ตอนซากิงะฮาระยุคใหม่ กวางสายฟ้าปะทะนักรบแห่งโอซาก้า
อาการเยือกเย็นขึ้นอย่างรวดเร็วสมกับเริ่มเข้าสู่ฤดูหนาว ฤดูการเจลีกดำเนินมาจวนจะผ่านช่วงเวลาแห่งใบไม้สีแดง..
แต่แม้จะอากาศจะเย็นเท่าไหร่ที่สนามอายิโนะโมโตะ สเตเดียม แห่งนครโตเกียว.. ความร้อนแรงกำลังลุกโชน
โกลมองการเคลื่อนที่ของลูกบอลอย่างไม่วางสายตา ตอนนี้เป็นช่วงท้ายของการแข่งขันแล้ว ในสนามของทีมแห่งเมืองโตเกียวจึงมีบรรยากาศราวกับสนามโคลิเซี่ยมแห่งกรุงโรม เสียงเชียร์ของเจ้าบ้านอึกทึกหนุนให้ทีมสามารถทำประตูคืนจากทีมนาราให้ได้
โกลเห็นกองหน้าของคู่แข่งวิ่งฉีกออกไปด้านข้างแล้วโยนลูกกลับเข้ามา
โกลทำท่าจะขยับ แต่ฮิรากิกระโดดขึ้นก่อน เขาโหม่งลูกบอลย้อนกลับไปไกลพอสมควร..
ไม่พ้นอันตราย.. โกลบอกตัวเอง เพราะที่ลูกบอลไปถึงคือระยะราวสามสิบหลา ตรงนั้นกองกลางทีมชาติญี่ปุ่นที่มีลูกไม้ตายคือการยิงไกลดักลูกบอลเอาไว้ได้
ฮิโกดะ ไออิจิ แตะลูกไปข้างหน้าจังหวะหนึ่ง เขามองว่าแล้วเพื่อนถูกประกบด้วยตัวผู้เล่นฝ่ายตรงข้าม..
แต่ตอนนี้เวลาในการหมดไปแล้ว.. อาจเป็นจังหวะสุดท้าย.. โอกาสสุดท้าย
ฮิโกดะ ง้างเท้าทันใด..
เท้าขวาทรงพลังเตะส่งลูกฟุตบอลให้พุ่งทะยานไปข้างหน้า
โป้งที่อยู่บนอัฒจันทร์ลุกพรวดขึ้นอย่างลืมตัว
“โกล..” เขาเรียกออกไป
โกลกระโดนพุ่งตัวออกไป เขาเหยียดไปสุดแขน ต้องทำให้ได้..
ลูกบอลที่พุ่งมารุนแรงยิ่ง แต่ท่อนแขนของโกลก็ราวกับท่อนเหล็ก..
ผู้ชมร้องฮือออกมาอย่างตื่นเต้น..
ลูกบอลกระแทกมืออย่างแรง แล้วกระดอนกลับ
ฮิรากิยืนอยู่ตรงที่ลูกบอลตก เขาตัดสินใจเตะออกไปสุดแรงเกิด..
แล้วนกหวีดยาวของการสิ้นสุดเลกแรกของJ1 ก็ส่งเสียงออกมาจากผู้ตัดสิน
โป้งกำหมัดชูขึ้นเสมอหน้าแล้วเขย่า
“ต้องอย่างนี้สิที่รัก.. ไม่ทำให้กูผิดหวังเลยจริงๆ กลับไปต้องจัดหนัก จัดหนักเลย... เฮื้อย..”
ธงรูปกวางสะบัดโบกเหนืออัฒจันทร์ด้านหลังประตูที่โกลอยู่ ฮิรากิเดินมาช่วยโกลให้ลุกขึ้น
เสียงเรียกชื่อของเขาดังมาจากด้านหลังทำให้เขาหัน
“โกล Save Goal..” แล้วก็ปรบมือสี่ครั้ง
“โกล Save Goal..”
เป็นเพลงทำนองเชียร์ที่แฟนของนารา ธันเดอร์เดียร์ประดิษฐ์เพื่อสดุดีผู้รักษาประตูหนุ่ม เจ้าของสถิติไม่เสียประตูต่อเนื่องสิบนัดที่ลงสนาม..
โยชินะยิ้มออกมา.. ชัยชนะนัดนี้แม้จะยากลำบากนิดหน่อย เพราะไม่มีไม้ตายของเขาคือนายโป้งจังอยู่ในสนาม เนื่องจากบาดเจ็บที่ข้อเท้าทำให้ต้องพักยาวเป็นเดือน แต่เขาก็ยังมีโกลจัง นายทวารที่วางใจได้.. สิบนัดที่ไม่เสียประตูทำให้นาราชนะไปแปด เสมอเพียงสองนัด.. รวมผลงานทั้งสิ้นในครึ่งฤดูกาลแรก นารา ธันเดอร์เดียร์ชนะ 13 เสมอ 3 และแพ้เพียงนัดเดียวเท่านั้น
42 แต้ม.. นารา ธันเดอร์เดียร์ ตีตั่วไปสู่รอบ Championship Stage ด้วยการเป็นแชมป์ในเลกแรกของฤดูกาล..
หลังจากนั้นก็พักไปสองอาทิตย์ แล้วก็กลับมาแข่งใหม่.. และต้องเริ่มครึ่งแรกของเลกที่สองด้วยการไม่มีโป้งไปสามนัด.. เพราะอาการบาดเจ็บของโป้งแม้จะดีวันดีคืนแต่โยชินะไม่อยากเสี่ยงให้เขาลงสนามเพราะเนื่องจากเกรงว่าจะไม่หายดี
ดังนั้นการเปิดเลกที่สองจึงเป็นไปอย่างยากลำบาก นารา เสมอในบ้านให้ทีมจากฮิโรชิม่า และไปแพ้ให้กับไฟเตอร์ โอซาก้าในนัดที่สอง ก่อนจะกลับมาเสมอกับทีมที่ได้อันดับสุดท้ายจากเลกแรกอย่างทีมจากเมืองยามางาตะ..
และการกลับมาของโป้งก็เหมือนนำเทพธิดาแห่งชัยชนะกลับมายืนในสนามแห่งนาราอีกครั้ง
“โป้ง โป้ง โป้ง โป้ง” เสียงที่กระหึ่มขึ้นรอบสนามพร้อมท่าที่นำเข้ามาจากเมืองไทยโดยไอศูรย์ เหยียดแขนไปข้างหน้า ชูนิ้วโป้ง..
โกลมองไปรอบๆแล้วก็คิดถึงบรรยากาศที่สนามยูเนียน ออฟ ภูเก็ต เขากับโป้งตั้งใจว่าเมื่อจบฤดูกาลปีนี้พวกเขาจะกลับไปเยี่ยมเมืองไทยสักระยะ..
มองลงมาเห็นโป้งที่หันมายืนตำแหน่งแล้วหันมายิ้มให้กับเขา
นัดนี้โป้งฉลองการกลับมาด้วยการยิงไปสองประตู เขาพาธงกวางสายฟ้าโบกสะบัดฉลองชัยชนะในบ้านด้วยสกอร์สามประตูต่อศูนย์
สุขียิ้มอย่างยินดีกับภาพข่าวในหนังสือพิมพ์กีฬา โป้งภาพโป้งที่กำลังง้าเท้าเพื่อเตะฟรีคิกเป็นภาพที่งดงามจริงๆ สมกับเป็นฝีมือของช่างภาพกีฬาฝีมือดีของญี่ปุ่น
ตอนนี้แม้ช่วงเริ่มต้นครึ่งฤดูกาลหลัง นารา ธันเดอร์เดียร์ อาจทำได้ไม่ค่อยดี แต่ตอนนี้พวกเขายืนอยู่ที่สามของตาราง และน่าจะยึดหัวหาดที่อันดับไม่ต่ำกว่านั้นได้แน่นอน เพราะการแข่งขันดำเนินไปจนเหลืออีกแค่ไม่กี่นัดเท่านั้นในเลกที่สอง
พวกเขามีคะแนนอยู่ที่30คะแนน ชนะไป 8 นัด เสมอไป 6นัด และแพ้เพียงนัดเดียวเท่านั้น
ตอนนี้โป้งเข้าสู้วัยยี่สิบปีบริบูรณ์ซึ่งถ้านับตามกฎหมายไทยก็คือว่าบรรลุนิติภาวะโดยสมบูรณ์แล้ว...
สำหรับสายตาของอดีตนักฟุตบอลและผู้คร่ำหวอดในวงการนี้มาแทบทั้งชีวิต สิ่งที่โป้งและโกลก้าวมาถึงเหนือไปกว่านักฟุตบอลหลายคนที่เขารู้จัก
โป้งกลายเป็นยอดแห่งผู้เล่นเกมรุกในเอเชีย.. และโกลก็กลายเป็นผู้รักษาประตูที่เหนียวแน่นจนมีคนเรียกเขาว่าปราการเหล็กแห่งสยาม แถมL'Équipe หนังสือพิมพ์กีฬาชื่อดังเอาเรื่องราวของทั้งคู่ไปตีพิมพ์ในฐานะดาวดวงใหม่จากตะวันออกไกล
สุขีถอนหายใจแล้วก็พับหนังสือพิมพ์ก่อนจะหันไปคอมพิวเตอร์ ตรวจสอบอีเมลใหม่ที่พึ่งเข้ามา
สุขีที่กำลังนั่งตัวงอแอ่นพุงถึงกับดีดตัวตรง..
เขากวาดตาไปอ่านอีเมลด้วยความตื่นเต้น..
“Accordingly, we would like to official submit our offer for Mr. Depporn Sakarayamanee at 12,000,000 Euro and for Mr. Korakot Wannapidhi at 6,000,000 Euro” เขาอ่านที่ละคำเป็นภาษาอังกฤษ..
สุขีนิ่งเงียบ.. เขาตรวจสอบอีเมลดูอีกรอบ ว่ามันทุกต้องไหม.. ที่มา ผู้ลงนามท้ายเอกสาร.. เอกสารแนบ.. เอกสารอธิบาย.. Digital Signature.. ครบถ้วน..
แน่นอนอีเมลนี้ก็คงถูกส่งไปหาฝ่ายบริหารของทีมนารา ธันเดอร์เดียร์แล้ว อย่างแน่นอนที่สุด..
โยชินะกอดอกมองโกลพุ่งตัวไปป้องกันประตูในสภาพเหมือนคนไข้โรคจิตในโรงพยาบาลบ้าคือแขนโดนมัดไขว้ไว้ด้านหน้า เจตนาของการฝึกพิลึกนี่ก็คือการให้เขาป้องกันประตูด้วยหัว
“เราได้รับอีเมลมาเมื่อสองสามอาทิตย์ก่อน แต่ท่านประธานพึ่งจะตัดสินใจลงมา แต่ท่านกำลังติดต่อธุรกิจอยู่ ท่านเลยบอกว่าจะมาร่วมชมเกมนัดที่เราจะเจอกับไฟเตอร์ในรอบที่สองของแชมเปี้ยนชิป สเตจ..” ผู้จัดการฝ่ายฟุตบอลที่เป็นอดีตนักเตะทีมชาติรุ่นอาวุโสกล่าวกับเขาเมื่อวานนี้
“ราคาของโป้งจังอยู่ที่ 12ล้านยูโร ส่วนของโกลจัง อยู่ที่ 6ล้านยูโร สองคนก็ 18ล้าน หรือก็ประมาณ 2000ล้านเยนได้เลย เทียบกับตอนที่เราซื้อพวกเขามาตอนนั้นแค่ 20กว่าล้านเยนไม่ได้เลย”
“20ล้านกลายเป็น 2000ล้าน.. สำหรับผมก็ไม่แปลกหรอก ตอนที่พวกเขามาถึงเขาเป็นแค่เด็กไม่มีประสบการณ์แต่ตอนนี้เขากลายเป็นนักเตะระดับคุณภาพของเจลีกไปแล้วเรียบร้อย..” โยชินะตอบไปอย่างนั้น
“ถ้าสโมสรตัดสินใจยังไงผมก็ถือตามนั้น.. อีกอย่าง.. “ โยชินะกล่าว
“ตอนนี้พวกเขาก็คือนกที่ปีกแข็งแรงมากพอจะบินต่อไปแล้ว ทีมของเราเป็นเหมือนเกาะที่อยู่กลางมหาสมุทร ที่พวกเขามาแวะพัก.. สักวันเขาต้องก็บินไป เกาะเล็กๆอย่างเรามันถ้าขืนไปรั้งเขาไว้ สักวันถ้าพวกเขาเติบใหญ่ไปกว่านี้ ลมพายุจากปีกของพวกเขาก็คงทำลายเกาะเล็กที่เราอุตส่าห์สร้างกันมาท่ามกลางทะเลเจลีกที่กว้างใหญ่”
โยชินะมองไปอีกด้าน โป้งกำลังฝึกการวิ่งถอยหลังแล้วหันมาเตะบอลให้ผ่านระหว่างเสาที่มีช่องว่างห่างกันแค่นิดเดียว
“แล้วเราจะบอกพวกเขาเมื่อไหร่.. ทางโน้นเขาต้องการให้เขาเซ็นสัญญาให้จบก่อนเดือนมกราคม เขาต้องการให้ทั้งคู่ไปช่วยทีมของเขาในช่วงปลายฤดูกาลเพื่อเลื่อนชั้นขึ้นมาพรีเมียร์ลีก แต่ตอนนี้ผมขอร้องกับทางเอเจนซี่ไม่ให้บอกพวกเขา ดังนั้นพวกเขาจึงยังไม่รู้”
“วันพรุ่งนี้ ไม่ว่าแพ้หรือชนะ.. พวกเขาจะได้รู้เรื่องนี้..” โยชินะกล่าวกับตัวเอง
สนามซูอิตะ สเตเดียมสะเทือนไหวเมื่อกองเชียร์จำนวนมหาศาลของสองทีมแห่งคันไซส่งเสียงร้องเพลงเชียร์ทีมรักของตนอย่างกึกก้อง
ธงสีน้ำเงินดำของไฟเตอร์ โอซาก้าโบกไสวอยู่ด้านหนึ่ง โดยที่ธงกวางสายฟ้าแห่งนาราก็โบกปลิวท้าทายอย่างไม่หวั่นเกรง..
นี่คือศึกนัดสำคัญที่สุดในฤดูกาล เป็นสงครามที่เสมอได้กับสงครามแห่งซากิงะฮาระที่เคยเป็นศึกตัดสินตำแหน่งโชกุน.. เพราะนี้คือการต่อสู้เพื่อตำแหน่งเจ้าแห่งลีกสูงสุดของแผ่นดินญี่ปุ่น
“นัดที่แล้วที่นารา ไฟเตอร์ตามตีเสมอได้ 2:2 ในช่วงทดเวลาบาดเจ็บ ทำให้ตอนนี้พวกเขาได้เปรียบตามกฏประตูทีมเยือน.. ซึ่งถ้าหากผลจบลงด้วยการเสมอกัน0:0 หรือ 1:1 พวกเขาก็จะได้เป็นแชมป์อีกสมัยหนึ่งหลังจากห่างหายจากตำแหน่งแชมป์มาชั่วระยะหนึ่ง” ผู้บรรยายกล่าว
ไอศูรย์มองภาพที่กล้องถ่ายทอดสดจับภาพของนักเตะทั้งสองทีมยืนเรียงแถวกันเพื่อร้องเพลงชาติญี่ปุ่น แล้วกล้องก็มาหยุดชั่วขณะที่ ฮิรากิ..
เมื่อตอนเช้าไอศูรย์ยืนรดน้ำต้นไม้อยู่หน้าบ้าน ฮิรากิจอดจักรยานของเขาลงตรงหน้า
สองคนไม่มีคำพูดอะไรเลยจนกระทั้งเนิ่นนาน
“ผมจะเอาแชมป์มาฝากรุ่นพี่ให้ได้ครับ.. ผมจะทำให้ได้” แล้วฮิรากิก็ขี่จักรยานออกไป
ไอศูรย์กำหมัดขึ้นแล้วชูใส่หน้าเด็กหนุ่มในจอทีวี
“ถ้าทำไม่ได้ ฉันจะต่อยนายให้คว่ำเลย.. เจ้าเด็กแสบ”
โยฮาระ ชิราโอะ นั่งอยู่ในบล็อกของนักข่าว เขามองไปที่ด้านบนอัฒจันทร์ก็เห็นเด็กๆจากโกเบที่ได้รับรางวัลพิเศษจากสำนักพิมพ์ให้มาชมเกมนี้ด้วย พวกเขาคือกลุ่มเด็กที่โกลกับโป้งเคยพบที่สนามริมแม่น้ำ
ฮาเซกาวะ คิชิโอะคือหนึ่งในหมู่เด็กที่ได้รับสิทธินั้น ปีนี้เขาอายุสิบสองปี และวาดฝันว่าจะเป็นนักเตะอาชีพ เขามองที่โกลซังที่ยืนบิดกายอยู่หน้าประตูตัวเอง
“โกลซัง..ผมเชียร์คุณนะ.. แสดงให้ผมเห็นหน่อยว่าคุณสุดยอด”
พอสิ้นเสียงนกหวีดให้สัญญาณเริ่มเกม ไฟเตอร์ โอซาก้าก็สำแดงความเป็นยอดนักสู้ พวกเขาเริ่มต้นด้วยเกมรุกที่รวดเร็วโจมตีใส่แผงหลังของนารา ธันเดอร์เดียร์อย่างกับพายุ
ฮิรากิต้องทำงานอย่างหนัก เขาต้องวิ่งวุ่นไปตามเกมรุกที่พลิกผันไปมาของทีมคู่แข่ง ยี่สิบห้านาทีแรกจึงเป็นยี่สิบห้านาทีนรกของเขาเลยก็ว่าได้
แล้วทันใดเมื่อฮิรากิโหม่งลูกที่เตะโยนยาวเข้ามาในกรอบเขตโทษออกไป
แย่แล้ว.. ฮิรากิรีบตั้งหลีกแล้ววิ่งออกไป แต่เทนโด้ อากาชิง้างแล้วยิงสวนทางวิ่งของเขา..
ลูกบอลพุ่งอย่างกับจรวดผ่านหน้าของฮิรากิอย่างรวดเร็ว จนเขารู้สึกถึงแรงลมที่เกิดจากการแหวกอากาศ
กระสุนปืนใหญ่แห่งญี่ปุ่นพุ่งทะยานผ่านแนวรับมาแล้ว โกลแม้จะเห็นมันในระยะประชิด เขาก็ยังขยับออกไปอย่างรวดเร็ว แล้วตะปบมันไว้ได้ก่อนจะล้มตัวลงกอดแน่น
โยชินะถอนหายใจอย่างโล่งอก แต่ใจหนึ่งก็หวั่นไหว.. ถ้าเขาต้องสูญเสียโกลซังไป.. สถิติการเสียประตูน้อยที่สุดในลีกก็ไม่แน่ว่าจะรักษาไว้ได้หรือไม่
“เกมนี้โป้งจังเงียบไปนะครับ” ผู้บรรยายคนที่หนึ่งกล่าว
“นั่นสิครับ อาจจะเพราะทีมไฟเตอร์เริ่มจะจับทางเขาได้แต่..” ผู้บรรยายคนที่สองยังไม่ทันได้จะจบประโยค
“โอ๋ะ..จังหวะนี้”
อย่างที่ไม่คาดคิด เทนโด้ อากาชิเองก็คาดไม่ถึง เพราะโป้งใช้การล้มตัวลงสกัดลูกบอลไปจาการครอบครองของเขาได้..
หนุ่มวัยยี่สิบปีพรวดขึ้นจากพื้นแล้วพาลูกบอลวิ่งหนีเทนโด้ที่ตามหลังมา ตัวประกบสองตัวของเขาได้แก่กองกลางตัวเก๋าของทีมกับกองหลังก็รีบเข้ามาจะขวางหน้า
แต่โป้งจึงพลิกกายพาลูกหลบหลีกการสกัดกั่นไปอย่างคล่องแคล่ว แล้วเตะลูกไปทางขวาให้ นิชิโยะ ฮิเดะ ปีกขวาที่วิ่งตัดเข้ามาตรงกลางเพื่อช่วยเหลือ
ครั้งผู้เล่นของไฟเตอร์หันไปหานิชิโยะ โป้งก็วิ่งต่อไปไม่หยุดโดยมีกองกลางตัวรับของไฟเตอร์วิ่งตามไป
นิชิโยะมองไปด้านหน้าที่มีศูนย์หน้าของนาราสองคนยืนอยู่ในแนวเดียวกับกองหลังของทีมโอซาก้า
แทนที่เขาจะเตะเรียดไปข้างหน้าเพื่อให้กองหน้าวิ่งหนีการประกบเข้าไปยิง.. แต่เขากลับทำในสิ่งที่คาดไม่ถึง เขาเตะโยนโค้งออกไปหาเสาไกล..
โป้งวิ่งมาถึงพอดี เขากระโดดขึ้นกลางอากาศแล้วเหยียดร่างกายดังคันธนู ก่อนจะโหม่งกระแทกลูกฟุตบอลไปเต็มแรง
ผู้รักษาประตูหมดสิทธิ เพราะเขายืนขาตาย.. ได้แต่มองลูกพุ่งผ่านหน้าเขาไป..
แล้วลูกกระแทกพื้นก่อนกระดอนเปลี่ยนทางเล็กน้อย.. แต่มันเฉี่ยวออกเสาออกนอกกรอบไปอย่างหวุดหวิด..
เสียงคนดูในสนามร้องดังโอ้..ด้วยความรู้สึกหลากหลาย
โป้งลุกขึ้นถอนหายใจ แล้วหันไปปรบมือให้นิชิโยะทั้งวิ่งกลับไปแดนตัวเอง
แล้วหลังจากนั้นก็เป็นการแลกหมัดกันอย่างสนุกสนานเหมือนคู่มวยที่สูสี แต่จนแล้วจนรอดก็ยังไม่มีฝ่ายใดทำประตูได้จนเข้าสู่ครึ่งหลัง
โมริอากะ โทชิโร่ มองลงไปในสนามจากส่วนที่นั่งของวีไอพี ซึ่งข้างๆเขายังมีสุขี เอเจนซี่ประจำตัวของโป้งและโกลนั่งอยู่ พร้อมกับเจ้าหน้าที่ของทีมที่อาจจะเป็นทีมใหม่ของโป้งกับโกลหากว่าเขาตัดสินใจตกปากรับคำ
“สำหรับผม โกลจังและโป้งจังสำคัญมาก เพราะอย่างที่คุณเห็น โป้งจังทำประตูได้ 16ลูก โกลจังก็ทำClean Sheet ได้มากที่สุดของเราคือสิบนัดไม่เสียประตูเลย.. เขาสองคนจึงถือเป็นบุคคลที่ค่ามากกับทีมของเรา แล้วคุณคิดว่าเราจะตอบตกลงกับคุณง่ายๆได้อย่างนั้นเหรอ” ท่านประธานกล่าวเสียงเข้มด้วยภาษาอังกฤษชัดเจน
“แต่คุณก็คงไม่คิดจะรั้งเขาเอาไว้อย่างนี้ใช่ไหมครับ” ผู้บริหารของทีมในอังกฤษกล่าว
“เด็กสองคนนี้มีความสามารถสูงมาก.. เราต้องการพวกเขาเพื่ออนาคตของพวกเขาเอง พวกเขาจะได้เล่นกับนักเตะระดับโลกหลายๆคน ผมเชื่อว่าคุณรักพวกเขาเหมือนลูกเหมือนหลานเช่นกัน ดังนั้นคุณคงไม่ต้องการเห็นเขาอยู่แค่ในเอเชียใช่ไหมครับ.. ทั้งที่เขามีโอกาสจะไปสู่ระดับโลก”
พูดได้ดี.. สุขีนึกชม
แต่สุขีส่งเสียงหึก่อนจะกล่าวออกมา
“ผมมีเรื่องจะแจ้งให้ท่านทั้งสองทราบ” สุขีกล่าวแล้วอ่านข้อความ
“เมื่อเช้าผมพึ่งได้รับอีเมลจาก อูดิเนเซ่ของอิตาลี ลาส พลามาสจากสเปน แล้วก็กาลาตาซารายของตุรกี เรื่องเด็กสองคนนี้.. พวกเขาสนใจจะซื้อในแพคคู่ด้วยราคาอยู่ที่ราวๆยี่สิบล้านยูโรเศษๆทั้งสิ้น..” เขากล่าวแล้วยิ้มเยือกเย็น
“ผมคิดว่าทั้งสองฝ่ายควรจะทบทวนและหาข้อสรุปที่ดีออกมาโดยเร็วนะครับ ผมยังให้เครดิตที่คุณติดต่อมาก่อนนะ มีสเตอร์คราเตอร์”
โยชินะกอดอกแน่นจนตัวเองรู้สึกอึดอัด เขาต้องคลายออกแล้วเดินออกไปที่ข้างสนามชี้ไปที่กัปตันทีมแล้วสั่งให้เดินเกมให้เร็วขึ้นอีก
มองนาฬิกาบนสกอร์บอร์ดก็เห็นเวลาเดินไปนาทีที่แปดสิบแปดแล้ว.. ไม่ดีแน่ ไม่ดี.. จบลงด้วยสกอร์นี้ พวกเขาจะแพ้ตามกฏประตูทีมเยือน..
แดนเนียล คราเตอร์ อดีตนักฟุตบอลชาวอังกฤษกดวางหูโทรศัพท์
เขาถอนหายใจกับข้อความที่ได้รับ เขาเดินกลับขึ้นไปสู่อัฒจันทร์ที่อึกทึกด้วยเสียงเชียร์ เพื่อเจรจาในสิ่งที่สโมสรแจ้งให้เขาไปตกลงกับประธานทีมนารา และเอเจนซี่หนุ่มจากไทย
เวลาในสนามเดินผ่านนาทีที่เก้าสิบไปแล้ว โกลรู้จากการที่กองเชียร์ทีมไฟเตอร์ เริ่มต้นร้องเพลงของสโมสร
และกรรมการชูป้ายทดเวลาบาดเจ็บไปอีกสามนาที
โกลกระโดดขึ้นรับลูกเตะมุมที่โยนเข้ากลางมาอย่างง่ายดาย
เขาโบกมือไล่เพื่อนให้วิ่งไปข้างหน้า แต่ก่อนจะวิ่งไป โป้งก็หันมายิ้มให้โกลเหมือนทุกครั้ง..
ไอ้บ้าเอ้ย.. มึงจะสลดเป็นกับเขาไหมนี่.. โกลนึกในใจ แต่ตัวเขาเองก็มีรอยยิ้มเหมือนกัน เมื่อใจของเขาสัมผัสกับรอยยิ้มนั้น
ตอนนี้ทีมไฟเตอร์วิ่งไปอยู่แดนตัวเองกันหมดแล้ว..
โกลจึงกลิ้งลูกออกจากเขตโทษ แล้วเตะออกไป.. เขามองลูกลอยไปในอากาศ แล้วพลันก็เกิดความคิด
เอาวะ.. โกลตัดสินใจ แล้วเขาก็ขยับ..
โป้งได้บอลที่นอกกรอบเขตโทษด้วยการโหม่งชงมาของนิชิโยะ
เขาพยายามหาช่องว่างแล้วเพื่อจะเตะส่งให้ศูนย์หน้า แต่มันก็ตันไปเสียทุกทาง แม้จะจ่ายคืนหลังก็ยังทำได้อย่างยากลำบากเพราะตัวผู้เล่นของคู่แข่งลงมาประกบตัวต่อตัวกับผู้เล่นของนาราทั้งหมด..
โป้งจึงตัดสินใจอย่างบ้าบิ่น เขาเตะบอลไปทางขวาอย่างฉับพลันด้วยความแรงพอสมควร แต่แล้วก็ยืดขาไปจนสุดดังลูกกลับมา เขาเสียหลักเล็กน้อยกับการกระทำอย่างนั้น
แต่คู่ต่อสู้ที่ร่างกายใหญ่โตกว่าย่อมมีปัญหามากกว่า.. เพราะเขาผวาจะตามลูกบอลไป แต่พอโป้งดึงลูกกลับอย่างรวดเร็วก็เลยเสียหลักเซด้วยอาการชะงักอย่างฉับพลัน
โป้งพลิกกายวิ่งตามลูกที่กลิ้งไปด้านซ้าย.. เพราะการที่กองหลังซึ่งขวางทางเขาอยู่เสียหลักจึงเปิดช่องว่างกว้างขวาง..
โป้งยันเท้าขวาเป็นหลัก เงื้อเท้าซ้าย..
เตะออกไป.. ลูกไซด์โป้ง..
ลูกบอลเดินทางเป็นแนวโค้งเข้าหามุมด้านบนของประตูอย่างรวดเร็ว
ทันควันผู้รักษาประตูของโอซาก้าก็พุ่งตัวออกไป เขาเหินกายไปราวกับบินได้ เหยียดมือหมายจะปัดลูกบอล..
ไม่ถึง.. มือไปไม่ถึงลูกบอลเพราะมันโค้งหนีไป
ตึ๋ง..เสียงโลหะถูกกระทบลั่นสนั่นไปทั้งสนามที่เงียบลงไปชั่วขณะ
ลูกบอลกระแทกคานบนแล้วกระดอนกลับ กองหลังที่เสียท่าไปเมื่อสักครู่ยืนในตำแหน่งลูกตก เขาจึงโหม่งเสยสุดแรงส่งลูกให้ลอยไปไกลพ้นปากประตู
เทนโด้ อากาชิ ที่อยู่บริเวณเกือบถึงวงกลมกลางสนาม มองลูกบอลที่ลอยมา เขาปล่อยให้ลูกตกลงข้างตัว
เขาคิดจะพลิกตัวพาลูกบอลไปทำเกมรุกต่อ
แต่แล้วก็มีร่างสูงปรากฏตัวจากด้านหลัง ใช้เท้าขวาแตะลูกบอลด้วยทักษะที่ดี แล้ววิ่งทะยานผ่านตัวของเทนโด้ไปอย่างเร็ว
โกลเลี้ยงลูกบอลมุ่งเข้าหาประตูคู่แข่ง เขาไม่ได้ฝีเท้าจัดเท่าโป้งแต่ก็ไม่เป็นรองใคร
ถึงเขาจะไม่ได้เล่นในตำแหน่งนี้ไปแสนนาน.. แต่ก็ยังจำได้ขึ้นใจ..
นี่คือทักษะแรกของเขากับลูกฟุตบอล..
“โกลซัง ไปเลย..” ฮาเซกาวะ คิชิโอะร้องสุดเสียงขึ้นบนอัฒจันทร์ที่เงียบเสียงไปด้วยความตื่นเต้น
ถึงจุดที่โกลถนัด..
สิบเอ็ดปีที่แล้ว.. ในสนามฟุตบอลที่มีคนเชียร์แค่หลักร้อย.. เด็กชายกรกฏสับไกยิงจากระยะและตำแหน่งเดียวกันนี้
ระยะยี่สิบห้าหลา เยื้องมาทางขวาของกรอบเขตโทษ...
โกลง้างเท้าถนัดแล้วเตะลงไปด้วยน้ำหนักที่จำได้ขึ้นใจ..
ลูกบอลทะยานออกไปด้วยวิถีของไซด์โป้ง
ผู้รักษาประตูรีบพุ่งไปหมายจะปัดป้องลูกยิงของผู้รักษาประตูด้วยกัน..
สวบ.. ไม่ใช่เสียงโลหะ.. เพราะมันคือเสียงของตาข่ายหลังประตูถูกกระแทกแล้วกระพือ
ผู้ตัดสินมองเวลาบนนาฬิกา แล้วก็ยกแขนขึ้น เขาส่งลมผ่านลิ้นของนกหวีดออกไป..
แล้วเขาก็ชี้ไปที่กลางสนาม..
กองเชียร์กวางสายฟ้าแผดเสียงร้องพร้อมกันด้วยความดีใจ หลายคนกระโดดกอดกันทั้งที่ไม่รู้จักกันมาก่อน ความยินดีชักพาให้พวกเขา หลงลืมอาการหมางเมินเยี่ยงคนไม่รู้จักกันไปเสียสิ้น..
กวางสายฟ้าผงาดขึ้นบนพื้นธงที่ปลิวสะบัด.. นารา ธันเดอร์เดียร์ คือแชมเปี้ยนแห่ง J1..
“แปดล้าน แปดล้านยูโร.” แดนเนียลตะโกนออกไปแข่งกับเสียงแฟนบอล
“แปดล้านสำหรับผู้รักษาประตูคนนี้”
สุขีผงกหัวรับคำ แล้วหันไปมองประธานโมริอากะ
แต่ตอนนี้ประธานคงไม่อยากจะรับฟังอะไรแล้ว.. เขากำลังดีใจสุดขีด..
ขืนบอกตอนนี้เดี๋ยวไม่ได้ซื้อขายกัน.. สุขียิ้ม..
หัวข้อ: The Save: โกล เซฟสุดใจเพื่อนายไซด์โป้ง ต่อตอนใหม่หน้า4 07/02/2016 "จบแล้วครับ" (อ่าน 25105 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก