คู่กัดฉบับรักเกินร้อย
By matchty
กัดครั้งที่
- 52 –
“นะ...น้องว่าอะไรนะครับ” อาร์ตที่เพิ่งจะควานหาเสียงตัวเองเจอ หันกลับไปถามวิวด้วยความอึ้ง ที่ดูท่าว่าคงจะยังไม่หายอึ้งง่ายๆ แน่นอน
อาร์ตยอมรับว่าตัวเองช็อกไปไม่น้อย กับการถูกจู่โจมจากเพศตรงข้ามในครั้งนี้ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่โดนผู้หญิงสนใจ แต่มันเป็นครั้งแรกเลยในชีวิตของลูกผู้ชายแบบเขา ที่โดนเพศแม่พูดใส่หน้าว่าขอไปเป็นของตัวเอง
เขาเองก็พอจะรู้ว่าหน้าตาดีกว่าคนทั่วไปอยู่บ้าง เพราะคนรอบข้างใครๆ ก็พูด แถมงานพิเศษที่ทำอยู่ตอนนี้ รายได้ต่อคืนที่เยอะแยะก็เพราะหน้าด้วยส่วนหนึ่ง เรียกได้ว่านอกจากหากินกับเสียง เขาก็หากินกับหน้าตาของตัวเองนี่แหละ แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ไม่เคยเจอใครมาพูดใส่ตรงๆ แบบนี้ ถ้าต้องการก็เข้าหาแบบมีจริตทั้งนั้น เจอแบบนี้เข้าไปยอมรับว่าไปต่อไม่ถูก ผู้หญิงอะไรทำไมมันตรงได้ขนาดนั้นวะ
“วิวอยากได้พี่ค่ะ” แล้ววิวก็ตอกย้ำอาร์ตอีกครั้งว่าไม่ได้หูฟาด ด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง ท่าทางขึงขัง และแววตาที่มองมาแบบแน่วแน่ในสิ่งที่ตัวเองต้องการ
“เอ่อ...” อาร์ตถึงกับพูดไม่ออก ไปไม่เป็น มองวิวด้วยความตะลึง ส่วนคนรอบข้างที่เจอเหตุการณ์ทอคออฟเดอะทาวน์ด้วยกัน ก็พากันเงียบอ้าปากค้างไปตามๆ กัน
“นะคะพี่ วิวไม่เคยทำใครผิดหวังเลยนะคะ” วิวที่เห็นว่าอาร์ตยังมีอาการลังเล ก็รีบปรี่เข้าไปหาและเกาะแขนอีกฝ่ายแน่น พร้อมกับส่งสายตาที่แสดงความต้องการและคิดว่าจริงใจที่สุดไปให้
“พี่มีฟะ...” อาร์ตที่กำลังจะอ้าปากปฏิเสธออกไป ก็มีอันต้องหยุดชะงักลง เมื่อได้สบสายตากับวิวแบบใกล้ๆ แววตาที่อีกฝ่ายส่งมามันร้อนแรง และแสดงออกถึงความต้องการว่าอยากได้เขาจริงๆ นั่นแหละ แต่มันเหมือนจะไม่ใช่ในความหมายเดียวกันกับที่เขาคิดในตอนแรก แต่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ามันคือความหมายไหน
“เฮ้ย!! ไม่ให้” พีทที่ดึงสติของตัวเอง ที่หลุดลอยไปท่องเที่ยวอวกาศอยู่พักนึงได้ พูดแทรกขึ้นมาเสียงดังฟังชัด และลุกขึ้นไปหาอาร์ตที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ก่อนจะยกแขนของตัวเองทั้งสองข้างโอบรอบตัวอีกฝ่ายแน่น เลื่อนมือข้างหนึ่งขึ้นไปปิดตาไว้ไม่ให้มองหน้าวิว เพราะกลัวจะไปหลงเสน่ห์หน้าสวยๆ ของน้องรหัส ส่วนตัวเองก็ทำหน้าบึ้งจ้องวิวเขม็ง
“อ้าว...พี่พีทอยู่ด้วยเหรอคะ” วิวที่เพิ่งจะรู้สึกตัวว่าพี่รหัสของตัวเองอยู่ด้วย ถามขึ้นด้วยหน้าตาเหลอหราปนแปลกใจ เพราะเธอพยายามที่จะติดต่ออีกฝ่ายมาตลอด ทั้งโทร ทั้งข้อความ ทุกช่องทางที่จะทำให้ติดต่อได้ แต่อีกฝ่ายไม่เคยตอบรับกลับมาเลยสักครั้ง แถมพอไปหาที่ห้องเรียนก็ยังหลบหน้าเธออีก ทำเอาเธองงไปหมดว่าอีกฝ่ายเป็นอะไร และยังต้องมานั่งร้อนใจอยู่ไม่สุข เพราะคนที่จะทำให้เธอติดต่ออาร์ตได้ดีที่สุดดูไม่อยากคุยด้วยเท่าไหร่ ทั้งๆ ที่ควานหาตัวกันมาเป็นอาทิตย์ๆ บทจะเจอก็มาเจอกันเอาง่ายๆ แบบนี้
“เออ!! พี่เอง!!” พีทตอบวิวเสียงแข็ง ตายังจ้องหน้าวิวแบบไม่เป็นมิตร แขนสองข้างก็ยังคงกอดอาร์ตแน่น โดยที่ไม่ได้สนใจสักนิดว่าอาร์ตจะอึดอัดหรือเปล่า
“หวัดดีค่ะพี่” วิวยกมือไหว้พี่และส่งยิ้มให้ โดยไม่ได้รับรู้ถึงรังสีฟาดฟันของพีทที่ปล่อยออกมาเลยสักนิด
“พี่พีทคะ วิวเจอพี่อาร์ตแล้วล่ะ” วิวพูดกับพีทด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น พร้อมกับยื่นมือไปจับมือพีทมากุมไว้ และเขย่าไปมาด้วยความดีใจ ทำเอาพีทที่ตั้งท่าจะเปิดศึกถึงกับไปไม่เป็นอีกคน
“โอ๊ย!!! วิวดีใจอ่ะพี่ วิวอยากได้!!” วิวพูดออกมาเสียงดังแถมแสดงอาการ ที่ชาวบ้านเรียกว่าระริกระรี้ออกมา จนพีทถึงกับหน้าตึงด้วยความไม่พอใจ
“วิว...น้องเป็นผู้หญิงนะครับ” พีทปล่อยแขนออกจากตัวอาร์ต แล้วบอกวิวที่ดูแสดงออกเกินงามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ไอ้ความรู้สึกไม่พอใจก็ส่วนหนึ่งนั่นแหละ แต่เขารู้สึกเป็นห่วงวิวมากกว่า เพราะการที่อีกฝ่ายมาพูดปาวๆ ว่าอยากได้อาร์ต มันไม่ใช่แค่จะผิดหวัง แต่อาจจะโดนแกล้งจากพวกแฟนคลับของอาร์ตด้วย
“ค่ะ” วิวตอบรับคำพูดของพี่รหัส และส่งยิ้มให้แบบไม่รู้เรื่องรู้ราว เพราะไม่เข้าใจว่าอีกฝ่ายจะบอกในสิ่งที่เธอรู้อยู่แล้วทำไม
“อีกอย่างพี่อาร์ตเขามีแฟนแล้วนะครับ” พีทบอกวิวด้วยน้ำเสียงจริงจัง และสบตากับอีกฝ่ายตรงๆ
“ห๊ะ!! จริงเหรอคะพี่” วิวถึงกับทำตาโตอุทานออกมาเสียงหลง ก่อนจะหันมามองอาร์ตเพื่อขอคำยืนยัน
“ครับ” อาร์ตตอบอีกฝ่ายเสียงหนักแน่น และจับมือของพีทที่วางบนไหล่มาบีบเบาๆ ถึงเขาจะแน่ใจว่าน้องรหัสคนสวยของคนรักจะไม่ได้มีเจตนาไม่ดี แต่ว่าเขาก็ควรบอกความจริงอีกฝ่ายออกไป เพื่อความสบายใจของคนที่เขารัก
“เอาไงล่ะทีนี้” วิวพึมพำกับตัวเองพร้อมกับขมวดคิ้วพันกันยุ่ง ไม่คิดว่าตัวเองจะพลาดถึงกับขนาดสืบข้อมูลอีกฝ่ายมาไม่แน่นแบบนี้
“มีแฟนแล้วก็ไม่เป็นไรค่ะ วิวโอเค” หลังจากที่ก้มหน้าเงียบไปสักพัก วิวก็เงยหน้าขึ้นมาสบตาอาร์ตและพูดคำเดิมออกมาด้วยแววตาที่ยังคงแน่วแน่ไม่ลดละ จนพีทที่จากตอนแรกเป็นห่วงเจ้าตัว ตอนนี้เริ่มเปลี่ยนเป็นหมั่นไส้
“นี่ฟังไม่เข้าใจเหรอว่าผู้ชายเขามีแฟนแล้วน่ะ” พีทว่าเสียงห้วน ใบหน้าบูดบึ้ง และเดินขึ้นมาประจันหน้ากับวิว จนอาร์ตต้องดึงแขนเจ้าตัวไว้เบาๆ เพื่อปรามให้ใจเย็น เพราะกลัวว่าคนรักจะโมโหจนตบผู้หญิงหน้าทิ่ม
“เข้าใจสิคะ วิวฟังภาษาไทยออกนะพี่ ว่าแต่แฟนพี่คนไหนคะพี่อาร์ต วิวจะได้คุยด้วยทีเดียว ถ้าพี่ไม่สะดวกใจจะคุยกับวิวแค่สองคน” วิวหันมาตอบพีทก่อนจะทรุดตัวลงนั่งที่เก้าอี้ พร้อมกับหันไปคุยกับอาร์ตด้วยน้ำเสียงจริงจัง และท่าทางที่ดูเป็นการเป็นงาน
“คนนี้ไงครับ” อาร์ตบอกเสียงนุ่มและดึงพีทลงมานั่งที่ตัก แขนสองข้างสอดเข้าไปกอดเอวบางแน่น แล้ววางคางลงบนไหล่เล็กพร้อมกับส่งยิ้มให้วิว ซึ่งพีทก็ยอมแบบไม่ขัดขืนเพราะมัวแต่หงุดหงิดวิวอยู่
“ห๊ะ!!! พี่กับพี่พีท” วิวถึงกับอ้าปากค้าง นิ้วไปที่พีทกับอารืตสลับไปมาด้วยความตะลึง พร้อมกับกระพริบตาปริบๆ เหมือนสมองประมวลผลไม่ทัน
“เออ!! ทีนี่เลิกวุ่นวายได้หรือยัง” พีทกระแทกเสียงตอบวิว และจ้องอีกฝ่ายแบบจะกินเลือดกินเนื้อ
อาร์ตถึงกับอมยิ้มขำออกมาด้วยความชอบใจ กดจมูกลงที่ไหล่ของพีทสลับกับซอกคอย้ำๆ อยู่แบบนั้น ใจอยากจะจับอีกฝ่ายมาจูบให้ปากเจ่อ ให้รางวัลที่หึงได้โคตรน่ารัก แต่ว่าสามัญสำนึกยังคอยเตือนว่าที่นี่คือสถานศึกษา สิ่งที่ทำได้เลยมีแค่นี้เท่านั้น
“พี่เป็นเกย์เหรอคะ” วิวที่ยังคงช็อกกับข่าวใหม่ที่ได้รับ ถามอาร์ตด้วยท่าทางเหมือนคนวิญญาณออกจากร่าง
“เป็นป่ะดื้อ” อาร์ตไม่ตอบคำถามวิว แต่หันไปแหย่พีทที่นั่งหน้าบึ้งไม่สบอารมณ์แทน
“ไม่รู้!!” พีทที่ตอบเสียงแข็งทำหน้างอใส่อาร์ต บ่งบอกให้อาร์ตรู้ว่าเจ้าตัวกำลังงอน
“งอนอีกแล้ว” อาร์ตบิดปลายจมูกของพีทเล่นและอมยิ้มชอบใจ เรื่องนี้มันไม่ใช่ความผิดของเขาเลยนะ ทำไมกลายเป็นเขาที่โดนงอนอีกจนได้ก็ไม่รู้
คราวนี้กลายเป็นวิวที่อึ้งจนพูดไม่ออกและไปไม่เป็นบ้าง ได้แต่นั่งอ้าปากค้างมองความสนิทสนม และท่าทางกระหนุงกระหนิงที่อาร์ตกับพีทแสดงออกต่อกันด้วยความช็อก โดยเฉพาะการแสดงออกของพี่รหัส ที่ตลอดระยะเวลาหลายเดือนที่ผ่านมา อีกฝ่ายดูไม่เห็นออกเลยสักนิดว่าจะเบี่ยงเบน แถมยังหน้าม่อแซวสาวให้เธอเห็นอยู่เป็นระยะ แล้วดูตอนนี้สิ ไอ้ท่าทางแสนงอน ดูน่ารักน่าทนุถนอมนั่นมันคืออะไรกัน!!!
“ไม่เป็นไรค่ะ วิวบอกแล้วว่ามันไม่ใช่ปัญหา” วิวที่ตั้งสติได้พูดขึ้นด้วยท่าทางขึงขังและความตั้งใจอันแรงกล้าอีกครั้ง ทำเอาพีทต้องถอนหายใจออกมาด้วยความเซ็ง ถ้าอีกฝ่ายจะขนาดนี้ล่ะก็นะ อยากทำอะไรก็ทำเหอะ
“แล้วตกลงน้องมีอะไรกับพี่กันแน่ครับ” อาร์ตตัดสินใจถามขึ้นมาบ้าง เพราะดูแล้วว่าท่าตัวเองยังไม่พูดอะไร วันนี้ทั้งวันคงจะไม่มีทางได้อะไรแน่ๆ และอีกอย่างท่าทางประหลาดชวนน่าสงสัยของรุ่นน้องตรงหน้า มันทำให้เขาอยากจะรู้สาเหตุทั้งหมดแล้วเหมือนกัน
“นี่ค่ะพี่ คือ...”
“วิว!!! ไปเรียนได้แล้วแก ได้เวลาแล้ว”
ยังไม่ทันที่วิวจะได้พูดเรื่องสำคัญของตัวเอง เพื่อนที่นั่งรออยู่ไม่ไกลก็ตะโกนเรียกเสียงดัง ทำเอาเจ้าตัวถึงกับชักสีหน้าออกมาด้วยความหงุดหงิด ก่อนจะก้มลงมองดูเวลาที่นาฬิกาบนข้อมือ พร้อมกับคิ้วสวยที่ขมวดพันกันยุ่ง เมื่อมันได้เวลาเข้าเรียนแล้วอย่างที่เพื่อบอกจริงๆ
“คืองี้นะคะพี่...”
“วิว!!! เดี๋ยวสาย”
ตั้งว่าจะรับพูดออกไปแท้ๆ แต่สุดท้ายเหมือนเธอจะไม่ค่อยมีวาสนากับอาร์ตเท่าไหร่ เพราะมีเรื่องให้คลาดกันได้ตลอดเวลา อย่างวันนี้ทั้งๆ ที่ได้เจอหน้ากันตรงๆ ตัวเป็นๆ แล้วเชียว ดันมาเสียเวลากับเรื่องไม่เป็นเรื่อง สุดท้ายก็ไม่ได้คุยกันอีกแล้ว จะโดดเรียนก็ไม่ได้เพราะมีสอบเก็บคะแนน เวรกรรมอะไรของเธอกันนะ ให้ตายสิ
“วิวต้องรีบไปแล้วค่ะ คงไม่มีเวลาจะอธิบายอะไรมาก” วิวลุกขึ้นยืนและบอกอาร์ตรัวเร็ว แล้วคว้าเอาซองเอกสารที่พกติดตัวไว้ตลอด ตั้งแต่วันที่ได้ดูคลิปนั้นบนยูทูป คลิปที่สะกดสายตาเธอให้ไปไหนไม่ได้ คลิปที่ทำให้เธอดั้นด้นลงทุนสอบเข้าคณะวิศวะฯ แทนที่จะเป็นคณะนิเทศฯ แบบที่เคยตั้งใจเอาไว้ และการลงทุนครั้งนี้ของเธอจะต้องไม่เสียเปล่า เธอต้องได้ตัวอาร์ตกลับไป
“พี่อาร์ตลองอ่านเอกสารสัญญาพวกนี้ดูนะคะ แล้ววิวจะติดต่อมาคุยรายละเอียดแบบเจาะลึกอีกครั้ง ส่วนพี่พีทอย่าปิดเครื่อง อย่าบล็อกเบอร์และช่วยรับสายวิวด้วยนะคะ เพราะวิวอยากได้พี่อาร์ตจริงๆ” วิวหันมากำชับกับพีทเสียงเข้ม ทำเอาพีทถึงกับหน้าเหวอที่ตัวเองโดนเหวี่ยงใส่แบบไม่รู้ตัว
“วิวไปนะคะพี่” วิวยกมือไหว้ทุกคนและส่งยิ้มให้แบบมีความหวัง ก่อนจะลุกขึ้นและเดินไปหาเพื่อน ทิ้งไว้แค่ซองเอกสารเจ้าปัญหา และความงงที่ยังไม่ได้รับการไขความจริงสักข้อจากอีกฝ่าย ว่าตกลงที่พูดมาตลอดว่าอยากได้มันคืออะไร
“อะไรของเขาวะ” พีทมองตามหลังของวิวที่วิ่งหายไป และหันมาสบตากับอาร์ตด้วยความงงงวย ซึ่งอาร์ตก็ได้แต่ส่ายหน้าให้เป็นคำตอบ เพราะเข้าเองก็ไม่เข้าใจในสิ่งที่วิวทำเหมือนกัน
“นี่พี่มึงไม่ได้ไปเล่นของใส่น้องมันจนเพี้ยนใช่ไหม” พีทถามออกไปและหรี่ตามองอาร์ตอย่างจับผิด อารมณ์หึงหวงที่มีในตอนแรกถูกพัดหายกระจุยกระจาย และถูกแทนที่ด้วยความสงสัยในความแปลกประหลาดของวิวซะหมด
“เพ้อเจ้อแล้วครับเมีย” อาร์ตส่ายหัวด้วยความหน่าย ให้กับความคิดที่ดูท่าจะดูหนังมามากเกินไปของพีท พร้อมกับบิดปลายจมูกอีกฝ่ายด้วยความมันเขี้ยว
และหลังจากนั้นอาร์ตก็เอาแต่นั่งแหย่ หยอกล้อพีทอย่างสนุกสนาน โดยที่ไม่ได้สนใจหรือแม้แต่จะจับซองเอกสารอันนั้นขึ้นมาดูเลยสักนิด
...
...
“โอ๊ย!!! กูเหนื่อย กูเหมือนจะตาย” พีทที่เดินฝ่าแสงแดดระหว่างวันจากอีกตึกมายังอีกตึก บ่นกระปอดกระแปดเดินปาดเหงื่อมาตลอดทาง ก่อนจะทรุดตัวลงนั่งและฟุบลงไปกับโต๊ะอย่างหมดสภาพ ใบหน้าที่ขาวอยู่แล้วซีดเผือดไร้สีเลือด ลมหายใจหอบเหนื่อยเหมือนวิ่งมาเป็นสิบๆ โล ทั้งๆ ที่เดินข้ามตึกไม่ถึง 300 เมตรด้วยซ้ำ
“ไหวไหมมึง” เลิฟที่เดินมาด้วยกัน เห็นสภาพของพีทก็อดที่จะถามด้วยความเป็นห่วงไม่ได้ เพราะช่วงนี้พีทเป็นแบบนี้ตลอด นิดหน่อยก็บ่นเหนื่อย นิดหน่อยก็หน้าซีด ไร้เรี่ยวแรงนอนหมดสภาพ
“ไหวๆ แต่กูเหนื่อย” พีทตอบเสียงอู้อี้ พร้อมกับลมหายใจที่เริ่มกลับมาเป็นปกติ เขาไม่เป็นอะไรจริงๆ นะ แค่เหนื่อยง่ายไปหน่อยเอง
“มึงไปหาหมอบ้างป่ะเนี่ย” โดมนั่งลงฟังตรงข้ามและยื่นขวดน้ำไปให้ ซึ่งพีทรีบผงกหัวขึ้นและคว้ามาดื่มอึกๆ เหมือนว่าหิวกระหายมากมายอะไรขนาดนั้น
“ไม่ไปอ่ะ ขี้เกียจ กูเคยเป็นเดี๋ยวแม่งก็หาย” พีทที่ดื่มน้ำเสร็จแล้วบอกเพื่อนด้วยท่าทางสบายๆ พร้อมสีหน้าที่ดูมีเลือดฝาดขึ้น
“แล้วผัวมึงเขารู้ไหมคะว่ามึงเป็นแบบเนี่ย” โดมถามด้วยความสงสัย เพราะคนอย่างพี่อาร์ตไม่น่าจะปล่อยให้พีทอยู่สภาพนี้
“รู้ พี่มันพาไปหาหมอมาแล้วรอบนึง ก็ได้ยาบำรุงร่างกาย พวกเกลือแร่มาแดก” พีทว่าด้วยท่าทางไม่คิดมาก และไม่มีความคิดที่จะไปหาหมออีกครั้งในหัวด้วย เพราะไปหาหมอก็จัดยามาให้แบบเดิมแหละ
“ไม่เป็นอะไรก็ดี กูกลัวมึงจะเป็นอะไรมาก เหนื่อยง่ายแบบนี้เดี๋ยวผัวเอาไม่มันนะคะมึง” โดมไม่วายแหย่พีทให้ได้อาย และส่งยิ้มกรุ้มกริ่มล้อเลียนไปให้
“สัด!! อีกระเทยสัปดน” พีทเขวี้ยงขวดน้ำในมือที่ยังมือน้ำอยู่ในนั้นครึ่งขวดใส่หน้าโดมเต็มแรง ข้อหาที่อีกฝ่ายพูดจากวนประสาท
“โอ๊ย!! อีพีท!! เดี๋ยวหน้ากูเสียโฉม!!” โดมโวยวายออกมาดังลั่น พร้อมกับควานหากระจกในกระเป๋ามาส่องดูหน้าตัวเอง
“โตแล้วนะพวกมึง” เลิฟพูดขึ้นมาบ้าง และมองหน้าเพื่อนทั้งสองคนด้วยความเอือมระอา
“ก็กระเท...”
ซ่า!!!
ยังไม่ทันที่พีทจะได้อ้าปากค้านคำพูดของเลิฟไปมากกว่านี้ จู่ๆ ก็มีน้ำเย็นจัดสาดโครมเข้าที่ใบหน้าเต็มแรง จนเปียกไปหมดทั้งหน้ายันลำตัวท่อนบน แถมเศษเสี้ยวที่กระเด็นหลุดเข้าปากมาก็หวานประแหล่มๆ เหมือนน้ำแดงเจ้าประจำที่ชงกินกันเกลื่อนเมืองไม่มีผิด
“ทำอะไรวะ!!” โดมที่ตั้งสติได้ก่อนเพื่อน ตะคอกถามหญิงสาวที่เป็นคนทำด้วยเสียงดุดัน ใบหน้าหล่อเหลาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที
“เมื่อไหร่จะเลิกยุ่งกับผัวคนอื่นสักที!!” แต่แทนที่คนทำจะตอบคำถามของโดม เจ้าตัวกับตะโกนใส่หน้าพีทด้วยความแค้นเคือง พร้อมกับโยนแก้วเปล่าในมือใส่หน้าพีทเต็มแรง
“ผัวคุณน่ะใคร” พีทปาดน้ำแดงออกจากหน้าและเอ่ยถามเสียงเข้ม ตาเรียวจ้องหน้าอีกฝ่ายเขม็งด้วยความโมโห ในใจตอนนี้เหมือนจุดไฟสุมไม่มีผิด หน้าระรื่นของอาร์ตโผล่ขึ้นมาในความคิดทันที พี่มันไปเอาผู้หญิงคนนี้ตอนไหน
“อย่ามาทำโง่ ฉันอุตส่าห์ไม่อะไรกับแกแล้วนะอีตุ๊ด แต่แกก็ยังวุ่นวายไม่เลิก” หญิงสาวกอดอกเชิดหน้ามองพีท และส่งยิ้มเยาะถากถางไปให้ ทำเอาพีทขมวดคิ้วมุ่นด้วยความสับสน
“ว่าใครตุ๊ด!! แล้วผัวคุณน่ะใคร” พีทถึงกับคิ้วกระตุกที่โดนหญิงสาวพูดจาดูถูก ถึงเขาจะมีแฟนเป็นผู้ชายแต่ไม่เคยอยากจะเปลี่ยนตัวเองเป็นผู้หญิง ต้องมาโดนตะโดนใส่หน้าว่าตุ๊ดใครมันจะไม่โมโห และที่สำคัญผัวที่ผู้หญิงคนนี้มาแหกปากปาวๆ น่ะมันใคร
“ถามกลับมาแบบนี้ แสดงว่ามีผัวหลายคนล่ะสิ” หญิงสาวยังคงส่งสายตามองพีทอย่างดูถูก จนพีทได้แต่ยืนกำหมัดแน่นพยายามระงับความโมโหของตัวเอง
“ถ้าผัวผมที่คุณว่าคือไอ้พี่อาร์ตที่เรียนวิศวะล่ะก็ใช่ แต่ถ้าคนที่คุณหมายถึงไม่ใช่คนนี้ ไอ้เหี้ยนั่นมันไม่ใช่ผัวกูครับ” พีทบอกอีกฝ่ายเสียงเย็น และรอคำตอบจากอีกฝ่ายอย่างใจจดใจจ่อ ถ้าคำตอบของคนตรงหน้าเป็นไอ้พี่อาร์ตจริงๆ ล่ะก็ เขาจะตบผู้หญิงเป็นครั้งแรกในชีวิตให้ดู จากนั้นจะตามไปกระทืบไอ้พี่อาร์ตถึงห้องเรียน พร้อมกับลากผู้หญิงหน้างิ้วคนนี้ไปด้วย จากนั้นพ่อจะอัดคลิปประจาน แฉมันลงบนโซเชี่ยล!!
“พี่อาร์ตอะไรของแก ฉันหมายถึงพี่แทนต่างหาก” คำตอบจากอีกฝ่ายที่ตะโกนใส่หน้า ทำให้พีทช็อกยิ่งกว่าชื่อของอาร์ตซะอีก แทนที่ว่าคงไม่ใช่พี่หมอหรอกนะ
“แทน...แทนไทอ่ะนะ” พีทที่เริ่มงงเป็นไก่ตาแตก เอ่ยถามอีกฝ่ายเพื่อความแน่ใจ
“ระลึกได้แล้วเหรอว่ามั่วกับผัวคนอื่น” หญิงสาวยังคงส่งเสียงถากถางพีทไม่หยุด จนพีทมือกระตุกอย่าจะเหวี่ยงไปตบให้หัวทิ่ม
“คุณเข้าใจผิดแล้วล่ะ ผมไม่ได้เป็นอะไรกับพี่แทนมากไปกว่าเพื่อนร่วมโลก” พีทถอนหายใจออกมาอย่างเหนื่อยหน่าย พร้อมกับกรอกตาไปมาด้วยความเซ็ง พร้อมกับสมองที่เริ่มจะจำได้ลางๆ ว่าผู้หญิงตรงหน้าเป็นใคร ก็ผู้หญิงที่เคยด่าเขาว่าหน้าด้าน พร้อมกับทำน้ำคว่ำใส่หัวเขาที่โรงอาหารประมาณครึ่งปีก่อนไง เขาลืมไปแล้วด้วยนะทำไมยังอุตส่าห์มาหลอกหลอนอีกวะ แถมด้วยเรื่องของไอ้สารเลวนั่นอีก เวรจริงๆ
“ไม่จริง!! ฉันไม่เชื่อ!! ถ้ามันเป็นอย่างที่แกว่า พี่แทนจะบอกเลิกฉันแล้วพูดว่าแกเป็นเมียเขาทำไม” หญิงสาวโวยวายออกมาไม่หยุด อย่างไม่ยอมเชื่อในคำพุดของพีท
“ผมจะไปรู้กับผัวคุณไหมล่ะครับ” พีทก้มมองสภาพของตัวเองด้วยความเซ็ง ทำไมเขาจะต้องมาซวยเพราะเรื่องแบบนี้ด้วยวะ
“แกจะคืนพี่แทนให้ฉันไหม” หญิงสาวตวาดถามพีทอย่างเกรี้ยวกราด จนพีทต้องถอนหายใจออกมาอีกครั้งด้วยความหน่าย พร้อมกับหันหลังหนีไม่อยากจะคุยกับคนบ้า ส่งเสียงแว้ดๆ อยู่ได้ น่ารำคาญฉิบหาย ไม่หันไปตบกะโหลกข้อหาทำให้เขาเผลอไปโกรธผัวตัวเองก็ดีแค่ไหนละ
“อีตุ๊ด!! นี่แกจะเดินไปไหน” หญฺงสาวยังตะโกนโวยวายไม่ขาดสาย พยายามจะเดินเข้าไปหาพีท แต่โดมเดินเข้ามาขวางหน้าเอาไว้ และสบตาอีกฝ่ายนิ่งๆ
“นี่ชะนี เจ้แนะนำนะคะ ถ้ากระสันอยากได้ผัวคืนขนาดนั้น ซื้อเชือกไปล่ามมันไว้คะ ไม่ใช่มาแหกปากโวยวายแบบนี้ อายเขานะคะลูก มันไม่งาม” โดมจีบปากจีบคอบอกอย่างมีจริต พร้อมกับส่ายหัวเบาๆ
“กรี๊ดดดดดดดดดดด” และทันทีที่คำพูดของโดมสิ้นสุด หญิงสาวก็กรี๊ดขึ้นมาดังลั่น ทำเอาผู้คนแถวนั้นมองมาเป็นตาเดียวจากที่มองกันแค่ไม่กี่คน
“มึง...ผีเข้าป่ะวะ” เลิฟที่ยืนอยู่ข้างๆ พีท เอ่ยปากถามพร้อมกับมองไปที่ผู้หญิงคนนั้นด้วยความหวาดระแวง
“สงสัยแม่งดูละครเยอะ” พีทตอบคำถามเลิฟ และยืนกอดอกมองอีกฝ่ายนิ่งๆ ดูแบบไม่คิดที่จะห้ามหรือโต้เถียงอะไรอีก อยากทำอะไรเขาปล่อยให้ทำเลย เชิญตามสบาย เอาให้พอใจ ถ้าสมมุติว่าเจ็บคอจะอาสาไปซื้อน้ำมานาวให้ จะได้แหกปากรี๊ดต่อ
“หูย...กูกลัว” โดมถึงกับถอยหลังมายืนขนาบข้างกับพีท และมองหญิงสาวที่เอาแต่ยืนกรี๊ดด้วยความสยอง
“อะไรของชะนีวะ จู่ๆ ก็มาสาดน้ำใส่มึงเฉย แถมวายวายว่าโดนแย่งผัว...ผัวมันใครจะไปแย่ง” โดมพึมพำคุยกับพีท โดยที่มีเลิฟพยักหน้าเห็นด้วยทุกคำพูด
“ทำบุญบ้างนะมึงซวยฉิบหาย” เลิฟตบไหล่พีทเบาๆ พร้อมกับส่งสายตามองด้วยความเห็นใจ ที่อยู่ดีๆ ก็ซวยแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว แถมซวยเพราะคนที่คิดว่าน่าจะหายออกไปจากชีวิตด้วยนะ
“เหนียวสัด!!” พีทบ่นอุบ พร้อมกับลูบตามตัวไปมา ตอนนี้ไอ้น้ำแดงเจ้าปัญหามันทำพิษซะแล้วล่ะ
“ถ้าแกยังไม่หยุดยุ่งกับผัวฉัน ฉันก็ยุ่งกับผัวแกบ้าง” ในจังหวะที่พีทจะเดินหนีและเลิกสนใจ อีกฝ่ายก็พูดขึ้นมาด้วยเสียงขุ่นมัว พร้อมกับจ้องหน้าพีทอย่างแค้นเคือง
“เอาเลยป้า ตามสบาย” พีทหันกลับไปเผชิญหน้าตรงๆ และตอบกลับด้วยท่าทางสบายๆ
“แกท้าฉันเหรอ”
“เปล่า” พีทขยับเขาไปไกล และไล่สายตามองอีกฝ่ายตั้งแต่หัวจรดเท้า
“แต่ผมว่าผัวผมมันมีตาเลือก ว่าอะไรแดกแล้วดีต่อสุขภาพ อะไรแดกแล้วท้องจะเสีย” พีทพูดนิ่มๆ แต่ทำเอาอีกฝ่ายหน้าชาเหมือนโดนตบ พร้อมกับส่งสายตาเยาะเย้ยมองเป็นการปิดท้าย
“นี่แก!!” หญิงสาวตวาดลั่นพร้อมกับง้างมือขึ้นสูง และตวัดลงมาเต็มแรง
“นี่คุณ...หน้าผมไม่ใช่ของสาธารณะนะครับ ที่คุณนึกอยากจะตบแล้วก็จะได้ตบง่ายๆ” พีทว่าเสียงเข้มและบีบมือเข้าที่แขนของอีกฝ่าย ที่พยายามจะฟาดลงมาจนขึ้นรอยมือ
“ถ้าไม่อยากเป็นผู้หญิงคนแรกที่โดนผมตบ ก็ช่วยเลิกบ้าแล้วกลับไปเคลียร์กับผัวมึงนู้น” พีทปล่อยแขนของอีกฝ่ายลง และเดินหันหลังหนีด้วยความปวดหัว ก่อนจะยกมือปิดหูแทบไม่ทัน เมื่อหญิงสาวเจ้าปัญหากรี๊ดไล่หลังขึ้นมาเสียงดัง
“โอ๊ย!! ไอ้เหี้ย!! กูจะฟ้องผัวกู!!” พีทตะโกนขึ้นมาเสียงดังอย่างเหลืออด พร้อมกับสาวเท้าเดินไปที่ซุ้มโต๊ะไม้ จุดประจำที่อาร์ตกับพ้องเพื่อนรวมตัวกันอยู่ เรื่องมันจะไม่จบแค่นี้แน่ ไอ้เหี้ยพี่หมอแทนมันต้องโดนเอาคืนรวมทั้งเมียมันด้วย ข้อหาทำเสื้อเขาเปื้อน ทำเขาเปียก ทำเขาปวดหัว ทำเขาประสาทเสีย ที่สำคัญทำกูประสาทหูเกือบเสื่อม!! ฮึ่ย!!
2 Be Con...
++++++++++++++++
นุ้งวิวนางสายฮา นางคือคนที่จะเปลี่ยนชีวิตเฮียเลยนะ นางสำคัญ
สถานีต่อไป เคลียรืเรื่องไอ้พี่หมอกัน
ไม่มีอะไรดราม่าแล้ว เน้นฮา เน้นเลี่ยน เชื่อเราเต๊อะ
รักและขอบคุณคนอ่านจ้า
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
