---------------------------------------------------------------------------------------------------------
“ท่านจำไว้อย่างหนึ่งนะเจ้าคุณพิชัย... ขุนเสน่ห์ชาตินี้เขาติดต่อวิญญาณไม่ได้ ท่านจะต้องอดทนให้มาก อย่าผลีผลาม” พระธุดงค์เตือนความจำครั้งสุดท้าย “แต่มีคนหนึ่งอาจจะช่วยท่านได้ เขาอยู่ที่นั่นแหละ รอการเปลี่ยนภพภูมิ”
“ขอบคุณขอรับพระคุณเจ้า”
“อีกอย่างหนึ่งเจ้าคุณพิชัย”
“อะไรหรือขอรับ”
“เราอโหสิกรรมให้กับท่าน ทุกอย่างที่ท่านเคยได้กระทำไว้กับเรา เราอโหสิกรรมให้ทั้งหมด”
เจ้าคุณพิชัยก้มกราบพระธุดงค์อย่างเลื่อมใส “กระผมขอบคุณอีกครั้งขอรับ กระผมก็อโหสิกรรมในทุกอย่างที่ท่านเคยได้ทำไว้เฉกเช่นกัน”
“ไปเถิดท่านเจ้าคุณ ขอให้ท่านโชคดี” สองเมืองกล่าวทิ้งท้าย แต่ก็อดหวั่นใจเสียไม่ได้ จึงตามดวงจิตนั้นไปอย่างห่างๆ
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
“คุณตารักผมมั้ยครับ” เด็กน้อยออดอ้อนคุณตาอย่างน่าเอ็นดู
“หืม ถามอะไรล่ะเจ้าตัวเล็ก ตารักหลานคนเดียวเลยรู้มั้ย” ผู้เป็นตาจับใบหน้าหลานชาย เขาใช้ปลายนิ้วสัมผัสใบหูเล็กที่ขาดแหว่งตรงส่วนบนราวกับใครคนหนึ่งที่เคยรู้จักมาแสนนาน บาดแผลที่เหมือนกันราวกับจับวาง
“แล้วคุณตารักผมแค่ไหนครับ” เด็กน้อยถามต่อ
“รักเท่าฟ้าเลย”
“จริงๆนะครับ” เด็กน้อยยิ้มร่าเริง ซุกตัวในอ้อมอกผู้เป็นตาอย่างไร้เดียงสา
“จริงสิ ตารักสองมากๆเลยนะ”
นิสามองภาพสองตาหลานด้วยความสุข อยู่ๆน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ เมื่อนึกย้อนไปในค่ำคืนหนึ่งหลังจากที่เธอคลอดลูก นาวาผู้เป็นพ่อได้เข้ามาหาด้วยท่าทางที่แปรเปลี่ยนไป ใบหน้านั้นหมองเศร้าราวกับแบกความผิดบาปอย่างใหญ่หลวงเอาไว้ เขานิ่งงันอยู่นานกว่าจะเอ่ยปากพูดความในใจออกมา
“พ่อขอโทษนะลูก ที่เป็นพ่อที่แย่กับลูกมาตลอด” นาวานั่งข้างเตียงคนไข้ เด็กน้อยหลับอยู่ในอ้อมกอดผู้เป็นแม่ น้ำตาผู้เป็นพ่อรินไหลราวกับเป็นเด็ก
“หนูไม่โกรธพ่อหรอกค่ะ ยังไงพ่อก็เป็นพ่อของหนูนี่นา” นิสาพูดความจริง ถึงแม้เธอจะเคยโกรธเขาแค่ไหน แต่ลึกๆแล้วเธอรักผู้ชายคนนี้มาก รักโดยไม่สามารถมีอะไรมาทำลายมันลงได้ ทั้งๆที่เธอพบพานแต่ความเจ็บปวดจากท่าทีที่วางเฉย ราวกับเธอไม่ใช่ลูก หรือความอบอุ่นที่เขาไม่เคยหยิบยื่นให้ตั้งแต่เล็กจนโต แต่เธอก็รักและพร้อมจะให้อภัยผู้เป็นพ่อตลอดมา
นาวาสบตากับนิสาผู้เป็นบุตรสาวอย่างเข้าใจในความหมาย ความรัก โลภ โกรธหลงมีอยู่ในตัวของปุถุชนทั่วไปเสียจนแยกไม่ออก น้อยคนนักที่จะละเว้นจากกิเลสทั้งหมดทั้งมวลได้ แต่เมื่อเราละทิ้งมันไม่ได้จนพลาดพลั้งทำในสิ่งที่เลวร้ายไป มันก็ยังไม่สายที่จะกลับตัวใหม่ สองคนกอดกันแน่นราวกับใกล้ถึงวินาทีสุดท้ายของโลกใบนี้แล้ว ปล่อยให้น้ำตาทำหน้าที่แทนความรู้สึกทั้งหมด
สิ่งที่สวยงามที่สุดบนโลกนี้ ไม่ได้มีแต่ความรัก แต่มันยังมีอีกสิ่งหนึ่งที่สวยงามไม่แพ้กัน นั่นคือ
การให้อภัย...จบบริบูรณ์
*******************************
จบแล้วนะครับ หวังว่าทุกคนจะชอบกันนะๆๆๆ
ขอฝากเรื่องยาวเรื่องใหม่ด้วยนะครับ
หากย้อนเวลาได้ >>> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54099.0เรื่องสั้นที่จบไปแล้ว
อยากให้ลมหนาวพัดมาอีกครั้ง >>> http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=54100.0
หัวข้อ: สัญญาธนาการ (Eternity bondage) ภพ: สัญญา ตอนจบ[19/06/61 - แจ้งข่าวรวมเล่มหน้า 5] (อ่าน 60316 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก