หัวข้อ: 18+[Butterfly Boy] ตกกระไดพลอยโจน:ตอน.17 :คู่หมั้น/2 Up.[13-May-16]

[❣☾月亮☽❣]

เนียนแบบหน้ามึนๆนะภพ
โถลูกเสียดายตังหรือเสียดายซิงเนี่ย โอ๋ๆรีบๆจับทำสัญญาเลยกลัวเปลี่ยนใจที่ว่าจะดูแลตลอดชีวิต
อีภพต้องร้ายลึกแน่นอนเราสัมผัสได้.       
ว่าแต่คนชื่อภพซอยเดียวกันนี่ใครล่ะ. มันจะบังเอิญจริงดิ

[Dee^daY]

ฝันดี หลับไป

[sirin_chadada]

ผิดคนซะงั้น

[ciaiwpot]

บังเอิญหรือพรหมลิขิตนะ
ได้เป็นของภพ

[Kawaii]

  เอิ่มทำไมดูเหมือนภูมิห่วงตังค์มากกว่าห่วงตัวเองอ่ะ ขี้งกนะเราอ่ะ ฮ่าๆ แถมมาเจอภพจอมตื้ออีก สู้ๆนะภูมิ

[่jum]

  จดเบอร์ผิด 

เจ้เองก็เป็นฝ่ายผิดนะ ทำแบบนี้ได้ยังไง

  แวบมาอ่าน ดราม่ามาอาจจะหาย

[temaripik]

เรื่องนี้สนุกมากกกกกกก

[mild-dy]

  

[JoyboyTssn]

สนุกๆ ต่อๆ

[naruxiah]

ทำไมภพดูเชี่ยว??? ถถถถถ แต่ดีใจนะที่ภูมิรอดตกเป็นเมียภพแบบนี้อ่ะ 

สนุกดีค่ะ อ่านบนรถตู้อ่านไปยิ้มไปกลัวเค๊าหาว่าบ้า 

[sanri]

  อร๊ายยย เนียนเชียวนะพ่อคู๊ณณณณ
 รอตอนต่อไปจ้า 

[analogue]

อ้าว คดีพลิกซ่ะงั้น
555555555

[Kawaii]

  อัพมั๊ยวันนี้..รอๆ

[ฟูจิซัน]

ตอนที่.4 : กินมาม่าตอนตี3

..ผมสะดุ้งตัวตื่นขึ้นมา เพราะเสียงฟ้าผ่าดังมาก นั่นคือสิ่งที่ผมเกลียดที่สุดเสียงฟ้าร้องฟ้าผ่าเนี่ย
ผมลุกขึ้นมานั่งในสภาพที่เหงื่อแตกเต็มหน้า ไอ้ภพที่นอนอยู่ข้างๆผม มันก็ตกใจตื่นขึ้นมาด้วย
มันเอื้อมมือไปเปิดโคมไฟบนหัวเตียง


"เป็นไรไอ้ภูมิ สะดุ้งตื่นทำไมว๊ะ" ไอ้ภพหันมางัวเงียๆถามผมมันเอามือมาวางบนไหล่ผม


"ตัวสั่นเลยมึง ฝันร้ายหรอ" ไอ้ภพถามผม


"เสียงฟ้าร้อง" ผมบอกมันแล้วก็นั่งกอดเข้าก้มหน้า


"เฮ้ย..มึงนี่นะกลัวเสียงฟ้าร้อง เด็กน้อยชิบ มาๆนอนๆ กูนอนกอดนะ มึงจะได้ไม่กลัว" ไอ้ภพพูดแล้วก็รั้งตัวผม
ให้นอนลงในอ้อมกอดของมัน



"ไอ้ภูมิ ทำไมมึงตัวร้อนจังว๊ะ มึงไม่สบายป๊ะเนี่ย" ไอ้ภพถามผมพร้อมกับผลักตัวผมออก



"อือ เหมือนจะเป็นไข้หว่ะ" ผมบอกไอ้ภพ



"เหี้ยละ ตีสามกูจะไปหายาที่ไหนให้ว๊ะเนี่ย" ไอ้ภพพึมพัมๆแล้วมันก็ลงจากเตียงเดินวนไปมารอบห้อง


"เดี๋ยวกูมานะ" ไอ้ภพบอกผมแล้วก็จะเปิดประตูไปข้างนอก


"มึงจะไปไหน" ผมถามมัน



"ก็ไปซื้อยามาให้มึงไง"


"ฝนหยุดตกแล้วหรอ"


"กูมีร่ม"



"ไม่ต้องไปหรอก กูไหว" ผมบอกไอ้ภพแล้วก็ลุกลงจากเตียงเดินไปหามัน



"ไอ้ภูมิ มึงอย่าดื้อ มึงไม่สบายต้องกินยา เออข้าวมึงก็ยังไม่ได้กินนี่ เดี๋ยวกูไปซื้อมาให้" ไอ้ภพบอกผม


"อย่าไปเลย กูบอกว่าไหวก็ไหวดิ เกรงใจ" ผมบอกมัน


"เกรงใจเหี้ยไร กูต้องดูแลมึง" ไอ้ภพบอกผม


"ไอ้ภพ" ผมเรียกมัน


"ไอ้ภูมิ ถ้ามึงยังดื้อ กูจับฉีดยานะ" ไอ้ภพบอกผมแล้วมันก็มองที่เป้ากางเกงตัวเอง


"เข็มกูพร้อมนะ มึงจะเอาไง จะกินยาหรือจะให้กูฉีดให้" ไอ้ภพเดินเข้ามาพูดใกล้ผม
แล้วมันก็เอามือมาจับคางผมให้เงยหน้าขึ้นไปมองมัน แถมยังแอ่นเป้ากางเกงของมันมาโดนขาของผม


ผมปัดมือมันออกโดยเร็ว  "ทะลึ่งหว่ะมึงเนี่ย" ผมว่าไอ้ภพแล้วก็เดินกลับไปที่เตียงนอน



"ฮ่าๆ กูก็ทะลึ่งกับมึงได้คนเดียวนี่แหล่ะไอ้ภูมิ ไปละรอกูแป๊บ" ไอ้ภพพูดแล้วมันก็หัวเราะ ก่อนที่มันจะถือร่มเดินออกจากห้องไป


ซักแป๊บนึงไอ้ภพก็กลับมาที่ห้องอีกครั้ง ผมก็มองมันแล้วทำหน้า งงๆ


"เปลี่ยนเกงก่อน ลืมตัวว่าไม่ได้ใส่เกงใน เดี๋ยวเดินแล้วเข็มฉีดยาแกว่งไปแกว่งมาอายคนอื่นเค้า" ไอ้ภพบอกผม ผมก็หัวเราะ



....ไอ้ภพเปลี่ยนกางเกงเสร็จมันก็เดินมาหาผม


"เข็มกูอ่ะไว้ใช้กับมึงคนเดียวเท่านั้น จำไวไอ้ภูมิ" ไอ้ภพพูดแล้วมันก็เอามือมาจับหัวผมเขย่าเล่นก่อนที่จะเดินออกจากห้องไป


ผมก็มองตามมันจนมันปิดประตูห้อง ผมก็เดินออกไปแอบมองมันที่ระเบียงอีก
เห็นไอ้ภพเดินกางร่มออกไป ตอนนี้ฝนตกปรอยๆไม่หนักมาก
ผมมองไอ้ภพก็ได้แต่คิดว่า ทำไมผมไม่โกรธมันที่มันทำร้ายไอ้ภีมน้องชายของผม
แล้วมันก็เป็นสาเหตุที่ทำให้ผมต้องโดนไล่ออกจากบ้าน แถมยังมารู้ทีหลังอีกว่ามันทำร้ายผิดคน


...ทำไมผมไม่โกรธมัน...เลยซักนิด....


ผมยืนเหมอมองสายฝน ฟ้าแลบเป็นระยะๆ มีเสียงฟ้าร้องดังเล็กน้อย บรรยากาศนอกระเบียงตอนนี้เย็นดีจริงๆ






"อ่าว แอบมาอยู่นอกระเบียงนี่เอง กูก็นึกว่าหายไปไหน" เสียงไอ้ภพทำเอาผมตื่นจากภวังค์ ผมหันหลังกลับไปมองมัน มันกลับมาตั้งแต่ตอนไหนเนี่ย


ไอ้ภพยืนอยู่ตรงประตูระเบียงในมือถือมาม่าคัพสองถ้วย มันยื่นถ้วยนึงมาให้ผมแล้วมันก็นั่งลงตรงประตูระเบียง


"อ่าว นั่งกินดิว๊ะ ยืนบื้ออยู่ได้" ไอ้ภพเงยหน้ามาว่าผม


ผมก็นั่งลงตรงหน้ามันแล้วก็ก้มหน้าก้มตากินมาม่า


"งัย อร่อยป่ะ" ไอ้ภพถามผม


"อืม" ผมพยักหน้าตอบมัน ในปากผมตอนนี้เต็มไปด้วยมาม่า ผมกินด้วยความหิว มันเป็นมาม่าถ้วยที่อร่อยที่สุด


"เดี๋ยวกินเสร็จแล้ว กินยาแล้วนอนเลยนะ พรุ่งนี้ไม่ต้องไปเรียน" ไอ้ภพบอกผม ผมก็ไม่ตอบอะไรมันไป เพราะกำลังกินมาม่าอยู่



....ผมสองคนกินมาม่าเสร็จ ก็เข้าห้องมาแปรงฟัน ไอ้ภพเตรียมยาไว้ให้ผม ผมก็รับยามากินแล้วก็ขึ้นเตียงนอน แต่ผมนอนไม่หลับ
ก็เลยนั่งพิงหัวเตียงคิดอะไรเรื่อยเปื่อย


"ไม่นอนพักผ่อนว๊ะ" ไอ้ภพแปรงฟันเสร็จมันออกมาเห็นว่าผมยังไม่นอน มันก็เลยว่าผม


"กูนอนไม่หลับอ่ะ" ผมบอกมัน



"มึงต้องหลับ กินยาแล้วต้องนอน จะได้หายไข้" ไอ้ภพบอกผม


แล้วมันก็เดินมาปิดโคมไฟที่หัวเตียง ก่อนที่มันจะขึ้นมานอนข้างๆผม


"นอนดิว๊ะ" ไอ้ภพพูดแล้วก็ดึงตัวผมให้ลงไปนอนหนุนหน้าอกของมัน


"กูกอดมึงจะได้อุ่นๆ" ไอ้ภพพูดแล้วมันก็กอดผมจนแน่น


"เหี้ยภพ กอดแน่นไป อึดอัด" ผมบอกมัน ไอ้ภพก็เลยคลายอ้อมกอดของมันออก


"ไอ้ภูมิ" ไอ้ภพเรียกผม


"อือ มีไร"



"มึงไม่โกรธกูหรอว๊ะ"


"โกรธดิ กูโดนไล่ออกจากบ้านก็เพราะมึง แถมยังทำร้ายน้องกูผิดคนอีก" ผมบอกไอ้ภพ



"แล้ว มึงทำไมยอมมานอนกับกู" ไอ้ภพถามผม


"ก็...ไม่รู้ดิ แต่กูนอนแค่คืนนี้แหล่ะ พรุ่งนี้กูก็ไปละ" ผมบอกไอ้ภพ


"มึงจะไปไหนไอ้ภูมิ มึงต้องอยู่กับกูไปตลอดแหล่ะ อย่าลืมนะว่ามึงเป็นของกูแล้ว"



"มึงอย่ามามั่วนิ่มไอ้ภพ กูไม่ใช่ของมึง แค่ครั้งเดียว ถือว่ากูพลาดเองละกัน"



"งั้นเอาครั้งที่สองเลยมั๊ย มึงจะได้แน่ใจว่าเป็นของกูจริงๆ" ไอ้ภพพูดแล้วก็เอามือของมันเลื่อนมาบีบก้นผมเบาๆ


"ห่าภพ เอามือออกไปเลย กูนอนละเริ่มง่วงละ" ผมว่าไอ้ภพแล้วก็จะเขยิบตัวออกมานอนดีๆ

แต่ไอ้ภพรั้งตัวผมไว้ ให้นอนหนุนหน้าอกมันอยู่อย่างนั้น




.....ตอนเช้า ไอ้ภพปลุกผม แต่ผมไข้ขึ้น ตัวร้อนมาก ไอ้ภพเลยต้องเป็นเดือดเป็นร้อน ดูแลผม


"ไอ้ภูมิมึงอยู่คนเดียวก่อนได้ป่าว กูมีสอบตอนเช้าอ่ะ ต้องรีบไป" ไอ้ภพบอกผม


"มึงมีสอบทำไมไม่บอกกู เมื่อคืนมึงก็ไม่ได้อ่านหนังสือ" ผมว่าไอ้ภพ


"วิชาง่ายๆอ่ะ กูสอบได้อยู่ละ มึงไม่ต้องห่วงกูหรอก" ไอ้ภพบอกผม ก่อนที่มันจะรับโทรศัพท์ แล้วก็ออกจากห้องไป



ซักพักมันก็ขึ้นห้องมาพร้อมกับผู้หญิงคนนึง คงจะเป็นแฟนมันแน่ๆ แต่ทำไมมันกล้าพาขึ้นมาทั้งๆที่ผมอยู่ในห้อง


"ขอบใจมากนะส้ม" ไอ้ภพพูดขอบใจผู้หญิงคนนั้น แล้วมันก็รับถุงจากมือของส้มก่อนที่มันจะแกะโจ๊กในถุงมาให้ผม


"อ่ะ ลุกมากินโจ๊กก่อน จะได้กินยา" ไอ้ภพยกถ้วยโจ๊กมานั่งตรงหน้าผม


"ใครอ่ะภพ ส้มไม่เคยเห็นหน้าเลย" ส้มถามไอ้ภพ


"เดี๋ยวภพเล่าให้ฟังนะส้ม อย่าเพิ่งถามอะไรตอนนี้" ไอ้ภพบอกส้ม ส้มก็พยักหน้าเข้าใจ แล้วก็มองผมด้วยสายตาที่เป็นมิตร


ผมก็ส่งยิ้มกลับไปให้ส้ม


"กินเองได้ป่าว หรือต้องให้กูป้อน" ไอ้ภพถามผม


"กินเอง" ผมบอกไอ้ภพแล้วก็รับถ้วยโจ๊กมานั่งกิน ผมกินจนหมด ไอ้ภพก็เอายามาให้ผมกิน


"กินยาแล้วก็นอนพักซ๊ะนะ เดี๋ยวกูสอบเสร็จจะรีบกลับมาหา" ไอ้ภพบอกผม


"ป่ะส้ม..." ไอ้ภพเรียกส้ม แล้วก็พากันออกไปจากห้อง ผมก็นอนจนหลับไปด้วยฤทธิ์ยา


รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีก็ตอนที่ได้ยินเสียงไอ้ภพคุยโทรศัพท์นอกระเบียง จับใจความว่าเย็นนี้มันจะไปหาพี่สาวมันที่ร้าน
ผมรู้สึกดีขึ้น ก็เลยลุกขึ้นมานั่ง ไอ้ภพคุยโทรศัพย์เสร็จก็กลับเข้ามา


"อ่าว ตื่นละหรอ ดีขึ้นยัง" ไอ้ภพถามผมแล้วมันก็มานั่งข้างๆผมเอามือขึ้นมาแตะหน้าผากของผม


"ตัวเย็นละนี่ ดีขึ้นแล้วใช่ป่ะ" ไอ้ภพถามผม ผมก็พยักหน้าให้มัน


"อืม..ดีละ เดี๋ยวเย็นนี้ไปร้านพี่สาวกู ไปกินข้าวที่นั่นเลย จะได้ฝากมึงให้ทำงานที่นั่นด้วย" ไอ้ภพบอกผม


ผมอาบน้ำแต่งตัว ไอ้ภพก็พาซ้อนมอไซค์ของมัน พาไปที่ร้านอาหารเล็กๆครับ แต่จะว่าเล็กก็ไม่ใช่เพราะคนเต็มร้านเลยครับ
แสดงว่าร้านนี้อร่อยจริง ไอ้ภพพาผมเข้าไปในร้าน


"สวัสดีครับพี่" ไอ้ภพยกมือไหว้ผู้หญิงคนนึง ผมก็ยกมือไหว้ด้วย


"อ้าวภพ มากันละหรอ นี่หรอเพื่อนที่บอกว่าจะฝากทำงานที่นี่" ผู้หญิงคนนั้นถามไอ้ภพ


"ครับ"


"ไอ้ภูมิ นี่พี่พลอย พี่สาวกูเอง" ไอ้ภพแนะนำพี่สาวของมันให้ผมรู้จัก


"นี่ไอ้ภูมิ เอ่อ....เพื่อนภพเอง ฝากมันทำงานในร้านด้วยนะครับ" ไอ้ภพบอกพี่พลอย


"อื้มได้สิ" พี่พลอยบอกผมแล้วก็ยิ้มให้ผม ผมก็ยิ้มให้พี่พลอย


"ไปกินข้าวกันก่อน เดี๋ยวเรื่องทำงานค่อยคุยกันตอนร้านปิดละกัน" พี่พลอยบอกผมกับไอ้ภพ


....หลังจากนั้นผมกับไอ้ภพก็นั่งกินข้าวกัน จนร้านปิด พี่พลอยก็มาคุยรายละเอียดกับผม ให้ผมเป็นเด็กเสิร์ฟครับ
แล้วก็อาจจะให้เข้าไปช่วยงานครัวบ้าง ผมก็โอเคครับ พี่พลอยบอกว่าจะให้ผมเดือนละแปดพัน ผมดีใจมาก ซึ่งผมคิดว่ามันเป็นค่าจ้างที่เยอะมากนะครับ หลังจากคุยกับพี่พลอยเสร็จ ผมกับไอ้ภพก็ขอตัวกลับครับ เพราะตอนนั้นก็สี่ทุ่มกว่าๆแล้ว


ไอ้ภพไปเอารถมอไซค์ ส่วนผมเดินออกมารอมันหน้าร้าน


"พี่ภูมิ" มีเสียงคนเรียกผมแล้วก็วิ่งเข้ามากอดผม


เป็นไอ้ภีมน้องผมนั่นเอง


"เห้ย ภีม ไปไหนมาเนี่ยทำไมยังไม่เข้าบ้านอีกดึกแล้วนะ" ผมถามไอ้ภีม แต่อีกอารมณ์นึงก็ดีใจมากที่ได้เจอมัน


"กำลังจะกลับนี่หล่ะครับ รถหมดแล้วเลยต้องเดินกลับ ผมไปดูหนังบ้านเพื่อนมาอ่ะ"


"แล้วนี่บอกพ่อแม่ยังว่าจะกลับดึก" ผมถามมัน กลัวว่ามันจะโดนพ่อกับแม่ดุเอา


"บอกเรียบร้อยละครับ ว่าแต่พี่ภูมิ ทำไมผมติดต่อพี่ไม่ได้เลย พี่กลับบ้านกับผมนะ กลับไปอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมนะ"


ผมได้ยินไอ้ภีมพูดก็น้ำตาจะไหล นี่ผมออกจากบ้านมาแค่วันเดียวเอง มันก็ยังคิดถึงผม


"อ่ะนี่เบอร์โทรพี่ มีอะไรโทรมาได้นะ" ผมบอกไอ้ภีม


"พี่ภูมิ กลับบ้านกับภีมนะพี่ พ่อกับแม่คงหายโกรธแล้วหล่ะ" ไอ้ภีมอ้อนผมให้กลับบ้าน



"ป่ะไอ้ภูมิ" ไอ้ภพขับมอไซค์มาจอดแล้วก็เรียกผม


ไอ้ภีมพอหันไปเห็นไอ้ภพมันก็รีบวิ่งมาหลบอยู่ข้างหลังผม


"เค้าจะมาหาเรื่องเราหรอพี่" ไอ้ภีมถามผมเบาๆ มันคงกลัวไอ้ภพ


"ภีม" ไอ้ภพเรียกชื่อไอ้ภีม


ไอ้ภีมก็กอดผมแน่นเพราะความกลัว


ไอ้ภพลงจากรถแล้วเดินมาหาผมกับไอ้ภีม มันนั่งยองๆแล้วก็เอามือไปจับแขนไอ้ภีม ไอ้ภีมก็ยิ่งกอดผมแน่น


"ภีม พี่ขอโทษนะ ที่ทำร้ายเราวันนั้น" ไอ้ภพบอกไอ้ภีม ไอ้ภีมก็มองหน้าผม สีหน้ามัน งงๆ


"พี่ไม่รู้จะชดใช้ความผิดยังไง ทำให้ภีมต้องเจ็บ ไอ้ภูมิก็โดนไล่ออกจากบ้าน" ไอ้ภพพูด


"ไม่ต้องห่วงไอ้ภูมินะ พี่จะดูแลมันเอง" ไอ้ภพบอกไอ้ภีม ไอ้ภีมก็ปล่อยแขนที่กอดผมอยู่แล้วมันก็หันไปมองไอ้ภพ


"ผมหายเจ็บแล้วครับพี่" ไอ้ภีมบอกไอ้ภพแล้วก็ยิ้ม ผมเองก็ยิ้มไปด้วย แต่สีหน้าไอ้ภพก็ยังดูสำนึกผิดอยู่ดี



"ป่ะ เดี๋ยวพี่ไปส่งบ้านนะดึกละ" ไอ้ภพพูด ก่อนที่มันจะให้ผมกับไอ้ภีมซ้อนมอไซค์พาไปส่งบ้าน


ถึงหน้าบ้านผมลงจากรถเดินมาส่งไอ้ภีมที่ประตูหน้าบ้าน


"ภีม อย่าบอกพ่อกับแม่นะว่าเจอพี่ ไปเข้าบ้านได้ละดึกละ" ผมบอกไอ้ภีมก่อนที่มันจะเข้าบ้าน ไอ้ภีมก็หันมาพยักหน้ากับผม
แล้วก็เข้าบ้านไป....

[❣☾月亮☽❣]

ขอบคุณค่ะ.      

สงสารภูมิจังแต่ได้ทำงานก็ดีแล้วว่าแต่จะส่งตัวเองเรียนเหรอ
แล้วส้มนี่คือ?

[iceman555]

สงสารภูมิๆๆๆ

[HISY]

ภพภูมิมุ้งมิ้งจัง

[boobooboo]

แหวว เชียวนะ

[ciaiwpot]

ภูมิจ้าาาาาา
หนูน่าสงสาร

[Kawaii]

เย้ มาต่อแล้ว

ภพ ภูมิ มุ้งมิ้งจริง นี่ภูมิเริ่มชอบภพแล้วอ่ะดิ
ตอนภีมแอบข้างหลังพี่เพราะเจอภพดูน่ารักดี
ขอบคุณคนเขียนนะมาต่อไวมาก

[analogue]

เอาใจช่วยนะ

[pannuna]

รู้สึกหมั่นไส้ภีม555

[ฟูจิซัน]

ตอนที่.5 : ไม่อยู่กับภพ

--------------------------------------

...หลังจากส่งไอ้ภีมเข้าบ้านไปแล้ว ผมกับไอ้ภพก็กลับมาที่หอครับ ก่อนจะถึงหอผมบอกให้ไอ้ภพช่วยขี่รถพาผมไปหาหอใหม่
จะได้ดูว่าหอไหนมีห้องว่างบ้าง พรุ่งนี้จะได้มาถามเรื่องค่าห้องพัก ผมเองไม่อยากรบกวนไอ้ภพ ถึงแม้ว่ามันจะเต็มใจให้ผมอยู่ด้วยก็เหอะ


"ไอ้ภพ อย่าเพิ่งเข้าหอได้ป่ะ" ผมสะกิดบอกไอ้ภพ


"ได้ดิ แต่นี่ดึกแล้วมึงจะไปไหนว๊ะ"


"เอ่อ...มึงช่วยพากูขี่วนๆดูหอพักในซอยหน่อยดิ เผื่อหอไหนว่างพรุ่งนี้กูจะได้มาถามเรื่องค่าห้อง" ผมบอกไอ้ภพ



....ไอ้ภพได้ยินมันก็จอดรถเลยครับ แล้วก็หันมามองหน้าผม


"กูบอกว่าให้มึงอยู่กับกูไงไอ้ภูมิ" ไอ้ภพบอกผมพร้อมกับจ้องหน้าผม


"เอ่อ....กู..." ผมก้มหน้าหลบสายตาของมัน ไม่รู้จะพูดยังไง


"นี่กูคิดว่ากูกับมึงคุยกันรู้เรื่องแล้วนะเนี่ย แล้วทำไมมึงยังจะ...เฮ้อ ไอ้ภูมิมึงนี่นะ" ไอ้ภพว่าผมพร้อมกับถอนหายใจออกมา


ผมก็ก้มหน้านิ่ง ผมรู้ว่ามันหวังดีกับผม มันเต็มใจให้ผมไปอยู่ด้วย แต่ผมก็เกรงใจมันอยู่ดี


"ทำไมมึงไม่อยู่กับกู" ไอ้ภพถามผม


"เอ่อ คือกู...กูเกรงใจมึงอ่ะ มึงช่วยกูเยอะแล้ว ไหนจะหางานให้กูทำอีก" ผมเงยหน้ามาบอกไอ้ภพ



"เรื่องแค่นี้ มันไม่เท่ากับที่กูทำกับมึงเลยนะไอ้ภูมิ มึงต้องโดนไล่ออกจากบ้านก็เพราะกู"



"แล้วนี่เงินก็ยังไม่มีซักบาท มึงจะเอาที่ไหนไปจ่ายค่าหอ"



"หอแถวๆนี้ราคาถูกๆก็มี กูยังพอมีจ่ายได้" ผมบอกมัน


"แล้วเดือนนี้มึงจะเอาตังค์ที่ไหนใช้ จ่ายค่าหอก็หมดแล้วมั้งไอ้ที่มึงมีติดตัวมาอ่ะ" ไอ้ภพบอกผม ผมก็นิ่งๆไป

 

ก็จริงของมัน เพราะตอนนี้ผมมีเงินติดตัวอยู่ห้าพันกว่าบาทเอง แค่ค่ามัดจำหอก็คงจะหมดแล้ว


"เอางี้ เดือนนี้มันเหลืออีกสิบห้าวัน มึงอยู่กับกูก่อน ไว้ได้เงินเดือนจากร้านพี่กูค่อยไปหาหอใหม่
เดือนนี้คงได้ไม่เต็มแปดพันหรอก เพราะทำงานไม่กี่วันเอง มึงอยากไปอยู่คนเดียวกูก็ตามใจ
ไม่รั้งมึงไว้ละ เอาที่มึงสบายใจเลย" ไอ้ภพบอกผม


ผมก็ยิ่งรู้สึกผิด เพราะรู้ว่ามันเจตนาดี แต่ผมกลับปฏิเสธน้ำใจของมัน



"อ่าวเงียบ มึงจะเอาไง" ไอ้ภพถามผม


"อือ อยู่กับมึงก่อนก็ได้" ผมบอกไอ้ภพ


"เออ ก็แค่นี้แหล่ะ ให้มันเข้าใจอะไรง่ายๆแบบนี้สิว๊ะ" ไอ้ภพบอกผมแล้วก็หันหลังกลับไปสตาร์ทรถ พาผมกลับไปที่ห้อง


////ภพหันกลับมาพร้อมกับถอนหายใจ....ต่อไปนี้มีเวลาแค่สิบห้าวันที่จะได้อยู่กับภูมิแต่หลังจากนั้น...ไม่รู้...ภพอาจจะไม่ให้ภูมิออกไปหาหอใหม่อย่างที่พูดไว้...หรือภพกำลังตกเป็นทาสของความรัก!!////


....ไอ้ภพจอดรถที่หน้าเซเว่น


"หิวหว่ะ มึงจะกินไรป๊ะ" ไอ้ภพถามผม


"ไม่อ่ะ มึงไปเหอะ กูรออยู่ข้างนอกละกัน" ผมบอกไอ้ภพ


"เออ งั้นเฝ้ารถให้ดีๆหล่ะ" ไอ้ภพพูดแล้วก็เอามือมาเขย่าหัวผม


"เหี้ยภพ กูไม่ใช่หมานะเว๊ย รีบไปเลยมึงอ่ะ" ผมด่าไอ้ภพพร้อมกับเอามือปัดมือมันออกจากหัว ไอ้ภพก็ยิ้มๆแล้วก็เข้าเซเว่นไป



"อ้าวภูมิ วันนี้ทำไมไม่ไปเรียนอ่ะ"


ผมหันไปมองตามเสียงนั้น ก็เห็นขจีกับรัศมีเดินมาด้วยกัน ทั้งสองคนเป็นเพื่อนที่เรียนสาขาวิชาเดียวกับผม อ่อ...ผมลืมบอก ผมเรียนคณะวิทยาศาสตร์นะครับ ส่วนไอ้ภพมันเรียนคณะวิศวะฯ


"เอ่อ ภูมิไม่สบายอ่ะ แต่ตอนนี้ดีขึ้นแล้ว มีการบ้านอะไรมั๊ย" ผมถามทั้งสองคน


"ไม่มีนะ แต่พรุ่งนี้ภูมิต้องไปเรียนด้วยนะ เพราะรุ่นพี่จะคุยเรื่องไปรับน้องสาขาอ่ะ" ขจีบอกผม


"อ่อๆ อื้ม ไปสิ พรุ่งนี้ภูมิไปเรียน เจอกันนะ"



"จ๊า...มีแต่คนคิดถึงหน้าหล่อๆของภูมิ พวกเบียร์กับมาร์กก็ถามหา มันติดต่อภูมิไม่ได้อ่ะ" รัศมีบอกผม ไอ้เบียร์กับไอ้มาร์กเป็นเพื่อนผู้ชายที่ผมพอจะสนิทในสาขาวิชา


"พอดีภูมิเปลี่ยนเบอร์โทรอ่ะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ภูมิไปบอกพวกมันเอง" ผมบอกทั้งสองคนแล้วก็ยิ้มให้



"ป่ะไอ้ภูมิ เรียบร้อยละ นี่กูซื้อแซนวิชมาให้มึงด้วย เผื่อตอนดึกมึงหิวจะได้ไม่ร้องหาของกิน" ไอ้ภพออกจากเซเว่นมาแล้วก็ยกถุงแซนวิชให้ผมดู แต่พอมันเห็นว่าผมอยู่กับขจีแล้วก็รัศมีมันก็ชะงักไป



"ภพ วิศวะ...นี่ทำไมภูมิมาอยู่กับภพได้อ่ะเนี่ย" ขจีถามผม ทั้งสองสาวมองไอ้ภพไม่ละสายตา ก็แน่หล่ะครับเพราะไอ้ภพมันป๊อบปูล่าจะตาย ในบรรดาปีหนึ่งเนี่ยไม่มีใครไม่รู้จักมันครับ ดีกรีรองอันดับหนึ่งเดือนมหาวิทยาลัยขนาดนั้น ไม่แปลกที่ใครๆก็กรี๊ดไอ้ภพ


"เอ่อ... เดี๋ยวพรุ่งนี้ภูมิเล่าให้ฟังนะขจี รัศมี ไปก่อนนะเจอกันครับ" ผมบอกทั้งสองคนแล้วก็รับดึงแขนไอ้ภพไปที่มอไซค์

ไอ้ภพก็ตามผมมาด้วยความ งงๆ


"เดี๋ยวก่อน มึงจะลากแขนกูมาทำไมเนี่ย" ไอ้ภพถามผม


"กูขี้เกียจตอบคำถามเพื่อนอ่ะ ป่ะรีบกลับเถอะ" ผมบอกไอ้ภพ


...ไอ้ภพมองหน้าผม แล้วมันก็ส่ายหัว วางถุงของกินที่ตะกร้ารถ แล้วก็สตาร์ทรถพากันกลับหอครับ


ขึ้นมาบนห้องไอ้ภพ ผมก็ไปอาบน้ำ เพราะรู้สึกง่วงมาก ส่วนไอ้ภพก็นั่งกินบรรดาของที่มันซื้อมาแหล่ะครับ


ผมอาบน้ำเสร็จ ออกมาไอ้ภพก็เปิดทีวี คงจะดูบอล


"มึงดูบอล พรุ่งนี้ไม่มีเรียนหรอ" ผมถามไอ้ภพ


"มี แต่นี่เพิ่งห้าทุ่ม นอนหนึ่งตีสองกูก็ตื่นไหว ไม่ต้องห่วงกูหรอก" ไอ้ภพบอกผม ตามันก็ดูบอลไปตามเรื่องของมัน


"เออ งั้นกูนอนก่อนนะ ง่วงหว่ะ"



"งั้นเดี๋ยวกูดูในโน๊ตบุ๊คก็ได้ ใส่หูฟังมึงจะได้ไม่รำคาญ" ไอ้ภพบอกผมแล้วมันก็ปิดทีวี


"เฮ้ย ไม่ต้องทำขนาดนั้น ดูไปเถอะ กูนอนได้" ผมบอกไอ้ภพ



....ไอ้ภพก็มองหน้าผม ผมก็มองหน้ามัน ไอ้ภพเดินเข้ามาหาผม แล้วก็นั่งบนเตียงข้างๆผม มันเอามือมาประคองหน้าผมให้หันไปหามัน


"ไอ้ภูมิ" ไอ้ภพเรียกผมแล้วก็ยื่นหน้าเข้ามาประทับริมฝีปากจูบผม



ผมผลักหน้าอกไอ้ภพออกเพราะรู้สึกหายใจไม่ทัน


"ไปดูบอลมึงเลย มึงนี่ฉวยโอกาสตลอดนะ" ผมด่าไอ้ภพแล้วก็นอนหันหลังให้มัน


ไอ้ภพยิ้ม แล้วก็ลุกไปเปิดทีวีดูบอลต่อ ส่วนผมก็นอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลียครับ อาจจะเพราะเพิ่งฟื้นไข้ด้วย


มารู้สึกตัวอีกทีก็ตอนที่รู้สึกอึดอัด ผมตื่นมาก็พบว่า ไอ้ภพนอนกอดผมอยู่ครับ ผมค่อยๆเอาแขนมันออก ไอ้ภพมันก็ยิ่งกอดผมแน่นขึ้นไปอีก


"อือ นอนเฉยๆดิว๊ะ" ไอ้ภพพูด แถมยังเอาขามันมาก่ายผมอีก



"ไอ้ภพ กูอึดอัด" ผมบอกมันแล้วก็พลักตัวมันออก


...ไอ้ภพมันก็มองหน้าผมแบบอารมณ์เสียๆ แล้วก็จิ๊จะปากไปตามเรื่องของมัน


"เออ ไม่กอดก็ได้ว๊ะ" ไอ้ภพว่าผมแล้วก็นอนหันหลังให้ผม


"ไอ้ภพ" ผมเรียกไอ้ภพ มันก็หันหน้ามามองผม


"มีไรอีก กูจะนอนละ" ไอ้ภพบอกผม


"ฝันดีนะมึง" ผมบอกไอ้ภพ


"เออ ฝันดี" ไอ้ภพบอกผมแล้วมันก็หันกลับไปนอน



.....ตอนเช้า ผมกับไอ้ภพออกไปเรียนพร้อมกัน ไอ้ภพไปส่งผมที่คณะ ผมเดินเข้าคณะไปก็เจอกับไอ้มาร์กกับไอ้เบียร์พอดี


"เฮ้ยไอ้ภูมิ" ไอ้มาร์กโบกมือเรียกผม


ผมยิ้มให้มันสองคนแล้วก็เดินไปหามัน



"เมื่อวานมึงหายหัวไปไหนมาเนี่ย โทรหาก็ปิดเครื่อง" ไอ้เบียร์ต่อว่าผม


"เอ่อ กูมีปัญหานิดหน่อยหว่ะ แล้วก็เปลี่ยนเบอร์ด้วย อ่ะนี่มึงเมมเบอร์ใหม่ไว้ดิ" ผมบอกไอ้มาร์กกับไอ้เบียร์


"เออ แล้วน้องมึงเป็นไงบ้างว๊ะ โดนพวกไอ้เหี้ยภพซ้อมวันนั้นอ่ะ" ไอ้เบียร์ถามผม


"ไม่เป็นไรแล้วหล่ะ"


"เหี้ย มันทำน้องมึงทำไมว๊ะ เรื่องไรว๊ะ พวกเหี้ยนั่นแม่งเก่งแต่กับเด็ก"



"มันทำร้ายผิดคน"


"เฮ้ย จริงดิ เป็นไปได้หรอว๊ะ ทำร้ายผิดคน"



"อือ"


"เลวเหี้ยๆ อย่าให้กูเจอนะไอ้ภพ" ไอ้มาร์กพูดด้วยความโมโห


"เออ แล้วมึงเป็นไงบ้าง" ไอ้เบียร์ถามผม


"กูแย่กว่าอีก โดนไล่ออกจากบ้าน" ผมบอกมันสองคน


"เฮ้ย ไอ้ภูมิ จริงหรอว๊ะ แล้วมึงไปอยู่ที่ไหน อยู่กับใคร" ไอ้มาร์กถามผม


"มึงไปอยู่กับพวกกูก็ได้นะไอ้ภูมิ"


"เออใช่ ไปอยู่กับพวกกูเนี่ย ไม่ต้องเกรงใจ เราเพื่อนกัน"



"อืม ขอบใจนะพวกมึง กูกำลังหาหอใหม่อยู่อ่ะ"


"แล้วมึงไม่คิดจะกลับบ้านหรอว๊ะ" ไอ้มาร์กถามผม


"ไม่อ่ะ" ผมส่ายหัวแล้วก็ตอบไอ้มาร์ก


"เออ ไม่เป็นไรนะมึงอย่าคิดมาก มีอะไรให้พวกกูช่วยก็บอกนะ" ไอ้มาร์กกับไอ้เบียร์บอกผม


"อืม ขอบใจมากนะพวกมึง ป่ะเข้าเรียนกันเถอะ" ผมบอกสองคนนั้นแล้วก็พากันเดินไปเรียน



.....หลังจากเรียนเสร็จภาคเช้า รุ่นพี่ก็เข้ามาประชุมพวกผม บอกว่าวันเสาร์นี้จะมีการรับน้องสาขาวิชา ให้ทุกๆคนเตรียมตัว ใครจะไปหรือไม่ไปก็ขอคำตอบในวันพรุ่งนี้


ผมเองก็กังวล เพราะว่า วันเสาร์-อาทิตย์ ก็ต้องไปทำงานที่ร้านพี่สาวไอ้ภพด้วย ถ้าผมไปรับน้องก็ต้องขาดงานแน่ๆ ผมจะทำยังไงดี เฮ้ออออ...



"ภูมิ ไปรับน้องด้วยกันนะ" รัศมีบอกผม


"ครับ รัศมี เดี๋ยวภูมิคิดดูก่อนนะ อาจจะติดธุระอ่ะ"


"มึง ห้าม ติด ธุระ มึง ต้อง ไป ไอ้ ภูมิ" ไอ้เบียร์เน้นคำพูดบอกผม


"เออๆ เดี๋ยวกูมาให้คำตอบพรุ่งนี้ละกัน" ผมตอบไอ้เบียร์



"เออ ไปให้ได้นะมึง" ไอ้มาร์กบอกผมแล้วก็เดินมาตบไหล่ผม



"เดี๋ยว ภูมิยังไม่ได้บอกพวกเราเลยว่า เมื่อคืนภูมิไปอยู่กับภพได้ยังไง" ขจีถามผม


พวกไอ้เบียร์ไอ้มาร์กก็ทำหน้า งงๆกัน


"ขจีว่าไรนะ ไอ้ภูมิเนี่ยอ่ะนะไปอยู่กับไอ้ภพ" ไอ้มาร์กถามขจี


"อื้ม ใช่ ก็เมื่อคืนอ่ะ ขจีกับหมีไปเจอภพกับภูมิที่เซเว่นน่ะสิ" ขจีบอกไอ้มาร์ก


"ไอ้ภูมิ มึงต้องตอบคำถามขจีแล้วหล่ะ" ไอ้มาร์กหันมาบอกผม



"เอ่อ....เรื่องมันยาวหว่ะ เอาไว้เดี๋ยวถ้าพร้อมเมื่อไหร่กูจะเล่าให้ฟังละกันนะ"


"นะครับ ขจี รัศมี เอาไว้ภูมิพร้อม ภูมิจะเล่าให้ฟังนะครับ" ผมบอกขจีกับรัศมี ทั้งสองคนก็พยักหน้าเข้าใจ



....หลังจากเรียนเสร็จตอนเย็น ไอ้ภพก็โทรมาบอกผมว่า มันจะมารอรับผมที่หน้าคณะ ผมเลยบอกมันว่าไม่ต้องมา เดี๋ยวผมนั่งรถสองแถวไปที่ร้านเอง ให้มันไปรอที่ร้าน ไอ้ภพมันก็โอเค ผมก็โล่งใจ ดีหน่อยที่ครั้งนี้มันพูดง่ายไม่ดื้อจะมารับผม ผมไม่อยากให้มันมารับผมเพราะเดี๋ยวไอ้มาร์กกับไอ้เบียร์เห็นเข้าจะเป็นเรื่อง


..ผมนั่งรถสองแถวไปลงหน้าร้านพอดี ก็เข้าไปในร้านไม่เห็นเจอไอ้ภพ ผมเจอพี่พลอย วันนี้พี่พลอยไม่ให้ผมทำอะไรมากเพราะมาวันแรก ก็ได้แต่ดูๆคนอื่นทำงาน แล้วก็หัดรับออร์เดอ มีลูกค้าหลายโต๊ะที่เป็นนักศึกษา พอผมไปรับออเดอร์ก็มองๆแล้วก็ยิ้มๆให้ผม ก็แน่หล่ะผมเองก็หน้าตาดีไม่แพ้ไอ้ภพหรอกครับ^^


ซักพักไอ้ภพก็เข้ามาในร้านครับ คนยิ่งมองกันใหญ่ เพราะไอ้ภพอย่างที่เรารู้ๆกันว่าดีกรีรองเดือนมหาวิทยาลัย หล่อ โปรไฟล์ดี
แต่นิสัยก็อย่างที่เห็นๆหล่ะครับ ไม่รู้ว่าดี หรือ ไม่ดี


ผมรับออเดอร์เสร็จเข้ามาหลังร้านก็เจอไอ้ภพ มันหยิบใบสั่งอาหารจากมือผมยื่นให้พนักงานคนอื่นไป แล้วมันก็ดึงตัวผมไว้


"มีไรเนี่ย กูจะทำงาน" ผมถามไอ้ภพ


"กูจะถามว่าเป็นไงบ้าง เริ่มงานวันแรก"


"เอาไว้ไปคุยที่ห้องก็ได้" ผมบอกมัน


"เออๆ มึงนี่นะขัดใจกูตลอด" ไอ้ภพว่าผม


"อ้าว มาตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ยภพ นี่จะกินไรกันก็สั่งได้เลยนะ เดี๋ยวของหมด ภูมิโชคร้ายที่มาทำงานวันแรกคนก็เยอะเลย วุ่นวาย" พี่พลอยบอกผมแล้วก็ยิ้มให้ผม


"โชคดีต่างหากหล่ะ นี่ไงเจอแล้วแมวกวัก มันมาวันแรกคนก็เยอะซ๊ะขนาดนี้" ไอ้ภพว่าผมเป็นแมวกวักแล้วมันก็หัวเราะ


ผมก็ขำๆไปกับมัน พี่พลอยมองผมกับไอ้ภพแล้วก็ยิ้มๆด้วยความเอ็นดู หลังจากนั้นผมก็ไปฝึกงานกับพี่ๆพนักงานในร้านต่อ ไอ้ภพก็นั่งรอผมอยู่ที่เคาเตอร์ บางทีมันก็เดินไปเสิร์ฟอาหารเอง เพราะอย่างที่บอกวันนี้วุ่นวายมากจริงๆ คนแน่นร้าน


สี่ทุ่มครึ่ง หลังจากปิดร้านแล้ว ผมกับไอ้ภพก็พากันกลับหอครับ ผมสองคนยังไม่ได้กินข้าวเย็นเลย


"ไอ้ภูมิไปหารัยกินกันก่อนป่ะ เดี๋ยวกูเลี้ยงเอง ฉลองที่มึงได้งานทำไง" ไอ้ภพบอกผม


"อื้ม เอาดิ กินไรอ่ะ หิวเหมือนกัน" ผมบอกไอ้ภพแล้วก็เอามือลูบๆท้อง



"ได้ครับ เดี๋ยวพี่ภพจัดให้ ไปกินเย็นตาโฟร์กันดีกว่า ร้านนี้อร่อย" ไอ้ภพบอกผม


แล้วมันก็พาผมไปร้านเย็นตาโฟร์ที่มันว่า ผมกับมันสั่งก๋วยเตี๋ยวมานั่งกินกัน


"ไอ้ภพ" ผมเรียกไอ้ภพ จะบอกมันเรื่องที่ต้องไปรับน้องสาขาวิชา


"มีไร" ไอ้ภพเงยหน้าถามผม ปากมันเต็มไปด้วยเส้นก๋วยเตี๋ยว  ผมเห็นแล้วก็ขำมัน ฮ่าๆ



"หัวเราะกูอีก มีไรก็พูดมา" ไอ้ภพว่าผม


"เอ่อ คือ เสาร์-อาทิตย์นี้ สาขาวิชากูมีไปรับน้องอ่ะ" ผมบอกไอ้ภพ


"อืม มึงก็ไปดิ"



"แล้วงานที่ร้านอ่ะ กูไม่อยากขาดงานอ่ะเพิ่งจะได้ทำ เกรงใจพี่พลอย" ผมบอกไอ้ภพ


"มึงไม่ต้องคิดมาก เดี๋ยวกูบอกพี่ให้เอง กิจกรรมคณะมึงต้องไป" ไอ้ภพบอกผม



ผมก็พยักหน้าให้ไอ้ภพ ดีที่มันยังเข้าใจผม ลึกๆมันก็เป็นคนดีเหมือนกันนะเนี่ย....ไอ้ภพ ผมคิดในใจแล้วก็นั่งมองไอ้ตี๋ที่นั่งกินก๋วยเตี๋ยวอยู่ตรงหน้าของผม.....

----------------------------------------------------

ขอบคุณมากๆนะครับ สำหรับคำคอมเม้นจากคนอ่านทุกๆคนที่เข้ามาติดตาม ภพภูมิ ขอบคุณนะครับ^^

[iceman555]

ภพก็น่ารกนะ อิอิ ภูมิใจอ่อนเหอะ อิอิ

[❣☾月亮☽❣]

ใครจะเป็นทาสรักก่อนกันน้อ
รำคาญเขียนแบบนี้ค่ะ

[ฟูจิซัน]

ใครจะเป็นทาสรักก่อนกันน้อ
รำคาญเขียนแบบนี้ค่ะ

ขอบคุณครับ. แก้ไขแล้วนะครับ^^

[ciaiwpot]

ภพน่ารักนะเนี่ย

[Kawaii]

ภพน่ารักอ่ะ ดูไม่มีพิษมีภัย
ภูมิ อย่าทิ้งภพนะ เค้ารักจริงนะนั่น
 

[analogue]

เริ่มหวานกันแล้ว

[lazyishappy]

รักกันๆ