ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg][UP#CH15 End P.7]24/1/59
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg][UP#CH15 End P.7]24/1/59  (อ่าน 72618 ครั้ง)

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3


ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร . หมายเลข IP ของทุกโพสต์จะถูกบันทึกเพื่อใช้เป็นหลักฐาน
ในความเป็นจริงเป็นไปได้ยากมากที่จะให้แต่ละคนมีความคิดเห็นตรงกันทั้งหมด   คนเรามากมายต่างความคิดต่างความเห็น เติบโตมาภายใต้ภาวะแวดล้อมต่างกันการแสดงความคิดเห็นที่แตกต่าง   จึงควรทำเพื่อให้เกิดความเข้าใจกัน แบ่งปันประสบการณ์และมิตรภาพเพื่ออาจเป็นประโยชน์ในการใช้ชีวิต  และไม่ว่าจะอย่างไรก็ควรเคารพในความคิดเห็นที่แตกต่างของบุคคลอื่นช่วยกันสร้างให้บอร์ดนี้มีแต่ความรักนะครับ   

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น   ก็ประมาณอย่าทำให้กระทุ้กลายพันธุ์ห้ามเอาเรื่องส่วนตัวมาปรึกษาพูดคุยกันโดยที่ไม่เกี่ยวพันกับเรื่องในกระทู้นิยาย  ถ้าจะวิจารณ์หรือแสดงความคิดเห็นทุกคนมีสิทธิแต่ขอให้ไปตั้งกระทู้ที่บอร์ดอื่นที่ไม่ใช่ที่นี่นะครับ

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้    ถ้าจะพูดคุยกันมากขึ้นแนะนำให้ไปตั้งกระทู้ใหม่ที่ห้องพูดคุยทั่วไป และลงลิงค์จากนิยายไปยังกระทู้พูดคุยกับแฟนคลับนิยายในรีพลายแรกด้วยนะครับ เพราะการที่คนเขียนและแฟนคลับพูดคุยกันมากทำให้หานิยายที่จะอ่านยาก ไม่เจอ ลำบากกับคนที่ไม่ได้เข้ามาตามอ่านทุกวัน

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว หากนักเขียนท่านใดได้พิมพ์เล่มกับสำนักพิมพ์ ต้องการลบเรือ่งบางส่วนออก โดยเฉพาะไคลแม๊ก หรือตอนจบที่สำคัญ ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ... 
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง 
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเดี๋ยวอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin



##############################

"อีกระเทย อย่ามาเตะต้องกันกู ขยะแขยง"

"มึงจะทำแท้งมั้ย"

"ร่าน"

"มึงชอบแย้งผัวชาวบ้านหรอ"

"ถ้ามึงไม่ทำแท้งเดี๋ยวกูทำเอง"

"มารชีวิตกูจริงๆ"

***************************************

สวัสดีครับ มารู้จักกันก่อนเนอะ

ชื่อกุ๊กครับ

พึ่งเคยแต่งนิยายดราม่า Mpreg เป็นเรื่องแรก และเป็นหน้าใหม่มากๆ ของเล้าเนาะ เรื่องนี้ไม่ได้แต่งขึ้นมาจากความจริงแต่อย่างใดครับ เป็นแค่มโนของเราล้วนๆ เลยครับ


ยังไงก็ฝากนิยายเรื่องนี้ด้วยนะครับ^^

ป.ล.ทำเสียไปกระทู้หนึ่ง เสียดายยยยToT
Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 24-01-2016 12:22:40 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา

นายน้อยลูกกุ๊ก


กล่าวนำ

การที่เราได้เกิดมาบนโลกใบนี้ได้ ผมคิดเสมอว่ามันชั่งเป็นเรื่องที่โชคดีมากๆ ที่พ่อแม่ของผมได้คอยเลี้ยงดูฝูมฝักตั้งแต่ผมยังอยู่ในท้องจนเติบใหญ่มาได้จนถึงตอนนี้ ถึงแม้ว่าพวกท่านจะจากผมไปได้หลายปีแล้วก็ตาม

ผมจะไม่ขอโทษโชคชะตาที่ลิขิตชีวิตของผมให้เป็นไปในรูปแบบนี้

ผมจะไม่โทษใครหรืออะไร ที่ทำให้ชีวิตของผมเกิดมาลำบากยากเข็ญแบบนี้

แต่ว่านะความจริงแล้วผมควรจะโทษตัวเองมากกว่าดีกว่า ที่เลือกก้าวเดินมาในเส้นทางสายนี้

เส้นทางของ 'มือที่สาม'

เพราะแอบรักเพื่อนสนิทคนหนึ่งมาก มากจนอยากจะเอามาครอบครอง ทำให้ผมใช้วิธีชั่วๆ ในการ 'แย่ง' ตัวเขามาเป็นของผม เพียงคนเดียว ถึงแม้ว่าเขาคนนั้นจะมีแฟนอยู่แล้วก็ตาม...

"นี่เต้ เอ่อ...จะเข้าไปจริงๆ หรอ"  ผมอิดออดกับ 'เต้' เพื่อนสนิทที่ผมแอบคิดไม่ซื่อด้วยอย่างเสแสร้ง ผมมองร้านเหล้าที่เต็มไปด้วยผู้คนที่สร้างปลดปล่อยอารมณ์และผ่อนคลายความเครียดจากการทำงานทั้งอาทิตย์ในวันศุกร์นี้ อย่างหมายมาด ทุกอย่างเป็นไปตามแผนของผมที่วางแผนเอาไว้ทุกอย่าง

คิดไม่ผิดจริงๆ ที่แกล้งพูดเรื่องร้านเหล้าบรรยากาศดีที่เปิดใหม่ใกล้ห้องเช่าโทรมๆ ที่ผมพักอาศัยอยู่ ผมรู้อยู่แล้วล่ะว่าเต้จะต้องอยากมาเพราะเต้เป็นคนอยากรู้อยากลอง ร้านเหล้า ผับ บาร์ต่างๆ ในละแวกนี้ ที่ที่เต้ไม่เคยไปนั้นไม่มี

 เต้เป็นผู้ชายรูปร่างสูงใหญ่เกินเด็กม.6 มาก ความสูงที่มากกว่า 184 เซนติเมตรเข้ากันได้ดีกับผิวสีแทนอย่างคนออกกำลังกายกลางแจ้งเป็นประจำ ประกอบกับโครงหน้าเรียวยาว ดวงตาสีสนิมคมกริบ จมูกโด่งสวย รับกับริมฝีปากหนาหยึกลึกสีแดงสดได้อย่างลงตัว จึงไม่แปลกที่เต้จะเจ้าชู้ คนหล่อมักเจ้าชู้ นี่คือเรื่องจริงอย่างหนึ่งที่ผมค้นพบ หลังจากที่เจอกับได้ไม่ถึงปี

แต่เหตุผมที่ผมออกมาทำเรื่องชั่วๆ อย่างการ 'มอมเหล้า' เต้นั่นไม่ใช่เพราะเต้เจ้าชู้ แต่เป็นเพราะเต้เลิกเจ้าชู้ต่างหาก

ถามว่าทำไมน่ะหรอ เต้เลิกเจ้าชู้มันไม่ดีตรงไหน ทำไมผมต้องทำเรื่องต่ำช้าอย่างนี้เพราะเต้เลิกเจ้าชูด้วย

นั่นก็เพราะว่าการที่เต้เจ้าชู้แสดงให้เห็นว่าเต้ยังไม่ถูกใจใคร และยังไม่คิดจะหยุดตัวเองที่ใคร ดังนั้นก็ถือว่าผมยังมีสิทธิอยู่ จริงมั้ย

แต่ระยะนี้ เต้ดูเจ้าชู้น้อยลงไม่ค่อยควงคนอื่นเลย นับตั้งแต่วันที่เต้ได้พบกับ 'แพร' สาวสวยจากโรงเรียนสตรีไม่ใกล้โรงเรียนชายที่ผมกับเต้เรียนอยู่เท่าไหร่

เต้เริ่มออกไปเที่ยวกับเพื่อนน้อยลง และให้ความสำคัญกับแพรมากขึ้น จนวันหนึ่งเต้ก็เดินจับมือกับแพรมาบอกผมว่าคบกับแพรอยู่ ทั้งคู่เป็นแฟนกัน ไม่ใช่คู่ควงเหมือนคนอื่นๆ ที่ผ่านมา!

เหตุการณ์ครั้งนี้ทำให้ผมรู้ว่า ถ้ายังไม่ทำอะไรอีกผมจะต้องเสียเต้ไปแน่ๆ ซึ่งนั่นมันเป็นเรื่องที่ผมยอมไม่ได้

วันนี้เต้ดื่มเหล้าไปหลายแก้วจากการขยั้นขยอของผมเอง เรามาที่นี่กันแค่สองคนไม่ได้ชวนเพื่อนคนอื่นมาอีก

จนเมื่อเวลาผ่านเลยไปจนถึงช่วงสี่ทุ่ม เต้ก็เมาได้ที่แล้ว ผมจึงจัดการเช็คบิลล์แล้วหิ้วปีกเต้กลับไปที่ห้องของผมอย่างกระหยิ่มกระย่องในใจ

พอมาถึงห้องผมก็เริ่มยั่วยวนเต้อย่างเนียนๆ จนเต้เกิดอารมณ์ร่วมขึ้นมา และเป็นฝ่ายรุกผมซะเอง

กว่าไฟปรารถนาของเราทั้งสองจะมอดดับลง ก็เข้าเช้าวันใหม่แล้ว

ผมและเต้หลับไปเพราะความเหนื่อยล้า ใบหน้าของผมประดับด้วยรอยยิ้มอย่างยินดี ในที่สุดเต้ก็เป็นของผม...
.
.
.
แต่ใครจะรู้ล่ะ ว่าสิ่งที่ผมคิดมามันผิดทั้งหมด เต้ไม่สามารถหยุดที่คนอื่นได้ แล้วผมเป็นใครทำไมเต้ต้องหยุดอยู่ที่ผมด้วย!

และความจริงอีกอย่างก็คือ เต้ก็มีแพรเป็นตัวจริงอยู่แล้ว
.
.
.
เพราะฉะนั้นตัวร้ายอย่างผม และ 'เขา' คงเป็นได้แค่มารชีวิตของเต้เท่านั้น!
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 15:55:40 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

ออฟไลน์ gatenutcha

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 184
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-1
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #2 เมื่อ19-01-2016 08:10:08 »

 :katai4:
อยากอ่านไวๆเลยค่ะ  มาต่อนะค่ะ นายเอกท้องได้เนี่ย  เราชอบมาก   ขอบคุณค่ะ

ออฟไลน์ sirin_chadada

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4110
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +114/-8
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #3 เมื่อ19-01-2016 08:13:59 »

ในเมื่อรู้ว่าเพื่อน(ที่แอบชอบ)มีแฟนแล้ว ก็ยังทำ สุดท้ายเขาไม่ยอมรับก็ต้องทำใจล่ะนะ
หวังว่ามีลูกแล้วนายเอกจะนิสัยดีกว่านี้ และเต้คงไม่ใช่พระเอกนะ มันยอมรับได้ยากถ้านายเอกจะไปยื้อแย่งพระเอกมา(จากคนที่พระเอกรัก)

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา

นายน้อยลูกกุ๊ก


ตอนที่ 1 ท้อง

หลังจากวันนั้น วันที่ผมมีอะไรกับเต้ ก็เป็นเวลาเดือนกว่าแล้ว เต้ก็ปฏิบัติตัวกับผมเหมือนปกติที่เคยเป็นมา ไม่แม้แต่จะพูดอะไรซักคำที่เรามีอะไรกัน ราวกับเรื่องนั้นมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

ทำไมกัน ทำไมเรื่องมันถึงเป็นแบบนี้ไปได้
 ผมได้แต่กักเก็บความสงสัยเอาไว้ในใจตัวเองคนเดียวไม่ได้พูดออก เพราะมัวแต่ยุ่งๆ กับการสอบปลายภาค และเรื่องการเรียนต่อในชั้นปริญญาตรี

และอีกอย่างช่วงนี้ผมเองก็มีปัญญสุขภาพนิดหน่อย เป็นต้นว่า เหนื่อยหอบช้า ง่วงซึมตลอดทั้งวัน แถมยังอยากอาหารมากขึ้นจนผมแปลกใจ

จนเมื่อสองวันที่ผ่านมาอาการผมหนักมากขึ้น ถึงขนาดอ้วกเมื่อได้กลิ่นอะไรแรงๆ และอาหารจำพวกปลา ที่ปกติผมชอบจะตาย แต่วันนี้ผมกลับเหม็นคาวจนทนไม่ไหวต้องวิ่งไปอ้วกที่ห้องน้ำชายอยู่หลายรอบ ในปากรู้สึกว่ามีน้ำเปรี้ยวๆ หลั่งออกมาไม่หยุดหย่อน อีกทั้งยังขมในคอเหลือจะกล่าว
อีกทั้งผลข้างเคียงจากการโก่งคออาเจียนเป็นเวลานาน ยังนำมาซึ่งอาการหน้ามืดจนแทบล้มหัวฟาดพื้นอยู่หลายที

คงต้องไปตรวจดูแล้วล่ะ ว่าเป็นโรคอะไรรึเปล่า อาการท่าจะแย่ลงทุกวันแล้ว ปล่อยไว้แบบนี้คงไม่ดีแน่


"เอ่อ...คือ" แพทย์หญิงที่เป็นคนตรวจผม อ้ำๆ อึ้งๆ ถึงอาการของผมอยู่นาน หลังจากที่ทำการตรวจผมไปถึงสามครั้ง!

"สรุปแล้วผมเป็นอะไรหรอครับหมอ ความดันโลหิตต่ำหรือไมเกรนครับหมอ"

"ไม่ใช่ค่ะ เอ่อ...คือ...คุณตั้งครรภ์ได้เดือนกว่าแล้วค่ะ"  คำพูดที่เหมือนสายฟ้าฟาดลงสู่กลางใจของผมเข้าอย่างจัง ไม่จริง นี่ผมหูฟาดไปใช่มั้ย ผมเป็นผู้ชายนะจะท้องได้ยังไง อีกอย่างผมเคยมีอะไรกับคนอื่นแค่ครั้งที่มอมเหล้าเต้ครั้งนั้นครั้งเดียวเองนะ หมอต้องพูดหรือไม่ผมก็ฟังผิดไปแน่ๆ ผมอคงตั้งใจจะบอกว่าผมเป็นความดันแน่เลย

"นี่หมอ...พูดผิดใช่มั้ยครับ ผมเป็นความดันใช่มั้ย"

"ไม่ใช่ค่ะ คุณตั้งครรภ์จริงๆ และหมอก็ไม่ได้ตรวจผิดพลาดด้วยนะคะ เพราะหมอตรวจไปตั้งหลายรอบคุณก็รู้นี่คะ"  หมอพูดย้ำกับผมอีกครั้ง ตอนนี้ในหัวของผมว่างเปล่าไปหมด ผมท้องงั้นหรอ...

"จากการตรวจ หมอคิดว่าคุณต้องเป็นผู้ป่วยภาวะกระเทยแท้ค่ะ คุณปารมินทร์ หมอก็พึ่งเคยเจอภาวะกระเทยที่ไม่เป็นหมันเป็นเคสแรกเลยนะคะ ส่วนใหญ่กระเทยแท้จะเป็นหมันน่ะค่ะ"  หมอพูดกับผมด้วยสีหน้าจริงจังน่าเชื่อถือ

กระเทยแท้งั้นหรอ มันคืออะไรกัน เหมือนเคยได้ยินผ่านๆ หูมาก่อน

"ภาวะกะเทยแท้ (อังกฤษ: True hermaphroditism) หมายถึงภาวะที่บุคคลที่เป็นกะเทยมีเนื้อเยื่อทั้งของรังไข่ทั้งของอัณฑะ คืออาจจะมีรังไข่ข้างหนึ่งและอัณฑะอีกข้างหนึ่ง แต่โดยทั่วไปแล้วต่อมบ่งเพศข้างหนึ่งหรือทั้งสองข้างจะมีเนื้อเยื่อจากทั้งรังไข่ทั้งอัณฑะที่เรียกว่า ovotestis

ไม่มีเคสที่บันทึกไว้พร้อมกับหลักฐานเลยว่า เนื้อเยื่อทั้งสองของต่อมบ่งเพศนั้นสามารถทำงานได้พร้อมกัน karyotype ที่พบก็คือ 47XXY (กลุ่มอาการไคลน์เฟลเตอร์), 46XX/46XY, หรือ 46XX/47XXY โดยมีระดับmosaicism ที่ต่าง ๆ กัน (โดยมีกรณีที่น่าสนใจหนึ่งที่มี XY ในระดับ 96% แต่สามารถตั้งครรภ์และให้กำเนิดได้)

แม้ว่าภาวะนี้จะคล้ายกับภาวะ mixed gonadal dysgenesis แต่สามารถแยกออกจากกันได้โดยการตรวจสอบเนื้อเยื่อ (histology)

ถึงแม้ว่าบุคคลผู้มีภาวะกะเทยแท้อาจจะมีลูกได้ (จนกระทั่งถึง ค.ศ. 2010 ได้มีสิ่งตีพิมพ์ทางวิทยาศาสตร์ที่รายงานการมีลูกในมนุษย์ภาวะกะเทยแท้ถึง 11 เคส) แต่ยังไม่มีหลักฐานทางวิทยาศาสตร์ที่แสดงว่าเนื้อเยื่อทั้งของรังไข่ทั้งของอัณฑะสามารถทำงานได้พร้อม ๆ กัน ดังนั้น หลักฐานทางวิทยาศาสตร์จึงไม่สนับสนุนคำที่พูดกันว่า กะเทยแท้สามารถทำให้ตนเองตั้งครรภ์ได้

 ภาวะกะเทยแท้มีน้อย และอาจเกิดได้จากเหตุหลายอย่าง

อาจเกิดขึ้นจากการที่ไข่ในมารดาแบ่งเป็นสองใบ แล้วเกิดการผสมพันธ์ไข่ทั้งสองแต่ละใบมีโครโมโซมชุดเดียว (haploid) และไข่ที่ผสมแล้วนั้นเกิดการรวมตัวกันในยุคต้น ๆ ของช่วงพัฒนาการหรืออีกวิธีหนึ่งคือ ไข่ใบหนึ่งอาจจะได้รับการผสมพันธ์จากตัวอสุจิสองตัว แล้วเกิดกระบวนการ trisomic rescue ในเซลล์ลูก (daughter cell) ที่แบ่งออกจากกันไข่สองใบที่มีการผสมพันธ์โดยตัวอสุจิสองตัวบางครั้งจะรวมตัวกันเป็น chimera มีเซลล์สืบพันธุ์ 4 ชุด ถ้าไข่ที่ผสมแล้วใบหนึ่งมีเพศชายอีกใบหนึ่งมีเพศหญิงมารวมตัวกัน บุคคลนั้นอาจมีภาวะเป็นกะเทย (แต่ไม่จำเป็น)อาจเกิดขึ้นเพราะการกลายพันธุ์ของยีน SRY "

"ตัวอย่างของกะเทยแท้มีให้เห็นน้อยมาก มีตัวอย่างจากทหารชาวอิตาลีนายหนึ่งชื่อ "ดาเนียล เบิร์กแฮมเมอร์" แต่งงานกับภรรยามา 7 ปี และมีชีวิตสมรสตามปกติแต่ไม่มีบุตร อวัยวะเพศชายของเขาปกติ คืนหนึ่งก่อนเข้านอนเขารู้สึกว่ามีอะไรดิ้นอยู่ในท้อง ต่อมาอีกหนึ่งชั่วโมงก็คลอดลูกออกมาเป็นผู้หญิง เขาสารภาพว่าตนเองได้ปกปิดเป็นความลับตลอดมาว่าร่างกายของเขาซีกหนึ่งเป็นชาย อีกซีกหนึ่งเป็นผู้หญิง เขาเคยมีความสัมพันธ์ทางเพศกับผู้ชายเพียงครั้งเดียวเท่านั้นก็ตั้งครรภ์ หลังจากคลอดลูกแล้ว เขาสามารถให้ลูกดูดนมได้จากเต้านมข้างขวา ซีกตัวข้างขวาของเขาเป็นผู้หญิง ซีกซ้ายเป็นผู้ชาย"

 ผมอ่านออกเสียงข้อความในหน้าจอโทรศัพท์ทัชสกรีนที่เต้เป็นคนซื้อให้เป็ของขวัญวันเกิดเบาๆ

นี่ผมเป็นกระเทยแท้จริงๆ หรอเนี่ย นี่ผมกำลังท้องอยู่งั้นหรอ เคสของผมคงเหมือนนายดาเนียล เบิร์กแฮมเมอร์ที่มีอะไรกับผู้ชายครั้งเดียวก็ท้องได้แน่ๆ เลยเฮ้อ...

"ทำอะไรน่ะ!"

-----------------------------------------------

อ้างอิงข้อมูลกระเทยแท้โดย

https://th.m.wikipedia.org/wiki/ภาวะกะเทยแท้

 https://th.m.wikipedia.org/wiki/กะเทย_(ชีววิทยา
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 15:52:36 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #5 เมื่อ19-01-2016 08:30:56 »

:katai4:
อยากอ่านไวๆเลยค่ะ  มาต่อนะค่ะ นายเอกท้องได้เนี่ย  เราชอบมาก   ขอบคุณค่ะ
ขอบคุณครับ^^

ออฟไลน์ mukmaoY

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3956
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +145/-7
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #6 เมื่อ19-01-2016 08:35:34 »

ดูดราม่า

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #7 เมื่อ19-01-2016 08:40:22 »

ดราม่าไหมเนี่ยเป็นมือที่สามแบบนี้ ภูมิคุ้มกันดราม่าเราอ่อนแอแต่ก็อยากอ่าน :ling3:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ wikawee

  • มีชีวิตอยู่เพื่อทำฝันให้เป็นจริง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1185
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +33/-7
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #8 เมื่อ19-01-2016 09:16:48 »

ท่าจะหนัก  :katai1:

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา

นายน้อยลูกกุ๊ก

ตอนที่ 2 มารชีวิต


"ทำอะไรน่ะ"  เสียงห้าวทุ้มกระชากเสียงถามอยู่ด้านหลังทำให้ผมสะดุ้งตกใจ จนทำโทรศัพท์กระเด็นหลุดมือ และมันโชคร้ายมากๆ เมื่อโทรศัพท์ของผมดันกระเด็นไปตกอยู่ใกล้ๆ ปลายเท้าของเต้พอดี

"เอ่อ...เต้!"  ผมร้องเรียกชื่อเต้เสียงดังอย่างตกใจเมื่อมือหนาเรียวยาวหยิบโทรศัพท์เครื่องขึ้นมาจากพื้น

ดวงตาคมกริบของเต้ก้มลงกวาดสายตาผ่านหน้าจอทัชสกรีนอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเงยหน้ามองผมด้วยอย่างตาตกใจ

"นี่นายท้องหรอมะรุม"

"เอ่อ...เรา...คือว่า"  ผมอ้ำอึ้งอยู่พักใหญ่ ในใจเริ่มคิดฟุ้งซ่านไปต่างๆ นานา ถ้าเกิดว่าผมบอกเต้ว่าท้อง เต้จะดีใจมั้ยนะ

"กูถามว่ามึงท้องใช่มั้ย!"  คราวนี้เต้ตะคอกด้วยถ้อยคำไม่ค่อยรื่นหูมากนักพร้อมกับขึ้นเสียงดังกว่าเดิม

"เอ่อ ใช่เต้ เราท้อง ท้องลูกของเราไง เต้ดีใจรึเปล่า"  ผมพยายามทำใจดีสู้เสือ พร้อมกับเดินเข้าใกล้แล้วออดอ้อนอย่างน่ารัก

"ฮึ่ย ออกไปห่างๆ กูเลยนะอีกระเทย อย่ามาแตะต้องตัวกู เดี๋ยวเสนียดกระเทยจะติดกูเอา"  เต้ผลักผมออกห่างจากตัวเองด้วยท่าทางขยะแขยงอย่างแรง ทำให้ผมล้มลงไปกองกับพื้นอย่างไม่ทันตั้งตัว  ความจุกเจ็บแล่นเข้ามาสู่ท้องน้อยของผมทันทีจนต้องยกมือมาบีบนวดบรรเทาอาการเจ็บปวด สายตาก็มองเต้อย่างตัดพ้อ ทำไมเต้ต้องทำกับเราแบบนี้ด้วย

"เต้..."

"เอ้านี่ เงิน เอาไปทำแท้งซะ ฝไอ้มารชีวิตกูนี่ อยู่ไปก็รกโลกเปล่า รีบเอาออกตั้งแต่เนินๆ ซะ"  เต้ล้วงเอาเงินสดปึกหนึ่งฟาดใส่หน้าผม จนรู้สึกชาและเจ็บ ผมยกมือกุมหน้าข้างที่ถูกเงินฟาด๑

"เต้ นี่เต้คิดจะฆ่าลูกของเราหรอ"

"เหอะ ลูกเรางั้นหรอ มันจะใช่ลูกของกูจริงหรอ แม่มันร่านซะขนาดนั้น"

ร่าน....ผมนี่นะร่าน เต้ไปเอาอะไรมาพูด ผมน่ะ ไม่เคยมีใครเลยนะ มีแต่เต้คนเดียว

"ไม่ใช่นะเต้"

"ไม่ใช่อะไร วันก่อนมึงยังไปแรดกับไอ้อาร์ตอยู่เลย ทั้งๆ ที่มันก็มีแฟนอยู่แล้ว หรือมึงเป็นพวกชอบปย้งผัวชาวบ้านกับ ทั้งกูทั้งไอ้อาร์ตก็มีเมียอยู่แล้ว"  คำพูดที่เหมือนเข็มพันเล่มปักลงสู่กลางใจผมอย่างแรง

"เต้ไม่ใช่นะ เรากับอาร์ตเป็นเพื่อนกันนะ" ผมพยายามอธิบายอย่างใจเย็น ผมไม่อยากให้เต้เข้าใจผิด ที่ผมทำไปทั้งหมดก็เพราะ

"ชั่งเถอะ ไม่ใช่เรื่องของกูนี่นา มึงจะไปแรดไปร่านที่ไหนก็ไป ส่วนไม่มารชีวิตนี่ มึงจะไปทำแท้งมั้ย" 

"ไม่นะเต้ เราไม่ทำ เราฆ่าลูกไม่ได้" 

"ถ้ามึงไม่ทำงั้นกูทำเอง" ประกายตาคมกล้าแฝงด้วยความอาฆาตอย่างชัดเจน จ้แงมองที่ท้องที่ยังแบนราบของผม ผมรีบขยับตัวฟนีออกจากเต้อย่างรวดเร็ว

แต่ทว่ามันก็ไม่ทันอยู่...เต้ผลักผมให้ล้มลงกับพื้น ก่อนจะสาวเดินเข้ามาใกล้ๆ

"มึงจะหนีไปไหนล่ะ ไหนว่ารักกูนักรักกูหนาไง"  เต้พูดพร้อมกับเหยียบลงบนท้องของผมอย่างแรง จากที่เจ็บจุกอยู่ก่อนแล้วยิ่งทวีความเจ็บเป็นร้อยเป็นพันเท่า

"ฮึก เต้ เราเจ็บ ปล่อยเราเถอะนะ เราขอร้อง
 ฮือออออ"ผมยกมือไหว้ขอร้องอ้อนวอนเต้ให้หยดทำร้ายผมกับลูกซะที

"ก็ได้ปล่อยก็ได้ หลังจากนี้มึงไม่ต้องมาให้กูเห็นหน้าอีกนะ จะไปตายไหนก็ไป แต่ถ้ามึงยังเสนอมาหากูอีกล่ะก็มึงตายแน่ จำไว้"  เต้มองดูสภาพของผมที่เอามือกุมท้อง และมีเลือดมากมายไหลออกมาจากหว่างขาไม่หยุดอย่างพอใจ ก่อนจะเดินจากไป

"เต้ อย่าไปนะเต้ ฮือออ"  ผมถลาเข้าไปกอดขาข้างหนึ่งของเต้ก่อนจะร้องไห้เสียงดังกว่าเก่า อย่าไปเลยนะ อย่าไป อยู่กับเรานะเต้ อยู่กับเรา

"โว้ย ปล่อยอีกระเทยกูจะไปหาเมียกู"  เต้สะบัดผมออกจากขา ก่อนจะเตะเข้าที่ท้องผมอีกที แล้วเดินจากไป ต่อให้เต้ทำร้ายผมซักเท่าไหร่ แต่มันก็ไม่เจ็บเท่าคำว่า 'เมีย' กูที่เต้เปล่งออกมา เมียที่หมายถึงแพร ไม่ใช่ผม...

นี่สินะ นี่คงเป็นผลของเวรกรรมที่ผมก่อไว้สินะ ผมแย้งของรักของคนอื่นเขา เต้เลยมาฆ่าลูกที่ผมรักคืน

มันคงเป็นผลกรรมที่สาสมกับความเลวของผมแล้วล่ะ....

นอนหลับตาซะนะลูกจ๋า นอนซะหล้าหลับตาแม่สิกล่อม โอ้ ฮะโอ ฮะโอ้ ฮะโอ...

ถึงไม่มีใครรัก แต่เราก็ยังมีกันและกันสินะ ลูกจ๋า...



#############
เอ่อ...ลงไม่เป็นอ่ะ 555 เอาแบบนี้ล่ะเนาะ อ่านได้เหมือนกันแหละเนาะ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 15:50:29 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #10 เมื่อ19-01-2016 10:56:41 »

ใครใจดี +1 ให้เป็ดน้อยก้าบๆ กับผมด้วยนะครับ

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13216
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #11 เมื่อ19-01-2016 11:40:04 »

รออ่านอีก

ออฟไลน์ GuoJeng

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1268
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +44/-1
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #12 เมื่อ19-01-2016 12:36:05 »

ตอนแรกเข้ามาดูไม่เห็นชื่อเรื่อง เข้ามาดูอีกรอบ สนุกคับ ชอบๆ
  รอติดตามเรื่องนะคับ รอลุ้นว่าจะได้ลูกชายรึว่าลูกสาว  มาต่อเร็วๆนะคับ
 
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 12:41:21 โดย GuoJeng »

ออฟไลน์ darling

  • เป็ดแสนดี
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1741
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +96/-7
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #13 เมื่อ19-01-2016 12:44:33 »

สงสารมะรุม  :hao5:

เต้มันสมควรโดน  :z6: :z6:

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา

นายน้อยลูกกุ๊ก

ตอนที่ 3 หนูมะเฟือง

นอนสาหล่า หลับตา แมสิก็อม
เอ๋าะ ออม อ้อย แม่วน่อยตอดนวยต่าด่ำมั่นเด้อ....
แมไป่ไฮกะสิไป่หาปล่า
แมไป่น่าสิหาของม่าฝาก
บักหมากหว่า บักมัง บักหวาย
เอ๋าบักไฟ่ บักแงว บักส่าน
แต่งค่าฮ่านสิเอ่าม่าจิ้มแจว
บักเล็บแม่วกะสิให่ลูกหล่า
คั่นได้ปล่าสิเอ่าม่าต่ำปน
เข่าหน่าฝนปล่าไคเต่มท่อง
แมสิจ้องเอ่าม่าให่หนู
ได้กะปู่ แมสิเอ่าม่าลาบ
นกกระจาบเข่าม่าจิ๋กกิ่นเข่า
แมสิเอ่าตั๋บมั่นม่าปิ้ง
บักหัวลิ่ง แมสิให่กิ่นหวาน
ยอดบักต่าลกะสิม่าจิ้มแจว
กั๋บม่าแล่วสิม่าอุ้มลูกหล่า
กั๋บจากน่าสิพ่าค่วยเข่าคอก
ยอดผั๋กหนอกเอ่าม่าจิ้มแจวบ่อง

เสียงเพลงกล่อมเด็กเป็นภาษาอีสานดังแว่วออกมาจากบ้านเดี่ยวชั้นเดียวหลังเล็ก เนื้อที่ไม่กี่ไร่ ล้อมรอบด้วยแมกไม้นานาพันธุ์ที่ส่งกลิ่มหอมรวยรินโชยมาตามลมที่พัดเอื่อยเฉื่อยของบรรยากาศเย็นที่กำลังพอดี

เสียงหวานนุ่มทุ่มดังออกมาจากริมฝีปากบางสีชมพูสด พาให้ผู้ฟังตัวน้อยเพลิดเพลินไปกับเสียงของแม่จนเคลิ้มหลับไป

มือบางเรียวขาวเนียนลูบหัวทุยที่ปกคลุมด้วยเส้นผมสีน้ำตาลเข้มของลูกน้อยเบาๆ กล่อมให้เจ้าตัวเล็กนอนหลับอย่างสบาย

นี่ก็เป็นเวลาห้าปีแลีวหลังจากวันนั้น วันที่ผมรู้สึกเสียใจที่สุดในชีวิต วันที่ผมคิดเวลาตุวเองมันน่าขยะแขยงเหมือนที่เขาคนนั้นพูด ผมมันเลวอย่างไม่น่าให้อภัย วันที่ผมผมแย่งแฟนชาวบ้าน แต่ในความเลวร้ายนั้นทำให้ผมได้พบกับ 'มะเฟือง' หนูมะเฟืองลูกรักของแม่

ยอมรับเลยครับว่าหลังจากที่ผมมาอยู่ที่นี่ หมู่บ้านกรุ่นไอดิน ด้วยความอนุเคราะห์ของหมอปรางค์หมอที่ผมฝากท้องหนูมะเฟืองเอาไว้ตั้งแต่ตอนอยู่ที่กรุงเทพฯ

ในวันที่ผมบอกเต้ว่าท้อง เต้ก็คิดจะทำให้ผมแท้งหนูมะเฟือง ตอนนั้นผมเองคิดเหมือนกันนะว่าลูกของผมคงไม่รอดแน่ เพราะเลือดผมไหลออกมาเยอะมาก แถมยังปวดท้องมากด้วย ปวดแบบที่ไม่เคยปวดมาก่อนในชีวิต...

วันนั้นหลังจากที่เต้กลับไปได้ไม่นาน ผมกับฝืนสังขารที่โชกไปด้วยเลือดของตัวเองด้วยน้ำตานองหน้า ทั้งปวดท้อง ทั้งหวาดกลัวว่าลูกน้อยจะเป็นอะไรไป ทั้งเสียใจที่เต้กล้าทำร้ายลูกตัวเองได้ลงคอ ผมรู้ว่าเต้ไม่ได้เป็นคนดีอะไรมากมายนัก แต่ผมไม่เคยคิดเลย ว่าเต้จะเป็นคนโหดร้ายได้ถึงขนาดนั้น ผมเสียใจจริงๆ ขอโทษนะลูก ขอโทษแทนพ่อของหนูด้วยที่ทำเรื่องเลวร้ายแบบนั้นกับหนู

ถ้าวันนั้นผมไปหาหมอปรางค์ช้าไปกว่านี้แม้เพียงเสี้ยววินาทีเดียว หนูมะเฟืองคงไม่ได้มานอนบนตักของผมแบบนี้ พอคิดถึงเรื่องนี้แล้วน้ำตาก็พาลจะไหลออกมาทุกที

ผมเสียใจกับความเลวที่ผมทำไว้กับแพร ผมเสียใจที่ดูแลตัวเองไม่ดี จนหนูมะเฟืองเกือบจากผมไป ผมเสียใจที่ครั้งหนึ่งเคยรักคนที่ทำร้ายลูกผมคนนั้น

แต่ผมก็ไม่สียใจหรอกนะที่มีมะเฟือง และการที่มะเฟืองเกิดมา ถึงแม้ว่าผมจะเรียนไม่จบปริญญาดั่งใจหวัง และถึงแม้ว่าผมจะต้องทำงานหนักเพื่อหาเลี้ยงตัวเองและลูก

นั่นก็เพราะเขาคือญาติคนเดียวของผมบนโลกใบนี้ และเป็นคนๆ เดียวที่ผมรักที่สุด

ขอบคุณครับ ที่หนูเกิดมา ตัวแม่เองไม่เคยมีสักครั้งเลยนะที่จะคิดว่าหนูเป็นภาระของแม้

หนูมะเฟืองเป็นเด็กดี ว่านอนสอนง่าย เฉลียวฉลาด และช่างพูดทำให้ตอนนี้หนูมะเฟืองได้กลายเป็นขวัญใจของคนกรุ่นไอดินไปหมด ไปไหนเห็นใครก็ธุจ้าเขาไปเสียหมด จนได้รับรอยยิ้มเอ็นกลับมาเสมอๆ

ผมคิดว่าผมโชคดีนะ ที่ตอนเด็กหนูมะเฟืองเป็นเด็กเลี้ยงง่าย ไม่ค่อยงอแง แถมยังสุขภาพดีด้วย ยิ้มอารมณ์ดีอยู่ทั้งวัน ตอนที่แม่ทำงานก็ไปเคยกวนให้หงุดหงิดใจ พอโตมาก็ช่วยหยิบจับช่วยนั่นช่วยนี่ ชั่งชื่นใจแม่จริงๆ ที่มีลูกแบบนี้

และอีกเรื่องที่ผมโชคดีคือการที่มีหมอประจำตัวใจดี อย่างหมอปรางค์ที่คอยช่วยเหลือผมตลอด ตั้งแต่ยังไม่คลอดหนูมะเฟือง พอคลอดแล้วยังหาที่อยู่ให้อีกด้วย

ทุกวันนี้ผมก็ปลูกต้นกล้วยหอมตรงที่ว่างหลังบ้านที่มีพื้นที่กว้างอยู่พอประมาณ และผมยังแบ่งพื้นที่เอาไว้ขุดสระเพื่อเลี้ยงปลาทับทิมเอาไว้ขาย ซึ่งรายได้ก็พออยู่ได้ไม่ขัดสนอะไร

เวลาว่างจากการเลี้ยงเจ้าหนูมะเฟืองก็ทำขนมคัพเค้กกล้วยหอมในสวนเพื่อเพิ่มมูลค่า แถมยังไม่เบื่ออีกด้วย ซึ่งก็เป็นการเพิ่มรายได้ไปในตัวด้วย

ระยะแรกเริ่มก็ลองฝากคนรู้จักของหมอปรางค์ เมื่อเห็นว่าขายดีผมก็ขยายสาขามากขึ้น จนตอนนี้ผมส่งขายไปทั่วทั้งอำเภอแล้ว ตอนนี้ครอบครัวผมก็มีเงินเก็บพอสมควรแล้ว เงินทุกบาททุกสตางค์ผมใช้อย่างรู้คุณค่า เพราะเคยเจอเหตุการณ์ที่ไม่มีเงินจะจ่ายค่ายาบำรุงครรภ์จนต้องบากหน้าไปขอยืมเงินกับหมอปรางค์มาแล้ว

ผมไม่อยากจะรบกวนหมอปรางค์อีก ลำพังแค่เขาดูแลผมกับลูก และออกค่าใช้จ่ายต่างๆ รวมถึงให้เช่าบ้านหลังนี้ในราคาที่ถูกแสนถูกนั่นอีก แค่นี้ก็ไม่รู้ว่าผมกับลูกจะชดใช้บุญคุณของเธอหมดรึเปล่า เธอเปรียบเสมือนกับนางฟ้าของผมกับลูกจริงๆ

"แม่จ๋าร้องไห้ทำไมจ๊ะ"  มือเล็กบอบบางของหนูมะเฟืองทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ความคิด เสียงเรียกของหนูมะเฟืองทำให้ผมรู้ว่าตัวเองกำลังร้องไห้อยู่ น่าแปลกที่พอผมนึกถึงเรื่องราวในอดีตทีไร น้ำตามันก็พาลจะไหลทุกที ทั้งๆ ที่เรื่องมันก็ผ่านมาห้าปีแล้ว

ถึงกระนั้นทุกครั้งที่ผมคิดถึงเขาก็อดร้องไห้ไม่ได้อยู่ดี บางอาจเป็นเพราะผมยังรักเขาอยู่ก็เป็นได้ และผมเองก็ได้แต่หวังว่าผมจะลืมเขาได้ในซักวันหนึ่ง...หวังว่านะ

##############################

จบแบบนี้ดีมั้ยครับ 5555

♡คนใจดีครับ บวกเป็ดก้าบๆ เป็นกำลังใจให้ผมด้วยนะครับ^^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 19:10:37 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

ออฟไลน์ gaY_Ya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #15 เมื่อ19-01-2016 15:59:38 »

ชอบมากๆ

ออฟไลน์ fuku

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4479
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +462/-20
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #16 เมื่อ19-01-2016 16:05:14 »

เราอยากให้ต่อ

เนื้อเรื่องมันน่าสนใจ คือไม่ต้องไปแคร์ตัวผู้ที่ผ่านมา อยากรู้ว่ามะรุมกับลูกจะเป็นยังไงต่อ

เราว่าปมที่เป็นแม่เลี้ยงเดี่ยวน่าสนใจสุดๆ

ออฟไลน์ neverland

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 653
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-0
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #17 เมื่อ19-01-2016 17:06:35 »

เนื้อเรื่องน่าสนใจค่ะ แต่มีคำผิดอยู่นิดหน่อยนะคะ สู้ๆ~  :mc4:

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา

นายน้อยลูกกุ๊ก

ตอนที่ 4 การพบกันอีกครั้ง

ยามเมื่ออาทิตย์อัสดง แสงแดดที่เคยร้อนผะผ่าวในช่วงเวลากลางวันเริ่มโรยรา ก่อนที่ดวงตะวันดวงใหญ่จะคล้อยต่ำลง จนกระทั่งลาลับขอบฟ้าไป เหลือทิ้งไว้เพียงรอยริ้วสีแดงที่พาดผ่านผืนนภาสีครามอันกว้างใหญ่

ผมมักจะพาหนูมะเฟืองออกมาดูตะวันตกดิน พร้อมๆ กับกินข้าวเย็นไปด้วย

ผมมักจะสอนลูกอยู่เสมอว่า กาลเวลามันมักจะหมุนเวียนอยู่เสมอ หมุนไปตามดวงตะวันกลมๆ สีแดงๆ ดวงใหญ่ที่ขึ้นและลงไม่หยุดนิ่ง ดังนั้นเราก็จะต้องชีวิตต่อไปอย่างขยันขันแข็ง เหมือนกับพระอาทิตย์ที่ขยันเดินบนท้องฟ้า ต่อให้ลำบากขนาดไหนก็ต้องก้าวเดินต่อไป และใช้เวลาให้คุ้มค่าไม่ให้เวลาต้องสูญเปล่าไป

ลูกผู้ชายต้องประกอบด้วยความซื่อสัตย์ ขยันหมั่นเพียร การให้เกียรติคนอื่น อย่าดูถูกเขา ต้องมีความเอื้ออารี และเป็นสุภาพบุรุษ ไม่รังแกคนที่อ่อนแอกว่า เหมือนพ่อของเขาเคยทำ

หนูมะเฟืองแสดงให้ผมเห็นว่าลูกผมชั่งแสนดี และทำตามคำสั่งสอนของผมทุกอย่าง ไม่เคยละเลยแม้แต่อย่าง การที่หนูมะเฟืองเป็นเด็กดีแบบนี้ ทำให้ผมภูมิใจในตัวของลูกตัวเองมาก

"แม่ครับ เหนื่อยมั้ย"  หนูมะเฟืองถามพร้อมกับยื่นขันเงินที่บรรจุน้ำใสๆ ที่ส่งกลิ่นหอมของดอกมะลิที่ลอยอยู่บนผิวน้ำเข้ามาจมูกทำให้รู้สึกผ่อนคลายได้ไม่น้อย หลังจากที่เข้าไปทำงานในสวนกล้วยหอมมาเหนื่อยๆ

"เห็นหน้าหนูก็หายเหนื่อยแล้วครับ"  ผมพูดก่อนจะฝังจมูกลงในพวงแก้มยุ้ยๆ สีขาวที่เห็นเลือดฝาดสีแดงเหมือนเด็กสุขภาพดีของลูกแรงๆ ผมไม่ได้กล่าวเกินจริงนะ ที่บอกว่าแค่เห็นหน้าก็หายเหนื่อย แต่มันเป็นเรื่องจริง แค่ผมเห็นหน้าเจ้าตัวเล็กที่มองมาอย่างออดอ้อนและทำนู่นทำนี่ประจบประแจงเรา แค่นี้มันก็ชื่นใจจนหายเหนื่อยเป็นปลิดทิ้ง

"วันนี้ไปเที่ยวตลาดไนท์วันเมืองมั้ยครับ"  ผมถาม ขณะที่กำลังเก็บผ้าที่ตากไว้เข้าเก็บในตู้เสื้อผ้า โดยมีเจ้าตัวน้อยคอยช่วยอยู่ข้างๆ

"จริงหรอครับ ไปๆๆ มะเฟืองอยากไป"  แค่ได้ยินว่าจะไปเที่ยวเจ้ามะเฟืองลูกน้อยก็ตาวาวขึ้นมาทันใด ชอบเที่ยวจริงๆ น้า ลูกคนนี้

"งั้นเดี๋ยวแม่ไปปิดบ้านแป๊บหนึ่งเนาะ"

"งั้นมะเฟืองขอไปแต่งตัวหล่อๆ ก่อนนะครับแม่ เดี๋ยวสาวจะไม่แลเอา คริคริคริ"  ผมส่ายหน้าอย่างระอาแกมเอ็นดูให้หนูมะเฟือง ออกลายเจ้าชู้ตั้งแต่เด็กขนาดนี้ สาวน้อยสาวใหญ่ทั้งตำบลกรุ่นไอดินจะไปไหนเสีย คารมเป็นต่อแถมรูปหล่อขนาดนี้

--------------------------------

"แม่อันนี้อร่อยน้า กินมั้ยๆ"  มือเล็กๆ ยื่นไม้ลูกชิ้นมาจ่อที่ปากผม พร้อมกับสายตา ขยั้นขยอให้ผมกินเจ้าลูกชิ้มปลาขาวอวบในมือของตัวเอง จนผมต้านทานไม่ไหวต้องก้มลงไปงับลูกชิ้มในมือมะเฟืองที่ผมอุ้มอยู่ในอ้อมแขนลูกหนึ่ง

"แม่อร่อยมั้ย"  เจ้ามะเฟืองน้อยถาม พร้อมกับจ้องมองผมตาแป๋วรอคำตอบ ผมหึวเราะเบาๆ กับท่าทางน่าเอ็นดูของลูกน้อย

"อร่อยครับ อร่อย"

"ไอ้มะรุม!"  เสียงเรียกชื่อที่ดังคุ้นหูทำให้ผม ต้องหันไปมองต้นกำเนิดเสียงด้วยหัวใจที่เต้นแรงผิดปกติ ขออย่าให้เป็นเขาเลยนะ ขออย่าให้เป็นพ่อของมะเฟืองเลย...

เหมือนดั่งฟ้าชังสวรรค์แกล้ง คำอธิษฐานของผมไม่เป็นผล คนตรงหน้าของผมคือเขาจริงๆ ด้วย เขามาทำอะไรที่นี่!

"ใช่มึงจริงๆ ด้วยสินะ ไอ้มะรุม"  น้ำเสียงโหดเหี้ยมที่เต้ได้เปล่งออกมาเหมือนกับตอนนั้น ตอนที่เต้คิดจะฆ่าลูกไม่มีผิด!

เพราะสัญชาตญาณหรืออะไรก็ตามแต่ทำเป็นตัวชักนำให้ผมวิ่งฝ่าฝูงชนออกไปที่รถอย่างรวดเร็ว โดยใช้เส้นทางที่ซับซ้อนซอกแซกเพื่อหลอกล่อให้เต้มึนงง เพื่อที่จะได้หลบหนีได้โดยสะดวก

แม้จะสงสัย แต่มะเฟืองก็ไม่ถามซักคำถึงพฤติกรรมที่แปลกไปกระทันหันของผม ได้แต่มองหน้าผมอย่างสงสัยเท่านั้น

ถึงเวลาจะล่วงเลยเข้าสูเช้าวันใหม่ แต่ผมก็ยังรู้สึกกลัวและกังวลไม่หาย กลัวว่าเต้จะหาที่อยู่ของเราเจอ และกลัวว่าเขาจะมาทำร้ายลูกของผมอีก ถ้าเป็นแบบนั้นผมคงทนไม่ได้แน่

ผมลุกขึ้นมากหุงข้าว ทำกับข้าวตามปกติ ก่อนจะไปซักผ้าที่หลังบ้าน ปล่อยให้มะเฟืองนอนหลับต่อไป

ผมรู้นะว่าลูกคงสงสัยและตกใจกับเหตุการณ์เมื่อคืนแต่ผมเองก็ไม่รู้จะบอกลูกยังไงเหมือนกัน

 
"แม่คร้าบบบ..."  เสียงใสแหลมเล็กของเจ้าลูกหมาน้อยมะเฟืองตะโกนเรียกผมดังขึ้นมาจากหน้าบ้าน ทำให้ผมต้องวางมือจากงานที่ทำอยู่แล้วรีบเดินไปหาเจ้าตัวเล็กอย่างรวดเร็ว

"ครับๆ มีอะไรหรอหนูมะเฟือง"

"แม่ครับ คุณลุงคนนี้มาหาแม่ครับ"  เจ้ามะเฟืองลูกเล็กตอบกลับมาเสียงใส ก่อนจะจูงร่างสูงของใครบางคนเข้ามาหาผม

เต้!...

"ไง มะรุมบ้านน่าอยู่ดีนะ"  เต้จับมือน้อยๆ ของมะเฟืองแน่น ก่อนจะแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียมมาให้ผม

การกระทำนั้นทำให้หัวใจผมแทบจะหยุดเต้น!

อย่าบอกนะว่าเขาจะมาทำร้ายลูกของผมอีก คราวนี้ผมไม่ยอมแน่เป็นไงก็เป็นกัน!

#################

อย่าลืมบวกเป็ดก้าบๆ และคอมเมนท์เป็นกำลังใจให้เราด้วยนะครับ^*^
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 19:05:36 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #19 เมื่อ19-01-2016 18:43:24 »

เนื้อเรื่องน่าสนใจค่ะ แต่มีคำผิดอยู่นิดหน่อยนะคะ สู้ๆ~  :mc4:
ขอบคุณครับ แต่เรื่องคำผิดเค้าไม่ตั้งใจน้า เค้าแต่งในโทรศัพท์ มันไม่ค่อยถนัดเท่าไหร่น่ะครับ คอมฯ เราพังเอาไปซ่อม ไว้เราจะตามแก้ให้เนาะ^^

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
« ตอบ #19 เมื่อ: 19-01-2016 18:43:24 »





ออฟไลน์ xirainx@gamil.com

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 48
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +0/-0
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #20 เมื่อ19-01-2016 18:47:17 »

อย่าโหดร้ายไปนะ


รอต่อ    :hao5: :hao5:

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #21 เมื่อ19-01-2016 18:59:26 »

ฮิฮิฮิ NC จักตอนจะดีบ่ครับมู่เฮา? :hao6:

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4992
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #22 เมื่อ19-01-2016 19:02:17 »

เต้ร้ายมากเกือบแท้งมะเฟืองแล้ว ว่าแต่ที่มาแล้วยังแสดงท่าทางแบบนี้
ถ้าไม่ตามมาราวีก็คงตามมาเอาลูกไปจากอกแม่ซินะ :katai4: :katai4:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Moose

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1258
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #23 เมื่อ19-01-2016 19:09:41 »

เกลียดเขาแล้วจะมายุ่งอีกทำไม ปล่อยๆ ไปสิ  :z6:

ออฟไลน์ ่jum

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3709
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +53/-4
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #24 เมื่อ19-01-2016 19:11:23 »

เวลาอัพตอนใหม่ เปลี่ยนหัวข้อเพื่อแจ้งหน่อยก็ดีนะคะ

เต้เลวมากอ่ะ เปลี่ยนตัวพระเอกทันไหม

ออฟไลน์ junpa

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 322
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +9/-1
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #25 เมื่อ19-01-2016 19:12:54 »

 :z6: :z6:

ออฟไลน์ นายน้อยลูกกุ๊ก

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 49
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +11/-3
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #26 เมื่อ19-01-2016 19:20:16 »

เวลาอัพตอนใหม่ เปลี่ยนหัวข้อเพื่อแจ้งหน่อยก็ดีนะคะ

เต้เลวมากอ่ะ เปลี่ยนตัวพระเอกทันไหม
เอาตรงๆ เนาะ เค้าเปลี่ยนไปเห็นอ่ะครับ พึ่งเคยลงที่เล้า ปกติลงเด็กดี นี่เป็นเรื่องแรกที่ลงเล้า ยังไงใครรู้วิธีอัพก็ช่วยบอกเค้าด้วยนะครับ เค้าพยายามอ่านกระทู้ที่แอดมินแนะนำแล้วนะครับ แต่เค้าไม่เข้าใจ เค้าโง่ TT
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 19-01-2016 19:24:30 โดย นายน้อยลูกกุ๊ก »

ออฟไลน์ duck-ya

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #27 เมื่อ19-01-2016 19:24:26 »

มะรุมก็เลิกยุ่งกับนายแล้วไงจะทำอะไรอีกอ่ะเต้
ฮืออออออ

เดี๋ยวก็ยุให้เปลี่ยนพระเอกซะนี่
 :katai1:

ออฟไลน์ KhunToOk

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +42/-4
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #28 เมื่อ19-01-2016 19:27:18 »

ตามมาเจอกันได้นะ โอ้ยยยย ลุ้นๆ

สู้ตายนะมะรุม อย่ายอมมัน

ออฟไลน์ gaY_Ya

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 7
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
Re: ขอบคุณครับ...ที่หนูเกิดมา[Mpreg]
«ตอบ #29 เมื่อ19-01-2016 19:57:53 »

อีกตอนๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด