บทส่งท้าย
เครื่องบินเที่ยวบินพิเศษของการบินไทย ลดระดับลงสู่สนามบินกองทัพอากาศดอนเมือง
แล้วเจ้าอากาศยานมหึมาก็ย่อนแผงล้อลงสัมผัสพื้นอย่างนิ่มนวลด้วยฝีมือของกัปตันที่เก่งที่สุดของการบินไทย
แล้วเมื่อมันแล่นไปไปจนถึงจุดที่เจ้าหน้าที่ภาคพื้นให้สัญญาณ ประตูเครื่องก็เปิดออก
แสงแรกของบนแผ่นดินที่ถ้วยFIFA World Cup สัมผัสคือแสงอรุณของกรุงเทพมหานครซึ่งมันไม่คุ้นเคย
การันต์เดินออกมาจากประตูคนแรก เขาชูถ้วยอันยิ่งใหญ่แห่งวงการฟุตบอลสู่ท้องฟ้า แสงกระทบบนถ้วยสีทองส่องประกายในยามรุ่งเช้าอย่างงดงาม
ผ่านจอทีวีเด็กๆที่ตื่นแต่เช้าสวมเสื้อแข่งทีมชาติไทย ปรบมือเกรียวกราว แล้วชี้ชวนกันดู ผู้ใหญ่ที่ผ่านการลุ้นถ้วยใบนี้แทนชาติอื่นมาหลายต่อหลายครั้งก็เช่นกัน หันไปหัวเราะอย่างเบิกบานที่ได้เห็นถ้วยใบนี้มาถึงเมืองไทยในฐานะของรางวัลแห่งความพากเพียรและจิตใจที่เข้มแข็งของเหล่านักฟุตบอล
โป้งเดินลงจากเครื่องบินโดยมีโกลเดินตามหลังมา เขาได้ยินเสียงดังในอากาศจึงหันเงยไปมอง
เครื่องบินกริฟแพนห้าลำ บินจากด้านซ้ายไปขวาพ่นควันเป็นสีธงไตรรงค์
บนรถแห่ที่แม้หนุ่มๆจะรู้สึกเหนื่อยจากการเดินทาง และรู้สึกเบื่อจากพิธีการต้อนรับที่เยิ่นเย้อ.. แต่พวกเขาก็รู้สึกปลาบปลื้มเมื่อได้เห็นสิ่งที่ตัวเองอยากจะร่วมฉลองด้วยมากกว่าคณะรัฐมนตรี เหล่าข้าราชการระดับสูง หรือนายทหารตำรวจยศสูง...
ประชาชนมากมายมหาศาลที่มารอต้อนรับพวกเขาอย่างเบิกบาน แต่ละคนสวมเสื้อทีมชาติไทยทั้งเหย้าและเยือน เพนท์หน้าเป็นลายธงช้างบ้าง บางคนสวมชุดไทยเต็มยศสวมชฏากระโดด โลดเต้นอย่างร่าเริง
ตอนแรกโป้งก็ยิ้มเฉยๆ แต่พอได้ยินเสียงเรียกชื่อเขากับโกลต่อเนื่องกัน เขาก็หันมองหน้าโกลแล้วทั้งสองก็โบกมือออกไปให้เหล่าแฟนบอล
หลังจากขบวนแห่แล้ว ทั้งหมดได้พบกับครอบครัวที่มาต้อนรับที่โรงแรมซึ่งเป็นจุดปลายทางของขบวนรถแห่
วราพร น้าหมอ พรรณพงศ์ และเปรมิกายิ้มออกมาพร้อมกันเมื่อสองหนุ่มทรุดตัวลงกราบเท้าอย่างพร้อมเพรียง
วราพรและเปรมิกาย่อตัวลงประคองโป้งและโกลให้ลุกขึ้นแล้วทั้งหกก็กอดกันท่ามกลางแสงไฟของแฟลชถ่ายภาพนับร้อยๆของผู้สื่อข่าว
วราพรเอาจดหมายฉบับหนึ่งให้โป้ง เป็นจดหมายของเทพฤทธิ์ที่ส่งหาเธอก่อนเสียชีวิต..
โกลเดินเข้ามาร่วมอ่านด้วย หนึ่งในข้อความเหล่านั้นคือ
“สิ่งที่ผมทำได้คือการพยายามสนับสนุนเขาให้เป็นสุดยอดของนักฟุตบอลที่โลกต้องยอมรับ ผมจึงขอความช่วยเหลือพี่อำนาจและการันต์ เขาสองคนรู้เรื่องนี้แล้ว โชคดีที่ทั้งคู่เอ็นดูเจ้าโป้ง และยินดีจะสนับสนุนเขาต่อไป.. ดันนั้นผมจึงต้องขอแรงพรให้ช่วยเป็นแรงใจ และสนับสนุนให้โป้งขยันฝึกฝน ช่วยตักเตือนให้เขามั่นฝึกซ้อม.. โป้งมีพรสวรรค์ แต่พรสวรรค์ไม่ใช่คำตอบของการเป็นสุดยอดนักเตะเพียงอย่างเดียว แต่สิ่งทีสร้างนักเตะที่ยอดเยี่ยมคือพรแสวง โป้งจะต้องขยันและฝึกซ้อม เพราะนี่คือสิ่งเดียวที่จะพาเขาไปสู่พื้นที่ของคำว่าระดับโลกได้”
โป้งมองหน้าโกล โกลเห็นเกล๊ดน้ำตาจากตาของโป้ง เขาจึงเอามือปาดมันออกแล้วก็จับหัวโป้ง
“มึงก็ทำในสิ่งที่พ่อมึงอยากเห็นได้แล้วนี่โป้ง.. มึงยิงประตูในบอลโลก มึงเป็นเจ้าของทั้งGolden Ball และ Golden Boot มึงจะร้องไห้ทำไมไอ้ขี้แยเอ้ย”
วราพรหันไปมองหน้าสามี แล้วก็ยิ้มให้กับการสบตากันของโป้งและโกล
“ในฐานะพ่อที่ไม่เอาถ่าน ผมทำได้แค่นี้.. และผมหวังว่า.. สิ่งที่ผมทำจะช่วยเหลือลูกของเราได้.. แต่ถ้าไม่ได้ อย่างน้อยผมก็รู้ว่า โป้งจะมีคนคอยปลอบใจเขา และคอยดูแลเขาอย่างแน่นอนที่สุด..”
ฤทธิคะ.. นอกจากฉันแล้ว.. โป้งเขามีคนที่คอยดูแลเขาอย่างดีแล้วค่ะ ด้วยมือที่แข็งแรงของเขา..
โกล เขาจะเซฟสุดใจเพื่อนายโป้งแน่นอนค่ะ..
รูปถ่ายของอำนาจในชุดของโค้ชทีมชาติยืนชี้นิ้วอย่างองอาจอยู่ข้างสนามคือภาพที่นวลศรีเลือกในพิธีศพ เธอเป็นคนถือรูปเอาไว้ในขณะที่โป้ง โกล ตั้ม ก้านเพชร วู๊ด ฉัตร และไม้เมืองร่วมกันเอาเถ้าถ่านลงลอยในทะเลอันดามัน
นวลศรีทำเช่นนี้ตามคำสั่งเสีย.. เธอเข้าใจดี เพราะบิดาอยากมีลูกชาย แต่ในเมื่อมีไม่ได้ นักฟุตบอลทั้งหลายคือบรรดาลูกชายของพ่อของเธอ
เรือที่มามีทั้งหมดสามลำ เรืออีกลำมีธงหมาป่าแห่งอันดามันปลิวไสวอยู่ มีแฟนบอลที่เดินทางมาด้วยอยู่กันเต็มลำเรือเพื่อส่งประธานสโมสรของทีมที่เขา
กานต์ยืนอยู่บนเรือลำนั้นด้วย.. เขายกมือจบไหว้ และนึกขอบคุณในความกรุณาของอำนาจที่ยังตราตรึงในดวงใจ และคำพูดของอำนาจที่มอบเขาก่อนจะหันหลังออกจากทีมชาติ
“สักวันหนึ่ง ฉันจะต้องสร้างนักฟุตบอลที่จะพาเราไปบอลโลก.. และฉันพิสูจน์ให้โลกรู้ว่า ไม่ว่าเขาจะเป็นเกย์ หรือเป็นเพศปกติ.. ฟุตบอลก็คือกีฬาที่คนรักมัน เหมาะสมทั้งหมดที่จะได้เล่นมันอย่างสนุกสนาน..”
เรืออีกลำคือเรือของกองทัพเรือ มีทหารในเรือในชุดขาวยกปืนขึ้นยิงสลุดส่งดวงวิญญาณของอำนาจ และบนเรือลำนั้นถ้วย FIFA World Cup ก็ตระหง่านอยู่บนแท่น..
นายทหารเรือหนุ่มที่คอยดูแลถ้วย รู้สึกว่ามันจะเปล่งประกายอย่างงดงามเป็นพิเศษ หรือมันจะรับรู้ได้ว่าการที่มันได้มาเยือนประเทศไทยอย่างเป็นทางการนี้.. ส่วนหนึ่งเป็นเพราะความมุ่งมั่นทุ่มเทให้กับวงการฟุตบอลของอำนาจที่ประสบผลผ่านผลงานของอดีตลูกทีมหมาป่าแห่งอันดามัน ภูเก็ต ยูเนียน เอฟซี ทีมที่อำนาจก่อตั้งอย่างมีเหตุผล..
เนอสเซอรี่ของทีมชาติไทย..
รูปสามมิติของชายหนุ่มร่างสูงยืนคู่กับชายหนุ่มร่างเพรียวยืนโดดเด่นคู่กันเหนือแท่นแสดง เป็นสิ่งที่เด็กชายจับตาดูตั้งแต่แรกที่เขาในหมู่ของเด็กนักเรียนที่เข้าเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ฟุตบอลไทยที่เปิดใหม่
แต่ครูพละวัยหนุ่มก็พาพกเขาเดินไปที่หน้าแท่นแสดงอื่นก่อน แท่นนั้นมีชายหนุ่มร่างแข็งแกร่งยืนกอดอกสง่าอยู่
“คุณทรงยศ ชื่อเล่นว่าคุณตั้มเป็นแบ๊คขวาทีมชาติไทยในชุดที่ได้แชมป์โลกครั้งแรก หลังจากฟุตบอลโลกครั้งนั้นแล้วคุณตั้มก็ยังอยุ่ในเมืองไทย เล่นฟุตบอลกับภูเก็ต ยูเนียน เอฟซี จนกระทั้งแขวนสตั๊ด แล้วไปเป็นครูพละให้กับโรงเรียนเอกชนในภูเก็ตจนเสียชีวิตด้วยวัยห้าสิบสองปีด้วยโรคมะเร็ง ลูกสาวของท่านชื่อปรมินทร์ เป็นนักฟุตบอลทีมชาติไทยในชุดที่ได้แชมป์โลกหญิงหลังจากแชมป์โลกชายครั้งแรกสิบปี”
แล้วก็พาเดินไปที่แทนต่อมา
“คุณปอ ปรเมศวร์ ลูกยิงปืนนารายณ์สังหาร เป็นอาวุธสำคัญของทีมชาติไทยในฟุตบอลโลกครั้งแรกของไทยเรา คุณปอเล่นฟุตบอลให้รีลมาดริดจนกระทั้งอายุสามสิบปี ก็ย้ายไปเล่นที่ญี่ปุ่นจนมาประสบอุบัติเหตุเสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุรถยนต์ในตอนอายุสามสิบห้าปี ท่านไม่ได้สมรส แต่มีลูกชายนอกสมรสเป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น ชื่อโอซากิโอะ ยามาชิดะ ซึ่งเป็นกัปตันทีมชาติญี่ปุ่นในชุดที่ญี่ปุ่นได้แชมป์โลกเมื่อแปดปีก่อน”
และแท่นต่อมามีรูปชายหนุ่มร่างกายแข็งแกร่งยืนคู่กับชายหนุ่มรูปร่างบางแต่มีดวงหน้าคมคาย
“คุณก้านเพชร และคุณฤทธา หลังจากฟุตบอลโลกแล้ว พวกเขาก็ยังเล่นให้เยอรมันจนกระทั้งอายุสามสิบปี ก็ย้ายกลับมาเป็นเล่นให้กับภูเก็ต ยูเนียนจนแขวนสตั๊ด ทั้งสองร่วมกันเปิดบริษัทนำเที่ยวเกี่ยวกับกีฬาขายโปรแกรมท่องเที่ยวพ่วงกับรายการชมกีฬา คุณก้านเพชรเสียชีวิตด้วยมะเร็งตอนอายุได้หกสิบปี และคุณวู๊ดปัจจุบันเป็นหนึ่งในผู้บริหารอาวุโสของพิพิธภัณฑ์แห่งนี้ ร่วมกับคุณจอม จอมทอง”
“แล้วก็มาถึงฮีโร่ของพวกเรา..” ครูวรรค แล้วผายมือไปที่แทน
“คุณเทพพร โป้ง และคุณกรกฏ โกล.. ทั้งสองเล่นฟุตบอลในอังกฤษกับแมนเชสเตอร์ บูลสกาย จนกระทั้งอายุยี่สิบแปดปีก็ย้ายไปเล่นให้ทีมบาเซโลน่าในสเปน ก่อนจะย้ายไปเล่นให้กับนาราธันเดอร์เดียร์ และแขวนสตั๊ดที่ญี่ปุ่น ก่อนจะเดินทางกลับมาเป็นโค้ชให้กับทีมภูเก็ต ยูเนียนสืบสานตำนานเนอสเซอรี่ทีมชาติไทย จนสามารถคว้าแชมป์โลกได้อีกสมัยในอีกยี่สิบห้าปีต่อมาซึ่งคุณโกลเป็นหัวหน้าโค้ช และคุณโป้งเป็นโค้ชเกมรุกให้กับทีมชาติไทยในปีนั้น”
เด็กชายที่มองรูปนี้แต่ต้น ยิ้ม.. คุณปู่โป้งและคุณปู่โกล..
เขาเรียกอย่างนั้นตามที่พ่อของเขาสอน เพราะพ่อของเขาเป็นหนึ่งในเด็กหนึ่งหลายร้อยคนที่มูลนิธิของโป้งและโกลอุปถัมภ์
“คุณโป้งถือเป็นนักเตะที่ประสบความสำเร็จสูงที่สุดคนหนึ่งของโลก เขาได้Golden Boot หนึ่งครั้ง และ Golden Ball สองครั้ง แม้ทีมชาติไทยจะไม่ได้แชมป์โลกในสมัยต่อมา รางวัลนักเตะยอดเยี่ยมของพรีเมียร์ลีกสองสมัย และรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมของลาลีก้าหนึ่งสมัย และได้รางวัลBallon d’or สามสมัย เขาทำประตูในฐานะนักฟุตบอลทั้งหมด 633 ประตู และยอด Assist สูงถึง 2079 ครั้ง และยิงให้ทีมชาติไทยได้ 67ประตู”
“ส่วนคุณโกล ก็เป็นสุดยอดแห่งผู้รักษาประตูตลอดกาลเช่นกัน ได้รับรางวัล Golden Glove สามสมัย รางวัลผู้รักษาประตูยอดเยี่ยมพรีเมียร์ลีกและลาลีก้าสเปนเท่ากับคุณโป้ง และได้รับรางวัลจากสมาคมนักข่าวกีฬาทั่วโลกในฐานะผู้รักษาประตูแห่งทศวรรษ และเป็นเจ้าของสถิติเสียประตูน้อยที่สุดตลอดกาลของพรีเมียร์ลีก และฟุตบอลโลก รวมทั้งยิงประตูได้หกประตูตลอดชีวิตนักฟุตบอลอาชีพ”
“ปัจจุบันทั้งสองท่านอาศัยอย่างสงบในประเทศแคนาดา เป็นผุ้สนับสนุนมูลนิธิช่วยเหลือเด็กและผู้ต้อยโอกาสสิบห้าองค์กรทั่วโลก”
“เฮ้ยๆ อย่าเล่นสิวะ เดี่ยวมันก็เสีย” เสียงของชายชราร่างสูงและหลังเยียดตรงแม้จะเป็นอายุมากแล้ว เอ็ดชายชราอีกคนที่กำลังบังคังให้หุ่นสามมิติหมุนไปหมุนมา
เด็กชายหันไปมอง
ชายชราร่างบางทำหน้าบันเทิงใจกับการหันไปหันมาอย่างน่าขันของรูปสามมิติของปืนใหญ่แห่งบูรพา ปรเมศวร์
“นี่แน่ะ นี่แน่ะ ชอบแกล้งกูดีนักไอ้ปอ..” แล้วก็หัวเราะอย่างร่าเริง
“พอๆ พอแล้ว ไปเถอะเดี่ยวดูยามมองหน้าแล้ว ไปเร็ว” ชายร่างสูงรีบดึงมือของชายร่างบาง
“แหม่เล่นหน่อยก็ไม่ได้นะ.. ยังแกล้งไอ้ปอไม่สะใจเลย” ชายชราอุทธรณ์ แต่พอหันมาเจอหน้าเด็กชายที่มองอยู่ ก็ยิ้มให้อย่างเป็นมิตรและเมตตา
เด็กชายมองตามชายชราสองคนเดินไปอย่างคล่องแคล่วไม่เหมือนกับอายุเจ็บสิบเศษเลยสักนิด.. แผ่นหลังเหยียดตรง มือสองมือยังจับกันไว้อย่างมั่นคง.. เงาที่ทอดลงมาเหมือนจะบอกเด็กชายว่า.. ตามมาสิ.. ถ้าเธอรักฟุตบอล.. จงเดินตามเงาของพวกเรา..
เขาเหยียดมือออกไปทั้งสองข้าง แล้วกล่าวเบาๆ
“โป้ง โป้ง โป้ง.. โกล เซฟ โกล โกล เซฟ โกล”
“คุณปู่ครับ ผมจะพาทีมชาติไทยเป็นแชมป์สมัยที่สามให้ได้เลย..” แล้วเขาก็เดินตามเพื่อนๆที่เดินไปสู่ห้องชมวีดีทัศน์สามมิติต่อไป..
อวสาน..
หัวข้อ: The Save: โกล เซฟสุดใจเพื่อนายไซด์โป้ง ต่อตอนใหม่หน้า4 07/02/2016 "จบแล้วครับ" (อ่าน 25061 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก