ตอนที่ 39
“โทรมาล่ะ”
“ครับ ไปละ”
ฟ้าลั่นมองตามแผ่นหลังของคนผมยาวจนอีกฝ่ายหายลับไปในร้านขอบโลก สถาปัตย์นัดเลี้ยงฉลองสอบเสร็จก็ปล่อยน้องมันไปกับเพื่อนบ้าง มาส่งแล้วค่อยมารอรับกลับ ส่วนตัวเองอยู่ว่างๆเลยนัดพวกปิงแท๊ปไปดูหนังรอบสองทุ่มครึ่งแทน หนังจบออกมาก็มารับเชอ
เบทพอดี
นัดปิงกับแท๊ปที่หน้าเคาน์เตอร์ขายตั๋ว ระหว่างขึ้นบันไดเลื่อนไปชั้นโรงหนังก็ชะงักเมื่อเจอกับกิ๊กเก่าเมื่อนานมาแล้ว
“อ้าวฟ้า”
“สวัสดีครับพี่พลอย”
“ไม่เจอกันนานเลยนะ”
“ครับ พี่พลอยสบายดีนะ?”
ยิ้มที่ตอนนี้มีให้แค่มิตรภาพสำหรับคนเคยรู้จัก อีกฝ่ายก็ไม่ได้งอแงในตอนเลิกรากันเพราะตกลงกันเข้าใจว่าเป็นแค่เพื่อนในขอบเขตไหน
“จ้ะ ช่วงนี้ดังเลยนี่นา ยังคิดอยู่เลยว่าในเอ็มวีใช่ฟ้าหรือเปล่า”
ตอนนี้เอ็มวีเพลงถูกปล่อยในยูทูปได้ครบอาทิตย์แล้ว กระแสของฟ้าลั่นเหมือนอยู่ในเส้นกราฟที่มีแต่จะไต่ระดับสูงขึ้นไปทุกที
ยิ่งยังไม่มีสื่อไหนได้สัมภาษณ์อย่างเป็นทางการ ทำให้ตัวตนของฟ้าลั่นค่อนข้างเป็นที่น่าค้นหา หลายเพจหลายเว็บไซต์ก็เอารูปจากในอินสตาแกรมส่วนตัวไปเขียนสกู้ปบ้างแล้ว
“งานพิเศษน่ะครับ พี่พลอยมาทำอะไรเอ่ย?”
“พี่มาจ่ายค่าโทรศัพท์ ฟ้าล่ะ? ถ้าไม่รีบไปไหนไปหาร้านนั่งคุยกันดีมั้ย?”
ถ้าเป็นปกติก็คงเห็นด้วย แต่วันนี้เขามีนัดและที่สำคัญตอนนี้มีแฟนแล้ว ถึงจะไม่ได้อะไรกันแล้วแต่ก็ไม่ควรทำตัวสนิทกันมากเกินพอดีจะดีกว่า
“ขอตัวดีกว่าครับพี่พลอย ผมนัดเพื่อนดูหนัง นี่ก็ใกล้เวลาแล้วครับ”
“ว้า น่าเสียดายจัง งั้นไว้เจอกันนะจ๊ะ”
ชะงักเมื่อหญิงสาวเขย่งตัวขึ้นมาหอมแก้มก่อนจะเดินแยกออกไป ก็ได้แต่ถอนหายใจเพราะตั้งตัวไม่ทัน ยกแขนเสื้อขึ้นเช็ดแก้มเบาๆแล้วรีบขึ้นบันไดเลื่อน
“ช้าว่ะฟ้า หนังจะเข้าแล้วเนี่ย”
“กูเจอกิ๊กเก่า เสือกหอมแก้มกูอีก”
“อ่อยเขาหรอมึง?”
“ไม่ได้อ่อยโว้ย กูเสียหายนะรอบนี้ แล้วไอ้ปิงอ่ะ”
“ซื้อป๊อปคอร์น”
“มาแล้วๆๆๆ รสชีสสสส ป่ะๆดูหนังๆๆๆ”
แต่สุดท้ายปิงมันก็สะดุดรองเท้าตัวเองป๊อปคอร์นเทกระจาดลงมาครึ่งถัง แท๊ปเกิดอาการคิ้วกระตุกคันปากอยากด่าแฟนตัวเองมาก แต่พอเห็นหน้าปิงโง่เริ่มน้ำตาคลอเสียดายป๊อปคอร์นก็ด่าไม่ลง
เซ็ตละตั้งหลายร้อยสลายไปกับตา…
“มาๆปิง กูซื้อให้ใหม่”
ฟ้าลั่นส่ายหัวกับความซุ่มซ่ามของเพื่อน เขาสนิทกับแท๊ปเพราะคุยกันได้ทุกเรื่อง แต่ไอ้ปิงนี่เข้าข่ายน้องเล็กในกลุ่ม พอมันหงอยก็เลยต้องโอ๋
ยิ้มขำเมื่อเห็นหน้าอดกลั้นอารมณ์ของแท๊ป แต่ก็เป็นไอ้แท๊ปอีกที่แย่งจ่ายป๊อปคอร์นถังใหม่และเอาไปถือไว้แทน ส่วนไอ้ปิงมือหนึ่งหิ้วถังเก่าอีกมือก็เกาะแขนแฟนมันเดินตามกันต้อยๆ
มันก็น่ารักกันดี…
ทั้งสามคนเดินออกจากโรงหนังตอนเวลาห้าทุ่มพอดี ไม่ใช่หนังดังเท่าไหร่เลยมีเนื้อเรื่องค่อนข้างน่าเบื่อ มีให้ลุ้นแค่ไม่กี่ตอน แต่ไอ้ปิงทำหน้าตื่นตาตื่นใจพูดจ้อยๆไม่หยุด ต่างจากแท๊ปที่สภาพเหมือนเพิ่งตื่นเพราะหลับไปตั้งแต่ครึ่งเรื่อง ส่วนเขาไม่ถึงกับหลับ แค่หาวแล้วหาวอีก
“แยกกันเลยนะ กูไปรับเชอก่อน”
“เออ ไว้เจอกัน ห้าวววว”
“มานี่ๆเดี๋ยวขับเอง ง่วงขนาดนี้ไม่ต้องขับ”
“ขาถึงหรอวะ?”
“ไอ้เชี่ยแท๊ป กูสูงร้อยเจ็ดสิบห้าโว้ย”
ส่ายหัวกับการกวนตีนกันและกัน ก่อนจะเดินแยกไปอีกทาง ระหว่างขับรถก็เลยกดโทรหาคนน้องว่ากำลังจะไปรับ กดโทรสักพักก็มีคนรับสาย
“เชอ…”
“ไอ้ฟ้า ไอ้เหี้ย!!! กูเกลียดมึงแล้ว!!!”
เสียงตะคอกดังลั่นมา แต่ปลายเสียงสะอื้นเหมือนคนร้องไห้ มองมือถือที่ถูกตัดสายไปงงๆ แค่สองชั่วโมงครึ่งที่แยกกันมันเกิดอะไรขึ้นเนี่ย?
ขับรถไม่นานก็มาจอดที่ลานจอดรถของร้านขอบโลก เดินเข้าไปก็มีบางโต๊ะลุกออกไปแล้ว แต่ก็ยังเห็นกลุ่มพวกปริ๊นซ์นั่งกันอยู่ แต่ละคนหน้าตาลำบากใจไม่เหมือนมาเลี้ยงฉลอง
“ปริ๊นซ์”
“พี่ฟ้า สวัสดีครับ”
“เชอไปไหน?”
เชอเบทกับไอ้เพื่อนอีกคนที่ชื่อเกียร์หายไป
“เอ่อ มัน…ไปห้องน้ำ”
ไปห้องน้ำแต่ท่าทางมีพิรุธ ฟ้าลั่นรีบสาวเท้าไปทางห้องน้ำทันที ได้ยินเสียงคนโวยวายดังออกมา พอเข้าไปก็ต้องขมวดคิ้วเมื่อเชอเบทหน้าตาดูก็รู้ว่าเมาหนักแต่มือข้างหนึ่งก็ถูกผู้ชายตัวใหญ่ดึงไว้ และเพื่อนที่ชื่อเกียร์กำลังช่วยกันออก สามคนยื้อกันไปมา
“มึงยุ่งอะไรวะเนี่ย ไอ้เชอมันกิ๊กเก่ากู คนเคยๆกันกูไม่ทำอะไรมันหรอก”
คิ้วกระตุกกับคำพูดของไอ้กิ๊กเก่า
“เพื่อนผมมีแฟนแล้ว ปล่อยครับ”
“แฟนไรวะ แบบไอ้เชอมันไม่เอาใครจริงจังหรอก ปล่อยเร็วอย่าให้กูอารมณ์เสีย”
“โอย กูจะอ้วก แหวะ…”
คนผมยาวที่โดนดึงไปดึงมาอ้วกแตกลงกลางวง ไอ้อดีตกิ๊กถึงกับสบถเพราะอ้วกเทไปทางมันเต็มๆ มันกระโดดหนียอมปล่อยมือเชอเบท
ไอ้เกียร์ก็ไวรีบดึงเพื่อนไปหลยข้างหลัง แต่ดึงแรงไปหรือคนเมาสติไม่อยู่กับตัวแล้ว เชอเบทเลยทิ้งตัวตามแรงดึงดูดของโลก หัวกระแทกขอบอ่างล้างมือ
ฟ้าลั่นสาวเท้าเข้าไปกันให้ไม่ทัน เลยทำได้แค่คว้าคนคิ้วแตกเข้าสู่อ้อมกอด เกียร์เห็นเป็นฟ้าลั่นที่เข้ามาก็ยอมปล่อยมือจากเพื่อนตัวเอง
“โอย เจ็บบบบบบ”
คนเมาอ้อแอ้เลือดทะลักจากหางคิ้ว
“ฝากทางนี้หน่อยนะ พี่พาเชอไปโรงพยาบาลก่อน”
ไม่เคยอุ้มเชอเบทจริงจังสักที มาวันนี้เห็นสภาพคนน้องก็ไม่รู้มีแรงมาจากไหน ช้อนทีเดียวก็อุ้มคนส่วนสูงเท่าๆกันในท่าเจ้าหญิงได้สำเร็จ
เกียร์เข้ามาช่วยตะโกนขอทางให้ หางตาทันเห็นพวกปริ๊นซ์วิ่งตามมา
“เอากุญแจในกระเป๋ากางเกงพี่เปิดรถหน่อย”
หันไปบอกหนูก๊องที่รีบสอดมือเข้าไปในกระเป๋ากางเกงยีนส์ดึงกุญแจรถมากดเปิดล็อค
“เบาะหลังดีกว่าครับพี่ฟ้า เดี๋ยวผมกดแผลไว้ให้ผมมีผ้าเช็ดหน้า”
“ไปด้วยๆๆๆ”
ต้าวิ่งตามขึ้นไปนั่งเบาะหน้าคู่ฟ้าลั่น ส่วนเบาะหลังก็มีเชอที่ยังเมาอ้อแอ้พูดไม่รู้เรื่องไม่รู้ตัวว่าเมาจนคิ้วแตก มีปริ๊นซ์คอยปัดป่ายมือคนเมาแล้วช่วยกดแผลให้
ถึงโรงพยาบาล ฟ้าลั่นก็ให้เพื่อนสองคนพาเชอเบทเข้าไปก่อนส่วนตัวเองไปวนรถหาที่จอดก่อนจะตามเข้าไป เชอเบทอยู่ในห้องฉุกเฉินกำลังทำแผล
สองเพื่อนกำลังนั่งหน้าเครียดอยู่หน้าห้อง ฟ้าลั่นเดินเข้ายืนตรงหน้าทั้งสอง
“เล่ามา ทำไมเมาขนาดนั้น?”
“ผมว่า ให้เชอเล่าเองดีกว่า”
ปริ๊นซ์ตอบเสียงแข็งแม้สุดท้ายตาจะหลบวูบนัยน์ตาดุของคนพี่
“ปริ๊นซ์คิดว่าพี่เป็นคนมีความอดทนสูงหรอครับ?”
รู้ว่าตัวเองทำไม่ถูก แต่จะให้คิดยังไงเมื่อแฟนตัวเองอาการแปลกไปแถมยังเมาจนคิ้วแตกเลือดทะลักจะให้ใจเย็นทำหน้าเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น?
“อย่ามาขู่แฟนผม พี่นั่นล่ะที่ผิด”
ตาวาวเมื่อถูกผลักโดยไอ้เด็กที่เข้ามาใหม่ ชื่อเกียร์ใช่ไหมที่อยู่กับเชอในห้องน้ำ
“อย่าทะเลาะกันเลยว่ะ กูว่าบอกพี่ฟ้าไปเหอะ จะได้ไปเคลียกันให้มันจบๆไป”
ต้าเขามายืนกั้นเพราะคนพี่เริ่มจะโมโหจริง แล้วตัวบางๆแบบไอ้เกียร์จะไปสู้คนกล้ามโตๆแบบฟ้าลั่นได้ยังไง สวนหมัดทีเกียร์ก็ลงไปกองกับพื้นแล้ว
ทุกคนเงียบอยู่สักพักก่อนปริ๊นซ์จะถอนหายใจ
“ก็มีกิ๊กของพี่ฟ้าอ่ะ มาพูดกระแนะกระแหนเชอที่โต๊ะ เชอมันก็อดทนฟังไม่ตอกกลับไปสักคำ พอไอ้เด็กนั่นไปก็มีอีกคนมาอีก พี่เชื่อปะ ตั้งสามคนนะที่มากระแนะกระแหนเชอเรื่องพี่ มันเลยโมโหกินจนเมาเกียร์เลยพาไปเข้าห้องน้ำ”
“จริงๆก็มีกิ๊กเก่าเชอด้วยมาวอแว มันเลยยิ่งโมโหอ่ะพี่ กิ๊กเก่ามันก็พูดไม่ค่อยดีหรอก”
“แล้วหนึ่งในนั้นก็ตามเชอไปที่ห้องน้ำ ผมพามันไปอ้วก แล้วพี่ก็เข้ามา”
ฟ้าลั่นกลอกพอจะนึกถึงปัญหาออก ก็เมื่อก่อนประวัติทั้งเขาทั้งเชอเบทมันเบาซะที่ไหน ควงมั่วตั้วไปหมดพอมีสเตตัสประกาศความสัมพันธ์ก็เหมือนกับที่แฟนเก่าหลายคนเคยเจอ คือพวกกิ๊กเก่ามักจะมาราวี ทำร้ายร่างกายไม่ได้ก็ทำร้ายจิตใจกันบ้างก็พอ
“เดี๋ยวเรื่องนี้พี่คุยกับเชอเอง พวกนายกลับเลยก็ได้คงไม่ต้องถึงขนาดนอนโรงพยาบาล”
“เดี๋ยวพวกผมรอเชอทำแผลเสร็จก่อนครับ”
ฟ้าลั่นนั่งลงที่เก้าอี้อีกฝั่ง ยกแขนกอดอกมองไปที่ประตูห้องฉุกเฉินสักพักพยาบาลก็เดินออกมาแจ้งว่าทำแผลเรียบร้อยไม่ต้องเย็บ แต่เชอเบทกำลังมึนๆเพราะสร่างเมา
สักพักบุรุษพยาบาลก็เข็นรถพาคนเมาที่ตอนนี้หน้ามึนเพราะเพิ่งสร่างออกมา ตาเรียวแดงก่ำ คอเสื้อยังมีคราบอ้วก หัวที่มัดเป็นมวยหลุดรุ่งริ่ง สภาพอนาถเหลือเกิน
“เชอเป็นไงบ้าง”
ปริ๊นซ์เดินเข้าไปหาคนแรก
“กู…คิ้วแตก เจ็บว่ะ”
เริ่มเบ้ปากแต่คำพูดยังอ้อแอ้ มองหน้าเพื่อนๆก่อนจะไปหยุดที่ฟ้าลั่น
“พี่ฟ้า”
“เป็นไง ความจำเสื่อมไหมหืม?”
เพื่อนพากันทำหน้าไม่ถูกเมื่อฟ้าลั่นคุกเข่าลงตรงหน้าเชอเบท แถมดึงมือมากุมไว้ ใครจะไปคิดว่าฟ้าลั่นที่ดูเพลบอยถือตัวจะมีมุมนี้
ส่วนคนที่ชินกับความอ่อนโยนของคนพี่กลับหัวเราะแหะๆ
“โคตรมึนเลย เหมือนโทรไปด่าพี่ฟ้าด้วยอ่ะ”
“เปล่าพี่โทรหาเชอ แต่เชอตะโกนใส่พี่”
“หงุดหงิดอ่ะ ง่วง เจ็บ อยากนอน”
“โอเค งั้นกลับกัน รบกวนพาไปส่งที่รถหน่อยนะครับ”
หันไปบอกบุรุษพยาบาลให้ช่วยเข็นต่อ เพื่อนพากันเดินเกาะกลุ่มตามมาส่วนฟ้าลั่นเดินจูงมือคนป่วยไปเรื่อยๆ บีบกระชับมือคนน้องไว้มั่น
เชอเบทมองมือที่กุมกันไว้แล้วยิ้มกับตัวเอง จำได้หมดว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง แถมตัวเองยังเมาเรื้อนจนได้เรื่องสภาพก็ไม่น่าดูแต่ฟ้าลั่นก็ไม่รังเกียจ
“กลับกันเองได้แน่นะ? แน่ใจนะว่าไม่ให้พี่ไปส่ง?”
ฟ้าลั่นหันไปถามบรรดาเพื่อนแฟนหลังจากพาแฟนนั่งเป็นตุ๊กตาหน้ารถได้เรียบร้อย
“ได้ครับ พาเชอกลับบ้านดีกว่า”
หลบตากันวูบยังจำได้ว่าเมื่อกี๊หาเรื่องคนพี่กันอยู่เลยแต่ฟ้าลั่นก็ยังมีแก่ใจเป็นห่วง
“อืม เมื่อกี๊ขอโทษด้วย พี่พูดจาไม่ดีเท่าไหร่”
“พวกเราก็ขอโทษด้วยครับ ดีกันไวๆนะพี่”
ปริ๊นซ์ฉีกยิ้มกว้างแต่ฟ้าลั่นกลับหรี่ตาลงมองไอ้หนูก๊อง
“กอดเชอบ่อยๆ แฟนเราไม่หึงก็ช่างเขา แต่พี่หึงนะ คราวหลังจะคิดค่ากอดแฟนพี่”
แยกเขี้ยวขู่ รู้ว่ามันไม่ได้อะไรกันแต่ก็หงุดหงิดทุกทีที่นึกถึงวันนี้ได้โอกาสตอกกลับไปหนึ่งดอก ได้เห็นหนูก๊องหน้าเหวอกับแฟนมันหน้ามุ่ยก็อารมณ์ดี
“เดี๋ยวพี่เช็ดตัวให้”
ดันเชอเบทที่ทำท่าจะอาบน้ำไปที่เตียง
“อยากอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้าอ่ะ เหม็น”
“ทนเหม็นไปซะ อยากเมาดีนัก”
“เพราะพี่ฟ้าอ่ะแหละ”
หน้ามุ่ยแต่ก็ยอมนั่งลงที่ขอบเตียง ยกมือขึ้นให้คนพี่ดึงเสื้อออกให้ก่อนจะก้มลงดึงกางเกงตัวเองออกเหลือกางเกงในตัวเดียว
อยู่กันจนหายเขินเรื่องใส่กางเกงในตัวเดียวแล้ว เพราะฟ้าลั่นก็ชอบใส่บ๊อกเซอร์ตัวเดียวบางๆร่อนไปมาในบ้านเหมือนกัน
“เพื่อนเล่าให้ฟังแล้ว มีกิ๊กเราด้วยไม่ใช่รึไง ตอนพี่ไปหายังยื้อกันอยู่เลยนี่”
ยิ้มขำท่าทางละเหี่ยใจของคนน้อง เดินเข้าห้องน้ำหยิบกะละมังใส่น้ำกับผ้าขุนหนูผืนเล็กออกมานั่ลงข้างกัน ก่อนจะเริ่มเช็ดคราบเปื้อนๆบนหน้าเชอเบทให้เบาๆ
“กิ๊กพี่ฟ้าแต่ละคนปากโคตรร้าย ไอ้คนแรกนะมากระแนะกระแหนว่าพี่ฟ้าคงจะคบเล่นๆ คนที่สองมาบอกพี่ฟ้าก็ตั้งคบกับแฟนทุกคน
แล้วก็เลิกกันอย่าลำพอง ไอ้คนสุดท้ายนี่เจ็บสุด สูงเป็นเปรตแต่มั่นหน้าทำตัวเป็นเมียพี่ฟ้าได้ไงไม่เจียมสังขาร โหยแค้นว่ะแค้นนน”
ยื่นหน้าไปงับไหล่คนพี่ที่ตอนนี้ถอดเสื้อออกแล้วจนจมเขี้ยว ฟ้าลั่นขมวดคิ้วแต่ก็ยอมให้น้องมันกัดระบายความแค้น ดีที่น้องมันไม่กระโดดต่อยหน้าไอ้กิ๊กเก่าพวกนั้นให้มีเรื่องมีราว
“อีกหน่อยพี่คงเจอกิ๊กเชอสวนมาบ้างเหมือนกันใช่ปะ?”
“ดี จะได้เข้าใจความรู้สึกเชอไง แม่งง คนแรกโคตรสวยเลย เอวบางร่างน้อย ทำไมปากร้ายจังอ่ะเสียดายของสุดพลัง เห้อ”
“ไม่ต้องมาเสียดาย มีหล่อขั้นเทพอยู่ด้วยแล้วยังจะมองหาใครอีก?”
“หึ… แต่เมาจนคิ้วแตกนี่เกลียดตัวเองอ่ะ”
“คราวหลังก็กินน้อยๆหน่อย จะเมาไปทำไมหืม? ไว้มาเมากับพี่สองคนนี่ ไปเมาที่อื่นให้มันโดนกระชากลากถูทำไม เป็นแฟนพี่แต่ให้คนอื่นมาจับนี่พี่ไม่ชอบ”
“ก็ขืนตัวสุดๆเลยอ่ะ มันได้แค่นั้น”
ยิ้มแหยวาดแขนโอบรอบเอวคนพี่ กระพริบตาปริบๆอ้อน
“ยังไม่นับที่ด่าพี่ว่าไอ้เหี้ยแล้วบอกว่าเกลียดพี่ในโทรศัพท์ด้วยนะ”
“อารมณ์มันพาไป…แหะๆ”
ทำเสียงงุ้งงิ้งออดอ้อนกระแซะบ่าแกร่งที่ตอนนี้มีรอยฟันช้ำๆอยู่หนึ่งรอย
“เงยหน้าดีๆจะเช็ดคอให้”
“คร้าบบบบ”
จับคนน้องเช็ดๆถูๆจนพอใจก็สั่งให้นอนส่วนตัวเองก็เดินไปอาบน้ำจนหอมฟุ้ง เดินมาถึงเตียงคนน้องก็ยังไม่หลับเลยเดินขึ้นไปนอนข้างกันแล้วดึงอีกฝ่ายเข้ามากอด
“ไม่ยอมนอนหืม?”
“พี่ฟ้า เชอกลัวอ่ะ”
“กลัวอะไร?”
“กลัวจะมีเรื่องแบบคืนนี้อีก กลัวจะมีกิ๊กเก่าพี่กิ๊กเก่าเชอมาทำตัวแบบนี้อีก กลัวตัวเองไม่เข้มแข็งพอ ดูดิคิ้วแตกเลยอ่ะ”
คนพี่ยิ้มจางหอมหน้าผากเนียนที่กลิ่นแปลกๆไปบ้าง
“มีอะไรก็โกรธได้ โวยวายได้ งอนได้ หึงได้ แต่อย่าคิดไปเอง ให้มาโวยวายใส่พี่ได้คนเดียว เราจะต้องเป็นคู่รักที่แข็งแรง เราจะต้องทะเลาะด้วยเรื่องของเราเองไม่ใช่คนอื่น”
“พี่ฟ้าห้ามคิดมากเรื่องปริ๊นซ์ด้วยนะ แล้วถ้าโมโห ถ้าโกรธ ห้ามเดินหนีเชอไปอีกนะ”
“พี่จะพยายาม เรามาพยายามไปด้วยกันนะ”
“อื้อ เราจะเป็นคู่รักที่แข็งแรง แข็งแกร่ง เดอะฮัคก็ยังแยกเราไม่ออก”
“เอากาวตราช้างมาทาพี่ให้ตัวติดกับเชอเลยไหม?”
ยิงมุกให้คนน้องอารมณ์ดี เชอเบทก็หัวเราะออกมาเบาๆ
“รักพี่ฟ้าจังเลยยยยย คุณครับรักนะจุ้บุ”
“เออรักเหมือนกันครับคุณ จุ้บุๆ ไหนมาจุ้บที ทำไมกลิ่นแปลกๆเหมือนคนไม่ได้อาบน้ำ”
แฟนจะหัดอ้อนก็ต้องเล่นด้วยกลับ มันจะได้มีกำลังใจจะอ้อนต่อ เห็นดวงตาเรียวยิ้มจนยิบหยีก็ดีใจที่แฟนไม่ได้คิดมากแล้วเรื่องบรรดากิ๊กเก่า
“เออ จะกอดให้กลิ่นติดไปด้วยเลย จะได้เน่าไปด้วยกัน ฟ้าลั่นตัวเหม็นๆๆ”
เห็นคนพี่เล่นกลับก็อ้อนต่อ อย่างน้อยอารมณ์ดีๆก็ดีกว่าหน้านิ่วคิ้วขมวดเหมือนตอนออกจากห้องฉุกเฉินใหม่ๆ รักนัยน์ตาคมที่ฉายความสุขแบบนี้ของฟ้าลั่น…
“แต่ตอนนี้เชอหัวเหม็นด้วยนะ คราบอ้วกปะเนี่ยที่ติดหัว”
โวยวายหยอกล้อกันสักพักคนหัวเหม็นกับคนตัวใกล้จะหายหอมก็หลับไปพร้อมกัน จะให้มาโกรธมาเกลียดเรื่องกิ๊กเก่าคงทะเลาะกันยันแก่
คนเคยแรดก็ต้องอยู่ด้วยความเข้าใจกันแบบนี้ล่ะนะ
=========================================
สองคนนี้จะไม่ทะเลาะกันด้วยเรื่องคนอื่นนะคะ มันทะเลาะเรื่องของมันกันเองเท่านั้น 5555
ทำไมพี่ฟ้าของบ่าวน่ารักน่าฟัดน่าเก็บไว้เป็นสมบัติของตัวเองขนาดนี้ ฮือออ
ปล. ตอนนี้เบาๆ เพราะเรากำลังจะเดินทางไปจนถึงตอนจบของเรื่องกันแล้วนะคะ อิอิ