สิ่งหนึ่งที่สำคัญมากๆในการเขียนบรรยายความสัมพันธ์ของตัวละครก็คือกิริยาการแสดงออกเล็กๆน้อยๆที่มีให้กัน เรื่องนี้มีให้เห็นตลอดมา เป็นสิ่งที่ทำให้เนื้อเรื่องน่าเชื่อถือมากๆ ขอชมตรงนี้เลย บางครั้งเราอ่านนิยายหลายๆเรื่องที่คนอ่านฟินจิกหมอนกันแต่สำหรับเรารู้สึกว่าเป็นอะไรที่รู้สึกดีแต่ไม่น่าเป็นจริง (ethereal) แต่อ่านเรื่องนี้เหมือนมีความหวานนิดๆเจือไปกับเนื้อเรื่องบางตอน ความรู้สึกมันเรียลดี
ไม่รู้ว่ามีพจน์จงใจแยกบัวกับโขนเองหรือว่ามีใครอยู่เบื้องหลัง? มีทั้งราม มีทั้งคนที่คล้ายอาโปด้วย + ยายเนตรอีก
ขอติงเรื่องนามสกุลหน่อยนะคะ คือมีนามสกุลดังอยู่แล้วนะคะ เราแนะว่าน่าจะปรับแปลงนิดดีกว่าค่ะ เรื่องอื่นเจอแบบอัศวโภคิณ งี้
