ตอนที่ 7"จบแล้วที่เสาะหาาา ได้มาพบตัวจริงสักที ชีวิตต่อจากนี้...คงจะดีถ้ามีแต่เธอ ก่อนจะนอนอยากเจอเธอเป็นคนสุดท้าย คนแรกของเช้าถัดไป ฉันก็อยากเห็นเธอ เช้าก็มีแต่เธอ ค่ำก็มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้น อยากทำตัวติดเธอไม่ต้องห่างไปไหน ไม่ว่าจะทำอะไรก็อยากทำด้วยกัน ทุกลมหายใจเข้าออกทุกเวลาของฉัน...โว้ โว โฮฮฮ อยากจะใช้กับเธอ" เสมอครวญเพลง ในขณะที่อีกฝั่งของสายสัญญาณหัวเราะเบาๆ
"เสียงเหมอเพราะอ้ะดิ๊"
ชาติชายมองเพื่อนซี้ที่กำลังซุกซ่อนตัวอยู่ข้างๆ ตู้เสื้อผ้าเพื่อพูดคุยโทรศัพท์กับน้องนานะของมันทุกคืนด้วยความหมั่นไส้ นับวันไอ้เสือเหมอก็ยิ่งเหมือนคนอินเลิฟมากกว่าคนแอบรักเขาข้างเดียว แต่ถามมันทีไรก็บอกว่ายังเป็นได้แค่ 'เพื่อน' อยู่ทุกที
"แฟนไอ้เหมอคนที่ไหนวะไอ้ชาย" พิเชษฐ์หรือไอ้เชษฐ์ หนุ่มหน้ามนคนเชียงใหม่ เพื่อนร่วมรุ่นที่นอนเตียงข้างๆ ชาติชายเอ่ยถาม เพราะเห็นไอ้เหมอมันอดหลับอดนอนคุยโทรศัพท์ติดต่อกันมาร่วมสองเดือนแล้ว
"กรุงเทพ ชื่อน้องนานะ แต่ผู้หญิงเหี้ยไร เล่นตัวชิบหาย กูเห็นไอ้เหมอมันจีบมาปีนี้จะเข้าปีที่สามละ แม่งยังเป็นแค่เพื่อนอีก" ชาติชายกระซิบตอบพิเชษฐ์ บุ้ยปากมองไอ้คนที่ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ ไม่ได้สนใจคำนินทาของเพื่อนตัว ช ทั้งสองแม้แต่น้อย
"มันเคยพามางานด้วยป้ะ จำได้ว่าตอน goodbye summer ไอ้เหมอมันก็พาคุณหญิงแม่ของมันมา" พิเชษฐ์พูดหน้าเคร่ง สำหรับผู้ชายที่เอาแต่เรียนและฝึกหนักไปวันๆ อย่างพวกเขานั้น เรื่องสาวข้างกายถือว่าเป็นเรื่องสำคัญอีกเรื่องหนึ่งในชีวิต เพราะอยู่แต่ในโรงเรียน เห็นหน้าแต่ตัวผู้อย่างนี้ จะมีเวลาที่ไหนไปเด็ดดอกไม้สวยๆ แข่งกับผู้ชายคนอื่นเขา
"ไม่เคยพามาหรอกเว้ย มันบอกเขาไม่ยอมมา กูเลยอดเห็นหน้าไปด้วย เข้าไปส่องเฟซมันก็ไม่ยักกะเจอผู้หญิงสวยๆ ที่คาดว่าจะเป็นน้องนานะสักคน เจอแต่ไอ้รูปหล่อที่ชื่อชนะเพื่อนของมันนั่นแหละ อยากจะคิดว่าไอ้เหมอมันบ้าคุยโทรศัพท์คนเดียวอยู่หรอก แต่แม่งก็คุยมาสองเดือนกว่าแล้ว กูเลยงงๆ อยู่เนี่ย" ไอ้ชายคิดหนัก ไม่อยากจะสนใจชีวิตรักของไอ้เสือเหมอมันด้วยซ้ำ แต่ก็อดจะเสือกไปด้วยไม่ได้เมื่อเห็นว่าไอ้เพื่อนหัวเกรียนมันไม่ยอมเผด็จศึกสาวเจ้าเสียที ยังเอาแต่ใช้วิธีจีบระดับเด็กอนุบาลแบบนี้ ชาติหน้าก็อาจจะไม่ได้แอ้มเขา
"เอ้า เหี้ยเหมอชีวิตรักมันดราม่าเหรอวะ งั้นเดี๋ยวกูไปคุยกับแฟนก่อน ถ้าเขามีเพื่อนสวยๆ จะเอามาแนะนำมันให้ เพื่อนรุ่นเดียวกันก็มีแฟนสวยๆ ไปกันหมดแล้วควงมางาน กูก็ยังเห็นมันเนี่ยที่พาแม่มันมาประจำ สงสาร" พิเชษฐ์กล่าวหนักแน่น ก่อนจะคว้ามือถือยุคบุกเบิกของตัวเองเดินไปทางห้องน้ำที่ประจำที่มันใช้คุยกับแฟน
"ไอ้ชาย มองเหี้ยไร" เสือเหมอเมื่อรู้สึกถึงสายตาที่จับจ้องก็หันมาตวัดค้อนใส่ชาติชายที่นอนเอาหัวมาทางปลายเตียง เมื่อครู่มันยังกดโทรศัพท์ยิกๆ ตอบแชทกับสายสมร แฟนหมาดๆ ของมันอยู่เลย ตอนนี้มาจ้องหน้าเหมอด้วยความสมเพชเวทนาซะอย่างนั้น
"ไอ้เชษฐ์มันบอกจะแนะนำเพื่อนของแฟนมันให้" ชาติชายตั้งใจพูดเสียงดังเล็กน้อย หวังจะไปกระตุ้นน้องนานะในสายให้รีบตอบรับรักเพื่อนที่น่าสงสารของมันเสียที "ถึงมึงไม่หล่อ แต่กูว่าเขาไม่เล่นตัวหรอกไอ้เหมอ ใครๆ ก็อยากเป็นคุณนายทหาร"
"จะคุยกับเพื่อน ก็วางได้นะ ผมไม่อยากกวน"เสียงที่ลอดมาตามสายทำเอาเสมอมองไอ้ชายอย่างคาดโทษ แล้วเดินเลี่ยงไปหามุมสงบมุมอื่นที่ไม่ถูกเพื่อนร่วมรุ่นจับจองพื้นที่
"ไม่คุย เหมอคุยกับนะอยู่ไง"
"แล้วเมื่อกี้ผมพูดเรื่องอะไร เหมอบอกได้ไหมล่ะ"เสมอโขกหัวเข้ากับผนัง เพราะไม่ทันได้ฟัง ไอ้ชายมันก็พูดขัดจังหวะขึ้นมาแล้ว
"หึ บอกไม่ได้""เหมอขอโทษ ก็เพื่อนมันพูดขัดขึ้นมาพอดี"
"สนใจที่เขาบอกจะแนะนำผู้หญิงให้ขนาดนั้นเลยเหรอ""เปล่า เหมอไม่สนใจหรอก"
ปลายสายเงียบ ไม่มีเสียงตอบอะไรกลับมา แค่นี้ก็ทำให้เหมอร้อนใจมากเหลือเกิน ไม่อยากถูกโกรธแล้วพาลทำให้ไม่ได้คุยกัน... เหมอไม่ได้เห็นหน้าชนะมาเกือบเดือนแล้ว ให้เหมอได้ยินเสียงก็ยังดี ความคิดถึงจะได้บรรเทาลงบ้าง
"ดีแล้ว...คนซื่อๆ อย่างเหมอเดี๋ยวก็โดนเขาหลอก ผู้หญิงเดี๋ยวนี้น่ากลัว เหมอตามไม่ทัน ยิ่งไม่มีเวลาให้ ยังไงก็โดนนอกใจ เชื่อผม"อยากเถียงกลับว่าถ้าผู้หญิงเป็นอย่างนั้นหมดทุกคน เพื่อนของเหมอก็คงอกหักกันระนาวไปแล้ว ผู้หญิงดีๆ ก็มีอยู่บนโลกใบนี้ ที่รักมั่นคง ไม่นอกใจ และอดทนรอได้โดยไม่งี่เง่า ...เหมือนอย่างเหมอ ที่รักมั่นคงกับชนะแค่คนเดียว แม้ว่าเหมอจะเป็นผู้ชาย แต่เหมอไม่เคยทำนิสัยเจ้าชู้มองใครที่ไหน ต่อให้นมของแฟนเพื่อนจะลูกเท่าหัวเด็กเพียงใดก็ไม่อาจกระตุ้นต่อมหื่นของเหมอเหมือนอย่างที่กลิ่นหอมๆ ของชนะทำได้
"แล้วแฟนนะล่ะ น่ากลัวไหม เขาหลอกนะหรือเปล่า" เหมอถามกลับเสียงแผ่ว "ถ้าเขานอกใจ บอกเหมอนะ เหมอจะเอาปืนไปยิงทิ้งให้"
ไม่ได้ล้อเล่น แต่เสือเหมอจอมโหดประจำรุ่นจะไม่ยอมให้ใครมาทำให้ดาวประจำใจของมันต้องชอกช้ำ ก็เหมอรักเหมอดูแลของเหมอมาอย่างดี ทั้งทำให้หัวเราะ ทั้งยอมเป็นคนบ้าเรียกรอยยิ้ม ถ้าใครมันกล้ามาทำร้าย เหมอจะตบสั่งสอนเลย ผู้หญิงก็ผู้หญิงเถอะ
"ฮ่าๆ ไม่หรอก ก็ยังคบกันดี" ยังคบกันดี...แล้วเมื่อไหร่จะเลิกกันอ่ะ เหมออยากถาม แม้ว่าเหมอจะไม่อยากให้ชนะเสียใจ แต่ชนะเอ่ยปากทิ้งเขาก่อนก็ได้นี่นา แช่งอยู่ทุกคืนทุกวัน แต่รายนี้ไม่ยักกะเลิกกันเร็วเหมือนรายอื่น ชนะคงจะเจอคนที่ใช่เสียแล้ว แค่คิดอกก็กลัดหนอง ได้แค่มองแต่กลืนกินไม่ได้!
"อื้ม แล้วได้ไปเที่ยวกับเขาบ้างรึเปล่า" เห็นหน้าวอลล์ของเฟซชนะ เขาก็มาโพสบอกคิดถึง บอกให้นอนหลับฝันดี บางทีก็ติดแท็กรูปที่ไปกินข้าวด้วยกันมาด้วย แต่ไม่ค่อยเห็นมีรูปที่พากันไปเที่ยวไปดูหนังเหมือนอย่างที่เพื่อนของเหมอมันโพสเวลาได้หยุดไปหาแฟนเลย
"เหมอ ไม่คุยเรื่องคนอื่นนะ ไม่สนุก""อือ โอเค แล้วเป็นไงบ้าง พ่อกลับมาแล้ว ไม่เหงาแล้วดิ" พ่อของชนะกลับมาแล้ว CY ก็กลับมาด้วย แต่ไม่ยักกะเห็นพ่อยอดขมองอิ่มของเหมอดีใจเลยสักนิด กลับทำเสียงหงอยเหงาอยู่ทุกวันจนอดห่วงไม่ได้
"เหงากว่าเดิม ...ไม่เหมือนได้อยู่กับเหมอ"เจอประโยคนี้เข้าไป ถึงเสือเหมอจะไม่คิดเข้าข้างตัวเองแค่ไหน ก็อยู่ไม่รอดแล้ว ...ถ้าอยู่กับเหมอแล้วไม่เหงา ก็มาอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิตเลย เหมอจะปรนนิบัติพัดวี ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม ก่อนนอนจะกอดไว้ทุกคืนไม่ให้หนาว ตื่นเช้าก็จะตระเตรียมข้าวปลาอาหารไว้ให้ ไม่ต้องให้คุณชายเขาต้องเหนื่อย ป้อนได้เหมอก็จะป้อน อาบน้ำให้ได้เหมอก็จะทำ... เพื่อชนะแล้ว...อะไรก็ยอม
"งื้อออ ศุกร์หน้าก็เจอกันแล้ว อดทนนะ จะรีบกลับไปปลอบขวัญคนดีของพี่เหมอเลย"
"ตบกลิ้ง พูดอะไรไม่ได้ชอบลามเป็นขี้กลาก""ฮี่ๆ อารมณ์ดีแล้วเนอะ ไม่เหงาแล้วนะ มีเหมออยู่ทั้งคน"
"อืม ร้องเพลงให้ฟังหน่อย จะนอนแล้ว""คืนนี้เอาเพลงไรดีอ่ะ"
"เพลงอะไรก็ได้ ที่เหมออยากร้องให้ผมฟังคนเดียว"ชนะพูดขนาดนี้เหมอก็ไม่ทนแล้ว!
"เฮ้ยยยย ไอ้ชาย ไอ้เหมอมันข่วนผนัง เป็นบ้าไรของมัน เหี้ย เสียงหลอนจนกูนอนไม่หลับ" ไอ้ปิ๊ก คนหน้าดุจากจังหวัดสุราษฎร์ธานีที่นอนเตียงใกล้ๆ กับที่ซ่อนที่ใหม่ของเหมอตะโกนไปถามไอ้ชายที่กำลังหัวเราะคิกคักอยู่กับโปรแกรมแชทของมัน
"มึงปล่อยมันไปไอ้ปิ๊ก มันแค่เขิน" ไอ้ชายตอบอย่างรู้ดีก็ไม่สนใจอะไรอีก ปล่อยไอ้ปิ๊กไว้กับเสียงข่วนผนังทรมานใจจากเสือเหมอ
"ทำเสียงดังรบกวนเพื่อนเหรอ เดี๋ยวโดนยำหรอกเสมอ" ชนะพูดเสียงกลั้วหัวเราะมาตามสาย
"ไม่โดนๆ นี่เสือเหมอสุดโหดของรุ่น ไม่มีใครกล้า ชนะนอนนะครับ เดี๋ยวร้องเพลงให้ฟัง เพลงนี้ไอ้ชายใช้จีบสาวบ่อยๆ รับรองฟินอ่ะ"
"ไม่เอาเพลงที่คนอื่นใช้จีบสาว เอาที่เหมออยากร้องให้ผม เข้าใจไหม""ก็เพลงนี้...เหมออยากร้องให้นะด้วย"
"แต่เพื่อนเหมอเอาไว้จีบสาว...ถ้าร้องให้ผม ไม่ใช่ว่าเหมอจีบผมเหรอ"โอ้ยยยยยยยย กัดลิ้นนนนนน สิ้นชีพแล้วเสือเหมอ! อยากบอกใจจะขาดว่าเวลาสองปีห้าเดือนกับอีกสิบวันมานี้ ไม่มีวันไหนเลยที่เหมอไม่ถือโอกาสจีบชนะ เหมอจีบแบบเนียนๆ ตามกรรมวิธีของเหมอ ถ้าเหมอเป็นผู้หญิง คงได้ปิ้งย่างกับชนะไปนานแล้ว แต่นี่ยังไม่ได้ยังไม่โดน แถมหมายังมาคาบไปกินตัดหน้าตัวแล้วตัวเล่า เสียเชิงชายชาติทหาร ไม่สวยแถมยังหัวเกรียน นมไม่มี มีดีแค่ซิคแพ็คกับกล้ามที่สาวๆ ชวนฝัน แต่กับชนะ...คงไม่ฝัน มีแต่เหมอที่ฝันไปเอง
"เหมอไม่ได้จีบ ไม่ได้จีบจริงจริ๊งงงง"
"เสียงสูง โกหก""แล้วถ้าเหมอจีบล่ะ...นะว่าไง" หยอดถามด้วยเสียงกรุ้มกริ่ม แต่ใจกลับสั่นไหวด้วยความลุ้นระทึก
"ไม่ว่าไงอ่ะ ไม่เอา"แล้วก็ถูกสุดที่รักถีบให้ตกจากฝันระดับสูงสิบชั้น ตกลงมาจุกแอ้ก สิ้นท่า แต่เสือเหมอก็ยังเป็นเสือเหมอ ทำตลกกลบเกลื่อนความเจ็บไปได้ทุกที
"โอ้ยย ชะน้าาา หักอกเหมอออ"
"ฮ่าๆๆๆ ไอ้เกรียนเอ้ย เร็วดิ ร้องเพลง ง่วงแล้ว"ชนะใจร้าย แต่เพราะเสียงหัวเราะนุ่มๆ นั่นหรอกเหมอถึงให้อภัย
"ไอ้ปิ๊ก ไอ้ปิ๊กมึง กูยืมมือถือแป๊บ" ใช้ตีนสะกิดเพื่อนยิก จนไอ้ปิ๊กที่กำลังเคลิ้มหลับสะดุ้งตื่นขึ้นอีกรอบ ทำหน้าง่วงงุนหงุดหงิดแล้วดึงมือถือของตัวเองออกจากใต้หมอนส่งให้ไอ้เพื่อนที่กำลังรบกวนการนอน
"เอาไปทำไรวะ"
"เปิดซาวน์ประกอบดิ จะร้องเพลง" เหมอชูมือถือตัวเองให้ไอ้ปิ๊กดูแล้วยักคิ้วทำหน้าเหนือ "คนไม่มีแฟนอย่างมึงไม่เข้าใจหรอก"
"กูได้ข่าวว่ามึงคุยกับเพื่อน"
"เอ้า แม่งข่าวดีนี่หว่า ไปๆ นอนเถอะมึง ปิดหูด้วย กูร้องให้เพื่อนกูฟังคนเดียว"
"จิ๊ อย่างกะกูอยากฟังเสียงควายออกลูก ร้องเบาๆ ด้วย"
"เออๆ"
เหมอยิ้มกริ่ม มองมือถือในมือตัวเองแล้วกดเปิดไมค์ เพราะคุยกับไอ้ปิ๊กเมื่อกี้มันช่างล่อแหลม เลยเปิดไมค์ให้เสียงลอดไปถึงชนะไม่ได้
"ฮัลโหล นะ ยังอยู่ไหม"
"อือ เงียบไปนาน ปิดไมค์เหรอ""เตรียมซาวน์ประกอบอยู่ไง ร้องเสียงสดเดี๋ยวนะนอนไม่หลับ ฮี่ๆ"
"ตอนแรกก็นอนไม่หลับ ตอนนี้ชิน ไม่ได้ฟังก็เลยนอนไม่หลับไปแล้วตอนนี้" ประโยคแรกน่าตบ แต่ประโยคหลังน่าจูบ ฮือออออ ที่รักของเหมอ
"งั้นตั้งใจฟังนะ คืนนี้...ฝันดีนะครับชนะ ตื่นเช้ามาจะได้สดชื่น"
"อืม"โชคดีที่เครื่องไอ้ปิ๊กมี 3g เหมอจึงเปิดเพลงที่ต้องการจากยูทูป เลือกเอาแบบที่ไม่มีเนื้อร้อง ก่อนจะเริ่มคลอไปตามจังหวะด้วยเสียงอันเบา
"เก็บเอาไว้คำว่ารักไม่อาจจะพูดไป เมื่อเธอนั้น มีคนนั้นเคลียคลออยู่ข้างกาย อยากจะหนีไปให้พ้น ยิ่งเจอยิ่งปวดใจ รักเธอแล้วจับจองไม่ได้อย่างนี้
ค่ำคืนฉันร้อนรน พิษรักมันทำให้ใจเหม่อ หน้าเธอปรากฏให้เจอได้ทุกที่ แหงนมองดาวบนฟ้าไกลเห็นเธอเพียงเศษเสี้ยวนาที ไม่อาจหนีภาพเขาที่เข้ามา
ดาวดวงนั้น ถ้ามันเป็นดาวของเธอกับเขา รู้ไหมฉันเฝ้ามองดูด้วยความอิจฉา
โอ้ดวงดาวแห่งรัก ช่างสวยงามตา แต่ฉันจะภาวนาให้มันตกขอให้ดาวตก ตกจากฟ้าให้รักของเธอร้าวราน"
"เสมอใจร้าย แช่งเหรอ"เงียบอยู่ได้ตั้งนาน เหมอก็คิดว่าสุดที่รักนอนหลับไปแล้ว ที่ไหนได้...ถามกลับมาเสียงนุ่มเชียว
"แค่เพลง...นะบอกให้ร้องเพลงที่เหมออยากร้องให้ เหมอก็ร้องแล้ว" เป็นเพลงจากใจ เหมออยากให้ชนะเลิกกับแฟน แช่งอยู่ทุกวันไม่ใช่เรื่องล้อเล่น แต่เหมือนดวงผู้หญิงคนนั้นแข็งแกร่งจนอยากจะไปทำคุณไสย
"อื้ม""นอนเถอะ"
"ไม่อยากนอนแล้ว อยากเจอ...ตอนนี้""เจอใคร" เหมอถามกลับด้วยหัวใจวูบโหวง แค่ร้องเพลงแช่ง ชนะก็อยากจะไปเจอแฟนเสียแล้ว...ไม่น่ากระตุ้น ฮือออ ไอ้เหมอ ไอ้โง่!
"หายตัวมาตอนนี้ได้ไหม...เหาะมาหาผมก็ได้ มากล่อมผมนอน ...ใกล้ๆ"หะ... ไม่... ฝัน...เหมอฝัน! เหมอฝันอยู่! เสียงออดอ้อนของชนะ...คงเป็นแค่ฝัน ที่บอกว่าอยากเจอ ที่บอกว่าอยากให้หายตัวไปตอนนี้...ให้ไปกล่อม...ใกล้ๆ คงไม่ใช่...ความ...
"โอ้ยยยยย! ไอ้เหี้ยปิ๊ก!"
"มึงหยุดเอาหัวโขกผนัง! กูนอนไม่หลับไอ้เชี่ย!"
เหมอกำลังโรแมนติก เหมอกำลังมาไกลกว่าความเป็นจริงยิ่งกว่าครั้งไหนๆ กำลังเข้าสู่ดินแดนแห่งนิพพาน ทุ่งดอกลาเวนเดอร์อันกว้างไกลสุดลูกหูลูกตา แล้วมีเหมอยืนหลับตาพริ้มอยู่ตรงนั้น แต่ดันมีมารมาขัดขวาง มันเผาทุ่งดอกลาเวนเดอร์ของเหมอแล้วถีบให้กลับเข้าสู่ความเป็นจริง
"เออๆ กูขอโทษ" เหมอตอบเสียงอ้อมแอ้ม ก่อนจะหันกลับมาสนใจกับมือถือ
"ฮ่าๆๆ เสมอเอ้ย ตายไหมเนี่ย""ยังไม่ตาย นะนอนได้แล้ว"
"มากล่อมผมก่อน""เอ้า นึกว่าพูดเล่น"
"ใครจะเล่นได้ตลอด"เหมอหัวเราะแห้งๆ ก่อนจะบอกกลับอย่างจริงจัง "เหมออยากไป อยากไปหาตอนนี้เลย แต่เหมอไปไม่ได้ กรุงเทพกับนครนายกมันไกลกัน เหาะไปคงเหนื่อย หายตัวไปคงไปโผล่ไม่ถูกที่ ถอดหัวไป...ก็กลัวไส้จะไปพันกับเสาไฟต้นใดต้นหนึ่งเสียก่อน ไฟช็อตตายไม่ได้ไปหาอีกทีนี้ เพราะฉะนั้น ศุกร์หน้า เหมอจะรีบกลับนะ กลับไปถึงจะไปรับที่มหาลัยเลย แล้วไปค้างบ้านไอ้กวิ้นด้วยกัน"
ชนะหัวเราะก๊ากเสียงดังลั่น คงกำลังนึกภาพหัวเกรียนๆ ของไอ้เหมอกับลำไส้ของมันพันติดอยู่กับสายไฟแล้วถูกช็อตจนเกรียมอยู่แน่ๆ
"นะ ฟังอยู่ไหมเนี่ย เอาแต่หัวเราะ"
"ฟังๆ ฮ่าๆๆ โอยย เหมอทำผมสะอึกเลยอ่ะ อึก!"เสียงสะอึกของชนะทำเอาเสือเหมอเป็นห่วงจนร้อนใจ เพราะเคยมีประสบการณ์สะอึกนานครึ่งชั่วโมง จำได้ว่าปวดหน้าอกไปหมด
"เอ้า ซะงั้น ลุกไปกินน้ำเลย กลั้นหายใจ นับหนึ่งถึงสิบวิ รับรองหาย"
"อึก! เพราะเหมออ่ะ มารับผิดชอบเลย อึก!"ถ้าเหมออยู่ใกล้ จะรับผิดชอบด้วยการป้อนน้ำให้ชนะทางปากแล้วจะจูบให้หายใจไม่ทัน...เอาให้หายสะอึกกันไปเลย แต่ตอนนี้ทำได้แค่ "กินน้ำนะครับ เหมอเป็นห่วง"
ชนะไม่พูดอะไรไปอีกพักใหญ่ แต่เสียงสะอึกดังลอยเข้ามาให้ได้ยินไม่ขาด เหมอก็ได้แต่ถามว่าหายยังๆ แต่อีกฝ่ายก็ไม่ตอบ
"นะ หายยังเนี่ย เป็นอะไรมากรึเปล่า"
"หายแล้ว ไม่ดีเลย กินน้ำไปเยอะ""อือ หายแล้วก็นอนเลย เหมอก็จะไปนอนแล้ว ตีสองแล้วอ่ะ"
"อือ" ชนะขานรับ น้ำเสียงหงอยเหงาเหมือนทุกทีที่จะวางสาย
"เหมอไม่วางหรอก นะนอนไปเลย เดี๋ยวตอนเช้าเหมอตื่นมาวางสายเอง"
"โดนพ่อบ่นเรื่องค่าโทรไม่ใช่เหรอ""ไม่เป็นไรหรอก เหมอมีเงินเดือน บอกคุณหญิงแม่แล้วว่าเอาเงินเหมอจ่าย"
"เงินเดือนนักเรียนนายร้อยเยอะมากเหรอ""ไม่เยอะ แต่ซื้อความสุขให้เหมอได้ละกัน" ทำคุยไปอย่างนั้น เมื่อวานเสือเหมอยังเอ่ยปากขอยืมเงินไอ้ชายสั่งซื้อของในอเมซอนอยู่เลย
"อืม คราวหลังยิงมาก็ได้ ผมโทรหา"เพราะตารางชีวิตของเหมอ ไม่ได้เอื้ออำนวยให้ชนะโทรหาเวลาไหนก็ได้ ถึงใช้วิธีเมื่อเหมอว่างพอที่จะคุยแล้วเหมอจะโทรหาเอง
"ไม่เป็นไร ไว้ชนะเลี้ยงข้าวเหมอดีกว่า เหมอจ่ายค่าโทรไป ไม่มีตังค์ไปกินข้าวด้วยแล้ว"
"ฮ่าๆ โอเค แต่ก๋วยเตี๋ยวเรือหน้ามอพอนะ ผมก็ไม่มีตังค์" ทายาทบริษัทยักษ์ใหญ่ไม่มีตังค์ เหมอคงต้องชวนพี่สมัยไปนั่งขอทานที่สะพานลอยแล้วล่ะ
"ถ้าเลี้ยง อะไรก็ได้ทั้งนั้น เอ้า ไปนอนได้แล้ว เดี๋ยวก็ไม่ได้นอนกันพอดี"
"ก็เหมอพูดมาก""อยากคุยกับนะนี่นา ไม่ได้เจออย่างนี้ มีเรื่องจะคุยเยอะแยะ" ทั้งๆ ที่คุยโทรศัพท์กันทุกคืน...แต่ก็ยังไม่รู้สึกถึงคำว่า 'เพียงพอ'
"อือ รีบๆ กลับ จะได้คุยกันถึงเช้า""กอดด้วยได้ไหม" อยากให้ไอ้ชายมันมาได้ยิน ว่าการจีบของเสือเหมอแอดวานซ์ยิ่งกว่าระดับอนุบาลไปแล้ว
"กล้าก็เอา""ฮ่าๆ ไม่กล้าหรอก กลัวโดนถีบ ฝันดีอีกครั้งนะครับ"
"อืม ฝันดีไอ้เกรียน"เหมอเดินกลับมาที่เตียงตัวเองแล้ว เพราะยังไงตอนนี้ก็ต้องนอนจริงๆ ถ้าไม่นอนคงได้ล้มกลิ้งตอนวิ่งรอบเช้าเสียชื่อเสือเหมอเป็นแน่
"ไอ้ชาย นอนได้แล้วมึง พรุ่งนี้ปลุกกูด้วย" ยกเท้าเขี่ยไอ้ชายที่นอนคลุมโปงเล่นมือถือ เหมอรู้ว่ามันยังไม่นอนเพราะแสงไฟวาบๆ มองดูหลอนจากผ้าห่มของมันคงเป็นแสงจากโทรศัพท์
"เออๆ แป๊บดิ บอกฝันดีน้องหมอนก่อน"
เหมอไม่สนใจไอ้ชายอีก จัดที่นอนตัวเองให้เข้าที่ สวดมนต์แล้ววางมือถือไว้ข้างหมอน กดปิดไมค์เพื่อให้ไม่เสียงกรนประหนึ่งฟ้าคำรามของเพื่อนๆ ไปรบกวนการนอนของชนะ แล้วจากนั้นก็เข้าสู่ห้วงนิทราที่มีแต่ความฟิน...
คงเพราะยิ่งไม่ได้เจอหน้ายิ่งคิดถึง ถึงได้เอาแต่ฝันถึงทุกคืนแบบนี้ ฝันว่าได้กอด ฝันว่าได้จูบ ฝันว่าได้เดินจับมือไปไหนต่อไหนกับชนะ แล้วชนะล่ะ...ฝันถึงเหมอบ้างไหม
..................................................................TBC.......................................................
เหมอแม่ง....หื่นว่ะ นี่รักใสๆ นะเว้ยยยยย อย่ามาข่มขืนชนะทางจิตใจ!!
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
