หัวข้อ: นิยายแบบไหนที่เจอแล้ว ปิด! ทันทีคะ ไม่อ่าน

[rainiefonnie]

ตามที่หลายๆๆเม้นบอกเลยค่ะเราจะดูภาษาเป็นอย่างแรก  นี่ยังไม่เข้าใจ นักเขียนบางคนทำไมชอบใช้คำว่า ไอ ไอ่   จะไอ้เลยไม่ได้หรอ   เคยเจอแบบพรุ่งนี้ แต่ย่อเป็น พน  สงสารเป็นส่งสาร  คือตอนแรกคิดว่าพิมพ์ผิดอ่านๆไปตั้งใจพิมพ์นิ  อ่านแล้วหงุดหงิดใจมาก พอๆกับใช้ คะ ค่ะ ผิดเนี่ยแหละ  เอาจริงนะรักที่จะเขียนนิยายน่าจะเขียนและใช้คำให้ถูกต้องนะ

[meawmeawsu]

เป็นนิยายที่เปิดมาถึงตอนแรกเป็น NC จะดูก่อนว่าน่าอ่านมั้ย
มีเนื้อเรื่องอะไรน่าสนใจให้ตามต่อมั้ย
แต่ถ้าผ่านไป 2 ตอนก็ยังไม่เลิกอีก 3 ตอนก็ไม่พอ จะปิดเลยค่ะ

ชอบ NC นะ แต่รู้สึกเยอะไปมันจะน่าเบื่อ ยิ่งเป็น NC แบบไม่มีสตอรี่อะไรขายแต่ฉากเรตยิ่งเบื่อ
ชอบแบบให้ลุ้นมากกว่า คืออยากรู้จักตัวละครก่อน เวลาอ่านฉากเมคเลิฟจะได้อิน

[Chutoro]

  นิยายที่ใช้ภาษาเขียนแบบผิดๆค่ะ เช่น แมร่ง จากกัน เป็นกาน ถ้าผิดแบบนิดๆหน่อยไม่เป็นไร
แต่ถ้าตอนแรกก็เยอะแล้ว ไม่เอาค่ะ อีกแบบคือNC แบบไม่มีเหตุผลค่ะ เนื้อเรื่องไม่เป็นเหตุเป็นผลกัน
แล้วก็นิยายที่มีฉากข่มขืน ถ้าเป็นปมของเรื่อง แล้วบรรยายแค่เกิดเหตุการณ์นี้ขึ้น จะอ่านต่อ
แต่ถ้าบรรยายฉากข่มขืนแบบละเอียดนี่จะปิดเลย แบบที่นายเอกโดนพระเอกทำร้ายสารพัด แต่ยังรัก
เราว่ามันไม่ค่อยสมเหตุสมผล คร่าวๆก็ประมาณนี้ค่ะ

[Tooneriez]

คล้ายๆกับหลายๆคนค่ะ เราไม่ชอบอ่านแนวข่มขืน แบบพระเอกทารุณนายเอกแบบเอะอะจับทุ่มใส่เตียง --"
- อีกอย่างคือ ภาษาค่ะ เราไม่มีปัญหากับการเห็นคำหยาบในนิยาย เรามองว่ามันเรียลดี แต่เขียนแบบผิดๆ เล่น มึง กู เป็น มรึง เมิง / กรู กุ มันขัดตามากเลย ต่อให้เนื้อเรื่องสนุก แต่เราจะสะดุดกับรูปคำแบบนี้ตลอดจนหงุดหงิดแล้วอ่านไม่จบ
- ส่วนนิยายที่เปิดมาบทแรก ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืดดดดดดดด เราก็บายค่ะ ปวดตาพาลให้อ่านไม่สนุกเลย
- นิยายที่การกระทำของตัวละครไม่มีเหตุผลนี่ก็ปล่อยผ่านค่ะ นายเอกง้องแง้งไม่มีเหตุผล พระเอกหึงเรี่ยราดอีก หึงไม่มีเหตุผลหน้ามืดตามัว

[CelestialBeing]

-ผู้ชายท้องได้หรืออะไรที่มันแฟนตาซีจนหลุดโลกเกินไป

[จิบุ_จิบุ]

ตามที่หลายๆๆเม้นบอกเลยค่ะเราจะดูภาษาเป็นอย่างแรก  นี่ยังไม่เข้าใจ นักเขียนบางคนทำไมชอบใช้คำว่า ไอ ไอ่   จะไอ้เลยไม่ได้หรอ   เคยเจอแบบพรุ่งนี้ แต่ย่อเป็น พน  สงสารเป็นส่งสาร  คือตอนแรกคิดว่าพิมพ์ผิดอ่านๆไปตั้งใจพิมพ์นิ  อ่านแล้วหงุดหงิดใจมาก พอๆกับใช้ คะ ค่ะ ผิดเนี่ยแหละ  เอาจริงนะรักที่จะเขียนนิยายน่าจะเขียนและใช้คำให้ถูกต้องนะ

เข้ามาจดๆๆๆๆๆๆๆ

โดนผมเลยเรื่อง "ไอ" เนี่ย 555+

ไว้รอแก้ตอนรีไรท์ 

[em1979]

ผู้ชายท้องได้ - อ่านแล้วไม่อินอ่ะ

[❥ʞαxiќɒ。]

เรื่องหลายๆ P ค่ะ จริงๆ แค่นิยายที่มีพระรองบางทีอ่านแล้วยังหงุดหงิดเลย
ไม่ชอบเรื่องที่เป็นแนวฮาเร็ม หลายๆ คนมาชอบนายเอกหรือพระเอกเยอะๆ (แต่ถ้าหึงกันกุ๊กกิ๊กชอบนะ ><)

นายเอกท้องได้ มันจินตนาการตามไม่ค่อยออกน่ะค่ะ
ถ้ามีเด็กชอบแนวลูกติดหรือรับมาเลี้ยงมากกว่า

แล้วก็นิยายที่เน้นแต่ฉากเรท แรกๆ อาจจะตื่นเต้นนะ แต่นานๆ ไปจะรู้สึกเบื่อ
ฉากเรทก็มีแต่เดิมๆ แบบเดิม ท่าเดิม อยากอ่านเนื้อเรื่องมากกว่า

ทั้งนี้ทั้งนั้นก็มีบางเรื่องตามที่กล่าวมาที่ทำให้เราตามอ่านจนจบ จนติดเพราะสนุกจริงๆ ค่ะ 

[fanglest]

1.เราจะอ่านเนื้อเรื่องก่อนสัก1-2ตอน ถ้าน่าสนใจก็จะรอติดตาม แต่ถ้าปัญญาอ่อนเกินไป ง๊องแง๊งเกิน ผช ปกติเค้าทำกัน ก็จะปิด และจะไม่แลเรื่องนี้อีกเลย แม้ว่า คนอ่านเยอะแค่ไหนก็ตาม

2.เรื่องภาษาเราว่า ภาษาสำคัญนะ ผิดเล็กๆน้อยๆไม่เป็นไร แต่ถ้าจงใจเขียนอย่างเช่น ไอ ไอ่ เมิง กรู ทั้งเรื่อง แต่พล๊อตดันน่าสนใจ คะแนนในใจเราเริ่มติดแล้ว แต่ก็ยังคงอ่านต่อไป ถ้าเจอจุดจับผิดอีกสักจุดสองจุด เราจะเลิกอ่านทันที ใช้ค่ะ คะ ผิด ก็เหมือนกัน จะรู้สึกเซ็งมาก อาจจะไม่ปิดทันที แต่คะแนนความชอบก็ติดลบในใจไปเรียบร้อย รอวันเลิกตาม

3.นายเอกท้องได้ ปิดทันที

4.เรื่องที่ให้ ผญ ออกมาเป็นเพียงตัวร้ายเท่านั้น คะแนนจะติดลบในใจทันที

5. เรื่องไม่สมเหตุสมผล ฉาก nc ที่อยู่ๆก็โผล่มา

6.เราไม่ค่อยชอบที่คนเขียนอธิบายตัวเอกว่า  บอบบางร่างน้อย หน้าสวยกว่าผู้หญิง น่าทะนุถนอม หรือ ร่างสูง ร่างโปร่ง ร่างหนา แต่ส่วนมากก็ชอบใช้กัน ถ้าจะปิดเลย มันก็คงค่อนข้างจะไม่มีเรื่องให้อ่านเลยล่ะ คงต้องได้แต่ทำใจ แล้วอ่านไป

7.มากกว่า2p แค่เห็นชื่อก็ไม่กดเข้าไปอ่านแล้วนับประสาอะไรกับปิดทันที  ส่วน2p พออ่านได้ถ้าเนื้อเรื่องน่าสนใจ+คนเขียนอธิบายใช้ได้

8.เอาไอ้ที่ก่อนกดเข้าไปอ่านดีกว่า จริงๆชื่อเรื่องมีส่วนอย่างมากนะ ชื่อเรื่องไหนที่ดูง๊องแง๊ง บ้าบอ หรือให้ความรู้สึกไม่มืออาชีพ เราแทบจะไม่กดเข้าไปอ่านเลย อย่างเช่น รักนี้ยียวนกวนส้นตีน อะไรแบบเนี้ย(ขออภัยที่นำชื่อเรื่องมายกตัวอย่างนะคะ เราไม่เคยอ่านเนื้อเรื่องแต่ประการใด เพียงแค่คิดว่าน่าจะบอกกล่าวบ้าง ว่า ถึงเนื้อเรื่องข้างในจะดีแค่ไหน แต่ภาพลักษณ์(ชื่อเรื่อง) ที่โชว์หรา มันควรดึงดูด กว่านี้นะคะ ขออภัยแฟนคลับเรื่องนี้ด้วยค่ะ เราไม่ได้เจตนาดูถูกนิยายแต่ประการใด)

[jejiiee]

1. นิยายคำหยาบจ๋า - เปิดตัวมาก็พ่นคำแย่ๆ ตั้งแต่ต้นประโยคยันจบประโยค
2. พระเอกรวยมากเป็นเจ้าของโลกใบนี้ - ตามนั้น มันเอียน ทำให้ตัวละครไม่มีมิติเลย
3. นิยายพอเราเมา.. เราก็เอากัน - ส่วนตัวนะ ถ้าเปิดเจอปั๊บ เราปิดเลย
.
.
.
ที่สำคัญ นิยายที่ทั้งจักรวาลเป็นเกย์หมด ... บายยยยยยยยยยยยย
 

[chisarachi]

นิยายที่เปิดมาแล้วนายเอกได้กับคนอื่นก่อน 
นี่กดปิดเลยค๊าา า

[XL]

ของพี่มีหลายแบบมาก ที่แบบเจอปุ๊บกดกากบาทปั๊บ

1. กรู เมริง เจอปุ๊บปิดเลยจ่ะ มันขัดใจพี่มาก คือพี่ก็ไม่เข้าใจ กู มึง มันก็พิมพ์ง่ายกว่าไหมครับ

2. ใช้สรรพนามซ้ำกันบ่อยๆ เช่น ผมตื่นนอน แล้วผมก็ลุกจากเตียง ผมอาบน้ำแปรงฟันแล้วผมก็ลงไปกินข้าว มื้อเช้าของผมวันนี้เป็นของโปรดของผมเลย .... หรือ ร่างบาง ร่างบาง ร่างบาง บางจนพี่นึกว่านายเอกจะขาดเป็นสองท่อนละ ร่างสูง ร่างโปร่งก็เหมือนกัน

3. คำแรกที่เห็นคือ อ๊ะ คำต่อมา คือ อ๊า อ๊า อ๊าง อะไรก็ว่ากันไป คือไม่ใช่ไม่ชอบNCนะ แต่เปิดมาเจอเลยหรือมีเยอะเกินไปพี่ก็ไม่ไหว บางเรื่องถ้าพล็อตถูกใจแต่ฉากแบบนี้เยอะๆพี่ก็ข้ามไปจนเสร็จกิจเลย แล้วอ่านต่อ (กราบขออภัยผู้เขียนด้วย)

4. แนว mpreg พี่โอเคนะอ่านได้ เพราะพี่ชอบเรื่องที่มีเด็ก มันน่ารักอ่ะ (แต่ถ้าประมาณลูกติดหรือนายเอกไม่ได้ท้องเองพี่จะอินกว่า) แต่แบบที่พี่ไม่อ่านคือ พล็อตประมาณพระเอกทำร้ายนายเอก นายเอกก็ท้องแต่พระเอกไม่รู้ ก็ยังคงทำร้ายนายเอกต่อไป สุดท้ายนายเอกเสียใจจนหนีไปแล้วบอกกับลูกในท้องว่าลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อหรอกนะ แม่จะเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้ลูกเอง แล้วสุดท้ายก็มาเจอกันอยู่ดี พระเอกก็ง้อสำเร็จ จบแบบแฮปปี้ คืออยากจะบอกว่าถึงสถานการณ์จะต่างกัน แต่พล็อตหลักซ้ำมาก จำเจมากครับ

5. การกระทำของตัวละครไม่สมเหตุสมผลกับความรู้สึกที่บรรยาย เช่น บอกรักมากแต่การกระทำเหี้ยมาก (เจอแบบนี้พี่จะถามตัวเองในใจตลอดว่าตัวเอกมันสับสนกับชีวิต หรือมันเป็นไบโพลาร์รึเปล่าวะ...ครับ)

6. เริ่มต้นบทนำด้วยการเล่าประวัติของตัวเองประมาณหล่อโคตร รวยโคตร กิจวัตรประจำวันคือกินเหล้าปี้สาว เว่อร์วังอลังการล้านแปด

ึ7. เปิดเรื่องมาก็เล่าประวัติตัวเองเสร็จสรรพแบบละเอียดถี่ยิบ แล้วก็ตามมาด้วยพ่อแม่ ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รุ่นพี่รุ่นน้องมาหมด คือพี่ชอบแบบค่อยๆทำความรู้จักตัวละครเรื่อยๆ เหตุการณ์ไหนควรใส่เรื่องราวของคนๆนี้ลงไปก็ค่อยใส่ ไม่ใช่มาทีเดียวหมดเหมือนนั่งอ่านชีวประวัติของโคตรเหง้าศักราชเลยอ่ะ พี่มิไหว

ึ8. บรรยายแบบง๊องแง้ง มีอีโม มี555+ คือถึงจะเปิดเรื่องได้งดงามอลังการงานสร้างแค่ไหน พอมาเจอ พวกอีโม 555 อิอิ หุหุ พวกนี้คือจุดดับของนิยาย พี่บอกเลย

9. นิยายหลายหลายPครับ รักกันแค่2คนก็พอเนอะ เยอะเกินพี่ปวดหัว

10. แนวข่มขืน พระเอกร้ายสารพัด แต่นายเอกก็ยังไปตกหลุมรัก (มันรักเข้าไปได้ยังไง..พี่งง) แล้วพอนายเอกหนีไป พระเอกก็เพิ่งรู้ตัวว่าฉันขาดเธอไม่ได้นะ ต้องตามไปง้ออีก และพี่เกลียดบทแก้ตัวให้พระเอก ประมาณมึงทำไปขนาดนั้น เหตุผลของมึงคือขนาดนี้ เฮ้อ...พี่เหนื่อย

11. ที่สำคัญคือคำผิดครับ นิดหน่อยพี่โอเค แต่ผิดแทบทุกบรรทัดพี่จะไม่ทน บอกเลย แล้วก็ภาษาที่ใช้ในการบรรยายครับ บรรยายดี ชัดเจน อ่านง่าย ไม่วกวนไม่กำกวมชวนพี่มึน เรื่องนี้พี่ก็บอกขอบเขตที่แน่ชัดไม่ได้ เอาเป็นว่าเรื่องไหนที่พี่ไม่ต้องอ่านประโยคหนึ่งซ้ำๆจนกว่าจะเข้าใจ หรืออ่านไปไม่ต้องขมวดคิ้วไปและไมเกรนไม่แดกหัว นั่นคือดีงามครับ

12. การผูกเรื่องครับ บางครั้งเหตุการณ์ตอนหลังมันไปขัดแย้งกับตอนก่อนๆ ประมาณว่า เฮ้ย...ก็ตอนนู้นจำได้ว่ามันเป็นงั้น แล้วทำไมมันกลายเป็นงี้ได้ คือบางครั้งผู้เขียนก็ลืมว่าเขียนอะไรไปบ้าง โดยเฉพาะนิยายที่นานๆจะมาต่อสักที ซึ่งบางทีคนอ่านก็ยังลืมเหมือนกัน แต่ถ้าได้อ่านรวดเดียวเลยจะจับติดครับ

13. เรื่องที่ตัดจบแบบพี่ยังเง็งครับ เหมือนโดนผู้เขียนทิ้งเลย ถ้าพี่จะอ่านนิยายที่จบแล้ว พี่จะไปดูคอมเมนต์ท้ายๆว่ามีการบ่นในแนวตัดจบหรือเปล่า คือบางเรื่องจบทั้งที่ปมยังไม่คลี่คลาย อ่านไปอ่านมากำลังได้ฟีลเจอ THE END เฉย พี่นี้ ห๊ะ? เลยครับ

14. ชื่อเรื่องคือความประทับใจแรกครับ ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตรวจทานให้ดีนะ โดยเฉพาะชื่อเรื่องที่เป็นภาษาอังกฤษจะเห็นสะกดผิดหรือสะกดตกหล่น บางทีผิดก็คือผิด บางทีผิดแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ตรงกับเนื้อเรื่อง (แต่ถ้าเป็นในกรณีของการเล่นคำ เล่นประโยค พี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ)

15. เรื่องที่ข้อมูลแน่นปึ๊ก พี่ชอบ เพราะแสดงถึงความใส่ใจและตั้งใจจะหาข้อมูลของผู้เขียน แต่ที่สำคัญคือการถ่ายทอดข้อมูลที่ได้มาถึงตัวผู้อ่านยังไงถึงจะไม่หน้าเบื่อ เข้าใจได้ง่าย ไม่ใช่เอามาแปะทั้งดุ้นเลย ประมาณ1หน้ากระดาษA4 กลายเป็นว่าพี่กำลังนั่งอ่านบทความวิชาการหรืออ่านหนังสือเตรียมสอบไปซะงั้น

ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวนะ ถามมาก็ตอบไป ถ้าหากว่าไปกระทบต่อผู้เขียนท่านใดหรือผู้อ่านที่ชอบแบบที่พี่ไม่ชอบ พี่ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ

อิฉันเห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งคะ

[{SevenStars}]

ประเด็นหลักๆของเราคือ ใช้ 'คะ' 'ค่ะ' ผิดค่ะ
เจอปุ๊บจะปิดทันที ไม่อ่านต่อ ไม่ว่านิยายเรื่องนั้นจะสนุกแค่ไหนก็ตาม 

[123shark]

ประเด็นหลักๆของเราคือ ใช้ 'คะ' 'ค่ะ' ผิดค่ะ
เจอปุ๊บจะปิดทันที ไม่อ่านต่อ ไม่ว่านิยายเรื่องนั้นจะสนุกแค่ไหนก็ตาม 

อันนี้เป็นเหมือนกัน เวลาเจอจะหงุดหงิดมาก รำคาญ ปิดเลย รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆพื้นฐานที่ไม่ควรจะผิด ยิ่งจะเป็นนักเขียนด้วยแล้ว ไม่ว่าจะเขียนเล่นๆหรือจริงจังเราว่ามันก็ไม่ควรผิด

[utamon]

ของเรามีหลายข้อเลย เจอแล้วก็กดปิดทันที โดยไม่สนใจว่าเนื้อหามันจะสนุกหรือไม่สนุกก็ตาม

- นิยายที่ใช้ภาษาไม่ถูกต้อง โอเคบางเรื่องไม่มีคะค่ะ แต่บางเรื่องนี่คะค่ะใช้ผิดเต็มๆ อยากอ่านนิยายแบบไหลลื่นไม่ใช่ต้องมานั่งอ่านไปแก้คำไป มันหงุดหงิดมาก
- นิยายที่จัดหน้าบทความไม่สวย ตัวหนังสือติดกันไป ไม่มีเว้นวรรคเว้นบรรทัด อ่านแล้วอาจมีสับสน ตกลงล่ะกันว่าไม่อ่านเลย
- นิยายที่ฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งต้องตายจากกัน ไม่เอาเลยนะ ดราม่าเกินที่จะรับไหว บางเรื่องโดนหลอกให้อ่านจนจบกลับตายซะงั้น
- นิยายที่เจอหน้ากันก็จึ๊ยๆเกือบทุกตอน บางคนอาจจะชอบ แต่เราไม่ชอบเลยสักนิด หรือว่าเราอาจจะโลกสวย(?)
- นิยายที่บรรยายนายเอกจ้องแต่จะจับพระเอก เห็นแล้วจะเบะปากใส่อย่างรุนแรงมาก ไปเป็นตัวร้ายดีกว่ามั้ย อย่าเป็นมันเลยนางเอกอ่ะ
- นิยายออกแนว3P อยากเก็บเธอไว้ทั้งสองคน โหย ทาทามาเอง จริงๆก็อ่านได้แหละ แต่เลี่ยงที่จะอ่านมากกว่า โดยส่วนใหญ่แล้วก็กดปิดนั่นแหละ
- นิยายที่ออกแนวข่มขืน ฮัลโหลลล ข่มขืนเสร็จแล้วรักกัน จะมีความสุขอะไรเช่นนั้น นี่รับไม่ได้อย่างแรง
- นิยายที่นายเอกเลือกมาก จะมาประมาณว่าฉันสวย ฉันฮอต ฉันเลือกได้ คนต้องการฉันเยอะ ไม่เอาเลยค่ะ เราไม่ชอบนายเอกที่มีนิสัยแบบนี้
- นิยายที่ออกแนวกลิ่นบ้านทุ่ง คือพยายามทำใจอ่านอยู่พักนึงแต่ไปไม่รอดจริงๆ

น่าจะมีเท่านี้นะคะ ที่เจอแล้วขอโบกมือลาไม่อ่านต่อ

[sanny]

ก็นิยายตอนนี้เกือบทุกเรื่องเลยนะคะ มาแนวเดียวกันหมด
ที่ทุกคนพูดมาทั้งหมด

[renhoro]

 ถ้าเจอแบบอ่านยาก ใช้ภาษาไม่ดีก็ปิดเลยแหละ  หรือไม่ก็แนวง้องแง้ง นายเอกสไตล์สาวน้อยก็บายยย 

[●GreenTEA●]

- ภาษาค่ะ ถ้าผิดนิดๆหน่อยๆยังพอให้อภัยกัน แต่ถ้ามากๆก็ขอบาย
- การลำดับเรื่องราว เปิดมาตอนแรกถ้ายังอ่านไม่รู้เรื่อง ไม่รู้ว่าใครเป็นใคร มาทำอะไร ยังไง จนต้องมาอ่านทวนเกิน 2 รอบก็ปิดค่ะ

[Kio]

ภาษาเลยค่ะ เจอคำผิดมากกว่าสิบครั้งเราปิดหนีทันที แต่ไม่น่าหงุดหงิดเท่าใช้คะค่ะผิด
อันดับสองการจัดหน้า ถ้าจัดชิดบรรทัดเว้นห่างแบบเคาะสเปซบาร์ไม่เท่ากันหรือไม่ใช้กดแท๊บ เราปิด คือมันปวดตามากตอนเพ่งอ่าน
ฉาก nc ถ้าบรรยายไม่สวยจริง แล้วเอะอะจะทำๆ เราก็ปิด คือมันเน้นหื่นแต่เราดันเน้นเนื้อหาอะ พวกแบบกักขังหน่วงเหนี่ยวข่มขืนก็ไม่เอา นายเอกอ่อนแอปวกเปียกสวยหวานเกินไป ไม่มีความแมนความเฮ้วก็ไม่เอา
อีกอย่างหนึ่งคือถ้าบทพูดมันมากกว่าบทบรรยายเกิน 80% นี่กลอกตาปิดเลย

วั้ย ทำไมเรื่องมากจัง ... มาตรฐานเราโคตรเยอะ หานิยายถูกใจๆ ให้อ่านต่อจนจบนี่ยากมาก 

[~l3aml3ery~]

ที่ปิดและไม่เคยอ่านเลย คือ
- 3P รับไม่ได้ที่แชร์นายเอกอ่ะ แต่ถ้าพระเอกนอกใจไปมีคนอื่นนนี่พอได้ 
- ท้องได้ คือ นิยายวายรึชายหญิง
- แฟนตาซี แต่พีเรียด ผีไทยอ่านได้นะ อิอิ

[niightziiz]

นายเอกสาว คือไม่ชอบมากๆ ยิ่งบรรยายว่านายเอกหน้าหวานราวกับผู้หญิง ....บาย

ไร้เหตุผล บรรยายวกไปวนมา

คำผิดเยอะ อ่านแล้วสะดุด ต้องมานึกในใจว่าพิมพ์ให้ใหม่พร้อมใส่*ไว้ข้างหลังว่าอะ แก้ให้แล้วนะ

ถ้าเจอเรื่องแบบนี้คือปิดทันที บอกลาเลยจริงๆ 

[Kisa]

เรื่องที่เจอแล้วปิดเลยคือเรื่องแนวใสๆวัยรุ่นที่ดูโทนเดียวกันไปหมดเลยอ่ะ เช่น
เปิดมามีนาฬิกาปลุก นายเอกวิ่งไปชนพระเอกที่เป็นนักเลงประจำรร.หล่อมาก
แล้วบรรยายแบบมุ้งมิ้งอ่า5555 เช่น
 ปั้ก+++ ผมชนกับใครบางคน  พอเงยหน้าไป โหวว หล่อมากก >-<
นั่นมันอะตอม  เดือนโรงเรียนนี่  ซวยลยยยยยย
หรือประเภทอีตานายเอกเป็นผู้ชายแมนๆเตะบอลแต่มามีเรื่องกับพระเอกที่หล่อมาก
แล้วก็วนไปที่เรื่องพระเอกลากนายเอกไปคอนโดแล้วข่มขืน พระเอกรวยเป็นคุณหนู โทนเรื่องดูดาร์คๆแต่บรรยายมุ้งมิ้ง
ไรงี้ก็ไม่ไหวน่ะ5555 เช่น
หูววว  มันหล่อมากเลยครับ ขนาดเป็นผู้ชายผมยังอิจฉาในความหล่อ O-O
ไม่น้าาาาาา มันจะข่มขืนนนผมแล้ว  ผมเป็นผู้ชายน้าาาา ม่ายยย
คือมันเต็มใจรึเปล่าอ่า ทำไมบรรยายแบบนี้555

เม้นนี้ ชอบอ่านมากค่ะ ฮาดี แถมตรงใจด้วย เจอแบบที่คุณคนอ่านเจอ เราก็เลิกอ่านเหมือนกันค่ะมันเซง

ของพี่มีหลายแบบมาก ที่แบบเจอปุ๊บกดกากบาทปั๊บ

1. กรู เมริง เจอปุ๊บปิดเลยจ่ะ มันขัดใจพี่มาก คือพี่ก็ไม่เข้าใจ กู มึง มันก็พิมพ์ง่ายกว่าไหมครับ

2. ใช้สรรพนามซ้ำกันบ่อยๆ เช่น ผมตื่นนอน แล้วผมก็ลุกจากเตียง ผมอาบน้ำแปรงฟันแล้วผมก็ลงไปกินข้าว มื้อเช้าของผมวันนี้เป็นของโปรดของผมเลย .... หรือ ร่างบาง ร่างบาง ร่างบาง บางจนพี่นึกว่านายเอกจะขาดเป็นสองท่อนละ ร่างสูง ร่างโปร่งก็เหมือนกัน

3. คำแรกที่เห็นคือ อ๊ะ คำต่อมา คือ อ๊า อ๊า อ๊าง อะไรก็ว่ากันไป คือไม่ใช่ไม่ชอบNCนะ แต่เปิดมาเจอเลยหรือมีเยอะเกินไปพี่ก็ไม่ไหว บางเรื่องถ้าพล็อตถูกใจแต่ฉากแบบนี้เยอะๆพี่ก็ข้ามไปจนเสร็จกิจเลย แล้วอ่านต่อ (กราบขออภัยผู้เขียนด้วย)

4. แนว mpreg พี่โอเคนะอ่านได้ เพราะพี่ชอบเรื่องที่มีเด็ก มันน่ารักอ่ะ (แต่ถ้าประมาณลูกติดหรือนายเอกไม่ได้ท้องเองพี่จะอินกว่า) แต่แบบที่พี่ไม่อ่านคือ พล็อตประมาณพระเอกทำร้ายนายเอก นายเอกก็ท้องแต่พระเอกไม่รู้ ก็ยังคงทำร้ายนายเอกต่อไป สุดท้ายนายเอกเสียใจจนหนีไปแล้วบอกกับลูกในท้องว่าลูกไม่จำเป็นต้องมีพ่อหรอกนะ แม่จะเป็นทั้งพ่อทั้งแม่ให้ลูกเอง แล้วสุดท้ายก็มาเจอกันอยู่ดี พระเอกก็ง้อสำเร็จ จบแบบแฮปปี้ คืออยากจะบอกว่าถึงสถานการณ์จะต่างกัน แต่พล็อตหลักซ้ำมาก จำเจมากครับ

5. การกระทำของตัวละครไม่สมเหตุสมผลกับความรู้สึกที่บรรยาย เช่น บอกรักมากแต่การกระทำเหี้ยมาก (เจอแบบนี้พี่จะถามตัวเองในใจตลอดว่าตัวเอกมันสับสนกับชีวิต หรือมันเป็นไบโพลาร์รึเปล่าวะ...ครับ)

6. เริ่มต้นบทนำด้วยการเล่าประวัติของตัวเองประมาณหล่อโคตร รวยโคตร กิจวัตรประจำวันคือกินเหล้าปี้สาว เว่อร์วังอลังการล้านแปด

ึ7. เปิดเรื่องมาก็เล่าประวัติตัวเองเสร็จสรรพแบบละเอียดถี่ยิบ แล้วก็ตามมาด้วยพ่อแม่ ญาติโกโหติกา เพื่อนฝูง รุ่นพี่รุ่นน้องมาหมด คือพี่ชอบแบบค่อยๆทำความรู้จักตัวละครเรื่อยๆ เหตุการณ์ไหนควรใส่เรื่องราวของคนๆนี้ลงไปก็ค่อยใส่ ไม่ใช่มาทีเดียวหมดเหมือนนั่งอ่านชีวประวัติของโคตรเหง้าศักราชเลยอ่ะ พี่มิไหว

ึ8. บรรยายแบบง๊องแง้ง มีอีโม มี555+ คือถึงจะเปิดเรื่องได้งดงามอลังการงานสร้างแค่ไหน พอมาเจอ พวกอีโม 555 อิอิ หุหุ พวกนี้คือจุดดับของนิยาย พี่บอกเลย

9. นิยายหลายหลายPครับ รักกันแค่2คนก็พอเนอะ เยอะเกินพี่ปวดหัว

10. แนวข่มขืน พระเอกร้ายสารพัด แต่นายเอกก็ยังไปตกหลุมรัก (มันรักเข้าไปได้ยังไง..พี่งง) แล้วพอนายเอกหนีไป พระเอกก็เพิ่งรู้ตัวว่าฉันขาดเธอไม่ได้นะ ต้องตามไปง้ออีก และพี่เกลียดบทแก้ตัวให้พระเอก ประมาณมึงทำไปขนาดนั้น เหตุผลของมึงคือขนาดนี้ เฮ้อ...พี่เหนื่อย

11. ที่สำคัญคือคำผิดครับ นิดหน่อยพี่โอเค แต่ผิดแทบทุกบรรทัดพี่จะไม่ทน บอกเลย แล้วก็ภาษาที่ใช้ในการบรรยายครับ บรรยายดี ชัดเจน อ่านง่าย ไม่วกวนไม่กำกวมชวนพี่มึน เรื่องนี้พี่ก็บอกขอบเขตที่แน่ชัดไม่ได้ เอาเป็นว่าเรื่องไหนที่พี่ไม่ต้องอ่านประโยคหนึ่งซ้ำๆจนกว่าจะเข้าใจ หรืออ่านไปไม่ต้องขมวดคิ้วไปและไมเกรนไม่แดกหัว นั่นคือดีงามครับ

12. การผูกเรื่องครับ บางครั้งเหตุการณ์ตอนหลังมันไปขัดแย้งกับตอนก่อนๆ ประมาณว่า เฮ้ย...ก็ตอนนู้นจำได้ว่ามันเป็นงั้น แล้วทำไมมันกลายเป็นงี้ได้ คือบางครั้งผู้เขียนก็ลืมว่าเขียนอะไรไปบ้าง โดยเฉพาะนิยายที่นานๆจะมาต่อสักที ซึ่งบางทีคนอ่านก็ยังลืมเหมือนกัน แต่ถ้าได้อ่านรวดเดียวเลยจะจับติดครับ

13. เรื่องที่ตัดจบแบบพี่ยังเง็งครับ เหมือนโดนผู้เขียนทิ้งเลย ถ้าพี่จะอ่านนิยายที่จบแล้ว พี่จะไปดูคอมเมนต์ท้ายๆว่ามีการบ่นในแนวตัดจบหรือเปล่า คือบางเรื่องจบทั้งที่ปมยังไม่คลี่คลาย อ่านไปอ่านมากำลังได้ฟีลเจอ THE END เฉย พี่นี้ ห๊ะ? เลยครับ

14. ชื่อเรื่องคือความประทับใจแรกครับ ไม่ว่าจะเป็นภาษาอะไรก็ตรวจทานให้ดีนะ โดยเฉพาะชื่อเรื่องที่เป็นภาษาอังกฤษจะเห็นสะกดผิดหรือสะกดตกหล่น บางทีผิดก็คือผิด บางทีผิดแล้วความหมายเปลี่ยนไม่ตรงกับเนื้อเรื่อง (แต่ถ้าเป็นในกรณีของการเล่นคำ เล่นประโยค พี่ไม่ได้ว่าอะไรนะ)

15. เรื่องที่ข้อมูลแน่นปึ๊ก พี่ชอบ เพราะแสดงถึงความใส่ใจและตั้งใจจะหาข้อมูลของผู้เขียน แต่ที่สำคัญคือการถ่ายทอดข้อมูลที่ได้มาถึงตัวผู้อ่านยังไงถึงจะไม่หน้าเบื่อ เข้าใจได้ง่าย ไม่ใช่เอามาแปะทั้งดุ้นเลย ประมาณ1หน้ากระดาษA4 กลายเป็นว่าพี่กำลังนั่งอ่านบทความวิชาการหรืออ่านหนังสือเตรียมสอบไปซะงั้น

ทั้งหมดนี้คือความคิดเห็นส่วนตัวนะ ถามมาก็ตอบไป ถ้าหากว่าไปกระทบต่อผู้เขียนท่านใดหรือผู้อ่านที่ชอบแบบที่พี่ไม่ชอบ พี่ก็ต้องขออภัยเป็นอย่างสูงนะครับ

เห็นด้วยมากกกกกที่สุดค่ะ กรู เมริง ไม่ไหวมากกกกก ความเห็นในข้ออื่นๆ ใช่มากค่ะ เจอแล้วเลิกอ่าน เห็นด้วยมากกก พูดได้ตรงใจทุ๊กกกกข้อเลยค่ะ ไม่ชอบจริงๆแนวแบบนี้ โดยเฉพาะ...เกิน 2P คือรักกันน่าจะสองคนพอ

[screamingoose]

ตอนนี้ตามอ่านเรื่องนึงได้ซักพักก็ตัดสินใจเลิกอ่าน อ่านต่อไม่ลงจริงๆไอ้ประเภท นายเอกโง่มากกกกกกกก พระเอกเลวมากกกกกก แล้วทุกอย่างมันไม่สมเหตุสมผลเลย เหมือนอยากให้มีฉากอะไรก็ใส่ๆมาไม่ได้คิดถึงสถานการณ์ก่อนหน้ามันเป็นยังไง ตัวละครที่โง่ก็โง่แบบไม่มีมิติ แล้วโง่นานจนเลยจุดที่ทนอ่านต่อได้แล้ว ปิดดีกว่า

[BlueCherries]

ประเด็นหลักๆของเราคือ ใช้ 'คะ' 'ค่ะ' ผิดค่ะ
เจอปุ๊บจะปิดทันที ไม่อ่านต่อ ไม่ว่านิยายเรื่องนั้นจะสนุกแค่ไหนก็ตาม 

อันนี้เป็นเหมือนกัน เวลาเจอจะหงุดหงิดมาก รำคาญ ปิดเลย รู้สึกว่ามันเป็นเรื่องง่ายๆพื้นฐานที่ไม่ควรจะผิด ยิ่งจะเป็นนักเขียนด้วยแล้ว ไม่ว่าจะเขียนเล่นๆหรือจริงจังเราว่ามันก็ไม่ควรผิด

โอ้ยโดนใจอันนี้

บางทีเราก็เตือนนะว่าใช้ผิด แต่พอตอนต่อมาก็ยังเป็นอยู่ ทำให้คิดว่า เห้ย นักเขียนไม่อ่านคอมเมนท์หรือยังไง ทำไมกลับมาเหมือนเดิมอีก??

หลังจากนั้นก็อ่านบ้าง ไม่อ่านบ้าง แล้วก็เลิกอ่านก็มี

[Cheese[C]ake]

1. เรื่องแบบติงต๋องมากๆ
2. นายเอกท้อง

ไม่ค่อยชอบประมาณนี้

[Biwlerr]

นายเอกมีแต่คนหล่อๆมารุมชอบ แบบเยอะมาก

คือมันเวอร์ไป ขอลาก่อน

[Anarchy_K]

คำตอบของผมก็คงจะเหมือนหลายๆความเห็นด้านบนๆนั่นแหละครับ คิดว่านักอ่านส่วนใหญ่ก็มีพล้อตนิยายที่ไม่ค่อยชอบคล้ายๆกัน แต่บางเรื่องก็ทนอ่านได้เพราะนักเขียนบรรยายดีเกิน555

ถ้าพูดถึงนิยายที่ไม่ชอบผมจะแยกเป็นสองประเภทคือ 1.ไม่ชอบพล้อตของนิยาย 2. ไม่ชอบคาแรคเตอร์ของนิยาย 3.นักเขียนชอบพาออกทะเลครับ

อย่างพล้อตที่ผมโคตรจะไม่ชอบเลยจริงๆคือ ผู้ชายท้องได้หรือ mpreg (ขอโทษนักเขียนและนักอ่านหลายๆคนที่เขียนหรือชอบแนวนี้ด้วยนะครับ อันนี้เป็นความเห็นส่วนตัวของผอมจริงๆ) คือถ้าทำเป็นนิยายแฟนตาซีไปเลยประมาณว่า ไปหลบหลู่สิ่งศักดิ์สิทธิ์อะไรก็ว่าไปเลยโดนสาปให้ท้องได้อะไรทำนองนี้มันจะน่าอ่านมากครับ แต่พวกที่เป็นเลิฟสตอรี่ธรรมดาแล้วท้องได้เนี่ย ผมว่ามันออกจะแปลกๆไปสักนิดนึง ไม่รู้ว่านายเอกจะคลอดลูกยังไง คลอดผ่านช่องทางสีหวานรึเปล่า5555

พล้อตที่ไม่ชอบอย่างต่อไปก็คือพล้อตแนวรักไฮสคูล..... ไฮสคูลที่พระเอกรวยมาก เป็นมาเฟีย ถือปืนไล่ยิงพวกโจรที่จะมาทำร้ายนายเอก.... บางคนอาจจะมองว่าเฮ้ย ก็พล้อตเรื่องแหวกแนวไงไม่ซ้ำ... อันนี้ไม่เถียงเลยครับ แต่ผมว่ามันทะแม่งๆ และจินตนาการ(ที่จำเป็นมากสำหรับนักอ่าน)ยากพอสมควร การที่ต้องจินตนาการเด็กนักเรียนอายุ 15-18มาถึงปืนไล่ยิง ลีลาการต่อสู้ในแบบจาพนมต้องยกมือไหว้ไม่หยุดแบบนี้ผมก็โบกมือหยอยๆเลยครับ (แต่รักแนวไฮสคูลปกติผมก็อ่านได้ปกตินะครับ555)

ส่วนคาแรคเตอร์ที่ผมค่อนข้างจะไม่ชอบก็จะเหมือนๆกับความเห็นด้านบนๆครับ ผมรับได้นะถ้านักเขียนออกตัวมาเลยว่านายเอกเป็นสาว ออกสาว แล้วทำตัวสาว แต่ผมไม่ชอบคือร่างบางหน้าหวานตัวเล็ก แมนมากเล่นกีฬาเก่ง ฟันหญิงมาโชกโชน กินเหล้าเก่ง มีเรื่องไปทั่ว แต่พอเจอพระเอกปุ้ป เอะอ่ะเดี๋ยวงอนบ้าง เอะอ่ะเดี๋ยวร้องไห้บ้าง อันนี้เอือมระอาจริงๆ 555 ยิ่งมาเจอคำบรรยายที่บอกว่า "ร้องไห้ทำไมครับ หยุดร้องได้แล้วคนดี ดูสิตาแดงจมูกแดงหมดแล้ว เดี๋ยวก็ปวดหัวเป็นไข้หรอก" อ่านถึงตรงนี้ผมนี่เอือมเลย คือที่ผ่านมาโดนต่อยโดนเตะอะไรมาไม่เป็นไร แต่ไข้จะจับเพราะร้องไห้อันนี้ก็แล้วแต่โลจิกในการรับชมของแต่ละคนเลยครับ555
อีกอย่างที่ไม่ชอบ(แต่พอทนได้)ก็คือ เพื่อนนายเอก... ที่ต้องเคยหลงรักนายเอก ยอมทำทุกอย่างให้นายเอก ดูแลทุกอย่าง อันนี้พอเข้าใจได้ถ้าเพื่อนนายเอกคนนี้มีดีกรีเป็นพระรอง แต่ส่วนใหญ่นิยายพล้อตอมตะ จะมีตัวละครเพื่อนนายเอกแบบนี้เยอะ เยอะในที่นี้คือในหนึ่งเรื่องจะมีหลายคนจนเหมือนกำลังอ่านมะรุมมะตุ้มรุมรักแมรี่อยู่ 555

ส่วนเรื่องนักเขียนพาออกนอกทะเลผมคงไม่ต้องบรรยายอะไรมาก คาดว่านักอ่านหลายท่านก็คงเคยประสพพบเจอกันมาบ้างแล้ว

ทั้งนี้ทั้งนั้นผมไม่ได้เจาะจงนักเขียนคนใหนและไม่ได้ต้องการจะแอนตี้นิยายเรื่องใหนเลยครับ ความเห็นนี้เป็นเพียงการแสดงความเห็นในฐานะนักอ่านเฉยๆ ไม่ได้มีเจตนาจะบลัฟนิยายหรือนักเขียนแต่อย่างใด

เชื่อว่านักเขียนทุกคนก็ตั้งใจเขียนและกว่าจะเขียนนิยายให้เป็นเรื่องๆนึงจนจบได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายครับ เป็นกำลังใจให้นักเขียนทุกคนครับ

[.:น้องแบมบู:.]

แนวที่นายเอกอ่อนแอค่ะ แบบอะไรนิดอะไรหน่อยก็ร้องไห้ คืองง

[ssanax_]

นิยายที่คนเขียนไม่เคาะแป้นค่ะ ติดกันเป็นแพ ขี้เกียจอ่านขึ้นมาเลย555555555555555

[ORNLii]

เคยอ่านเจอเรื่องนึง แทนตัวเองว่าผม แต่บรรยายถึงตัวเองว่า มือเรียวเอื้อมไปหยิบ.... , ตาคมทอดมอง,  อะไรแบบนี้ อ่านไปก็สะดุด
- แนวข่มขืน วันก่อนตามลิงค์ที่มีคนแนะนำไปอ่านเรื่องนึง เปิดเรื่องมาก็แจ๊คพอต  กดออกแทบไม่ทัน
- แนวร่างโปร่ง ร่างแกร่ง ร่างบาง ร่างหนา เฮ้อออ
- 3 p บางเรื่องพออ่านได้  เคยเจอเรื่องนึง 3 p และครั้งแรกของนายเอกแล้วเข้าไปพร้อมกัน เออ..ใครช่วยบอกหน่อยสิว่ามันเข้าไปพร้อมกันได้
    เหรอ หรือ เข้าได้ หรือยังไง อยากรู้จริงๆอันนี้ เพราะอ่านเรื่องอื่น คนเดียวก็เห็นเจ็บจนไม่สบายกันไป งง
- เหมือนเมนท์บนๆ ที่เจอบทบรรยาย   nc เยอะๆมี อ๊ะ อ๊า ไรนี่  ข้ามไปอ่านจบกิจแล้วเหมือนกัน 555


ปล.ขอโทษคนแต่งแนวๆที่พูดถึงด้วยนะ  เออ แต่งให้อ่านยังจะมาบ่นอีกนะ 5555

เคยเจอ GV ที่เข้าไปพร้อมกันได้ค่ะ