หัวข้อ: ✣Jurassic Confidant✣ คู่หู กลายพันธุ์รัก {• หาคู่•พิเศษ2+เปิดพรี} P.38 4/08/60

[jimmyjimmy]

T_T มันต้องมีทางออก มันต้องมี นะ อานโน่ เชส

[•♀NoM!_KunG♀•]

สู้ๆ น้า

[PetitDragon]

 

[Sky]

สู้ๆนะ ทั้ง2คนเลย เดี๋ยวมันจะดีขึ้นเอง กระซิกๆ

[QXanth139]

เชสต้องรีบมาหาอานโน่นะ

[badbadsumaru]

โถ่ อานโน่ลูก สู้ๆนะ
ยังไงเชสก็ต้องมา

[shoi_toei]

เข้าอิหรอบเดิมมมมม หน้าตาย่อมมาก่อนนน

[aiyuki]

พ่อแม่เชสอย่าใจร้ายกับอานโน่ นานนักน้าาา อานโน่ น่ารักน้าา

[dekying kukkig]

  เชื่อในตัวเชสและรอไปพร้อมกับอานโน่นะ

[เอมมี่]

สู้ๆนะเชสกะอานโน่

[zakimi]

น้ำตาซึมอ่ะ ตอนนี้

[่jum]

 

[เป็ดอนุบาล]

 

[JokerGirl]

หน่วงนะตอนนี้ แล้วพ่อแม่เชสจะเข้าใจเมื่อไหร่นิ

[kitty08]

 :impress3:อ้าวนึกว่าเป็นตระกูลที่มีส่วนบริหารงานเรื่องไดโนเสาพาร์ทแรกเสียอีก หรือว่าใช่แต่คนละคนกัน มาตบหน้าอานโน่ได้ไงเนี่ย เชสสู้ๆ น่ะ

[vevi]

ได้หนังสือภาคแรกมา ภาคนี้ก็มียูทาร์ กับเซโคร มาช่วยปราบไดโนเสาร์พอดี เป็นฉากที่ทั้งสองคนเท่มากๆ
มาเอาใจช่วยอานโน่กับเชสต่อ พ่อแม่ของเชสคงไม่ใจร้ายหรอกเนอะ
ถ้าจำไม่ผิดเหมือนคุณแม่ของเซโครจะเป็นเพื่อนกับคุณย่าของเชสด้วย ใช่ป่าวหว่า 

[niza59]

สู้ๆนะทั้งสองคน
 

[nicedog]

• •* หาคู่*• •วันที่23



วันเวลาที่ไหลผ่านไปเรื่อยๆจากวันเป็นเดือนจนกลายเป็นปี...หลายปีที่ผ่านมาผมไม่ได้ออกไปทำภารกิจไหนเพราะรอคอยคู่หู่และคนรักอยู่ แต่การอยู่เฉยๆโดยไม่ทำอะไรมันก็ไม่ใช่นิสัยเท่าไหร่เลยไปขอทำภารกิจง่ายๆอย่างพวกฝึกสอนไดโนเสาร์กลายพันธุ์หรือคัดกรองคนที่จะเข้ามาเป็นคู่หู


“นายจะให้ฉันรอนานไปแล้วนะะะะะ!!!”เสียงตะโกนของไดโนเสาร์กลายพันธุ์อย่างผมทำเอาสัตว์ตัวเล็กๆที่อยู่โดยรอบแตกตื่นในทันที


ยิ่งนานวันความเจ็บของการจากลาเริ่มหายไปมีเพียงแค่ความโมโหและความโกรธที่เริ่มเข้ามาแทนที่...ทุกๆวันผมมักจะตะโกนแบบนี้เพื่อปลดปล่อยอารมณ์ออกมาบ้าง


ผมให้เวลาเชสก็จริงแต่นี่มันนานไป...


นานมากไปแล้ว!


“ฉันจะให้เวลาอีกแค่สองวันถ้ายังไม่มาฉันจะไปรับเอง!!”เป็นอีกครั้งที่เสียงตะโกนทำให้สัตว์ตัวเล็กกระจายหนีออกไปหมด


หลายปีที่ผ่านมาถึงเชสจะไม่ได้ติดต่อมาแต่ก็เห็นเขาทางโทรทัศน์อยู่เสมอ...ตอนนี้เชสได้ขึ้นเป็นประธานบริษัทอย่างเต็มตัวแล้ว
ผมไม่รู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่...


ที่รู้มีเพียงผมจะรอจนกว่าเขาจะมาหา


แต่


แต่!


แต่!!


“มันนานไปแล้วววว!!!”


“หยุดตะโกนสักทีอานโน่!”เสียงของแม่ดังขึ้นพร้อมกับเดินเข้ามาผมอย่างเคืองๆ


“ก็มัน...”


“อยากเจอเขาทำไมไม่ไปหาล่ะ?”แม่ถามกลับ


“...ก็ผมบอกว่าจะรอนี่ถ้าไปหาก็เหมือนกับผิดคำพูดน่ะสิ”ผมบอกไปตามตรง


มีหลายครั้งที่คิดจะไปหาแต่สุดท้ายก็ไม่กล้าไป


“เฮ้อ...แล้วถ้าเขาไม่กลับมาหาลูกล่ะ?”


“...”คำพูดของแม่ทำให้ผมเงียบไปเลย


นั่นสิ...


ถ้าเชสไม่มาล่ะ?


“อย่าทำหน้าเศร้าแบบนั้นสิอานโน่”แม่บอกพร้อมกับขยี้เส้นผมสีเงินที่ตอนนี้ยาวลงมาจนเกือบถึงกลางหลังแล้ว


“ผมเปล่า...”


“โกหกแม่ไม่ได้หรอก...ไหนๆลูกก็ไม่มีอะไรทำงั้นไปที่ฝ่ายบุคคลไหม?”


“จะให้ผมไปช่วยคัดกรองคนเหรอ?”


“ก็ใกล้เคียง”


“...?”


“ลองหาคู่หูคนใหม่หน่อยไหม?”


“ห๊ะ?”ผมถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อได้ยิน


“ไหนๆเชสก็ยังไม่มา...ก็ลองไปดูเผื่อจะเจอคนดีๆก็ได้...คนที่เป็นคู่หูน่ะไม่จำเป็นต้องเป็นคนรักก็ได้นะ”


“...ลองไปดูก็ได้”ผมนิ่งไปสักพักก่อนจะตอบกลับไป


“ดีเลย...งั้นแม่ขอไปจัดการธุระก่อนนะ”พูดจบแม่ก็เดินไปยังรถที่จอดอยู่ไม่ไกล จากที่มองไปก็เห็นพ่อรอยู่ที่รถแล้ว


“เฮ้อ...ไหนๆก็ไม่มีอะไรทำอยู่แล้วนี่นะ”ผมพึมพำก่อนจะเดินไปยังสถานที่นัด


ก็อย่างที่แม่ว่า...


คนที่เป็นคู่หูไม่จำเป็นต้องเป็นคนรักรักก็ได้


“สวัสดีครับ...ผมดีใจที่เราได้มาทำความรู้จักกันนะครับผมชื่อเพลย์ คอนสแตน...แล้วคุณล่ะ?”เสียงจากชายหนุ่มตรงหน้าดังขึ้นพร้อมส่งยิ้มมาให้


ชายหนุ่มตรงหน้าเป็นคนที่ได้รับการคัดเลือกจากหลายร้อยคนที่เข้ามาสมัคร...เขามีทั้งความสามารถในการคิดวิเคราะห์แถมยังมีทักษะการต่อสู้ที่ใช้ได้


ที่น่าสนใจคือชายคนนี้มีกลิ่นที่สงบนิ่งคล้ายๆเชส


“ฉันอาคริว...เรียกอานโน่ก็ได้”จากที่ดูประวัติอ่อนกว่าผมอยู่พอสมควรเลยไม่ต้องเคารพอะไรมากมาย จะเรียกว่าอ่อนก็ไม่ถูกเพราะอายุของไดโนเสาร์กลายพันธุ์อย่างพวกจะน้อยกว่ามนุษย์อยู่แล้วแต่เพราะการเจริญเติบโตที่เร็วกว่ามนุษย์ทำให้อยู่ในช่วงวัยที่ใกล้เคียงกัน


ว่าง่ายๆคือพวกเราจะมีช่วงวัยเด็กที่สั้นมากและจะมีช่วยวัยรุ่นถึงวันผู้ใหญ่ค่อนข้างนาน...เรื่องอายุสูงสุดของไดโนเสาร์กลายพันธุ์ยังไม่แน่นอนเพราะรุ่นทดลองอย่างพ่อก็ยังอยู่ในวัยผู้ใหญ่ แต่จากที่แม่เคยบอกรู้สึกว่าพวกเราคงมีอายุไขพอๆกับมนุษย์


“ผมได้ยินมาว่าตอนกลายร่างคุณบินได้ใช่ไหม?”


“ใช่”


“สุดยอดเลย...ผมน่ะนะมีความฝันว่าอยากบินได้มาตั้งแต่เด็กๆเลยชอบเล่นพวกกีฬาทางอากาศ...เวลาที่ร่างกายโดนลมนี่รู้สึกดีสุดๆเลยเนอะ”


“คิก...”ผมถึงกับหลุดขำออกมา...ไม่ใช่เพราะสิ่งที่อีกฝ่ายพูดมันตลกแต่พอคิดว่าคนที่คล้ายเชสพูดรัวไม่หยุดแบบนี้มันก็อดไม่ได้ที่จะขำ


“อ๊ะ...ผมพูดอะไรตลกเหรอ?”อีกฝ่ายถามกลับ


“เปล่า...”


“งั้นผมเป็นไงบ้างครับ?...คุณจะรับผมเป็นคู่หูไหม?”


“อืม...นั่นสินะ...นายก็น่าสนใจดี...”


“จริงเหรอ?”


“ใช่...”แต่ยังไม่พอ


แค่น่าสนใจยังไม่พอที่จะทำให้ผมเลือกเขา


“งั้นคุณจะยอมให้ผมเป็นคู่หูใช่ไหม?”เขายังคงถามต่อ


“มะ...”


ตึง!


“ไม่ให้!!”เสียงตบโต๊ะดังขึ้นพร้อมเสียงตะโกนที่แสนคุ้นเคย


กลิ่นที่แสนคุ้นเคยทำให้ดวงตาสีแดงอ่อนของผมหันไปมองคนที่อยู่ด้านข้างด้วยหัวใจที่เริ่มเต้นแรงขึ้น...ใบหน้าด้านข้างที่ไม่ได้เห็นมาหลายปียังคงเคล้าเดิมอยู่แม้จะเปลี่ยนไปเล็กน้อยก็ตาม


ดวงตาสีน้ำเงินเข้มมองไปยังเพลย์ คอนสแตนอย่างเอาเรื่องโดยที่คนถูกจ้องก็ถึงกับทำตัวไม่ถูกเลยหันมามองผมเป็นเชิงของความช่วยเหลือ


“เอ่อ...”


“อย่าแม้แต่จะมองเขา!”ยังไม่ทันได้พูดอะไรร่างของผมก็ถูกดึงในลุกจากเก้าอี้อย่างไม่รู้ตัว


“ห๊ะ?...อะไรของนายน่ะเชส?”ไม่ได้เจอกันตั้งหลายปีคำแรกที่เจอกันมันออกจะแปลกๆไปหน่อยไหม?


“นั่นคำถามฉันอานโน่...ไหนบอกว่าจะรอไงแล้วนี่อะไรทำไมถึงได้มานั่งหาคู่แบบนี้?”


“หาคู่หูต่างหาก”ผมแก้ให้เพราะคำว่าหาคู่มันดูเหมือนหาคนรักมากกว่า


“ฉันไม่เล่นนะอานโน่...แล้วที่บอกว่าสนใจคืออะไรคงไม่ได้สนใจเด็กนี่หรอกใช่ไหม?”เสียงทุ้มที่ถามต่อนั้นดูจริงจังมากกว่าที่เคยทำให้ผมเริ่มเอะใจ..


“นายหึงฉัน?”


“...”คำถามผมทำเอาอีกฝ่ายเงียบไปนั่นทำให้ผมยกยิ้มขึ้นเพราะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองคิดมันถูก


เชสหึงผม


“เชสสส”


“...ตอบคำถามฉันอานโน่”ถึงเชสเปลี่ยนเรื่องก็ยังซ่อนใบหน้าที่ขึ้นสีเล็กน้อยนั่นไม่ได้หรอก


“นายหึงฉันด้วย”


“อานโน่!”


“ทำไม?...ถ้าขึ้นเสียงอีกครั้งฉันจะเปลี่ยนคู่จริงๆด้วย”ผมบอกอย่างเอาจริงทั้งทีในใจอยากจะคว้าตัวอีกฝ่ายมากอดให้หายคิดถึง


“นายไม่กล้าหรอก”พูดแบบนั้นแต่เหงื่อเริ่มออกละนะ


“คิดว่างั้น?”


“อานโน่...ก็ได้ๆฉันยอมแล้ว...ยอมทุกอย่างเพราะงั้นห้ามให้ใครเป็นคู่หูนายนะ”ในที่สุดคนตรงหน้าก็ยอมอย่างช่วยไม่ได้นั่นทำให้ผมยิ้มกว้างออกมา


“ห้ามทุกคนเลยเหรอ?...งั้นคนที่ชื่อกลาเช่ เฟวรีเย่ก็ไม่ได้น่ะสิ”ผมบอกพรางทำหน้าหง๋อยๆส่งไป


“...คนนั้นเป็นข้อยกเว้น”ทันทีที่ได้ยินดวงตาสีน้ำเงินเข้มที่หม่นลงก็กลับมาสดใสอีกครั้ง


“มาช้านะเชส”


“ขอโทษ”


“อืม...เพลย์ คอนสแตน”ผมหันไปเรียกคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม


“ครับ”


“นายจะได้เจอคู่หูดีๆแน่แต่คนคนนั้นไม่ใช่ฉัน...ขอโทษด้วยนะ”ผมบอกออกไปตามตรง


ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่สามารถทำให้ผมเชื่อใจได้มากเท่ากับเชสอีกแล้ว


“อานโน่...ฉันจะไม่ไปไหนอีกแล้ว”เชสดึงตัวผมให้ขยับเข้าไปใกล้ก่อนจะกระซิบเบาๆที่ข้างใบหู


“ก็ลองไปสิจะคาบกลับมาเลย”


“หึ...เอาสิ”อีกฝ่ายพูดก่อนจะเชิดใบหน้าผมขึ้นแล้วประกบจูบลงมาอย่างรวดเร็ว...สัมผัสที่อ่อนโยนกลายเป็นร้อนทันทีที่ลิ้นของพวกเราสัมผัสกัน...


สัมผัสของเชสบอกผมได้อย่างดีโดยไม่ต้องเอ่ยคำใด...


เขาคิดถึงผม


เขาโหยหาผม


เขาต้องการผม


และเขา...รักผม


คนคนเดียวที่ทำให้หัวใจเต้นแรง


คนคนเดียวที่ทำให้รู้สึกโหยหายทั้งที่อยู่ใกล้ๆ


คนคนเดียวที่ทำให้นึกถึงไม่ว่าจะเป็นเมื่อไหร่


คนคนนั้นเป็นคนที่สามารถใช้คำว่ารักได้อย่างหมดหัวใจ


คนที่ว่านั้นอยู่ตรงหน้านี้แล้ว


ผมดีใจที่ได้ไปเรียนยังมหาวิทยาลัยแห่งนั้น...


สถานที่ที่ผมไม่ได้เจอแค่คู่หูที่สามารถฝากด้านหลังและชีวิตให้ดูแล...


แต่ยังเจอเจ้าของหัวใจที่ไม่เคยคิดว่าจะหาเจอในชีวิตนี้


ต่อจากนี้ไม่ว่าจะต้องเจอกับอะไรพวกเราก็จะฝ่ามันไปด้วยกัน...จนถึงที่สุด


“นี่เชส...นายมานี่ได้ไง?”หลังจากการจูบกันต่อหน้าผู้คนมากมายผมก็คว้าแขนคนรักออกมาจนถึงบริเวณที่ไม่มีใคร


“ลองทายไหม?”อีกฝ่ายถามด้วยรอยยิ้ม


ถึงจะไม่ได้เจอกันนานแต่นิสัยนี่ยังไม่หายสินะ


“ไม่...บอกมาเร็วๆน่า”


“คุณเซโครบอก”


“...แม่เหรอ?”


“ใช่...ความจริงฉันไม่ได้จะมาหานายวันนี้หรอก”


“อ้าว...หมายความว่ายังไง?”ผมรีบถามกลับ


“หลังจากที่นายปล่อยฉันให้อยู่กับพ่อแม่ฉันก็ได้ทำสัญญาขึ้นมา...เป็นสัญญาง่ายๆเพียงสามารถบริหารงานให้ได้กำไรครบตามเป้าที่กำหนดก็จะได้มาหานายและสัญญานั่นฉันก็ทำมันเสร็จในอีกสองวันแต่เพราะคุณเซโครโทรมาบอกว่านายกำลังจะหาคู่ใหม่ทำให้ฉันต้องรีบบินมาแบบนี้”


คำอธิบายนั่นทำให้ผมรู้ในทันทีว่านี่เป็นแผนที่แม่วางเอาไว้แล้ว...


ก็ว่าอยู่ว่าแปลกๆที่แม่จะให้ผมหาคู่ทั้งๆที่รู้ว่าคนคนเดียวที่ผมเชื่อใจที่สุดก็คือเชส


“ไม่เชื่อใจกันเลยสินะ”ผมเงยหน้าขึ้นก่อนจะพูดออกไปตามที่คิด


ที่เชสรีบมาหาก็แปลว่าเขาคิดว่าผมจะตกลงให้คนอื่นมาเป็นคู่หู


“ไม่ใช่...ฉันแค่ไม่อยากให้นายไปคุยกับคนอื่น”


“ต้องบอกไหมว่าโกหก?”ผมถามออกไปตรงๆ


แค่ฟังก็รู้แล้วว่าโกหก


“...”


“เงียบไปฉันก็ไม่เปลี่ยนเรื่องหรอกนะ...บอกความจริงมากเร็วๆเลยเชส”ผมเข้าไปคว้าแขนอีกฝ่ายก่อนจะเขย่าเบาๆ


“...กลัว...”


“ห๊ะ?”


“ฉันแค่กลัวว่านายจะเจอคนอื่นที่ดีกว่า...ถ้าเป็นแบบนั้น...”


“คิดอะไรแบบนั้นเชส...คนที่ดีที่สุดก็อยู่ตรงหน้าฉันแล้วนี่ไง”ผมพูดแทรก


“...งั้นทำไมถึงไม่ติดต่อมาเลยล่ะ?”เชสถามต่อ


“ติดต่อ?”


“ถึงจะบอกว่ารอแต่อย่างน้อยก็น่าจะติดต่อมาบ้างให้รู้ว่ายังสบายดีอยู่ไหมแต่นี่กลับไม่บอกอะไรเลย...เป็นแบบนี้ใครก็ต้องคิดบ้างล่ะว่าไม่สนใจกันแล้ว”


“นั่นมันสิ่งที่ฉันจะบอกต่างหาก!”ผมตะโกนขึ้นเมื่อประโยคที่ต้องการจะบอกดังขึ้นจากปากของอีกฝ่ายแทน


“บอกอะไร?”


“ใครกันแน่ที่ไม่ยอมติดต่อมาเลย...ฉันรอนายอยู่ทุกวี่ทุกวัน...รอว่าจะมีวันไหนที่ติดต่อมาไหมแต่ก็ไม่เลย..จะโทรหากับก็ไม่มี...ฉันคิดไว้แล้วว่าถ้าอีกสองวันยังไม่มาฉันจะบินไปคาบนายมาเอง”นี่เป็นสิ่งที่ผมต้องการจะบอก


ไม่ใช่แค่เชสที่รอการติดต่อแต่ผมเองก็เหมือนกัน


หมับ!


ร่างของผมถูกอีกฝ่ายดึงเข้ามากอดแน่นก่อนจะซุกตัวลงที่หัวไหล่...ความอบอุ่นที่แผ่เข้ามาทำให้ผมยกมือขึ้นกอดอีกฝ่ายตอบด้วยความเต็มใจ


“ขอโทษ...คิดว่านายไม่อยากให้ติดต่อไปซะอีก”เสียงทุ้มกระซิบบอก


“อย่าคิดเองเออเองสิ”


“ดีใจที่คิดถึงกันนะอานโน่”


“อืม...ถ้าไม่คิดถึงนายแล้วจะให้คิดถึงใครล่ะ”มีแค่คนเดียวเท่านั้นที่ทำให้คิดถึงได้ขนาดนี้


“ฉันก็คิดถึงนาย...อยากกอด...”เสียงกระซิบดังขึ้นพร้อมกับวงแขนที่กอดรัดแน่นขึ้น


“...อยากหอมแก้ม...”คำพูดต่อมาดังขึ้นพร้อมกับเชสที่จูบเบาๆที่แก้มผม


“...เชส”


“...และอยากจูบ”เป็นครั้งที่ริมฝีปากผมถูกสัมผัสแต่ครั้งนี้กลับอ่อนโยนมากจนไม่อยากให้สัมผัสนี้หายไป


“เชส...”


“รู้ไหมว่าทำให้รักขนาดไหน?”ดวงตาสีน้ำเงินเข้มนั้นเอ่ยถาม


“...ไม่รู้สิแต่คงน้อยกว่าที่ฉันรักนายแน่”ผมมั่นใจในสิ่งที่ตอบไป


“รู้ได้ยังไง”


“ก็ฉันรักรักรัก...รักเชสมากกว่าอะไรทั้งหมดเลย”


“ฉันก็รักอานโน่”


พวกราต่างบอกสิ่งที่อยากพูดให้อีกฝ่ายฟังอย่างไม่อายแม้แต่เสียงหัวใจสองดวงที่เต้นประสานกันเป็นจังหวะเดียวกัน...คำว่ารักที่พร่ำบอกนั้นเรียกรอยยิ้มของกันและกันออกมา


รอยยิ้มที่ไม่ได้เห็นมานานหลายปี


ผมเคยนึกถึงวันนี้ว่าเราจะยิ้มให้กันแบบไหน...


บอกได้เลยว่าความจริงรู้สึกดีกว่าจนเทียบไม่ติด


“นายแน่ใจแล้วนะเชส...การที่นายมานี่แปลว่าชีวิตหลังจากนี้มันจะไม่สงบสุขแล้วนะ”ผมถามย้ำเป็นครั้งสุดท้าย


“ฉันรู้อานโน่...ฉันตัดสินใจแล้วว่าจะอยู่ข้างนายไม่ว่าจะในฐานะคู่หูหรือคนรัก”คำตอบนั้นทำให้ผมยิ้มออกอีกครั้ง


“ขอบคุณ”


“คนที่ต้องขอบคุณคือฉัน”เชสบอกพร้อมกับยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าผมเบาๆ


“เชส?”


“ขอบคุณที่ดึงฉันขึ้นมาจนเจอกับแสงสว่าง...นายเป็นแสงสีเงินที่ทั้งสดใสและอบอุ่น...เป็นแสงของฉันเพียงคนเดียว”ใบหน้าผมแดงขึ้นทันทีที่ได้ยินคำหวานๆพวกนั้น


“...นายก็เป็นแสงสีน้ำเงินที่คอยปัดเป่าอคติที่มีต่อมนุษย์ให้หายไป...เป็นแสงที่แข็งแกร่งและอ่อนโยนของฉันเหมือนกัน”พูดจบผมก็ยกมือขึ้นสัมผัสใบหน้าอีกฝ่ายบ้าง


ไม่ว่าจะเป็นตอนนี้หรือหลังจากนี้...


พวกเราต่างก็เป็นแสงสว่างของกันและกัน

............................................................................

สวัสดีค่า

มาอัพแล้ววว

ตอนนี้แต่งเสร็จสักพักแล้วแต่ยุ่งเรื่องอื่นอยู่เลยลืมอัพไปเลย

ขออภัยค่า แฮะๆ

สำหรับเรื่องนี้...ตอนหน้าก็จะจบแล้วนะคะ

แต่งมาสักพักใหญ่จริงๆ

นานกว่าที่คาดไว้มาก

เนื้อหาเองก็เพิ่มมากกว่าที่คิดไว้ตอนแรกพอสมควร

หลายๆคนคงสงสัยและอยากถามว่าจะมีภาคต่ออีกไหม

ขอตอบตรงนี้เลยค่ะว่ามี

จากที่คิดไว้จะมีทั้งหมด4ภาคซึ่งตอนนี้ภาค2ก็กำลังจะจบลง

ภาคต่อไปก็คงปีหน้าเลย

ปีละภาคกำลังไม่เหนื่อยค่ะ555

ขอบคุณทุกคนที่คอยเป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

ไว้พบกันใหม่ในอาทิตย์หน้ากับตอนจบของเรื่องนี้นะคะ^^

บ๊ายบาย

nicedog

♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪ ღ♫ ♪ ♪

[DarkAki]

อานโน่ของป้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา

// พุ่งไปอ่าน

..............................................

ถถถถถถ

หลานเอ๊ยยยยยยย

ไม่ยอมติดต่อกันเพราะอยากให้อีกฝ่ายติดต่อมา 

ในที่สุดหลานทั้ง2คน ก็มีความสุขกันแล้ว

โฮฮฮฮฮ ป้าดีใจจจจจ

ตอนหน้าจบแล้ว......ใจหาย ใจมันโหวงๆมาก

ป้าต้องคิดถึงพวกหนูมากแน่ๆเลย

รอตอนจบ  กับรอภาคใหม่นะคะะะะะะะะะ 

[SaJung13]

อานโน่น่ารักเสมอเลย
รักอ่านโน รักเชส

[่jum]

  ภาคต่อไปนี่ปีหน้าเลยเหรอ     

[zakimi]

ขอบคุณนะคะที่แต่งให้เรื่องนี้ขึ้นมา  รอภาคต่อไปค่ะ

[natsikijang]

สนกมากๆเลยค่ะ   จบไปแล้วแบบอบอวลด้วยความรักความเข้าใจ     ชอบยูทาห์กับเซโครมากๆ  เหมือนเป็นความผูกพันธ์ที่ต่างฝ่ายต่างเรียนรู้   แต่พอมารุ่นลูกออกแนวชีวิตในรั้วมหาลัย    ไม่ค่อยอินเท่ารุ่นพ่อแม่ แต่ก็น่าติดตาม เซสแนวเจ้าชายน้ำแข็ง  แปลกดี   ขอบคุณนะคะที่แต่งเรื่องนี้มา

[badbadsumaru]

อานโน่น่ารักกกกกกกกก
กว่าจะมานะเชส 55555

[QXanth139]

ถ้ามาช้านี่เชสตกกระป๋องเลยนะ อานโน่เกือบได้คู่หูใหม่แล้ว

ภาคต่อไปจะเป็นเรื่องของใครกันหนอ

[inspirer_bear]

คู่ไดโนกะหนุ่มพูดรัวๆใช่ไหมม

จะมีรวมเล่มไหมภาค2นี้

[PetitDragon]

 

[MayA@TK]

 

 

[Arzumi]

เราก้อจะติดตามมม  ทุกๆภาคเลยคร้าบบ เปนกำลังใจให้นร้าาา

[Sky]

ได้อยู่ด้วยกันแล้ว เย้ๆๆๆๆๆ