[ เปิดพรี !! ] •HANDSOME GHOST•[END]สรุปตอนพิเศษในเล่ม+เกมแจกหนังสือ [2/11/62]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: [ เปิดพรี !! ] •HANDSOME GHOST•[END]สรุปตอนพิเศษในเล่ม+เกมแจกหนังสือ [2/11/62]  (อ่าน 124122 ครั้ง)

ออฟไลน์ niightziiz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 94
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-0
***************************************************************************************
ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)
ว่าด้วยเรื่องการจะรวมเล่มนิยายขายในเล้า จะต้องมี ID ซื้อขายก่อน ถึงจะสามารถประกาศ ..แจ้งข่าว.. ที่บนหัวกระทู้ของนิยายได้ ในกรณีที่ รวมเล่มกับ สนพ. ที่มี  ID ซื้อขายของเล้าแล้ว นักเขียนก็สามารถใช้ หมายเลข  ID ของ สนพ. ลงแจ้งในหน้าที่มีเนื้อหารายละเอียดการสั่งจองนิยายได้

18.ใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดเรื่องสั้น ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที  ส่วนเรื่องสั้นที่จบแล้วให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้วจะได้ไม่ถูกลบทิ้งและจะเก็บไว้ที่บอร์ดเรื่องสั้นไม่ย้ายไปไหน   เช่นเดียวกับนิยายทุกเรื่องเมื่อจบให้แก้ไขโพสแรก และต่อท้ายว่าจบแล้ว จะได้ย้ายเข้าสู่บอร์ดนิยายจบแล้ว ไม่เช่นนั้นม๊อดอาจเข้าใจว่าไม่มาต่อนิยายนานเกินจะโดนลบทิ้งครับ

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย
วันที่ 11 พ.ย. 2557 เพิ่มเติมการลงเรื่องสั้นและการแจ้งว่านิยายจบแล้ว
วันที่ 4 ธ.ค. 2557 เพิ่มบอร์ดเรื่องสั้นจึงปรับปรุงกฏข้อ 18 เกี่ยวกับเรื่องสั้น และ เพิ่มเติมส่วนขยายของกฏข้อ 17



เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม

*****************************************************************************************

เปิดพรีแล้วจ้าาาาา

24 ก.ย. 62 - 30 พ.ย. 62

ราคา 370 บาท ไม่รวมส่ง

ของแถม : ที่คั่นหนังสือ โปสการ์ด เล่มตอนพิเศษ

สั่งจองได้ที่ : bit.ly/2mlk44A

รายละเอียดเพิ่มเติม คอมเมนท์ถามได้เลยจ้า

หรือทักส่วนตัวมาที่ทวิต @Niightziiz



กราบสวัสดีทุกคนด้วยนะครับ แนะนำตัวก่อนนะครับ ผมชื่อ ไนท์ เรียกสั้นๆว่า ไนท์  :hao7:
ผมอ่านนิยายในเล้าเป็ดมานานหลายปีมากๆ เคยแต่งแฟนฟิคหลายเรื่อง แต่ไม่ได้ลงที่เล้าเป็ด แต่ก็วนอ่านนิยายในเล้าอยู่เสมอ เพราะมีแนวเรื่องหลากหลายให้อ่าน
มาวันนี้ก็ถึงเวลาอันสมควรที่ผมจะลงนิยายเรื่องใหม่ เป็นนิยายแนว....เอ่อ.... จะว่าแฟนตาซีไหม ก็ไม่ จะว่าเป็นดราม่าไหม ก็ไม่ จะว่าหลอนๆไหม ก็คงจะไม่อีกเช่นกัน
เป็นแนวคอมมาดี้ละกัน
ยังไงก็ ฝากติดตามนิยายเรื่องนี้กันด้วยนะครับ



Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 02-11-2019 18:44:30 โดย niightziiz »

ออฟไลน์ niightziiz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 94
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[Intro] - (21/12/58)
«ตอบ #1 เมื่อ21-12-2015 20:11:59 »

•HANDSOME GHOST•

[1] - วันโคตรซวย



        ตอนนี้ผมโคตรร้อนเลย !! ร้อนชิบหายด้วย นี่แดดประเทศไทยหรือไอร้อนจากนรก การเดินแบกกระเป๋าสามใบใหญ่ๆบนถนนในเมืองหลวงตอนบ่ายโมงแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องตลกเลยจริงๆ ทำไมผมถึงมาลำบากแบบนี้หนะหรอ   ....หึๆ

 

วันนี้ผมเข้ากรุงเทพฯอีกครั้งเพื่อที่จะเข้ามายืนยันสิทธิ์การเข้าพักหอในของทางมหาวิทยาลัย  ผมควรจะถึงที่นี้ตอนเช้าตรู่ แต่มันไม่ได้เป็นแบบนั้นเลย ผมไม่ตลกเลยจริงๆ นะ !! ฮือออ

 

ตอนเช้าตรู่ของวันนี้ ผมกำลังออกจากบ้านเพื่อไปขึ้นรถทัวร์และตรงมายังกรุงเทพฯ แต่พอถึงช่วงจังหวัดฉะเชิงเทรารถทัวร์ที่ค่อนไปทางเก่าก็เริ่มแสดงอาการติดๆดับๆจนคนขับต้องจอดรถเพื่อลงไปดูเครื่องยนต์ แต่พอคนขับมาสตาร์ทเครื่องอีกครั้ง..... มันกลับสตาร์ทไม่ติดซะแล้ว โอ้วชิท ! ผู้โดยสารที่อยู่บนรถก็เริ่มเดือดร้อนกันทีละคนจนคนขับรถต้องออกมาบอกว่าจะเอารถมาเปลี่ยนให้ ต้องใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าๆ แต่ผมรอนานขนาดนั้นไม่ได้ ถ้ารอนานขนาดนั้นผมก็พลาดการยืนยันสิทธิ์เข้าพักหอพักในมหาวิทยาลัยหนะสิ

 

ผมตัดสินใจลงจากรถทัวร์แล้ววิ่งลงมารอรถทัวร์หรือรถเมล์คันอื่นดีกว่า ผู้โดยสารหลายคนก็ตามผมมาเช่นกัน พวกเรายืนรอจนเวลาผ่านไปชั่วโมงกว่าๆ รถเมล์สาย54 ฉะเชิงเทรา-กรุงเทพฯ ก็มาจอดอยู่ตรงหน้า ผมหันหลังไปเพื่อยกกระเป๋าใบใหญ่ทั้งสามใบขึ้นมาแล้วขึ้นไปบนรถ กะว่าจะหาที่นั่งนั่งให้สบายเสียหน่อย แต่วันนี้ดูเหมือนจะไม่มีอะไรเป็นใจให้ผมเลยจริงๆ เพราะทันทีที่ก้าวขาขึ้นมาบนรถก็ต้องพบว่าที่นั่งเต็ม ผมเลยต้องยืนโหนรถเมล์แทนการนั่งอันแสนสบาย

 

ผมยืนตลอดสองชั่วโมงของการเดินทางเข้ากรุงเทพฯ และพอทันทีที่ถึงหน้ามหาวิทยาลัยผมก็รีบวิ่งไปยังหอพักในของมหาวิทยาลัยโดยมีกระเป๋าใบใหญ่ๆสามใบอยู่กับตัว ผมคิดว่าหลายสายตากำลังจ้องมองผมอยู่ คงจะคิดว่าใครปล่อยไอ้บ้านี่เข้ามาในมหาลัยได้ แต่ผมก็ไม่ได้แคร์กับสายตาเหล่านั้น พุ่งตรงไปที่ฝ่ายธุรการของหอพักในทันที แต่พอไปถึงกลับกลายเป็นว่า ผมพลาดการยืนยันสิทธิ์การเข้าพักไปแล้ว โอ้วหม่ายก้อด ! วันนี้มันวันอะไรของมึงวะ ทำไมมึงซวยอะไรได้ขนาดนี้ไอ้ปาร์คเอ้ยยยยย


        นั่นแหละครับ ตอนนี้ผมเลยมาตระเวนอยู่แถมซอยหลังมหาลัยแทน การจะหาหอพักตอนใกล้เปิดเทอมแบบนี้ไม่ใช่เรื่องตลกอีกเช่นกัน เพราะทุกที่ที่ผมเข้าไปถาม คำตอบที่ได้คือ

 

“เต็มครับน้อง”

 

“หอป้าเต็มแล้วลูก ลองถามหอตรงข้ามนี่ดูสิ”

 

“ขอโทษทีค่ะ พอดีตอนนี้ไม่มีห้องว่างเหลือแล้วค่ะ”

 

และ “เต็มหวะน้อง มาหาหออะไรเอาป่านนี้ อีกสองวันก็จะเปิดเทอมแบบนี้หอที่ไหนมันจะว่างหละน้อง” ครับ............

 

ฟรรค !! อะไรมันจะซวยขนาดนี้ ! เหนื่อยโว้ย !

 

ผมเดินแบกกระเป๋าสามใบจนมาถึงตึกสุดท้ายที่ผมเห็นแล้ว ผมเดินตรงเข้าไปพยายามทำสีหน้ามีความหวังที่สุด แล้วตรงไปยังห้องที่เขียนว่า ติดต่อห้องพัก เห็นเป็นพี่ผู้หญิงท่าทางใจดี เธอส่งยิ้มให้ผมด้วย ผมยิ้มตอบและรีบเดินเข้าไปหาเธอ หอนี้ต้องว่างแน่ๆ มันต้องมีห้องให้ผมอยู่แน่ๆ

 

“ติดต่อห้องพักหรือเปล่าค่ะ ?” พี่เขายิ้มท่าทางใจดีมาให้ผม ผมเริ่มยิ้มกว้างขึ้นเรื่อยๆ รู้สึกมีความหวังขึ้นมาทันที

 

“ใช่ครับ ยังวะ....”

 

“เต็มแล้วค่า”ผมยังไม่ทันพูดจบประโยคเลย เธอก็ดับความหวังของผมลงทันที เธอยิ้มให้ผมอีกครั้ง....... ยิ้ม...ทำเหี้ยอาราย นังมารร้าย !

 

“แต่หอท้ายซอยน่าจะว่างนะคะ เพราะไม่กี่วันก่อนพึ่งมีคนย้ายจากหอนั้นมาอยู่หอนี้ น้องลองไปถามดูนะคะ”เธอส่งยิ้มครั้งสุดท้ายมาให้ผม

 

“ขอบคุณครับ”ผมพยักหน้าแล้วเดินออกมาจากหอนั้น

 

เอาวะ ผมยังมีความหวัง ผมจะต้องไม่ท้อ สู้ดิไอ้ปาร์ค ! ผมแบกกระเป๋าใบใหญ่ตรงไปยังท้ายซอยตามที่เธอบอก

 

 

 

 

สุดซอย.... สุดซอย....ฟรรค !! แล้วเมื่อไหร่มันจะสุดซอยวะ ผมเดินมาซักระยะจนตึกสูงรอบๆ กลายเป็นที่โล่งๆ ที่มีแต่ขยะเต็มไปหมด... มันมีที่แบบนี้ในกรุงเทพฯด้วยหรอวะ ผมคิดว่าจะกรุงเทพฯจะมีแต่ตึกรามบ้านช่องเสียอีก .....จนในที่สุด ผมก็มองเห็นตึกสูงสีขาว...เอ่อ ค่อนข้างจะไม่ขาวเท่าไหร่ออกจะค่อนไปทางขาวขุ่นๆ ตะไคร่น้ำสีเขียวเข้มเกาะอยู่ตามผนังตึก ผมเดินมาจนถึงรั้วของหอพัก หันหน้าเข้าไปแล้วรู้สึกถึงลมเย็นๆ ที่เข้ามาปะทะหน้า... รู้สึกขนลุกขึ้นมาเบาๆ อาคารรูปตัวยูสูงประมานหกชั้นตรงหน้าดูจะร่มรื่นทั้งๆ ที่อากาศรอบๆ ร้อนชิบหาย

 

ผมเดินเข้ามาภายในร่มเงาของอาคาร ความเย็นปกคลุมไปทั่วทั้งร่างกาย .....อ้า.... นี่แหละความสดชื่นที่ตามหามานาน ผมเดินตรงไปยังห้องที่เขียนว่า ติดต่อห้องพัก เห็นลุงคนนึงนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่ในห้องที่เปิดประตูกว้าง....เอ่อ... คงไม่ใช่ลุงหรอกมั้ง เพราะดูท่าทางก็ไม่น่าจะเกินสี่สิบ

 

“พี่ หอว่างปะ” ผมถามออกไป พี่ชายเงยหน้าจากหนังสือพิมพ์แล้วมองหน้าผม เขาดูมีสีหน้าลำบากใจนิดนึง ก่อนจะเอ่ยออกมาว่า
           

“ไม่ว่างหรอกน้อง” แล้วก้มลงอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ

 

เปรี้ยง !! เหมือนเสียงฟ้าผ่า ที่ผ่าลงมากลางหน้าผม ผมทรุดลงตรงนั้นด้วยความเหนื่อยอ่อน ความเหนื่อยสะสมจากทั้งวัน ทำให้ผมหมดแรงจะลุกขึ้นสู้ต่อไป ฮือ

 

“ไม่ว่างจริงหรอพี่ ผมเดินมาทั้งวันเลยนะ หามากี่หอก็เต็มหมด หอพี่สุดซอยแล้วนะ ถ้าไม่อยู่หอนี้จะให้ผมไปหาหอที่ไหนอีก พี่ดูของผมสิ พี่คิดว่ามันหนักกี่กิโลวะ กว่าผมจะ.....” ก่อนที่ผมจะบ่นออกมาหมด พี่ชายก็เบรกผมด้วยคำพูดที่ทำให้ผมลุกขึ้นยืน !!

 

“ที่จริงว่างอยู่ห้องนึง แต่มันมีปัญหาอยู่นิดหน่อย...”

 

“โอเค ผมอยู่ ค่ามัดจำเท่าไหร่ จ่ายล่วงหน้ากี่เดือน เดือนละเท่าไหร่” รู้สึกสดชื่นขึ้นมาทันที อ้า สวรรค์ ยังไม่ถึงเวลาลงโทษผมใช่ไหมครับ ผมมัวแต่ดีใจ... จนลืมสังเกตสีหน้าของพี่ชายคนนั้น เขาดูมีท่าทีอึกอักและลำบากใจไม่น้อย

 

“แต่ว่านะน้อง....พี่ว่า.....”

 

“โอเคเนอะพี่ ทำสัญญาเช่าเลยดีกว่า มา !!” ผมล้วงปากกาออกมาจากกระเป๋า โดยไม่สนใจคำพูดของพี่ชายเลย ผมจะไม่เดินไปหาหออื่นอีกแล้ว ผมจะเอาหอนี้ !!

 

“เอ่อ.......คือพี่ว่า...” พี่ชายยังมีสีหน้าลำบากใจ..... พี่ลำบากใจ แต่ผมลำบากทั้งกายทั้งใจเลยนะพี่ !!

ผมไม่พูดอะไร แต่เริ่มทำหน้าสลดแทน พยายามบีบน้ำตา !! แต่ไม่ไหลครับ แค่คลอเบ้านิดๆ คงพอเรียกคะแนนสงสารได้ พี่ชายถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วก้มลงไปหยิบกระดาษแผ่นหนึ่งออกมาแล้วยื่นให้ผม ผมรับกระดาษแผ่นนั้นมา มันคือสัญญาเช่า  อ่า ปริ่มจริงๆ ผมกำลังจะกรอกข้อมูลอยู่แล้วเชียว แต่พี่ชายทักขึ้นมาก่อน

 

“เดี๋ยวน้อง...” เขาหยิบกระดาษไปแล้วขีดฆ่าอะไรซักอย่าง ผมมองตามปลายปากกา พบว่ามันคือค่าเช่าต่อเดือน พี่เขาขีดฆ่า2000บาทออก เหลือ1500พร้อมกับขีดฆ่าค่าประกันของ ค่ามัดจำ ค่าเช่าล่วงหน้าก็ไม่ต้องจ่าย โอ้โห ไอ้เหี้ย !! นี่มันบุญอะไรของผมกัน ถึงเจอหอถูกสัสขนาดนี้กลางเมืองกรุงเทพ พี่ชายยื่นกระดาษแผ่นเดิมมาให้ผมเขียนต่อ ผมกรอกข้อมูลอย่างไม่ลังเลเลย กรอกเสร็จผมก็จ่ายเงิน1500ให้พี่ชายไป พี่เขายื่นกุญแจห้องให้ ผมดูเลขที่เขียนติดกุญแจห้องไว้...

 

 

613 ฮ่าๆ เลขสวยซะด้วย ผมชอบนะเลขห้องนะเนี่ย
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2019 01:04:30 โดย niightziiz »

ออฟไลน์ 123shark

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
    • twitter
Re: •HANDSOME GHOST• UP[Intro] - (21/12/58)
«ตอบ #2 เมื่อ21-12-2015 20:21:57 »

 :z13: น่าสนใจ รอๆๆ รอตอนเจอผีหล่อ 55555 แต่งงตรงเดินเท้าเปล่า คือไม่ใส่รองเท้าเหรอ ?

ออฟไลน์ niightziiz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 94
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[Intro] - (21/12/58)
«ตอบ #3 เมื่อ22-12-2015 11:01:09 »

•HANDSOME GHOST•

[2]-ผีหน้าหล่อ

 

 

 

หลังจากที่ได้กุญแจห้องจากพี่คนดูแลหอมา ผมก็แบกกระเป๋าสามใบใหญ่ๆขึ้นมาบนชั้นหก โดยการขึ้นชั้นหกครั้งนี้ไม่มีลิฟท์ ย้ำ !! ไม่มีลิฟท์ !! ความเหนื่อยทั้งวันนี่ยังไม่มากพอใช่ไหม ต้องมาเดินขึ้นบันไดหกชั้นพร้อมกระเป๋าใบใหญ่ๆ สามใบ.... ฮึ้ย เหนื่อยโว้ย !

 

และในที่สุดผมก็มาถึงชั้นหก ผมก้าวเท้าไปเรื่อยๆตามระเบียงหน้าห้อง เงยหน้ามองเลขห้องที่ติดตรงประตูไปเรื่อยๆ 609….610….611 …..6…12…….แฮ่กๆ ……..6…1….3 !!  ถึงแล้วโว้ย !! ผมเงยหน้ามองประตูไม้บานสีเขียว กลางเก่ากลางใหม่ แม่กุญแจสีเงินสนิมเขลอะ ผมใช้กุญแจที่อยู่ในมือไขแม่กุญแจออก และใช้อีกดอกหนึ่งไขลูกบิด

 

แกร้ก ! แอ้ด ...พรึ้ม !! ผมยกมือขึ้นบีบจมูกทันที กลิ่นเหม็นอับราวกับว่าไม่ได้เปิดห้องนี้มานานเข้ามาปะทะหน้าผม เหม็นโคตรๆ นี่คนดูแลหอไม่คิดจะเปิดหน้าต่างให้มันระบายอากาศเลยหรือไง !! ถึงได้มีกลิ่นอับขนาดนี้เนี่ย

 

ผมดันประตูไปจนบานประตูชนผนังดังปัง ภาพตรงหน้าผมคือห้องมืดๆ อับๆ ซ้ายมือเป็นผนังสีเขียวอ่อนที่ทอดยาวไปจนถึงประตูหลังห้อง ขวามือคือผนังที่ติดกับระเบียงหน้าห้องมีหน้าต่างบานเกล็ดอยู่สองบาน ผ้าม่านสีน้ำตาลเก่าๆ อีกผืนหนึ่ง ถัดจากหน้าต่างเป็นเตียงขนาดหกฟุตหันหัวเข้าหาบานเกล็ด ตู้เสื้อผ้าสีน้ำตาลอยู่ตรงข้ามกับเตียงติดผนังด้านหลังห้อง ข้างๆตู้เสื้อผ้าคือประตูสีขาวที่คาดว่าน่าจะเป็นห้องน้ำ แต่ก่อนที่ผมจะก้าวเข้าไปภายในห้อง ประตูจากห้อง612ก็เปิดออกมา

 

“เห้ยน้อง ย้ายมาอยู่ใหม่หรอ” ผู้ชายหน้าตาดูเถื่อนๆ ยื่นหน้ามาจากประตูห้อง612 เขาดูหน้าตาตื่นๆ ราวกับกลัวอะไรซักอย่าง ผมพยักหน้าตอบไป

 

“พึ่งเข้าอยู่ครับ ทำไมหรอพี่ ?” อีกฝ่ายมีท่าทีอึกอักทันที เขาพึมพำเสียงเบาประมานว่า ทำไมถึงยังเปิดให้เช่า ผมเริ่มจะรู้สึกสงสัยแปลกๆ

 

“เอ่อไม่มีอะไรหรอกน้อง ระวังตัวหน่อยก็ดีนะ”

 

“ระวังตัวอะไรวะพี่”

 

“ไม่มีอะไร........น้องมีปัญหาอะไรก็อย่ามาเรียกห้องพี่นะเว้ย พี่จะไม่ยุ่ง” ปั้ง !! แล้วประตูห้อง612ก็ปิดลง ทิ้งไว้แต่ความงงและความสงสัย

 

ปัญหาที่ว่ามันคืออะไรวะครับ ถ้าเป็นโจรหรือขโมยผมสู้ตายเลยนะ ยิ่งเมืองกรุงแบบนี้ ต้องมีแต่พวกขโมยขโจรแน่ๆ ลองก้าวเข้ามาในห้องดูสิ พ่อจะถีบให้ แต่ถ้าเป็นเรื่องผี ผมบอกเลยว่า เกิดมาสิบเก้าปี ผมไม่เคยเจอผีซักครั้งเดียวในชีวิต ไม่เคยรู้ว่าผีหน้าตาเป็นยังไง กลิ่นแบบไหน แต่ถ้าถามว่ากลัวไหม บอกเลยว่า กลัวมาก ........ใครบ้างไม่กลัวผีวะ !!

 

ผมส่ายหัวสะบัดความคิดนั้นทิ้ง แล้วก้าวเข้ามาในห้องตัวเอง โยนกระเป๋าที่แบกมาตั้งแต่เช้าไว้บนพื้นห้อง จัดการดึงผ้าปูเตียง ผ้าม่าน และปลอกหมอนที่ต่างก็ฝุ่นเขลอะออกมากองไว้ เอาวะ เดี๋ยวซักเองก็ได้ ผมสำรวจตู้เสื้อผ้าเก่าๆ ที่โคตรจะเหม็นอับ แอบเห็นเชื้อราสีขาวๆ ขึ้นเป็นดวงๆ แต่เมื่อผมเปิดประตูห้องน้ำดูกลับสะอาดกว่าที่คิดเสียอีก จะมีก็แต่เม็ดสีดำๆ เป็นหย่อมๆ คาดว่าน่าจะเป็นขี้แมลงสาบ เปิดประตูหลังห้อง แล้วก็พบกับระเบียงกว้างซึ่งมีราวสำหรับตากผ้าพาดอยู่สูงกว่าหัวผมนิดหน่อย  วิวตรงหน้าผมเป็นต้นไม้สูงที่หาได้ยากในเมืองกรุง สูงจนปลายยอดสามารถให้ร่มเงากับระเบียงห้องผมได้ ถึงว่าอากาศถึงได้เย็นสบาย....เย็น..........ยะเยือกแปลกๆ

 

 

ผมจัดการทำความสะอาดห้องครั้งใหญ่ ทั้งซักผ้าปูเตียง ผ้าม่าน ปลอกหมอน ล้างห้องน้ำ กวาดห้อง เช็ดตู้เสื้อผ้า...เสร็จแล้วค่อยจัดของเข้าตู้เสื้อผ้า กว่าจะทำเสร็จพระอาทิตย์ก็ตกดินซะแล้ว พอเริ่มมืด อากาศที่เย็นอยู่แล้วก็เย็นเข้าไปอีก เย็นจนผมกลายเป็นเจนไปเลยครับ อ้า... เจนขนลุกไปหมดเลยค่ะ...... ผมจัดการอาบน้ำก่อน เพราะที่นี่ไม่มีเครื่องทำน้ำอุ่น พออาบน้ำเสร็จผมก็ล้มตัวลงนอนบนฟูกเปล่าๆ ทั้งๆ ที่เป็นแค่หัวค่ำ แต่ความเหนื่อยอ่อนทั้งหมดที่สะสมมาทั้งวัน ก็ทำให้ผมผล็อยหลับไปในที่สุด

 

………………..

 

……………

 

“หนาว....” ผมซะลึมซะลือขึ้นมากลางดึก ด้วยอากาศที่เย็นเกินไป ทำให้ผมรู้สึกหนาวขึ้นมา รู้สึกได้ถึงความเย็นราวกับผมอยู่บนยอดเขาเอเวอร์เรส ผมพยายามควานหาผ้าห่ม แต่ผมคงลืมไปว่าผมไม่มีผ้าห่ม และแม้แต่ผ้าปูที่นอนเองก็ยังตากอยู่หลังห้อง แล้วแบบนี้ผมจะเอาผ้าที่ไหนห่มกันหละ แต่ความหนาวก็ทำให้ผมกวาดมือไปมาเพื่อหาผ้าซักผืนมาห่มให้ได้ แล้วมือผมก็ไปโดนกับผ้าผืนหนึ่ง..... ผมแน่ใจว่าไม่ใช่ปลอกหมอน ผ้าม่าน หรือผ้าปูเตียงแน่นอนเพราะผ้าพวกนั้นตากอยู่หลังห้อง ผมค่อยๆลืมตามอง...ปล่อยสายตาให้ชินกับความมืด ภาพห้องมืดๆ ค่อยๆ ชัดขึ้นมาทีละนิด... ผมมองมือตัวเองที่กำลังคว้าเสื้อของใครบางคน....

 

ผมเห็นคนบางคนนั่งอยู่ตรงริมเตียง เสื้อสีขาวที่ผมกำลังกำชายเสื้ออยู่... เสื้อยืดสีขาวธรรมดาๆ แผ่นหลังกว้างที่ดูสั่นๆ ผมทรงอันเดอร์คัท... และผิวซีดขาว.....

 

ใครวะ ?? หรือว่าจะเป็น......

 

“โดนแล้วไงกู....” ผมไม่ได้โง่ขนาดไม่รู้ว่าตัวเองกำลังเจอกับอะไร เกิดมาไม่เคยเจอครับ มากันจะๆ แบบนี้.... คงคิดว่าผมหลับสนิทสินะ ขนผมลุกไปทั้งตัวด้วยความตื่นเต้น นี่เป็นครั้งแรกที่ผมเห็นจะๆ กับตาแบบนี้

 

ผมค่อยลุกขึ้นช้าๆ

 

ค่อยๆยกเท้าของตัวเองขึ้นมา

 

แล้วก็เล็งไปที่แผ่นหลังกว้างๆ นั่น

 

1…2…….โครม !!

 

“มึงเข้ามาในห้องกูทำไม”  ผมถีบไอ้โจรโง่ที่บังอาจเข้ามาในห้องผม ไอ้โจรหน้าคว่ำลงพื้น เสียงร้องโอดโอยรู้เลยว่าเจ็บแน่ๆ ผมกำลังจะลงไปซ้ำ แต่ไอ้โจรก็ค่อยๆ ลุกขึ้นแล้ววิ่งไปทางระเบียงหลังห้อง

 

“มึงจะหนีหรอ ?!”ผมเห็นไอ้โจรกำลังจะ... กระโดด

 

แต่นี่มันชั้นหกนะ !

 

“เห้ย อย่าโดด นี่มันชั้นหกนะเว้ย !!” ผมวิ่งไปอย่างเร็วที่สุด มือของผมกำลังจะคว้าชายเสื้อไว้ แต่ไม่ทันแล้ว ผมเห็นไอ้โจรมันกระโดดลงไปซะแล้ว

 

จุดๆ นี้ผมพูดคำเดียวเลยว่า ตายแน่นอน

 

ผมหันหลังกลับ กะว่าจะลงไปบอกพี่คนดูแลหอ แต่ก็ต้องชะงักเมื่อในห้องผมมีผู้ชายร่างสูงอีกคนที่ยืนอยู่กลางห้อง เขาหันข้างให้ผม ก้มหน้าก้มตา เสื้อยืดสีขาวกับทรงผมอันเดอร์คัต... คุ้นๆเนอะ ว่าไหม ?....

 

ไอ้โจรมีแฝด !! คนที่ยืนอยู่กลางห้องต้องเป็นฝาแฝดกับไอ้คนตะกี้แน่ๆ ! ฝาแฝดไอ้โจรมันเงยหน้าขึ้นมาช้าๆ ใบหน้าคมคายนั่นกำลังหันมาทางผม

 

เผยให้เห็นใบหน้าอีกครึ่งซีก....

 

ที่มีสีแดงของเลือดเปรอะทั้งซีก

 

รอยยิ้มจากริมฝีปากหนาค่อยๆยกยิ้มช้าๆ

 

นัยน์ตาดำค่อยๆเลื่อนขึ้นจนกลายเป็ยดวงตาสีขาวทั้งดวง

 

.....

 

นี่ผมกำลังเจอกับอะไรวะเนี่ย....

 

ผมรีบก้าวเข้าไปหาร่างสูงนั้นอย่างรวดเร็ว แล้วยกมือขึ้นมา...

 

เพี้ย !!

 

“มึงไม่ต้องมาแกล้งทำผีหลอกกู ไอ้โจรปัญญาอ่อน” ผมโบกหัวทรงอันเดอร์คัต มันยกมือขึ้นมาลูบหัวตัวเองแล้วหันมามองหน้าผมงงๆ คิดว่าผมจะเชื่อมุกปัญญาอ่อนของโจรสมัยนี้หรอ หึ !! รู้จักกูน้อยไป ไอ้โจร !!

 

“ทำไมมึงถึงทำแบบนี้หะ มือตีนมึงก็อยู่ครบทำไมไม่หัดทำมาหากิน ริอาจเป็นโจรขโมยของชาวบ้านเขา หน้าตาก็ดีไม่น่าทำแบบนี้เลย ครั้งนี้กูจะไม่เอาเรื่องมึงนะ ออกไปจากห้องกูได้แล้ว” ผมพูดจบก็เดินไปเปิดประตูหน้าห้องให้มันออกไป ผมจะไม่เอาเรื่องก็ได้ เพราะเห็นแก่ความพยายามของไอ้โจรปัญญาอ่อน ยุคที่เศรษฐกิจกำลังตกต่ำแบบนี้ ใครๆก็หน้ามืดตามัวทำผิดกันได้

 

“ฉันไปจากห้องนี้ไม่ได้” เป็นครั้งแรกที่ผมได้ยินเสียงทุ้มเย็นออกมาจากริมฝีปากหนา ดวงตาสีขาวทั้งดวงทีแรก กลับปรากฏเป็นนัยน์ตาสีดำสนิทแทน ผมรู้สึกถึงแรงดึงดูดบางอย่างจากนัยน์ตาสีดำนั้น รู้สึกได้ถึงความเหงาและความเศร้าจากดวงตาดำสนิทคู่นั้น

 

ปั้ง !! อยู่ๆประตูห้องก็ปิดลง ผมหันไปมองร่างสูงตรงกลางห้อง ใบหน้าที่บัดนี้ไร้รอยเลือดอยู่บนหน้าแล้ว เผยให้ใบหน้าคมคาย คิ้วหนารับกับดวงตาเรียวสวย นัยน์ตาสีดำสนิทดูเศร้าหมอง กับความเย็นที่ยังคงปกคลุมไปทั่วทั้งห้อง

 

“เชี่ย !! ของจริงนี่หว่า !!” ผมยกมือขึ้นชี้หน้าร่างสูง เกิดมาผมไม่เคยพบเคยเห็นอะไรแบบนี้เลยครับ

 

“มึงนี่แสดงมายากลได้เจ๋งจริงๆ ทำไงให้ประตูปิดเองวะ” ผมเดินไปตบหลังร่างสูงดังตุ๊บ ! มันแฟนทาสติกมากๆสำหรับผม ไม่เคยเห็นมายากลกับตาแบบนี้เลย เคยเห็นแต่ในทีวี พอมาเห็นกับตานี่อึ้งจริงๆครับ

 

จากใบหน้าขาวซีดเรียบเฉย ก็เริ่มเปลี่ยนเป็นบึ้งตึงทีละนิด ...สงสัยผมจะตบหลังมันแรงไป

 

“โทษๆที่ตบหลังมึงแรงไป.....”

 

“...........”

 

“ขอโทษที่ตบหัวมึงด้วย ......ถีบหลังด้วยอะ กูนึกว่ามึงเป็นโจร” มันพยักหน้าช้าๆ ผมเดินไปนั่งลงที่เตียง มือตบข้างๆตัวเองเพื่อบอกให้ไอ้ตัวสูงนี่นั่งลงข้างๆผม

 

“มึงเป็นใครเนี่ย ทำไมมาอยู่ห้องนี้”

 

“........... ฉัน......จำไม่ได้... แล้วนายชื่ออะไร” คนอะไรจำชื่อตัวเองไม่ได้วะ !!

 

“กูชื่อปาร์ค แล้วมึงมาอยู่ห้องนี้ได้ไงเนี่ย”

 

“ฉัน........ไม่รู้..........ฉันอยู่ที่นี่มาเจ็ดปีแล้ว” เสียงเย็นๆพูดช้าๆ พาให้ขนลุก เจ็ดปี โอ้โห นี่มันหอพักนักศึกษานะ เจ็ดปีนี่แปลว่ายังเรียนไม่จบอีกหรอ

 

“ถ้าปีหน้ามึงยังเรียนไม่จบเขาก็ไม่ให้มึงเรียนต่อแล้วดิ เปอร์8ปีเลยนะเว้ย”(เปอร์คือเรียนไม่จบภายในเวลาที่มหาลัยกำหนดครับ ซึ่งก็คือ8ปี จำเป็นต้องออกอย่างเดียว)

 

“ฉันหมายถึงห้องนี้”

 

“อ้าว แล้วทำไมคนดูแลหอยังให้ฉันเช่าหละ ในเมื่อมีคนอยู่ก่อนแล้ว” พอผมพูดจบ คนที่นั่งอยู่ข้างๆผมก็เงียบไป ก่อนจะก้มหน้าลงมองพื้นแล้วพูดประโยคที่ชวนให้ผมขนลุก

 

“ฉัน.....ไม่ใช่คน...”

 

"................."ใบหน้าคมพูดคำพูดนั้นออกมาด้วยใบหน้านิ่งๆ ดวงตาสีดำสนิทหันมามองผมอีกครั้ง ทำให้ผมรู้สึกเย็นไปทั้งตัว รูขุมขนเปิดขนลุกตั้งชัน

 

“มึง..... มึงนี่ตลกเนอะ ฮ่าๆๆๆ ” ผมใช้มือตบเข่าตัวเองดังแปะๆ ตลกกับมุกของคนข้างๆ

 

“ฉัน’ตาย’ที่ห้องนี้มา7ปีแล้ว” พอพูดจบ ผิวซีดขาวก็เริ่มแตกระแหง ใบหน้าคมคายเริ่มมีเลือดไหลอาบ บาดแผลราวกับถูกมีดกรีดปรากฏขึ้นมาตามใบหน้าและแขนทีละแผล ผมกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงในคอ....... นี่คงไม่ใช่มายากลแน่ๆ....... ทำไมผมโง่นั่งคุยกับมันได้ตั้งนานวะ

 

ตาย = เป็นวิญญาณ = เป็นผี

 

“เชี้ย ผีจริงนี่หว่า !!”ผมรีบทรุดวิ่งตรงไปที่ประตูพยายามจะบิดลูกบิด แต่กลับบิดไม่ได้ ความรู้สึกกดดันมากมายถาโถมเข้ามาหาผม ปากที่พยายามจะเปล่งเสียงออกมาเพื่อขอความช่วยเหลือ ตอนนี้กลับไม่ขยับ  ผมยกมือขึ้นแล้วท่องบทสวดที่จำได้ในชีวิต !! ครั้งแรกในชีวิตที่ผมเห็นสิ่งที่เรียกว่าผี !! ผีแน่นอน !! ผีแน่ๆ

 

โอ้วไม่นะ กูตบหัวผี กูถีบผี กูตายแน่ๆ กูโดนผีบีบคอแน่ๆ ฮือ พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วย พุธโทธรรมโมสังโฆ ฮือ

 

“ฉันแค่เหงา.....” เสียงทุ้มยังคงเอ่ยออกมาอีกครั้ง

 

ผมรู้สึกได้ถึงสัมผัสเย็นเยือกที่วางลงบนไหล่ คงจะเป็นมือขาวซีดนั่นแน่ๆที่จับไหล่ผมอยู่ ผมค่อยลืมตามอง ภาพที่ผมเห็นคือใบหน้าหล่อเหลาแต่เปรอะไปด้วยเลือดกำลังมองหน้าผมอยู่

 

“อย่าทำอะไรกูเลย กูกลัวแล้ว ฮือ”ผมคร่ำครวญด้วยความกลัว แต่ผีตรงหน้ากลับพูดประโยคที่ทำผมอึ้ง

 

 

 

“ช่วยอยู่ที่นี่กับฉันได้ไหม”





 

 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2019 01:08:26 โดย niightziiz »

ออฟไลน์ Pinkbeans

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 3
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #4 เมื่อ22-12-2015 11:28:40 »

 :mew4:ฟิว มา 55555

ออฟไลน์ allegiant1994

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 116
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-1
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #5 เมื่อ22-12-2015 11:31:32 »

ตลกมากค่ะ น่ารักมาก555555555
น้องปาร์คฮาจริงๆ เปิดเรื่องมาก็น่าสนใจแล้ว
นายเอกเกรียนจนถีบผี  :jul3: ตลกตรงเปอร์มา 8 ปี555
ติดตามนะคะ ชอบผีหล่อด้วยย  :o8:

ออฟไลน์ farafang

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 54
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #6 เมื่อ22-12-2015 11:43:58 »

ปาร์คผีหล่อนะ ยอมๆอยู่เถอะสงสารเค้า 55555555555 :hao6: :hao6: :hao6: :hao6:

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #7 เมื่อ22-12-2015 12:04:33 »

จะว่าปาร์คจิตแข็งหรือไม่คิดอะไรดีล่ะเนี่ย คุยกันเป็นวรรคเป็นเวรเชียว

ออฟไลน์ TIKA_n

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1391
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +308/-4
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #8 เมื่อ22-12-2015 12:16:17 »

ถึงน้องปาร์คจะบรรยายอย่างฮา แต่สงสารผีหล่ออ่ะ  :monkeysad:
แล้วผีหล่อจะใช่พระเอกของน้องปาร์คหรือเปล่าล่ะ
ถ้าเป็นพระเอก แล้วจะสมหวังกันได้ยังไงน้อ
เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ แต่งดีมากเลยจ้ะ  :L1:

ออฟไลน์ Coaramach

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #9 เมื่อ22-12-2015 12:49:05 »

ชอบบบบ
ปาร์คอยู่เป็นเพื่อนพี่หล่อเขาหน่อยนะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
« ตอบ #9 เมื่อ: 22-12-2015 12:49:05 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #10 เมื่อ22-12-2015 13:15:05 »

 :mew2:  โอ๋ ผีไร้ชื่อ น่าสงสารอ่า แถมโดนถีบอีก
ไม่ได้สงสารปาร์คเลยให้ตายเหอะ 555

รอต่อนะคะ ชอบมากค่ะ  :mew1:
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 22-12-2015 14:04:16 โดย ❣☾月亮☽❣ »

ออฟไลน์ 123shark

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
    • twitter
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #11 เมื่อ22-12-2015 15:11:41 »

  :a5:  ปาร์คแกบื้อมาก เป็นเจ๊นี่ วิ่งป่าราบตั้งแต่ที่หันไปเจอน้องผีมีแต่ลูกตาขาวหน้าเลือดอาบไม่มีลูกตาดำแล้วค่ะ  :laugh: โง้ยยย สนุกอ่ะ ชอบ อยากรู้น้องผีเป็นอะไรตาย แล้วจะสมหวังกันได้ยังไงเนี่ย แต่ยังไงขอตอนจบแบบสมเหตุสมผลนะคะ

 :3123: เป็นกำลังใจให้คนเขียนค่ะ รอติดตามตอนต่อไป มาอัพบ่อย ๆ นะคะ  :pig4:

ออฟไลน์ panitanun

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #12 เมื่อ22-12-2015 18:03:47 »

โง้ยยยจะกลัวหรือขำดีปาร์นี่ก็คุยกับเขาเป็นเรื่องเป็นราวเลยวุ้ย
รอติดตามค่ะ :katai5:

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #13 เมื่อ22-12-2015 18:52:19 »

โอยย ขำมากก รู้สึกผีจะน่ารักนะ ชอบบ

ออฟไลน์ cinnsin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #14 เมื่อ22-12-2015 19:18:51 »

โอ้ยยยยยย นายเอกอย่างจี้อ่ะ คือ... จริงๆควรเฉลียวใจตั้งนานแล้วนะนาย  :laugh: :laugh:
ขอให้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขนะทั้งสองคนนน 5555555
ปล. มาต่อไวๆนะคะะะะ > <

ออฟไลน์ sentpai

  • เพราะโลกของแต่ละคนนั้นมันไม่เหมือนกัน
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #15 เมื่อ22-12-2015 20:54:47 »

ติดตามครับ ผมชอบเรื่องแนวผีๆอย่างนี้
ไม่รู้เป็นไร อ่านทุกเรื่อง ยังไงก็มาต่อเร็วๆนะครับ

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1432
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #16 เมื่อ22-12-2015 20:59:28 »

ฮามาากกกกกกกกกกกกก

ออฟไลน์ niightziiz

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 94
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +54/-0
Re: •HANDSOME GHOST• UP[1]-ผีหน้าหล่อ - (22/12/58)
«ตอบ #17 เมื่อ23-12-2015 10:26:20 »

 


•HANDSOME GHOST•

[3]-สิ่งที่อยู่หลังประตูห้อง613


 

 

ผมรู้สึกได้ถึงสัมผัสเย็นเยือกที่วางลงบนไหล่ คงจะเป็นมือขาวซีดนั่นแน่ๆที่จับไหล่ผมอยู่ ผมค่อยหรี่ตามอง ภาพที่ผมเห็นคือใบหน้าหล่อเหลาแต่เปรอะไปด้วยเลือดกำลังมองหน้าผมอยู่

“อย่าทำอะไรกูเลย กูกลัวแล้ว ฮือ”ผมคร่ำครวญด้วยความกลัว แต่ผีตรงหน้ากลับพูดประโยคที่ทำผมอึ้ง

“ช่วยอยู่ที่นี่กับฉันได้ไหม"

“ม่าย กูจะออกไปจากหอวันพรุ่งนี้ !!”

“..........” มันเงียบ...... แล้วผมจะไปโต้ตอบมันทำไมเนี่ย มันเป็นผี ไอ้ปาร์ค มันเป็นผี !!

“มึงไม่ต้องมาชวนกูคุยเลย ฮือ”

“นายก็คงจะเหมือนคนอื่นๆที่พอเจอฉันก็รีบขนข้าวของย้ายออกทันที” เสียงทุ้มเย็นเอ่ยออกมาเรียบๆ

จึ้ก.... ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าผมไม่ใช่คนชอบตามกระแส เพราะฉะนั้น สิ่งไหนที่คนอื่นทำกัน ผมจะไม่ทำ !! ผมอินดี้ !!

“งะ...งั้นกูไม่ไปก็ได้ !!” ผมหลับหูหลับตาตอบไป....... แต่เอ่ะ ถ้าผมไม่ไป ผมก็ต้องอยู่ห้องที่มีผีหรอ?? ม่าย แม่จ๋า หนูกลัวผี ฮือ

“จริงหรอ?” น้ำเสียงที่เปล่งออกมาจากผีตรงหน้า ผมรู้สึกได้ว่ามันเจือไปด้วยความดีใจเล็กๆ ที่ผมสังเกตได้ทันทีก็เพราะน้ำเสียงประโยคนี้ มันแตกต่างกับประโยคที่ผ่านๆมาก่อนหน้านี้

แต่ผมยังไม่กล้าลืมตาไปมองภาพเบื้องหน้า มันน่ากลัวเกินกว่าผมจะรับได้ในตอนนี้

7ปีอย่างนั้นหรอ เท่ากับตอนที่ผมต้องเสียคนที่ผมรักที่สุดในชีวิตไปสองคน 7ปีที่ผมต้องเหงา อยู่คนเดียวในบ้านของพ่อกับแม่โดยไม่มีท่านทั้งสอง จะมีก็แต่ลุงกับป้าที่แวะมาหาผมทุกเทศกาลวันหยุด ส่งเงินมาให้ผมใช้ทุกเดือนไม่เคยขาด.... แต่เงินซื้อทุกอย่างไม่ได้ ผมไม่เคยมีความสุขเลยนับตั้งแต่วันที่เสียคนที่ผมรักไป ตอนนั้นผมกลายเป็นคนโหวกเหวกโวยวาย เอะอะเสียงดัง เพื่อกลบเกลื่อนความเหงาในจิตใจตัวเอง ใช้ความร่าเริง......กึ่งๆบ้า เพื่อกลบเกลื่อนรอยแผลในจิตใจของตัวเอง....

นี่ผมดราม่าอะไรอยู่ วู้ว พอๆ ผมสะบัดหัวไล่ความคิดพวกนั้นออก และผมก็ตัดสินใจลืมตาออกมาเพื่อพบกับความจริงที่ว่า....

ผมนั่งอยู่คนเดียวในห้อง... ไม่มีผี...ไม่มีโจร....

ผมลุกขึ้นไปปิดประตูหลังห้อง แล้วกลับมานอนที่เตียงเหมือนเดิม... บางทีผีตนเมื่อกี้อาจจะเป็นแค่จินตนาการของผมก็ได้ ผมอาจจะแค่เหงามากไปจนคิดไปเอง...แล้วความง่วงก็ทำให้ผมหลับลงอีกครั้ง.....

 

 

เช้าอันสดใสที่รู้สึกว่าแสงแดดจะแรงเป็นอย่างมาก วันนี้เป็นวันก่อนวันเปิดเทอมสองวัน อากาศตอนบ่ายกำลังร้อนได้ที่ พอดีจะย่างไก่ให้สุกหรือทอดไข่โดยใช้เพียงแค่แดดแบบที่เห็นในคลิปตามเฟสบุ๊ค วันนี้ผมมีแพลนจะไปหาซื้อผ้าห่มไว้สำหรับห่มตอนกลางคืน เพราะยิ่งดึกก็ยิ่งหนาว กับพัดลมเอาไว้เปิดตอนกลางวันเพราะแม่งร้อนเหี้ยๆ แล้วก็ของใช้ส่วนตัวอีกนิดหน่อย ผมอาบน้ำแต่งตัว หยิบกระเป๋าเป้ที่อยู่หลังตู้ขึ้นมาสะพายที่หลังแล้วหันตัวกลับไปทางหน้าห้อง แต่ผมกลับต้องชาวาบทั้งตัว......

ไอ้ผีตัวเมื่อคืนมันนั่งมองผมอยู่ตรงปลายเตียง !!

“เชี้ย !! กูตกใจหมด !! ”

“ขอโทษที่ทำให้ตกใจ...นายจะไปไหนหรอ?” ผีขอโทษคน.... เอ้อ เอากับมันสิ แต่เห้ย นี่มันตอนกลางวันนะ กลางวันแสกๆ ทำไมผีมันมาให้ผมเห็นได้หละ !?

“มึงมาได้ไง นี่มันกลางวันนะเว้ย !!”

“ฉันก็ไม่รู้..... ว่านายเห็นฉันตอนนี้ได้ยังไง....” ผีทำหน้างงใส่คน ...เอากับมันสิ !!

“มึงไม่รู้แล้วกูจะรู้ไหมเล่า !!” ผมตอบกลับไป ยกมือขึ้นกระชับสายกระเป๋าแล้วเดินไปที่ประตูหน้าห้อง มือกำลังหมุนลูกบิดแล้วประตูก็เปิดออก แต่...สัมผัสเย็นเฉียบกลับมาคว้าหมับเข้าที่แขนผม ความเย็นเล่นไปถึงก้านสมองเลย แม่ง ตกใจโคตร !!

“นายจะไปไหน....”  เหมือนผมจะได้ยินน้ำเสียงหงอยๆ แต่ความตกใจก็ทำให้ผมรีบสะบัดมือมันแล้วเปิดประตูวิ่งออกมายืนอยู่หน้าห้อง

“กูจะไปซื้อของ  เดี๋ยวกลับมาโว้ย !” ผมตะโกนกลับเข้าไปในห้องอย่างอารมณ์เสีย...... เอะ.. นี่ผมกำลังตะโกนใส่ผีอยู่ใช่ไหม

แต่สีหน้าของผีตนนั้นไม่ได้มีความโกรธหรือความเสียใจเลย กลายเป็นยิ้มน้อยๆให้ผมแทน

“รีบๆกลับมานะ............ ฉันเหงา” พูดเหมือนเมียรอผัวกลับบ้านเลยครับ แต่ไอ้ผีข้างหน้าผมนี่ ไม่ได้ใกล้เคียงกับคำว่าเมียใครเลยจริงๆ

“เออ !”

ปั้ง !! แล้วผมก็จัดการปิดประตูแล้วล็อคเรียบร้อย กำลังจะก้าวขาเดิน ก็ต้องหันไปเห็นผู้ชายจากห้อง612มองผมอย่างอึ้งๆ

“……….”มันเงียบ

“.............”ผมก็เงียบ ไม่มีคำพูดหลุดออกมาจากทั้งปากผมและไอ้คนข้างห้อง มันเอาแต่จ้องผมอย่างอึ้งๆแล้วปิดประตูห้องใส่ผมเสียงดังปั้ง ! เห้ย คนหอนี้เป็นไรกันวะ ทำไมชอบกระแทกประตูกันจัง... คราวหลังผมจะไม่กระแทกประตูละ ผมไม่ชอบตามกระแส !

ผมเดินลงมาข้างล่างแล้วก็ต้องเจอกับพี่คนดูแลหอ เขามีสีหน้าวิตกกังวลแปลกๆ ผมเลยส่งยิ้มไปให้เขาแทน

“เป็นไงน้อง  ล...ละ...หลับสบายไหม ?” ท่าทีอึกอักทำให้ผมแปลกใจ... คงจะรู้อยู่แล้วว่าห้องนั้นมีผี แต่ก็ยังเปิดให้ผมเช่า.... แต่ผมก็โทษเขาไม่ได้หรอก เป็นผมเองที่รบเร้า ขอให้เขาเปิดให้ผมเช่า

“หลับสบายครับพี่ ^^ ”ผมส่งยิ้มจริงใจไปให้พี่คนดูแลหอ เป็นการบอกว่า...หลับสบาย...... สบายกับผีหนะสิวะ !!

“เออ...  ดะ ...ดีแล้ว มีไรก็เรียกพี่ได้เลยนะ เอ้ย... ดึกๆไม่ต้องเรียกนะ”แล้วพี่ก็ก้มหน้าอ่านหนังสือพิมพ์ต่อ

ผมเดินออกมาจากหอพัก แถวนี้ไม่มีวินมอ’ไซต์ ต้องเดินไปกลางๆซอยแล้วจะเจอวินมอ’ไซต์ที่นั่งไปปากซอยได้ ผมเดินเรื่อยๆ ชมต้นไม้ ซึมซับบรรยากาศอ้าวๆ แล้วก็สูดกลิ่นหอมสดชื่นของกองขยะสองฝั่งทาง จนมาถึงกลางซอย ผมโบกมือเรียกพี่วินแล้วนั่งออกมาปากซอย

ผมจำได้ว่าแถวๆถนนเส้นนี้มีร้านขายของเยอะมาก ทั้งของกินของใช้ ร้านขายเครื่องใช้ไฟฟ้ายังมีเลย ผมเลยหาซื้อตั้งแต่พัดลม ผ้าห่ม โต๊ะญี่ปุ่น ของใช้ ยันจานชามเอาไว้ใส่ข้าวกินเลยครับ

แต่กว่าจะเสร็จหมดก็เย็นย่ำแล้ว... ด้วยความที่เดินมาไกล แถมยังแบกของเยอะ ผมเลยต้องแวะซื้อน้ำอัดลมแก้กระหาย.... รู้สึกหิวข้าวขึ้นมานิดๆ ก็เลยซื้อแกงถุงแถวนั้นกะว่าจะกลับไปกินที่ห้องด้วย

ผมเดินกลับมาแถวๆปากซอยผมโดยมีของพะรุงพะรัง ผมโบกวินแถวนั้นแล้ววางของไว้ตรงกลางระหว่างตัวผมกับพี่วิน มันออกจะเยอะไปนิด แต่พี่วินก็ไม่ว่าอะไร แถมยังช่วยถือด้วย ผมบอกจุดหมายปลายทางให้พี่วินรู้ แล้วพี่วินก็ขับเข้ามาส่งผม ตอนแกจอดรถหน้าหอแกดูมีท่าทางหวาดๆ ผมเลยถามแกว่าเป็นอะไรรึเปล่า แต่สิ่งที่แกตอบกลับมานี่ตอกย้ำความจริงกับผมมาก

“น้องรู้ป่าว เขาลือกันว่าหอนี้มีผี”

จึ้ก... ไม่ต้องลือ กูเจอมาแล้ว...

“จริงหรอพี่ !! ห้องไหนวะพี่” ผมแกล้งทำเสียงตกใจ ขนของลงวางไว้ที่พื้น มือก็ควักตังออกมาสิบบาท นั่งวินบ่อยๆคงจะต้องเปลืองตังค์อีกเยอะ เห็นทีคงต้องหาซื้อจักรยานไว้ใช้ซะแล้ว

“ห้อง613ไงน้อง.....” จึ้ก !!........พูดจบพี่แกก็เงยหน้าขึ้นไปมองบนชั้นหก แล้วเหงื่อแกก็ไหลท่วมหน้า ผมยื่นเงินไปให้พี่วิน แต่พี่แกก็ไม่รับ แถมยังเงยหน้ามองที่เดิมตาตั้ง แกกลืนน้ำลายดังเอื้อก ผมมองตามสายตาพี่วินก็ต้อง....

ช็อค !!

“เห้ย !!” ผมตะโกนออกมาอย่างตกใจ ก็ไอ้ผีตนนั้นมันจ้องผมจากบานเกล็ดห้องผม ใบหน้าบึ้งตึงราวกับโกรธใครมาทั้งชาติ

บรื้น !!  ผมหันไปทางพี่วินที่ตอนนี้บิดมอไซต์อย่างเร็ว คาดว่าฟาสแปดนี่ต้องติดต่อพี่วินไปถ่ายหนังแน่ๆ พี่แม่งดริฟล้อหมุนซะฝุ่นตลบ

“เห้ยพี่ ไม่เอาตังก่อนหรอวะ !!” ผมตะโกนตามหลัง แต่...... มือเก็บเงินเข้ากระเป๋าเรียบร้อยละครับ ไม่เอาก็ดี จะได้ไม่เปลืองตังค์ผม ฮ่าๆ

ผมเงยหน้าขึ้นไปมองยังห้องตัวเองอีกครั้ง แต่ก็มองไม่เห็นผีตนนั้นแล้ว ผมเลยขนของขึ้นห้อง.......

.....ชั้นหก....และเหมือนเดิม.......มันไม่มีลิฟท์...ฟรรค!! คอยดูเถอะ ถ้าผมรวยผมจะซื้อลิฟท์มาไว้หอนี้ซักเครื่อง ผมแบกทั้งโต๊ะญี่ปุ่น ทั้งลังพัดลม ทั้งผ้าห่ม นี่มันไม่ใช่ของเบาๆเลยซักชิ้น มันหนักกว่าเมื่อวานที่ผมขนกระเป๋าสามใบขึ้นมาเสียอีก !! ฮือ ผมเดินมาจนถึงหน้าห้องตัวเอง วางของลงแล้วล้วงกระเป๋ากางเกงเพื่อหากุญแจ พอเปิดประตูได้ผมก็ต้องช็อคอีกรอบ

ก็ไอ้ผีตนนั้นมันโผล่มาด้วยหน้าตาน่ากลัวๆ ดวงตาขาวโพลนไร้นัยน์ตาดำ เลือดเปรอะไปทั่วทั้งหน้า !!

ปั้ง !! แล้วประตูห้องผมก็ปิดลง ทั้งๆที่ผมยังไม่ทันจะเข้าห้อง

“เห้ย นี่ห้องกูนะ เปิดประตูเดี๋ยวนี้ !!” ผมวิ่งไปเปิดประตู แต่แล้ว

ปั้ง !! ประตูปิดลงอีกครั้งโดยฝีมือของไอ้ผีที่อยู่ในห้อง ผมพยายามใช้แรงเปิดประตูห้องออกมาสุดแรง กำลังอ้าปากจะด่า ประตูห้องก็ปิดลงอย่างแรงอีกครั้ง

ปั้ง !! แอ๊ด..... แต่คราวนี้ประตูเปิดออกอีกครั้ง โดยที่ผมไม่ได้เป็นคนเปิด ผมถอนหายใจโล่งอก กำลังจะก้าวประตูเข้าห้อง แต่.....

ปั้งๆๆๆๆๆๆ !!

“ไอ้ผีเหี้ย !”ประตูห้องยังคงถูกเปิดและปิดอย่างแรงโดยฝีมือผีที่อยู่ในห้องของผม

ปั้งๆๆๆๆๆๆ !!

“โว้ยยยย ถ้ามึงไม่เลิกทำแบบนี้ ก็จะย้ายไปอยู่ที่อื่น !!”

แอ๊ด.......

ปั้งๆๆๆๆๆๆๆๆ !!

ฟรรคคคคคคคคค !

มันยังไม่ยอมหยุด เสียงดังของประตูที่กระทบยังดังเรื่อยๆ ดังจนลั่นไปทั่วทั้งตึก แต่แปลกใจที่ไม่มีใครออกมาดูเหตุการณ์นี้เลย หรือคนทั้งหอจะรู้อยู่แล้วว่าห้องนี้มีผี เลยไม่มีใครกล้ามาดู

แต่ผมเองก็ไม่ได้คิดจะย้ายไปไหนหรอก ถึงผมจะมีเงินเก็บเยอะ แต่ใช่ว่าผมจะใช้มันอย่างสิ้นเปลืองได้ ที่นี่ถูกมากสำหรับหอพักกลางเมืองกรุงแบบนี้ ทำไมผมต้องย้ายหละ !!

และในจังหวะที่ประตูเปิดออกกว้าง ผมก็ตัดสินใจเอาเท้ายื่นเข้าไปบังไว้ แต่คงคำนวณแรงไอ้ผีนั่นผิดไปจริงๆ

กึ้ก !!

“โอ้ยยยยยยยยยยยย ตีนกูวววววววว !!” ผมก้มลงไปกุมเท้าตัวเองไว้ ตอนนี้มันคั่นอยู่ระหว่างประตูกับกรอบประตู คาดว่ากระดูกคงจะร้าวซักที่หนึ่งแน่ๆ นี่กูต้องใช้เดินอีกเยอะนะเว้ย แต่พลันสายตาก็ไปเห็นผ้าสีแดงผืนหนึ่งที่โผล่ออกมาจากแผ่นไม้ของประตู...........

 

สงสัยแรงกระแทกจากประตูเมื่อครู่มันทำให้แผ่นไม้ตรงมุมล่างของประตูแตก ผ้าผืนนั่นเลยโผล่ออกมาให้เห็น ผมใช้มือหยิบผ้าผืนนั้นออกมา มันเขียนตัวหนังสือยึกยือที่ผมไม่รู้ว่าคือภาษาอะไรไว้ แต่พอผมเงยหน้าเพื่อจะถามไอ้ผีหน้าหล่อนั่น มันก็หายไปแล้ว

ผมก้มลงมองผ้าผืนสีแดงท่าทางไร้ประโยชน์ในมืออีกครั้ง.......มันควรจะเอาไว้ใช้ทำอะไรวะครับ ? ผ้าผืนสีแดงมีตัวหนังสือสีดำเขียนอยู่ทั้งแผ่น ผมไม่รู้ว่ามันคือภาษาอะไร เพราะผมอ่านไม่ออก

ผมขนของเข้าห้องแล้วจ้องมองผ้าสีแดงในมืออีกครั้ง จะทิ้งไปดีไหมนะ เพราะมันออกจะแปลกๆ แต่แล้วความคิดนึงก็ผุดขึ้นมาในหัว

 

เอาไว้.............

..........เช็ดโต๊ะละกัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 29-06-2019 01:09:59 โดย niightziiz »

ออฟไลน์ CheeRss

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
มาต่ออีกเร็วๆน้าา  :impress2:

ออฟไลน์ dark-soleil

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 236
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
นั่นมันผ้ายันต์  โอ๊ยยยยยย ฮาาาาา นางจะเอาผ้ายันต์ไปเช็ดโต๊ะ 555555 มาต่อเร็วๆนะคะ สนุกมากเลย ฮาด้วย เราชอบบบ :hao7:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ ❣☾月亮☽❣

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 6774
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +264/-6
ฮ่าๆๆ  :laugh:  ก็สบายกับผีน่ะสิงานนี้

ยันต์เสื่อมแน่ๆ ใช่รึเปล่า  :hao7: 

ออฟไลน์ darinsaya

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
คุณผีสุดหล่อ :o8:

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4514
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
อินดี้มากจริง ถึงขั้นยอมอยู่กับผีสุดหล่อ 555

ออฟไลน์ Natnichaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 9
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +10/-0
คือปาร์คแกจะฮามากไปล่ะ
ช่วยกลัวผีนิดนึง พี่ผีเขาอุตส่าห์มาหลอก ฮ่าๆ

รีบมาต่อนะคะ รออ่านอยู่นะ  :impress2:

ออฟไลน์ 123shark

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 35
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-0
    • twitter
โอ้ยยยยยยยย ปาร์ค ถ้าแกจะจิตแข็งขนาดนี้ ไปอยู่รายการคนอวดผีกับริวจิตสัมผัสไหม เดี๋ยวติดต่อให้  :laugh:
อ่านเจอตรงลูกตาขาวโพลนทีไรเจ๊สะพรึงทุกที แต่ยังไงก็ #ทีมน้องผี น่าสงสาร อยากรู้ว่าปาร์คจะตั้งชื่อน้องผีว่าไร
นี่ถ้ามีไขปมปริศนาการตายของน้องผีคงจะมันส์

ชื่อเรื่อง Handsome ghost ยังไงน้องผีก็เป็นพระเอกและเนอะ รึป่าว 55555 คือเราเชียร์ออ้ะ แต่จะจบยังไงจะรออ่านน้า
ดีใจที่คนเขียนบอกว่ามันจะสมเหตุสมผล  :katai3:

 :pig4: ขอบคุณนะคะที่มาต่อ มาไวด้วย ง้อววว ชอบ เป็นกำลังใจให้ รอ่านต่อ

เดี๋ยวๆๆๆๆๆๆๆ อะไรคือการที่นายเอกจะเอายันต์มาเช็ดโต๊ะ ดวกกกกกกก555555 อ่านแล้วลั่น

ออฟไลน์ wnkth

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 187
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-2
ชอบๆ มาต่อไวๆนะครับ

ออฟไลน์ magarons

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 969
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +68/-6
โอยยย สนุกมากก ชอบบบ รักที่สุดนิยายแฟนตาซีเนี้ยยย
ป.ล.ตอบจบ แย้มหน่อยได้ไหมค่ะว่าแฮปปี้เอนหรือแซดเอน

ออฟไลน์ sentpai

  • เพราะโลกของแต่ละคนนั้นมันไม่เหมือนกัน
  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
นายเอกรั่วมากกกกกก

ออฟไลน์ GBlk

  • ขอให้สรรพสัตว์จงมีความสุข
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1432
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +82/-43
ผีบ้าจริงๆ555

ออฟไลน์ cinnsin

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 275
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
แกจะเอายันต์ไปเช็ดโต๊ะจริงๆเหรอ? โอยยยยย รู้สึกสงสารพี่ผีเบาๆนะเนี่ยที่ต้องอยู่กับแกเนี่ย  :mew5: :mew5:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด