ้าผัวเลยนะ"
ผมทำหน้าบู้
"นั่นมันแค่ส่วนนึงน่าป๊า"
เชอะ ไม่คุยกับป๊าละ เบื่อคนรู้ทัน
"พี่ซุสสสสส กินข้าวเช้า"
ผมเรียกทันทีที่เห็นเท้าพี่แก
"โถไอ้ลูกรัก มึงเคยระริกระรี้ขนาดนี้ไหมเวลากูเดินลงมาจากบ้านน่ะห๊ะ!!!"
"ง่าาาาาาาาา รักป๊าอยู่แล้วแหละ แต่พี่ซุส มากินข้าวมา"
"ไอ้ลูกเหี้ย!"
"หือ วันนี้หนูผ้าใบมานำบ่"
พอผมก้าวเข้ามาในสวนชมพู่ปุ๊บ! คนงานก็เอ่ยปากทักกันระนาว ผมคนดัง เห็นแค่เสี้ยวหน้าก็มีคนจำได้ว่าเป็นใคร
"ครับลุง อยู่บ้านเฉยๆมันเบื่อเด้"
ผมตอบอย่างร่าเริง ยิ้มหวานเป็นนางงาม ลุงๆส่วนมากทำงานอยู่ที่นี้มานานแล้ว ส่วนมากเลยเป็นคนแก่ๆทั้งนั้น แก่แต่ยังแข็งแรงนะครับ หันไปเจอลุงยศยืนยิ้มอยู่ในกลุ่มก็เลยสวัสดีเขาอย่างนอบน้อมเป็นพิเศษ
"สวัสดีครับลุงยศ วันนี้ลูกสาวไม่มาหรอครับ?"
ผมถามเข้าประเด็นแบบตรงสุดๆ ลุงยศยิ้มกว้าง
"อ๋อ ไอ้แยมน่ะหรอครับ มาๆ เดี๋ยวสายๆมันก็มาครับ"
ผมพยักหน้ากับคำตอบ มาสิครับ จะได้ตบทีเดียวให้ตกร่องน้ำเลย
"มึงจะทำอะไร"
พี่ซุสก้มลงมาถาม เอ๊ะ นี่ผมแสดงออกมากไปหรอว่ามีแผนอยู่ ผมเปลี่ยนจากยิ้มเลวๆเป็นยิ้มใสๆแทน
"เชื่อใจผมนะครับ"
ผมย้อนคำที่เขาเคยพูดกับผมไว้ พี่ซุสกลอกตาแล้วผลักหัวผมเบาๆ
"พี่ซุสสสสสสสสสสสสสส"
นั้นไง กูใช้เวลาฟรุ้งฟริ้งร่วมกันไม่กี่นาที มารผจญแม่งมาละ มองไปก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งวิ่งถือปิ่นโตเข้ามา นางใส่สายเดี่ยวเอวลอยสีชมพูจ๋า และกางเกงยีนส์ขาสั้น น่าจะเป็นร้านเดียวกับพี่จ๊ะ คันหูสมัยก่อน พี่ซุสหันไปหาผู้หญิงคนนั้นด้วยใบหน้านิ่งสุดเท้า ก็ลองแม่งยิ้มให้หล่อนดูดิ กูจะตบทั้งผู้ชายผู้หญิงเลย
"ไปทำงานเลยพี่ซุส!!"
ผมรีบไล่พี่ซุสไปทำงานก่อนที่ตัวแม่นางแยมจะเข้ามาถึง พี่ซุสส่ายหัวแล้วเดินไปดูงานที่ต้องทำ ผมหันกลับมายิ้มให้น้องแยมที่ยื่นคอชะเง้อมองแฟนผมที่เดินไปนู้นแล้ว ไม่มองกูเลยนะ
"มองหาใครครับน้อง?"
ผมถามขึ้นมาเพราะรอให้น้องเห็นผมชาตินี้ก็คงไม่เห็น แยมมองมาที่ผมแล้วเลิกคิ้ว
"พี่พึ่งมาทำงานวันแรกหรอคะ? ทำไมไม่ไปทำงานล่ะคะ"
ผมกลอกตาบน ใจผมมันโมโหไปแล้วครับ อยากตบเธอลงไปจูบรากต้นชมพู่สักที โมโหโว้ย ผมไม่ใช่คนขี้หึงนะ แต่ผมไม่พอใจที่เธอคนนี้สนใจแฟนผมมากเกินไป แถมยังไล่ผมไปทำงานอีก ทั้งๆที่เธอเองก็ไม่ได้มาที่นี้เพื่อทำงานเหมือนกัน
"แล้วน้องมาทำไมครับ? มาทำสวนหรอ?"
"ก็พ่อของหนูทำสวนอยู่ที่นี้ พ่อสนิทกับลุงศิล เจ้าของไร่น่ะค่ะ"
ผมพยักหน้า ทำเป็นอวด เหอะ! เหอะ!!! เหอะะะะะะะ!!!!
"น้องอายุเท่าไหร่ครับ?"
"16ค่ะ แต่ถ้าพี่จะจีบหนู หนูไม่อนุญาตนะคะ เพราะหนูชอบพี่คนนั้น"
"เหอะ!"
ผมเผลอพ่นลมหายใจออกมา บ้านไม่มีทีวีหรือไง ถึงไม่รู้ว่าเขามีแฟนแล้ว ผมโมโหครับ โมโห!!!! โมโหวววววววว ผมเดินหนีเธอไปหาพี่ซุสที่ยืนคุยกับลุงอีกคนอยู่
"เป็นไร หน้าบึ้งเชียว"
พี่ซุสทักขึ้นมา พอเขาทัก ผมยิ่งหน้าบึ้งไปอีก ยิ่งยัยแยมเดินเข้ามาหาพี่ซุส หน้าผมยิ่งบึ้งขึ้นไปอีก หล่อนตามแฟนผมเหมือนเงาตามตัว ยิ่งประโยคนึงที่ผมได้ยินจากแยม ผมยิ่งหน้าบึ้งเข้าไปอีก!!!!! บึ้งจนหน้าเบี้ยวหมดละ!
"บอกว่ามีแฟนแล้ว เลิกยุ่งซะที"
นี่คือสิ่งที่พี่ซุสพูด
"ไม่เป็นไรหรอก หนูว่าหนูสวยนะ คงสู้แฟนพี่ได้"
และนี่คือสิ่งที่แม่นางตอบ โมโห!!! เกลียดคนมั่นหน้า
"แฟนพี่ซุสเขาไม่สวยหรอกแยม"
ผมพูดแทนพี่ซุสที่ยืนทำหน้าไม่พอใจอยู่ แยมยิ้มกับคำพูดของผมแบบประมาณว่า 'ไม่สวยงั้นหรอ งั้นกูชนะ' อะไรประมาณนี้
"ผมสวยไหมพี่ซุส?"
คราวนี้ผมหันไปถามพี่ซุส ทำหน้าแบ้วใส่เต็มที่ พี่ซุสหัวเราะแล้วก้มลงมาจูบหน้าผากผมเน้นๆ
"ไม่สวย นมก็ไม่มี"
"นะ.......นี้หมายความว่ายังไงคะพี่ซุส?"
"อ๋อ ก็แฟนพี่ซุสไม่สวย เพราะเขาเป็นผู้ชาย แล้วก็คือพี่เองครับน้องแยม"
หญิงสาวอ้าปากค้างกับความจริงที่ได้รู้
"น้องอายุ16จริงๆหรอเนี้ย หน้าแก่มากอะ"
ผมพูดอย่างใจคิด คือหน้าน้องเขาโตกว่าวัยมากอะ หุ่นก็.......นั่นนมหรือแม่มะพร้าว ขนาดนี้ไม่ใช่ลูกแล้ว
"หยาบคายที่สุด!!!!! พี่เป็นชายเหนือชายทำไมไม่บอก! ปล่อยให้แยมแอบไปฟินอยู่คนเดียวตั้งนานสองนาน อ้ายยยย แยมรับไม่ด้ายยยยยยยย"
แล้วเธอก็วิ่งชูปิ่นโตออกไป คนงานก็มองตามกันงงๆ ลุงยศก็หันมามองหน้าผม
"มันเป็นหยังฮึ?"
"อกหักตั๊ว พี่ซุสเขามีแฟนแล้วเด้"
ผมหันไปตอบอย่างสะใจแต่เก็บอาการ
"จังซี่แหละมันน่ะ เดี๋ยวมื้ออื่นมันก็ลืม"
"ขี้หึง"
พี่ซุสพูดแล้วจูบเหม่งผมทีนึง ง่อวววววว น่ารักจัง เขินนนนนน
การทำสวนครั้งนี้ผมฟินมากครับ ไม่รู้สึกเหนื่อยเลยสักนิด จะเหนื่อยได้ไง กูกวนคนงานทั้งสวนเลย เกาะพี่ซุสเป็นปลิง ก่อกวนด้วย จนพี่ซุสเอ่ยปากว่า
"ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายที่มึงเข้าสวนนะไอ้เหี้ยผ้า!!!"
ดูสิ พี่ซุสกลัวผ้าเหนื่อยด้วย เลยไม่อยากให้ผ้าทำสวน น่ารักจังแฟนผ้า
"เฮ้อ..........."
"................."
"เฮ้อออออ.."
"................"
"เฮ้อออออออออออออออ"
"เฮ้ย! มึงจะถอนหายใจทำห่านอะไรนักหนาวะ"
เฮียวาดมันพับหนังสือพิมพ์แล้วจ้องหน้าผม ผมทำปากเบะ
"ก็มันเบื่อนี่เฮีย อาทิตย์นี้พี่ซุสไปค้างที่ภูเก็ตทั้งอาทิตย์ ทั้งๆที่งานในไร่ไม่มีอะไรให้ทำแล้วแท้ๆ มันสมควรที่เราจะต้องได้อยู่ด้วยกันปะเฮีย?"
"มันไม่ตายหรอกมึง อดทนสิวะ แค่ห่างกันแค่นี้ใช่ว่าจะห่างกันตลอดไปนะเว้ย"
เฮียมันพูดแล้วหยิบหนังสือพิมพ์เล่มใหม่ขึ้นมาอ่าน ผมเบ้หน้าแล้วเกยคางไว้บนโต๊ะ
"มึงทนได้ไงวะเฮีย"
"ทนอะไร?"
"ก็นานๆมึงได้ไปเจอพี่เทสที ไม่คิดถึงเขาตายหรอ"
ผั๊วะ!!!
"โอ้ยเฮีย ตบหัวกูทำไม"
"อย่างกูน่ะหรอจะคิดถึงมัน ฝันเอายังยากอะมึง"
พี่ชายกูนี่ปากแข็งชิบหาย ผมทำปากห้อย ยกโทรศัพท์ที่ไม่มีสัญญาณขึ้นมาดู คุยกันก็ไม่ได้อีก!
"คิดถึงพี่ซุสว่ะ"
ผมเปรยขึ้นมาเบาๆ
"เหอะ! ไร้สาระ"
"มึงนั่นแหละ ปากแข็ง!! คิดถึงเขาก็พูดสิ เห้อ ถ้าอีพู่มันไม่ได้กับไอ้โต๊ดไปก่อน กูว่ามันคงได้กับพี่ติวอะ จะได้ครบคน"
"คิดถึงมันอะดิ"
ผมหันไปมองหน้าไอ้เฮียแล้วขมวดคิ้วมุ่น
"ใคร?"
"อีพู่ไง"
"เหี้ยเหอะ ไม่มีทาง กูพูดถึงคนในอดีต ไม่ได้แปลว่ากูคิดถึงมันซะหน่อยหนิ"
"เหอะ ปากแข็ง"
"ขอโทษนะคร้าบ!!"
ผมโงหัวขึ้นจากโต๊ะ เมื่อมีใครสักคนตะโกนโหวกเหวกอยู่หน้าบ้าน
เสียงคุ้นๆ......
ผมมองไปที่หน้าบ้าน พบผู้ชายตัวสูง แต่งตัวอย่างหล่อ แถวนี้มีถ่ายละครด้วยหรอ? ถึงได้มีดารามาเดินแถวนี้ เขาถอดแว่นตาดำออกแล้วพยายามเพ่งมองมาทางผม
"นี่บ้านผ้าใบหรือเปล่าครับ"
ผมตาโต ลุกพรึบจากเก้าอี้
"พี่เทส!!!!!!"
ผมตะโกนเรียก ว้าวววว พี่เทสบุกถึงบ้านเลย!! แรงมาก ไฟแรงงงง
"โห กว่าจะหาเจอ! พี่เหงื่อตกไปสามโลแล้วเนี้ย"
ผมยิ้มกว้าง หันไปมองไอ้เฮียที่นั่งอึ้งแดก มันยกมือขึ้นลูบหน้าตัวเองเบาๆ คือสภาพหน้ามันตอนนี้ เรียกว่า.........โทรมและสดมาก!! มันผูกจุกเล็กๆบนหัว โชว์เหม่งของตัวเอง ดูน่ารักแอ๊บแบ้วกว่าปกติ เสื้อกล้ามตัวเก่าๆ และกางเกงบ็อกเซอร์ ห่าราก เรียกได้ว่าอิสเรียล!
"พี่เทสมาไง ทำไมไม่โทรมาบอกจะได้ออกไปรับ เอ๊ย ไม่มีสัญญาณนี่หว่า โห ดีใจอะ"
ผมวิ่งเข้าไปกระโดดกอดพี่เทส คือผมรู้สึกสนิทใจทันทีที่รู้ว่าเฮียชอบพี่เทส คือจะได้มาเป็นครอบครัวเดียวกันน่ะครับ ดีใจ
"โห เหนื่อยว่ะ พี่ขอนั่งพักแป๊บ"
พี่แกพูดแล้วลากผมไปที่แคร่(ผมกอดเอวพี่มันแน่นเลยครับ)
"มะ.......มึงมาทำไม!"
เฮียผมลนลานอย่างเห็นได้ชัด มันพยายามเก็บความดีใจเอาไว้สุดๆ ปากบอกไม่คิดถึง แต่พอเห็นหน้าเขาปุ๊บ แทบเก็บอาการไม่อยู่ ไอ้เฮียเอ๊ยยยยย
"ก็คิดถึง นี่ไม่ได้เจอกันมาหลายเดือนแล้วนะครับ พี่วาดใจร้ายโคตรๆ"
ผมอมยิ้มเมื่อเห็นพี่เทสมัยอ้อนเฮียซะเหลือเกิน เอ๊ะ! นี่อย่าบอกว่า เฮียเป็นคนเสียบพี่เทสนะ หูยยยย เฮียกูแม่งเจ๋งงงง กู้ชื่อเสียงวงตระกูลเจริญศิลป์ได้อย่างสง่างาม!
"ควาย! ไอ้ผ้าก็นั่งอยู่นี่ ไม่อายหรือไง"
"อ้าว ผ้ารู้แล้วหรอ เรื่องที่พี่คบกับพี่วาด"
พี่เทสหันมาพูดกับผม ผมกระพริบตาปริบๆ สรุปนี่มึงคบกันแล้วหรือยังไง? ทำไมข่าวไม่ตรงกัน
"คบห่านอะไร! ไอ้เทส มึงมั่ว! ///"
พี่ชายผมหน้าแดงแจ๋ โหวววววว ไม่เบาเลยนะคู่นี้!
"เฮอะ! คนปากแข็ง แล้วนี่ไอ้ซุสไปไหน เห็นผ้าโพสต์ว่าพาซุสมันมาทำสวน"
"เชอะ! ผ้ากำลังงอนพี่ซุส มีวันหยุดทั้งทีแทนที่จะอยู่ด้วยกัน เบื่อจริงจริ๊งง! อะไรก็งาน งาน งาน!!!!! คอยดูนะ ผ้าจะแก้แค้น ผ้าจะงอนพี่ซุสตามคำขอเลย พี่ซุสไม่น่ารักเลย!!"
ได้ทีผมก็บ่นยาวจนพี่เทสอ้าปากค้าง ก็มันน่าโมโหนี่นา
"ผ้า มึงฟังพี่ดีๆนะเว้ย ไอ้ซุสมันอดทน มันทำเพื่อผ้านะ คิดดูสิ อย่างมันน่ะแค่ยอมมาทำสวนเนี่ย ก็มหัศจรรย์มากแล้ว พี่ยังตกใจไม่น้อยเลยที่รู้ว่าซุสมันมาทำสวน ส่วนบริษัทน่ะ มันจะทิ้งไปก็ไม่ได้ เพราะมันสู้อุตส่าห์หาเงินมาซื้อบริษัทนี้ด้วยตัวเอง มันคิดอยากมีอะไรเป็นของตัวเองเพื่อที่จะได้ไม่ต้องพึ่งเงินพึ่งทองและเป็นหนี้บุญคุณใคร จนวันนี้มันทำสำเร็จแล้ว ผ้าเข้าใจมันหน่อยนะ"
พี่เทสจับไหล่ผม ผมทำปากเบะเหมือนเดิม ผมอาจจะเป็นคนงี่เง่า แต่ว่า..........ผมไม่ได้มีอะไรกับพี่ซุสมาหลายเดือนแล้วนะครับ T T พี่ซุสควรจะเข้าใจผมด้วย
"รักกันเมื่อยังหายใจอะผ้า เข้าใจไหม?"
พี่เทสมันก็ดูมีเหตุผลดี ดูเป็นผู้ใหญ่ดี ทำไมเฮียไม่เอาวะ เฮียไม่เอา กูเอาเองนะเว้ย (กูกลับไป มึงโดน : พี่ซุสไง)
"ฮ้าาาาา เอาเถอะ อย่าดราม่าเลย พี่วาด ผมง่วงนอนจัง ขับรถมาเองเลยนะ พาผมไปนอนหน่อยสิ นะ พี่วาดนะ น๊าาาา"
อีคู่นี้นี่มันยังไงวะครับ? อีกคนปากแข็ง อีกคนขี้อ้อน แม่งเหมาะกันชิบหายวายป่วง มีสีสันมากกกกกก!
"ยุ่งยากอีกมึง เครื่องบินก็มีเสือกไม่นั่งมา ควาย!"
เฮียวาดบ่น แต่หน้าแม่งเก็บอาการเขินสุดทีน
"แน่ะ สุดท้ายก็ยอมรับว่าอยากให้มา"
"โว๊ะ! จะนอนก็ขึ้นมา น่ารำคาญว่ะมึง"
แล้วเฮียก็ลากพี่เทสขึ้นไป
"จะทำอะไรเกรงใจบรรพบุรุษด้วยนะเฮีย!!"
"ไอ้สารเลว!!!!"
ผมหัวเราะก๊าก แหม เข้าใจความรู้สึกกูหรือยังไอ้เฮีย! เชอะ! พออยู่คนเดียวแล้วมันเหงาครับ เห็นไหม! ผมบอกแล้วว่าถ้าเราอยู่ด้วยกันมากเกินไปแล้ววันนึงเราต้องอยู่คนเดียว เราก็จะเหงามากกว่าปกติ เฮ้ออออออออออ
จะโทรหาก็ไม่ได้ คุยไลน์ก็ไม่ได้ สัญญาเลยว่าถ้าผมเป็นนายกที่นี้หรือเป็นเจ้าของเครือข่ายไร้สายผมจะเอาเสามาตั้งไว้ที่นี้สักเสาสองเสา!
ผมต้องเข้าเมืองแล้ว ผมจะไม่ยอมงอมืองอเท้าอยู่ที่นี้หรอก อย่างน้อยก็ต้องได้คุยกันสักนิดก็ยังดี จริงไหม? ผมไม่เคยมีแฟน พอมีคนแรกก็รักมากจึงไม่รู้ว่าผมควรจะจัดการความรู้สึกแบบนี้ยังไง ผมไม่ได้งี่เง่านะ!!! แต่ขอเวลาปรับตัวก่อนไม่ได้หรือไง?
Wait for last Episode******************************************************************************************************************
อ่าวๆ ตอนหน้าจบแล้วหรอคะ ร้องไห้แฟ่บ นึกตอนจบกันไม่ออกล่ะสิ วันจันทร์ลงตอนจบและจะลงเรื่องใหม่ไปด้วยเลย โอ้ยยยยยยย ตื่นตันแรง นิยายเรื่องแรกที่แต่งจนจบ 
ขอบคุณทุกกำลังใจเลยค่ะ น่ารักมาก
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
