ตอนส่งท้าย
[ เอก part ]
เราไม่เคยคุยเรื่องยกโทษให้หรือขอคืนดี
อย่างที่บอกว่าผมค่อนข้างพอใจกับความสัมพันธ์ในตอนนี้แล้ว จะคบหรือไม่คบก็ช่าง ขอแค่ยังอยู่ข้างเขาได้ก็พอ อีกอย่าง...ผมว่าคู่ของเราวัดที่การกระทำมากกว่าคำพูด
แต่มันต่างกับก่อนหน้านี้
ตอนนั้นพวกเราต่างกลัวว่าจะรอดได้ถึงขนาดไหนจนไม่กล้ากำหนดความสัมพันธ์ แต่ตอนนี้น่ะ...
พวกเราก็แค่...เป็นคนรักกัน
รู้ได้ยังไงน่ะเหรอ
รู้ได้ด้วยตัวเองน่ะครับ ผมไม่ได้คิดเก้อไปเองหรอกนะ เพราะหลังกลับมาจากบ้านคุณนิด นายก็ไม่ได้เอ่ยเรื่องพักยกอะไรอีกและยอมให้ผมบริการตามใจ พวกเรานั่งดื่มไวน์ด้วยกัน รอรับโทรศัพท์จากเก่งและตำรวจที่ผมฝากเรื่องคดี จากนั้นก็พากันเดินเข้าห้องนอน
ครับ ผมเองก็ตามเข้าไปด้วย
นายเข้าห้องน้ำไปชำระร่างกายก่อน ส่วนผมยืนแปรงฟันอยู่ข้างๆ พอนายออกมาแปรงฟัน ผมก็เข้าไปอาบน้ำ จากนั้นก็เกาะเกี่ยวพัวพันกันจนไปจบที่เตียง
เหมือนห่างหายไปนานพร้อมจิตใจที่แห้งผาก ผมเลยรู้สึกกระหายมากกว่าปกติจนตกใจตัวเอง ผมจูบนายแนบแน่น ดูดดึงและดูดกลืนปลายลิ้นของเขาราวกับขนมรสเลิศ นายขย้ำหลังศีรษะผมแน่น เส้นผมของพวกเรายังชื้นอยู่เลย แต่ปลายหยดน้ำที่ระข้างแก้มก็ทำให้เขาเซ็กซี่อย่างร้ายกาจ
ผมจูบนายซ้ำแล้วซ้ำเล่า ก่อนจะไล้ปลายนิ้วผ่านยอดอกและหยุดที่ส่วนกลางลำตัว ผมจับส่วนนั้นของเขาบีบเคล้นจนแทบแหลกลาญ ทั้งรูดทั้งบดขยี้จนนายนอนตัวสั่นซุกหน้าครางกับหมอน จิกแผ่นหลังจนผมยิ่งกระหายหิวกว่าเก่า
ผมค่อยๆ ลิ้มรสเขาอย่างเชื่องช้าแม้ในใจอยากจะตะกละตะกลามให้มากกว่านี้ คงเพราะอยากซึมซับความรู้สึกดีๆ อย่างนี้อีกสักพักก่อนปล่อยแรงให้อารมณ์โหมกระหน่ำ ผมดูดดุนยอดอกของนาย สร้างรอยจูบพราวไปทั้งตัวโดยที่นายได้แต่ส่งเสียงขัดใจในลำคอแต่ไม่ได้ต่อว่า เขาแค่กระชากหนังหัวเป็นระยะก็เท่านั้น
เรียวลิ้นแตะเข้ากับส่วนปลายกลางลำตัวของนาย เขากระตุกตัว หอบหายใจและปรือตามองด้วยความลุ้นระทึก ผมสะกดสายตานายด้วยการจ้องตอบแน่วแน่และค่อยๆ ลากเลียราวกำลังกินแท่งไอติมแสนหวาน
นายแทบกลั้นหายใจ เขากัดปากและจิกขากับเตียง เนื้อตัวเกร็งไปหมดคล้ายต่อสู้กับผม แต่สุดท้ายเขาก็สิ้นท่า หลั่งออกมาในเวลาอันรวดเร็วโดยที่ผมไม่ทันกะพริบตาด้วยซ้ำ
ผมยิ้มให้นายที่ยกมือปิดหน้าที่เริ่มแดงก่ำหลังถึงจุดสุดยอด ก่อนจะยกขาของเขาพาดบ่าและซุกกับช่องทางสีหวานที่ไม่เคยได้ลิ้มลองหรือเคยคิดที่จะทำให้ใครมาก่อน
นายถึงกับสะดุ้งสุดตัว
“เอก...”
“ให้ผมทำเถอะ” ผมแลบเลียริมฝีปาก ตอนนี้ให้เลียฝ่าเท้าเขายังทำได้เลย ถ้าไม่ติดว่านายจะรังเกียจเวลาโน้มลงไปจูบอีกครั้งล่ะก็นะ การได้กลับมาโอบกอดนายอีกครั้งหลังแตกหักกันไปเหมือนฝันจริงๆ และผมจะไม่มีวันใช้เวลานี้อย่างไร้ค่าหรือรั้งรอเป็นอันขาด เรื่องความพอเหมาะไม่อยู่ในความคิด ผมแค่อยากจะทำในสิ่งที่คิดว่าทำให้ทั้งตัวเองเขามีความสุขก็เท่านั้น
นายผ่อนลมหายใจเมื่อผมแหวกแก้มก้นและใช้ลิ้นแทรกลงใปในช่องทางจนเปียกชุ่ม ผมประคองสะโพกของนายเอาไว้โดยอ้อมมือข้างหนึ่งไปช่วยฟ้อนเฟ้นส่วนกลางลำตัวของนายจนตั้งโด่เด่ คนแก่ยังฟิตเหมือนเดิม
“อา...”
นายที่โดนปรนเปรอทั้งด้านหน้าและหลังแทบกลั้นเสียงไว้ไม่อยู่ ก่อนจะกระตุกตัวอีกครั้งเมื่อผมทำให้เขาหลั่งและใช้มือข้างนั้นแหวกลึกในช่องทางจนเผลอขืนตัวน้อยๆ อย่างเสียดเสียว ผมไล่จูบไปตามท่อนขาของนาย เกิดเสียงจุ๊บๆ ตั้งแต่ตาตุ่มไปถึงต้นขาด้านใน ไล่ขึ้นมายังสะดือ ยอดอก ซอกคอ และจบลงที่ริมฝีปากของเขา
นายเงยหน้าจูบตอบ ส่วนนั้นของเขาถูไถกับหน้าท้องของผมจนเสียวสะท้านแทบอดไม่อยู่
ผมรีบควานหาถุงยางที่เตรียมไว้ทันที
แต่ไม่ทันแกะซองแล้วสวมใส่ นายก็แย่งออกไปจากมือผมแล้วโยนทิ้ง
“...”
ผมมองเขาอย่างงุนงง บางทีนายอาจไม่ชอบรสสตรอเบอรี่ ถ้าอย่างนั้นเอาแบบธรรมดาก็แล้วกัน ผมเอื้อมไปหยิบใหม่ แต่ก็โดนนายจับโยนทิ้งออกนอกเตียงอีกครั้ง
“แกอย่ามาโง่เอาตอนนี้จะได้มั้ย” นายสบถอุบเมื่อเห็นผมยังนิ่ง ลมหายใจยังหอบน้อยๆ เพราะโดนปรนเปรอจนขึ้นสวรรค์สองรอบติด มองภาพนี้จากมุมบนบอกเลยว่ายั่วยวนเอามากๆ
“คุณ...เอาจริงเหรอ”
นายตบแก้มผมดังป้าบ ถามเสียงกระชากห้วน
“จะเอาไม่เอา”
ก็ต้องเอาสิครับ!
ผมแทบข่มความดีใจของตัวเองไว้ไม่ไหวจนเผลอแทรกตัวเองลงไปรวดเร็วจนนายจุกอักตีไหล่ผมรัวๆ ผมรีบพึมพำขอโทษแล้วรอให้เขาปรับตัว ก่อนจะเริ่มเดินเครื่องที่สตาร์ทติดตั้งแต่เริ่มยกแรก
ร่างของนายโยกตามแรงกระแทกหนักๆ จนเส้นผมยุ่งเหยิงกระจายตัวบนหมอน มือที่ตีเริ่มกลายเป็นจิกระบายความเสียวซ่าน เสียงครางแผ่วที่พยายามยั้งเอาไว้นั้นทำให้ผมยิ่งมีอารมณ์ ยิ่งรับรู้ถึงความอุ่นร้อนยามเขาโอบรัดส่วนอ่อนไหวของผมอย่างแนบแน่นยิ่งกว่าครั้งไหน ก็ทำเอาแทบคุมสติไม่อยู่
ไม่ถึงห้านาทีช่องทางของเขาก็ถูกของเหลวฉีดพุ่งอยู่ด้านใน
นายปรับลมหายใจอยู่ครู่ใหญ่กว่าจะเอ่ยแซะผมออกมา
“หึ นกกระจอกไม่ทันกินน้ำ”
ผมช่วยเกลี่ยเส้นผมให้นาย ยิ้มรับทั้งที่ออกจะเสียศักดิ์ศรีลูกผู้ชายไปสักหน่อย แต่ก็อย่างที่บอกไป ต่อหน้าเขา ผมไม่กลัวว่าจะเสียหน้าหรืออะไรเลย เพราะการที่นายยอมให้ผมสด ไม่ได้หมายความว่าเราสองคนมีเซ็กซ์แบบใหม่กัน
แต่หมายถึงเขาเชื่อใจผมแล้ว
เชื่อในตัวของเอกภพ เชื่อในคำของผม การกระทำของผมอย่างที่ต้องการมาตลอด
เขาเปิดใจยอมรับผมไปทั้งตัว
แล้วจะไม่ให้ดีใจได้ยังไง!
ผมโอบประคองนายให้อยู่ในท่าที่สบายที่สุดแล้วหยัดตัวเข้าไปสุดแรงจนเขาหลุดอุทาน พยายามคุมจังหวะให้เนิบช้าเพราะต้องระวังกระดูกกระเดี้ยวของคนแก่ที่ไม่สามารถตีลังกาเล่นท่าพิสดารหรือรองรับความรุนแรงเกินวัยได้ ผมจูบเขาอีกครั้ง และอีกครั้งระหว่างร่วมรักกันโดยไม่รู้จักพอ
“นาย...” ผมเรียกชื่อเขาครั้งแล้วครั้งเล่า “ผมรักคุณนะ...”
นายเพียงครางตอบอย่างกระชั้นถี่ แต่สายตาที่ปรือมองอย่างพอใจในรสเซ็กซ์และคำบอกรักก็ทำให้หัวใจผมพองโต
แค่นี้ก็พอแล้วจริงๆ สำหรับเราสองคน
ผมไม่ต้องการมากหรือน้อยไปกว่านี้
เรียนรู้และยอมรับ
เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว
[ นาย part ]
ฟ้าเหลือง
นั่นเป็นสองคำแรกที่นึกออกเมื่อเหม่อมองเพดานในเช้าวันต่อมา
อย่าว่าแต่ผมที่นอนปวดสะโพกอย่างหักโหมเกินวัย เอกยังลืมโทรไปลางาน พวกเราสองคนเหมือนคนบ้าที่กอดก่ายหากันไม่ยอมหยุดโดยไม่สนใจกระทั่งโทรศัพท์ที่โทรตามหลายต่อหลายสายจนกลายเป็นความวุ่นวาย
“ครับ ครับ ผมขอโทษจริงๆ ครับบอส ผมยอมรับผิด จะเข้าไปรับโทษคืนนี้เองครับ”
ผมเหลือบมองเอกที่นั่งเปลือยอยู่ข้างเตียงเอามือป้องปากเอ่ยขอโทษนับครั้งไม่ถ้วนด้วยน้ำเสียงเกรงอกเกรงใจจนอดหมั่นไส้ไม่ได้ ผมอยากจะยกมือตีมันหรอกนะ แต่ตอนนี้แค่กะพริบตาก็เต็มกลืนแล้ว
ไปตายอดตายอยากจากไหนวะผมคิดและก็อดถามตัวเองกลับไม่ได้ว่า ทั้งที่รู้ว่าเอกมันยั้งตัวเองไม่รอด แล้วไปสนองตอบอย่างไม่ดูสังขารทำไม ผลที่ได้ไม่คุ้มเอาซะเลย แถมยังเหนียวไปทั้งตัวจนชวนให้หงุดหงิดมากกว่าอารมณ์ดี ยิ่งร่างกายส่วนล่างนั้นผมรู้สึกเหมือนกับคนแก่เป็นอัมพาตเพราะชาดิก ตรง ‘ส่วนนั้น’ ยิ่งไม่ต้องพูดถึง ทั้งแสบทั้งเสียดแถมยังรู้สึกแหยะแปลกๆ เพราะพอยอมให้สดทีเดียว เอกก็หลั่งในตัวผมจนนับไม่ทัน ทำเอาน้ำคาวขุ่นเลอะเปรอะเปื้อนไปทั้งเตียง
สกปรก...สกปรกชะมัดผมย่นคิ้วเพราะนอนไม่สบาย กลิ่นของกามอารมณ์ยังลอยฟุ้งในอากาศพร้อมกับความชื้นแฉะที่ไม่ว่าจะง่วงแค่ไหนก็ข่มตาหลับไม่ลง ผมตัดสินใจผิดรึเปล่านะ แต่เอกเป็นคนแรกที่ผมคิดว่า...ต่อให้ยอมลงก็ไม่เสียหาย เพราะเขาจะไม่ทำร้ายจิตใจผมอย่างที่กลัวมาตลอดอย่างแน่นอน
‘ผมรักคุณนะ...’
และการที่มีคนมาบอกรักทุกวันก็ดีกว่าบอกว่าเกลียด
ผมนอนเหม่อมองเพดานอีกครั้ง นึกทบทวนว่าการยกโทษให้เอกครั้งนี้ก็ไม่ต่างกับเปลี่ยนแปลงมุมมองชีวิตของผม คนที่เกลียดการโกหกหลอกลวง ถึงขั้นไม่มีวันบากหน้าไปเจอหรือให้อภัยเป็นครั้งที่สองอย่างผมเป็นฝ่ายกลับคำเองแบบนี้ แล้วถ้ามันทำอะไรผิดอีก จะไม่หลงคิดว่ายังไงผมก็ต้องยกยอดให้รึไง
“นาย...ผมพาไปอาบน้ำนะ”
เอกที่คุยโทรศัพท์เสร็จหันมายิ้มให้ผม ก่อนจะช่วยอุ้มอย่างทะนุถนอมพาไปวางไว้ในอ่างและเปิดน้ำในอุณหภูมิอุ่นกำลังดีจนผมเผลอปรือตานอนพิงอย่างอ่อนแรง
“คุณจะหลับไปก่อนก็ได้นะ ไม่ต้องห่วง ผมจะเปลี่ยนผ้าปูที่นอนให้ รับรองว่าคุณจะหลับสบายแน่นอน”
ความรู้ดีของมันช่าง...
ก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่ผมหลับตาลงช้าๆ เชื่อในคำนั้นอย่างไร้ข้อสงสัย ความจริงผมเองก็เหนื่อย...เหนื่อยที่ต้องบอกกับตัวเองว่าไม่เป็นไร บอกกับตัวเองให้เข้มแข็ง บอกว่าไม่รู้สึกรู้สาอะไรกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นและผ่านพ้น ทั้งที่ความจริงแล้วผมเองก็เจ็บ เจ็บทุกครั้งที่ถูกคนรู้จักทำร้าย ถูกหักหลัง แต่เพราะผมไม่อยากให้พวกนั้นคิดว่าทำร้ายผมได้ จึงได้แต่ฝืนด้วยการเย้ยหยันตอกกลับให้อีกฝ่ายเจ็บแค้น ทั้งที่ตัวเองก็รวดร้าวไม่แพ้กัน จนกลายเป็นไม่ไว้ใจใคร จนไม่เหลือใคร และไม่ให้โอกาสใคร...แม้กระทั่งตัวเอง
สิ่งที่ผมคิดว่าเป็นการลดตัวลงบางทีอาจจะไม่มีอะไรเลยก็ได้
สิ่งที่ผมคิดว่าน่าอับอายก็เช่นกัน นั่นเป็นแค่ข้ออ้างต่างหาก
แน่นอนว่าผมยังเคืองกับสิ่งที่เอกทำ เพราะนั่นคือการหยามน้ำใจและจับจุดอ่อนของผมมาใช้ประโยชน์อย่างโหดเหี้ยม แต่บางครั้งการแข็งข้อมากไปก็ไม่ใช่คำตอบ
โดยเฉพาะเมื่อรู้คำตอบของตัวเองดีอยู่แล้ว
ผมไม่ต้องการคนเห็นใจ ผมแค่ต้องการคนที่เข้าใจ
และเอกคือคนคนนั้น
ไม่จำเป็นต้องวางท่าเป็น ‘เจ้านาย’ เพื่อควบคุมความสัมพันธ์
เป็นแค่ ‘นาย’ ให้มันคนเดียวก็ไม่เลว
END
นายมาไกลมากค่ะ ตั้งแต่เรื่องคิงส์คลับที่เป็นตัวร้ายโดนเกลียดกันทั้งบางจนมาเรื่องนี้ นายลบล้างภาพจนกลายเป็นน่ารักขึ้นทุกตอน ขนาดเราที่เริ่มแต่งเพราะหลงพี่เอกหลังๆ ยังแอบปันใจไปเชียร์นายเลย นับว่านายเดินทางมาไกลมาก และขอให้สมรักสมรสกับพี่เอกนะคะ <3
เเม้เรื่องจะจบลง แต่ยังมีตอนพิเศษอีก 4 ตอนนะคะ ว่าแล้วก็ขายขอ----
ตอนพิเศษ 1 : ทั้งหวงทั้งห่วง by เจ้านาย
"แกคนเดียวฉันเลี้ยงได้!"
หลังลบอคติออกไป เจ้านายก็เริ่มหวงของ คนแก่อย่างเขาไม่คิดมากได้ยังไง ถ้าเกิดโดนเด็กได้แล้วทิ้งขึ้นมาละ! หรือถ้าเกิดแก่ไปกว่านี้แล้วโดนทิ้งทีหลังอีกละ!? ยิ่งนึกก็อยากจะจับเอกภพล่ามโซ่ขังอยู่ในบ้าน แต่ว่า...มันจะง่ายแบบนั้นเหรอ?
ตอนพิเศษ 2 : คนขี้หึง by เอก
“ลองนอกใจดูสิ แกไม่ได้แก่ตายแน่!”
หลังตกลงเรื่องหวงสำเร็จ เอกก็ต้องเผชิญกับอาการหึงของคนแก่ที่ตามมาเฝ้าถึงคลับ แต่ไหงคนปากดีถึงได้นั่งอวดรวยจนมีเด็กติดพันซะงั้น แถมวัยเอ๊าะๆ ร่างบอบบางดันสเป็คเจ้านายสุดๆ ดูท่าแล้วคนที่ต้องหึงคงจะเป็นเขาซะล่ะมั้ง!
ตอนพิเศษ 3 : เกมอีเเก่กินน้ำ by เอก
วันหยุดทั้งทีเอกเลยลองชวนเจ้านายเล่นไพ่อีแก่กินน้ำ แต่ถ้าเล่นกันแบบธรรมดาคงไม่ใช่อัศวินอย่างเขาเเล้ว...
“เอาแบบนี้มั้ย เรามาเขียนบทลงโทษใส่กระดาษคนละห้าแผ่น พอจบเกมแต่ละตาก็ให้ผู้แพ้ลองจับสุ่มโดยคว่ำกระดาษไว้ จะได้ลุ้นระทึกกันหน่อย”
คนละห้าใบ...เท่ากับบทลงโทษสิบครั้ง ใครจะทนไม่ได้ก่อนกันต้องพิสูจน์!
( แอบกระซิบว่าเราชอบตอนนี้มากค่ะ ฮาสุดๆ ต่างคนต่างไม่ยอมเลยจริงๆ 555 )
ตอนพิเศษ 4 : เปิดม่านล้วงลึก เอกภพ VS เจ้านาย
จับเข่าคุยถึงเหตุการณ์เบื้องลึกเบื้องหลังในเรื่องโดยสองตัวละครนำผลัดกันทะเล---ตบมุก รวมถึงการบอกเล่าเรื่องราวหลังจากนั้นที่ไม่เคยเอ่ยถึงมาก่อนโดยเจ้าตัว!
สำหรับตอนพิเศษจะมีพิเศษเฉพาะในหนังสือเท่านั้น ระหว่างนี้อาจจะมีตัวอย่างสักตอนแบบครึ่งนึงมาเป็นน้ำจิ้มให้พิจารณา ยังไงก็ฝากด้วยนะคะ >.<
รายละเอียด Pre-order : Knight's Hour
หัวข้อ: {{ Knight's Hour }} เพราะเป็นเจ้านาย - Special Valentine - P.33 - (อ่าน 259488 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก