เรื่อง :: บอกแล้วใช่ไหม ก่อนจีบให้ดูดีๆ ::
เขียน ::
ผู้ซึ่งหลงรักหญิงสาวในภาพวาด ::
ตอนที่ 24 : คนงามทรามวัย
ผมมองภาพนั้นอย่างหัวใจสลาย ปากเหวอออกอย่างงงงวย หน้าอกหน้าใจของคุณแก้วหายไป มันยุบ มันบุบ มะ มัน มันหายไป๊!
เกิดความเงียบชั่วขณะหนึ่ง โดยที่ผมยังคงจ้องหน้าอกคุณแก้วงงเป็นไก่ตาแตก กระทั่งคุณแก้วดึงเบาๆ แก้มผมยืดออกจนย้วย พอเห็นท่าทางเสียอกเสียใจเสียดาย ราวกับเสียทุกสิ่งของผม คุณแก้วก็ร้องฮึฮะ เธอดันปลายคางผมให้เงยขึ้นมาอย่างดุๆ “คุณต๊อบ”
ผมกระพริบตาปริบๆ จากที่ตาแห้งๆกำลังจะมีน้ำตามออกมาด้วย
ผู้ชายวัยเท่านี้ ไฟแรงแถมช่วงสร้างเนื้อสร้างตัว บางรายถึงขั้นมีครอบครัวลูกสองหัวปีท้ายปีไปแล้ว แต่กระผม นายต๊อบคนนี้ ชาตินี้เองที่มันเพิ่งเคยทำเรื่องน่าอับอายกับหญิงสาวที่มันรักเป็นครั้งแรก
ใจผมร่วงหล่นอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ยุบหมด หมดกัน
“คุณต๊อบ ตกใจอะไรคะ?” คุณแก้วพูดเสียงกลั้วหัวเราะ “ก็แก้วไม่มีหน้าอกนี่นา”
คุณแก้วไม่ใช่ผู้หญิงแท้ๆ เธอจึงไม่มีหน้าอกเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว เหมือนว่าผมก็เคยคิดถึงเรื่องนี้มาก่อน นอกจากเสียว่าคุณแก้วจะไปทำกับหมอมาอีกที แต่ว่าผมก็ไม่คิดว่าพอเจอกับตัวเองเข้าจริงๆจะเกิดอาการนิ่งงันขนาดนี้ไง!
“แก้วก็เคยบอกแล้ว คุณต๊อบจำได้มั้ยคะ”
คุณแก้วพูดเสียงอ่อนลง ตามมาด้วยแววตาเสียใจของเธอ ทันใดนั้นหัวใจผมก็ปวดเกร็ง สมองนึกย้อนถึงวันที่เราปรับความเข้าใจกันได้ทันที ผมรีบประคองคุณแก้ว แขนข้างหนึ่งโอบเอวเธอ อีกข้างโอบไหล่โดยไม่รู้ตัว ลืมความหนักของกายคุณแก้วไปชั่วขณะ
“ผมขอโทษ คุณแก้ว ผม ผมขอโทษครับ คุณแก้วไม่โกรธผมนะ ผม ผมแค่ มันแบบว่า เอ่อ ผมตกใจ แต่ผมขอโทษนะครับ”
นับได้สามประโยค คำขอโทษที่พูดออกไป จะใช้ซ้ำอะไรนักหนาต๊อบ ดูจากลิ้นและสติที่ไม่อยู่กับตัว สิ่งเดียวที่ผมไม่อยากให้เกิดขึ้นมากที่สุดคือการที่ผมทำร้ายจิตใจคนที่ผมรัก
ยกเว้นไอ้ฟักนะ
มันใช่เวลาไหม
ผมยันกายลุกขึ้นนั่ง พยายามโอบคุณแก้วไว้ในอ้อมแขน ถึงเธอจะดูแน่นเกินอกผมไปบ้าง แต่ยังไม่ใช่ประเด็นสำคัญ เพราะตอนนี้ผมกำลังทำให้เธอเสียใจและเสียความรู้สึกมากต่างหาก!
ใช่ เอ็งควรจะโฟกัสที่จุดนี้
แต่แล้วผมก็นึก ถึงฝันที่ผมเคยฝันไว้ในครั้งก่อนหน้านั้นเมื่อนานมาแล้ว
ฝันในห้องน้ำ
อืม
หรือคุณแก้วจะเป็นแบบนั้น
เฮ้ย
ไม่ ไม่หรอกมั้ง
นี่กูเสียขวัญอะไรของกู
ผมตาค้างไปครู่หนึ่ง ก่อนจะรีบกระพริบตาถี่ๆแทนการสะบัดหัวเรียกสติ
“คุณต๊อบ”
“คะ ครับ”
“เงยหน้าขึ้น”
“ครับ ครับ”
“มองหน้าแก้ว”
ผมกลายเป็นหุ่นยนต์ สั่งซ้ายหันสั่งขวาหันขวา คุณแก้วประกบฝ่ามือแนบกับแก้มของผมทั้งสองข้าง ไม่ให้ผมพะวกพะวงกับเรื่องหน้าอกหน้าใจเมื่อสักครู่นี้!
ไรผมคุณแก้วตกลง ผมใจเต้นตึก ตึก ตึก เป็นจังหวะที่เริ่มทุ้มๆ
“เอ่อ จริงแล้วๆผมยังไม่เคยนะครับคุณแก้ว”
ผมหลบสายตาอย่างเขินๆ เห็นอย่างนี้ แต่ผมก็ไม่เคยเอาเปรียบผู้หญิงที่เคยคบหามาก่อน หมายถึงว่าเห็นอย่างนี้ก็เถอะนะ มีมาพัวพันได้แค่เดี๋ยวเดียว ยังไม่ทันได้สานสัมพันธ์ลึกซึ้งเธอๆก็ทิ้งผมกันไปซะก่อน
บอกเลยว่าพลาดมากครับ
ไม่รู้จักต๊อบร้อยเมตรซะแล้ว
ส่วนเรื่องทำเป็นไม่เป็น ผมว่าผมก็ฝึกปรือกับไอ้ฟักมาพอสมควร ทั้งคลิปทั้งหนัง มันน่าจะได้อยู่แหละ!
คุณแก้วนิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะกระพริบตาปริบๆ ขนตางอนยาว มุมปากคุณแก้วกดลง ดูเหมือนเธอจะอมยิ้มอยู่ ใบหน้าสวยดูเปล่งปลั่งกว่าเดิม “…แก้วก็ไม่เคย”
“เราก็เรียนรู้ไปด้วยกัน…ดีมั้ยคะ”
“ก็ ก็ดีนะครับ” ผมพยักหน้าหงึกหงัก
เป็นคนแรกของกันและกัน
มันก็ดีจริงๆนั่นแหละครับ
อย่ากำเดาไหลนะมึง ต๊อบ อย่านะ
คุณแก้วดูทนไม่ไหว เธอหัวเราะคิกคักแล้วหอมแก้มผมใหญ่ ท่าทางเธอดูจะตื่นเต้นเอามากและยังดูจะทนไม่ไหวแล้วด้วย “มามะ”
“เอ่อ คือ คุณแก้ว…ครับ”
มือขาวๆสาละวนอยู่บนเสื้อของผม เธอถอดชุดผมออก กระทั่งเหลือเสื้อกล้ามข้างใน ผมถูกบังคับให้ชูแขนทางอ้อม คุณแก้วค่อยๆกดผมลงจากนั้นก็ส่งมือเข้ามาลูบอยู่บนหน้าท้องผมอย่างชอบอกชอบใจ
ดูเหมือนเธอจะไม่ต้องการให้ผมคิดอะไรมากนัก ผมรู้สึกได้ถึงการเป็นสาวสมัยใหม่และสากลอย่างมากจากตัวเธอ
ผมเคยคุยกับไอ้ฟักเรื่องสาวฝรั่ง ส่วนใหญ่พวกเธอจะเหมือนแมวป่าชอบรุกคลุกคลานใส่คุณแบบไม่ยั้ง กลายเป็นว่าคุณจะกลายเป็นผู้ถูกกระทำเสียเอง นั่นทำให้ผมรู้ว่ามันเป็นเกย์แท้ๆแต่เสือกเคยกินสาวแหม่มมาก่อน!
ผมเป็นผู้ชาย แต่ทำไมประสบการณ์มันถึงได้ตรงข้ามกับมันนัก!
ฟัก นี่สินะการรุกแบบสาวสากลอย่างที่มึงว่า
ผมนอนอล่างฉ่างอย่างหมดสิ้นเรี่ยวแรง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยจูบ รอยลิปติกหวานๆจากริมฝีปากของเธอ คุณแก้วนั่งอยู่บนตัวผม เธอยิ้มอย่างร้ายกาจที่สุดเพราะทำให้ผมรู้สึกพลุกพล่านและร้อนไปทั้งตัว คุณแก้วค่อยๆล้วงมือเข้าไปในชุดก่อนจะดึงบราสีชมพูออกมา เธอชูขึ้นช้าๆแล้วค่อยๆปล่อยไว้ข้างๆ ทุกวินาทีนั้นเธอไม่ได้ละสายตาจากผมเลย
ผมกลืนน้ำลายดังเอื๊อก อยากจะร้องเพลงของพี่หินเหล็กไฟขึ้นมาทันที เธอคือนางแมวยั่วสวาท เธอคือปิศาจหุ่นเซ็กซี่ เธอกินผู้ชายเป็นอาหารรร
และแน่นอนว่าผมรู้สึกว่าตัวเองเป็นไอ้ตัวโง่ๆที่อยู่บนจานอาหารอย่างไรชอบกล
คุณแก้วคนงามคนหวานคนอ่อนโยนของผมกลายร่างเป็นนางแมวป่าไปแล้ว!
มาคราวนี้ที่หน้าอกคุณแก้วหายไปอย่างสิ้นเชิง แม้กระนั้นเป็นครั้งแรกที่ผมรู้สึกว่าผู้หญิงหน้าอกเล็กๆ(จนแทบเรียกได้ว่าไม่มี) กะ ก็ น่ารักไปอีกแบบ
ยิ่งไฟสลัวๆ มืดๆแบบนี้ยิ่งสร้างบรรยากาศ กลิ่นห้องคุณแก้วอโรม่าอย่าบอกใคร แทบกลิ่นกายเธอยังหอมฟุ้งซึมไปถึงใจผมทีเดียว
ผมลืมหายใจ เรียกได้ว่าเสียงก็เปล่งไม่ออก แม้แต่จะครางเรียกชื่อเธอยังทำไม่ได้ บื้อใบ้อย่างฉับพลัน ผมหายใจลำบาก รู้สึกตื่นเต้นจนอึดอัดไปหมด ร่างคุณแก้วกดทับกันแบบนี้ยิ่งขยับไม่ได้ จู่ๆผมก็มีความรู้สึกว่าคุณแก้วตัวใหญ่เกินไปนิดนึง แต่ แต่ก็ใช่ เธอสูงกว่าผมนิดหน่อย
กระทั่งคุณแก้วขยับกาย ถูกจุดยุทธ์ศาสตร์อย่างหาญกล้า ผมก็ฮึดขึ้นมา อารมณ์หนุ่มเลือดร้อนฉีกกระชากจากเบื้องลึกในจิตใจ ต๊อบแต๊บเป็นฝ่ายพลิกสถานการณ์คว้าชัยในการอยู่ด้านบนมาได้ คุณแก้วร้องว้ายเบาๆเมื่อเธอถูกพลิกให้ไปนอนอยู่ใต้ร่างแทน
ราวกับกระโจนลงหาทุ่งดอกไม้ กลิ่นหอมของเธอก็ฟุ้งขึ้นมาทำเอาผมแทบจะทนเอาไว้ไม่อยู่
“คุณแก้ว” ผมจ้องเธอไม่กระพริบ แถมเสียงยัง…ไอ้สัด เสียงอย่างหล่อ “เวลาผู้ชายหน้ามืดขึ้นมา มันอันตรายนะครับ”
ลำคอผมเป็นเส้นเลือดเกร็ง แถมยังรู้สึกปวดกลางลำตัวอย่างมาก เวลานี้กล้ามเนื้อเหมือนจะแตกออกมาให้ได้ นี่ไม่ได้ตั้งใจจะเบ่งกล้ามโชว์สาวเลยนะครับ มันมีของมันอยู่แล้ว คุณแก้วดูนิ่งอึ้ง เธอเหมือนกระต่ายตัวน้อยๆขึ้นมาทันทีใด ฝ่ามือนุ่มๆแตะอยู่ที่ช่วงแขนของผม กล้ามเนื้อยิ่งเกร็งเครียดกว่าเดิม
คุณแก้วมองผม ใบหน้ายิ่งแดงก่ำ แววตาเริ่มสั่นระริก เธอยกมือปิดริมฝีปากไว้เล็กน้อย ดูเหมือนจริงๆแล้วตลอดเวลาที่ผ่านมาเธอแสร้งเข้มแข็งอย่างไรไม่รู้ เพราะตอนนี้ทุกอย่างถูกกระเทาะออกเหลือเพียงความเขินอายของหญิงสาวเท่านั้น
ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลุงหื่นๆที่กำลังล่อลวงเด็กสาวที่ไม่ประสีประสา ดูชั่วช้าไปเลยเมื่อเจอความงดงามของเธอ
ผมโน้มลงจูบริมฝีปากคุณแก้ว แล้วค่อยๆถอดเสื้อกล้ามตัวเองออก คุณแก้วมองด้วยแววตาวาววับ ก่อนจะหลบเลี่ยงอย่างเขินอายแล้วก็กลับมามองอีก คุณแก้วคล้องคอผมไว้ เธอเรียกร้องจูบจากผมราวกับว่าอย่างไรก็ไม่พอ
ผมวางแขนทั้งสองข้างไว้บนเตียง คร่อมอยู่เหนือกายคุณแก้ว โดยที่ใบหน้ายังคงไม่ห่างจากเธอ ตอนแรกลิ้นคุณแก้วยังคงค่อยๆเป็นค่อยไป ทว่าเมื่อนานเข้าผมกลับกลายเหมือนถูกดูดให้จมหายไปเรื่อยๆ จนจะขาดอากาศ
คุณแก้วกอดผมแน่นขึ้น เธอสอดนิ้วเข้ามา ขย้ำเส้นผม ฝ่ามือลูบไปทั่วแผ่นหลัง
เสื้อผ้าทำให้เห็นสัดส่วนไม่ชัด แต่ทว่าเมื่อถูกกอดเข้าขนาดนี้ ผมจึงได้รับรู้ถึงกล้ามเนื้อแน่นๆที่กำลังรัดตัวผมอยู่
เอ๊ะ
จริงๆแล้วคุณแก้วก็มีหน้าอกนี่
แต่ออกจะแข็งไปหน่อย แถมยัง
…อืม…
ลิ้นคุณแก้วสุดยอด
ผมเมาๆมึนๆ ไม่ได้สติดี ภาพที่เห็นนี่มันเป็นชายโฉดตัดไม้กับนางฟ้านางสวรรค์ลงมาเล่นน้ำชัดๆ
“คุณแก้ว” ผมเรียกเธอชื่ออย่างล่องลอย ลมหายใจร้อนผ่าว คุณแก้วล้วงเข้ามาใต้กางเกงคับๆของผมก่อนเธอจะหัวเราะ ดวงตาฉ่ำน้ำ ทั่วใบหน้าแดงก่ำไม่เว้นกระทั่งใบหูทั้งสองข้าง ผมเธอสยายเต็มหมอน ดูสวยกระชากกิเลสผมอย่างไม่สิ้นสุด
คุณแก้วเอื้อมมือไปปิดไฟที่หัวเตียงเมื่อไรไม่รู้ ผมรู้แค่ตอนนี้ห้องมืดสนิท และเสียงลมหายใจต่ำๆก็ดังขึ้นเรื่อยๆ
มืดตึ๊ดตื๋อ ทำไมมันมืดตึ๊ดตื๋อ
เธอลูบค่อยๆแตะปลายนิ้วลงที่หน้าอกผมช้าๆแล้วเล่นวน บริเวณกล้ามเนื้อยิ่งแน่นตึง ไล่ต่ำไปที่ช่วงท้อง เธอวาดนิ้วไปตามกล้ามเนื้อที่เป็นลอนๆ
การฝึกปรือเข้าฟิตเนสเป็นเพื่อนไอ้ฟักมันดีอย่างนี้นี่เอง
ผมหายใจฟึดฟัด ราวกับลมร้อนวิ่งพุ่งขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะใช้ปลายคางถูกไปที่ลำคอของเธออย่างหื่นกระหาย เออ บอกตรงๆ ตอนนี้โคตรหื่นเลยโว้ย!
“อ๊ะ อื้อ”
คุณแก้วครางเบาๆ เมื่อผิวขาวๆถูกตอหนวดสากๆถูช้าๆอย่างเล้าโลม มือเตรียมปลดกางเกงออกอย่างเร่งรีบ
ทว่าจู่ๆคุณแก้วก็ค่อยๆพลิกให้ผมเป็นฝ่ายนอนลงบ้าง ก่อนเธอจะจูบผมอีกครั้ง โดยที่ประคองใบหน้าผมไว้ทั้งสองมือ เธอกึ่งนั่งกึ่งยืน โดยที่ระดมผมไม่หยุด ปลายคางผมเงยขึ้นเพื่อรับสิ่งที่เธอมอบให้
คุณแก้วเลื่อนลง แล้วหยุดที่กลางลำตัวของผมอย่างเชื่องช้า เธอค่อยๆรูดซิบลง สิ่งที่เกเรอยู่ใต้กางเกงมานานแสนนานตั้งแต่ต้นก็เสนอหน้าออกมาแทบจะทันที!
ผมหน้าแดงก่ำ พูดอะไรไม่ออก นากจากอยากจะกดเธอลงเดียวนี้
คุณแก้วราวกับรู้ความคิด ทว่าเธอเพียงแค่ใช้ปลายนิ้ว ดันอกผมไว้ สั่งให้ผมค่อยๆเอนตัวลง พิงหมอนช้าๆ จากนั้นจู่ๆเธอก็ใช้ปากแตะลงไป ก่อนจะแล้วใช้มือบีบมันอย่างเก้ๆกังๆ
“…คุณแก้ว…”
เชี้ย
ความรู้สึกนี่มัน
อ๊อย
อ๊อยยยย
“เอ่อ มะ ไม่เป็นไรครับ คุณ กะ แก้ว” ยังพูดไม่ทันจบ ผมก็ร้องเสียงหลง เมื่อเธอเริ่มส่งพลังปราณไปที่ฝ่ามือแล้วขยับเร็วกว่าเดิม คุณ คุณแก้วมีพลังยุทธ์ตั้งแต่เมื่อไรครับ ทำไมถึงทำผมตัวเปลี้ยได้ขนาดนนี้!
จากมือที่ขยับกำช้าๆ เริ่มแปรเปลี่ยน มีทริกมีลูกเล่นที่ทำผมมึนตึบ โดยเฉพาะปลายลิ้นจากปากสวยๆนั่น เรียกได้ว่าร้ายกาจ!
สุดท้ายผมสรุปเอาว่าเป็นเพราะผมกระจอกเอง ไม่ใช่ว่าเพราะคุณแก้วเก่งหรอก ไม่ใช่เลย
ต๊อบแต๊บ ไอ้ต๊อบ แกบังอาจได้แตะต้องคุณแก้ว โฮๆๆๆ
อยู่หลายนาที เธอจุ๊บๆจนต๊อบแต๊บร้องไห้ ผมก็ปล่อยออกมา แต่ทว่ามันก็กลับมาแข็งขันอีกครั้งอย่างรวดเร็ว!
“…หื้ม…อึดจังเลย…”
น้ำเสียงคุณแก้วมีเลศนัย แถมยังแฝงด้วยคำล้อเลียน
“แฮะ แฮ่ๆ”
วินาทีถัดมา คุณแก้วก็ขึ้นมานั่งทับผมไว้อีกครั้ง เธอถอดเสื้อตัวบางออก เผยสิ่งน่าอัศจรรย์ให้ผมได้เห็นเป็นครั้งแรก แขนผมตั้งการ์ดไว้กับอกและนิ่งอยู่อย่างนั้น คุณแก้วดึงขาผมทั้งสองข้างลากเข้ามาหาตัวเองด้วยเรี่ยวแรงอันน่าตกใจ
“เอ่อ คุณ คุณแก้วครับ ผิด ผิดฝั่ง”
คุณแก้วหัวเราะเสียงใส ทุ้มและกังวานอย่างบอกไม่ถูก นี่มันไม่ใช่เสียงคุณแก้ว ผมหมายถึงเสียงเธอไม่ทุ้มขนาดนี้ เธอส่ายหน้าช้าๆ ส่งผลให้ผมลอนๆสยายออก ดวงตาคู่สวยพราวระยับราวกับดาวนับล้าน ผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นตุ๊กตาหมีน้ำหนักสองขีด เธอแนบกายระหว่างกลางจากนั้นจึงค่อยๆโน้มตัวลงมาจูบผมอย่างไม่ห้ามใจอีก ผมหูอื้อตาลาย เห็นความมืดหมุนๆเป็นวงกลม และนั่นทำให้ผมแน่ใจจริงๆแล้วว่าคุณแก้วมีหน้าอกที่แข็งแรงม๊ากมาก!
“…คุณต๊อบ…” คุณแก้วจูบ ซุกไซ้ใบหน้า ลำคอและหูของผมอย่างที่ผมเคยทำกับเธอ แต่ความรู้สึกกลับต่างออกไป มีความไม่ชอบมาพากลสุดๆ
ปลายนิ้วเรียวๆแทรกสอดเข้ามาช้าๆ ในความมืดมิด ผมเห็นบางอย่างนูน ตุง แต่มันไม่ใช่ของผม มันไม่ใช่เลย มันไม่ขนาดนั้น ไม่ใช่ต๊อบแต๊บแน่ๆ ขอส่ายหน้า ผมพยายามดันหน้าอกเธอออกเพราะผมรู้สึกแปลกๆที่ช่วงล่างและหายใจไม่ออกอย่างมากเมื่อปากแทบจะถูกกลืน และเอ่อ ไม่มีความนิ่มนุ่มอะไรทั้งนั้น ตรงไหนกันที่เรียกว่าอ้อนแอ้น
แล้วเธอก็ควักมันออกมา เสียบสวบ
แล้วผมก็กรี๊ด
“โอ๊ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย”
ผมงัวเงียเมื่อได้ยินเสียงน้ำไหลเหมือนคนกำลังอาบน้ำอยู่ก่อนจะผมสะดุ้งตื่นขึ้นมาอย่างตกอกตกใจ
เฮ้ย
เชี้ย
ผมมองซ้ายมองขวา ลูบใบหน้าอย่างตกอกตกใจ ทั้งหัวไม่มีส่วนไหนไม่ถูกขยี้ด้วยมือ
ผมไม่ได้ใส่เสื้อผ้า รอบๆกายดูปกติดี เตียงกับผ้าห่มนุ่มๆห้องฟุ้งที่จะไม่เจอในห้องของผู้ชายอย่างผมแน่ๆ และห้องนี้มันก็เป็นห้องของ ห้อง ห้องคุณแก้ว
ด้วยมารยาท หรือความไม่กล้าของผม หรืออะไรก็ตามด้วยความที่ผมหลงรักเธออย่างหมดหัวใจ ทำให้รายละเอียดบางอย่างถูกมองข้ามไปตลอด และในตอนนี้เองที่เหมือนกับว่ามันพุ่งปรี๊ดเข้ามาในหัวผมดังตึ้ง! เรียกสติสัมปัญชัญญะกลับคืนมาเป็นครั้งแรก!
ทันใดนั้นประตูห้องน้ำก็เปิดออก พร้อมกับกลิ่นหอมฟุ้งที่ผมคุ้นเคย พุ่งเข้ามาจนตาปรือ
ผมนอนขดก่อนจะดึงผ้าห่มขึ้นมากองไว้กับตัว มือขย้ำแน่น ขมวดคิ้วงุนงงมากที่สุดในชีวิต
ผมยังคิดคำพูดไม่ทัน ปากอ้ำอึ้ง เสียงหัวเราะน้อยๆลอยมา อีกทั้งรอยยิ้มสว่างจับใจ คุณแก้วโพกผ้าเช็ดตัวสั้นๆครึ่งตัว หยดน้ำเหล่านั้นไหลจากผมยาวสลวย เงางามและใบหน้าสวยๆของเธอ ลงมาที่หน้าอก แน่นตึง เป็นมัดกล้ามอย่างดี
…ที่ไม่มีอะไรปกปิด ไม่มีสักนิด!
“คุณต๊อบ จ้องกันนานอย่างนี้ เขินนะครับ”
TBC
[28/10/2559]
หัวข้อ: ll บอกแล้วใช่ไหม ก่อนจีบให้ดูดีๆ ll แจ้งข่าว หน้า 59 [31.05.2562] (อ่าน 417998 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก