ชิ้นสุดท้ายแฟนหล่อ│07
ผมคิดว่าวิถีเซเลปทำผมอยู่ยากแล้วล่ะ อย่างไอ้กลอนนั่นคิดๆดูแล้วน่าจะเป็นคนเดิม แต่เพิ่มเติมคือความน่ากลัวกว่า และผมว่า…มันเริ่มขำไม่ออก เพราะผมกำลังรู้สึกดี..บนความกลัวของตัวเอง
“พี่เทมมีดอกไม้มาด้วย เน้ สาวที่ไหนให้มาคะ” น้องนุ๊กถามทันทีที่ลงจากรถ น้องมันทำหน้าล้อๆพอเห็นดอกกุหลาบสามสีนั่น สาวไหนล่ะกูก็ไม่รู้เหมือนกันไง ถ้ารู้นี่คือจะไม่เครียดห่านจิกอะไรเลย
“ไม่รู้ใครเหมือนกัน นี่ป้าผ่องล่ะ” ช่วงนี้เด็กมัธยมปิดเทอมน้องนุ๊กมันเลยได้อยู่บ้านตลอด ส่วนป้าผ่องนี่แทบจะไม่เห็นหน้า ข่าวดีคือที่บ้านผมติดประตูเลื่อนอัตโนมัติล่ะ น้องนุ๊กแมร่งก็อ้วนขึ้นทันตา เพราะไม่ต้องวิ่งไปคอยเปิดประตู
“ป้าผ่องเม้าท์กับป้าเอี่ยมอยู่ข้างบ้านนี่เองค่ะ”
โอ๊ะ เดี๋ยวนี้ป้าผ่องมีสมาคมกับแม่บ้านในละแวกเดียวกันด้วยเหรอครับเนี่ย จำได้ว่าเมื่อก่อนไม่เคยจะพูดกัน เพราะอีลูกคุณหนูข้างบ้านมันถอยรถทับแมวผมตาย คนละแวกแถวนี้ก็ไม่เคยรู้จักกันอยู่แล้วล่ะ แค่บ้านกับรั้วก็ห่างกันเป็นกิโล ใครจะมีอารมณ์เดินไปสอดส่องความเป็นไปของเพื่อนบ้าน ยกเว้นคนที่มีดีมานด์ความเสือกสูงจริงๆ
ถึงใครจะทำก็ช่าง แต่กูไม่ ฝังใจกับการจากไปของน้องมีมี่สุดๆ
“พี่มิวล่ะนุ๊ก ป๊าด้วย”
“หนูไม่เห็นทั้งคู่เลยนะคะ”อีน้องนุ๊กกรอกตาไปมา ผมนี่ได้กลิ่นความชิบลอสเลย
“ห่ะ ที่พี่มิวให้พี่กลับบ้าน ไม่มีใครอยู่จริงดิ”
“ค่ะ หนูยังไม่เห็นใครจริงๆ”
ฮอลลลลลลลล
ขึ้นห้องปิดประตูนอน คือกูรีบกลับบ้านมาก ฝ่าไฟแดงแหกนรกเกือบตกคลอง แต่ไม่เจอใคร ไอ้พี่มิวหลอกดาววว เตรียมกดมือถือไปด่าเต็มที แทนที่จะได้ไปอัพสกิลความเซเลปที่กองประกวด กลายเป็นมานอนง่อยที่เตียงแทน แล้วที่ตื่นตี่สี่มาเซ็ตผมคืออัลไล
[ฮัลโลลลล น้องร๊ากกก] เสียงนี้ระลื่นเชียว ไม่มีแม้เศษเสี้ยวความรู้สึกผิดในกมลสันดาน
“หมาไหนให้กูกลับบ้าน ไอ้พี่มิว!”
[เฮ้ย! เห็นแล้วเหรอ]
“อะไร เห็นอะไร”
[หมาน่ะหมา]
“เห็น!” เห็นดิ หมาชื่อมิวนี่แหละ ทำหน้ากวนตีนอยู่ในกรอบรูปไง
[จริงดิ!] ทำไมพี่มิวต้องตกใจขนาดนั้นด้วยล่ะ นี่คืองงนะครับ มองดูรอบๆตัวเองอย่างหวาดกลัว แมร่งจะเล่นบ้าบออะไรกันอีกมั้ยเนี่ย
“พอๆ แล้วไหนว่าป๊ามาแล้ว”
[ฮะ…ฮะ อะไรวะเทม ไม่ได้ยินเลย ตรู๊ด..ตรู๊ด]
“เฮ้ย!”
อะไรกันวะเนี่ย ไอ้เหี้ยพี่มิวแมร่งวางสายไปแล้วครับ ยังไม่ทันได้รู้เรื่องอะไรเลย ประเด็นคือทำเสียงตรู๊ดเองนี่ดิ ผมนี่ตึ๊บเลย โดนพี่มิวเล่นล่ะ
ผมก็ควรจะคิดได้นานแล้วเหมือนกันว่าพี่มิวมันเป็นคนกวนตีน ไม่ควรจะไปเชื่ออะไรมาก โทรกลับไปก็ได้ยินแต่เสียงผู้หญิงรับแล้วบอกให้ฝากข้อความ เซ็ง
ยังไม่ทันจะทำอะไร พอสัญญาณ wifi ที่บ้านเชื่อมต่อติดปั๊ป เด้งปุ๊ป ทั้งเฟซ ทั้งไลน์ ทั้งทวิต และไอจี
แหมม วิถีเซเลบจริงๆ ไม่ได้อยากจะเอาตัวเองไม่เปรียบเทียบหรืออะไร แต่เมื่อก่อนนี้ผมโพสอะไรที่แบบมีสาระมากๆ ไม่ก็แชร์คลิปหมาแมวตามประสาคนรักสัตว์ ยอดไลค์ที่ได้ก็ไม่ถึงสิบ เคยได้มากๆจริงๆก็ตอนที่แคปภาพผลแอดมิชชั่น ประมาณ ร้อยกว่าไลค์ แล้วดูตอนนี้
Tiwakan Senanurak 1-3 ไม่รู้จะสงสารหรือสะใจ
791 คน ถูกใจสิ่งนี้
สถานะตอนดูบอลแบบกากๆของผม คนไลค์มากกว่ารูปโปรไฟล์ทั้งชีวิตมารวมกัน
แจ้งเตือนบอกผมว่าไอ้พี่มิวห่านจิกไลน์มา ดีเลยจะได้มีช่องทางไว้ด่าระบายอารมณ์
MIW IX น่ารักมั้ย
MIW IX *แนบรูปภาพ*
พี่มิวมันส่งรูปหมาน้อยตัวหนึ่งมา น่ารักมาเลยครับ ผมชอบเลี้ยงหมาเลี้ยงแมว ในชีวิตผ่านมาเลี้ยงก็หลายตัวอยู่ แต่ตัวสุดท้ายที่ผมเลิกเลี้ยงคือมีมี่นั่นแหละ เพราะความสะเพร่าของตัวเอง มีมี่เลยปีนรั้วออกไปนอกบ้าน โดนไอ้คนข้างบ้านถอยรถทับ จากนั้นเลยไม่กล้าเลี้ยงอีกเลย
MIW IX อ่านไม่ตอบ ถามว่าน่ารักมั้ย
Temtem ไม่บอก ตอบก่อนว่าให้กลับบ้านมาทำไม
MIW IX กูถามมึงก่อนนะน้องเหี้ย สรุปหมาน่ารักมั้ย
MIW IX *สติ๊กเกอร์หมาตาเป็นประกาย*
Temtem น่ารัก หมาใครล่ะ
MIW IX หมาเทม
อ้าวด่ากู!
อีพี่มิวมัวด่าผมอ่า ฮือออออออ โดนหลอกให้กลับบ้านไม่พอ ยังโดนหลอกมาเจอด่าในไลน์อีก มีพี่ชายอยู่คนเดียวทำไมมันเป็นงี้วะ
Temtem ตีนนนนนน
Temtem นี่โกรธแล้วนะ มาด่ากันทำไม
MIW IX เออๆ เดี๋ยวค่อยโกรธวันหลังได้มั้ยไอ้เทม เปิดประตูห้องเร็วๆ
ไอ้หอกกก ขอหน่อยแล้วกัน ปกตินี่ไม่อยากจะด่าพี่ชายตัวเองแรงๆ ล็อคมือถือแล้วปาใส่ฝาบ้านก่อนจะไปเปิดประตู ดูซิมันจะแกล้งอะไรอีก
ก็ไม่มีเหี้ยอะไรนี่ จะให้กูออกมาเปิดหาพระแสงอะไรวะครับ ไอ้เหี้ยพี่มิว
“โฮ่งๆ”
หืมม เสียงหมาไหน
“โฮ่ง!”
อือหืออออ ติดตีนกูเลย หมาครับหมา ลูกหมาตัวน้อยๆ โบว์สีเขียวมิ้นต์บนตัวมันยิ่งทำให้เจ้าหมาน้อยน่ารักมากกกก งื้ออออออออ ทำไมน่ารักแบบนี้ ผมย่อตัวไปอุ้มมันมาแนบอก ดูหน้ามันดิ เหมือนว่าผมอุ้มแรงไปมันก็จะแตกสลายกลายเป็นปุยนุ่นไป
“ไหนๆ ขอดูหน้าเจ้าของหมาหน่อย” อีพี่มิวมันออกมาจากไหนก็ไม่รู้ มือมันถือกล้องวิดีโอด้วย ฮืออออออ ถ่ายทำไมเนี่ย กูอาย น้ำตาเต็มหน้าเลย
“ฮึก..”
“อ้าว ร้องไห้หาพ่อเธอหรือ หรือเธอตะโกนหาแม่~” ไอ้พี่มิวแมร่งร้องเพลงบ้าบอของมัน ฮืออ มันน่าร้องมากครับ ผมอยากจะร้องไห้ ไม่ซิผมกำลังร้องอยู่ ทำไมหมาน่ารักแบบนี้จะต้องเป็นยังงี้ด้วย พระเจ้าไม่เมตตาเลย
“อ้าว ร้องใหญ่เลยสัด มองกล้องแล้วบอกขอบคุณป๊าเร็ว”
“ฮึก..ป๊า หมาน่ารักมากเลย ฮืออออออออออ แต่.. ฮึกก ฮือออ”
“ตั้งชื่อมันว่าอะไรดี เฮ้ยไอ้เทม เลิกร้องก่อน เดี๋ยวป๊าไม่รักนะ”
“กูใช่เด็กมั้ยพี่มิว ฮืออออออออ มันหยุดไม่ได้ สงสารมันอ่า”
“สงสารเหี้ยไรครับ”พี่มิวมันลดกล้องลง ตะโกนด่าผม ไอ้ใจหยาบ ไม่เห็นสภาพหมาเหรอ ดูดิ น่าสงสารขนาดนี้ ผมต้องอุ้มไปโชว์หน้ากล้อง ก็หน้าไอ้พี่มิวนั้นแหละ จะได้เห็นว่ามันน่าสงสารแค่ไหน
“นี่ไง! มันพิการ ขามันกุดอ่า”
ใช่ครับ หมาผมพิการ ขามันสั้นมาก ไม่น่าเกิน3 นิ้ว ตัวมันก็แคระ ฮืออออ แต่ก็น่ารักอยู่ดี ยังไงผมก็จะเลี้ยงไม่ว่ามันจะพิการยังไง ตัวมันก็นุ่ม ขนก็สวย เทมจะไม่ทน TT
“เอ่อ..เทม”
“ฮืออออออ ไม่เป็นไรนะแคระ เดี๋ยวพี่เทมจะพาไปรักษา ใส่ขาเทียมให้ด้วย ฮึก..”
ดูมันมองผมซิครับ น่ารักที่สุด มันคงสงสัยว่าผมร้องไห้ทำไม ใช่ซินะ น้องแคระมันคงไม่คิดอะไร มันเป็นหมา ไม่ว่าจะเกิดมายังไงมันก็คงคิดแค่อยู่ให้รอดก็พอ แต่แววตาแบบนั้น น่ารักเกินไปแล้วนะน้องแคระ ผมคุกเข่ากับพื้นแล้วจับน้องแคระขึ้นมาฟัด
ดูมันซิ! มันมองผมแบบชอบใจใหญ่เลย สงสัยจะชอบให้ฟัดพุงแบบนี้
“เทมคือมันไม่ใช่แบบนั้นเว้ย”
“ฮึก…”
“คือมันเป็นพันธุ์คอร์กี้อ่ะมึง พันธุ์มันเตี้ย ไม่ได้พิการ” เพล้ง
ใครก็ได้เก็บเศษหน้ากูที
‘ลั่นมาก คิดว่าเป็นคนหยิ่งๆ แต่ดูคลิปนี้น่ารักชิบ’
‘ใครดูไม่ต่ำกว่ายี่สิบรอบ ไลค์ 5555555’
‘ตลกอ่า เทมไม่รู้จริงๆเหรอว่าคอร์กี้มันเตี้ย 55555’
‘สงสารน้องเทมง่ออ หมาน่ารักด้วยง่า มี6G จะสอดมือไปเช็ดน้ำตา’
‘ใส่ขาเทียมให้คอร์กี้ โอ้ยยย ตอนพูดนี่คือน่ารักมาก และพี่จะไม่ทนนะคะ’
ฮือออออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
เกลียดมัน เกลียดอีพี่มิว มันอัพคลิปแล้วครับ เร็วทันใจ ถึงจะอัพในเฟซมัน แต่แท็กกูไง แต่ละเม้นท์มีแต่คนมาเยาะเย้ยความโง่ของน้องมึงไงไอ้มิววววว
Ratikan Senanurak มาดูวินาทีที่น้องแคระของพี่เทม ย้ายเข้าบ้านใหม่กัน –
Tiwakan Senanurak ฮอลล คราวนี้ไลค์บานกว่าจานทรูอีก อย่ากว่าแต่ไลค์ แชร์กันสนั่นชิบหายเลย ทั้งไอ้เม ทั้งไอ้จิ นี่ขนาดน้ำใสยังแชร์ ให้ตายเถอะโรบิ้น เหี้ยสุดก็พี่แอมเบอร์ล่ะ แชร์เองกูก็ว่าเหี้ยแล้วนะแต่นี่คือมึง !
แชร์แล้วแท็กเพื่อน!
Amber Waswan น้ำตาจะไหล ขอแชร์นะคะ 55555555
มึงดูน้องคณะเราดิ
PP Prachya Nawanantanon เหมยลี่ ชะนีเซเลป beambeam G.diskorn คือไม่ใช่แค่พี่ปกป้องไง ทั้งฝูง ทั้งแก๊งค์หมอเหี้ยมันนั่นแหละ คิดแล้วผมก็จะร้องไห้
อยากจะกลับมารีพอร์ทรัวๆ แต่กูทำไม่ได้ จะเอาแท็กออกก็ทำไม่เป็นอีก ผมดูคลิปแล้วบัดซบจริงๆ หน้าก็เหี้ย ไหนจะร้องไห้ ไหนจะหน้าแตก แถมตัดจบคลิปไปตอนหน้ากูเหวอสุดๆ ดูซิครับ ไลค์โหดมาก เกือบหมื่นแล้ว ฮอลลลลลล
ปาโทรทัศพ์ทิ้งแมร่ง และจะไม่เข้าไปในแอพนั่นอีก วิถีเซเลปเล่นกูแล้ว TT
อยากจะเดินไปเตะไอ้แคระที่ตอนนี้มันนอนจ้องผมอยู่ที่มุมห้อง ไอ้หมาเตี้ยกระดิกหางกุดๆของมันทันทีที่ผมเดินผ่าน ไม่เว้ย กูจะไม่ญาติดีกับมึง!
แต่…งื้อออออ ดูหน้ามันดิ ดูมันทำ มันอ้อนให้อุ้มมันตลอดเวลา พอผมทำท่าไม่สนใจมัน มันก็หน้าหงอลงเลย ส่วนให้มือบ้านี่ก็ไม่เคยจะฟังอะไร คว้าไอ้แคระมาซุกอกเป็นที่เรียบร้อย
งื้อออ มันกระดิกหางเหมือนจะบอกว่าในที่สุดมึงก็อุ้มกู โธ่แคระ
ผมไม่กล้าปฏิเสธมันเลยอ่า ขนนิ่มสีน้ำตาลของมัน แววตาขี้อ้อน ไหนจะขาสั้นกุด โอ้ยยย น่ารักจนอยากจะจับมาฟัดแล้วฟัดอีก ฮอลลลล
แชะ!
“โอ้ววว ต้องติดแฮชแท็ก สมาคมคนอวดหมา” มันถ่ายรูปผมอ่า
“ไอ้เหี้ยมิว!”
“น้อยๆดิ กูพี่มึงนะ”
ไม่โว้ยยยยยยยย ไม่นับแล้ว กูเป็นโอลี่ ชายด์ ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป เดินตอกส้นตีนเป็นเด็กมีปมมาเล่นคอม เอาไอ้แคระวางไว้ที่ตัก มันน่ารักมากครับ นอนบนตักผมไม่หือไม่อือ ดีโว้ย หมาฉลาด
“แคระ ลูกพี่มึงเป็นไรวะ”
“…”
“กูแค่อัพคลิปเองไม่เห็นเป็นไรเลย”
“….”
“เฮ้ย! แคระ ตอบกูดิ”
“….”
“ไอ้แคระตอบกู!!!!!!” กูจะไม่ทน!
“มันเป็นหมา จะสื่อสารกับเหี้ยออกได้ยังไง”
“นี่ไง กูเลยต้องให้เหี้ยมาคุยกับกู”
จึก! นี่ซินะเขาเรียกว่าเล่นกับหมาหมาเลียปาก ฮอลลล อีพี่มิวกระโดดขึ้นมานั่งบนโต๊ะคอมแล้วรื้อของผมไปเรื่อยๆ กูไม่อยากเสวนากับพี่มันล่ะ เปิดเล่นคอมต่อไป ทีแรกก็ว่าจะไม่เล่นเฟซบุ๊คแล้วแต่พลังงานบางอย่างบอกให้ผมกดเข้าไป
พอเข้าไปนี่กูเจอของดีเลย
เหี้ย!
PP Prachya Nawanantanon ได้แชร์วิดีโอของ
Ratikan Senanurak แคระน่ารักเนอะ หาแบบนี้ได้ที่ไหนบ้าง อยากเลี้ยงทั้งชีวิตเลย....
สลัด! ชมแต่ไอ้แคระนี่แหละ เจ้าของอ่ะเคยชมมั้ยห่ะ นาทีนี้เกลียดพี่ปกป้องแรงมาก มันทำให้ยอดไลค์คลิปที่พี่มิวลงเพิ่มขึ้น……. เป็นเท่าตัว! เกือบสองหมื่นไลค์แล้วครับ แต่ที่แน่ๆ ยอดวิวทะลุแสน กูควรภูมิใจมั้ย?
“นี่อะไรอ่ะ”
พี่ชายผมชูกระดาษคำใบ้ของขึ้นมาถาม ไม่เอา กูไม่คุยด้วยโว้ย สื่อสารภาษาเหี้ยไม่สันทัดจริงๆ
“คำใบ้พี่รหัสเหรอ?”
“….”
“กูช่วยแก้มั้ย โง่อย่างมึงนี่สิบปียังไม่ออก” จึก! เกลียดพี่ตัวเอง จะด่าก็ไม่ได้ ต้องkeep lookไว้ว่าโกรธมันแบบโคตรพ่อโคตรแม่อยู่
“ไม่ให้ช่วยจริงดิ”
“….”
“ตอนกูอยู่ปีหนึ่งเนี่ย หาพี่รหัสไม่เจอ ต้องเต้นไก่ย่างหน้าคณะเลยนะเว้ย เพื่อนกูบางคนนี้นี่ถึงขั้นโดนพี่ทั้งสายไม่รับไหว้ ต้องไปตะโกนสวัสดีข้ามตึก”
ฮอลลลลล โหดร้ายที่สุด ถึงแม้ว่าจะไขว้เขว่ แต่ท่องไว้เทม กูเด็กทันตะ คณะคงผมไม่เถื่อนแบบนั้นหรอก…มั้ง
เล่นเฟซต่อไปอย่างไม่ใส่ใจ พี่มิวมันแค่อยากให้ผมคุยกับมันนั้นแหละ แต่ไม่เว้ย กูโกรธมาก เสิร์ชหาวิธีลบแท็กออกจากเฟซดีกว่า จะแชร์คลิปก็ช่าง ขอแค่ไม่มีคนรู้ว่าเป็นผมก็พอ
“ได้ข่าวว่าทันตะเนี่ยโหดสุด ไม่รู้ปีมึงยังโหดอยู่มั้ย”
“…..”
“ตอนนั้นร่ำลือมาก บดแมงป่องให้แดก อือหือ ยังจำได้ว่ามีอ่างห่าอะไรสักอย่างนี้แหละ เทรวมทุกอย่างลงไป ใครหาพี่ไม่เจอก็แดกไอ้น้ำในอ่างนั้น”
จะ…จริงดิ ไอ้เหี้ยกูกลัวตั้งแต่แมลงป่องล่ะ ผมนี่รีบจับไอ้แคระออกแล้วไปหาคำใบ้อีกสองอันมาให้พี่มิว นี่คือกลัวจริงๆ ชีวิตผมแม้แต่หนอนหรือแมลงทอดที่คนอื่นแดกๆ กูยังกลัวเลย
นับประสาอะไรกับแมลงป่องวะครับ
“นี่เลยมิว อีกสองอัน ไขให้กูด่วนๆ”
“เน้~ หายโกรธกูยัง” พี่มิวมันทำหน้าล้อ คือเอาตรงๆนะ ไม่ได้โกรธ ผมแค่อายความโง่บัดซบของตัวเอง
“มึงแก้ให้กูก่อน เดี๋ยวคิดอีกที”
อีพี่มิวยักคิ้วแบบวอนตีนก่อนจะมุ่งมั่นเอาคำใบ้ทั้งสามมารวมกัน เคยมันขีดเขียนอะไรไม่รู้แป๊ปเดียวเอง ทำไมง่าย เอ๊ะ…หรือกูโง่
“ได้ล่ะ”
“จริงดิ! อธิบายหน่อย ” เผื่อว่าพี่เขาให้ผมอธิบาย เดี๋ยวรู้หมดว่ากูโง่
“คืองี้ พอได้คำใบ้สุดท้ายก็เฉลยพอดีมันบอกว่า ให้เอา 1 กับ 2 มารวมกัน ตัว U แทนคำว่ายูเนี่ยน แวคำใบ้แรกคือเอาตัวที่พิมพ์ใหญ่มาแทนเป็นตัวเลข P แทน 1 O แทน 2 K แทน 3 N แทน 4 G แทน 5 คำใบ้ที่สองก็เอามาเรียง เป็นตัวเลขตามนี้ 1231245”
“ฉลาดว่ะ”
“แน่นอน”
ฮอลลลลล ไม่อยากชมแต่ต้องชม พี่มิวมันดีกว่าผมในทุกๆด้านนั่นแหละ แต่ผมไม่ได้รู้สึกด้อยกว่ามันนะ มันก็คอยดูแลผมดีตลอด รู้สึกดีที่มันเก่งกว่าผม ถ้ากลับกันเป็นผมต้องมาดูแลมัน อันนี้ไม่โอเคสุดๆ ฮ่าๆๆ
“เหี้ย! พะ..พี่ รหัสมึงชื่อนี้จริงดิ!” พี่มิวมันร้องลั่นโลกเลยครับ น่างี้เหวอจนไอ้แคระมันเห่า ทำไมวะ พี่รหัสกูชื่อเหี้ยมากเหรอ ผมไม่คิดว่าในคณะจะมีใครชื่อแย่กว่าอีน้องคมอีกล่ะ
“อะ…อะไรวะ…”
“คือมึงทำใจดีๆนะ” นี่ลุ้นมากกว่าผลแอด แล้วไอ้พี่มิวจะไปก็อปไดอะล็อกเวลาหมอจะแจ้งญาติคนตายทำไมวะ
“….”
“พี่รหัสมึง..ชื่อ..”พี่มิวกรอกตาไปมา ไอ้แคระวิ่งหางกุดๆ มาเห่ามัน เจริญล่ะหมาเหี้ย
“มึงจะเว้นหาพ่อเหรอพี่มิว กูลุ้น”
“เออ..คือกูไม่อยากพูด แต่ไขออกมาแล้วได้งี้อ่ะ”
“……”
.
.
.
.
“พี่มึงชื่อโปกพอง” “ห่ะ!!!!!!!!!!!!!!!” เทมโปเป็นคนใสซื่อ บริสุทธิ์ประดุจน้ำแร่ 99.99% ทำไมกูต้องมาเป็นน้องรหัสคนที่ชื่อเสนียดหูแบบนี้ ฮอออออลลลลลลลลลลลลลลลลลลล
ไม่น้าาาาาา รับไม่ได้ คว้าไอ้แคระมากอดย้อมใจ งื้อออ เป็นน้องคนชื่อแบบนี้จริงๆดิ ไม่อยากจะคิดว่าพี่เขาจะรู้สึกผิดหวังกับชื่อตัวเองขนาดไหน
แต่เดี๋ยว..รุ่นพี่มีคนชื่อนี้เหรอวะ
“มึงเอามาดูดิ กูไม่เชื่อ คนเหี้ยอะไรจะชื่อบัดซบ พ่อแม่ไม่รักขนาดนั้น”
“มึงดู นี่ไง พีโอเค โปก พีโอเอ็นจี พอง รวมกันเป็น โปกพอง”
สลัด! ควายเผือกจริงๆ
กูเห็นอนาคตพี่ตัวเอง นี่คือมึงจะไปเรียนอังกฤษเหรอวะ ไม่อยากคิด ในสมองมันก็มีแต่อะไรเสื่อมๆซินะ ถึงได้คิดอะไรแบบนี้ออก
“คืองี้…มันอ่านว่าปกป้องเว้ยไอ้พี่มิว”
“จริงดิ กูไม่ทันคิด แบบว่าทับศัพท์ทันที 555”
“ศัพท์หรือสันดาน” ด่ามันแรงๆไปที นี่ขนาดชื่อคนยังจะเล่นได้อีก
“เออๆ โทษได้มั้ยล่ะ ว่าแต่ปกป้องนี่ใคร”
“ก็รุ่นพี่นี่แหละ…พี่ปก..เฮ้ย.ดะ...”
เดี๋ยวนะ.. ปกป้อง ปกป้องเหรอ.........
พี่ปกป้อง! “อะไร”
“พะ..พี่ ปะ..ปก ป้อง”
“เออ นั่นแหละชื่อพี่มึง”
“พี่ปกป้องเป็นพี่รหัสกูเหรอวะพี่มิว”
“ถ้าคณะมึงมีคนชื่อไอ้นั่นพอง ก็คงไม่ใช่ปกป้องอ่ะ”
หมายความว่าที่ผ่านมา…….. กูโง่มากซินะ พี่มันมีพิรุธแมร่งทุกจุดตั้งแต่วันแรกเลยโว้ยยยยยยยยย
“พี่ๆหวัดดีครับ”
“หวัดดีจ้าน้องเทม น้องเม น้องจิ มาเร๊วเร็วเนอะ”
อ่าห่ะ ทำไมจะไม่เร็ว วันนี้เทมมาด้วยใจที่กล้าแกร่งดังหินผา จะไม่วอกแวกเป็นอันขาด มองเห็นเพื่อนพี่แกนั่งล้อมวงไอ้อ่างศักดิ์สิทธิ์นั่นจริงๆ ดีนะได้ไอ้พี่มิวช่วยไว้ ไม่งั้นไอ้ที่อยู่ในอ่างนี้ในอยู่ในกระเพาะกูแน่นอน
ก็วันนี้เป็นวันเฉลยพี่รหัส!
มองไปที่พี่ปกป้องก่อนเลยเป็นคนแรก นั่นไง มีหลบตา! คุณหลอกดาวมาตั้งนาน แต่ผมจะแอ๊บต่อไป ประหนึ่งกูไม่รู้จริงจริ๊ง ว่าใครเป็นพี่รหัสตัวเอง
“วิดิโอนั่น ตลกดีเนอะ”
เฮือก! มาถึงอีพี่ปกป้องก็เล่นกูคนแรกเลยครับ สะกดกลั้นตัวเองไว้เทม เขาว่ากันว่าทำการใหญ่ใจต้องนิ่ง ผมฉีกยิ้มจนถึงรูหูโดยไม่สนใจทุกชีวิตที่กำลังหัวเราะเหมือนเมากัญชา
สลัดจริงๆ กะอีแค่วิดิโอสันขวานอันหนึ่ง จะฮาอะไรกันขนาดนั้นว่ะ
“พี่แอมเบอร์ทำอะไรอยู่ครับ นี่ใช่ที่ไว้ลงโทษหรือเปล่า”
“อืมใช่..พี่กำลังคิดอยู่ว่าน้ำนี่รสชาติดีไป จะใส่อะไรเพิ่มดี” พี่แอมเบอร์ตักบางส่วนออกมาแล้วยกซดอย่างคล่องคอ แสดงว่ารสชาติดีเกินไปจริงๆ
เดี๋ยวเทมช่วยเองครับ แหมมมม
“จะว่าไปนะเม เรามีวาซาบินี่นา” ไอ้เมล้วงๆหาวาซาบิซองขึ้นมา ผมกับไอ้สองตัวเพิ่งไปกินอาหารญี่ปุ่นเมื่อเที่ยง และได้ทำการกอบโกยวัตถุดิบอันมีค่าทุกชิ้นลงกระเป๋า
พอหยิบขึ้นมาเท่านั้นแหละ ตาพี่แอมเบอร์ที่วาวเชียว กะแล้วว่าคนอำมหิตแบบพี่เขาต้องชอบ
“เทเลย! เอาให้หมดนั่นแหละ”
“เฮ้ยแอม! สงสารน้อง..ทะ..…น้องๆอ่ะ”
พี่ปกป้องเหลือบตามองทางผมนิดนึง ก่อนที่ อีพี่ปกป้องออกโรงป้องกันอ่างอย่างรวดเร็ว ไม่ต้องสงสารกูครับ คิดเหรอว่ากูจะได้แดก คนที่แดกเนี่ย พี่ปกป้องแน่นอน หึหึ
“ไม่เป็นไรครับ ใส่เลยดีกว่าเนอะๆ สนุกดี”
ก่อนทุกคนจะรับรู้ความเคลื่อนไหวของผม กูเทล่ะ ทั้งวาซาบิทั้งซอสที่แอบใส่ นี่มันวินาทีเอาคืนครับ!
“เฮ้ยยยยยย”
ร้องโหยหวนกันทั้งวง ยกเว้นไอ้พี่แอมใจหยาบ กับไอ้เมไอ้จิ ที่ร้องนี่เพราะผมเอาวัตถุดิบที่สุดพิเศษใส่เพิ่มเข้าไปอีก
ไม่ได้เยอะอะไร ก็แค่น้ำปลา เนยถั่ว กระเทียมสับ ใส่นม ลูกกวาด แล้วก็โอริโอ
โรยหน้าด้วยผักชีและพริกไทย
“หาพี่เจอแล้วหรือไง เดี๋ยวก็ได้กินเอง” เน้~ กูไม่หลงกลหรอกไอ้พี่ปกป้อง พี่มันมีหลายข้อหาที่ต้องแก้แค้น ทั้งเรื่องพี่รหัส ทั้งเรื่องแชร์คลิปเมื่อสองวันก่อน ตอนนี้คลิปนั้นแมร่งว่อนเน็ตล่ะไอ้เหี้ย! ผมนี่โดนล้อจนวันไหนไม่มีเรียนคือไม่ออกจากบ้านเลย
แต่ผมต้องตีหน้าเศร้าเล่าความเท็จกันต่อ
“ยังครับ ยังหาไม่เจอ เอ่อ….แอมเบอร์ ถ้าพี่รหัสที่โดนจับได้ล่ะ ต้องกินเท่าไร”
“2 เท่าค่ะ!” ดีครับ ฟังแบบนี้ก็ชื่นใจ
“งั้นพี่ปกป้องก็โดนแน่ๆเลย เพราะน้ำใสจับได้ตั้งแต่วันแรก” สมเป็นนักแสดงจริงๆไอ้เม ลอบมองพี่ปกป้องนิดนึง เห็นมันยิ้มอยู่ งื้ออออ เขินมาก แต่ต้องข่มใจตัวเองไว้
“บางทีอาจจะไม่ใช่พี่ที่ได้กินก็ได้นะครับ อาจจะเป็นคนแถวนี้ หึหึหึ” ไม่ต้องมองกูครับดอกก โกลเด้นท์ฟาวเวอร์มากกก ถึงจะมีใจสั่นบ้างอะไรบ้างกับสายตาที่มองมาที่ผม
แต่พูดเลยว่า จะปรุงน้ำอันศักดิ์สิทธิ์นี่ต่อให้รสชาติเหี้ยที่สุด จะจับกรอกปากอีพี่ปกป้องให้ร้องขอชีวิตเลย คอยดู!
TBC.
แปะรูปแคระ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
