ตอนที่ 16 ♥ ครึ่งแรก: STALKER ติดกับ“ไงโต๊ะ ได้ข่าวเมาแล้วชอบจูบสาวเหรอ”
พี่ฝนแซวผมเสียงดังกลางวงข้าว อายสิครับจะเหลือเหรอ ทำอะไรไปไม่มีสติ ดันไปคว้าคอพี่พราวมาจูบซะได้
ผมสาบานว่าแค่คิดในใจเท่านั้น อยากเอาจูบของพี่เหนือคืนมา ไม่คิดว่าตัวเองจะเดินพุ่งเข้าไปทำจริงๆ
ดีว่าเมื่อคืนผมเมาเหล้าหมักจนเป๋ไปหมด เลยใช้เป็นข้ออ้างกลบเกลื่อนความจริงได้อย่างน่าเชื่อถือ
ไอ้ส้มแทบไม่เผาผีผม โทษฐานที่ทำให้มันอายไปด้วย ส้มเล่าว่าพี่พราวโวยวายลั่น ด่าผมซะเละ ดีนะที่ผมไม่รู้เรื่อง
แต่นอกจากผมแล้วคนอื่นรู้กันเกือบทั้งค่าย
(ก็พี่พราวสิครับเอาไปเล่าให้แก๊งค์เบอรี่ฟัง น้องไวไวแกก็ไวสมชื่อ แป๊บเดียวรู้กันทั่ว)
“น้องโต๊ะคราวหน้าตอนดื่มมานั่งใกล้ๆ พี่นะคะ” เสียงแซวจากรุ่นพี่ผู้หญิงตัวบึกบึน ดังข้ามมาจากวงข้างๆ
ไม่น่าเชื่อว่าแค่คืนเดียว ผมจะสร้างชื่อเสียงให้ตัวเองได้มากขนาดนี้ สามารถพูดได้เต็มปากเต็มคำว่าไม่มีใครไม่รู้จักชื่อผม
“ผู้ชายจูบหรือเปล่า” ฮ่าๆๆๆ เสียงหัวเราะแบบแทคทีมจากวงสวัสดิการ ขำกันจนต้องตีถ้วยตีชาม
เอาเลยครับเชิญแซวกันให้สนุกเลย ตัวผมผอมๆ อยู่แล้ว ตอนนี้ลีบเหลือไม่ถึงสองนิ้ว
“คิดไรมากวะมึง ไม่ต้องคิดหรอก ไม่เหลืออะไรให้มึงคิดแล้ว” ส้มยังจิกกัดผมไม่เลิก คงจนกว่ามันจะเลิกแค้นล่ะครับ
“สงสารโต๊ะ อย่าไปว่าเพื่อน” นี่สิครับเพื่อนที่ดี ผมรักเจ้าที่สุด
“เอาปี๊บคลุมหัวไหม เดี๋ยวเจ้าไปหามาให้” เอาคำชมกูคืนมาเลยไอ้เจ้า ไม่มีใครรักผมจริงสักคน
“ดังใหญ่แล้วนะเรา” พี่สกายพูดปนหัวเราะ ในมือถือจานข้าวแหวกวงล้อมลงนั่ง
“ผมเมา” ท่องไว้ครับ พูดมันประโยคเดียววนไป
“เมาน่าสนใจดี หรือว่ายังไงเหนือ” พี่สกายหันไปถามคนที่ตามลงมานั่งอีกคน
พี่เหนือไม่ตอบคำถามพี่สกาย เอาแต่จ้องหน้าผม จนผมต้องลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก
ในจำนวนคนทั้งค่ายมีแค่พี่เหนือที่สมควรโกรธผมมากที่สุด เพราะได้ข่าวว่าเมื่อคืนต้องแบกผมขึ้นไปนอนบนอาคารเรียน
แถมผมก็ไม่ได้สลบหรือหลับไป จึงทั้งกอดทั้งรัดจนพี่เหนือเกือบหายใจไม่ออก
ไหนจะต้องโดนพี่พราวเกาะแขนเกาะขาพิรี้พิไรให้พี่เหนือช่วยจัดการหรือรับผิดชอบพี่แก ทั้งที่คนจูบมันผมแท้ๆ
ว่าก็ว่าเถอะ ผมแค่เอาปากไปแตะปากหรอก ทีตัวเองกระโดดจูบพี่เหนือยังทำได้ ไม่เห็นบอกว่าผิดเลย
“พี่สกาย พีทนั่งด้วยคนสิคะ” เจ้าแม่ขาสั้นบุกเดี่ยวมาปรากฏร่าง อวดสรีระเหนือศีรษะของเดซี่
“ที่นั่งไม่พอครับน้องพีท ขอโทษที”
ความจริงมันก็เห็นๆ กันอยู่ไม่ต้องให้พี่สกายตอบหรอกครับ พี่ต่อ พี่ของขวัญ ยังต้องระเห็จไปนั่งโต๊ะข้างๆ แทน
“พี่เดซี่ไม่ไปนั่งกับพี่ต่อเหรอคะ พีทขอนั่งแทนได้ไหม” โอ้ ของเขาแรงสมคำร่ำลือ
“ได้สิคะ” หือ? ผมถึงกับงงรับประทานที่เดซี่ยอมน้องพีท คนอย่างไอ้เดย์เพื่อนผมยอมให้ผู้หญิง
“ป่ะ พวกมึงไปนั่งโต๊ะโน้นกัน” เดซี่หันมาพยักหน้าเรียกพวกผม แววตาเจ้าเล่ห์
“จะย้ายให้ยุ่งยากทำไมแค่ทานข้าวเช้า พีทก็รีบไปทานให้เสร็จจะได้เริ่มทำงาน”
ผมคิดว่าเดซี่คงกะตกพี่สกาย แต่ดันได้พี่เหนือติดอวนมาแทน พี่มันทำหน้าเอือมๆ สงสัยอารมณ์เสียค้างเรื่องผม
ตั้งแต่เมื่อคืน ต้องหาโอกาสเคลียร์ตัวเองเสียหน่อย
“เดี๋ยวเย็นนี้อาบน้ำกินข้าวแล้วรวมกลุ่มกันที่ห้องนะ” พี่ต่อเดินมาบอกที่โต๊ะ
“กูมีของดีขโมยมาจากบ้านพ่อ จะเปิดให้ชิม”
“ตามนั้น” พี่สกายตอบรับเพื่อน
“เหนือคืนนี้คุมลูกมึงด้วยนะ อย่าให้ลุกขึ้นมาจูบกู” ไอ้พี่ต่อไม่วายแว้งมากัดผม
“อืม” พี่มันก็รับหน้าตาเฉยครับ แต่อย่างน้อยผมก็ใจชื้นขึ้น แปลว่าไม่โกรธเท่าไหร่ ไม่อย่างนั้นจะอยากคุมผมเหรอ
อะไรปลอบใจตัวเองได้ ผมก็คิดเข้าข้างตัวเองไว้ก่อนแหล่ะ
“พี่เหนือครับ” ผมรีบเรียกพี่เหนือเอาไว้ หลังจากเอาจานข้าวไปวางให้ฝ่ายสวัสดิการแล้ว
“.......”
“......” พี่เหนือเงียบ ผมก็เงียบสิครับไปต่อไม่ถูก
“มีอะไรก็ว่ามา พี่จะไปทำงาน”
พี่เหนือยังคงรักษาความเรียบของเสียงได้พอๆ กับหน้าตา เดาไม่ถูกว่าโกรธ หงุดหงิด ไม่พอใจหรืออะไร
“ผมอยากขอโทษเรื่องเมื่อคืน”
“..........”
“ที่ผมจูบพี่พราว ผมเมามากไปหน่อย แล้วก็ขอโทษที่พี่เหนือต้องมาลำบากแบกผมไปส่ง”
ผมทำหน้าสำนึกผิด พยายามส่งสายตาซื่อๆ ไปให้ ภายใต้กรอบแว่นที่สวมอยู่
“มานี่สิ”
“ครับ” ผมเดินเข้าไปใกล้พี่เหนือ เผลอย่นคอเพราะมั่นใจว่าถูกเขกหัวอีกแน่ๆ
“อย่าดื้อกับพี่อีกเข้าใจไหม” พี่เหนือยื่นมือมาแต่ไม่ได้ทำร้ายร่างกายผม แค่ลูบหัวให้เบาๆ
“เมื่อวานพี่บอกอะไรโต๊ะไม่เชื่อสักอย่าง บอกว่าให้ขึ้นมาอาบน้ำก็ไม่ฟัง บอกว่าอย่าดื่มก็ไม่เชื่อ”
“ขอโทษ” ผมเอามือดึงปลายเสื้อพี่เหนือไว้ เขย่าสองสามที ให้รู้ว่าสำนึกผิดแล้ว
“แล้วจูบนั่นอะไร”
“ก็ผมเมา” วนไปครับ ยืนยันไป พูดจนตัวเองเผลอจะเชื่ออยู่แล้ว
พี่เหนือถอนใจยาว ก่อนเขกโป๊กเข้าให้ ทำไมไอ้โต๊ะเดาไม่ผิดเลยวะ โดนจนได้
“ไม่ได้เรื่อง อย่าบอกใครว่าเรียนกับพี่ รู้ไปถึงไหนอายไปถึงนั่น”
“หือ?????” มุกนี้ไอ้โต๊ะเก็บไม่ทันครับ ต้องปล่อยให้ร่วงลงไปกับพื้น พร้อมตาที่แปลงสภาพเป็นไข่ห่านไปเรียบร้อย
“ผู้หญิงที่ไหน ไม่ใช่สิ ผู้ชายที่ไหนจะชอบ จูบเด็กอนุบาลชัดๆ”
“ก็ผมเมา” สงสัยผมจะวนคำนี้จนกว่าจะจบทริปค่าย อะไรๆ ก็โทษน้ำเมาไว้ก่อน
“ไม่รู้หรือว่าตอนเมาจะจูบได้ดีกว่าตอนไม่เมา” ทฤษฎีไหนของพี่ครับ แต่คงต้องเชื่อพี่เขา ประสบการณ์เขาเยอะกว่า
“นี่ตอนไม่เมา”
เฮือกกก ผมหายใจเกือบไม่ทัน เมื่ออยู่ดีๆ ปากอุ่นก็ประกบลงมาแบบไม่ให้สุ่มให้เสียง มือใหญ่รั้งต้นคอไว้ไม่ให้ขยับ
บังคับให้เงยขึ้นรับจูบเร่าร้อนที่บดเบียดลงมาอย่างหนักหน่วง ผมเคลิ้มจนเหมือนตัวจะลอยได้ ดีที่พี่เหนือจับเอาไว้
ไม่อย่างนั้นคงเข่าทรุดลงไปกองกับพื้น
“จำไว้นะ” พี่เหนือปล่อยมือออกจากต้นคอผม
“ไปทำงานได้แล้ว อย่าอู้”
ผมได้แต่ยืนมองตามหลังพี่เหนือ ปากเหมือนมีใครมาเย็บเอาไว้ ไม่สามารถเปิดขึ้นมาพูดโต้ตอบอะไรได้เลย
ยืนบื้อๆ อยู่ตรงนั้นอีกหลายนาที ก่อนจะเดินเป็นซอมบี้ไปหาเดอะแก๊งค์
“พี่เรดชอบกู” ผมประกาศกร้าวกลางวงโต๊ะเก้าอี้ ที่เหล่าเพื่อนๆ กำลังนั่งทำความสะอาดกันอยู่
“ยังไม่หายเมาเหรอคะคุณมึง มาถึงก็เพ้อ มาทำงานมาจะได้หายบ้า” เดซี่กวักมือเรียกผมให้ไปนั่งข้างๆ
“กูพูดจริง พี่เรดชอบกู”
“เหี้ยโต๊ะมึงไปเอาความมั่นใจมาจากไหน” ส้มที่ทำเป็นไม่สนใจผมต้องยอมพ่ายแพ้ วางงานในมือหันมาซัก
“พี่เรดจูบกูเป็นครั้งที่สามแล้ว เมื่อกี้เอง” ผมยืดอกเล่าด้วยความภาคภูมิใจ
“เฮ้ย จริงดิวะ” แม้แต่ส้มยังประหลาดใจ
“มึงไม่เชื่อกู คืนนี้มึงคอยดูพี่เหนือจะจูบกูอีก แต่..”
“แต่อะไรวะ”
“แต่พวกมึงต้องช่วยกู ต้องทำให้พี่เหนือเมาหรืออย่างน้อยต้องกึ่มให้ได้”
“ทำไมต้องทำแบบนั้นล่ะโต๊ะ”
“เพราะพี่มันจูบกูตอนไม่เมาแล้ว เหลือตอนเมายังไม่ได้จูบ”
“หา?!!” แหมมีแต่คนสงสัย ผมเลยแหวกโต๊ะเก้าอี้ไปนั่งกึ่งกลางวง แล้วสาธยายเล่าแบบละเอียดโดยไม่ปิดบัง
“เหี้ยโต๊ะ กูว่าแล้วฟังตั้งนาน แบบนี้เขาเรียกว่าหาเศษหาเลย ไม่ได้เรียกว่าชอบ กูก็อยากจูบกับผู้ชายหล่อทุกคนแหล่ะ
ไม่เห็นจำเป็นต้องรักกัน” ไอ้ส้มพูดอย่างหัวเสีย เหมือนโดนผมหลอกให้มันตั้งใจฟัง
“มึงว่ากูหล่อเหรอ” ผมหันไปมองหน้าส้ม ร้อยวันพันปีไม่เห็นเคยชม เคยแต่ด่าเอาๆ
“โอ้ย ไอ้เหี้ยโต๊ะ มึงนี่เกินเยียวยาแล้ว สมองแม่งทำมาจากอะไรวะ” ส้มคว้าเศษไม้ข้างตัวได้ก็ขว้างใส่ผม
อะไรวะ ผมก็ถามตามที่มันพูดแท้ๆ
“แต่เจ้าเห็นด้วยกับส้มนะ ถ้าชอบพี่เรดก็ควรจะพูดอะไรบ้าง ไม่ใช่มาถึงก็คว้าเอาคว้าเอาแบบนี้”
เจ้าดูท่าจะเริ่มไม่ค่อยชอบใจพี่เหนือเท่าไหร่
“ไม่พูดอะไรหน่อยเหรอเดซี่” ผมหันไปถามคนที่เอาแต่ก้มหน้าไปตั้งแต่ผมเริ่มเล่า ผิดวิสัยเจ้าแห่งความอยากรู้
“กูขี้เกียจพูดให้เสียแรง ทำงานยังได้ประโยชน์กว่า ทำๆ กันเข้าพวกมึง อย่าไปสนใจมัน”
เดซี่หันไปบอกส้มกับเจ้า ซึ่งก็ได้รับการตอบรับที่ดี ทุกคนก้มหน้าทำงานกันหมด
เหอะ เดี๋ยวคืนนี้คอยดู แล้วจะมาบอกว่าไอ้โต๊ะพูดถูกทุกอย่าง
“น้องครับ ทานข้าวได้แล้ว” พี่สวัสดิการเข้ามาเรียก ผมหมุนคอไปมาก้มจนเหมื่อยไปหมด ไม่รู้ป่านนี้พี่เหนือเป็นยังไงบ้าง
ผมแอบออกไปดูครั้งหนึ่งเห็นปีนซ่อมหลังคาอยู่ อาคารที่พวกผมมาซ่อมแซม เป็นอาคารเรียนสองชั้น เห็นแล้วก็อดเป็นห่วงไม่ได้
“โต๊ะ นั่งนี่มา” เสียงเรียกไม่คุ้นหูทำให้ต้องหันไปมอง พี่ทัชหรือพี่red devil กำลังยิ้มเผล่ให้ผม ท่าทางเป็นคนอารมณ์ดี
ผมหันไปคนอื่นๆ เป็นเชิงปรึกษา เดซี่กับส้มพยักหน้าให้ผมจนคอจะหัก ชัดเลยครับว่านี่เป้าหมายใหม่มันแน่ๆ
ไม่รู้ว่าผมควรจะดีใจกับพี่ต่อหรือสงสารดีที่หลุดพ้นพวกมันมาได้
“ขอนั่งด้วยคนนะครับ” ผมพูดออกไปเพื่อแสดงมารยาทที่ดี ถึงผู้จับจองที่นั่งจะเอ่ยปากอนุญาตแล้วก็ตาม
“เรียนคณะไหนกัน ไม่ใช่คณะพี่ใช่ไหม”
“ไม่ใช่ค่ะ” คนจ้องจะคุยมีครับ ผมเลยไม่ต้องตอบให้เสียเวลา เอาตาไปสอดส่ายหาพี่เหนือดีกว่า ทำไมป่านนี้ยังไม่มาทานข้าวอีก
“พี่ชื่อทัช ชื่ออะไรกันบ้าง พี่รู้จักชื่อโต๊ะเพราะเป็นคนดังของทริป” ดังไกล ดังนาน ดังทน จริงๆ
“เดซี่ค่ะ ป้อมๆ นี่เจ้า สาวถึกนี่ส้ม” วิธีแนะนำตัวบ่งบอกถึงความอยากได้ การตัดอนาคตเพื่อนเป็นก้าวแรกของการออกตัว
“ถึกแต่อ่อนแอ บอบบาง ต้องการคนดูแลนะคะพี่ทัช” ท่าชะม้ายชายตาของส้มอาจทำให้พี่ทัชกินข้าวติดคอได้
โชคดีที่พี่มันไม่ได้กินอยู่
“กลุ่มน้องตลกดี พี่ชอบ”
“อ๊าย อย่าให้ความหวังค่ะพี่ เดซี่กลัวตกหลุมรัก ปีนขึ้นมาไม่ไหว”
“ฮ่าๆๆ แล้วนี่สนิทกับพวกเหนือเหรอ เห็นรวมกลุ่มกันตลอด”
“อ่า..พี่ทัชต้องไปถามพวกพี่เหนือครับ ผมก็ไม่รู้ว่าพี่เขาคิดว่าสนิทกับผมหรือเปล่า” ผมตอบไปตามตรง
ไอ้ผมอยากสนิทด้วยแต่พี่มันสนิทกับผมไหม ตอบแทนไม่ได้เหมือนกัน
“สนิทสิพี่ทัช สนิทมาก” รังสีความร้อนแผ่ออกมาเกินความจำเป็น พร้อมเสียงโหดนิดๆ ตามสไตล์พี่เหนือเวอร์ชั่นออกค่าย
ทำให้ผมไม่ต้องหันไปดูให้เสียเวลา
“ใจดำจริงเรา พี่ยังไม่มาไม่คิดจะไปเรียกหรือจองโต๊ะไว้ให้เลยนะ” พี่เหนือยื่นมือมากดบ่าผมไว้ทั้งสองข้าง
“พี่เหนือนั่งด้วยกันสิครับ” ผมรีบออกตัวเพราะยังมีที่นั่งเหลืออีกสองที่
“อืม” ผมนึกว่าพี่เหนือจะปฏิเสธ เพราะมองเลยไปเห็นพี่ของขวัญได้โต๊ะแล้ว พวกพี่ต่อ พี่ฝน ก็นั่งอยู่
“กูนั่งด้วย” พี่สกายโผล่มาถึงก็นั่งลงทันทีไม่ต้องรอให้ใครชวน
“พวกพี่เต้ไปไหนพี่ ทำไมพี่ทัชถึงมานั่งกับน้องๆ แค่คนเดียว” พี่สกายถามเจ้าของโต๊ะ
“มันไปขนสีที่โทรมาสั่งไว้กัน ทางร้านไม่มีรถมาส่งจนกว่าจะเย็น เลยยืมรถครูขับไปรับกันเอง”
“แล้วหนุ่มฮอตของคณะมานั่งทำไมตรงนี้ ไม่สงสารสาวๆ ที่ชะเง้อคอยกันโน่นเหรอ”
พี่ทัชพยักหน้าไปทางกลางห้อง ที่สาวๆ ของทริปนั่งกันอยู่
“โต๊ะไปตักข้าวให้พี่ที พี่หิว” พี่เหนือไม่ตอบคำถามพี่ทัช แต่ส่งสายตาดุๆ มาให้ผมแทน
“ได้ครับ” ผมรีบลุกไปจัดการให้ทันที พี่เหนือของผมน่าสงสาร ท่าทางจะหิวหนักหน้าไม่ยิ้มสักนิด
ไอ้โต๊ะต้องบริการให้เต็มที่ พี่มันจะได้เห็นเสน่ห์แม่บ้านแม่เรือนในตัวผม
“เจ้าเอาอะไรเพิ่ม?” ผมถามไอ้เจ้าที่ลุกมายืนต่อแถวกับผมด้วย
“ของคนอื่น” เสียงตอบสะบัด น้ำเสียงไม่พอใจ คงไม่ใช่ผมหรอกมั้ง
“คนอื่นน่ะใคร” เสือหลับดันไปแหย่ครับ ไอ้ผมก็ลืมตัวว่าไอ้เจ้ามันดุ
“อยากรู้จริงๆ เหรอ”
เอื๊อก กูไม่อยากรู้แล้วก็ได้ไอ้เจ้า ถามแค่นี้ทำไมต้องทำอย่างกับจะกินหัวผมด้วยวะ
“พี่สกายชอบกินผักเคียง เมื่อคืนกูเห็นโกยไปเกือบหมดจาน มึงเอาไปด้วยสิ”
“โต๊ะ!!”
เผ่นสิครับ จะรอให้มันกินหัวจริงๆ ทำไม ผมได้ข้าวพี่เหนือแล้วก็โกยแน้บ
แหมๆ ทำเป็นทำหน้าไม่พอใจ แต่ก็ยอมลุกมาตักให้เหมือนกันล่ะวะ ผมแค่เล่นตัวน้อยกว่าเท่านั้นเอง
ไม่ใช่สิผมไม่เล่นตัวเลยต่างหาก ให้ไอ้เจ้ามันเล่นไปคนเดียวเถอะ เสียเวลา
ผมกลับไปถึงโต๊ะ พี่เหนือนั่งลงข้างพี่ทัชแทนผมเรียบร้อย ผมเลยต้องย้ายไปนั่งฝั่งตรงข้ามแทน
“นี่ครับ” ผมวางจานข้าวที่ตักกับราดเสียพูนจาน เนื้อๆ เน้นๆ ผมควานหามาจนได้
“ดูแลดีอย่างนี้ พรุ่งนี้พี่ฝากท้องด้วยคนสิ” พี่ทัชแซวผมยิ้มๆ หน้าพี่แกยิ้มตลอดเวลาไม่รู้เคยทำหน้าบึ้งบ้างไหม
“ได้เลยพี่ พรุ่งนี้นั่งรอไม่ต้องตัก เดี๋ยวผมบริการเอง” รุ่นพี่ขอมาผมก็ไม่ปฏิเสธหรอกครับ โดยเฉพาะรุ่นพี่นิสัยดี
เป็นกันเองแบบนี้
เคร้ง
เสียงช้อนกระทบพื้นเรียกความสนใจของทั้งกลุ่มให้หันไปมอง
“โทษที พี่ทำช้อนตก” พี่เหนือพูดเสียงเรียบ
“เดี๋ยวผมไปเอาให้ใหม่ครับ” ผมพุ่งตัวออกไปอย่างเร็ว ไม่อยากให้พี่มันหิวนาน นี่ก็จะแดกหัวคนทั้งโต๊ะอยู่แล้ว
สองคนนี้ไม่สมควรนั่งข้างกันจริงๆ คนหนึ่งก็ยิ้มหน้าไม่ยอมหุบ อีกคนก็หน้าบึ้งตั้งแต่นั่งยังไม่ยอมยิ้ม
“มีใครว่างไปช่วยพี่ขูดสีกำแพงออกบ้าง เดี๋ยวพวกไอ้เต้กลับมาจะได้ทาได้เลย”
“ไปช่วยพี่ทัชกันไหม พวกโต๊ะเก้าอี้ทำพรุ่งนี้ก็ยังทัน” เจ้าออกความคิดเห็น
“นั่นสิ ไปๆ เดซี่ไปช่วยค่ะพี่ทัช”
“ดีเลย พี่กำลังอยากได้แรงงานเพิ่ม เดี๋ยวทานเสร็จไปด้วยกัน”
“ครับ” เฮ้อ ผมอยากให้พี่เหนือชวนผมบ้างจัง
“พี่สกาย พี่เหนือ”
เรียกเฉยๆ ไม่ได้ ต้องเข้ามาลวนลามพี่ผม โกรธครับ น้องพีทขาสั้น กับตุ๊ดเด็กวีวี่
“มีอะไรให้ช่วยไหมคะ พีททำพวกงานฝีมือไม่เก่ง พวกพี่ๆ เขาเลยไล่ให้มาถาม”
ใครไล่มา เห็นๆ ว่ามาเองแน่ๆ ผมล่ะไม่อยากพูด ไม่เนียนนะน้อง
“มี ถ้าพีทกับวีวี่ว่างก็มาช่วยพี่หน่อย”
“ได้เลยค่ะ” ฟังเสียงดีใจของสองนางที่มาใหม่แล้วผมขึ้นครับ นั่งอยู่ตั้งนานพี่เหนือไม่ชวนผมสักคำ
“พี่ทัชผมหาคนช่วยพี่ได้แล้ว พวกโต๊ะจะได้ทำงานตัวเองให้เสร็จ พีท วีวี่เดี๋ยวไปกับพี่ทัช พี่เขาอยากได้คนช่วยพอดี”
ฮ่าๆๆ เงิบไหมล่ะผมโครตสะใจ แต่แรงเตะใต้โต๊ะทำให้ผมรู้ว่ามีคนไม่พอใจอยู่อีกสองคน
เตะรัวๆ เลยครับ ทำไมต้องให้กูออกหน้าด้วยวะ
“ไปกันเยอะๆ ก็ดีครับ เสร็จแล้วค่อยมาซ่อมโต๊ะด้วยกัน”
บุญคุณต้องตอบแทน ก็พวกเพื่อนๆ มันช่วยผมมาเยอะ ตั้งแต่ตอนที่ผมเป็นได้แค่ STALKER คอยตามพี่เหนืออยู่เลย
“ก็ไปทำกันเองสิคนตั้งเยอะ พีทจะไปช่วยพี่เหนือกับพี่สกาย”
“วีวี่ด้วยค่ะ”
น่ารำคาญมาก ตบผู้หญิงจะผิดไหม ตามอะไรขนาดนั้น ไม่มีมารยาทในการตาม
stalker รุ่นพี่อย่างผมอยากจะสอนใจแทบขาด
“พี่ปีนขึ้นไปซ่อมหลังคา แน่ใจเหรอว่าอยากทำ” พี่สกายถามเหมือนขมขู่คนอยากไป
“พีทไปให้กำลังใจ คอยส่งน้ำ ส่งผ้าเช็ดเหงื่อให้ก็ได้ค่ะ”
“มีก็ดีนะสกาย ข้างบนโครตร้อน แต่ให้ผู้หญิงไปยืนตากแดดคงไม่เหมาะ ถ้าอย่างนั้นผมขอเจ้ากับโต๊ะไปนะพี่ทัช
ที่เหลือก็ไปช่วยพี่ให้หมด ใครไม่อยากไปก็ลองหางานอื่นทำดู มาที่นี่ต้องช่วยๆ กัน”
“พีทก็อยากช่วยนะคะ แต่พี่พราวเรียกแล้ว” คนอยากช่วยหายจ้อย พอไม่ได้ตามที่ต้องการก็ไม่สนใจอย่างอื่นอีก
ไม่มีการเตะใต้โต๊ะเกิดขึ้น เพราะทุกอย่างลงตัวเป๊ะ
“พี่คิดไปเองหรือเปล่าว่าเหนือหวงน้อง”
ใครจะคิดว่าอยู่ๆ พี่ทัชจะถามขึ้นมาแบบนั้น ผมหันไปมองพี่ทัชที พี่เหนือที ดีว่านั่งอยู่ข้างกันเลยไม่ต้องสะบัดคอมาก
“ผมไม่ใช่คนหวง
น้อง” พี่เหนือพูดเสียงเรียบ สบตากับพี่ทัช
“นั่นสินะพี่น่าจะรู้ ขอโทษที รีบทานรีบไปทำงานกัน”
“ครับ”
จืดสิครับ อุตส่าห์พูดเสียดิบดีว่าพี่เหนือชอบผม เป็นยังไงล่ะ โดนไปเต็มๆ กลืนข้าวแทบไม่ลงคอ
จ๋อยแดกพอๆ กับน้องพีทที่เดินหน้าคว่ำกลับไป
แล้วอย่างนี้จูบตอนเมาที่ผมคาดหวัง คืนนี้ผมยังจะได้อยู่ไหม
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ปั่นไม่จบ ครึ่งหลังลงพรุ่งนี้นะคะ
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡END [แจ้งข่าว] 27/10/16 ✿ P.131 (อ่าน 1270813 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก