(เรื่องยาวมาก) The Curve: โป้ง... หัวใจปั่นไซด์โค้ง(จบภาค)
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: (เรื่องยาวมาก) The Curve: โป้ง... หัวใจปั่นไซด์โค้ง(จบภาค)  (อ่าน 18994 ครั้ง)

ออฟไลน์ Andylover

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
ตอน ปะทะบราซิล.. สู้จนขาดใจ..

ผลเสมอในเกมหนักอย่างนี้ถือเป็นผลงานที่ดี และส่งผลให้อีกสองนัดที่เหลือ เมื่อทีมไทยชนะได้ทั้งหมด ก็ทำให้ผ่านเข้าไปสู่รอบสิบหกทีมในฐานะแชมป์ของกลุ่มด้วยประตูได้เสียที่ดีกว่าโปรตุเกส ซึ่งแม้จะยิงได้เท่ากันที่สี่ลูก แต่โกลป้องกันประตูได้ดีกว่าทำให้ทีมเสียประตูไปแค่ลูกเดียวคือในนัดแรก

ผ่านมารอบสิบหกทีม ต้องเจอกับทีมจากแอฟริกา ไนจีเรีย ซึ่งแม้ไทยจะเสียเปรียบเรื่องรูปร่าง แต่จังหวะสวนกลับที่ได้จากการที่โป้งเตะโด่งยาวมาหาท๊อปที่อยู่คนเดียวในแดนหน้าวิ่งไปแปเรียดผ่านผุ้รักษาประตูไนจีเรียไปได้อย่างงดงาม กับจังหวะที่โป้งเตะมุมมาตรงกลางประตูแล้วสิระโหม่งย้อนไปหาปอที่ยืนอยู่นอกกรอบเขตโทษ เขาสับเท้ายิงด้วยหลังเท้าเต็มๆเป็นประตูแรกในเสื้อทีมชาติไทยสำหรับเขา

ทีมชาติไทยจึงเอาชนะไปสองประตูต่อศูนย์ ผ่านเข้าสู่รอบแปดทีมสุดท้าย

 

“ทีมชาติไทยยังทำผลงานได้ดีอย่างต่อเนื่องในรอบแปดทีมสุดท้าย หลังนัดที่แล้วเราชนะผ่านอินทรีมรกตไนจีเรียมาได้สองต่อศูนย์ และในรอบแปดทีมสุดท้ายที่แข่งไปเมื่อคืน” ผู้ประกาศผิวหนึกกล่าว

“ทีมชาติไทยพบกับมีชาติเดนมาร์ก เกมในคู่นี้เหมือนจะเสมอกันในเวลาศูนย์ต่อศูนย์ แต่ในจังหวะที่เดนมาร์กได้โอกาศบุกขึ้นมา กองกลางของเดนมาร์กสับไกยิงจากนอกกรอบเขตโทษ”

แล้วภาพก็ตัดจากหน้าผู้ประกาศ เป็นภาพจากการเทปบันทึกของนัดการแข่งขันเมื่อวาน

โกลพุ่งตัวไปรับลูกยิงไกลไว้ได้ติดมือ

เขามองหาโป้ง แล้วก็เห็นโป้งวิ่งสวนทางผู้เล่นเดนมาร์กไป

ผู้รักษาประตูทีมชาติไทยจึงเตะโยนไปข้างหน้า

โป้งมองลูกแล้ววิ่งต่อไปอย่างเร็ว  เขากระโดดดักลูกไว้ได้ด้วยเท้าขวาแล้วดึงมันลงพื้น


“เทพพรได้ลูกจังหวะนี้พาบอลไปทางด้านซ้ายอย่างรวดเร็ว แล้วรอจังหวะโยนครอสเข้ามาหน้าประตู” ผู้ประกาศอ่านด้วยน้ำเสียงเร่งเร้า


ท๊อปกระโดดได้ก่อนกองหลัง เขาทุ่มกำลังโหม่ง ทว่าลูกของเขาไปกระแทกเสาเด้งกลับเข้ามาในสนาม..

สิระอยู่ใกล้ที่สุดจะเงื้อเท้ายิง แต่กองหลังเดนมาร์กยื่นขายันบอลออกไปได้


“แล้วก็เป็นปรเมศวร์ที่ลงมาในช่วงก่อนหน้าสิบนาที”


ลูกบอลที่โดนเตะออกมากลิ้งไป ปอวิ่งเข้าหาลูกด้วยความเร็ว เขาสับเท้าขวาข้างถนัดยิง...

ลูกบอลพุ่งไปราวกับกระสุนปืนใหญ่ ผู้รักษาประตูของเดนมาร์กถึงกับผงะหงายหน้าเพราะลูกนั้นพุ่งผ่านไปอย่างรุนแรง มันกระแทกตาข่ายจนตุงตึงไปทั้งผืน


“ยิงเต็มข้อแสกหน้าผู้รักษาประตู เข้าไป..” ผู้ประกาศเน้นเสียงตื่นเต้น เขาคงดูจากมอนิเตอร์ในห้องส่ง เลยรู้ว่าว่ามีการฉายภาพซ้ำก็เลยชื่นชมการยิงของปอ

“แหม่ลูกนี้ยิงหนักมาก หมดสิทธิจริงๆครับสำหรับผู้รักษาประตู ทีมชาติไทยจึงชนะไปหวุดหวิด หนึ่งประตูต่อศูนย์ผ่านไปเจอกับ..”

ภาพตัดมาที่ผู้ประกาศ เขายกกระดาษขึ้นอ่าน ทำตาโตๆ

“บราซิล..”

“อืม...” ผู้ประกาศข่าวสาวพยักหน้า

“หนักจริงๆ”

“แต่ผมว่าสูสีนะ..” คนแย้งเป็นดาวตลกร่างอ้วนเตี้ย

“ทีมชาติไทยที่มีน้องโป้ง น้องท๊อป น้องอนุพงศ์ น้องโกล แล้วยังมีสำรองดีๆอย่างวู๊ด ผมว่าเราสู้ได้ครับ สู้ได้”

“แต่นั้นเขาบราซิลแชมป์ห้าสมัยนะ” ผู้ประกาศใส่แว่นแย้ง

“บราซิลก็บราซิลเถอะครับ ถึงหนูจะชอบบราซิลแต่ยังไงนัดนี้ผมเชียร์ไทยแลนด์ขาดใจ เดี่ยวจะบินไปดูเกมนี้ที่สนาม อะไรนะ..” ดาวตลกหันไปถาม

“นัดนี้แข่งที่ซานดิเอโก เบอร์นาบิว ที่มาดริด..” ผู้ประกาศผิวหมึกตอบ

“นั่นไง.. ขอไปดูอีกรอบวะ” ดาวตลกตบมือฉาด

“ก็นั้นหละครับท่านผู้ชม.. ยังไงก็ต้องติดตามเชียร์เจ้าหนู U20 ของเราสร้างประวัติศาสตร์ต่อไปนะครับ  สำหรับข่าวต่อไป ได้ข่าวว่าผีเซ็นสัญญากับกองหน้าตัวใหม่ทีเดียวสองคนใช่ไหม” ผู้ประกาศสวมแว่นกล่าวแล้วเปลี่ยนเรื่อง

 

ป้อมเพชรรู้สึกหัวใจพองโตอย่างบอกไม่ถูก  จริงอยู่ในด้านทักษะของปอจะเทียบไม่ได้กับโป้ง  แต่ลูกยิงของเขานั้นก็ไม่เป็นรองใคร..

“ก็หวังว่าหลังจากนี้ พวกนายจะก้าวไปไกลกว่านี้นะปอ ตั้ม จอมด้วย..” ป้อมเพชรกล่าวแล้วเอนหลังกับพนักเก้าอี้ยิ้มอย่างมีความสุข

เป็นความรู้สึกที่คล้ายกับแม่นกที่มองลูกๆตัวบินไปในท้องฟ้าอย่างเสรี..

 

ซานดิเอโก้ เบอร์นาบิว คือสนามเหย้าของทีมที่ได้ชื่อว่าราชันชุดขาว รีล มาดริด ทีมที่ประสบความสำเร็จอย่างยิ่งใหญ่ในการแข่งขันสโมสรยุโรป

สนามแห่งนี้จุคนได้ราวแปดหมื่นกว่าคน อาจเล็กกว่าคัมป์นูของบาร์เซโลน่าแต่ก็ต้องถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุดในสเปนเพราะเป็นเหมือนกับสนามกีฬาแห่งชาติของสเปนเลยก็ว่าได้

บราซิลเป็นทีมที่มีกองเชียร์ไปทั่วโลกดังนั้นแม้จะเป็นการแข่งขันของทีมยุวชน ก็ยังมีผู้ชมหลั่งไหลมาเต็มสนามเบอร์นาบิวจนเกือบเต็มความจุของสนาม ธงชาติบราซิลปลิวไสวอยู่เหนืออัฒจันทร์ด้านหนึ่ง

แต่วู๊ดที่ได้ลงเป็นตัวจริงหันไปหามุมหนึ่งที่กองเชียร์ทีมชาติไทยอยู่ ตรงนั้นมีธงไตรรงค์ปลิวต้านแรงลม กองเชียร์ส่งเสียงออกมา มีแฟนบอลเจ้าประจำแต่งชุดไทยวิ่งโลดแล่นเรียกร้องให้กองเชียร์ขนาดย่อมๆเปล่งเสียงดังขึ้นสู้กับกองเชียร์จำนวนมหาศาล

สู้ขาดใจ.. วู๊ดปฏิญาณกับตัวเอง

 

แต่ไหนแต่ไรทีมชาติบราซิลนั้นมีเอกลักษณ์ที่การเดินเกมรุกที่งดงาม ดังนั้นชาญจึงต้องวางหมากมาต้านทานเกมรุกที่ทรงประสิทธิภาพเอาไว้ให้ได้

เขาวางกองหลังไว้ห้าตัวโดยเอาจอมไปไปยืนเป็นกองหลังตรงกลางร่วมกับอีกสองตัวจริง ให้ตั้มยืนเป็นแบ็กขวาแทนตัวหลักที่เจ็บไปในนัดกับเดนมาร์ก

ส่วนกองกลางใช้ตัวรับทั้งสองคือวู๊ดกับอนุพงศ์ ตัวรุกหนึ่งนั่นคือก้านเพชร

กองหน้าก็ใช้สิระยืนเป็นตัวเป้า โดยท๊อปกับโป้งถอยลงมายืนด้านหลังสิระในแนวเดียวกัน

แล้วก็เป็นผล เกมครึ่งแรกจึงจบไปแบบศูนย์ประตูต่อศูนย์แม้บราซิลครองเกมบุกเป็นส่วนใหญ่ แต่ก็ทีมไทยได้สวนเป็นระยะ หากโป้งกับท๊อปสลับกันยิงออกไปคนละที


พอเข้าสู่ครึ่งเวลาหลังได้ก็ยังเป็นรูปแบบเดิม.. แต่ทีมไทยก็กล้าจะเดินเกมบุกมาขึ้นและก็ทำได้ดีแบบมีลุ้นหลายครั้งจากโป้งกับสิระ แต่แค่เฉียวเสาไป

 

“ยากนะนี่” อำนาจกล่าว เขาปาดเหงื่อด้วยอาการลุ้นหนักไม่ใช่ร้อน เพราะนั่งอยู่ในห้องแอร์เย็นเฉียบ

“ก็ต้องเป็นแบบนี้หละครับ” ฮัลเซย์กล่าวแล้วยกเบียร์จิบ

“ถ้าเทียบกันตัวต่อตัว เราสู้เขาไม่ได้ จะมีก็แค่โป้งที่ทักษะเฉพาะตัวดีพอ  ดังนั้นเราก็ต้องใช้ทีมเวริคเข้าว่า”

"สำคัญคือห้ามเสียประตูก่อน.. ไม่อย่างนั้นเอาคืนยาก เวลาก็ใกล้หมดแล้วด้วย” อำนาจกล่าวเสริมออกมา

 

การแข่งขันก็ทำท่าจะเสมอกันอยู่แล้ว

ทว่า..

อนุพงศ์ได้ลูกจากการส่งต่อมาจากวู๊ด ที่วิ่งไปตัดหน้าแย่งมาจากกองหน้าบราซิลได้และจ่ายมา

แต่ตอนนี้เหมือนเกือบทั้งทีมถอยลงไปหมด ทำให้มีแค่สิระเท่านั้นที่อยู่ข้างหน้า..

แต่ระหว่างนั้นนั่นเอง..

อนุพงศ์มัวแต่คิด ก็เลยไม่ทันได้ระวัง กองกลางของบราซิลวิ่งมาเบียด

อนุพงศ์พยายามดันสู้แต่เขาก็ต้องเสียการครอบครองลูกบอลไป  แล้วตัวผู้เล่นอีกตัวของบราซิลที่รอจังหวะอยู่แล้วก็วิ่งมาเอาลูกไปได้

โป้งอยู่ใกล้ก็พยายามจะเข้าสกัด แต่เขาเองก็ไม่ใช่คนถนัดเกมรับ สกัดได้แค่ลมเพราะกองกลางของบราซิลตัวนี้คล่องแคล่วมาก

ผู้เล่นบราซิลความสามารถสูงทุกคน เดี่ยวเดียวก็วิ่งมาถึงหน้ากรอบเขตโทษ สุพจน์ตัดสินใจวิ่งเข้าเข้าหา แต่จังหวะนั้นเองที่ผู้เล่นมากทักษะก็จ่ายบอลไปข้างๆ

ตัวผู้เล่นที่ตามมาวิ่งมาสับเท้ายิงไกล

จอมกระโจนเข้าขวางทางลูก ทำให้ลูกกระแทกกับหลังของเขาเต็มที่แล้วกระดอนไป

กองหน้าบราซิลอยู่ในทิศที่ลูกลอยไปพอดี ไม่ได้จับลูกบอล หมุนกลับตัวเตะวอลเล่ย์เต็มแรง

ลูกบอลพุ่งมาอย่างจรวด แม้โกลจะปัดได้ก็แค่ปลายมือทำให้ลูกเปลี่ยนทางนิดหน่อย

มันพุ่งกระแทกเสา แล้วเข้าประตูไป

โป้งถอนหายใจยาวหันไปมองสกอร์บอร์ดที่เปลี่ยนเป็นหนึ่งประตูต่อศูนย์ เวลาการแข่งขันเหลืออีกแค่สิบนาทีเท่านั้น

 

เด็กยังขาดประสบการณ์ ชาญถอนหายใจ แต่เขาก็ยังเดินออกไปกระตุ้นลูกทีม

“สู้.. อย่าท้อสู้เข้าไป”

แล้วเด็กๆก็เหมือนมีแรงฮึดขึ้นมาอีก เปิดเกมเข้าใส่ทีมชาติบราซิลจนต้องถอยหลังไปตั้งรับ

โป้งวิ่งไปทั่วสนามทั้งจ่าย ทั้งโยน ทั้งยิงไกลทำทุกอย่างที่เขาจะทำได้

หนึ่งในกองเชียร์ไทยที่อยู่ใกล้กับขอบอัฒจันทร์ จึงมองเห็นแววตาของโป้งตอนที่เดินมาเตะมุมได้ถนัด

แววตานั้นแสนจะมุ่งมั่น

เขาจึงลูกขึ้นตะโกน..

“ไทยแลนด์ สู้ๆ”

แล้วกองเชียร์ก็ส่งเสียงออกมาดังสนั่นจนโป้งหันไปมอง

เขายิ้มออกมาแล้วยกนิ้วโป้งให้ ก่อนจะหันกลับไปมองในสนาม ถอยหลังแล้วเตะออกไป

แม้ลูกจะโค้งไปลงที่ท๊อปพอดี แต่จังหวะยิงของเขาไปติดผู้รักษาประตู

“ถอย” อนุพงศ์สั่งเสียงดัง

ผู้รักษาประตูทีมบราซิลโยนลูกให้ผู้เล่นกองกลาง กองกลางก็เตะต่อเร็วไปให้กองหน้า

กองหน้าบราซิลตัวนี้ถูกจับตามองอย่างมาก โรมาริโอ กอซาเลซ พอเขาได้บอลก็วิ่งเลี้ยงลูกวิ่งเร็วจี๋ กองหลังทีมชาติไทยที่ดันขึ้นไปลุ้นลูกเตะมุมแม้จะวิ่งกลับมาสุดชีวิตก็ยังไม่ทัน

โกลคือปราการสุดท้าย

เขาตัดสินใจ..

โกลวิ่งออกไป.. วิ่งออกจากกรอบเขตโทษ

กองหน้าบราซิลเห็นเหมือนกำแพงยักษ์ที่เคลื่อนเข้าหาอย่างรวดเร็ว แล้วกว่าเขาจะรู้ตัวโกลก็ล้มตัวลงสกัดที่ลูกด้วยขา

ลูกบอลติดเท้าโกลมา เขาจึงรีบลุก แล้วเลี้ยงไปข้างหน้าเล็กน้อย

มองไปโป้งวิ่งกลับลงมาถึงบริเวณเลยวงกลางสนามมานิดหน่อย และว่างอยู่คนเดียว

เขาจึงเตะโยนไปด้วยทักษะของอดีตปีกขวา


โป้งมองลูกที่ลอยมา

ต้องทำให้ได้..

เขาเอาอกเตะบอลโดยบิดกายให้ลูกบอลเด้งไปทางฝั่งคู่แข่ง เขารีบวิ่งตามไปแล้วเลี้ยงลูกบอลไปอย่างรวดเร็ว

ฝ่ายตรงข้ามจึงกรูเข้ามาสกัด คนแรกก็โดนโป้งแตะบอลหลบไปทางซ้ายแล้ววิ่งต่อ คนที่สองสไลด์ตัวขวางแต่โป้งก็ยกลูกกระโดดข้ามไป คนทีสามวิ่งเข้ามากะจะชนเอาดื้อๆ โป้งก็ดึงจังหวะหลบ แล้วพาลูกบอลหนีการปะทะไปได้อีก

ตอนนี้ทั้งสนามเงียบกริบแล้ว ไม่มีกองเชียร์คนไหนส่งเสียง ทั้งหมดมองโป้งพาลูกมุ่งไปหากองหลังตัวสุดท้าย

โป้งหยุดบอลก่อนจะถึงตัวกองหลังร่างใหญ่ แล้วเขาก็หนุนตัวบังลูกบอลเอาไว้ นายจึงนั้นพยายามจะเข้าปะทะแย่ง

แต่จังหวะนั้นเองโป้งก็ใช้เท้าช้ายคลึงลูกไปข้างหน้านิดหนึ่งก่อนกระชากกลับทำให้ลูกบอลลอยขึ้นในแนวดิ่ง เขาใช้เท้าขวาตามงัดลูกให้ลอยไปในอากาศ มันโด่งข้ามหัวของกองหลังบราซิล แล้วเขาก็หมุนตัวหลบร่างสูงมาได้อย่างฉิวเฉียด

ลูกบอลตกพื้นตรงตำแหน่งที่โป้งพลิกตัวหนีมาพอดี

แต่จังหวะเดียวกันนั้น ผู้รักษาประตูบราซิลก็วิ่งออกมา

โป้งจึงตัดสินใจเตะสวนเต็มหลังเท้า

ผู้รักษาประตูบราซิลปฏิกิริยาว่องไว แม้นจะโดนยิงในจังหวะเรียกว่ายิงแสกหน้า เขาก็ยังยกสองมือพยายามบล๊อกไว้

ลูกบอลกระแทกกับมือแล้วก็กระดอนสูง.. แต่ก็โค้งกลับลงมา..

ทั้งสนานจ้องลูกที่ค่อยๆโค้งลงเป็นตาเดียว..

แต่มันทำได้แค่กระแทกกับคานบนแล้วกระดอนออกหลังไป..

โป้งทรุดกายลงหมดแรง.. เขาใช้ไปหมดแล้วทั้งกำลังและความสามารถ ทิ้งกายนอนหงายเหยียดยาวกับพื้นสนาม

ขอโทษนะทุกคน..

แต่แล้วจากกองเชียร์ที่เงียบไป ก็มีเสียงปรบมือดังกึกก้อง

ท๊อปมายืนตรงหัวแล้วยิ้ม

“พวกเขาปรบมือให้นายโป้ง..”

โป้งจึงค่อยๆลุกขึ้นนั่ง มองไปรอบตัวมีแต่คนยืนขึ้นปรบมือ

เขาลุกขึ้นโดยการช่วยเหลือของท๊อป

“ปรบมือตอบเขาสิ”

โป้งจึงยกมือขึ้นเหนือหัวแล้วปรบมือพร้อมวิ่งกลับไปประจำตำแหน่งโดยมีเสียงปรบมือกึกก้องเป็นฉากหลัง

 

“ตอนนี้ผู้ชมลุกขึ้นปรบมือให้เทพพรกันหมดเลยครับ.. ทั้งที่ยิงไม่ได้แต่เขาก็ได้พยายามแล้ว เลี้ยงเดี่ยวขึ้นมา ล๊อกหลบสี่ด่าน แต่จังหวะสุดท้ายยิงไม่ผ่านการป้องกัน.. แต่นั้นก็ถือว่ายอดเยี่ยมมากครับ” ผู้บรรยายกล่าวออกมา

วราพรยิ้มกับภาพลูกชายวิ่งไปในสนามท่ามกลางความชื่นชมอย่างยินดี

ฤทธิ์..คุณดูสิคะ ลูกเราเก่งมากใช่ไหมคะ..



“เด็กคนนี้.. ชื่ออะไร” หนึ่งในผู้ชมในถามกับคนที่อยู่ข้างๅเขา มือยังปรบอยู่

“เทปปอน.. เทปปอน..” พยายามอ่านก็ได้แค่นั้น

คนตอบเป็นผู้ช่วย เขากำลังบอกข้อมูลแก่ผู้จัดการทีมชาวสเปนที่เป็นเจ้านายของเขา

ผู้จัดการทีมฟุตบอลหนุ่ม แต่มีผลงานดีเยี่ยม เขาพยักหน้าช้าๆ

“เทปปอน..” เขาทวนคำนั้นด้วยสำเนียงใกล้เคียงกัน

กองเชียร์ทีมชาติไทยที่อยู่ใกล้ๆก็ลุกขึ้นแล้วเหยียดแขนออกไปสุด แล้วชูนิ้วโป้งขึ้นทั้งสองมือ

“โป้ง โป้ง โป้ง โป้ง...”

“โป้ง..” ผู้จัดการทีมหนุ่มลองออกเสียงตาม

 

ไม่นานนักนกหวีดยาวจบการแข่งขันก็ดังขึ้น


ในหมู่ผู้ชมยังมีชายหนุ่มอีกคน เขากำลังจับตามองที่เด็กหนุ่มร่างเพรียวที่กำลังตอบรับการจับมือของผู้เล่นทีมชาติบราซิล

“A new star is raising” เขากล่าวเป็นภาษาอังกฤษสำเนียงแปร่งเล็กน้อยตามแบบคนที่มาจากเวลส์

นักเตะที่มีเท้าซ้ายเป็นตำนานและตัวเด็กหนุ่มที่ถูกพูดถึงเองก็ชื่นชม เพราะเขาคือผู้เล่นเท้าซ้ายที่โป้งถือเป็นแบบอย่าง และยกให้เป็นไอดอลอันดับหนึ่ง

“ฉันหวังว่า จะได้เห็นเธอในอังกฤษเร็วๆนี้นะ”

 

กสินธุ์เป็นหนุ่มไทยที่ใช้ชีวิตในกรุงมาดริดเพราะแม่ของเขาแต่งงานกับคนสเปนและพาเขามาที่นี่ ตอนนี้เขาชวนพวกนักเรียนไทยในสเปนและกองเชียร์พวกอื่นมายืนรอตรงทางออกของรถบัสนักกีฬา

ตอนแรกเขาก็นึกว่าจะมีแค่เขากับไม่กี่คน แต่ที่ไหนได้พอพวกกองเชียร์กลุ่มอื่นได้ยินก็ตามกันมา

แพ้หรือชนะ.. แต่เท่านี้พวกเขาได้ทำหน้าเป็นตัวแทนที่ดีให้ประเทศ ตอนนี้หัวใจของกสินธุ์เต็มไปด้วยความภาคภูมิ

พวกนายทำดีที่สุดแล้วจริงๆ.. นั่นคือที่ชายหนุ่มอยากจะบอก..

แล้วรถบัสที่มีป้ายเขียนเป็นภาษาสเปนว่าทีมชาติไทยก็วิ่งออกจากประตูมา

“ไทยแลนด์” กสินธุ์เป็นต้นเสียงร้องขึ้น

“ไทยแลนด์ ไทยแลนด์ ไทยแลนด์”

มีแฟนบอลชาวสเปนคนอื่นที่พึ่งเดินออกจากสนามผ่านมาพอดี พวกเขาจึงหยุดปรบมือให้กับหัวใจสู้ของนักกีฬาจากแดนไกลที่สู้กับทีมอันดับต้นๆของโลกได้อย่างดีเยี่ยม..

โป้งมองไปที่แฟนบอลทีมชาติไทย ในใบหน้าหลากหลายนั้น โป้งคล้ายจะเห็นใบหน้าหนึ่ง.. แต่รถก็แล่นออกมาก่อนที่เขาจะได้พิจารณา

กสินธุ์แค่ได้เห็นโป้งอีกครั้งเขาก็ชื่นใจแล้ว

“ฉันจะคอยเป็นกำลังใจให้นายเสมอโป้ง.. นายไม่ต้องคิดถึงฉัน แค่อย่าลืมเรื่องของเราก็พอ..”

แล้วเขาก็ตะโกนร่วมกับคนอื่นต่อไป

“ไทยแลนด์ ไทยแลนด์ ไทยแลนด์”

ธงชาติไทยปลิวไสวในแสงยามค่ำของสนามซานดิเอโก เบอร์นาบิว และถนนหลวงของมหานครมาดริด..

ใครจะรู้ ในอีกไม่กี่ปี่ข้างหน้า.. มันจะไปโบกสะบัดอีกครั้งในแผ่นดินอื่นที่เป็นเจ้าภาพฟุตบอลโลกรอบสุดท้ายอีกครั้งก็ได้..



ออฟไลน์ Andylover

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +41/-0
ตอนจบภาค มาดริด : รักแรกคือม่อน.. แต่รักปัจจุบันคือโกล



นัดชิงที่สามกับนั้นต่างฝ่ายต่างก็ใช้เป็นสนามเพื่อทดสอบทีม ดังนั้นโป้งจึงถูกพักเป็นสำรอง และถูกเปลี่ยนลงไปในนาทีเจ็ดสิบกว่าตอนที่สกอร์เสมอกันที่ศูนย์ต่อศูนย์

แต่พอลงไปโป้งก็แผลงฤทธิ์ทันที จังหวะนี้เป็นจังหวะแรกที่สัมผัสบอลซึ่งเป็นการที่เขาได้บอลอยู่ในระยะสามสิบหลาจากประตูฝั่งตรงข้าม แต่เขาเห็นว่าผู้รักษาประตูออกมาห่างประตูเกินไป..

โป้งหรี่ตา..

เอาวะลองดู พี่เบ็คยังยิงได้เลย

แล้วเขาก็วางเท้าขวา ง้างเท้าช้ายยิงไปเต็มแรง..

ลูกบอลพุ่งไปแล้วโค้งลงนิดหนึ่งแต่นั้นก็สุดกำลังที่ผู้รักษาประตูจะปัดป้องไว้ได้

มันพุ่งเสียบใต้คานไปกระแทกตาข่ายด้านหลัง ท่ามกล่างเสียเฮของกองเชียร์ไทยประสมเสียงร้องด้วยความประหลาดใจของกองเชียร์ฝั่งตรงข้าม คือกองเชียร์ทีมชาติฝรั่งเศสนั้นเอง

 

“ผู้บรรยายต่างประเทศบอกว่าลูกนี้มีผลกับโป้งมาก.. เพราะตอนนี้โป้งอาจได้รับเสียงโหวตมากขึ้นจากผู้สื่อข่าวเพราะว่าเขากำลังเบียดกับ โรมาริโอ กอนซาเลส ของบราซิลในรางวัลโกลเด้นบอลหรือก็คือ MVP ของทัวร์นาเม้นท์” ผู้บรรยายรายงานตามที่ได้ยินจากเสียงภาษาอังกฤษ

“เรามาลุ้นกันครับ ว่านายโป้งทำสำเร็จหรือไม่..”

 

ทีมชาติฝรั่งเศสพอเสียประตูก็ไม่ยอมเสียหน้า ดาหน้ากันบุกเข้ามา แล้วก็มีจังหวะหนึ่งที่สำคัญมาก เพราะกองหน้าฝรั่งเศสเลี้ยงบอลหนีจอมที่เสียหลักลื่นล้มไปได้ แล้วมุ่งเข้ามาในเขตโทษ

โกลยืนจังก้าอยู่กลางประตู กองหน้าฝรั่งเศสก็หลอกหน้าเท้าทำเหมือนจะยิงแรงแต่กลายเป็นแปไปทางซ้าย

แต่สายตาของโกลไม่ได้มองที่เท้า  เขามองที่ลูกบอล พอลูกบอลพุ่งมาเขาก็ล้มตัวลงตะครุบไว้ได้อย่างเหนียวแน่น

 

“ตอนนี้โกลน่าจะเป็นเจ้าของรางวัลถุงมือทองคำเกือบจะแน่นอนแล้ว เพราะตอนนี้ทีมที่เสียประตูน้อยสุดของรายการรองจากไทยคือทีมฝรั่งเศสนี่เอง โดยพวกเขาเสียไปแค่สามลูก แต่ถ้ารวมที่เสียวันนี้ด้วยก็สี่ลูก แต่ทีมไทยเราเสียแค่สองลูกเท่านั้น” ผู้บรรยายบอก

ตั้นหันมองเวลาที่มุมขวาด้านบนของจอภาพ แล้วหันไปมองหน้าคฑา

“ห้านาทีจะโดนยิงสองลูกไหมวะ” เขาถาม

“จะให้ชัวร์ไอ้โป้งต้องยิงอีกลูก หรือไม่ใครก็ได้ยิงไปอีกลูก” คฑาตอบ

แล้วตั้นหันกลับไปมองจอ ตอนนี้ผู้เล่นที่หน้าตาเหมือนเขาอย่างกับแกะกำลังพาลูกขึ้นไปทางกราบขวา

“เอาเว้ยพี่ตั้ม.. “ เขากำหมัดลุ้นอย่างเต็มที่ทั้งเอาใจช่วยคู่แฝดและทีมชาติไทย

 

ตั้มพาลูกวิ่งมาจนเกือบครึ่งสนาม เขาสบตากับวู๊ดที่ยืนตำแหน่งอยู่ก่อนจะเตะส่งลูกให้

วู๊ดก็เตะกลับไปทางขวาในทิศที่นำหน้าไป ตั้มวิ่งสปีดหนีตัวประกบมารับบอลได้แล้ววิ่งต่อไป ก้านเพชรเห็นดังนั้นก็เลยวิ่งหุบเข้าตรงกลาง เพื่อดึงตัวผู้เล่นที่ประกบเขาให้วิ่งตาม เป็นโอกาสให้ตั้มเตะโยนเข้าไปหน้าประตู

ปอกระโดดขึ้นโหม่งในจังหวะเดียวกับกองหลังและผู้รักษาประตูฝรั่งเศส

แต่หมัดของผู้รักษาประตูชกโดนลูกก่อน หากโดนแค่เฉี่ยวๆ ลูกก็เลยไปไหนไม่ได้ไกล ตกลงตรงกลางเขตโทษพอดี

โป้งยืนอยู่ตรงนั้น.. เป็นจังหวะขาขวา..

แต่เขาก็ไม่ลังเลยิงเล่นทางไปด้านซ้ายที่ว่างโล่ง เข้าประตูไป...

กองเชียร์ไทยเฮสนั่นสนามแล้วก็สะบัดโบกธงชาติไทยให้ปลิวไสวอีกครั้งหนึ่ง ในสนามซานดิเอโก้ เบอร์นาบิว.. แต่ครั้งนี้เป็นการโบกเพื่อฉลองชัยให้แก่ทีมชาติไทยเหนือทีมชั้นนำแห่งยุโรป..
"ไทยแลนด์ ไทยแลนด์ ไทยแลนด์" กองเชียร์ร่างอ้วนเตี้ย กางแขนออกทั้งสองข้าง เขาเพนท์หน้าเป็นสีธงไตรรงค์และเชิดหน้าประกาศออกไปสุดเสียง

"ไทยแลนด์..."


เสียงเฮลั่นโรงพยาบาลทำวราพรตกใจ เปิดประตูออกมา

“อย่าเสียงดังนะคะที่นี่โรงพยาบาล” เธอว่า

ญาติผู้ป่วยที่ยืนดูทีวีอยู่ก็เลยเงียบกริบกัน แต่ทุกคนมีรอยยิ้ม เด็กคนหนึ่งชี้ไปที่โทรทัศน์ให้วราพรดู

โป้งวิ่งเหยาะๆกลับแดนตัวโดยมีปอวิ่งกอดคอแสดงความดีใจ

จากนั้นก็ตัดไปที่ภาพรีเพลย์จังหวะโป้งเตะลูกเปลี่ยนทางเข้าประตู

“พี่โป้งเก่งจัง” เด็กชายเดินมาบอก

“ถ้าพี่โป้งกลับบ้าน น้าให้พี่โป้งสอนผมด้วยนะ”

วราพรยิ้มแล้วเอามือลูบหัวเกรียน

“ได้จ๊ะพี่โป้งเขาชอบสอนคนอื่นอยู่แล้ว”

พอพูดจบก็มีเสียงเฮอีก

วราพรเลยหันไปเขม้นตาดุอีก

“โรงพยาบาลงดใช้เสียงค่ะ”

ที่เฮอีกรอบเพราะกรรมการเป่านกหวีดหมดเวลาการแข่งขันแล้วนั้นเอง

 

แม้ทีมจะได้แค่เหรียญทองแดง แต่ก็ได้รับรางวัลปลอบใจคือรางวัลFair Play เพราะการเล่นที่ใสสะอาดและทำฟาลว์น้อยกว่าทีมอื่น

ส่วนโป้งกับโกลก็ได้ถ้วยส่วนตัวมาคนละใบ

โดยโป้งได้ลูกบอลทองคำ(Golden Ball) ซึ่งเป็นการเฉือนผู้เล่นบราซิลไปด้วยประตูสองประตูสุดท้ายของเขา ส่วนโกลได้ถุงมือทองคำ(Golden Glove) จากการที่เสียประตูเพียงสองลูกตลอดทัวร์นาเม้นท์

 

เพราะกำหนดการกลับเป็นวันพรุ่งนี้ โค้ชก็เลยอนุญาตให้เหล่านักฟุตบอลไปเที่ยวกันเองในกรุงมาดริดได้ แต่เงื่อนไขคือจะต้องไปกลุ่มๆ โดยมีโค้ชคนหนึ่งติดตามไปด้วยในทุกกลุ่ม

กลุ่มเด็กเก่าจากนวสาครก็เลยจับกลุ่มกันได้ก่อนใครและคนที่ไปด้วยคือวีระ

“มีใครเคยมาบ้างไหม” วีระถามตอนอยู่ในสถานีรถใต้ดิน

“ผมครับ” ก้านเพชรตอบแล้วยกมือ

“เราจะไปไหนกันดีหละ” วีระถาม

“ก็คงต้องไปปาราซิโอ เรอัล ที่เป็นพระราชวัง จากนั้นก็ไปเดินเล่นที่ Mercado De San Miguel แล้วไปก็ไป Puerta del Sol จากนั้นก็ปิดท้ายด้วยช๊อปปิ้งแถว Gran Via” ก้านเพชรตอบอย่างชำนาญ

วีระพยักหน้าแล้วมองหน้าลูกทีมทีละคน

“ว่าไง”

ไม่ใครออกความเห็นก็เป็นอันตกลง

 

กสินธุ์เงยหน้าจากแผ่นสเกตภาพที่เขากำลังพยายามจะวาดภาพแนวอิมเพรสชั่นนิสของย่าน Gran Via

“กัสติน..” เสียงเรียกจากข้างตัว

“หือ..” เขาขาน

“หิวจัง ฉันไปซื้ออะไรกินดีว่า นายจะเอาอะไรหล่ะ” ไม่ได้พูดเปล่าแต่เอาแขนมาคล้องที่คอแล้วเอาหน้ามาแนบแก้ม

“อะไรก็ได้ แต่ขอเป็นเครื่องดื่มแล้วกัน ฉันยังไม่หิวเท่าไหร่” กสินธุ์กล่าวเอียงคอเล็กน้อย ที่ต้นคอสัมผัสถอกไรหนวดของหนุ่มสเปน

“ได้เลยที่รัก”

กสินธุ์มองตามร่างสันทัดของเฟอร์นันโด้ไป แล้วหันมามองมองภาพของ Gran Via อีกครั้ง

 

โป้งเดินมาตามถนนมองร้านรวงแล้วก็ไม่คิดอยากจะเข้าร้านไหน แต่พอโกลหยุดเขาเลยต้องหยุดบ้าง

โกลยืนมองนาฬิกาสวิสต์ยี่ห้อดังอย่างสนใจ

“แพงไม่ใช่เหรอโกล” โป้งถาม

“เออ.. แต่ก็ไม่ได้มากจนซื้อไม่ได้ไม่ใช่เหรอ..” โกลตอบ

“เดี่ยวเอาเงินอัดฉีดจ่ายก็ได้นี่ กูพกบัตรเครดิตมาด้วย”

แล้วเขาก็จับมือโป้งเดินจูงเข้าร้านไป

พอเข้ามาในร้านโกลก็สนทนากับพนักงานด้วยภาษาอังกฤษเพื่อขอดูนาฬิกาแบบเดียวกันกับที่โชว์อยู่หน้าร้าน

โป้งมองไปรอบๆ ก็เห็นนาฬิกาอีกหลายแบบที่สวยงาม เขาเดินไปดูนาฬิกาผู้หญิงเรือนน่ารัก คิดจะซื้อให้มารดาแต่..

“ซื้อไปมีหวังโดนแม่ด่าแน่ๆ”

พนักขายที่เป็นหนุ่มวัยราวๆยี่สิบต้นๆยิ้มให้ตอนโป้งเงยหน้าขึ้นมา

“Oh I just look” เขาตอบเป็นภาษาอังกฤษ

พนักงานหนุ่มมุนคิ้ว

“คุณคือนักฟุตบอลทีมชาติไทยใช่ไหม” เขาถาม ที่ถามเพราะเมื่อเช้าหนุ่มพนักงานพึ่งอ่านหนังสือพิมพ์กีฬาแล้วแปลกใจไม่น้อยกับข่าวของนักฟุตบอลจากแดนไกลที่ได้ลูกบอลทองคำแม้จะเป็นแค่ระดับเยาวชนก็ตามที

“ใช่ครับ”โป้งตอบเป็นภาษาอังกฤษ

แล้วเขาก็ยกนิ้วขึ้นหนึ่งนิ้ว ก่อนจะเดินไปด้านหลังแล้วกลับออกมา พร้อมกระดาษกับปากกา

“ขอลายเซ็นคุณหน่อยได้ไหมครับ”

โกลที่ดูนาฬิกาอยู่หันมามอง

โป้งมองหน้าชายหนุ่มก่อนจะเซ็นชื่อ

 

โกลยังดูนาฬิกาอีกหลายเรือน เขาขอดูอย่างพินิจพิเคราะห์ จะว่าไปโกลเป็นคนละเอียดลออมาก เวลาซื้อหาอะไรแม้โดยฐานะจะจ่ายได้ง่ายๆ แต่โกลก็ยังเลือกแล้วเลือกอีกเหมือนกัน

โป้งจึงออกไปยืนมองที่กระจกเพื่อดูคนเดินผ่านไปผ่านมา  แล้วเขาก็เห็นเด็กหนุ่มคนหนึ่งกับที่กำลังวาดรูป พอดีจังหวะนั้น เด็กหนุ่มชะโงกพ้นกรอบภาพออกมา

“ม่อน..” โป้งพึมพำ

 

กสินธุ์แปลกใจที่เฟอร์นันโด้ไปนานจึงเริ่มมองหา แต่พอเขาหันกลับมา มีร่างเพรียวสันทัดยืนอยู่

ดวงหน้าอ่อนหวาน ดวงตาที่มองมานั้นส่งแววที่แปลกใจปนยินดี

“ม่อน” เขาเรียก

กสินธุ์ลุกขึ้นยืน..

โลกเหมือนจะหยุดหมุนในห้วงเวลาของคนทั้งคู่ ที่ยืนมองตากัน

ภาพสุดท้ายของความทรงจำ คือการอำลาด้วยน้ำตาที่สนามบินเชียงราย.. ตอนนั้นในความทรงจำของกสินธุ์ คนที่ยืนอยู่ตรงหน้าสวมใส่เสื้อฟุตบอลทีมโปรดสีแดง กับกางเกงยีนต์ตัวเชยๆ  แต่ตอนนี้เขาสูงกว่าเดิมรูปร่างแข็งแรงขึ้น และสวมเสื้อผ้าเข้าชุดกันตามสมัยนิยม แต่ดวงตาและรอยยิ้มดุจเดิม

“โป้ง..” กสินธุ์ขานชื่อนั้นออกมา

“ดีใจจังที่เจอนาย” โป้งกล่าวแล้วเดินเข้ามาใกล้อีกนิด

“ยังคิดอยู่ว่าจะไปหานาย แต่เวลามันกระชั้นมาก แถมฉันก็ไม่รู้ว่านายอยู่ไหน”

กสินธุ์ยิ้มตอบ

“ฉันก็ไปเชียร์นายทุกนัดเลยหละ นายนี่สุดยอดชะมัด เก่งกว่าเดิมอีก เมื่อก่อนก็เก่งมากแล้วนะ ฉันนี่เชียร์จนเสียงแหบเลยรู้ไหม”

โป้งยิ้มตอบ แล้วมองมาทางภาพวาดของกสินธุ์หรือโป้งเรียกติดปากว่าม่อน

“เรียนวาดภาพจนได้สินะ..”

“อืม..” ม่อนพยักหน้า ก่อนเขาจะเงียบไป

“แต่ฉันไม่ได้เล่นฟุตบอลแล้วหละ”

แล้วก็ถลกขาให้ดู ที่ขามีร่องรอยการผ่าตัด

“ตอนนี้มีเหล็กในขา หมอก็ห้ามเล่นกีฬารุนแรง ก็เลยเลิกเล่น”

โป้งพยักหน้า ถอนหายใจ

“น่าเสียดายนะ.. แต่นายก็ได้ทำอีกอย่างที่รักแล้วนี่”

“กัสติน” เสียงเรียกทำให้ม่อนหัน

หนุ่มสเปนวัยไล่เลี่ยกันเดินมาพร้อมถุงขนม

เขามองหน้าโป้งด้วยความแปลกใจ

“นี่เฟอร์นันโดนะ เขาพูดอังกฤษไม่ค่อยเก่ง” ม่อนแนะนำโดยเลือกใช้ภาษาที่ทั้งคู่พอเข้าใจกันได้คือภาษาอังกฤษ ก่อนจะหันไปอธิบายให้เฟอร์นันโด้ฟังเป็นภาษาสเปน

“โอเค.. คุณก็คือคนรักคนแรกของกัสติน..” เฟอร์นันโดกล่าวออกมาตรงๆตามแบบคนที่ไม่ชำนาญภาษาและตรงไปตรงมา

โป้งทำหน้าเร๋อ..

แต่พอเฟอร์นันโดยื่นมือมาเขาก็จับด้วย

“โป้ง..” เสียงเรียกบ้างแต่เป็นกลุ่มเพื่อนร่วมทีม โบกมือไหวๆให้โป้งตามไป

โป้งหันไปแล้วหันกลับมา

“ฉันต้องไปแล้วนะ” โป้งกล่าวเป็นภาษาไทย

กสินธุ์ยิ้มแล้วพยักหน้า

โป้งยกมือโบกอำลาให้เฟอร์นันโดแล้วเดินข้ามถนนกลับไป กลุ่มเพื่อนเดินไปกันแล้ว แต่โป้งเดินเข้าไปในร้านนาฬิกาสักพักก็กลับออกมา

กสินธุ์กำลังกัดขนมปังที่เฟอร์นันโดซื้อมาฝาก เงยไปเห็นพอดี

โป้งชี้มือมา โดยมีเด็กหนุ่มร่างสูงที่กสินธุ์จำได้ทันที่เห็นหน้า นายกรกฏ โกล ผู้รักษาประตู เขายกมือขึ้นทักทาย

กสินธุ์เลยยกมือตอบ

แล้วทั้งคู่ก็เดินเคียงกันไปตามถนนโดยพูดคุยกัน นายร่างสูงหยิบกล่องนาฬิกาออกจากถุง โป้งมองแล้วก็พูดอะไรบางอย่างด้วยสีไม่ชอบใจนัก

แต่กสินธุ์พอเดาได้ว่าพูดอะไร..

ก็คงเพราะนายร่างสูงซื้อนาฬิกาแพงให้ โป้งก็เลยบ่นว่าสิ้นเปลือง

 

งวดนี้คนที่นอนกับโป้งกับโกลคือปอ แต่ตอนนี้ปอออกไปหาคู่ซี้คือตั้มเพื่อเอานาฬิกาใหม่ของโกลไปให้ดู เนื่องจากนาฬิกาเรือนนั้นราคาเกือบสามแสนบาทไทย

“มึงเห็นเขาแล้วใช่ไหม” โป้งถามขึ้นมา ตอนนี้โป้งยืนอยู่ที่หน้าต่างมองลงไปที่ภาพของถนนหลวงที่มีรถราวิ่งขวักไขว่

“เขาชื่อม่อน เป็นรักแรกของกู”

โกลที่กำลังนั่งพับเสื้อใส่กระเป๋าเดินทางอยู่บนเตียง หยุดมือ หันไปมาโป้ง

“ก็เหมือนที่เคยเล่าให้ฟัง.. เขาก็คือเพื่อนร่วมทีมที่กูบอกว่ามีอะไรกับเขา” โป้งหันมา

ทั้งสองสบตากันอยู่ครู่

โกลหันไปหยิบกางเกงมาพับต่อ

“ขอบใจที่บอกตรงๆ..” โกลกล่าวเมื่อวางกางเกงใส่กระเป๋าของเขาแล้ว

“อย่างน้อยกูก็ได้รู้ว่าหน้าตาเขาเป็นอย่างนี้นะ.. ก็น่ารักดีนี่ เป็นจิตรกรด้วย”

โป้งมองหน้าโกลแล้วเดินมาใกล้

“เขาไม่ได้เล่นบอลแล้วนะ..” โป้งมองตาโกล

“ทุกอย่างเปลี่ยนไปหมด ผู้ชายคนที่อยู่กับเขาขื่อเฟอร์นันโด เป็นแฟนของเขาหละมั้ง”

แล้วโป้งก็เอามือสองข้างจับที่แก้มทั้งสองของโกล

“โกล.. ม่อนคือรักแรกของกู พี่อรรถคือรักที่ประทับใจ แต่มึงคือรักปัจจุบัน.. แต่กูไม่รู้เหมือนกันว่าอนาคต กูจะมีใครอีกไหม หรือจะเปลี่ยนไปแค่ไหน.. แต่สำหรับวันนี้ ตอนนี้.. มึงคือรักปัจจุบัน และกูก็รักมึงที่สุดโกล.. กูไม่สัญญาว่าจะรักมึงมากแค่ไหน นานแค่ไหน.. หรือจะรักมึงเป็นคนสุดท้าย.. กูแค่จะพยายามรักษาความรักของกูตอนนี้ให้มึงไปเรื่อยๆ.. เรื่อยๆ.. นานที่สุดเท่าที่จะนานได้..ก็เท่านั้นเอง”

แล้วโป้งก็ค่อยจุมพิตลงบนริมผีปากของโกลอย่างนิ่มนวล..

โกลหลับตาลงตอบรับสัมผัสและการถ่ายทอดหัวใจผ่านการจูบที่แสนหวานของโป้ง..



ออฟไลน์ gayraygirl

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3013
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +206/-3
สนุกมากค่ะ ตามอ่านวันเดียวจบเลย มีภาคต่อใช่ไหมคะ รออ่านต่อนะคะ
ทำไมลงในหมวดเรื่องสั้นละคะ ถ้าลงในหมวดนิยายน่าจะมีคนอ่านมากกว่านี้
เราก็บังเอิญมาเจอนะคะเนี่ย เกือบพลาดแน่ะ แต่ยังไงก็ขอบคุณมากนะคะสำหรับนิยายดีๆ
รอภาคต่อไปอยู่นะคะ  :L2:

ออฟไลน์ Bb nale

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-0
เป็นเรื่องที่ดีมาก เป็นเรื่องสั้นที่ยาวมาก ขอบคุณสำหรับนิยายดีๆ ^ ^

ออฟไลน์ Amaryllifolius

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 10
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สนุกค่ะ อยากเข้าไปอยู่ในบรรยากาศกองเชียร์โป้งบ้างจัง ท่าจะมันดี
นี่อ่านเพลินมากเลย ขนาดไม่ค่อยรู้อะไรเกี่ยวกับบอลนะ แหะๆ  :hao3:

จะรอติดตามต่อนะคะ

ออฟไลน์ insomniac

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +111/-3
สนุกมากครับ อ่านรวดเดียวจบสะใจมาก
เหมือนได้อ่านการ์ตูนกีฬาดีๆ อิ่มใจไปหมด
มีหลายฉากที่แอบทำให้น้ำตาซึมเลยครับ

ออฟไลน์ Billie

  • "Let come what comes, let go what goes and see what remains. That is what is real"
  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3327
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +78/-6

ออฟไลน์ awfsp

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 252
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
สนุกมาก หามานานเลยเรื่องที่เล่นกีฬาแล้วอธิบายให้เห็นภาพแบบนี้ อ่านรวดเดียวจบเลยค่ะ

ออฟไลน์ GRID

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
กลับมาอ่านอีกครั้งเพราะเซ็งฟอร์มบอลไทยซีเกมส์ปีนี้ 2017
ยังประทับใจเหมือนเดิม และได้กำลังใจเพิ่มขึ้นเยอะ
ขอบคุณผู้ประพันธ์ที่ทำงานหนักเพื่อผลงานชั้นเยี่ยมเรื่องนี้ครับ

ลิงค์ตอนต่อภาคสอง
The Save โกล...เซฟสุดใจเพื่อนายไซด์โป้ง
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=51257.0

ออฟไลน์ Smirnoff

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
สนุกมากกกกก อ่านแล้วลุ้นมาค่ะ ,เหมือนเชียร์กีฬาจริงๆเลย อ่านเพลินมาก
เด็กๆน่ารักมาก ชอบตอนเค้าจีบกันนะคะ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ nuch-p

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 345
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
 :pig4:สนุกมากกกกก ชอบๆ ขอบคุณ​สำหรับนิยายดีๆค่ะ

ออฟไลน์ nOn†ღ

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4390
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +502/-6

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด