ตอนที่ 41-ริว-
ทำ ไม่ทำ ทำ ไม่ทำ
ผมมองแก้วเจ็ดใบที่วางอยู่บนถาด เอายังไงดี ถึงเวลาจริงๆ ผมเริ่มกล้าๆ กลัว ชักไม่แน่ใจ
“แรด เสร็จหรือยัง”
“ค..ครับ” ผมตกใจจนเผลอปล่อยยาเม็ดเล็กตกไปจากมือ รีบหันไปหาคนที่กำลังเดินเข้ามาเอาตัวบังถาดไว้
“มีอะไรหรือเปล่า” ตาคมหรี่มองผมเหมือนจับผิด
“มีอะไร หมีอ่ะหาเรื่องเขาอีกแล้ว”
“ไม่มีแล้วสะดุ้งทำไม พูดเพราะเกินเหตุด้วย”
“เอ๊ะ หมีนี่ พูดเพราะก็ว่า ไม่เพราะก็ว่าตกลงจะเอายังไง”
“ไม่เอายังไง ออกไปได้แล้ว มัวทำอะไรอยู่คนอื่นเขารอ”
หมียักษ์เดินมาหยิบถาดที่ผมเตรียมไว้ขึ้นมาถือ
“เสียเวลาเปิดขวดล่ะสิ ทำไม่เป็นทำไมไม่ยกเข้าไปข้างใน”
“ด..เดี๋ยว”
ผมน้ำลายฝืดคอ ซวยแล้วยามันหล่นลงไปแก้วไหนวะ
“เดี๋ยวริวยกเข้าไปให้ หมีเข้าไปก่อนเถอะ”
“เป็นอะไรหรือเปล่า ท่าทางชักแปลกเกินไปแล้ว”
“ม..ไม่มี ไปเลยก็ได้”
ผมเดินตามหมียักษ์เข้าไปในห้องนั่งเล่น พอพ้นประตูผมก็แกล้งทำเป็นสะดุดพุ่งเข้าไปหา กะจะปัดแก้วตกจากถาด
“โอ๊ะ..” หมียักษ์เบี่ยงตัวหลบอย่างกับมีตาข้างหลัง ถือถาดไว้ด้วยมือเดียว อีกมือกระชากเอวผมเอาไว้ไม่ให้ล้มลงไป
“น้องริวเป็นอะไรหรือเปล่าครับ” พี่ปุ่นรีบเข้ามาพยุงผม
“ไม่เป็นไรครับ สงสัยริวเริ่มมึนๆ”
ตอนนี้เหงื่อผมแตกพลั่ก เรียกว่ากลัวจนหัวหด ไม่น่าคิดแผนอะไรโง่ๆ แบบนี้ขึ้นมาเลย ให้ตายเถอะ ซวยของจริงแล้ว
“ถ้าอย่างนั้นดื่มขวดนี้หมด ก็แยกย้ายกันกลับเถอะ พรุ่งนี้แรดมีเรียนเช้าใช่ไหม”
“อืม”
ผมโกหกไปว่าพรุ่งนี้ผมมีเรียนเช้า จะได้หาเรื่องไปค้างที่คอนโดได้ หาทางให้หมียักษ์เป็นคนไปส่งผมไว้เสร็จสรรพ
เพราะผมมากับพี่เรย์ไม่มีรถ บ้านกับคอนโดมันไปคนละทางกัน พี่เรย์เลยจะขับกลับบ้านเลย ส่วนผมจะติดรถกลับ
กับหมียักษ์
ผมพยายามใช้หัวสมองนึกอย่างเร็ว เมื่อกี้มือผมจ่ออยู่แถวๆ แก้วน้ำสองใบที่อยู่ริมถาด เอาวะน่าจะสองใบนี่แหล่ะ
ผมรีบคว้าแก้วขึ้นก่อนใครจะได้หยิบไป ยื่นใบนึงที่มั่นใจกว่าให้หมียักษ์ อีกใบผมยกขึ้นดื่มเอง
ผมให้เพื่อนตัวแสบที่คณะหายามาให้ มันเป็นยากระตุ้นอารมณ์อย่างอ่อนๆ พอออกฤทธิ์คนที่กินจะมีอาการ
คล้ายคนเมา สังเกตได้ยาก เพียงแต่มันจะช่วยให้กระตุ้นอารมณ์ได้ง่ายขึ้น รู้สึกเร็วขึ้น และยับยั้งชั่งใจได้น้อยลง
ทำไมผมต้องหามาเหรอ ก็หมียักษ์ของผมเดี๋ยวนี้อย่างกับตาแก่จำศีล ไม่ยอมแตะผมเลย อย่างมากก็หอมแก้ม
จุ๊บปากนิดหน่อย ผมไม่ได้อยากนะ แต่ผมกลัว ผมก็ผู้ชายทำไมจะไม่รู้ว่าผู้ชายต้องการการปลดปล่อยแค่ไหน
ถ้าหมียักษ์ไปหาทางลงที่อื่นแล้วเกิดติดใจขึ้นมาล่ะ ผมต้องรักษาของๆ ผมไว้
ก็หมียักษ์เป็นของผมนี่
“หมี” ผมเรียกเสียงอ้อน ค่อยๆ วางหัวลงบนต้นแขนคนที่ขับรถอยู่
“จะเอาอะไร” จะแข็งเป็นไม้กระดานไปถึงไหน ไม่ให้ความร่วมมือเลย
“ค้างกับริวนะ”
“ไม่”
“หมี” ผมเรียกเสียงสูงปรี๊ด อยากจะงอน เอาแต่ใจ โมโห เหวี่ยงใส่ แต่รู้ว่าขืนทำอย่างนั้นก็คงไม่ได้อะไรขึ้นมา
นอกจากจะถูกทิ้งไว้ที่คอนโด
“พรุ่งนี้เรามีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ”
“ริวโกหก”
“งั้นกลับบ้าน” คนพูดไม่ใช่แค่พูดเฉยๆ ตีไฟเข้าเลนขวาเตรียมจะกลับรถ
“เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งสิ หมีอะ ไม่อยากอยู่กับริวเหรอ” ผมเอามือไปลูบกล้ามเนื้อท้องผ่านเสื้อยืดสีดำที่คนตัวโตสวมอยู่
นี่แหล่ะคือสาเหตุที่ต้องจัดการก่อนกลับคอนโด ไม่อย่างนั้นอย่าหวังว่าจะชวนขึ้นห้องได้ง่ายๆ
ผมโครตลุ้นว่าแก้วที่ส่งให้ คือแก้วที่ใช่ใช่ไหม แต่คิดว่าไม่น่าจะพลาดเพราะผมเล็งที่แก้วใบนั้นไว้อยู่แล้ว
ก่อนที่หมียักษ์จะเดินเข้ามา
“ริว อย่า” หมียักษ์ตะครุบมือลงบนมือผมให้อยู่นิ่งๆ ผมยิ้มออกมาได้ ถูกแก้วแล้วงานนี้ไม่เสียเปล่า
ผมลูบนิดเดียว หน้าผู้ชายของผมขึ้นสีจนผิวสีแทนยังปิดเอาไว้ไม่อยู่
“นะครับ อยู่เป็นเพื่อนริวก่อน”
ผมเอนตัวไปงับหูหมียักษ์เล่นเบาๆ รถเหวี่ยงวูบ ผมโดนเข็มขัดนิรภัยดึงกลับมานั่งที่
“แรดเล่นบ้าๆ เดี๋ยวได้ตายกันหมด”
คนโมโหนอกจากหน้าแดงแล้ว ยังหูแดงอีก หึๆ เดี๋ยวต้องเลี้ยงข้าวไอ้เป้ ยามันดีจริงๆ
“หมีตอบก่อนสิ แล้วเขาจะหยุด” ผมยื่นมือออกไปอีกครั้ง กล้าๆ กลัวๆ เพราะไอ้ที่จะทำ เห็นแรดๆ อย่างผมก็อายเป็นนะ
“ไม่ ถ้าเราอยากค้างที่คอนโดก็ตามใจ แต่พี่ไม่ค้าง”
หมับ ผมแตะลงไปกลางลำตัว สัมผัสผ่านกางเกงไปยังยักษ์ของหมี ลูบขึ้นลงช้าๆ
รถแกว่งอีกครั้ง แต่คราวนี้ผมตั้งหลักไว้อยู่แล้วเลยไม่เซไปไหน
“ไม่อยากค้างจริงๆ เหรอ แต่ตรงนี้มัน...อยาก...ค้างกับริวนะ” ผมเงยหน้าส่งตาหวานเชื่อมให้ มือก็ทำหน้าที่ของมันต่อไป
อย่าคิดลึก ผมไม่ได้เปิดซิปออกมาทำให้แต่อย่างใด แค่ลูบผ่านเนื้อผ้าไปมาเบาๆ ปลุกยักษ์ขึ้นมาทักทายเท่านั้น
“ริว” เสียงพูดปนหอบหายใจถี่ บ่งบอกอารมณ์ของคนพูดเป็นอย่างดี
“ถ้าไม่ค้างกับริว ต้องเหนื่ยอตรงนี้รู้ไหม” ผมยื่นมือไปจับมือของหมียักษ์มากุมไว้ ก่อนยกขึ้นมาจรดริมฝีปาก
ใช้ลิ้นแตะไล้นิ้วชี้เบาๆ ก่อนส่งเข้าปาก
“อืมม” เสียงครางของคนตัวโต ยิ่งกระตุ้นให้ผมดูดเม้มปลายนิ้ว ละเลงจนเปียกชุ่มไปหมด
“พอแล้ว” หมียักษ์รีบดึงนิ้วออกจากปากผมเมื่อรถเริ่มเป๋ไปเป๋มา ดีที่ตอนนี้ดึกมากแล้ว รถจึงไม่มากนัก
“ทำไมถึงแรดแบบนี้” ไม่รู้วกำลังต่อว่าผมหรือบ่นกับตัวเอง แต่ที่แน่ๆ สีหน้าคนพูดดูก็รู้ว่ากำลังต้องการอย่างมาก
“ก็แรดกับหมีคนเดียว” ผมขยับตัวเอาหัวพิงไหล่หมียักษ์ไว้ นั่งท่านี้มันลำบากมากแต่ทนได้
“หึ”
“หมี”
“อะไร”
“เขาใส่ยาปลุกให้หมีกินอะ คืนนี้หมีหนีเขาไม่พ้นหรอก”
“แรด!!”
“ทำไมล่ะ หมีผิดเองนะอยากไม่ยอมกอดเขา”
ผมสาธิตฤทธิ์ยาด้วยการหันหน้าไปกัดเบาๆ ที่ไหล่คนตัวโต ก่อนชะโงกขึ้นไปซบตรงต้นคอ ดูดเม้มแรงๆ
จนเกิดรอยคิสมาร์ก
“อย่าเพิ่งซน” หมียักษ์เอามือจับหัวผมดันออกจากตัว เสียงที่พูดแหบพร่าราวกับเจ้าตัวพยายามระงับอารมณ์เต็มที่
โชคดีที่รถกำลังเลี้ยวเข้าคอนโด คนขับไม่เบาความเร็วลงสักนิด เหยียบเต็มที่ขณะขับวนขึ้นลานจอดรถ
เหวี่ยงเสียจนผมแทบอ้วกเอาไวน์กับอาหารที่กินเข้าไปออกมา
“ลงมา” หมียักษ์อ้อมมาเปิดประตูฝั่งผม จับแขนลากเดินไปที่ลิฟท์
ผมอยากจะแซวว่าไหนว่ายังไงก็ไม่ค้าง แต่ไม่พูดหรอกเรื่องอะไร ได้แต่แอบมองคนที่เดินอยู่ข้างๆ
“หมี”
“......”
“เขารักหมีนะ ที่ทำก็เพราะรัก ทำเพราะอยากให้หมีรัก อย่าโกรธเขาเลยนะ”
หมียักษ์หันมามองหน้าผม จ้องนิ่งๆ แต่ไม่พูดอะไร มือที่จับแขนผมบีบแน่นขึ้น มันหมายถึงการรับรู้ใช่ไหม
หมีไม่ได้โกรธแค่นี้ผมก็ยิ้มได้แล้ว
.........................................................................
-กำปั้น-
พร้อมกับเสียงประตูห้องที่ปิดลง ผมกระชากตัวยุ่งเข้ามาปะทะอก ใช้มือจับท้ายทอยให้เงยหน้าขึ้น ผนึกปากลงไปบดขยี้
กับกลีบปากนุ่มอย่างไม่อาจทนต่อแรงปรารถนาได้อีกต่อไป ผมขบเม้มหนักๆ ไล่เลียไปทั่วกลีบปากบาง ลิ้นผ่าวร้อนสัมผัส
กับลิ้นนุ่ม ยั่วเย้าให้คนในอ้อมแขนตอบรับ
“อื้อ” เสียงเล็กๆ ที่ลอดออกมาจากปากริว ทำให้ผมหลุดยิ้มออกมา ชอบเวลามันครางแบบนี้
แก่นกายที่ถูกปลุกเร้าตั้งแต่ในรถ ขยายขนาดมากยิ่งขึ้นจนผมปวดร้าวไปหมด ต้องรีบใช้มือถอดปราการที่ปิดกั้นมันออก
ตอนนี้ผมเหลือแต่ร่างเปลือยเปล่า ยืนอวดร่างกายแข็งแรงให้คนที่เสื้อผ้าอยู่ครบตกใจ
“โอ้ว” ริวมองผมทำตาโต
“หึ ทำเหมือนไม่เคยเห็นไปได้ ไหนบอกว่าอยากอยู่ด้วย” ผมแซวคนปากเก่งที่ตอนนี้หน้าแดงจนถึงหู
ริวทำหน้าไม่ชอบใจที่ผมล้อเลียนเหมือนกับว่าริวไม่แน่จริง
ปากเม้ม จมูกเชิดขึ้น ก่อนใช้สองมือผลักผมจนล้มลงไปนั่งบนโซฟากลางห้อง
ริวนั่งลงตรงกลางหว่างขาผม ยกมือขึ้นประคองลูกชายตัวเขื่อง ช้อนตาขึ้นมามองหน้า
ท่านี้เล่นเอาผมหายใจหอบทั้งที่ริวยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลย มองมุมนี้ลงไปตัวเล็กของผมยั่วมากครับ
ตาเยิ้ม ปากบวมจากรสจูบ เห็นแล้วมันอดไม่ไหว
ผมจับบ่าริวดันให้เข้ามาชิด ประกบปากลงไปแลกลิ้น มือก็ปลดเสื้อริวจนหลุดออกจากร่าง
เหลือไว้แต่กางเกงที่ใส่อยู่
มือของริวที่กอบกุมแก่นกายของผมเอาไว้เริ่มรูดขึ้นลงช้าๆ ริมฝีปากอุ่นที่เพิ่งจะผละออกไปจากปากผม
ค่อยๆ อ้ารับท่อนรักอันใหญ่เข้าไปในปาก ปลายลิ้นแตะลงไปตรงส่วนหัว ก่อนเริ่มลากเลียไปตามความยาวอย่างเชื่องช้า
แก่นกายของผมขยายเต็มขนาดอยู่ในโพรงปากที่กำลังดูดเม้มเสียจนแก้มตอบ
ศีรษะที่ปกคลุมไปด้วยผมยาวนุ่มผงกขึ้นๆ ลงๆ รูดเรียวปากไปตามความใหญ่ยาวของแก่นกาย
ปากนุ่มเพิ่มความเร็วและแรงในการดูด จนผมต้องเอามือกดศีรษะริวเอาไว้
"อ้า เก่งมาก”
ผมครางกระเส่าออกมา หน้าแหงนเชิดไปทางด้านหลัง ปล่อยให้ปากอุ่นๆ และมือนุ่มๆ จัดการแก่นกาย
จนผมพ่นพิษออกมาในที่สุด
"อะ อ๊า!"
ผมทิ้งตัวลงกับโซฟา ปล่อยศีรษะของริวออก น้ำรักของผมเปรอะไปทั่วปากบาง
ริวลุกขึ้นยืนถอดกางเกงออกเผยให้เห็นร่างบางที่ขาวโพนจนตาพร่า ริวขยับขึ้นมานั่งคร่อมอยู่บนตัวผม
สะโพกมนหย่อนลงบนลูกชายผมที่ตื่นตัวขึ้นมาอีกครั้งอย่างรวดเร็ว ท่อนเอ็นค่อยๆถูกช่องทางของริวกลืนกินเข้าไป
ผมต้องรีบจับเอวของริวเอาไว้ให้หยุด เมื่อเห็นริวเงยหน้าขึ้นกัดปากราวกับกำลังเจ็บปวด
ผมยังไม่ได้ทำการเปิดทางให้มันเลยเป็นไปได้ยาก
“ชู่ ใจเย็นๆ ครับ” ผมยกริวออกมานั่งอยู่บนหน้าขา ยกมือขึ้นขยี้ไปบนตุ่มไตสีชมพูเรื่อบนอกขาว เอนตัวริวลงไปด้านหลัง
ก่อนใช้ปากดูดเม้มอีกข้างที่เหลือ ใช้ลิ้นตวัดไล้ไปทั่วๆ ขยับเป็นจังหวะรัวเร็ว จนร่างเล็กบิดส่ายไปมา
"อูยยย" เสียงครางกระเส่า ดังขึ้นเป็นระยะ
ผมจับริวขึ้นนั่งชันเข่า ใช้น้ำลายปาดลงไปจนชุ่ม ก่อนค่อยๆ ส่งนิ้วเข้าไปทีละนิ้วอย่างช้าๆ
ควานเป็นวงกลมไปเรื่อยๆ จนได้ยินเสียงคราง เมื่อรู้ตำแหน่งผมสะกิดนิ้วถี่ๆ ผสมผสานกับการชอนไช
เข้าไปตรงๆ ค่อยๆขยับจากช้าเป็นรัวเร็ว จากหนึ่งนิ้วเป็นสองนิ้วสามนิ้ว จนแน่ใจว่าร่างบางพร้อมแล้ว
ผมจับเอวคอดค่อยๆ กดลงมาอีกครั้ง จ่อแก่นกายให้ตรงกับช่องทางแสนหวาน ดุนดันมันฝ่าความคับแน่นและตอดรัด
จนแท่งร้อนเข้าไปได้มิด ริวสะบัดศีรษะไปมา สองมือจิกเล็บลงบนบ่าผมเพื่อบรรเทาความเจ็บ
ผมค่อยๆ ดันสะโพกริวขึ้น เป็นฝ่ายขยับนำให้ช้าๆ
"อ้า แน่น ไม่ไหวแล้ว” ริวร้องบอกเมื่อผมขยับไปได้ไม่กี่ครั้ง ผมจึงหันมาโจมตีกลางลำตัวของริวแทน
นิ้วทั้งห้าจับลูกชายริวไว้มั่น ขยับขึ้นลงสลับกับนวดไปมาจนร่างบางสั่นระรึก
เมื่อริวผ่อนคลายลง ผมเริ่มขยับอีกครั้ง ทำไปพร้อมๆ กับมือที่ยังช่วยปลุกเร้าอารมณ์ให้ริวอย่างต่อเนื่อง
“อู้ย..เสียว ใจจะขาดแล้ว"
สะโพกริวเคลื่อนไหวจากช้าไปเร็ว โยกย้ายเด้งรับความแข็งแกร่งของผม ภายในตอดรัดถี่ยิบ
น้ำตาริวซึมออกมาด้วยความเจ็บและเสียว ผมเร่งขยับมือเร็วขึ้น รูดตามความยาวถี่ยิบ
จัดการแก่นกายของริวจนร่างบากกระตุก ปล่อยน้ำสีขาวขุ่นพวยพุ่งออกมา
ริวซบลงกับบ่าของผมหายใจรวยริน
ผมจับริวพลิกให้นอนคว่ำบนโซฟา จับแท่งร้อนกลับลงไปในช่องทางอีกครั้ง ผมขยับสะโพกของตัวเองช้าๆ
แล้วค่อยๆเร่งจังหวะเข้าออกเร็วขึ้น ความเสียวซ่านแล่นเข้ากัดกินทุกอณู
"อ่ะอื้อ..อื้อ..”
“พี่จะเร่งแล้วนะครับ” ผมก้มลงไปกระซิบ ก่อนจะกัดลงไปเบาๆ บนติ่งหู คนตัวเล็กสะดุ้งเฮือก
ผมไล้ลิ้นเรื่อยลงมาจนถึงแผ่นหลัง วนเป็นวงกลมก่อนอ้าปากงับ ดูดดุนจนขึ้นเป็นรอยแดง
“อื้อ..เร็วครับ” ริวร้องอย่างขัดใจเมื่อผมหยุดการทำงานของสะโพก
“ฮ่าๆ ได้เลยครับเด็กน้อย” ผมยืดตัวเต็มความสูง เข่าที่ชันอยู่อ้ากว้างขึ้นเล็กน้อย
มือกดหลังให้ร่างบางโน้มตัวต่ำลง สะโพกลอยเด่นขึ้นมา
ผมเริ่มสาวเข้าออกอีกครั้ง จากช้าๆ เป็นเร็วขึ้น ดันสะโพกริวออกและดันกลับรับการกระแทกที่โหมแรงขึ้น
แก่นกายรุ่มร้อนทะยานเข้าออก
"โอ้ ซี้ด" ผมกับริวครางจนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร สะโพกส่ายไหวไปมาลอยเด่น
เด้งรับท่อนเนื้อของเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย จนร่างบางสะดุ้งเฮือก
ผมรับรู้ว่าได้ส่งริวถึงจุดหมายอีกครั้งหนึ่ง จึงเพิ่มจังหวะการกระแทกลงไปอย่างหนักหน่วง
ภายในขมิบตอดรัดท่อนเนื้อที่กระหน่ำลงไปให้อย่างไม่บันยะบันยั้ง
ผมถอนท่อนเนื้อออกมาจนสุด ก่อนดุนดันกลับเข้าไปใหม่ สาวยาวๆ เน้นๆ สลับกับกระแทกถี่ๆ อีกสามสี่ครั้ง
"อ้าา”
ผมเกร็งกระตุก แก่นกายฉีดพ่นน้ำแห่งความสุขเข้าไปในโพรงรักที่ตอดรัด จนมันไหลซึมออกมา
“อืมม” ผมซบหน้าลงไปบนแผ่นหลังเปียกชื้น ริวทรุดลงไปนอนราบกับโซฟา
“ชอบไหม”
“บ้า” ริวเอี้ยวมือมาตีแขนผม
“รออยู่นี่นะ พี่ไปเตรียมน้ำให้” ผมจูบลงบนต้นคอชื้นเหงื่อก่อนดึงเอาส่วนแข็งแรงออกจากตัวริว
ไอ้ตัวดีสะดุ้งจนผมอดหัวเราะไม่ได้ นี่แหล่ะนะชอบทำเป็นแรด แก่ประสบการณ์ เด็กน้อยแท้ๆ
ผมรอจนน้ำอุ่นเต็มอ่างจึงเดินออกไปอุ้มริวเข้ามา ผมลงนั่งก่อนจับริวนั่งลงบนตักผมพิงหลังกับแผ่นอก
“ไปเอายามาจากไหน” ผมงับฟันไปบนไหล่ขาวเนียน กัดเล่นเบาๆ
“ไม่บอก เดี๋ยวหมีไปจัดการ”
“ที่อย่างนี้รู้ดี ถ้ารู้ว่าพี่จะไม่ชอบแล้วทำทำไม”
“ก็...” คนปากเก่งคล้ายจะเป็นใบ้ขึ้นมาชั่วคราว
“ก็มันนานแล้ว”
“หือ?”
“ก็อย่างเมื่อกี้ไงมันนานแล้ว แล้วหมีเป็นผู้ชายแข็งแรง เขากลัวหมีไปหาคนอื่น”
โอ้ย” ผมเขกหัวไอ้ตัวดีเสียงดังโป๊ก
“สมองทำไมไม่เอาไปตั้งใจเรียน คิดแต่ละเรื่อง”
“แล้วมันจริงไหมล่ะ หมีจะใช้มือไปได้นานแค่ไหนกัน” พอโดนด่ามันก็ลืมอายหมด พูดแต่ละอย่างออกมา
เป็นพ่อแม่คงอยากเป็นลม
“เราเลยใส่ยาให้พี่”
“อืม”
“ไอ้เด็กบ้าเอ๊ย”
“อย่าโกรธสิ ทำกับหมีคนเดียว ทำ..ทำเพราะรัก”
ไอ้ตัวยุ่งหันตัวกลับมา เอาหน้าซบกับไหล่ผม แขนกอดไว้รอบเอว
ผมลูบหลังให้มันช้าๆ ตามันปรือเหมือนคนใกล้หลับ
“อย่าคิดอะไรบ้าๆ แบบนี้อีก ถึงไม่ทำพี่ก็ไม่ไปไหนหรอก บอกแล้วว่าอยู่ด้วยกัน”
“อืม” ใบหน้าเรียวเล็กขยับนิดๆ อยู่ตรงบ่า
“ริว”
“ครับ” มันช้อนตาขึ้นมอง ผมถึงกับต้องพ่นลมออกจากปาก แค่นี้ก็ยั่วมากแล้ว
“พี่รักริวนะครับ”
“หมี!!”
ผมตัดสินใจพูดคำนี้ออกไป คำที่อยู่ในใจของผมมาสักพักแล้ว
ผมเคยคิดจะเก็บไว้จนกว่าผมจะมั่นใจว่ามันรักผมจริงๆ ไม่ใช่หลง แต่ รู้ว่าถ้าไม่พูดมันคงคิดอะไรของมันไปเรื่อย
ไม่อยากให้มันเอาแต่กลุ้มใจ กลัวอะไรไม่เข้าเรื่อง
“จริง..จริงเหรอ!! หมีพูดจริงนะ” ริวเด้งตัวขึ้นนั่งตัวตรง มือจับหน้าผมไว้ทั้งสองข้าง
จ้องเข้ามาในตาราวกับกลัวว่าตัวเองจะหูฝาดไป
“จริง” ผมยิ้มให้กับตาที่เบิกกว้าง
“พูด..พูดอีกทีสิ”
“พี่รักริว รักแรด รักกวางน้อย รักแมวขี้ยั่ว..”
“รัก..เด็กน้อยของพี่”
“หมี” ริวโถมตัวเข้ากอดรัดผม ปากแตะเปะปะไปทั่วหน้า น้ำตาไหลพราก
กลายเป็นเด็กตัวเล็กๆ ที่น่ารัก น่าสงสาร
“ฮ่าๆๆ จะร้องทำไม ไม่ดีใจเหรอ”
“อื้อ..อื้อ..ดีใจ ดีใจที่สุดเลย”
“เขาก็รักหมีนะ รักหมีที่สุด” ริวปีนขึ้นมาอยู่บนตัวผมราวกับจะสิงเป็นเนื้อเดียวกัน
มือก็จับไปทั่ว ปาก จมูก หน้า เหมือนเจ้าตัวจะควบคุมตัวเองไม่อยู่
ผมก็เหมือนกัน เริ่มควบคุมตัวเองไม่อยู่ อะไรบางอย่างมันกำลังตื่นเต้น ตื่นตัวไปพร้อมกับริว
“อุ๊ย” ริวห่อปากทำตาโต ตามองลงไปกลางลำตัวผม ก่อนจะย้อนกลับมาจ้องหน้า ทำตาล้อเลียน
“ยาคุ้มราคาจริงๆ เลยน้า หมีหื่นอีกแล้ว” ริวหัวเราะคิกคัก ลุกขึ้นนั่งชันเข่า แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเอง
ทำตาปรือๆ ส่งยิ้มยั่วมาให้ผม
“มานี่เลยตัวดี” ผมกระชากแขนริว จนล้มลงมาซบอก พอเจ้าตัวตั้งหลักได้ ผมก็ส่งริมฝีปากเข้าไปก่อกวน
เรียกร้องจนริวครางอู้
“พรุ่งนี้มีเรียนไหม” ผมกระซิบถาม
“ม..ไม่มี”
ผมไม่รู้หรอกครับว่าโกหกหรือเปล่า คงเป็นเรื่องที่ต้องค่อยๆ สอนกันไป
แต่ในเวลานี้ผมต้องสอนบทเรียนพิเศษเพื่อฝึกให้เด็กน้อยโตเป็นผู้ใหญ่เสียก่อน
ผมสูดดมความหอมเข้าสู่อก กอดร่างบางที่พยายามอดทนอดกลั้นไม่รังแกไว้แน่น
ริวจะรู้ไหมว่าผมแค่โตกว่า พอที่จะเก็บอาการไม่ให้สังเกตเห็นได้
ความต้องการ อยากรัก อยากกอด มีอยู่เต็มอก ไม่ได้เฉยเมยเหมือนที่เจ้าตัวคิดกังวลสักนิด
แค่ริวมาอยู่ใกล้ๆ ยิ้มออดอ้อนให้เหมือนที่ชอบทำ แค่นั้นก็ยั่วผมได้พอแล้ว ไม่ต้องใช้ยาอะไรนี่หรอก
ว่าแต่..
ใครดื่มเข้าไป เพราะไม่ใช่ผมแน่ๆ
...............................................TBC.......................................................
ใครที่รอบทสรุปคุณลินขอเลื่อนเป็นพรุ่งนี้นะคะ พิมพ์ไปพิมพ์มาจากหวานกลายเป็นหื่นเฉย
ผิดจุดประสงค์อีกแล้ว ฮ่าๆ
ปล. ขออนุญาตเปลี่ยนจาก 42 ตอนจบ เป็น 43 ตอนจบ นะคะ คนเขียนเจอบทหื่นเข้าไป ปิดไม่ลง ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ♥♥ คุณรองประธานฯกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน ♥♥ [ตอนพิเศษ3] 22/05/16 ★ P.67 (อ่าน 800105 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก