{ ร้านบาร์สุราลัย } {จบบริบูรณ์}
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: { ร้านบาร์สุราลัย } {จบบริบูรณ์}  (อ่าน 675094 ครั้ง)

ออฟไลน์ angel_Z4

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 783
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +21/-1
หึงๆๆมีหึงนะเฮีย แหมะ! :hao7:

ออฟไลน์ kaewvahaha

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 20
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เต๊บมึงทำตัวงี้หรอ สิบสองปกป้องฟาร์ด้วย!

ออฟไลน์ Tinton

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 249
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
อย่าหายไปนานนะครับ *-*

ออฟไลน์ Poseidon

  • Unconditional love
  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5081
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +260/-12
สิบสองงงงงงง กลับมาาาาา

ออฟไลน์ phunpk

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 437
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สิบสองสู้ๆน้าาา

ออฟไลน์ toou

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-3
 :katai4: :katai4: :katai4: :katai4: :katai4:
หายไปไหนอ่าาาาา คิดถึงงงงงงงงงงงง

ออฟไลน์ phunpk

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 437
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
เกล้าจำสิบสองไม่ได้หรอออออออ
คุณแม่ดูร่าเริงมาก สดใสสุดๆ 555555

ออฟไลน์ phunpk

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 437
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
ซวยจริงจังค่ะคุณเกล้าา

ออฟไลน์ phunpk

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 437
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
สิบสองของพี่เกล้าเก่งๆจริงๆ มีลักหลับเกล้าด้วยยยย โอ้ยยยฟินสินะ งื้ออออ  :impress2:

ออฟไลน์ mizzmizz

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 475
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +13/-1
รออยู่นะค้าาาา  :katai1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ omuya

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2023
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +121/-9
 :katai5: คิดถึงสิบสอง

ออฟไลน์ เก้าแต้ม

  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1290
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +88/-3
1 เดือนแล้วน๊า

ออฟไลน์ lovenadd

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 601
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +22/-11
ครบ 1 เดือนแล้วคร้าบ มาให้กำลังใจคนแต่ง

ออฟไลน์ Khan_htt

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 42
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-0
รอสิบสองและเฮียเกล้า อยู่นะะะ :katai5:

ออฟไลน์ Acacha

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1645
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +81/-2
คิดถึงสิบสอง  :mew1:

ออฟไลน์ •♀NoM!_KunG♀•

  • *,*โสดสนิทศิษย์พยักหน้า*,*
  • เป็ดApollo
  • *
  • กระทู้: 7559
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +181/-8
รวดเดียวจบ ขอแบบนี้สักคนได้มั้ยเนี่ยยย

ออฟไลน์ Tinton

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 249
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +12/-0
ได้โปรดมาต่อนิยายด้วยครับ ลงแดง TT

ออฟไลน์ toou

  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1051
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +48/-3
เดือนกว่าแล้วน๊าาา  จะลงแดงตายแล้วค่าาาา
มาต่อได้แล้วน๊ะๆๆ

ออฟไลน์ MyLavenderLand

  • ฉันสุขใจ เมื่อได้ Log in เล้า
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1576
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +84/-1
chiffon_cake หายไปไหนนะ งือออออ น้องโหลกับเฮียเกล้าเลยเงียบไปด้วยเลยยยย  :m15:

ออฟไลน์ sanny

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 102
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-120
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดตกหล่นเรื่องนี้ไปได้ไงนี่
สนุกมากกกคร่ะพี่ๆๆๆๆๆ

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Isunn

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 349
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
 :katai5:

หายไปไหนนะ นานจัง  :hao5:

ออฟไลน์ van16

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 875
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-2
 :a5: หายไปนาน แสดงว่ามันมีอะไรมากกว่าหอมแก้มรึป่าวน้าาา :hao6:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26

ออฟไลน์ КίmY

  • BJYX♥
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1714
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-3
สิบสองเบาๆ เดี๋ยวเฮียตื่น ฮ่าๆๆๆๆๆๆ   :hao6:

ออฟไลน์ Arancia

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 463
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +43/-2
สิบสองงงงง น่าร้ากกกกก
ดีงาม ความสามารถพร้อม เกล้าไม่ใจอ่อนได้ไง 5555

ออฟไลน์ Chiffon_cake

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 712
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1544/-12

ตอนที่ 19
เดตที่ฟิตเนส






   “คุณเกล้าคะ”

   “...”

   “เอ่อ คุณเกล้า”

   ผมค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาตามเสียงเรียก คนที่เรียกผมก็คือป้าสี่ ปกติเธอจะไม่มารบกวนผมตอนเช้าในยามที่เธอมาทำงานเป็นแม่บ้านยกเว้นเสียแต่ว่าเธอจะมีเรื่องด่วนจริงๆ วันนี้สงสัยจะมีเรื่องด่วน

   ผมยังคงนอนอยู่บนเตียง ปรับสายตาของตัวเองให้พยายามโฟกัสที่ใบหน้าของป้าสี่ที่กำลังยืนมองดูผมอยู่ เธอกำลังทำหน้าอึ้งๆ ยังไงชอบกล

   ไอ้สิบสองยังนอนอยู่ข้างๆ ผม

   ฉิบ หาย แล้ว!

   “ป้า!” ผมรีบลุกขึ้นมานั่งทันทีอย่างไม่สนใจอาการหน้ามืดเพราะลุกเร็ว ตอนนี้ไม่รู้ว่าป้าจะคิดไปถึงไหนต่อไหนแล้ว “สิบสองมันอยู่เป็นเพื่อนผมน่ะครับ เพราะมันกลัวว่าแก๊งหัวแดงจะตามมารังควานอีก”

   ผมละล่ำละลักแก้ตัวเพราะกลัวว่าป้าจะคิดเป็นอื่น แม้ว่าป้าจะอายุมากแล้ว แต่ก็คงจะคิดไปในอะไรแนวๆ นั้นแล้วล่ะครับ แนวที่ว่าผมกับสิบสองต้องมีซัมธิง

   “เอ่อ...ค่ะ” ป้าสี่ทำเสียงรับรู้ “ป้ากะจะมาชวนให้คุณเกล้าไปทำบุญตักบาตรที่หน้าร้านสักหน่อยค่ะ ก็เลยถือวิสาสะเข้ามาเลย ต้องขอโทษด้วยนะคะ”

   “ตักบาตรเหรอครับ” ผมทวนคำพูด หันไปมองสิบสองที่กำลังหลับอยู่

   “อีกประมาณสิบห้านาทีพระก็จะมาแล้ว...”

   “เดี๋ยวผมตามลงไปครับ”

   “ปลุกน้องสิบสองให้ไปตักบาตรด้วยกันสิคะ”

   “เอ่อ...”

   ป้าส่งยิ้มอ่อนให้ผม และก็เดินหันหลังจากไป ทันทีที่ป้าหายไปจากสายตาของผม ผมก็ต้องเอามือมานวดขมับตัวเองอย่างเครียดๆ ป้าสี่ต้องคิดอะไรไปถึงไหนต่อไหนแล้วแน่ๆ ก็ภาพมันฟ้องซะขนาดนั้น!

   ผมภาวนาให้ป้าหัวโบราณ ภาวนาให้ป้าไม่คิดอะไรเรื่องผมกับสิบสองเป็นอื่นนอกจากเจ้านายกับลูกน้อง...

   “ตื่น” ผมเขย่าตัวสิบสองให้ตื่น ขี้เซาฉิบเป๋ง เมื่อคืนก็หลับไวกว่าผม

   “อือออ” อีกฝ่ายส่งเสียงมาใส่ผมแบบนี้

   “ไปตักบาตรและก็กลับไปได้แล้ว ป้าสี่มาทำงานแล้ว”

   มันลุกขึ้นมานั่งอยู่บนเตียง นั่งนิ่งๆ ปรับสภาพตัวเองอยู่แบบนั้น จากนั้นก็โน้มใบหน้าลงมาซบกับไหล่ของผมพร้อมกับดวงตาที่ยังหลับอยู่

   “พอเลย ตื่น เดี๋ยวป้ามาเห็น!”

   ผมดันตัวสิบสองออกไป อีกฝ่ายก็เลยยอมตื่นในที่สุดและก็ไปล้างหน้าล้างตา ผมสูดลมหายใจเข้าลึกๆ พยายามรวบรวมสติว่ายังไงป้าสี่ก็ยังไม่รู้ ป้าสี่จะต้องไม่รู้เรื่องของผมกับสิบสอง








   ตอนที่สิบสองกลับบ้านหลังจากที่ตักบาตรเสร็จแล้ว ผมก็มายืนอยู่ดูช่างซ่อมกระจกของร้านผม ผมเดินวนไปวนมาแบบนั้นแม้ตัวเองจะทำอะไรไม่ได้ ไม่นานพวกพนักงานที่ควรจะหยุดงานก็มาหาผมเป็นระยะๆ ทั้งมาช่วยดู ช่วยดูแลช่าง ราวกับว่าพวกเขาไม่มีอะไรให้ทำอยู่แล้ว และการที่ไ่ด้อยู่ของร้านนี้คือสิ่งที่อยู่ในชีวิตประจำวันของพวกเขา บางคนรู้ว่าร้านซ่อมอยู่ก็ยังมา อาจเป็นเพราะไม่มีอะไรทำ อาจเป็นเพราะเป็นห่วง และก็อาจจะเป็นเพราะผูกพันกับร้านของผมมากก็เป็นได้ครับ

   ผมนี่มันเลือกพนักงานไม่ผิดเลยจริงๆ นอกจากจะไม่สร้างปัญหาที่น่าหนักอกหนักใจจนเกินเหตุแล้ว พวกเขายังรักร้านของผมเหมือนที่ผมรัก เห็นทีเดือนหน้าผมจะต้องขึ้นเงินเดือนให้พวกเขาซะแล้ว

   “คุณเกล้า สองอาทิตย์ที่คุณเกล้าไม่มีรายได้ คุณเกล้าจะทำยังไงคะ” สองที่มาในยามบ่ายยิงคำถามนี้ใส่ผมด้วยความอยากรู้

   “ผมมีรายได้ ร้านต่างหากที่ไม่มีรายได้” ผมบริหารร้านนี้ด้วยการให้เงินเดือนตัวเองครับ ประมาณว่ากำไรของร้านหากมีมูลค่าเพิ่มขึ้นผมก็จะฝากธนาคารเก็บไว้ ส่วนผมก็กินเงินเดือนเท่าเดิมทุกเดือนเหมือนพนักงานคนอื่นๆ (อาจจะมากกว่าหน่อยๆ) เพราะผมมองว่าการทำธุรกิจมันมีความเสี่ยง หากผมเอากำไรของร้านซึ่งเป็นเงินของผมโดยชอบธรรมเนี่ยไปถลุงเล่น ซื้อรถบ้าง ซื้อนั่นนี่ซื้อความสุขให้ตัวเองบ้าง ร้านของผมจะเอาเงินที่ไหนมาหมุนมาซื้อวัตถุดิบล่ะ

   “ร้านจะไม่เป็นอะไรใช่มั้ยคะ” ผู้จัดการสาวถามอย่างเป็นห่วง ผมส่งยิ้มให้เธอ ก่อนที่จะยักไหล่โดยไม่ตอบอะไร

   ใครว่าผมไม่คิดมาก กว่าร้านจะซ่อมเสร็จรู้มั้ยว่าผมเสียหายไปเท่าไหร่ แม้ค่าซ่อมจะได้ตังค์มาจากการแข่งรถที่สิบสองชนะก็ตาม แต่รายได้ที่สูญหายไปหลายวันนั่นแหละครับที่เป็นเรื่องใหญ่ เอาเป็นว่าผมจะถือว่ามันคือการฟาดเคราะห์ หลังจากนี้ไปผมจะเริ่มใหม่ ผมจะไม่มีปัญหากับใครและจะพยายามไม่ให้ลูกน้องมันมีปัญหากับใครอีกต่อไปด้วย

   ลูกน้องที่ว่านั่นคือคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นแฟนของผมเอง

   KANTORN NO.12 : ทำอะไรอยู่

   พูดถึงไก่ ไก่ก็มา...สิบสองเพิ่งจะส่งข้อความมาหาผมเมื่อตะกี้ครับ ผมที่ไม่มีอะไรทำพอดีจึงอ่านและก็ตอบอย่างรวดเร็ว

   KLAO : ดูช่าง
   KANTORN NO.12 : เกล้าดูช่าง แต่ผมดูเกล้าได้ป่ะ

   
   ผมขมวดคิ้วใส่จอโทรศัพท์ด้วยความงุนงง
   
   KANTORN NO.12 : คิดไม่ถึงอ่ะดิ
   KANTORN NO.12 : ...แต่ผมคิดถึงนะ


   What?! มุกอะไรของมึงเนี่ยครับ ผมอ้าปากค้างน้อยๆ ก่อนที่จะส่งยิ้มผ่านหน้าจอโดยที่ผมไม่รู้ตัว ข้อความนั้นของสิบสองทำให้ผมไม่รู้จะตอบอะไรกลับไปดี

   “แฟนส่งข้อความมาเหรอครับคุณ ถึงได้ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่” หัวหน้าช่างแซวผมยิ้มๆ ผมก็เลยส่งยิ้มตอบช่างคนนั้นกลับไป
   
   KANTORN : ยิ้มให้คนอื่นทำไม
   
   ผมเงยหน้าขึ้นมาจากจอและก็หันซ้ายหันขวามองหาสิบสองทันที เจ้าตัวยืนพิงรถของตัวเองอยู่หน้าร้าน ไม่รู้ว่ามาอยู่ตรงนั้นและก็แอบมองผมอยู่นานมากแค่ไหน ผมส่ายหน้าเบาๆ ก่อนที่จะเดินไปหาสิบสอง

   “นึกว่าจะอยู่บ้าน” ผมพึมพำขณะเดินไปหา

   “ใครจะทิ้งให้เกล้าอยู่กับผู้ชายหลายคนได้ล่ะ” สิบสองพูดอย่างสัตย์จริง “นี่ไม่ต้องไล่ให้ผมไปที่อื่นเลยนะ นี่แฟน ไม่ใช่พนักงานแล้ว ร้านหยุดสองอาทิตย์”

   จริงของมัน...   

   “แล้วนี่จะไปไหน แวะมาเฉยๆ หรือเปล่า”

   “จริงๆ จะไปฟิตเนสน่ะครับ เลยมาชวนเกล้า เกล้าจะไปด้วยหรือเปล่า”

   ฟิตเนส? ฟิตเนสกับคนอย่างกูเนี่ยนะ ดูไม่เข้ากันเลยว่ะ

   “ไปเถอะ ผมบังคับ” สิบสองเดินนำผมเข้าไปในร้านอีกครั้ง “ป่ะ ไปเตรียมเสื้อผ้า”

   “เดี๋ยวๆ วันนี้ไม่มีอารมณ์ออกกำลังกาย”

   “รู้ตัวมั้ยว่าตอนนี้ตัวเองมีพุงนิดๆ อ่ะ”

   สิ้นเสียงของสิบสอง ผมรีบก้มหน้าลงไปดูพุงของตัวเองอย่างรวดเร็วพลางลองจับดู

   เชี่ย...นิ่มว่ะ

   กูไม่ยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม ผมเป็นคนรุ่นใหม่คนหนึ่งที่เอาใจใส่ตัวเองมากพอสมควรอยู่นะครับ เพียงแต่หลังๆ ผมมัวแต่ยุ่งอยู่กับร้าน ผมไม่มีเวลาไปออกกำลังกายเลย(ข้ออ้างหรือเปล่าวะตู...)    

   “จัดหนักไปเลย” ผมพูดกับสิบสอง ก่อนที่จะเป็นฝ่ายเดินนำหน้าสิบสองไปหาเสื้อผ้าออกกำลังกายของตัวเอง


   ฟิตเนสในห้างแห่งหนึ่ง

   สิบสองเป็นสมาชิกของที่นี่ และดันยังไม่ได้ใช้โปรโมชั่นที่ชวนเพื่อนมาเล่นฟรีได้ 3 วัน ผมก็เลยเข้าไปเล่นได้แบบที่ไม่ต้องเสียตังค์อะไรใดๆ เหมือนเป็นการตลาดของฟิตเนสเขาน่ะครับ เพื่อที่จะให้คนได้มาทดลองใช้เผื่อถูกใจจะได้เป็นสมาชิกอะไรประมาณนั้น

   ผมเคยสมัครฟิตเนสมาหลายครั้ง ส่วนใหญ่ไม่คุ้มทั้งนั้น พอผมเบื่อเล่นเวทผมก็หันหนีไปเตะบอลแทน และพอผมเบื่อเตะบอล ผมก็...ไม่ได้ออกกำลังกายเลย

   สิบสองพาผมมายังห้องล็อคเกอร์ มันคอยมองผมแบบยิ้มๆ เสมอ ไม่รู้ว่าคิดอะไรอยู่ ผมจัดการเปลี่ยนชุดเอาของเข้าล็อคเกอร์ หลังจากนั้นก็ออกไปเลือกว่าจะเล่นอะไร

   สิบสองเข้าไปในโซนเล่นเวทยกน้ำหนักเพิ่มกล้ามเนื้อทันทีหลังจากอบอุ่นร่างกายเสร็จ ส่วนผมบอกกับมันว่าจะไปวิ่งก่อนให้เหงื่อมันออก

   ผลปรากฏว่า...แม่ง เหนื่อยสาดดดดดดดดดดดดดดดดด

   ผมจำไม่ได้ว่าผมวิ่งไปได้กี่นาที แต่ทว่าตอนนี้ผมหอบหนักเหมือนคนวิ่งขึ้นลงบนเขาสักสิบลูกเห็นจะได้ สิบสองที่อยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเดินเข้ามาหาพร้อมๆ กับผ้าขนหนูผืนเล็กและก็น้ำเปล่า

   “แก่แล้วก็งี้” มันแซวผมพร้อมๆ กับเช็ดเหงื่อให้

   ผมจับผ้าขนหนูมาเช็ดเองและก็ยังคงหอบอยู่...

   “ไหวป่ะครับ”

   “มึงชวนกูมาทรมานชัดๆ”

   “อ้าว” สิบสองหลุดหัวเราะออกมา “ผมไม่ได้บังคับเกล้าสักหน่อย”

   “โอเค กูนี่แหละตัดสินใจผิดเอง”   

   อยากจะร้องไห้...นี่ผมเพิ่งวิ่งได้ไม่เท่าไหร่เองนะเนี่ย สงสัยผมคงเว้นช่วงมากเกินไปล่ะมั้งผมถึงเหนื่อยมากขนาดนี้ ผมยืนหอบอยู่ตรงหน้าสิบสองที่ยังดูชิลๆ สบายๆ ไม่ยอมละสายตาไปจากผม

   แต่แล้วผมก็สังเกตว่าสายตาของมันมองไปยังผู้หญิงสองคนที่เดินผ่านมัน หุ่นทั้งคู่เซ็กซี่มากเมื่อมองจากข้างหลัง สิบสองมองไปแค่เสี้ยววินาทีก็พบว่าผมเห็นสายตาของมันว่ามันมองไปที่อะไร

   มันกระพริบตาแรงๆ ใส่ผมหลายๆ ที “ไม่ใช่อย่างที่คิดนะ”

   “ยังไม่ได้พูดอะไร” ผมพยายามหลอกตัวเองว่าไม่ใช่คนขี้หึงหรือคนคิดมาก

   “จริงๆ นะ เขาแค่เดินผ่านมา ผมก็เลยมองอ่ะ”

   “...”

   “เชื่อผมป่ะเนี่ย”

   “เชื่อ”

   “หน้าหงิกแล้ว”

   กูเปล๊าาาาาาาาาาาาาาาาาา...ผมชวนสิบสองไปออกกำลังกายที่เป็นเครื่องออกกำลังกายที่ปั่นและนั่งอยู่กับที่ได้ สิบสองไม่ได้อิดออดอะไร เขาเดินตามผมมาและก็เริ่มปั่น

   “นี่ ผมไม่ได้มองอะไรแบบนั้นจริงๆ นะ เขาแค่เดินมา ผมก็แค่สบตากับเขาแค่เสี้ยววินาทีอ่ะ แบบคนเดินสวนกันโดยธรรมชาติ”

   “กูยังไม่ได้ว่าอะไร”

   “ผมกลัวเกล้าไม่เชื่อนี่”

   “...”

   “ในสายตาของเกล้่า ผมต้องเจ้าชู้มากแน่ๆ ใช่มั้ยล่ะ”

   เออ ผมตอบรับในใจ ผมไม่ได้คิดมากอะไรจริงๆ นะครับเรื่องที่สิบสองมองผู้หญิงสองคนนั้น มันเป็นเรื่องธรรมดาของเพศชายอยู่แล้วที่จะมองอะไรสวยๆ งามๆ (ผมเป็นผู้ชายมาจะ 26 ปีแล้วนะเออ) เพียงแต่ว่าความรู้สึกแปลกๆ เริ่มเกาะกินหัวใจผม เมื่อผมนึกไปถึงรูปร่างที่มีส่วนโค้งส่วนเว้าของผู้หญิงสองคนนั้น

   พวกเธอมีทั้งเนื้อ นม และไข่ ในที่นี้หมายความว่าดูเซ็กซี่มีส่วนเว้าส่วนโค้งที่สวยงามตามแบบฉบับสาวไทยยุคดูที่ชอบดูแลตัวเอง ผมรู้สึกแปลกๆ เพราะคิดมากว่าหากผมไม่ได้สร้างความประทับใจให้สิบสองในยามที่มันคิดจะล้มเลิกเรื่องร้องเพลง ผมคงไม่เคยได้อยู่ในสายตาของสิบสองเลย

   “ทำไมเงียบไปล่ะครับ” สิบสองถามเมื่อเห็นผมเงียบไปนาน

   “แค่คิดอะไรเพลินๆ” ผมตอบสั้นๆ

   “ไม่ได้งอนผมใช่ป่ะ”

   “เปล่า”

   “ผมง้อเอาไว้ก่อนได้ป่ะ เผื่อเกล้าเก็บไปงอนทีหลัง”

   “มันมีอะไรแบบนั้นด้วยเหรอวะ”

   “ไม่รู้ ผมเซฟไว้ก่อน ผมกังวลนี่หว่า”

   ผมหลุดหัวเราะกับความคิดไร้เดียงสาของสิบสอง สายตาของผมเผลอไปมองขายาวๆ ที่เต็มไปด้วยกล้ามเนื้อที่กำลังขยับไปมาอยู่ข้างๆ ตามจังหวะของเครื่องปั่น สิบสองตั้งไว้ว่าปั่นขึ้นเขา ซึ่งมันต้องใช้แรงมากและมันก็สามารถเพิ่มกล้ามเนื้อได้มากกว่าการที่ไม่ได้ตั้งเอาไว้ว่าให้ปั่นขึ้นเขา...หรือจะพูดสั้นๆ ง่ายๆ ก็คือการที่ปั่นธรรมดาแบบที่ผมทำอยู่นั่นแหละ

   เพิ่งเห็นว่ากล้ามขามันแน่นได้อีก...นี่อย่าบอกนะว่าได้เชื้อแม่มาเต็มๆ ว่างทีไรเป็นต้องออกกำลังกายกินอาหารคลีนดูแลตัวเองอ่ะ?

    การที่เห็นกล้ามขาของมันโผล่พ้นกางเกงออกกำลังกายขาสั้นทำให้ผมนึกสงสัยถึงกล้ามเนื้อที่แขนบ้าง ผมจึงค่อยๆ มองขึ้นไปยังกล้ามเนื้อแขนที่โผล่พ้นเสื้อแขนกุดยี่ห้อไนกี้สีฟ้า โชคดีที่สิบสองกำลังสนุกอยู่กับการจิ้มอะไรก็ไม่รู้อยู่บนจอ ทำให้ไม่รู้ว่าผมกำลังแอบมองกล้ามมันอยู่

   ผมมองกล้ามเนื้อแขนของสิบสองสลับกับมองแขนของตัวเอง

   แขนผมสองแขนเท่ากับแขนมันหนึ่งแขน ไม่สิ เกือบสองแขนครึ่งเลยต่างหาก

   มึงจะกล้ามเนื้อแน่นเกินไปแล้ว!!!!

   รู้สึกละอายใจที่มันดูดีกว่าผมหลายขุมนัก การที่ผมคิดแบบนี้ทำให้ผมต้องคิดหนักไปถึงเรื่องที่ผมไม่ได้มีหุ่นแบบ ‘เนื้อนมไข่’ อย่างสาวๆ พวกนั้น ถ้าผมไม่ได้เป็นคนที่สร้างแรงบันดาลใจให้กับสิบสอง ผมจะมีดีอะไรให้มันมองได้บ้างวะเนี่ย

   เมื่อคิดได้ผมก็หน้าสลด...ตายห่าละ นี่กูการเป็นคนคิดมากตั้งแต่มีแฟนใช่มั้ย เกิดอะไรขึ้นกับกูเนี่ย!

   “เกล้า!”

   “หา” ผมหันไปมองเมื่อได้ยินเสียงที่ดังของสิบสอง

   “เรียกตั้งนานแน่ะ” อีกฝ่ายบ่นอุบ “คิดอะไรอยู่ พูดมาเลย”

   “นี่มึงไม่เหนื่อยเลยเหรอ เหงื่อแตกหมดแล้วนั่น” ระหว่างที่คุยกันอยู่เราสองคนกำลังใช้ขาปั่นกันอยู่แบบไม่หยุดพักนะครับ ผมเปลี่ยนเรื่องเพื่อหวังว่าสิบสองจะลืมไปว่าผมใจลอยอยู่

   “ไม่อ่ะ ไอ้เครื่องนี้ชิลจะตาย” นั่นไง รู้สึกเหมือนโดนสบประมาทอยู่ลึกๆ เพราะผมเป็นคนเลือกเครื่องเล่นนี้เอง แต่ดูเหมือนสิบสองจะไม่ได้พูดเพราะคิดอยากจะสบประมาทผม เพราะมันดูสนใจสิ่งที่อยู่ในหัวของผมมากกว่า “ตกลงคิดอะไรอยู่ จะบอกผมมั้ย”

   “ถ้าไม่บอกล่ะ” ผมยักคิ้วท้าทาย

   สิบสองมองผมอย่างประเมิน “คิดว่าผมกลัวเกล้าเหรอ”

   “ก็กูเป็นเจ้านายมึงอ่ะ”

   “หึ” สิบสองส่งเสียงในลำคอ และก็เอียงหน้ามาใกล้ผม เพราะตัวมันสูงมากคอมันก็เลยยาวด้วย การที่อยู่ข้างๆ กันโดยที่ต่างฝ่ายต่างกำลังปั่นเครื่องออกกำลังกายอยู่ไม่ได้เป็นอุปสรรคให้มันอยู่ห่างจากผมได้เลย

   ไอ้เชี่ยยย อีกนิดจะดมคอกูอยู่แล้ว!

   “โอเค มึงไม่กลัว” ผมยอมแพ้ เพราะไม่มีอะไรรับประกันได้ว่าสิบสองมันจะไม่ไซร้คอผมกลางฟิตเนส “กูกำลังคิดว่าหวยงวดนี้จะออกอะไร”

   “เชื่อก็บ้าแล้ว” สิบสองหัวเราะเบาๆ พลางยิ้มมุมปาก

   “จริงๆ”

   “บอกมาเถอะ ผมอยากเป็นแฟนที่คุยได้ทุกเรื่องนะ”

   เพราะมันเป็นเรื่องของมึงไง กูเลยพูดออกมาได้ยาก “...คือ”

   “ครับ?”

   “กูสงสัยน่ะ”

   “สงสัยว่า...” นัยน์ตาสดใสของสิบสองที่มักจะหยีเวลายิ้มมองผมอย่างสนอกสนใจ

   “ถ้ากูเป็นคนที่เดินผ่านมึงเฉยๆ เหมือนผู้หญิงสองคนนั้น มึงจะสนใจกูบ้างหรือเปล่า ถ้ากูไม่ได้เป็นคนที่สร้างแรงบันดาลใจให้มึงตอนมึงอยู่มัธยม มึงยังจะสนใจกูมั้ย”

   สิบสองอ้าปากค้างเล็กๆ “เกล้าก็ช่างคิดช่างจินตนาการเหมือนกันเนอะ”

   “คนมันสงสัยนี่ มันน่าสงสัยจริงๆ นะ”

   “หึหึ” อีกฝ่ายหัวเราะในลำคอ พร้อมกับพูดอะไรบางอย่างออกมา “เกล้าเชื่อในเรื่องโชคชะตาหรือเปล่าล่ะ”

   “ไม่รู้สิวะ”

   “ผมเชื่อนะ...ถ้าเกล้าไม่ได้เป็นคนให้ตังค์ผม 95 บาทวันนั้น ผมก็ยังจะชอบเกล้าอยู่ดี”

   “ตอแหลแล้ว” ผมพูดติดตลก

   “จริงๆ นะ” สิบสองยื่นหน้ามาใกล้ผมอีกครั้ง สายตาของมันกรุ้มกริ่มฉิบหาย มันเป็นคนเจ้าชู้เพราะท่าทางของมันด้วยครับ ไม่ใช่เจ้าชู้เพราะนิสัย มันไม่รู้ตัวเลยว่ามันชอบทำท่าอ่อยชาวบ้านเขาไปตัว ทั้งๆ ที่เป็นบุคลิกของตัวมันเอง

   ผมขยับตัวออกห่างเมื่อรู้ว่าตัวเองกำลังจะเป็นเหยื่อ เริ่มหอบนิดๆ เพราะตัวเองกดตั้งให้เครื่องปั่นนี้เป็นเสมือนปีนเขาอยู่ ความหน่วงมากขึ้นของการปั่นเริ่มทำให้ผมเหนื่อย

   “ก็ดูสิ ขาวขนาดนี้ หน้าใสหน้าเด็กขนาดนี้ นิสัยก็น่ารักอีก ใครอยู่ใกล้ยังไงก็หลงตายห่า”

   ผมทำอะไรไม่ถูกหลังจากถูกชมด้วยท่าทางและก็น้ำเสียงกรุ้มกริ่มสุดจะบรรยาย กูบ้ายออยู่แล้วกูยังจะต้องมารับมือกับอะไรแบบนี้อีกเหรอ...

  “เชื่อผมยัง”

   “แต่กูไม่มีหน้าอกนะ” ผมพูดให้มันเลิกสนใจพวงแก้มที่ใกล้จะเป็นสีแดงของผม

   “แล้วยังไงอ่ะ” สิบสองหัวเราะ

   “ก็นึกว่าชอบหน้าอก ผู้ชายส่วนใหญ่เขาชอบหน้าอกกัน”

   “เกล้าด้วยใช่ป่ะ”

   “แหงสิ” ผมตอบโดยที่ไม่ต้องคิด ธรรมชาติสรรค์สร้างให้เพศชายอย่างเราๆ ชอบอวัยวะของผู้หญิงในส่วนที่เราไม่มี อีกอย่างหนึ่งผมไม่ได้เป็นเกย์มาตั้งแต่จำความได้ ผมก็เลยรู้ว่าผู้ชายน่ะชอบอวัยวะส่วนนี้ของผู้หญิงขนาดไหน

   “เหนื่อยแล้ว กลับเถอะ” เสียงสิบสองเย็นชามากขึ้น ขณะออกจากเครื่องปั่นของตัวเองและก็มาฉุดมือผมให้เลิกออกกำลังกายด้วย ผมตามมันไปอย่างงงๆ พลางคิดว่าตัวเองพูดผิดตรงไหน ท่าทางของสิบสองเหมือนคนที่กำลังเคืองเพราะคำพูดของผมยังไงชอบกล

   กูผิดตรงไหนเนี่ย...





[ มีต่อนะคะ ]

 

ออฟไลน์ Chiffon_cake

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 712
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1544/-12
   





   สิบสองไม่มีใบหน้าที่ยิ้มอีกต่อไปขณะที่เอาของๆ ตัวเองออกมาจากล็อคเกอร์เพื่อเตรียมจะอาบน้ำ ผมเองก็เอาของของตัวเองเหมือนกัน แต่สายตาของผมคอยมองไปที่สิบสองอยู่เรื่อยๆ จนผมหยิบผิดหยิบถูก

   สิบสองพันผ้าเช็ดตัวตัวเดียวขณะที่เดินไปยังส่วนห้องน้ำที่สามารถอาบน้ำได้ ส่วนผมผู้ที่หุ่นไม่แซ่บเหมือนมันก็เลยทำได้แค่เพียงยังคงใส่ชุดไว้ทั้งตัวเหมือนเดิมเพื่อจะไปถอดในห้องน้ำเอา ผมเดินไปเข้าห้องน้ำใกล้ๆ สิบสอง

   ขณะที่ถอดเสื้อผ้าไป ผมก็คิดไป...ผมทำอะไรผิดไปนะ

   เพราะผมบอกว่าผมชอบหน้าอกของผู้หญิงเหรอ

   อ้าว กูพูดผิดตรงไหนล่ะ กูเป็นแฟนกับมึงนี่ กูจำเป็นต้องฝืนธรรมชาติแท้จริงที่มีอยู่ในตัวกูมั้ยวะ...ผมเริ่มขมวดคิ้วมุ่นอย่างหงุดหงิดเล็กๆ ที่สิบสองไม่เข้าใจในจุดนี้ ขณะนั้นเองที่ห้องน้ำของผมมีผู้บุกรุก

   ไอ้สิบสองที่ทั้งตัวห่อหุ้มด้วยผ้าขนหนูตัวเดียวเข้ามาในห้องน้ำของผม! ในขณะที่ทั้งเนื้อทั้งตัวของผมเหลือแค่กางเกงในตัวเดียว

   ไอ้สาดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!

   ผมน่าจะล็อคประตูให้หนาแน่นกว่านี้(ฟิตเนสที่นี่ดีทุกอย่างยกเว้นกลอนประตูห้องน้ำ) ผมรีบปิดตาไอ้สิบสองเพราะกลัวมันจะมองลงไปข้างล่าง ซึ่งผมนุ่งแค่กางเกงในตัวเดียว

   แม่งเอ๊ย เล่นห่าอะไรของมึงงงงงง

   “ผมเห็นแล้ว” สิบสองกระซิบ “แว้บๆ”

   “มึงทำบ้าอะไร!” ผมร้องเสียงดังอย่างโมโห สิบสองก็เลยเอื้อมมือมาปิดปากผม

   กลายเป็นภาพแปลกประหลาดที่ชวนงุนงงเป็นที่สุด ผมปิดตาไอ้สิบสอง ในขณะที่ไอ้สิบสองปิดปากของผม และเนื้อตัวของพวกเราก็ไม่มีอะไรห่อหุ้มอยู่เลยนอกจากอวัยวะเบื้องล่าง

   ถ้ามีคนเห็นเขาคงไม่ต้องเสียเวลาคิดแล้วล่ะครับว่าเรากำลังจะทำอะไรกัน

   แต่เราจะไม่ทำแบบนั้น!

   ใช่มั้ยวะ...สิบสอง T_T

   ผมถามไม่ได้ เพราะว่าผมถูกปิดปากอยู่ (ถึงผมจะถามได้ผมก็ไม่กล้าถามอยู่ดีนั่นแหละวะ)

   “ชอบหน้าอกเหรอ” สิบสองพูดเบาๆ ด้วยน้ำเสียงขุ่นเคือง “ผมเข้าใจเกล้านะ แต่ฟังแล้วมันน่าโมโหไม่น้อยเลย”

   “อื้อๆๆๆๆๆ” ผมทำได้แค่นี้แหละครับ ก็มันไม่ยอมให้ผมพูดอะไรเลยนี่ เถียงไปก็ไม่เป็นภาษาอ่ะ

   “ผมรู้ว่ามันไม่น่าโมโหนะ แต่ผมโมโหอ่ะ”

   “อื้อ!!!!”

   ผมมองไม่เห็นแววตาของสิบสอง หากผมไม่ได้ปิดตาของมัน มันก็คงจะกำลังมองมาที่ผมอย่างมีอารมณ์หงุดหงิดเหมือนภาวะที่มันกำลังเป็น มันยื่นหน้าเข้ามาใกล้ผมที่เริ่มส่งสายตาตื่นๆ ไปให้

   มันจะทำอะไรของมันวะ T_T

   ถ้าบอกว่าจะหักเงินค่าตัวมันตอนนี้ มันก็คงไม่แคร์แล้วล่ะมั้ง...

   “ผมเข้าใจนะที่เกล้าชอบหน้าอกของผู้หญิง”

   “...”

   “ผมอยากรู้ว่าหน้าอกของผมล่ะ เกล้าจะชอบหรือเปล่า”

   What?!!!!!!

   ผมทำตาโตใส่มันพลางส่งสายตามองไปที่หน้าอกมันโดยอัตโนมัติ ใช้เวลาเพียงเสี้ยววินาทีผมก็มองไปทางอื่น โชคดีที่ผมปิดตามันไว้อยู่

   “ชอบป่ะ”

   “อึงอ้าไอแอ๊วเอ๋อออออออ” (มึงบ้าไปแล้วเหรอ)

   “ผมคงบ้าจริงนั่นแหละ แค่คำพูดผมก็ยังหึง” มือของสิบสองปล่อยปากผมและก็ใช้มือทั้งสองข้างมาโอบกอดผมให้ใกล้ชิดตัวของมันแทน ตอนนี้เนื้อตัวของเราแนบชิดสนิทกันโดยที่สิบสองตั้งใจให้มันเป็นแบบนั้น ผมหน้าแดงก่ำใจเต้นไม่เป็นส่ำ พยายามสุดฤทธิ์ที่จะปิดตาของมันเอาไว้ แม้ว่าตอนนี้เราทั้งคู่จะรู้สึกว่าทุกส่วนในร่างกายของเรากำลังสัมผัสกันอยู่

   เชี่ย...นี่มันเสี่ยงจะเกิดเรื่องอย่างนั้นมากเลยครับ

   เพราะผมรู้ว่าผู้ชายด้วยกันอย่างผมมันมีอารมณ์ง่ายมากขนาดไหน ยิ่งถ้าอยู่ในสถานการณ์ที่น่าเพลี่ยงพล้ำเช่นนี้มันยิ่งเสี่ยง

   “ปล่อยยย” ผมกระซิบใส่สิบสอง พยายามปิดตาของมันอย่างต่อเนื่อง

   “ผมไม่ปล่อย ผมยอมไม่ได้เด็ดขาด”

   “ยอมอะไรไม่ได้”

   “เกล้าต้องชอบหน้าอกผม เกล้าต้องไม่ชอบหน้าอกผู้หญิง”

   “มึงอายุเท่าไหร่ สิบสองหรือสิบสาม มึงกำลังพูดอะไรอยู่รู้ตัวมั้ย”

   “ผมรู้ ถ้าผมบอกว่าผมชอบหน้าอกผู้หญิงมากกกกก เกล้าชอบป่ะ”

   เงียบกริบ...และมีเพียงเสียงน้ำหยดติ๋งๆ เท่านั้นที่ยังดังอยู่

   ไม่ชอบ

   ผมไม่ชอบแน่ๆ ในใจของผมตอบเช่นนั้น เพราะขนาดเห็นข้อความนับร้อยจากผู้หญิงที่ส่งมาหาสิบสองผมยังไม่ค่อยจะชอบเลย นับประสาอะไรกับเรื่องใหญ่แบบส่วนนั้นของผู้หญิง

   “ไม่ชอบ...ใช่มั้ยล่ะ”   

   “มึงก็มองนี่หว่า” ผมบ่นอุบ

   “ผมบอกแล้วไงว่าผมมองเพราะเขาเดินผ่าน เกล้าเคยมองคนที่เดินผ่านเกล้ามั้ยครับ”

   “...”

   “หา”

   ฟอด

   สิบสองไม่รอคำตอบ แต่หอมแก้มผมเร็วๆ แทน มันกะถูกด้วย ทั้งๆ ที่ผมเตี้ยกว่ามันตั้งเยอะ

   “เชี่ย” ผมร้องลั่น

   “ผมจะอยูู่อย่างนี้จนถึงเวลาฟิตเนสปิดเลย ถ้าเรายังเคลียร์กันไม่เสร็จ”

   “กูไม่อยู่กับมึงหรอกนะ” แม่งกูทนอยู่อีกสิบนาทีไม่ได้ด้วยซ้ำ นับประสาอะไรกับเวลาอีกหลายชั่วโมง

   “ตกลงจะตอบว่ายังไง”

   “ตอบว่าอะไร”

   “เกล้าต้องบอกว่าชอบหน้าอกผม ไม่ใช่ชอบหน้าอกของผู้หญิง”

   ไอ้เด็กเอาแต่ใจ ไอ้เด็กไร้ความคิดเอ๊ยยยยยยยยยยยยย

   “มึงบ้าไปแล้ว”

   “...”

   “ก็มันไม่นิ่ม” ผมก็ยังมีอารมณ์ไปต่อล้อต่อเถียงกับมันอีกเนอะ

   หมับ สิบสองคว้ามือของผมข้างที่ไม่ได้ปิดตาของมันไปจับทีี่อกมัน แม่งแข็งปั้ก ไม่รู้จะนิยายกล้ามอกมันว่ายังไงดีนอกจากคำว่า ‘แน่น’

   ผมกลืนน้ำลายโดยอัตโนมัติ(นี่กูกระหายอะไรวะ?) ดึงมือตัวเองออกจากอกของไอ้สิบสอง

   “ชอบป่ะ”

   ชอบ...เสียงในหัวของผมตอบอย่างรวดเร็วอีกครั้ง มันคือกล้ามอกในฝันของชายไทยเกือบค่อนประเทศ ใครจะไม่ชอบล่ะวะ

   “ก็โอเค อยากมีกล้ามแบบนี้”

   “ผมหมายถึงในฐานะกล้ามอกของแฟน เกล้าชอบแบบนี้หรือเปล่า”

   เด็กคนนี้มันต้องการอะไรจากผม ทำไมมันถึงพยายามทำให้ผมจนมุมขนาดนี้

   “ชอบ” ผมตอบในที่สุด

   “จริงนะ” เสียงของสิบสองดูเริงร่าขึ้นมาในทันที

   “อืม” กูยอมก็ได้

   “ผมจับอกเกล้าบ้างได้ป่ะ”

   ผมเขกมะเหงกใส่มันทันทีแบบไม่ต้องเสียเวลาคิด

   “อืม...นิ่มเนอะ”

   เดี๋ยว ทำไมมันพูดแบบนั้นวะ

   อ๋อ ผมลืมไป...ร่างกายแทบทุกส่วนของเราสัมผัสกันเพราะการที่สิบสองมันกำลังกอดผมแน่น ตอนนี้ร่างกายท่อนบนของมันคงรู้สึกได้แล้วล่ะว่าอกของผมที่มันอยากรู้นักหนามันเป็นยังไง

   ผมปิดตามันแน่นขึ้น มันสัมผัสได้ แต่ผมจะไม่ให้มันเห็น

   กูนิ่ม กูมีพุง กูยังไม่พร้อมมมมมมม!

   “เนียนด้วย”

   “พอได้แล้ว”

   “ต่อไปอย่าพูดทำนองนั้นให้ผมได้ยินอีกนะ ใจผมแม่งโคตรแป้วอ่ะ”

   “ก็กูเป็นผู้ชาย” ผมยักไหล่

   ฟอด

   “เชี่ยยยยย” ผมโดนสิบสองหอมแก้มอีกแล้ว “มึงจะทำเกินไปแล้ว!”

   “เกินไปอะไร”

   “จะให้กูพูดว่ากูเป็นเกย์หรือไงเล่า”

   “ไม่รู้ มันไม่ชอบอ่ะ อธิบายไม่ถูก” สิบสองพูดอย่างกระเง้ากระงอด “อาบน้ำด้วยกันเลยได้ป่ะ”

   “มากไปละ เมื่อคืนมึงก็นอนห้องกูละ” ผมเตือนสติมัน

   “แล้วยังไง ไม่มีใครเห็นหรอก นะๆๆ อาบน้ำด้วยกัน”

   ไอ้สัดนี่! “ห้องมันแคบ!”

   “เราอยู่ด้วยกันมาได้หลายนาทีแล้วนะครับ”

   โว้ยยยยยยยย! จะเอาอะไรจากกูวะไอ้แฟนคนนี้! ตอนที่ผมพยายามอย่างสุดฤทธิ์ที่จะไม่ให้ใบหน้าของไอ้สิบสองมันหลุดจากมือผม ไอ้สิบสองก็โน้มหน้ามาเหมือนจะต้องการทำอะไรกับผม

   “สิบสอง กูขอ กูขอนะ!”

   “ขออะไร”

   “ไม่ใช่ที่นี่ ไม่ใช่ตรงนี้ นี่มันฟิตเนสห้าง!” ผมแทบจะกราบกรานมันเลยทีเดียว เพราะผมสู้แรงมันไม่ได้

   “ที่บ้านเกล้าแม้แต่เอาขาก่ายยังไม่ได้เลย ผมไม่เชื่อเกล้าหรอก”

   “กูยังไม่พร้อม”

   “ไม่พร้อมอะไรครับ เราจะทำอะไรกันเหรอ” น้ำเสียงระริกระรี้ของอีกฝ่ายทำเอาผมอยากตั๊นหน้ามันมาก...

   ผมเงียบไปนานจนในที่สุดสิบสองก็เป็นฝ่ายยอมแพ้เอง

   “ก็ได้ๆ ผมไม่ทำอะไรในนี้หรอก แคบจะตาย”

   “...”

   “แต่ผมขออะไรบางอย่างได้ป่ะ” กูว่าแล้วว่ามันจะไม่ยอมง่ายๆ ไอ้ตัวแสบ

   “อะไร”

   “ขอเปิดตาได้ป่ะ”

   “ไม่ได้!” นี่สภาพกูแทบจะล่อนจ้อนอยู่แล้วนะ มึงต้องการอะไรจากกู! อีกอย่างหุ่นตอนนี้ก็ยังไม่ค่อยดีด้วย ไม่ค่อยอยากให้เห็นเท่าไหร่

   คำว่า ‘นิ่ม’ ของมันจะทำให้ผมหันมาออกกำลังกายให้มากกว่าเดิม...

   “ไม่ได้ก็อยู่อย่างนี้นี่แหละ”

   “ไอ้บ้าเอ๊ย”

   “สิบวินาทีพอ”

   “มากไป”

   “ห้าวินาทีก็ได้“

   “ไม่!”

   “ผมจะตะโกนเรียกให้แม่บ้านเอาหมอนมาให้ เพราะพวกเราจะนอนกันอยู่ในนี้”

   “โอเค ห้าวินาทีก็ห้าวินาที” อย่างน้อยกูก็ไม่อ้วนล่ะวะ ผมปล่อยมือของผมออกจากการปิดตาของสิบสอง สิบสองที่ยังกอดผมอยู่เริ่มคลายอ้อมกอด และก็ขยับตัวออกห่างเพื่อที่จะดูหุ่นผม

   ผมไม่ยอมให้มันเห็นง่ายๆ ห้าวินาทีนี้คือมีค่ายิ่งกว่าชีวิต ผมพยายามจะปิดบังหุุ่นตัวเองด้วยการแนบชิดร่างของมันเพราะไม่อยากให้มันเห็นนานกว่านี้

   สิบสองเหมือนจะรู้ใจผม...มันดึงผมเข้าไปใกล้มันและมันก็ประทับริมฝีปากของมันมาที่ริมฝีปากของผมพร้อมๆ กับสอดลิ้นเข้ามาด้วยอย่างที่ไม่ให้ตั้งตัวมาก่อน

   ผมตกใจระคนตื่นเต้น...ลีลาการจูบของสิบสองทำเอาในสมองของผมคล้ายมีเมฆหมุนวนอยู่ในนั้น หัวใจเต้นแรงมากกว่าครั้งไหนๆ ลิ้นของสิบสองฉกชิมความหวานในโพรงปากของผมอย่างไม่เกรงใจและทำตามใจตัวเองชนิดที่ว่าไม่ถงไม่ถามสุขภาพของผมสักคำ

   นานเท่าไหร่แล้วที่ผมไม่โดนใครจูบหนักแบบนี้...

   ...จะว่าไปไม่เคยมีใครทำกับผมแบบนี้เลยต่างหาก...


   ผมไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่ร่างกายกับความต้องการตามธรรมชาติของผมทำให้ผมจำใจต้องปล่อยให้สิบสองจูบผมต่อไปโดยที่ผมเองไม่ขัดขืน ร่างของสิบสองดันตัวของผมให้ไปชิดผนังของห้องน้ำ พร้อมๆ กับบดเบียดตัวเองให้แนบชิดติดกับผมเหมือนกับริมฝีปากของเราที่ยังไม่หลุดออกจากกันราวกับมีแม่เหล็กดึงดูด

   ผมหายใจหอบ หมดแรงยิ่งกว่าวิ่งบนลู่เมื่อตะกี้เสียอีก ผมเริ่มทุบตีมันเพราะเริ่มไม่ไหว สิบสองไม่ยอมปล่อยผมไปง่ายๆ

   ผมจึงจำใจต้องใช้ท่าไม้ตาย

   หยิกแก้มมันนี่แหละครับ ไม่ใช่เตะเป้ามัน

   ได้ผล...สิบสองยอมปล่อยผมในที่สุด มันทำหน้าเว้าวอนเหมือนอยากจูบต่อ แต่ผมไม่ยอมมันอีกต่อไปแล้ว...

   อีกฝ่ายจ้องมองผมพลางส่งยิ้มหื่นๆ มาให้ เชี่ยยย นี่ผมกำลังเป็นเป้าให้มันจ้องมองฟรีๆ อยู่เหรอเนี่ย ผมพยายามจะปิดตามันอีกหน แต่คราวนี้สิบสองไหวตัวทัน จับมือทั้งคู่ของผมเอาไว้ราวกับไม่ยอมให้ผมปิดตาอีกต่อไป

   ไอ้ตัวแสบบบบบบบบบบบบบบบบบ

   “ถ้ามีถุงยาง...เกล้าไม่รอดแน่”

   ก่อนที่มันจะออกไป มันได้ทิ้งบอมบ์ด้วยประโยคที่ทำให้ผมรู้สึกอยากจะเขกมะเหงกแรงๆ ใส่มันสักห้าสิบทีไปด้วย ผมรู้สึกว่าห้องข้างๆ มีเสียงประตูปิด นั่นหมายความว่าสิบสองเข้าไปในห้องน้ำของตัวเองและก็เตรียมจะอาบน้ำเป็นที่เรียบร้อย

   มิวายผิวปากเป็นเพลงอย่างอารมณ์ดีด้วยอีกต่างหาก...

   ผมขยับริมฝีปากขมุบขมิบอยากจะด่า แต่แล้วเมื่อคิดถึงเหตุการณ์ที่เพิ่งผ่านไปสดๆ ร้อนๆ มันทำให้ผมเขินอายจนอยากจะบิดไปทั้งตัวยังไงก็ไม่รู้แฮะ

   มือไปแตะริมฝีปากตัวเอง พลางยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว...








   “สาดกันต์”
   “...”
   “เป็นบ้าเหรอ โทรมาแล้วเงียบ”
   “กูเสียดาย”
   “เสียดายอะไรวะ”
   “กูน่าจะมีถุงยาง”
   “หือออออออออออออ ว็อทททท อะไรวะ ทำไม อย่างไร ว่าไง เล่ามาาาาาาาา”
   “...”
   “เชี่ยยย อย่ามาทำให้กูอยากเผือกแล้วจากไปดิ”
   “...”
   “มึงไม่ได้จิ๊กถุงยางจากกระเป๋าตังค์กูไปเหรอวะ อันนั้นอ่ะ”
   “ไอ้เหี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
   “ด่ากูทำไม”
   “กูเสียดาย...”
   “มึงกำลังจะทำอะไรเฮียกู ไอ้หื่น ไอ้กาม!”
   “ไหนมึงบอกมึงเชียร์”
   “มึงควรจะเรียกกูไง”   
   “ไอ้เหี้ยเอ๊ย”
   “...”
   “เขาแม่ง...หุ่นดีฉิบหาย กูเพ้อแล้วเนี่ยยยยย(เสียงทุบพวงมาลัยรถ)”
   “มึงใจเย็น พวงมาลัยรถไม่ใช่สถานที่ระบายความอยากทางกามารมณ์”
   “สัด”
   “เป็นยังไง เล่า”
   “กูไม่เล่า”
   “ฮือออออ เฮียที่กูแอบมองมานาน กำลังจะเสร็จมึงแล้วเหรอ”
   “แอบมองเหี้ยไร เดี๋ยวกูเตะ”
   “จะทำอะไรมึงก็เห็นใจพ่อกับแม่เฮียเขาบ้างนะ มึงไปแนะนำตัวบ้างยังล่ะ”
   “ยังว่ะ”
   “แล้วยังจะคิดไปทำมิดีมิร้ายลูกชายเขาอีก ไอ้กาม!”
   “เหรอออ อย่างมึงน่ะดีนักหรือไง”
   “กูเลิกแล้ว...”
   “กูไม่เชื่อ”
   “จริงๆ นะกันต์ กูพูดจริง...กูรักเฮีย กูอยากให้มึงจริงจังกับเฮียก่อนที่มึงคิดจะทำอะไรเขา”
   “กูเริ่มรู้สึกตงิดๆ แล้วนะว่ามึงจะคิดอะไรกับเกล้าเขา”
   “กูเปล่า แต่กูรักเฮียจริงๆ”
   “ถ้ามึงพูดว่ารักเกล้าอีกกูจะบุกบ้านมึงเดี๋ยวนี้!”
   “...”
   “ก็ได้ กูรักเขาจริงๆ กูจะไม่ทำอะไรเขาจนกว่ากูจะแนะนำตัวกับพ่อกับแม่เขา มึงพอใจหรือยัง”
   “ดีมากครับ”
   “กูคงต้อง...จริงจังมากกว่านี้”
   “อืม”
   “ต้องรวยกว่านี้ก่อนด้วย”
   “ขนาดนั้นเลย แล้วมึงจะทำยังไงวะ หันไปคืนดีกับพ่อกลายเป็นคุณหนูบนกองเงินกองทองเหมือนเดิมหรือไง”
   “สัด...กูก็ต้องหาเองดิ กูไม่สนใจพ่อหรอก”
   “แล้วจะหายังไง...”
   “นั่นสิ หายังไงดี”
   “...อืม”
   “...”

   “มึงไม่เคยได้ยินเรื่องการประกวดเดอะนิวสตาร์เหรอวะ ผู้ชนะได้เงินเป็นล้านเลยนะ”












TBC*












มีความหึงความหวงความกุ๊กความกิ๊ก
หายไปนานเชียววววววววว
สำหรับเรื่องนี้แต่งจบเรียบร้อยแล้วนะคะ ผ่านพิจารณาของสนพ.everY แล้วด้วย
สามารถพบได้ตามแผงหนังสือช่วงเดือนกันยายน เก็บตังค์รอได้เลย เล่มเดียวจบน้าา
แต่อย่าเพิ่งทิ้งกันไปนะคะ ตามอ่านกันให้จบก่อนนนนนนนนน
  :mew1:

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ screaminoflve

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 59
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2/-0
เย้ ร้านเปิดแล้ววววว :mc4: :mc4:
ชอบเวลาสิบสองเรียกพี่เกล้าว่า "เกล้า" เฉยๆแบบนี้อ่ะ เขินนนแรงงงงง

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
คิดถึงนะ

พี่เกล้าเกือบไปแล้ว...

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด