Poor Boy…รักนี้ไม่มีเสียง [Yaoi Boy’s Love] อัพตอน20 (31/05/59) END
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: Poor Boy…รักนี้ไม่มีเสียง [Yaoi Boy’s Love] อัพตอน20 (31/05/59) END  (อ่าน 82096 ครั้ง)

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
เทียนอ่อนแอมาก รักวินมาก จนแม้จะโต้ตอบ จะพูดอะไรก็ไม่ทัน :katai1:
กลายเป็นแค่เครื่องบำเรอความใคร่อย่างเดียว :m16:
วิน เอาแตใจตัวเอง เคยถามความสมัครใจเทียนบ้างไหม :fire:
รอวันเทียนเข้มแข็ง เอาคืน แต่จะมีวันนั้นเมื่อไหร่นะ :ling1:
 :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Poor Boy 13

 

     เทียนย้ายเข้ามาอยู่ในคอนโดกับวินได้สัปดาห์กว่าๆแล้ว  ร่างสูงไม่ได้มานอนที่คอนโดทุกคืนซึ่งเขาไม่รู้ว่าคืนอื่นๆอีกคนไป

นอนที่ไหน  เพียงแค่คิดว่าร่างสูงไปนอนกกกอดใครเขาก็รู้สึกเจ็บปวดไปหมดแต่ถึงจะเจ็บยังไง  เทียนก็ทำอะไรไม่ได้อยู่ดีแม้แต่

หนีไปจากอีกคนเขาก็ยังไม่กล้าเลย


     “วันนี้กูจะไปผับKKK”วินพูดขึ้นขณะที่กินข้าวเช้าด้วยกันแล้วกำลังจะออกไปเรียน เทียนเงยหน้าขึ้นมามองอีกคนนิดๆ

พร้อมกับพยักหน้ารับ  ร่างสูงพูดแบบนี้เท่ากับว่าคืนนี้จะไม่กลับมานอนที่นี่


     “มึงต้องไปกับกูด้วย”วินว่าต่อ


    “ผมเหรอครับ?”เทียนถามอย่างงงๆ


     “ใช่  เพื่อนๆกูอยากเจอมึง”วินตอบ  เทียนกัดปากนิดๆไม่ใช่เขาไม่อยากไปเจอกับเพื่อนของร่างสูงแต่เจอในฐานะอะไรล่ะ  คู่

นอน? หรือของเล่น? กัน…มหาวิทยาลัย…


     “ทำไมมึงต้องยอมมันขนาดนั้นวะ”คีย์พูดขึ้นเมื่อเทียนบอกว่าคืนนี้ไม่ว่างทำงานเพราะต้องไปผับกับวิน


     “เรา…”


    “รักมันมากจนยอมทุกอย่างแบบนี้  กูไม่โอเคว่ะ”คีย์ว่าอย่างไม่พอใจ  เทียนทำหน้าเศร้ากับคำพูดของเพื่อนสนิท  เขารู้ว่าสิ่งที่

เขาทำมันสิ้นคิด  มันดูโง่มากแต่จะให้เขาทำยังไง  เขารัก  เขาอยากอยู่ใกล้อีกคนมากถ้าเขาไม่ยอมอีกคนทุกอย่างแล้ววันหนึ่ง

อีกคนเบื่อเขาขึ้นมาแล้วไล่เขาออกไปจากชีวิตเขาจะทำยังไง


     “เออๆ  ไม่ต้องทำหน้าแบบนั้นก็ได้  แม่ง  ทำกูรู้สึกผิดทุกที”คีย์ว่าพร้อมยีหัวอีกคนไม่ให้คิดมาก  เทียนหันมายิ้มๆให้เพื่อน

สนิทที่เข้าใจเขา   เขาหวังว่าสักวันถ้าเขาเหนื่อย  เขาเจ็บเกินไป  เขาคงจะหยุดเอง…ผับKKK…วินจับมืออีกคนให้เดินตาม

ตัวเองมาที่ห้องวีไอพีที่เพื่อนตัวดีของเขาเปิดไว้  วันนี้พวกเขาต้องการมาดื่มแบบส่วนตัวไม่ค่อยอยากให้ใครเข้ามายุ่งเท่าไหร่  วิน

รู้สึกหงุดหงิดสายตาหลายคู่ที่มองมาที่ร่างบางข้างกายเขาอย่างสนใจ  ทั้งๆที่อีกคนไม่ได้ทำตัวหรือแต่งตัวดึงดูดอะไรแต่คง

เป็นเพราะผิวขาวๆ  หน้าใสๆนี่ล่ะมั้งที่ดึงดูดผู้ชายเป็นอย่างดี


     “มาถึงก็หน้าหงุดหงิดเลยนะมึง”เซียร์ทักขึ้นทำให้เทียนที่ยืนอยู่ข้างๆเหลือบตาไปมองร่างสูงทันทีก็พบว่าอีกคนมีสีหน้าติด

หงุดหงิดนิดหน่อย


     “ให้กูพามันมาทำไม”วินถามพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาแล้วดึงร่างบางให้นั่งข้างๆ


     “กูก็อยากเห็นน้องเทียนคนน่ารัก  ขวัญใจพวกกูที่มึงคาบไปแดกไงสัด”เป็นบามที่พูดขึ้นบ้าง  วินยักไหล่อย่างไม่แคร์


     “สวัสดีครับน้องเทียนพี่ชื่อบามนะครับ”บามหันมาแนะนำตัวกับเทียนพร้อมส่งยิ้มอย่างเป็นมิตร  เทียนอึกอักนิดๆก่อนจะ

ทักทายกลับไป


     “สวัสดีครับ”


     “นั่นไอ้บาม  ไอ้เซียร์  ไอ้ดินและก็ไอ้ไนท์”วินว่าพร้อมแนะนำเพื่อนทีละคน  เทียนไหว้ทุกคนอย่างมีมารยาทก่อนจะมาชะงัก

ที่พี่ไนท์ที่นั่งมองมาที่เขานิ่ง  ใช่คนเดียวกับพี่ไนท์เพื่อนสนิทตอนมัธยมของพี่วินหรือเปล่านะ  แต่ใบหน้าสวยๆแบบนี้คงมีคน

เดียว


     “ส่วนนี่พวกมึงคงรู้จักแล้ว”วินว่าพร้อมชี้มาที่เทียนและก่อนจะมีบทสนทนาอื่นๆก็มีผู้หญิงเดินเข้ามาในห้องสองสามคน


     “ใครเรียกมาวะ”วินขมวดคิ้วถาม


     “กูนี่ล่ะ  จะนั่งกินกันแค่นี้กูเหงานะเว้ย”บามว่าก่อนจะกวักมือเรียกสาวหน้าอกโตคนหนึ่งไปนั่งข้างๆ  และสองคนที่เหลือก็

เลือกที่จะนั่งข้างเซียร์และดินซึ่งข้างดินก็คืออีกข้างของวิน


     “เดี๋ยวกิ๊ฟซี่จะบริการพี่ๆเองนะคะ”สาวนั่งดริ๊งค์ว่าก่อนจะชงเหล้าส่งให้ทุกคนแต่พอส่งให้เทียนวินก็คว้าแก้วไว้


     “ของมันแป๊บซี่พอ”วินว่า


     “แต่ผมดื่มได้นะครับ”เทียนพูดขึ้น


     “ดื่มได้แต่กูไม่ให้ดื่ม”วินว่าอย่างเอาแต่ใจ


     “ไอ้วินมันห่วงกลัวน้องเทียนจะเมาน่ะครับ”เซียร์ว่า  วินหันไปมองเพื่อนก่อนจะชูนิ้วกลางใส่


    “เสือก”…หลายชั่วโมงผ่านไป…เพราะแอลกอฮอล์ที่เข้าเส้นเลือดไปไม่น้อยทำให้บามและเซียร์เริ่มเมา  ดินที่ไม่ค่อยดื่มเท่า

ไหร่ก็ได้แต่นั่งนิดๆ  สนทนากับเพื่อนบ้างส่วนไนท์อยู่ๆก็ขอตัวกลับไปก่อน ส่วนวินที่เริ่มเมานิดๆก็เริ่มเลื้อยใส่สาวนั่งดริ๊งค์ข้างๆ

ตัวที่พร้อมให้ท่าตลอดเวลา  เทียนนั่งมองร่างสูงนิ่งๆแต่แฝงไปด้วยความเจ็บปวด  ดินที่เหลือบเห็นใบหน้าของเทียนก็ยื่นแก้ว

เหล้าให้


     “ดื่มซะแล้วไม่ต้องมองมัน”เทียนมองหน้าดินนิดๆก่อนจะรับแก้วเหล้ามากระดกดื่มโดยที่วินที่กำลังนัวเนียกับสาวนั่งดริ๊งค์ไม่

เห็น…จากหนึ่งแก้วเป็นสองแก้วสามแก้วจนเทียนเริ่มเมา



ฟุบ!



คนตัวเล็กเอนซบแผ่นหลังของวินทันทีทำให้วินที่กำลังวุ่นวายอยู่กับหน้าอกหน้าใจสาวนั่งดริ๊งค์ต้องหันมามอง


     “เชี่ย  ใครเอาเหล้าให้มันกินวะ”วินว่าอย่างไม่ค่อยพอใจที่หันมาเห็นร่างบางหน้าแดงจัดด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์


    “กูเอง”ดินตอบ


     “มึงเอาให้แม่งมันกินทำไมวะเนี่ย”วินว่า


     “กูเห็นน้องมันดูเศร้าๆเลยเอาเหล้าให้ย้อมใจ”ดินว่าพลางยักไหล่  วินฮึดฮัดนิดๆก่อนจะจับร่างบางที่เอนตัวมาหาเขาให้นั่ง

ตรงๆ


    “งื้ออออออ”เทียนครางเบาๆในลำคอ


     “แม่ง  งั้นกูกลับละ”วินบอกกับเพื่อนๆก่อนจะพาร่างบางกลับทันที   เทียนที่ตัวอ่อนปวกเปียกต้องให้วินประคองออกมา


     “ไม่ฟังคำสั่งกูมึงจะโดนไม่ใช่น้อย”วินหันไปมองร่างบางที่นั่งอยู่ที่ที่นั่งข้างคนขับก่อนจะจูบแรงๆที่ริมฝีปากแดงของอีกคน


     “อื้ออออออ”เทียนร้องครางออกมาพร้อมกับพยายามลืมตามองอีกคน  ดวงตากลมโตที่เยิ้มเพราฤทธิ์แอลกอฮอล์ทำให้ดู

ยั่วยวนไม่ใช่น้อยในสายตาของวิน


     “ถึงคอนโดเมื่อไหร่กูจะล่อมึงให้ครางจนเสียงแหบเลย”วินว่าพร้อมกับจูบที่ปากอีกคนแรงๆอีกทีก่อนจะขับรถออกไป…พอถึง

คอนโดร่างสูงก็ระดมจูบอีกคนตั้งแต่ประตูห้อง  เทียนที่สติไม่ครบร้อยก็กอดคออีกคนพร้อมจูบตอบอย่างเงอะๆงะๆเท่าที่จะทำ

ได้แต่นั่นก็ทำให้วินพอใจไม่น้อย  ร่างสูงถอดเสื้อของอีกคนโยนทิ้งก่อนจะยกร่างบางให้นั่งบนโต๊ะอาหาร


     “อื้อออออ”เทียนครางออกมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อริมฝีปากหนาเข้าครอบครองยอดอกของเขา  วินใช้ลิ้นเลียยอดอกของอีก

คนจนชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำลายก่อนจะปลดเข็มขัดแล้วถอดกางเกงพร้อมชั้นในของเทียนออกจนร่างบางร่างกายเปลือยเปล่า


     “อ๊ะ…พี่วิน…”เทียนสะดุ้งเมื่อลิ้นหนาเลื่อนลงจากยอดอกมาที่หลุมกลางกายพร้อมกับมือหนาของอีกคนที่จับที่แก่นกายของ

เขารูดไปมาจนขยายตัว


     “อื้อออออออ”แล้วปากหนาก็วนกลับมาประกบจูบอีกคนอีกครั้ง


     “แฮ่กๆๆ”เทียนหอบหายใจเมื่ออีกคนถอนจูบ  ตากลมปรืมองร่างสูงที่กำลังถอดเสื้อผ้าของตัวเองออก  ขาเรียวที่หาที่เกี่ยวรั้ง

ไม่ได้ก็ตั้งขึ้นอย่างไม่รู้ตัวทำให้ร่างสูงเห็นช่วงล่างของอีกคนอย่างชัดเจน  วินยิ้มหื่นก่อนจะเอาเจลที่พกไว้มาทามือแล้วสอดนิ้ว

เข้าไปในช่องทางด้านหลังของร่างบางทันที


     “อื้ออออ…อ๊ะ…อ๊า…อื้อ…อ๊า”เทียนครางเสียงสั่นด้วยความเสียวแม้นิ้วมือของอีกคนไปโดนจุดเสียวภายใน


     “พี่วิน…อื้อ…ขอ…”


    “ขออะไร”วินถามพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์


    “อื้ออออ…พี่วิน…อ๊ะ…อ๊า…ของ…ของพี่วิน”เทียนว่าอย่างลืมอายเพราะตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการไม่ใช่เพียงนิ้วมือของอีกคน 

วินยิ้มแล้วถอนนิ้วมือออกก่อนจะค่อยๆดันแก่นกายของตัวเองเข้าไป


      “อึก…อ๊า”วินออกก็อดที่ครางในลำคอไม่ได้กับช่องทางที่คับแน่นของอีกคนที่บีบรัดแก่นกายของเขาจนแทบเสร็จ  มือหนา

จับขาเรียวพาดบ่าพร้อมกับจับมือบางให้มาคล้องคอ


     “อื้มมมมมม”ปากหนาประกบจูบปากแดงๆที่ล่อตาล่อใจเขาอีกครั้งพร้อมกับเริ่มขยับแก่นกายเข้าออก  เทียนเองก็ครางออก

มาด้วยความเสียดเสียวจากจังหวะช้าๆเริ่มเร็วขึ้นจนโต๊ะกินข้าวสั่น


     “อ๊ะ”เทียนร้องออกมาเมื่ออีกคนอุ้มเขาจากโต๊ะกินข้าวไปที่ผนังห้องทั้งๆที่ยังไม่ได้ถอดแก่นกาย  ทุกจังหวะเดินอีกคนก็แกล้ง

กระแทกกายเข้ามาให้เขาเสียวเล่นจนเทียนต้องกัดไหล่หนาเพื่อระบายความเสียว


     “อ๊ะ…อ๊า…อื้อ…อ๊า…ซี๊ด…อ๊า…”เสียงหวานครางไม่ขาดปากพร้อมกับเสียงทุ้มที่ก็ครางในลำคอด้วยความพอใจ  แก่น

หายใหญ่กระแทกเข้าออกแรงและรัวจนเทียนแทบจะแอ่นสะโพกตามไม่ทัน  ขาเรียวที่ย้ายมาอยู่ตรงเอวสอบของอีกคนก็กอดก่าย

อีกคนเอาไว้เพราะไม่สามารถพยุงกายตัวเองได้


     “ซี๊ดดดด…อ๊า”วินครางก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มช่องทางรักของอีกคนพร้อมๆกับเทียนเองที่ปลดปล่อยออกมา  เทียน

หอบหายใจแรงด้วยความเหนื่อยเหมือนร่างบางจะได้สติขึ้นมาบ้างแล้วแต่ก่อนที่เทียนจะได้ทักท้วงอะไรวินก็อุ้มอีกคนมาที่โซฟา

แล้วจัดยกที่สองต่อเลย…และกว่าที่พายุอารมณ์จะจบลงได้ก็กินเวลาไปกว่าสามชั่วโมง  เทียนนอนหลับอย่างไร้เรี่ยวแรงอยู่บน

เตียงส่วนวินสูบบุหรี่อยู่ที่นอกระเบียง ตาคมมองดาวบนท้องฟ้าด้วยรอยยิ้มเล็กๆที่มุมปาก  ทำไมถึงรู้สึกอารมณ์ดีก็ไม่รู้เหมือน

กัน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

   

 

 

 

 

   

 

 

 

ตอนก่อนสั้นไปงั้นตอนนี้ยาวให้อีกนิดนึง  55555  ฝากติดตามต่อไปด้วยนะคะ คอมเม้นด้วยจะดีมากกกกก  >_____<

___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
เห็นความเป็นพระรองของพี่ดินเลยงาะตอนนี้  :hao7:

ออฟไลน์ ♥►MAGNOLIA◄♥

  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7518
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +193/-11
วิน จับจองเทียนให้มาอยู่ด้วยกัน
แต่การปฏิบัติไม่นิ่งที่เทียน ยังคบหญิงอยู่ :katai1:
แถมเลื้อยต่อหน้าเทียนอีก  :m16:
ไม่ชอบวินเลย อยากให้มีคนอื่นมาชอบเทียน ให้วินร้อนรนบ้าง :ling1:
รอ :L1: :L1: :L1:
 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ aom2529

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 885
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-0
พี่วินนิสัยไม่ดี... :ling1:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
ไม่ให้พี่วินอารมณ์ดีได้งัย เล่นกินตับน้องไปตั้งกว่าสามชั่งโมง

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80
พี่วินมันชั่ววววว  :ling1:

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Poor Boy 5
( Key x Night )

     วันนี้ไนท์ก็มาเรียนเหมือนปกติทุกวันแต่ไม่ปกติคือมีร่างสูงของคนที่คุ้นเคยมาดักรอเขาที่รถหลังเลิกเรียน  ตั้งแต่วันที่เขา

กลับจากคอนโดของอีกคนไนท์ก็ไม่เจอคีย์อีกเลย  เป็นเพราะนี่แหละที่หลบหน้าร่างสูง  ก็จะไม่ให้หลบได้ยังไงล่ะ  เขาไม่กล้า

มองหน้าอีกคนหลังจากที่ทำเรื่องหน้าอายแบบนั้นหรอก

     “เดี๋ยว  มีเรื่องจะคุยด้วย”คีย์ทักอีกคนก่อนจะเดินมาดักหน้า

    “มะ..มีอะไร”ไนท์อยากจะตบปากตัวเองสัก10ทีข้อหาพูดเสียงสั่นแบบนี้ 

     “ทำไมต้องหลบหน้า”คีย์เข้าเรื่อง

     “หลบหน้าอะไร  ใครหลบ  ไม่มี้”ร่างบางเสียงสูง  คีย์หัวเราะในลำคอกับคำพูดของอีกคน

     “อ๊ะ  จะทำอะไร”ไนท์ว่าพร้อมกับพยายามดันอีกคนออกเมื่อคีย์ดันเขามาจนติดกับรถแล้วใช้แขนเท้ากับรถเอาไว้เพื่อกักตัว

ของเขาไว้ในอ้อมแขน

      “...”คีย์ไม่ตอบแต่กลับมองใบหน้าของอีกคนนิ่งๆแต่เพียงแค่สายตานิ่งๆก็ทำให้ไนท์รู้สึกร้อนผ่าวๆที่ใบหน้าแปลกๆ

     “มะ...มองอะไรเล่า”ไนท์ว่า

    “เขินหรือไง  หน้าแดง”คีย์ว่าพร้อมจับแก้มของอีกคนซึ่งนั่นก็ทำให้ไนท์หน้าแดงเข้า
ไปใหญ่  มือบางรีบผลักอีกคนออกอย่างแรง
     “ใครเขิน  นายนั่นแหละ  ฉวยโอกาสมาจับแก้มคนอื่นได้ยังไง”ไนท์แสร้งโวยวาย
     “ทีนายยังเคยฉวยโอกาสฉันเลย”คีย์ว่าหน้าตาเฉย  ไนท์หน้าขึ้นสีจัดอีกครั้ง  ทั้งๆที่เขาพยายามลืมเรื่องนี้ไปแล้วแต่อีกคนก็

ยังจะมาพูดอีก  ยิ่งภาพตอนที่เขาเป็นฝ่ายจูบอีกคนก่อนก็ลอยเข้ามาในหัว

      “บอกให้ลืมไง”ไนท์ว่า

     “สงสัยคงจะยาก”คีย์ยักไหล่

     “ชิ  ฉันไม่คุยกับนายแล้ว”ไนท์ว่าพร้อมกับทำท่าจะขึ้นรถแต่ก็โดนคีย์คว้าประตูรถไว้ก่อน  ไนท์หันมามองอีกคนหน้าหงิก

หน้างอ

      “แค่จะมาชวนไปกินข้าว”คีย์ว่า  ไนท์เลิกคิ้ว

     “ฉัน?”

     “ได้ข่าวว่าคุยกันอยู่สองคน”

     “ฮึ่ย์  กวนประสาท”ไนท์ว่าอีกคน  คีย์หัวเราะในลำคอ

      “โอเคๆ  ไปกินข้าวกัน”คีย์พูดชวนอีกครั้ง  ไนท์กัดปากอย่างกำลังใช้ความคิดแต่ไม่ทันแล้วในเมื่อร่างสูงเปิดประตูรถข้างคน

ขับแล้วเข้ามานั่งหน้าตายเฉย

     “ลงไปนะ ฉันยังไม่ได้ตกลงเลย”ไนท์โวยวาย

     “เงียบถือว่าตกลง”คีย์ยักไหล่  ไนท์ฮึดฮัดนิดๆก่อนจะต้องเป็นฝ่ายยอมขับรถพาร่างสูงไปกินข้าวแล้วดูท่าว่าจะต้องขับกลับ

มาส่งอีกคนเพื่อเอารถที่มหาวิทยาลัยอีก...หลังจากที่กินข้าวเสร็จเพื่อนของไนท์ก็โทรมาชวนไป KKKผับ  บอกว่าวินจะพาเด็ก

มาเปิดตัว  ไนท์ได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกยุบยิบๆในใจไม่ใช่น้อย  เขาไม่รู้ว่าเด็กที่ชื่อเทียนนั่นจะเป็นคนเดียวกับเด็กเทียนที่ไม่ยอมพูด

คนนั้นหรือเปล่าแต่ลางสังหรณ์ของไนท์มันบอกว่ามันต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆ

     “เป็นอะไร”คีย์ถามขึ้นเมื่อเห็นว่าหลังจากร่างบางวางสายก็เงียบๆไป

     “เปล่า”ไนท์ตอบแต่คิ้วเรียวก็ยังคงขมวดอยู่

     “เฮ้ย  เอาโทรศัพท์มานะ”ไนท์ว่าแต่ก็ไม่สามารถแย่งโทรศัพท์ของตัวเองคืนจากร่างสูงได้เพราะว่ากำลังขับรถอยู่

     “นี่เบอร์ฉัน”คีย์ว่าพร้อมเมมเบอร์ตัวเองในเครื่องของร่างบางเสร็จสรรพอีกทั้งยังเอาโทรออกมาที่เบอร์ตัวเองอีกด้วย

     “ใครขอมิทราบ”ไนท์ว่าแขวะขณะที่สายตาก็จ้องไปที่ถนนข้างหน้า

     “ไม่มีใครขอแต่อยากให้”คัย์ตอบเสียงเรียบๆ

     “อยากได้เบอร์ฉันก็บอกมาเถอะ  ทำมาเป็นเก๊ก”ไนท์ทำเสียงแซวๆอีกคน

     “แล้วถ้าขอดีๆแล้วจะให้มั้ยล่ะ”ไนท์ชะงักทันทีกับคำพูดของอีกคน  ใบหน้าสวยขึ้นสีอีกครั้งจนคีย์สังเกตได้

      “ว่าไงล่ะ”คีย์ถามย้ำ

      “ไม่รู้เว้ย”...ไนท์มาที่ผับตามที่นัดกับเพื่อนๆไว้  เขา  เซียร์  ดินและบามมารออยู่ที่ห้องที่จองไว้เหลือแค่วินที่ยังไม่มา

     “มาถึงก็หน้าหงุดหงิดเลยนะมึง”เซียร์ทักขึ้นเมื่อวินเดินเข้ามาในห้อง  ไนท์มองไปที่เพื่อนสนิททันทีก่อนจะมองไปที่ร่างบาง

ตัวขาวข้างๆ
 
     “ให้กูพามันมาทำไม”วินถามพร้อมกับนั่งลงที่โซฟาแล้วดึงเทียนให้นั่งข้างๆ  ไนท์พยายามมองหน้าร่างบางนั่นรู้สึกคุ้นเคยแต่

ก็ไม่ค่อยมั่นใจเสียเท่าไหร่

     “กูก็อยากเห็นน้องเทียนคนน่ารัก  ขวัญใจพวกกูที่มึงคาบไปแดกไงสัด”เป็นบามที่พูดขึ้นบ้าง  วินยักไหล่อย่างไม่แคร์

     “สวัสดีครับน้องเทียนพี่ชื่อบามนะครับ”บามหันมาแนะนำตัวกับเทียนพร้อมส่งยิ้มอย่างเป็นมิตร  เทียนอึกอักนิดๆก่อนจะ

ทักทายกลับไป

     “สวัสดีครับ”

     “นั่นไอ้บาม  ไอ้เซียร์  ไอ้ดินและก็ไอ้ไนท์”วินว่าพร้อมแนะนำเพื่อนทีละคน  เทียนไหว้ทุกคนอย่างมีมารยาทก่อนจะมาชะงัก

ที่ไนท์ที่นั่งมองมาที่เขานิ่งๆ  ไนท์มองอีกคนที่ทำท่าทางเหมือนรู้จักเขาแต่เขาเองก็จำใบหน้าของเด็กเทียนที่ไม่ยอมพูดคนนั้น

ไม่ได้จริงๆเพราะตอนนั้นเด็กนั่นผมเพ้าปิดหน้าปิดตาแถมยังใส่แว่นกรอบหนาอีกต่างหาก…ยิ่งดึกบรรยากาศก็ยิ่งคึกครื้นเมื่อมี

สาวๆนั่งดริ๊งค์เข้ามาบริการ  แต่ไนท์เองก็ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้เท่าไหร่มีแต่บามกับเซียร์นั่นแหละที่ดูจะดี๊ด๊าสุดๆ  วินเองก็ไม่

น้อยหน้านัวเนียกับสาวทรงโตข้างๆทั้งๆที่มีอีกคนอยู่ข้างกาย  ไนท์มองที่วินก่อนจะเสตามามองที่เทียนก็พบว่าร่างบางมีใบหน้าที่

เศร้าหมองจนดูน่าสงสารที่กำลังมองไปที่วิน  เขาเองก็รู้สึกจี๊ดๆนิดๆที่คนที่ชอบกำลังนัวเนียกับคนอื่นต่อหน้าแต่ถามว่าเจ็บจน

อยากจะร้องไห้เลยหรือเปล่าก็ขอปฏิเสธ
 
     “ไปไหนวะ”ดินถามขึ้นเมื่ออยู่ๆไนท์ก็ลุกขึ้น

     “กูอยากกลับละ”ไนท์ว่าก่อนจะเดินออกไป  ร่างบางมาหยุดยืนอยู่ที่ลานจอดรถของผับพร้อมถอนหายใจออกมา  ตอนนี้

เหมือนมีเรื่องหลายเรื่องวนเวียนอยู่ในหัวของเขาเต็มไปหมด  ทั้งเรื่องวิน  เรื่องเด็กเทียนและยังเรื่องของ...ฮึ่ย์  แล้วเขาจะไป

นึกถึงไอ้เด็กบ้านั่นทำไมกันนะ  ทั้งๆที่กำลังพยายามตบตีกับความคิดของตัวเองอยู่ๆแท้ๆแต่มือบางก็เผลอกดโทรออกไปที่เบอร์

ของคนที่กำลังนึกถึงอยู่เมื่อไหร่ไม่รู้  รู้อีกคนอีกคนก็รับสายเสียแล้ว

     (ว่า)คีย์รับสายสั้นๆ

     “...”ไนท์เงียบ

     (ไนท์)คีย์เรียกชื่อไนท์  ซึ่งไนท์ก็รู้สึกแปลกๆไม่ใช่น้อยเพราะอีกคนก็ไม่เคยเรียกชื่อเขาเลยปกติเรียกกันแต่ฉันกับนายเท่านั้น

     “มารับหน่อย”ไนท์พูด

    (ที่ไหน)คีย์ถามกลับ

     “KKKผับ  มาเร็วๆนะ”พูดจบไนท์ก็วางสาย  เขาไม่รู้ว่าทำไมต้องโทรให้อีกคนมารับ  ไม่รู้ว่าทำไมต้องพูดด้วยน้ำเสียงออด

อ้อนอีกคนแบบนั้น  เท่าที่รู้คือคนนี้อยากอยู่กับใครสักคน  อยากมีใครอยู่ข้างๆไม่ใช่โดดเดี่ยวเดียวดายแบบนี้ 
     

   
 






















มาสั้นๆอีกแล้ว   5555555  ช่วงสอบสมองตัน  เวลาไม่มีเลย  ขอโทษด้วยนะคะ  T^T  ถ้ามีเวลาจะพยายามมาบ่อยๆละกัน

เน้ออออออ 
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
ไนท์ดูน่าเอ็นดูมากๆ เวลาอยู่กับคีย์อ่ะ

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
คู่นี้กำลังพัฒนาไปในทางที่ดี

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
ติดตามมาหลายเรื่องแล้วชอบทุกเรื่องเลยโอ๊ยยิ่งเรื่องนี้คือแบบใช่แนวทีชอบอ่านมากๆเลย :mew2:

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Poor Boy 14

     เทียนค่อยๆลืมตาตื่นขึ้นมาในตอนเช้าก็พบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงนอนโดยที่มีร่างสูงนอนอยู่ข้างๆ  เทียนพลิกตัวตะแคงมา

หาร่างสูงที่เขาหลงรักหมดหัวใจพร้อมกับมือบางที่จับไปที่ใบหน้าหล่อของอีกคน  อกข้างซ้ายแม้ว่าเต้นรัวทุกครั้งที่ได้ใกล้ชิดกับ

อีกคนแต่มันก็ปะปนไปกับความเจ็บปวด   เขาไม่อยากจะเชื่อว่าอีกคนจำเขาไม่ได้  ไม่อยากจะเชื่อว่าอีกคนลบเขาออกไปจาก

ความทรงจำแล้วจริงๆ 

     “อ๊ะ”เทียนสะดุ้งเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ลืมตาขึ้นมา
 
     “ทำอะไรของมึง”วินถาม

     “ปะ...เปล่าครับ”เทียนตอบพร้อมกับหลบตาที่มีน้ำตาหน่วงคลออยู่ในดวงตากลมโต

     “อ๊ะ...พี่วิน”เทียนร้องอีกครั้งเมื่ออีกคนเชิงใช้มือเชยคางของเขาให้เงยหน้าขึ้นมาสบตา  แม้ว่าเทียนจะพยายามหลบสายตา

แค่ไหนก็ไม่สามารถหลบพ้น

     “เป็นเชี่ยอะไร”เทียนส่ายหน้าเป็นคำตอบในขณะที่น้ำตาก็กำลังปริ่มจะไหลออกมา

     “เป็นเชี่ยอะไรทำไมไม่พูดวะ  อย่าทำให้กูอารมณ์เสียแต่เช้า”วินว่าอย่างรู้สึกหงุดหงิด
 
     “ฮึก...เปล่าครับ  ไม่ได้เป็นอะไร”เทียนตอบซึ่งคำตอบก็ช่างตรงข้ามกับสิ่งที่เป็นอยู่อย่างสิ้นเชิง

     “อื้ออออออออ”อยู่ๆริมฝีปากหนาก็ประกบจูบอีกคนอย่างที่เทียนไม่ทันได้ตั้งตัว  เทียนไม่ได้ปฏิเสธแถมยังเปิดปากรับให้อีก

คนสอดลิ้นเข้ามา  ลิ้นหนาเกี่ยวพันกับลิ้นบางอย่างร้อนแรงจนเกิดเสียงชื้นแฉะของน้ำลายดังขึ้น  แม้ว่าจะดูน่าอายแต่ก็อดวาบ

หวามไม่ใช่น้อย

      “มึงนี่มัน...”วินว่าพร้อมเอื้อมมือมาเช็ดคราบน้ำลายที่มุมปากของอีกคน  เทียนเงยหน้ามองการกระทำของอีกคนด้วยนัยน์ตา

สั่นไหว

     “พี่วินครับ...”วินเลิกคิ้ว

     “...พี่จำผมไม่ได้จริงๆเหรอ”เทียนมองหน้าอีกคนอย่างมีความหวัง  วินมองหน้าเทียนกลับเช่นเดียวกันก่อนจะลุกออกจาเตียง

     “เดี๋ยวสิครับ  อ๊ะ”ร่างบางที่พยายามลุกตามอีกคนแต่เพราะยังคงเจ็บช่องทางด้านหลังทำให้เทียนแทบจะหน้าทิ่มลงกับพื้น

แต่ดีที่มีวินรับไว้เสียก่อน

     “ทำบ้าอะไรของมึง  อยากตกเตียงหรือไงฮะ”วินว่าอย่างดุๆ

     “ผมแค่...”เทียนกัดปากพร้อมมองหน้าวิน  ทำไมพี่วินถึงไม่ตอบเขา
 
     “แค่อะไร”วินถามกลับ

     “แค่อยากให้พี่ตอบว่าพี่...จำผมไม่ได้จริงๆเหรอ”วินเงียบไปสักพักก่อนจะพูดขึ้น

     “มึงแม่งถามกูแบบนี้มากี่ครั้งละและจำไม่ได้หรือไงว่ากูตอบว่ายังไง”เทียนนิ่ง

     “ครับ  เข้าใจแล้วครับ”เทียนตอบรับพร้อมก้มหน้ามองหน้าตักของตัวเอง
 
     “ไปอาบน้ำแต่งตัวเดี๋ยวกูจะโทรสั่งข้าว”วินว่าก่อนจะเดินออกจากห้องนอนไป  เทียนมองตาแผ่นหลังกว้างของอีกคนภายใต้
ใบหน้าเศร้าหมอง  คำตอบของพี่วินก็คงเหมือนเดิมสินะ...หลังจากที่อาบน้ำแต่งตัวแล้วเทียนก็ออกมากินข้าวที่ร่างสูงโทรสั่ง

มา  เทียนก้มหน้าก้มตากินข้าวอย่างเงียบๆโดยที่ไม่ได้เงยหน้าขึ้นมามองร่างสูงแต่อย่างใดซึ่งนั่นก็ทำให้วินรู้สึกหงุดหงิดไม่ใช่

น้อย 

เคร้ง

วินวางช้อนเสียงดังก่อนจะเดินออกจากโซนห้องครัวไปแล้วไปที่โซฟาหน้าโทรศัพท์  เทียนเงยหน้าขึ้นมามองก่อนจะก้มหน้ากิน

ข้าวต่อ  พอกินเสร็จร่างบางก็เป็นคนจัดแจงล้างจานเอง  เทียนหยิบหนังสือเรียนออกมาอ่านตรงโซฟาใกล้ๆวินที่กำลังนอน

นอนดูโทรศัพท์อยู่

ครืดๆๆ

เทียนมองโทรศัพท์ของร่างสูงที่สั่นเพราะมีสายเข้าแต่วินก็หาสนใจไม่

     “พี่วินครับมีสายเข้า”เทียนเรียกอีกคน

    “ช่างแม่ง”วินตอบอย่างไม่ใส่ใจเพราะพอรู้อยู่ว่าใครโทรมา

ครืดๆๆ

สายถูกตัดไปและก็ถูกโทรเข้ามาใหม่

     “บางทีเขาอาจจะมีธุระสำคัญก็ได้นะครับ”เทียนว่าอีกครั้ง

     “งั้นมึงก็รับแล้วถามให้กูด้วยว่ามีธุระอะไร”วินตอบแต่สายตาก็ยังจับจ้องกับหนังในโทรทัศน์

     “ผมเหรอครับ?”เทียนถามย้ำ

    “เออ”ว่าแล้วเทียนก็หยิบโทรศัพท์ของร่างสูงขึ้นมาและพอเห็นชื่อของคนที่โทรเข้ามาก็ทำให้เทียนมือสั่นทันที  ‘ญาญ่า’ งั้น

เหรอ?  ญาญ่าไหน  ใช่ญาญ่าเดียวกับเพื่อนร่วมห้องตอนม.4ของเขาหรือเปล่า

     “รับซะสิ  จะได้เลิกโทรมาสักที”วินว่า  เทียนจึงกดรับแต่ไม่ทันที่ร่างบางจะได้พูดอะไรเสียงแวดๆจากปลายสายก็ดังขึ้นซึ่ง

เป็นเสียงที่เทียนจำมันได้

     (พี่วินทำไมไม่รับสายญาญ่าคะ  ญาญ่าโทรหาพี่วินตั้งหลายสายแล้วนะคะ)

     “เอ่อ...พี่วินยุ่งอยู่น่ะครับ”เทียนตอบ

     (นายเป็นใคร?)หญิงสาวถามเสียงดัง

    “เอ่อ...ผมเป็น...”เทียนลังเลไม่รู้ว่าควรตอบยังไงดี

    “อ๊ะ  พี่วิน”เทียนร้องออกมาเบาๆเมื่ออยู่ๆร่างสูงก็มาดึงโทรศัพท์จากมือของเขาไป

     “มันเป็นเมียพี่เอง  พี่ว่าพี่บอกกับญาญ่าชัดเจนไปแล้วนะว่าเลิกโทรมาวุ่นวายกับพี่ได้แล้ว  วันไนท์สแตนก็คือวันไนท์ส

แตน”พูดจบวินก็กดวางสาย

     “พี่วิน  ตอบแบบนั้นจะดีเหรอครับ”เทียนถามอย่างตกใจกับคำตอบที่ร่างสูงบอกกับหญิงสาวไป  แม้ว่าจะรู้สึกดีใจแต่ก็คิดว่า

ร่างสูงคงตอบประชดตัดปัญหาไป

    “ไม่ดียังไง?”วินถามกลับ

     “ผมไม่ได้...”

    “ไม่ได้อะไร?  ไม่ได้เป็นเมียกู?  แล้วที่กูกระแทกแล้วแม่งร้องครางอยู่เมื่อคืนไม่เรียกว่าเมียให้เรียกว่าอะไร”วินว่า  เทียนหน้า

ขึ้นสีทันที  ไม่คิดว่าคำตอบของอีกคนจะเป็นแบบนี้

     “แต่ว่าญาญ่า...”

     “วันไนท์สแตนแต่เสือกมาวุ่นวายกูรำคาญ”วินตอบอย่างไม่สนใจ  เทียนกัดปากอย่างกลั้นยิ้มไม่รู้ว่าควรรู้สึกยังไงดีที่อีกคน

ตอบญาญ่าแบบนั้นเป็นเพราะคิดว่าเขาเป็นเมียจริงๆใช่มั้ย  เพราะอย่างพี่วินคงไม่ใช่เคยมีอะไรกับเขาแค่คนเดียวแน่  อีกคน

ทั้งหล่อ  ดูดี  ดีกรีเดือนคณะแถมยังฐานะทางบ้านรวย  ไม่แปลกที่จะมีคนเข้าหาตลอดเวลา

      “มานี่ดิ๊”วินกวักมือเรียก

     “ครับ?”

    “มานั่งนี่”วินว่าพร้อมตบโซฟาข้างๆที่เขานั่งอยู่  เทียนรีบลุกจากโซฟาอีกตัวไปนั่งข้างร่างสูงทันทีเพราะกลัวว่าถ้าเฉื่อยชา

เดี๋ยวอีกคนจะหงุดหงิดเสียก่อน

     “พี่วิน...”เทียนครางในลำคอเบาๆเมื่ออยู่ๆร่างสูงก็ทิ้งตัวลงนอนแล้วเอาหัวมาวางที่หน้าตักของเขา

     “กูง่วง  เป็นหมอนให้กูที”วินว่าพร้อมกับค่อยๆหลับตาลง  เทียนหยิบรีโมตมากดเบาเสียงโทรทัศน์เพื่อไม่ให้ดังรบกวนคนที่

กำลังนอนก่อนจะหยิบหนังสือมาอ่านต่อ  ในหัวไม่มีเนื้อหาของหนังสือที่อ่านเลยสักนิด  ตัวหนังสือที่อ่านก็เห็นเป็นหน้าของอีก

คนที่กำลังนอนอยู่ที่ตักจนเทียนอดไม่ได้ที่จะยิ้มกว้างออกมา  ท่าทางเขาจะเป็นบ้าแล้วแน่ๆ  เทียนส่ายหัวเบาๆอย่างตลกตัวเอง 

โดยที่หารู้ไม่ว่ามุมปากของคนที่นอนอยู่ที่ตักก็กระตุกยิ้มเบาๆเหมือนกัน 























ทำไมตอนนี้เขินนนนนนน  >///<  คือตอนแรกเปิดมาอย่างหน่วงแต่ตอนหลังคงต้องบวกคะแนนให้อิพี่วินแล้วล่ะค่ะ  แอร๊ยๆๆๆ 

ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ  จุ๊บๆ
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
สั้นมากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก

ตอนนี้ เราว่าพี่วินจำได้แล้วมั้ง แต่อาจจะยังโกรธอยู่  o18

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
ขอยาวๆๆๆๆๆๆ
ถ้าเทียนอธิบายมากกว่านี้ซักนิดวินน่าจะจำได้นะ

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
ญาญ่า ชะนีนิสัยเลววววววว

ออฟไลน์ SiHong

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 484
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
เขินนนนนน

ออฟไลน์ ssipra

  • นักอ่านมืออาชีพ
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 784
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-2
มีความเขินน

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
เขินเบาๆๆ :mew2:

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
จำได้ไม่ได้ก็บอกน้องไปเซ่ทำเล่นตัวอยู่ได้ แล้วถ้าจริงจังกับน้องจริงก็ควรเลิกทำนิสัยเจ้าชู้ มั่วไปทั่วซะทีนะ

ออฟไลน์ koikoi

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3861
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +311/-13
จำไม่ได้จริงเหรอ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Poor Boy 15

     วันนี้วินและเทียนมามหาวิทยาลัยพร้อมกันเนื่องจากมีเรียนตอน10โมงเช้าพร้อมกัน  เมื่อร่างบางลงจากรถคันหรูของร่างสูงก็

สร้างความฮือฮาแก่สายตาคนมองเป็นอย่างมากเพราะไม่มีใครที่ไม่รู้จักวินและการที่ร่างบางลงจากรถของวินมานั่นก็เท่ากับว่า

เป็นเด็กในสต็อกของวินนั่นเอง

     “มึงเลิกเรียนกี่โมง”วินถามหลังจากที่ลงจากรถแล้วเทียนกำลังจะเดินไปตึกสถาปัตยกรรมที่อยู่ไม่ไกลจากตึกวิศวกรรมเท่า

ไหร่

     “5โมงเย็นครับ  เอ่อ...พี่วินกลับก่อนก็ได้ครับ”เทียนว่า

    “ทำไมกูต้องกลับก่อน”วินขมวดคิ้ว

    “ก็ผมเห็นว่ามีวินเลิกเรียนแค่บ่าย3 เลย...”

    “เดี๋ยวกูมารอหน้าตึกตอน5โมง”วินว่าแทรกขึ้น

    “เอ๊...”เทียนทำหน้างง

    “ก็มารอรับมึงไง  อย่าทำมึน”วินว่าพร้อมผลักหัวอีกคนเบาๆซึ่งก็เป็นจุดดึงดูดสายตาไม่ใช่น้อย  ใครๆก็รู้ว่าเดือนวิศวะคนนี้ดูนิ่ง

และหยิ่งจะตาย  ถึงจะขึ้นชื่อเรื่องเจ้าชู้แต่ส่วนมากก็มีแต่อีกฝ่ายเท่านั้นที่เข้ามาหาเอง  เรื่องที่เดือนวิศวะคนนี้จะมา

หยอกล้ออะไรกับเด็กในสต็อกหรือคู่ควงคือไม่มีแน่นอนแต่กับร่างบางคนนี้...ต้องมีอะไรพิเศษเหนือกว่าคนอื่น

     “ครับ”เทียนพยักหน้ารับแต่ไม่ได้เงยหน้ามองร่างสูงเพราะรู้สึกขวยเขินไม่ใช่น้อยที่มีปฏิกิริยากับเขาดีขึ้น

     “ตอบรับแล้วทำไมไม่มองหน้ากู”วินว่าพร้อมกับเชยคางอีกคนให้เงยหน้าขึ้นมามอง

     “ผม...”เทียนกัดปาก

     “อะไร?”วินขมวดคิ้ว

     “ผมเขินนี่”เทียนตอบออกมาในที่สุดพร้อมกับใบหน้าที่แดงจัด  วินกระตุกยิ้มอย่างพึงพอใจกับคำตอบที่ได้รับ

ฟอดดด

     “กูไปละ”วินว่าหลังจากที่ก้มหอมแก้มอีกคนก่อนจะเดินออกไป  เทียนยืนอึ้งหน้าแดงจัดยิ่งกว่าเดิม  หัวใจเต้นแรงไปหมด

ราวกับเป็นโรคหัวใจระยะสุดท้ายและขณะที่เทียนกำลังจะหันหลังกลับเพื่อเดินไปที่ตึกคณะของตัวเองก็มีผู้หญิงสามคนมายืน

ขวางทางเขาไว้  หนึ่งในนั้นเขาจำหน้าได้ดี

     “ญาญ่า”เทียนพูดออกมาแผ่วเบา

    “นี่สินะเมียพี่วิน”ญาญ่าว่าพร้อมมองเทียนหัวจรดเท้าก่อนจะยิ้มเหยียด  เทียนหลบสายตาทันที  เขาไม่อยากให้ญาญ่าจำเขา

ได้

     “เดี๋ยวจะไปไหนล่ะ”เพื่อนญาญ่าอีกคนว่าพร้อมเดินมาขวางทางเทียนที่กำลังเดินหนีไว้

    “ผมมีเรียน”เทียนว่า

    “อ๊ะ”เทียนอุทานทันทีเมื่อมองไปเห็นวัตถุแหลมคมที่กำลังจี้อยู่ที่ท้องของเขา

    “ถ้าไม่อยากให้เรื่องใหญ่โต  ตามมาเงียบๆ”ญาญ่าว่าก่อนจะเดินนำไป เทียนกัดปากแต่เพื่อนญาญ่าที่ถือคัตเตอร์ไว้ก็จี้คัต

เตอร์มาที่เทียนอีกครั้ง

     “ตามมาสิ”...

เพี้ยะ!

ใบหน้าใสถูกตบอย่างแรงเมื่อมาถึงหลังมหาวิทยาลัยซึ่งเป็นแปลงผักของพวกคณะเกษตร

    “นี่คือบทลงโทษที่แกมายุ่งกับพี่วินของฉัน  ก้อย  เจนนี่จับมันไว้”ว่าแล้วเทียนก็โดนหญิงสาวเพื่อนของญาญ่าล็อคแขนไว้

คนละข้าง

     “โอ๊ย”เทียนร้องออกมาเพราะโดนญาญ่าจิกเข้าที่ผมอย่างแรงให้เงยหน้าขึ้นมามอง

    “จะว่าไปแกมันก็น่าคุ้นๆนะ”ญาญ่าว่า  เทียนตัวสั่นทันที

     “ก็จะไม่ให้คุ้นได้ไงแก  มันดังจะตายในคณะสถาปัต”เจนนี่พูด

    “งั้นเหรอ?  แต่ถึงแกจะดังยังไง  แกมันก็เป็นผู้ชาย  แกกล้าดียังไงมาทำให้พิ่วนเลือกแกฮะ”สิ้นเสียงมือเรียวก็ตบเข้าที่หน้า

ของเทียนอีกครั้งจนปากบางมีเลือดไหลออกมา  เขาไม่กล้าสู้  เขากลัว...เขากลัวญาญ่ามาตั้งแต่ไหนแต่ไร  เรื่องบาดหมาง

สมัยม.4ย้อนกลับมาในหัวตอนที่แม่ของญาญ่าทำให้เขาถูกไล่ออกทำให้เทียนน้ำตาคลอทันที

     “เลิกยุ่งกับพี่วินซะ”ญาญ่าว่า เทียนส่ายหัว

 เพี้ยะ

    “ไม่ยอมงั้นเหรอ”

เพี้ยะ

     “อยากลองดีงั้นเหรอ”

เพี้ยะ

     “ก้อย เจนนี่รุมมัน”สิ้นเสียงญาญ่าก้อยกับเจนนี่ก็ผลักเทียนลงพื้นก่อนจะขึ้นค่อมแล้วพากันรุมตบเทียนทันที  เทียนพยายาม

เอามือมาป้องกันตัวเองไว้แต่ก็ถูกญาญ่าดึงเอาไว้แล้วใช้รองเท้าส้นเข็มของตัวเองเหยียบไปที่มือของเทียน  เทียนร้องโอดโอย

ด้วยความเจ็บปวดน้ำตาไหลเป็นทาง

    “ทำบ้าอะไรของพวกเธอ!!”เสียงทุ้มดังขึ้นทำให้ทั้งสามชะงัก

    “พิช?  นายมาเสือกอะไรด้วยฮะ”ญาญ่าว่าก่อนจะมองที่พิขอย่างไม่พอใจ

    “ไม่เสือกไม่ได้นั่นมันน้องรหัสฉัน”พิชช่าพร้อมเดินเข้ามาหาเทียนที่นอนกองอยู่กับพื้นทันที  ใบหน้าใสเต็มไปด้วยรอยมือ 

ปากบางก็เลือดออก  ปมเป้ากระเซิง มือบางที่ถูกญาญ่าเหยียบก็แดงก่ำ

    “น้องรหัส?  แต่น้องรหัสนายมันแย่งผัวฉันมันก็สมควร”ญาญ่าว่า

     “ผัว?  เฮอะ...ถ้านับคนที่เป็นผัวเธอก็จะยี่สิบแล้วนี่  ผัวคนไหนล่ะ”พิชว่า

     “กรี๊ดๆๆ  หยาบคาย”ญาญ่ากรีดร้อง

    “อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะญาญ่าว่าเธอมันขนาดไหน  เพื่อนฉันก็ได้กับเธอมาหลายคนแล้วนี่  มันยังมีคลิป...”

    “หยุดพูดนะ!!  เงียบปากนะ!!”

    “ได้  ฉันจะเงียบ...แต่ถ้าเธอมายุ่งกับน้องรหัสฉันอีก  เธอคงจะรู้นะว่าจะเกิดอะไรขึ้น”พิชว่าพร้อมกระตุกยิ้มร้าย  ญาญ่ากำมือ

แน่นอย่างโกรธจัด

    “ก้อย  เจนนี่ กลับ!”หลังจากที่พวกญาญ่ากลับไปแล้วพิชก็พาเทียนมานั่งที่ใกล้ๆคณะเพราะตอนนี้ก็สายเกินกว่าที่ร่างบางจะ

ขึ้นเรียนแล้ว

    “อ่ะ”พิชช่าพร้อมกับยื่นผ้าเช็ดหน้าให้อีกคน

    “ขอบคุณครับ”เทียนรับมาก่อนจะเช็ดเลือดที่มุมปาก  ร่างบางร้องซี๊ดออกมาเบาๆ

    “มึงนี่ไม่ว่าจะกี่ปีๆก็โดนแต่คนอื่นรังแก”อยู่ๆพิชก็พูดขึ้น  เทียนหันไปมองร่างสูงทันที

     “ฮึ...ถ้ารู้ว่ามึงน่ารักแบบนี้กูคงจีบมึงตรงๆไปแล้ว”เทียนเบิกตากว้างอย่างตกใจกับคำพูดของอีกคน  อะไรกัน...ทำไม...

    “พี่พิช...ทำไม...”

    “อ๊ะ”เทียนสะดุ้งนิดๆเมื่ออยู่ๆพิชก็ยื่นมือมาสัมผัสที่แก้มของเขาเบาๆ

     “ทำไมกูจะจำคนที่ชอบไม่ได้  ต่อให้มึงจะเปลี่ยนไปมากแค่ไหนกูก็จำได้”พิชว่า  ใช่เขาจำเทียนได้...จำไอ้แว่นที่มีแต่คนหา

ว่าเป็นใบ้เพื่อนร่วมห้องของเขาได้  ตอนแรกเขาก็ไม่แน่ใจแต่แววตาใสซื่อที่ดูตื่นกลัวตลอดเวลามันทำให้เขาคุ้นเคยแปลกๆก่อน

จะสืบจนรู้ว่าน้องรหัสของเขาก็คือเทียนเพื่อนร่วมห้องของเขาเมื่อตอนม.4นั่นเอง

     “จำเราได้”เทียนพูดออกมาอย่างอึ้งๆ

     “ทำไม  ตกใจหรือไง”พิชยิ้มขำๆ  เทียนพยักหน้า

    “ละ...แล้วทำไมถึงทำเหมือนไม่รู้จัก”เทียนถามอย่างข้องใจ

    “กูคิดว่ามึงกับกูตอนมัธยมเรื่องราวมันไม่สวยหรูเท่าไหร่  กูชอบแกล้งมึงใช่มั้ยล่ะ  ฮ่ะๆ  มึงคงเกลียดกู”พิชว่า

     “ไม่นะ  เราไม่ได้เกลียดพิช”เทียนรีบพูดออกมา

     “ไม่เกลียดแล้วชอบกูมั้ย”พิชว่าก่อนจะยื่นหน้าเข้ามาหาอีกคน  ตาคมมองเข้ามาในตากลม  เทียนพยายามขยับหน้าหนีแต่

พิชก็ขยับตาเข้ามา

    “อาจจะเพราะตอนนั้นกูยังเด็ก  กูเลยไม่รู้ว่าควรทำตัวยังไงกับคนที่กูชอบ...”พิชว่า  เทียนกัดปาก

     “...กูชอบมึง  ชอบตั้งแต่มึงยังเป็นไอ้แว่นเอ๋อๆ”พิชว่าต่อ

    “แต่มันเมียกูว่ะ  โทษที”ก่อนที่เทียนจะได้ตอบอะไรเสียงทุ้มก็ดังขึ้น

    “พะ...พี่วิน”เทียนเบิกตากว้างอย่างตกใจเมื่อหันไปเจอร่างสูงที่กำลังมองมาที่เขากับพิชอย่างไม่พอใจ



























เตรียมตัวรับลูกระเบิดจากอิพี่วินได้เลยจ้า  55555  ตอนนี้สงสารน้องเทียนนะ  อย่าว่าน้องเลยนะที่น้องอ่อนแอแบบนี้  คือนาง

ฝังใจไง  โดนทำร้ายมาตลอด  T^T
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
พี่วินแกควรมาเร็วกว่านี้ป่ะะะะะะะะ

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
อีพี่วินน่าจะมาสักพรุ่งนี้อ่ะ :mew2:

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
เออ อิพี่วินมาตอนหมดเรื่องแล้วจะมีประโยชน์อะไร นี่ไม่ใช่ว่าหึงจนหน้ามืดแล้วไม่ได้ดูสภาพน้องมันนะว่าเป็นแบบไหน ถ้าเอาอารมณ์ร้ายๆมาลงใส่เทียนอีกพี่ก็เลวมากเลยว่ะ  :angry2:

ออฟไลน์ SiHong

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 484
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +8/-2
มาต่อไวๆนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ

ออฟไลน์ nevergoodbye

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1240
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-2
พิชรู้ พี่วินก็ต้องรู้อะ แกทำมึนอยู่ใช่มั้ย นังวิน! :z6:
แล้วลมอะไรหอบมาตอนนี้ ไม่ทันแล้วย่ะ  :angry2:

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Poor Boy 6

( Key x Night )

 

     แขนเรียวเกี่ยวเข้ากับเอวของอีกคนพร้อมกับใบหน้าสวยที่แนบไปกับแผ่นหลังกว้าง  ยานพาหนะที่เขาชอบเรียก

มันว่าเศษเหล็กในตอนนี้มันกลับทำให้เขารู้สึกสบายใจขึ้นยามที่ลมเย็นๆพัดโบกหน้า   คีย์ขี่มอเตอร์ไซด์พาไนท์มาที่

ริมแม่น้ำใต้สะพานที่เดิมแต่ต่างกันตรงที่ตอนนี้เป็นเวลากลางคืนเท่านั้น

     “เฮ้อ  นึกว่าจะพาไปที่ที่ดีกว่านี้ซะอีก”ไนท์ว่า

    “ที่ไหนล่ะ?  ห้องฉันมั้ย?”

    “ทะลึ่ง”ไนท์ถลึงตาใส่อีกคนทันที  เพียงแค่พูดกับอีกคนแค่ประโยคสองประโยคทำไมถึงรู้สึกดีขึ้นก็ไม่รู้  ไนท์มอง

แม่น้ำยามค่ำคืนตรงหน้าที่ตกกระทบด้วยแสงไฟจากสะพานทำให้สีน้ำไปสีเหลืองส้มนวลๆ  บริเวณรอบๆแม้ว่าจะ

เงียบสงัดแต่ก็ดูสงบดี

     “ฉันได้เจอกับเด็กคนนั้น...”ไนท์พูดขึ้น  คีย์ก็ยืนนิ่งฟังอีกคน

    “...ฉันคิดว่าคือคนเดียวกับคนที่วินมันฝังใจ  ฉันไม่รู้หรอกนะว่าวินมันจำเด็กนั่นได้หรือเปล่าแต่ฉัน...”ไนท์กัดปาก

    “ไม่อยากให้จำได้?”คีย์พูดัดขึ้นมา  ไนท์หันไปมองอีกคน

    “หึๆ  จะว่างั้นก็ได้”ไนท์ว่าพร้อมหัวเราะในลำคออย่างรู้สึกสมเพสในความคิดของตัวเอง  เขาไม่เคยคิดว่าตัวเอง

จะมีด้านมืดแบบนี้มาก่อน  ในใจเขามันคิดแต่ว่าจะทำยังไงถึงจะทำให้เด็กนั่นออกไปจากชีวิตของวิน

     “นายเกลียดเด็กคนนั้น?”คีย์ถามขึ้น

     “มั้ง...อาจจะเกลียด  เกลียดจนอยากจะทำลายให้หายไปจากชีวิตวิน”ไนท์ว่าอย่างจริงจังแต่ในใจกลับรู้สึกไม่ใช่

แบบนั้น

    “นี่มันคือความอิจฉาต่างหาก”คีย์ว่าด้วยน้ำเสียงที่เปลี่ยนไปทำให้ไนท์ขมวดคิ้วทันที  ทำไมเขารู้สึกว่าในน้ำเสียง

ของคีย์มีความเย้ยยันเขาอยู่  นี่หมอนี่อยู่ข้างใครกันแน่ฮะ!

    “พูดแบบนี้หมายความว่าไง”ไนท์ว่า

    “ก็พูดตามตรง”คีย์ยักไหล่ด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง

     “ฉันไม่ได้อิจฉา”ไนท์เถียง

    “อิจฉา”คีย์พูดกลับ

      “ทะ...ทำไมฉันต้องอิจฉาเด็กนั่น  นายรู้อะไรมั้ยตอนสมัยมัธยมเด็กนั่นเหมือนกับตัวประหลาดในโรงเรียน  ไม่มี

ใครคบ  มีแต่คนรังแก  ฉันจะไปอิจฉาตัวประหลาดแบบนั้นทำไม”ไนท์ว่าอย่างไม่พอใจ  คีย์ร้องเฮอะออกมา  ไม่คิด

ว่าจะได้ยินอะไรแบบนี้เหมือนกันแฮะ  เขาไม่คิดว่าไนท์จะเป็นคนที่มีความคิดแบบนี้  แม้ว่าเขากับอีกคนจะรู้จักกัน

ได้ไม่นานแต่เขาก็รู้ว่าอีกคนเป็นคนน่ารักคนนึง  แม้ว่าจะปากจัดไปบ้างแต่พอได้ยินอะไรแบบนี้แล้ว...เฮอะๆ

    “อะไรของนาย”ไนท์ถามเสียงดังกับท่าทางของคีย์

    “นั่นคือความจริงที่ออกมาจากใจนายใช่มั้ย”คีย์ถาม  ไนท์ขมวดคิ้ว

    “ชะ...ใช่”

    “เดี๋ยว  จะไปไหน!”ไนท์เรียกอีกคนที่กำลังเดินหันหลังกลับไปที่รถมอเตอร์ไซด์แต่คีย์ไม่หยุดเดิน  ร่างบางจึงวิ่งไป

ดักหน้าทันที

    “เป็นบ้าอะไรของนายฮะ!”ไนท์ตะคอก  ทำไมรู้สึกหงุดหงิดกับท่าทางของอีกคนแบบนี้  หงุดหงิดกว่าเรื่องที่พึ่ง

เจอมาเสียอีก

    “จริงสินะ  ฉันยังไม่เคยบอกนายนี่หน่า...”ไนท์เงียบฟัง

    “...ฉันเป็นเพื่อนสนิทกับคนที่นายพึ่งบอกว่าเกลียดจนอยากจะทำลาย”ไนท์เบิกตากว้างทันทีกับคำพูดของคีย์

เพื่อนสนิท?  เดี๋ยวนะ?  อะไร? ยังไง?

    “นะ...นาย”

    “เพราะฉะนั้นฉันจะไม่ยอมให้นายทำอะไรเพื่อนฉันแน่”คีย์ว่าอย่างจริงจัง  ไนท์นิ่งไปสักครู่ก่อนจะมองหน้าอีกคน

ด้วยความโกรธ

    “นายเข้าหาฉันเพราะแบบนี้ใช่มั้ย  นายรู้ว่าเพื่อนนายชอบวิน  นายเลยเข้าหาฉันเพราะจะลืบเรื่องวินใช่มั้ย”ไนท์

ว่าเมื่อคิดได้  ทำไมเขาไม่คิดมาก่อน  เขากลายเป็นควายโง่ๆให้อีกคนหลอกมาตั้งนานได้ไง

    “พูดบ้าอะไร”คีย์ขมวดคิ้ว

    “ไม่ต้องมาเล่นละครต่อ  เฮอะ  ทำไมฉันไม่คิดได้ก่อนหน้านี้นะ  นายเรียนสถาปัตปีหนึ่ง  เด็กนั่นก็เรียนสถาปัตปี

หนึ่ง  วินเคยมาบ่นเรื่องเด็กนั่นว่ามีเพื่อนหน้าตากวนประสาทให้ฟัง  ทำไมฉันไม่เอะใจ  ทำไมฉันถึงโง่แบบนี้กัน”ไนท์

ว่า  คีย์เสยผมลวกๆ เรื่องมันชักจะไปกันใหญ่แล้ว  เขาไม่เคยโกหกอีกคนที่เขาเข้าหาอีกคนก็เพราะสนใจล้วนๆ

     “ไปกันใหญ่แล้ว”คีย์ว่า

    “จะปฏิเสธหรือไง  งั้นบอกมาสิว่านายเข้าหาฉันเพราะอะไร  บอกมาสิ!!”ไนท์ว่าอย่างไม่พอใจ  ทำไมรู้สึกจี๊ดๆที่

หัวใจแปลกๆเมื่อนึกได้ว่าอีกคนเข้าหาตัวเองเพราะเรื่องเด็กคนนั้น  แค่...เรื่องของเด็กคนนั้น

    “กลับบ้านได้ละ”คีย์เปลี่ยนประเด็น  ตอนแรกที่รู้สึกโกรธอีกคนเรื่องเทียนแต่ตอนนี้กลับรู้สึกปวดหัวแทน  ปวดหัว

กับความคิดของอีกคน  ถามว่าทำไมเขาไม่แก้ตัว...แก้ตัวไปก็ไม่ฟังอยู่ดี  ดื้อแบบนี้

     “ไม่กลับ”ไนท์ว่าพร้อมสะบัดแขนออกจากมือหนา

    “ตามใจ”คีย์ว่าก่อนจะคร่อมมอเตอร์ไซด์แล้วขับออกไปหน้าตายเฉย  ไนท์มองอีกคนอึ้งๆ  นี่จะทิ้งเขาไว้ที่นี่จริง

เหรอ? ไนท์นั่งลงกับพื้นนัยน์ตาร้อนผ่าวคล้ายจะร้องไห้ แม้ว่าจะไม่รู้สาเหตุว่าทำไมก็ตาม

 

บรึ้นนนน

 

เสียงรถที่คุ้นเคยดังขึ้นก่อนที่มอเตอร์ไซด์ของคีย์จะมาจอดอยู่ตรงหน้าของไนท์

    “ขึ้นรถ”คีย์ว่า  ไนท์นั่งนิ่ง

    “ปล่อยนะ  จะทำบ้าอะไร”ไนท์โวยวายเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ลงจากรถมาอุ้มตัวเขาแล้วจะวางบนมอเตอร์ไซด์ก่อนอีก

คนจะขึ้นซ้อนข้างหลัง

    “นี่...ฉันไม่นั่งแบบนี้นะ”ไนท์ว่าเมื่ออีกคนสตาร์ทรถโดยที่มือหนาอีกมือโอบเอวบางเอาไว้  เมื่อกี้ยังรู้สึกโมโหอีก

คนอยู่เลยทำไมตอนนี้หัวใจเต้นแรงล่ะ

    “อย่าเรื่องมาก”คีย์ว่าก่อนจะออกรถ  ไนท์นั่งนิ่งตลอดทางอย่างรู้สึกแปลกๆ  แผ่นหลังบางที่สัมผัสกับหน้าอก

กว้างของอีกคนทำให้ไนท์ได้ยินเสียงหัวใจของอีกคนอย่างชัดเจน...หลายวันผ่านไป...ไนท์ไม่รู้ว่าทำไมเขาต้องทำท่า

มองหาอีกคนจนเพื่อนทักว่ามองหาใคร  ต้องมองเบอร์โทรศัพท์ของอีกคนจนเพื่อนหาว่าบ้าที่เอาแต่มองโทรศัพท์

เขาไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแต่หลังจากวันที่ทะเลาะกัน(หรือเปล่า?)  เขาก็ไม่ได้เจอกับคีย์อีกเลยทั้งๆที่คณะก็อยู่ใกล้กัน

แค่นี้  แต่มันก็สมควรแล้วไม่ใช่หรือไงที่ไม่ต้องเจอกันหมอนั่นไม่ชอบเขาที่เกลียดเด็กเทียน  ส่วนเขาเองก็โกรธหมอ

นั่นที่มาโกหกเขา  แฟร์ๆกันสองฝ่ายแล้วนี่  ไม่ต้องเจอกันคือดีแล้วไม่ใช่หรือไง...อีกด้านหนึ่ง...

    “คีย์  หยิบกาวให้เราหน่อย”เทียนว่า  หลังจากที่ร่างบางถูกรุมทำร้าย  มือบางก็ช้ำไม่ใช้น้อยทำให้หยิบจับอะไรไม่

สะดวกเท่าไหร่จึงต้องคอยพึ่งพาเพื่อนสนิทตลอด

     “คีย์นี่มันกรรไกร”เทียนว่าอย่างตกใจเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ยื่นกรรไกรมาให้เขา

    “อ้าว  แปบๆ”คีย์ว่าก่อนจะหยิบกาวส่งให้อีกคน

    “ช่วงนี้เหม่อแปลกๆนะ”เทียนว่า  เขาสังเกตมาหลายวันแล้วแต่ไม่กล้าถาม  อีกทั้งยังวุ่นวายกับเรื่องของตัวเองอยู่

ด้วย

    “เปล่าเว้ยๆ  กูแค่นอนน้อย”คีย์แก้ตัว

    “เชี่ย”คีย์อุทานเมื่อกำลังตัดกระดาษก็โดนคัตเตอร์บาด

    “ไปล้างน้ำเร็ว”เทียนว่าพร้อมมองตามอีกคนอย่างเป็นห่วง  คีย์เป็นแบบนี้มันแปลกไป  มันเหมือนไม่ใช่คีย์ที่เขา

รู้จัก

     “มองไร”คีย์ถามหลังจากที่กลับมาจากห้องน้ำ

     “ไม่มีอะไรจะเล่าให้เราฟังจริงเหรอ”เทียนว่าพร้อมมองหน้าคีย์อย่างอ้อนวอน  คีย์เป็นเพื่อนที่ดีกับเขามาตลอด

รับฟังและช่วยเหลือเขาทุกเรื่อง  พอมาวันนี้วันที่เพื่อนมีปัญหาเขาเองก็อยากจะเป็นฝ่ายที่รับฟังและช่วยเหลือบ้าง

     “เฮ้อ  มึงแม่ง”คีย์ถอนหายใจออกมาอย่างจำยอมกับใบหน้าอ้อนวอนของอีกคนก่อนจะเล่าเรื่องของเขาและไนท์

ให้เทียนฟัง...

    “พี่ไนท์เพื่อนพี่วินอ่ะนะ”เทียนทำตาโตทันที

     “อืม...แต่ตอนนี้กูไม่ได้ไปข้องเกี่ยวกับเขาละ”คีย์ว่าพร้อมตัดกระดาษต่อแต่ใช้กรรไกรแทน

    “ทำไมล่ะ?  เพราะเราเหรอ?”เทียนถาม

    “กูคงรู้สึกไม่ดีเท่าไหร่ถ้าคนที่กูสนใจเกลียดเพื่อนกู”คีย์ว่าแต่ไม่ได้มองหน้าเทียนแต่อย่างใด

     “แต่คีย์ก็ควรจะไปอธิบายเรื่องที่คีย์เข้าหาพี่เขานะ”เทียนค้าน

     “อธิบายแล้วไง  ปล่อยให้แม่งเป็นแบบนี้แหละ”คีย์ว่าเหมือนไม่ใส่ใจแต่ในใจกลับคิดว่าปล่อยให้มันเป็นแบบนี้

มันดีจริงๆเหรอ

     “เราเคารพการตัดสินใจของคีย์นะแต่อยากจะบอกแค่ว่า...อย่าทำให้อะไรๆมันสายไปนะ”เทียนว่าก่อนจะเงียบ

ลง  แม้ว่าจะทำท่าเหมือนไม่ใส่ใจในคำพูดของเพื่อนตัวเล็กแต่พอมองกระดาษในมือที่ตัดแล้วคีย์ก็ต้องหัวเราะเบาๆ

ในลำคอ  ทำไมตั้งใจจะตัดรูปดาวแต่กลายเป็นรูปหัวใจวะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คู่นี้เบลอๆหน่อย  เนื่องจากเป็นคู่รองเนอะเรื่องราวเลยต้องรวบรัดสุดๆ  5555  เรื่องของคู่รองจะดำเนินช้ากว่าคู่หลัก

นะคะ  ตอนนี้จะเป็นหลังจากที่เทียนโดนตบแล้วเนอะ  ยังไงก็ฝากติดตามด้วยนะคะ  ทั้งคู่หลักคู่รองเลย  ^ ^

 
___จางบิวตี้___

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
รอตอนต่อไปนะคะ :pig4:

ออฟไลน์ TachibanaRain

  • มาโกโตะเทนชิ
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2402
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +76/-3
เรื่องบางเรื่องถ้าไม่พูดออกไปตรงๆอีกฝ่ายก็ไม่มีวันเข้าใจหรอก ทั้งคู่หลักคู่รองน่ะแหละ

ออฟไลน์ Jang_B2UTY

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 382
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +83/-5
Poor Boy 7

( Key x Night )


          วันนี้เพื่อนในสาขาชวนคีย์มากินเหล้า คีย์เองก็ไม่ได้สนิทกับพวกนี้เท่าไหร่แต่เพราะช่วงนี้มีเรื่องให้คิดเยอะ บางทีกินเหล้า

อาจจะทำให้สมองโล่งขึ้นก็ได้ ถามถึงเทียน รายนั้นอย่าได้หวังว่าจะมาแฟนมันคุมแจขนาดนั้นแต่ก็ดีละเห็นเพื่อนมีความสุข

เขาก็มีความสุขด้วยแม้ว่าจะคิดถึงใบหน้าของใครอีกคนที่น่าจะรู้เหมือนกันว่าเทียนกับไอ้พี่วินคบกันอย่างเป็นทางการแล้ว

         
           “เอ้า ชนนนนน” เสียงหนึ่งว่า คีย์เองก็ยกแก้วขึ้นมาชนกับเพื่อนเหมือนกัน ร่างสูงกระดกเหล้าเข้าปากรวดเดียวก่อนจะยื่น

แก้วให้เพื่อนที่นั่งใกล้ถังน้ำแข็งกับขวดเหล้าเป็นคนเติมให้

          “แม่ง มึงแดกเก่งชิบหาย” เพื่อนคนหนึ่งว่าก่อนจะยื่นเหล้าแก้วที่สามให้คีย์ มาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแม่งแดกไปสามแก้วแล้วถ้า

อยู่ดึกกว่านี้มันจะแดกกี่แก้ววะเนี่ย

          “อกหักไงมึง” เพื่อนอีกคนถาม คีย์กระตุกยิ้มพลางยักไหล่แต่ก็ไม่ตอบอะไรออกไป อกหักงั้นเหรอ?...นั่นน่ะสิ อาจจะ

มั้ง...ยิ่งดึกบรรยากาศในผับก็ยิ่งครึกครื้น ยิ่งแอลกอฮอล์เข้าไปในกระแสเลือดแล้วด้วยยิ่งทำให้สนุกเข้าไปใหญ่ ยกเว้นคีย์ที่ไม่ได้

สนุกไปกับมันด้วย ร่างสูงกระดกเหล้าเข้าปากอย่างไม่สนใจบรรยากาศรอบข้างแม้ว่าจะมีสาวๆหรือหนุ่มน้อยส่งสายตามาให้เขา

หลายต่อหลายครั้งแล้วก็ตาม

          “ไอ้คีย์ๆ ฟีล์มเด็กนิเทศมองมึงว่ะ” เพื่อนในโต๊ะพูด คีย์หันไปมองนิดๆก่อนจะหันกลับ

          “ไม่สนเหรอวะ ถึงจะผู้ชายแต่หน้าสวยเชี่ยๆ ตัวก็บางอย่างกับผู้หญิง” เพื่อนอีกคนว่าอย่างไม่เข้าใจทั้งๆที่ร่างบางน่าสน

สุดๆแต่คีย์กลับทำท่าเมิน

          “ไม่ว่ะ” คีย์ว่า เพื่อนในโต๊ะหันมองหน้ากันทันที รู้นะไอ้นี้มันออกจะอินดี้แต่ไม่คิดว่าจะอินดี้ขนาดนี้ ปฏิเสธเนื้อก้อนโตน่า

กินแบบนี้ได้ยังไงกันวะ!...เวลาผ่านไป...คีย์ที่จากสามารถครองสติได้ก็เริ่มควบคุมสติไม่ได้

          “ไอ้คีย์ๆ ไหวมั้ยวะ” เพื่อนคนหนึ่งถามขึ้น

          “อืมมมมม” คีย์ครางยาวในลำคอแต่ไม่ได้ลืมตามามอง

          “เอาไงดีวะ ใครจะไปส่งมันล่ะเนี่ย”

          “ห้ายน้ายมาร้าบบบบ” คีย์พูดออกมาเสียงยาน เพื่อนๆขมวดคิ้ว

          “โทรหาน้ายยยย” คีย์ว่าก่อนจะหยิบโทรศัพท์ยื่นให้เพื่อน เพื่อนรับมาก่อนจะกดโทรออกหารายชื่อที่ชื่อว่าไนท์ทันที...ไนท์ที่

กำลังนั่งพิมพ์รายงานอยู่ก็ต้องขมวดคิ้วพร้อมกับหัวใจที่เต้นรัวอย่างแปลกๆเมื่อเบอร์ของคีย์โทรเข้ามา เขากับอีกคนไม่ได้

ติดต่อกันจะสองอาทิตย์แล้ว หมอนั่นไม่โทรมาหาเขา ไม่โผล่มาให้เจอ ส่วนเขาเองก็ไม่มีความจำเป็นอะไรจะโทรหาและไปเจอ

หมอนั่นด้วยแต่อยู่ๆทำไม...

          “ฮัลโหลว...”

          (“ฮัลโหลวไนท์ใช่มั้ยครับ ผมเพื่อนคีย์น่ะครับ คือว่ามันเมามากบอกให้โทรให้ไนท์มารับครับ”) ไนท์ขมวดคิ้วทันที

          (“น้ายยยยย”) เสียงของอีกคนลอยเข้ามาในโทรศัพท์

          (“เออๆ พวกกูก็โทรให้อยู่นี่ไง”) เพื่อนหันไปว่าคีย์

          (“มารับมันหน่อยนะครับที่ผับ hh”) หลังจากวางสายไปไนท์ก็กำโทรศัพท์อย่างครุ่นคิด เขาควรไปรับอีกคนดีมั้ยเพราะมัน

ก็ไม่ใช่เรื่องของเขาเลยสักนิดแต่...เฮ้อร่างบางถอนหายใจออกมาก่อนจะเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วหยิบกุญแจรถมุ่งหน้าไปที่ผับ

hh ทันที...

          “ขอโทษนะครับ ผมไนท์ครับ” ไนท์ว่าพร้อมเดินเข้าไปหาเพื่อนๆของคัย์ที่ช่วยกันพยุงคีย์คนละข้าง

          “พะ...พี่ไนท์” หนึ่งในนั้นพูดขึ้นพร้อมมองมาที่ไนท์ด้วยสายตาหลงใหล ไนท์ขมวดคิ้วทันที

          “รู้จักผมเหรอ?”

          “รู้จักสิครับ ผมเป็นแฟนคลับพี่เลยนะ แฮะๆ ว่าแต่พี่รู้จักกับไอ้คีย์เนี่ยนะ ไม่อยากจะเชื่อ” เพื่อนคนดังกล่าวว่า ไนท์ยิ้มรับ

นิดๆก่อนจะบอกให้เพื่อนคีย์ช่วยพยุงคีย์ไปส่งที่รถก่อนจะรับที่อยู่คอนโดของคีย์มาจากเพื่อนๆ

          “เอาไว้เจอกันที่มหาวิทยาลัยนะครับ” ไนท์ว่าตามมารยาทพร้อมรอยยิ้มซึ่งนั่นก็ทำให้เพื่อนของคีย์ที่เป็นแฟนคลับของไนท์

ถึงกับเพ้อทันที

          “สวย น่ารัก พี่ไนท์ของกูววววว”...ไนท์มองคนข้างกายที่เมาอย่างหมดสภาพด้วยความหงุดหงิดในใจ เป็นบ้าอะไรถึงได้เมา

ขนาดนี้หรือว่าจะเป็นเรื่องของเทียนกับวิน ใช่ ตอนนี้ทั้งคู่คบกันอย่างเป็นทางการแล้ว ถามว่าเขาเจ็บมั้ยที่รู้ ใช่...เขาเจ็บแต่

มันกลับเจ็บไม่มาก มันแค่รู้สึกจี๊ดๆยามที่เห็นสองคนนั้นสวีทกันก็เท่านั้น ตอนแรกเขาเคยจินตนาการว่าวันหนึ่งถ้าวินมีใครจริงๆ

เขาคงเจ็บมาก ร้องไห้ฟูมฟามแน่ๆแต่ทำไมกันนะ ทำไมเขายังคงอยู่ดี ไม่มีน้ำตาสักหยด ทำไมกัน...

          “ขอบคุณครับ” ไนท์หันไปขอบคุณยามที่ช่วยพยุงคีย์ขึ้นมาส่งที่ห้อง ตอนแรกเขาก็ตั้งใจจะกลับเลยแต่เห็นสภาพคนเมา

แล้ว เฮ้อ...เช็ดตัวให้สักหน่อยแล้วกัน ว่าแล้วไนท์ก็เข้าไปในห้องน้ำเพื่อจัดแจงน้ำและผ้ามาเช็ดตัวอีกคน มือบางถือผ้าเช็ดไปที่

ใบหน้าของอีกคน ไล่ตั้งแต่หน้าผาก ดวงตา จมูกและริมฝีปาก

          “อ๊ะ” ไนท์สะดุ้งมันทีเมื่ออยู่ๆอีกคนก็ลืมตา

          “ได้สติแล้วเหรอ ฉันจะได้กลับ” ไนท์ว่าก่อนจะหันหลังกลับแต่กลับโดยคีย์คว้าข้อมือไว้แล้วกระชากมาจนร่างบางเซมานั่ง

ตักของอีกคน

          “ปล่อยนะ ทำบ้าอะไร” ไนท์ดิ้นและโวยวาย

          “ม่ายปล่อย” คีย์ว่าติดยานนิดๆเพราะความเมา

          “นายเมามากควรจะนอนได้แล้ว”

          “ฉานจาคุยกับนาย” คีย์ไม่ยอม

          “เอาไว้คุยกันวันหลัง อ๊ะ ทำบ้าอะไร ปล่อยนะ” ไนท์ว่าพร้อมกับดิ้นเมื่อคีย์ผลักเขาลงไปนอนที่โซฟาก่อนจะขึ้นค่อม ไนท์

มองหน้าอีกคนอย่างหวั่นใจ อีกคนเมามากอาจะควบคุมตัวเองไม่ได้

          “ต้องคุยวานนี้” คีย์พูดพร้อมยื่นหน้าเข้ามาใกล้ไนท์จนไนท์ได้กลิ่นของแอลกอฮอล์อย่างชัดเจน

          “จะคุยอะไร ฉันกับนายเราไม่มีอะไรจะคุยกันแล้ว คนขี้โกห...” เสียงหวานถูกดูดกลืนไปในลำคอทันทีที่ปากหนาประกบจูบ

ไนท์เบิกตากว้างด้วยความตกใจพร้อมกับทุบที่ไหล่หนาอย่างแรงแต่คิดว่าแรงแค่ไนท์จะทำให้คีย์ยอมปล่อยเหรอ ร่างสูง

ระดมจูบร่างบางอย่างร้อนแรง ลิ้นหนาสอดเข้ามาในโพรงปากเพื่อเก็บเกี่ยวน้ำหวานจากอีกคน

          “อื้อๆๆๆ” ไนท์ร้องประท้วงเมื่อเริ่มหายใจไม่ออกคีย์จึงถอนจูบแต่เปลี่ยนเป้าหมายจากริมฝีปากเป็นซอกคอขาวแทน

          “ปล่อยนะคีย์ ฉันบอกให้ปล่อยไง อ๊ะ” ไนท์อดครางออกมาไม่ได้เมื่ออีกคนขบเม้มที่ซอคอของเขาแถมยังเลื่อนขึ้นมาขบกัด

ที่หูบางของเขาอีกด้วยซึ่งสร้างความปั่นป่วนในช่องท้องไม่น้อย

          “อื้อออออ” ก่อนที่ปากหนาจะเลื่อนมาประกบปากจูบอีกครั้ง รสจูบครั้งนี้ทั้งร้อนแรงและอ่อนโยนจนไนท์รู้สึกหมดแรง มือ

บางที่เคยทุบตีเปลี่ยนไปโอบคออีกคนตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่อาจรู้ตัวได้ มือหนาที่ไม่ได้รวบมืออีกคนเอาไว้ปลดกระดุมเสื้อของไนท์

ออก

          “อ๊ะ...อื้อ...” ไนท์ครางออกมาเมื่อริมฝีปากหนาเล่นกับยอดอกของเขา ทั้งลิ้นที่เลียที่ยอดอกจนเปียกชุ่มไปด้วยคราบ

น้ำลาย

          “ไม่!” ไนท์ร้องออกมาเมื่ออีกคนพยายามถอดกางเกงของเขาออก

          “อย่าห้ามฉันเลย” คีย์ว่าพร้อมมองตาไนท์อย่างจริงจัง ไนท์กัดปากและมองหน้าอีกคน

          “นายเข้าหาฉันเพราะอะไรกันแน่” อยู่ๆไนท์ก็ถามขึ้นคีย์นิ่ง

          “เพราะเทียนงั้นเหรอ”

          “ไม่ใช่!” คีย์ปฏิเสธเสียงดัง

          “งั้นเพราะอะไรล่ะ” ไนท์มองหน้าอีกคนแล้วถามอีกครั้ง

          “เพราะ...ฉัน...”

 

พรึ่บ

 

กางเกงของไนท์ถูกถอดออกพร้อมชั้นในเมื่อมือบางยอมปล่อยให้อีกคนทำ ไนท์หลบสายตาอีกคนที่มองร่างกายเปลือยเปล่าของ

เขาอย่างเขินอาย

          “เป็นของฉันนะ” เสียงทุ้มว่าก่อนจะประกบปากจูบไนท์อีกรอบ ไนท์เองก็จูบตอบอีกคนเช่นเดียวกัน ไนท์ไม่รู้ว่าคีย์ถอด

เสื้อผ้าออกตั้งแต่เมื่อไหร่แต่รู้อีกทีอีกคนก็เปลือยเปล่าเช่นเดียวกับเขา ขาเรียวถูกจับพาดที่ไหล่กว้างก่อนที่นิ้วของอีกคนจะ

สอดแทรกเข้ามาที่ช่องทางด้านหลัง

          “อ๊ะ...อื้อ...” ไนท์ครางออกมาจากหนึ่งนิ้วก็เป็นสองนิ้วสามนิ้วตามลำดับ เมื่อเห็นว่าช่องทางอีกคนพร้อมแล้วคีย์ก็ค่อยๆ

กดแก่นกายของตัวเองเข้าไป

          “อื้อ...เจ็บ” ไนท์ว่าน้ำตาคลอคีย์เลยก้มลงมาจูบเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจของอีกคน เมื่อแก่นกายเข้าไปจนสุดร่างสูงก็

ค่อยๆขยับ จากความเจ็บก็เริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความเสียวซ่าน ไนท์ครางออกมาอย่างไม่อาย

          “อ๊ะ อ๊า ซี๊ดดด อ๊า อื้อ อ๊า” มือบางที่เกาะที่แขนของอีกคนก็จิกที่แขนหนาอย่างระบายความเสียว

          “อื้มมมม” คีย์เองก็อดครางในลำคอเพราะความเสียวไม่ได้

          “อ๊ะ คีย์ จะ...อื้อ...ไปแล้ว” ไนท์ว่าเมื่อใกล้จะถึงจุดหมาย

          “พร้อมกันนะ” คีย์ว่าก่อนจะกระแทกสะโพกเข้าออกรัวก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยออกมาพร้อมกันคีย์ฟุบหน้ามาที่ซอกคอ

ของไนท์ก่อนจะขบเม้มสร้างรอยรัก

          “อื้อ...พอแล้ว” ไนท์ว่าเมื่อรู้สึกถึงแก่นกายที่ยังไม่ได้เอาออกกำลังขยายตัวอีกครั้ง

          “ครั้งเดียวไม่พอหรอก” คีย์ว่าก่อนจะเริ่มขยับสะโพกอีกครั้ง อีกครั้งและอีกครั้งไนท์ที่ทำอะไรไม่ได้ทำได้เพียงแต่ร้องคราง

เท่านั้น โกรธมาก...โกรธมากที่อีกคนที่ทำกับเขาแบบนี้และก็เกลียดเหลือเกิน...เกลียดตัวเองเหลือเกินที่ยอมอีกคนง่ายขนาดนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขาได้กันแล้ววววววววววว!!!  แต่ก็ยังไม่ชัดเจน สงสารไนท์จริงๆ T^T คู่นี้เป็นคู่รองมีไม่เกิน10ตอนนะคะ ใกล้จะจบแล้ว

ฝากติดตามด้วยเน้อ >__<

 

___จางบิวตี้___
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 07-05-2016 17:40:30 โดย Jang_B2UTY »

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด