♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67  (อ่าน 801189 ครั้ง)

ออฟไลน์ larynx

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 821
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +36/-1
คนแก่แบบนี้แซ่บนะเออ  :hao3: :hao3:

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
น้องริวเหมือนเด็กเอาแต่ใจ เจอพี่ปั้นคนโหดเข้าไปนิสัยมันต้องเปลี่ยนกันบ้างแหละ

ออฟไลน์ Al2iskiren

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1775
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +80/-3
คู่พี่ปั้น น้องริว มาแล้วว แอร๊ยคู่นี้กว่าจะได้ลงเอยกันคงจะทะเลาะกันสนุก :o9:

ออฟไลน์ =นีรนาคา=

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2546
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +296/-6
ปั้นริวนี่ต่อปากต่อคำกัน สมน้ำสมเนื้อจริงๆ 55555

ออฟไลน์ ●GreenTEA●

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 684
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +27/-2

ออฟไลน์ Janny

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
โอ๊ยยยยย เราไม่ได้ตามอ่านเลย เพิ่งมาอ่านต่อเองค่ะ น้องปุ่นน่ารักมากกกก น้องริวก็น่ารักก ฮืออ พูดถึงพี่ปุ่นคุณวีร์ก่อน เราเข้าใจคุณวีร์นะคะ พี่ปุ่นน่ารักมากจริงๆ อารมณ์คุณวีร์คงแบบ ตุ๊กตาตัวใหญ่ให้กอดอุ่นๆ 555555 แล้วคือความจริงอ่ะค่ะ เรามีความรู้สึกว่าพีปุ่นมีบรรยากาศรอบตัวที่อยู่ด้วยแล้วสบายใจอ่ะค่ะ พี่ปุ่นเป็นคนตรงด้วยแหละ ไม่ได้หมายถึงพูดตรงอะไรแบบนี้ คือหมายถึงแสดงออกแบบตรงไปตรงมา ไม่ต้องมานั่งถามนู่นถามนี่อ่ะค่ะ คนแบบนี้อยู่ด้วยแล้วสบายใจนะคะ คุณวีร์คงคิดแบบเรา ถึงยอมให้เลขาไม่เก่งมาอยู่ด้วย ฮืออออ พี่ปุ่นมาอยู่เป็นคณะตลกส่วนตัวเหรอคะคุณวีร์ แต่ตอนที่คุณวีร์อุ้มพี่ปุ่นได้นี่เราแบบ...  :a5: แกแข็งแรงมากอ่ะ คนนี้ให้ผ่านค่ะ นี่คือฝ่ายรุกที่ดี ต้องแข็งแรงค่ะ! ปรากฏว่าไปๆมาๆพี่ปุ่นเป็นพระเอกของเรื่อง... ก็จะได้อารมณ์อีกแบบนะคะ 55555555 ไม่ๆ อย่าเพิ่งเปี่ยนตำแหน่งคุณวีร์สิ แงงงง แต่พูดถึงู้ชายคนนี้ โอ๊ยย เสเพลมาก แต่เราก็เข้าใจอ่ะค่ะ หล่อ รวย ผู้หญิงจะไม่อยากได้เหรอ ใครๆก็อยากได้อ่ะ แต่จริงๆคุณวีร์นี่คือคนที่มีช่วงโปรจริงๆนะคะ แบบ ได้แค่นี้นะ เกินมาก็ระวังไว้เถอะ ยกเว้นที่ทำกับพี่ปุ่นนะคะ นี่เหมือนสัญชาตญาณส่วนลึกบอกให้ทำ ทั้งห่วงทั้งหวง เดี๋ยวก็จะค่อยๆกลายเป็นรักไม่รู้ตัวค่ะ อิอิ ส่วนพี่ปุ่นนี่ โอ๊ยยย น่ารักมากก ไม่รู้จะเอาตอนไหนมาพูดดี ตอนเมานี่น่ารักมากอ่ะค่ะ ไม่แปลกนะคะที่หลังจากนั้นคุณวีร์จะหลง ดูดิ เดี๋ยวพี่ปุ่นปกป้อง อย่างนั้นอย่างนี้ ฮือออ ปกป้องตัวเองเถอะค่ะพี่ปุ่น ถ้าไม่ระวังตัวจะโดนหมาป่ากินนะคะ  :hao7: ส่วนเรื่องว่าใครเป็นคนส่งจดหมายมานี่เราก็ไม่รู้จะเดาใครดี น่าสงสัยไปหมด แต่ก็ขอให้คุณวีร์ปลอดภัยนะคะ มีพี่ปุ่นดูแลอยู่ทั้งคนเนอะ

ย้ายมาที่พี่ปั้นน้องริว คือจริงๆเราชอบนะคะ กินเด็กเนี่ย แงงงง แล้วดูค่ะดู เด็กนี่มันน่าตีนะคะ น่าจับมาทำโทษให้ทำตัวดีๆ แงงงงง ผู้ใหญ่นี่ก็แผนเยอะอ่ะค่ะ จริงๆสนใจเขามาตั้งแต่วันแรกที่เจอแล้วก็บอกมาเหอะ แล้วเนี่ย เราว่าต่อไปพี่ปั้แก้องหาเรื่องมาเข้าใกล้น้องบ่อยๆแน่เลยค่ะ ดูเหมือนแกเข้ามาสืบนะคะ แต่จริงๆไม่ใช่ แกเข้ามาจีบ 55555555 ดูดิคะ ดูววว อะไรคือการที่น้องจะปีนนีแล้วพี่แกเข้าใจว่าน้องจะนั่งตัก คืออะไรรรรร แต่พี่ควรรีบเคลียร์ตัวเองนะคะถ้าจะจีบน้อง น้องริวเข้าใจไปแล้วว่าพี่เป็นแฟนพี่ปุ่น รอเรื่องจดหมายข่มขู่จบแล้วพี่รีบบอกเลยนะคะ อย่าปล่อยให้น้องริวไปนั่งดราม่า ฮืออออ น้องริวนี่เหมือนสนใจพี่อยู่ด้วยแหละค่ะ สนใจด่า แงงงงง แต่อยู่ๆกันไป ด่าไปด่ามานี่เดี๋ยวน้องริวก็จะขาดพี่ปั้นไม่ได้เองแหละค่ะ ขาดไปนี่เหงาปากเลยนะ ดูน้องริวเป็นคนติดพี่ด้วยอ่ะค่ะ แบบ เป็นคนที่เหมือนกับต้องการพี่ชาย ต้องการคนมาดูแลอ่ะ น้องเรย์เหมือนเพื่อนไงตามที่น้องริวบอกมา น้องริวเลยต้องการคนอายุมากมาเป็นแฟน ได้ทั้งพี่ทั้งแฟนนคนเดียว แอร๊ยยยย  :-[

เรารอตอนต่อไปนะค้าาาา สัญญาว่าต่อไปนี้จะเข้ามาดูบ่อยๆนะคะ แงงง กอดดด  :กอด1: ขอบคุณค่าา

ออฟไลน์ monoo

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1957
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +101/-4

ออฟไลน์ lnudeel

  • I wanna be a CAT!!
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1466
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +31/-5
หมูปั่นทิ้งซะเลย :hao7:

ออฟไลน์ lizzii

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 6283
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +271/-2
พี่ปั้นน้องริวน่ารักกกก

ออฟไลน์ LadySaiKim

  • ▫▪□Dezine'Kim□▪▫
  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1703
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +47/-0

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ darin

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1088
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +2267/-46
ตอนที่ 10

“น้องปุ่นเอกสารค่ะ” ผมยื่นมือไปรับซองเอกสารมาจากพี่พร
พลิกหน้าซองขึ้นมาดู จ่าหน้าถึงเลขานุการคุณสิทธวีร์ ปัญจะรัตน์สกุล (คุณปุ่น)
ไม่ควรมีใครส่งเอกสารมาถึงผมที่นี่ ผมเริ่มได้กลิ่นไม่ค่อยดี

ผมใช้คัตเตอร์กรีดลงไปอย่างระมัดระวัง ใช้วิธีเทของที่อยู่ข้างในออกมาแทนการล้วงมือเข้าไป
รูปถ่ายจำนวนมากตกลงมา แต่คราวนี้เป็นรูปของผมทั้งหมด มันถูกฉีก กรีด บางรูปถูกจุดไฟเผาเห็นเป็นขอบไหม้

จดหมายกับของที่ส่งมา พี่ปั้นไม่สามารถตามหาต้นทางได้ เพราะเมื่อทำการตรวจสอบย้อนกลับไป
มันถูกส่งผ่านร้านรับส่งไปรษณีย์มาอีกที แน่นอนว่าเป็นร้านที่ไม่มีกล้องวงจรปิด



“ตายแล้วน้องปุ่น”  พี่พรที่เดินกลับโต๊ะไป เห็นท่าทางแปลกๆ ของผมจึงเดินกลับมาอีกครั้ง

“ทำไมเป็นแบบนี้ค่ะ” ผมยกมือแตะปากเป็นสัญลักษณ์ให้พี่พรเบาเสียงลง

“นี่เหมือนหันมาเล่นงานน้องปุ่นเลย” พี่พรหน้าเสีย ผมเองก็หน้าซีด ใจสั่น มือเกือบคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพี่ปั้น

แต่ถ้าพี่ปั้นคิดว่าผมกำลังมีอันตรายแล้วถอนตัวผมออก ผมหันไปมองประตูบานใหญ่นึกเป็นห่วงคนที่อยู่ข้างใน

เก็บไว้ก่อน เอาไว้ถ้ามันมีอะไรมากกว่านี้ค่อยบอก 



ผมรีบกวาดรูปทั้งหมดลงซองเหมือนเดิม จับยัดใส่กระเป๋า

“พี่พรเก็บเรื่องนี้ไว้ก่อนนะครับห้ามบอกใครทั้งนั้น คนของท่านประธานหรือพี่ปั้นก็ไม่ได้”

“จะดีหรือคะน้องปุ่น”

“ดีครับ พี่พรสัญญากับผมนะครับห้ามบอก” ผมคาดคั้นเอาคำตอบจากพี่พร

“ได้ค่ะ แต่จะไม่เป็นไรแน่เหรอคะ”

“ไม่เป็นไรครับเชื่อผม พี่พรกลับไปทำงานเถอะครับ เผื่อคุณวีร์เดินออกมาจะสงสัยเอาได้”

พี่พรพยักหน้าเดินกลับไปที่โต๊ะ ผมหยิบสมุดเล่มเล็กออกมาจรดปากกาลงไป


คนที่คิดจะเล่นงานผม ต้องรู้ความเคลื่อนไหวของผม รู้ว่าผมเริ่มสนิทกับคุณรองประธาน
คนกลุ่มเดียวที่รู้เรื่องนี้ คือคนที่ไปภูเก็ตเท่านั้น

หนึ่งคุณจักร สองคุณลลิตา สองคนนี้ไปประชุมที่ภูเก็ตกับเราด้วย หลังจากงานเลี้ยงคืนนั้นผมไม่ได้เจอหน้าอีก
แต่รู้ว่ายังพักผ่อนอยู่ที่นั่นไม่ได้บินกลับกรุงเทพฯ

สามคุณวิกา ผมอยากตัดคนนี้ออกเพราะเธอเคยโดนมาแล้วที่งานเปิดตัวหนัง แต่เธอก็เป็นคนเดียวที่ดูเหมือนจะ
เกลียดผมที่สุด สังเกตจากวันที่เดินทางกลับ

สี่คุณลิน ก่อนไปภูเก็ตผมไม่เคยสงสัยคุณลิน แต่จากสายตาที่มองคุณวิกากับคุณวีร์ ผมชักไม่แน่ใจ

ห้าคุณซัน รายนี้จะเป็นเพื่อนรักหักเหลี่ยมโหดหรือเปล่า อาจแตกคอกันเรื่องความรัก คุณซันชอบคุณวิกาแน่ๆ
มันเห็นชัดมาก สองคนแรกเป็นเรื่องของธุรกิจ สามคนหลังเป็นเรื่องส่วนตัว


คนที่ส่งรูปมาให้ผม คงต้องการขู่หรือเตือนผมไม่ให้ผมสนิทสนมหรือเข้าใกล้คุณรองประธานไปมากกว่านี้
แต่เพราะอะไร ผมไม่ได้มีความสำคัญทางธุรกิจ หรือไปมีส่วนเกี่ยวข้องกับความรักของคุณวีร์แม้แต่น้อย

หรือแค่ต้องการตัดแข้งตัดขาไม่ให้คุณวีร์มีคนที่ไว้ใจได้อยู่ใกล้ๆ

ผมเอาปากกาจิ้มไปทีละชื่อ ต้องเป็นใครสักคนในกลุ่มนี้แน่ๆ

 




“ปัง” เสียงกระแทกประตูห้องดังสนั่นสะเทือนแก้วหู คุณจักรเดินออกมาทำหน้าเหมือนจะพ่นควันออกหูได้
ผมกับพี่พรได้แต่มองตากัน

คุณจักรมาขอพบคุณวีร์ได้พักใหญ่ๆ หายเข้าไปเกือบครึ่งชั่วโมง ก่อนเดินหน้าตึงออกไปอย่างที่เห็น


เสียงโทรศัพท์โต๊ะผมดังขึ้น ผมรีบยกขึ้นรับ

“ปุ่นเข้ามาหน่อย”

“ครับ” 


ผมเปิดประตูเข้าไป เห็นคุณวีร์นั่งอยู่ที่โซฟารับแขก ยกมือนวดศีรษะตัวเองอยู่

“คุณวีร์ครับ” ผมส่งเสียงเรียกให้รู้ตัว

“นั่งสิ” ผมลงนั่งโซฟาตัวเดี่ยวข้างตัวที่คุณวีร์นั่ง

“มีอะไรหรือเปล่าครับ” ผมกลั้นใจถามกลัวจะโดนหาว่ายุ่งไม่เข้าเรื่อง แต่มันอดเป็นห่วงไม่ได้

“พี่จักรมาเร่งเรื่องที่ดินที่นำมาเสนอสร้างคอนโดน่ะ คุยกันไม่รู้เรื่อง ของแบบนี้มันเร่งกันไม่ได้

“ทะเลาะกันแรงเหรอครับ”

“นิดหน่อย พี่จักรคงมีส่วนได้ส่วนเสียด้วย ที่ผ่านมาพ่อ..ท่านประธานปล่อยผ่านมาตลอด
ถ้าราคามันสมเหตุสมผล ได้ที่ดีมาคุ้มค่าก็ยออมจ่าย ถือว่าให้เงินลูกหลานใช้
แต่ทำอะไรมันต้องมีลิมิต จะทำเหมือนคนอื่นโง่ไม่ได้”


เป็นคนรวยนี่ก็ลำบากเหมือนกัน ผมเห็นแล้วสงสาร ไม่รู้จะช่วยยังไงดี
เลยขยับเข้าไปนั่งใกล้อีกนิด เอื้อมมือไปลูบแขนคุณวีร์ ลูบไปมาช้าๆ ส่งรอยยิ้มอ่อนโยนไปให้
ก็เวลาผมทำอย่างนี้พี่ปั้นมันเย็นลงทุกที หงุดหงิดอะไรมาก็หาย

คุณวีร์ทำท่างงๆ แต่สักพักก็ส่งยิ้มให้ผม เห็นไหมผมบอกแล้วว่ามันได้ผล

( ^_' )


อ๊ะ ผมคิดอะไรดีๆ กว่านั้นได้แล้ว ผมรีบลุกขึ้นยืน

“คุณวีร์รอแป๊บนะครับ” ผมเดินเร็วๆ ออกไปที่โต๊ะทำงานตัวเอง

หยิบกระเป๋าขึ้นมาเทของออกมากองๆ บนโต๊ะ
นี่ไง ขวดน้ำมันหอมสำหรับเอาไว้สูดดมหรือทาเพื่อให้ผ่อนคลาย ผมซื้อเป็นขวดเล็กๆติดไว้เสมอ
พอปวดหัวหรือเครียดๆ ผมจะเอามาทาตรงขมับ หอมๆ ช่วยได้

ผมเดินกลับเข้าไปในห้อง คุณวีร์ยังนั่งอยู่ที่เดิม ผมเดินอ้อมไปยืนข้างหลังเก้าอี้

“ขออนุญาตนะครับ” ผมยกมือขึ้นจับศีรษะของคุณวีร์ ดึงเข้าหาตัวเบาๆ  จนมันซบอยู่กับอก
ผมเปิดขวดน้ำมันหอมเทลงบนนิ้ว แล้วนวดตรงขมับทั้งสองข้างให้คุณวีร์ วนช้าๆ ทิ้งน้ำหนัก

“อื้อ สบาย” คุณวีร์หลับตาท่าทางผ่อนคลาย

“ไปเรียนนวดมาหรือเปล่า นวดเก่งใช้ได้”

“เปล่าครับ” แต่ไม่เรียนก็เหมือนเรียน ผมต้องนวดให้พี่ปั้นมันบ่อยไป ทำงานกลับมาแต่ละที
เดี๋ยวเมื่อยหลัง เมื่อยขา เมื่อยแขน ใช้น้องอย่างกับทาส


“นวดอีกหน่อย อย่าเพิ่งหยุด” คุณรองประธานดูท่าจะชอบจริงๆ ผมแอบอมยิ้มไม่เสียแรงฝึกฝีมือมานาน
ผมนวดไปให้เรื่อยๆ กดตรงหว่างคิ้วให้ด้วย ขมวดจนคิ้วจะชนกันอยู่แล้ว

“สบายจนอยากนอน”  เสียงคนหลับตาพึมพำเบาๆ

“นอนสิครับ แป๊บนึงก็ได้จะได้รู้สึกดีขึ้น เดี๋ยวผมนวดเสร็จแล้วจะปลุก”

“เอางั้นเหรอ”

“ครับ”

“งั้นมานี่” คุณรองประธานจับมือผมที่กำลังนวดอยู่ดึงให้เดินอ้อมเก้าอี้มาด้านหน้า

“นั่ง” ผมนั่งลงตามคำสั่งแบบงงๆ เก้าอี้ตัวที่คุณวีร์นั่งอยู่เป็นโซฟายาว ผมนั่งชิดมุมด้านหนึ่ง

คุณวีร์ขยับไปนั่งห่างจากผม

แล้ว...


เอนตัวลงมานอนหนุนตัก

 >▂<     

ผมถึงกับทำอะไรไม่ถูก มือไม้มันเก้งก้างไปหมด ไม่รู้จะยกหรือจะวางตรงไหน


“นวดต่อสิ”

ลืมไปสนิทว่าตัวเองนวดค้างอยู่ มัวแต่เขินจนตัวจะแตก

ผมนวดไปอมยิ้มไป มันมีความสุขที่ช่วยแบ่งเบาคุณรองประธานได้บ้าง เห็นสีหน้าผ่อนคลายมุมปากมีรอยยิ้มนิดๆ
แล้วรู้สึกตัวเองมีประโยชน์ขึ้นมา ไม่ได้มาทำงานกินเงินเขาฟรีๆ หน้าที่หลักหน้าที่รองไม่เคยได้ทำเป็นชิ้นเป็นอัน




ผมยกมือขึ้นมาสะบัดมันเมื่อยนิดหน่อย ดูเวลาเกือบยี่สิบนาทีแล้ว ไม่แน่ใจว่าควรจะปลุกหรือยัง

ผมมองใบหน้าของคนที่นอนอยู่บนตัก หน้าแบบนี้ใครจะคิดว่าทำงานเก่ง  หน้าเหมือนพวกเพลย์บอยเที่ยวเล่นไปวันๆ
 มาทีแรกผมถึงไม่ค่อยถูกชะตา ทำหน้าตาไม่ต้อนรับผมแถมยังดุชะมัด จำได้ว่าผมโครตไม่อยากทำงานด้วย

ไม่รู้มันเปลี่ยนไปตั้งแต่เมื่อไหร่  คอยห่วง ไม่อยากให้คาดสายตากลัวจะเกิดอะไรขึ้น วันหยุดก็ต้องคอยเช็ค
คนของพี่ปั้นไม่โทรมารายงานก็ต้องโทรถาม ต้องรู้ว่าปลอดภัยดีถึงจะสบายใจ



“มองอะไร” คนที่นอนอยู่ลืมตาขึ้นมา

“มองหน้า” ผมตกใจเลยตอบออกไปตามตรง

“กวนเหรอ”

“เปล่านะครับ ผมมองหน้าคุณวีร์จริงๆ กำลังมองว่า..ว่า..” แย่ล่ะอันนี้คิดไม่ทัน


“ทำไมล้อหล่อ”

บรรลัยละครับ พูดออกไปแล้วด้วย ไม่รู้หลุดออกมาได้ยังไงเหมือนคำพูดยังไม่ได้ผ่านสมอง

“ฮ่าๆๆๆ”

คุณวีร์หัวเราะขำผม แต่ดันไม่ขำเปล่าขยับหัวไปมา สุดท้ายตะแคงข้างหันหน้าเข้าหาตัวผม
เอาหน้าซบพุงหัวเราะไม่หยุด


ท่านี้มัน มัน.. งื้อ ตัวอ่อนไปหมดแล้ว
         




“โครก” 

 (⊙﹏⊙)

จู่ๆ เสียงนึงก็ดังขึ้น ประกาศความต้องการของตัวเองออกมา โดยไม่แคร์บรรยากาศรอบด้าน

คุณวีร์หยุดหัวเราะ แต่ยังไม่ยอมเอาหน้าออกจากพุงผม


“โครก”

เมื่อไม่มีใครให้ความสนใจ ท้องของผมทจึงทำการประกาศเตือนเป็นครั้งที่สอง


ผมได้ยินเสียงหัวเราะหึในลำคอหนึ่งครั้ง ก่อนตามมาด้วยเสียงหัวเราะแบบไม่มีเหยียบเบรก
ฮากระจาย ขำอะไรเบอร์นั้นฟระ

คุณรองประธานลุกขึ้นนั่ง มีการปาดนิ้วเช็ดหยดน้ำที่หางตา


“ขำอะไรครับ” ผมตีหน้ามุ่ย แก้มพองลมคล้ายๆปลาปักเป้า

“ปุ่ยเอ๊ย” มือใหญ่คว้าหัวผมไปยีเล่น 

สนุกใหญ่  ขำ หัวเราะน้ำตาไหล มันน่าจะปล่อยให้เครียดจนหัวแตก
หนอย เขาเรียกลืมบุญคุญ ใครกันนั่งหน้านิ่วคิ้วขมวดจนตีนกาจะถามหาอยู่แล้ว เชอะ


“ถ้าคุณวีร์ไม่มีงานจะสั่ง ผมออกไปทำงานก่อนนะครับ”

“อย่าอารมณ์เสีย นั่งรออยู่นี่แหล่ะ” คุณรองประธานคงหัวเราะจนอิ่มแล้วเลยแค่เดินยิ้มๆ กลับไปที่โต๊ะทำงาน

ผมเห็นยกโทรศัพท์ขึ้นพูดอะไรสั้นๆ ก่อนเดินกลับมานั่งที่โซฟากับผมเหมือนเดิม



“คุณวีร์กับคุณจักรมีปัญหากันบ่อยเหรอครับ” ผมเลียบๆเคียงๆ ถาม

“ตั้งแต่เข้ามาคุมงานพี่จักรโดยตรง ทุกการอนุมัติต้องผ่านพี่ ก็มีปัญหากันมาตลอด”

หือ พี่ มายังไง ผมคันปากอยากถามแต่เก็บไว้ก่อน เรื่องนี้สำคัญกว่า

“คุณจักรไม่ได้ทำตำแหน่งใหญ่นี่ครับ เมื่อก่อนก็ต้องให้คนอื่นอนุมัติไม่ใช่เหรอครับ”

“ใช่ แต่มันไม่ยากเหมือนผ่านพี่ พี่จักรใช้ความเป็นญาติบีบบังคับทางอ้อม
พ่อพี่เห็นกับแม่ไม่ใช่เรื่องใหญ่โตก็ทำเป็นมองข้ามๆ ไป

“แต่คุณวีร์ไม่ยอม”  ผมเริ่มมองเห็นความขัดแย้งระหว่างคู่นี้ชัดเจนมากขึ้น

“บริษัทเราไม่ใช่เจ้าของคนเดียว ยังมีผู้ถือหุ้นคนอื่นๆ ถึงพ่อพี่จะเป็นคนก่อตั้งขึ้นมาและเราเป็นผู้ถือหุ้นรายใหญ่ที่สุด
ก็ไม่ควรปล่อยให้ญาติเข้ามาทำแบบนี้”
 
ผมพยักหน้าเข้าใจ เขาถึงว่าเรื่องเงินเรื่องทองไม่เข้าใครออกใคร




เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนแม่บ้านจะเปิดเข้ามาพร้อมถาดในมือ
เค้กสองชิ้นกับกาแฟสองแก้ว ถูกวางไว้บนโต๊ะ

“ทานสิ”  ผมกลืนน้ำลาย ตาวาว ไม่ต้องให้คุณรองประธานเชิญซ้ำสอง หยิบส้อมตัดเค้กเข้าปาก

“บ่ายๆ หิวประจำเลยนะปุ่น ทุกครั้งทำยังไง”

“แอบกิน” ผมเห็นว่าสนิทกันบ้างแล้วถึงยอมบอกหรอกนะ

“แอบกิน?” จะเสียงสูงไปไหน เด็กๆ ไม่เคยทำหรือไง ใครๆ ก็ต้องเคยแอบกินเวลาเรียนทั้งนั้นแหล่ะ

ผมพยักหน้าเค้กเต็มปากเลยพูดไม่ได้


“เสียภาพลักษณ์เลขารองประธานกรรมการหมด ถ้าใครผ่านไปผ่านมาเห็นเข้าจะทำยังไง

ผมหน้าเจื่อน ไม่น่าตอบตามความจริงเลย เห็นว่าเดี๋ยวนี้ใจดีขึ้นเยอะดันเผลอนึกว่าบอกได้

(ห้องทำงานผมเป็นเหมือนส่วนรับแขกให้กับห้องคุณวีร์ มีโซฟาชุดใหญ่สำหรับผู้ที่มาติดต่อ
ผนังและประตูเป็นกระจกทั้งหมด คนที่เดินผ่านไปมาสามารถมองเข้ามาได้)

“ขอโทษครับ ผมจะไม่ทำอีกแล้ว” ผมเงยหน้าขึ้นมอง ส่งสายตาสำนึกผิดไปให้ อภัยให้พี่ปุ่นเถอะนะ นะนะ

เสียงถอนหายใจลากยาว ไม่ต้องขนาดนั้นก็ได้ รู้ตัวแล้วว่าผิด



“ต่อไปถ้าหิวก็เข้ามาทานในนี้ ไม่ต้องแอบทาน อยากทานอะไรบอกแม่บ้านไปซื้อให้”

“ในนี้เหรอครับ” ผมตาโตเท่าไข่ห่าน

“ผมไปนั่งทานที่แคนทีนก็ได้ครับ ถ้าคุณวีร์อนุญาต”

“ไม่ใช่เวลาพักอยากให้คนอื่นเขาคิดว่าอู้งานหรือ”  อืม มันก็จริง

“เข้าใจไหม”

“เข้าใจครับ” ใครจะกล้าเข้ามาครับ หิวปุ๊บลุกมาเคาะประตูขอนั่งกินขนมหน่อย ไม่ไหวมั้ง



ผมลุกขึ้นยืน เข้ามานานเกินไปแล้วไม่รู้พี่พรจะว่ายังไงบ้าง

“ผมออกไปก่อนนะครับ”

“เดี๋ยว” คุณวีร์ลุกไปที่โต๊ะทำงาน หยิบซองเอกสารยื่นให้ผม

“ให้คนเอาไปส่งให้คุณชิดชัยด้วย”

“ครับ”


ผมลืมถามว่าด่วนหรือเปล่า คุณชิดชัยทำงานอยู่ชั้นนี้เหมือนกัน ผมเดินเอาไปให้เลยดีกว่า

“พี่พร เดี๋ยวผมมานะครับ เอาเอกสารไปส่งให้คุณชิดชัย”

“จ้ะ” พี่พรตอบรับด้วยเสียง ไม่เงยหน้าขึ้นมาจากจอคอม วันนี้งานคงยุ่งมาก

 



“ปุ่น” พี่พรเรียกทันทีที่ผมเดินผ่านประตูเข้ามา ท่าทางกังวลมาก

“ครับ”

“คุณวีร์ให้เข้าไปหา”

“ตอนนี้เหรอครับ”

“ใช่ ให้เข้าไปทันทีที่กลับมา” ผมพยักหน้า เพิ่งออกมาได้ไม่นาน มีอะไรด่วนงั้นเหรอ



ผมเคาะประตูพอเป็นพิธี แล้วเปิดเข้าไป

คุณวีร์ยืนอยู่หน้าโต๊ะทำงาน จ้องตรงมาที่ผม สีหน้าเคร่งเครียด

“ปุ่น”

“ครับ” ผมขยับเข้าไปใกล้อีกนิด เกิดอะไรขึ้นทำไมบรรยากาศดูตึงเครียด

คุณวีร์ขยับตัวออกห่างจากโต๊ะทำงาน สายตาผมตกลงไปบนโต๊ะ




นั่นมัน!!!  ผมหน้าซีดเผือด

รูปของผมที่ถูกฉีกเป็นชิ้นๆ ถูกกรีด ถูกเผา วางกระจายอยู่เต็มโต๊ะ


“มีอะไรอยากพูดไหม”  เสียงเย็นๆ ทำลายความเงียบ ความเป็นกันเองก่อนหน้านี้หายไปราวกับไม่เคยเกิดขึ้น



“คุณวีร์”


..............................................TBC..............................................


« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 28-03-2016 23:18:42 โดย darin »

ออฟไลน์ patchylove

  • เป็ดนักขาย
  • เป็ดHephaestus
  • *
  • กระทู้: 1585
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +134/-4

ออฟไลน์ ujen

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2455
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +183/-13

ออฟไลน์ Jibbubu

  • เป็ดEros
  • *
  • กระทู้: 3385
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
ตายแล้วน้องปุ่นจะแก้ตัวยังไงล่ะเนี่ย

ออฟไลน์ Natsuki-ChaN

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 219
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
พี่วีร์รุ้แล้วว จะทำยังไงกับน้องปุ่น
โอ้ยย ค้างงงงค่าาาา  :z3:

ออฟไลน์ Nene promporn

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 47
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
พี่พร หนูเริ่มไม่ไว้ใจพี่ล่ะ...
คุณเม่บ้านที่ยกขนมมาก็น่าสงสัย
555555
ชอบจัง ต่อไว๊ไว
สู้ๆนะจ้าาา
ปล.พี่วีร์อย่าดุน้องงงง น้องมันทำเพื่อพี่นะ!

ออฟไลน์ TheWanFah

  • ความใกล้ชิด บางครั้ง ทำให้เราเผลอคิดไปเอง
  • เป็ดHera
  • *
  • กระทู้: 1095
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +29/-1
น้องปุ่นหาคำตอบดีๆมาตอบพี่เขานะ

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ twinmonkey0311

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 5480
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +110/-9
คุณวีร์เจอรูปได้ยังไงเนี่ย

ออฟไลน์ BlueCherries

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4060
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +159/-17
คุณวีร์ไปป้วนเปี้ยนแถวกระเป๋าน้องเหรอคะ  :ling1:

เอาจริง ไม่อยากให้เป็นปัญหาจากญาติเลย  ไม่รู้ทำไมเหมือนกัน

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE






ออฟไลน์ Mouse2U

  • บังเอิญ'โลกกลม'..
  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3531
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +223/-10
คุณวีร์อาจจะแค่ดุเรื่องที่มีอะไรแล้วไม่ยอมบอกตัวเองมากกว่ารู้เรื่องน้องปุ่นเป็นบอดี้การ์ดนะคะเนี่ย อย่างไรก็ตาม..เนียนๆ เข้าไว้นะคะน้องปุ่น :กอด1:

ออฟไลน์ maemix

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 4403
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +299/-3
ปุ่นงานเข้าแหละ ที่คุณวีร์โกรธคงเพราะเป็นห่วง
มีอะไรไม่บอก(น้อยใจแน่ๆ) คุยกันดีๆนะ

ออฟไลน์ suikajang

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 813
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +23/-0
ขี้ลืมอะไรอย่างนี้อะน้องปุ่น เอาเข้าแล้วไม่เอาออกไปด้วย ได้กินอิ่มเลยลืมว่างั้น
แต่อิพี่วีนิจะไปเปิดดูของน้องทำไม แต่ดีละที่เปิดดูจะได้รู้  :hao3:
 
รอดูเรามุ้งมิ้งกันในตอนต่อไป ถึงจะมีเรื่องเครียดก็เถอะ แหมะ น่าจะจัดให้เป็นหมอนวดประจำตัวนะ  :impress2:

ปล.คุณลินน่าสงสัยอะ ในความคิดเรานะ

ออฟไลน์ konnarak

  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2183
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +182/-0
คุณวีร์ต้องปกป้องปุ่นนะ ไปรับไปส่งให้ไปพักด้วย  55555+++

ออฟไลน์ gookgik

  • เป็ดDemeter
  • *
  • กระทู้: 1966
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +341/-6
คุณวีร์ไปเห็นรูปปุ่นได้ไงอ่ะ  แต่ยังไงก็อย่าดุปุ่นนะ  พี่พรทำไมไม่ส่งสัญญาณบอกปุ่นเลยว่าคุณวีร์รู้เรื่องรูปแล้ว

ออฟไลน์ ♠DekDoy♠

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4512
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +421/-8
ตอนปุ่นเทของออกจากกระเป๋าแล้วลืมใส่ของกลับเข้าไปแล้วเจ้านายเดินออกมาเห็นพอดีรึเปล่า

ออฟไลน์ mild-dy

  • ☆ ทาสแมว ☆
  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8893
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +389/-80

ออฟไลน์ daadaadaa

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 80
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +1/-0
คุณวีร์เจอรูปได้ไง
แต่ไม่เป็นไร รู้แล้วจะได้ปกป้องปุ่น

สรุป ใครเป็นคนร้ายยย เดาไม่ได้เลย
 :katai4:

ออฟไลน์ iceman555

  • เป็ดHades
  • *
  • กระทู้: 8196
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +149/-11

ออฟไลน์ fay 13

  • เป็ดAthena
  • *
  • กระทู้: 5635
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +286/-44

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด