ตอนที่ 18 ♥ ครึ่งหลัง“แม่งรุมกู” ผมลูบน้ำออกจากหน้า หลังจากโดนบรรดาเพื่อนรักจับทุ่มน้ำแบบไม่ให้ตั้งตัว โชคดีที่ไม่สำลักน้ำเข้าไป
“เจ้ามาซะดีๆ “ ผมเรียกคนที่จัดการง่ายหน่อย ไม่ไวเป็นลิงเหมือนอีกสองคนที่เหลือ แค้นนี้ต้องมีคนโดนชำระ
แต่ทำไมเพื่อนผมยืนกันนิ่งเลยวะ หน้าตาเจี๋ยมเจี้ยมกันเป็นแถว
“กูว่า..กูเริ่มหนาวแล้วล่ะ ขึ้นกันดีกว่า”
“เหี้ยส้ม มึงไม่ต้องแกล้งกลัวกูขนาดนั้นก็ได้ เล่นใหญ่นะมึง” ผมด่าด้วยความหมั่นไส้ ตีบทแตกมาก ทำหน้าซีดโครตเหมือน
“พี่เหนือ เสร็จหมดแล้วเหรอครับ” ผมว่าไอ้เจ้ามันไม่ได้อยากรู้คำตอบหรอกครับ มันคงแค่อยากส่งซิกให้ผมมากกว่า
แต่พวกมึงช่วยส่งกันเร็วกว่านี้หน่อยได้ไหม
สภาพผมตอนนี้เรียกว่าครบครันตามที่พี่เหนือห้ามไว้ บ๊อกเซอร์ตัวเดียวเสียวหลุดตูด ด้วยอายุของยางที่ผ่านร้อนผ่านหนาว
มาตั้งแต่ม.ปลาย กางเกงในไม่มีเพราะถอดไว้ เนื่องจากพรุ่งนี้วันสุดท้ายกลัวตอนเช้าแห้งไม่ทันเก็บกลับบ้าน
“พี่เหนือมาอาบน้ำเหรอครับ งั้นผมอาบกับพี่เหนือเลยนะ” ผมทำเป็นตีเนียนว่าลงมาเล่นน้ำอย่างเดียวอย่างที่บอกพี่เหนือไว้
“ไม่ใช่อาบเสร็จแล้วเหรอ” พี่เหนือบุ้ยใบ้หน้าไปทางขันกับสบู่ที่วางอยู่ สีเขียวแป๊ดไม่ซ้ำใครของขันใบงามไม่ต้องแก้ตัวให้
เสียเวลา ของผมแน่นอนครับ
“ผมหยิบติดมาด้วย เผื่อพี่เหนือมาทัน” ผมส่งยิ้มใสซื่อไปให้ พออยู่ในน้ำแล้ววิญญาณปลาไหลเข้าสิงครับ
แถได้ดีจนได้ยินเสียงเจ้าตบหน้าผากดังป๊าบ
“กูว่ามึงรับๆ ไปเถอะค่ะ ว่ามึงชวนพวกกูลงมาอาบน้ำ” อ้าวเหี้ยเดย์ มึงเอาตัวรอดทิ้งกูเลยนะ
“ก็มึงไม่ใช่เหรอบอกกูว่าอยากลงมาดูผู้ชายอาบน้ำ กูหวังดีเลยพามึงมาไง” วิถีคนกล้าอย่างไอ้โต๊ะ รักเพื่อนมาก
ดีเข้าตัวชั่วให้เพื่อนไป
ตลอดเวลาที่พวกผมเถียงกัน พี่เหนือกับพี่สกายเอาแต่ยืนมองนิ่งๆ แต่ต่างอารมณ์กันสุดขั้ว
พี่เหนือตาดุหน้าบึ้งมองผม พี่สกายตาพราวหน้ายิ้มมองไอ้เจ้า อยากจะให้สลับกันจริงๆ
“อย่าเพิ่งขึ้นสิ อยู่เป็นเพื่อนกันก่อน” พี่สกายถอดเสื้อยืดออก เดินลงมาทั้งกางเกงขาสั้นที่สวมอยู่ ตามมาด้วยพี่เหนือ
“มีอะไรจะแก้ตัวไหม” เสียงเย็นๆ ถามทันทีเมื่อเดินมาถึงตัว
“แก้ไม่ได้แล้วครับ เหลือบ๊อกเซอร์ตัวเดียว พี่เหนือสั่งไว้ไม่ให้แก้” ไม่รู้ควายตัวไหนสิงผม ถึงเล่นมุกจัญไรนี่ออกไป
“เชื่อด้วยเหรอ” งะ!!
“เชื่อสิครับ แต่พี่เหนือไม่เห็นต้องโมโหเลย ใครๆ ก็อาบน้ำกันตรงนี้ “ ผมเริ่มเอาความจริงเข้าสู้ หลังจากปล่อยมุกทำร้าย
ตัวเองออกไป
“คิดดูสิครับผมเป็นผู้ชายทั้งแท่ง ให้ไปอาบในห้องน้ำ ผมไมใช่เดซี่นะครับ ขืนผมไปอาบ จากไอ้โต๊ะผมได้กลายเป็นโต๊ะโตะจังแน่เลย”
“มันเกี่ยวไหม”
“งั้นมันเกี่ยวกับอะไรล่ะครับ” พี่เหนือถอนใจยาว
“เกี่ยวกับพี่หวงโต๊ะ ไม่ชอบให้ใครมอง แบบนี้เป็นเหตุผลได้ไหม”
แอทแทคมาก สายตาพิฆาตหัวใจ ไอ้โต๊ะหวั่นไหว ใจสั่นรัวๆ หน้าร้อนผ่าวไปหมด
“โธ่พี่เหนือ ผอมๆ แห้งๆ อย่างผม มีอะไรให้หวงครับ ผมสิต้องหวงพี่เหนือ หุ่นน่ากอดขนาดนี้”
อู้ย เห็นแล้วน้ำลายจะไหล ชอบมากเลยครับซิกแพคของพี่เหนือเนี่ย หุ่นละลายหัวใจมาก
“อะไรที่เป็นของพี่ พี่หวงทั้งนั้น โต๊ะเป็นของพี่หรือเปล่า”
โห ถามแบบนี้จะให้ตอบเป็นอื่นได้ยังไงล่ะครับ ผมก็รีบพยักหน้ารัวๆ สิ
“ถ้าอย่างนั้นห้ามให้ใครเห็นแบบนี้อีก นอกจากพี่คนเดียว เข้าใจไหมครับ เด็กดี”
ผมพยักหน้าไว้ก่อนเพราะเห็นพี่เหนือเริ่มอารมณ์ดี สายตาเริ่มกรุ้มกริ่มพอๆ กับพี่สกายแล้ว ถึงจะยังไม่ค่อยเข้าใจก็เถอะ
ไม่ใช่ไม่เข้าใจว่าพี่เหนือหวงนะครับ แต่ไม่เข้าใจว่าจะห่วงคนอย่างผมไปทำไม
ยืนอย่างนี้ตั้งแต่อาทิตย์ขึ้นยันอาทิตย์ตกก็ไม่มีใครอยากปล้ำหรอกครับ มีแต่จะตากแดดหน้าดำฟรีๆ มากกว่า
“อีกอย่าง” พี่เหนือยกมือลูบหัวผม สายตาดูเจ้าเล่ห์ชอบกล
“เป็นว่าที่เมียพี่ ห้ามดื้อนะรู้ไหม”
เสียงกระซิบเบาๆ ข้างหูชวนสยิว ผมขนลุกเบาๆ สีหน้าเริ่มเคลิบเคลิ้ม ถ้าไม่สะดุดกับอะไรบางอย่างเข้าเสียก่อน
เมีย!!
ผมเป็นเมียพี่เหนือ!!
แล้วพี่เหนือเป็นอะไรล่ะ!! พี่..พี่..พี่เหนือ..เป็น...
อ๊ากกกก
ผมชี้นิ้วเข้าหาตัวเอง สายตาเบิกกว้าง อ้าปากพะงาบๆ จนพี่เหนือหัวเราะออกมา
“ดีใจไหมครับคุณว่าที่ภรรยา เอาไว้กลับไปพี่จะเลื่อนขั้นให้นะ จะได้เป็นภรรยาเต็มตัวกับเขาสักที”
ไม่!!
ไม่ถูก!! ไม่ใช่!! ไอ้โต๊ะรับไม่ได้!!
มันไม่แฟร์
มันต้องผลัดกันดิ พี่มั่งผมมั่ง จะบริหารร่างกายอยู่คนเดียวได้ไง ขาโต๊ะผมก็ลีบเป็นตะเกียบแบบที่เดซี่มันแช่งเอาไว้สิครับ
ผมนึกภาพตะเกียบข้างเดียว แล้วรู้สึกสยองจนขนหัวลุก
ม่ายยยย
“มา ถูหลังให้พี่หน่อย” พี่เหนือส่งสบู่ให้ก่อนหันหลังให้ผม หน้าตาดูมีความสุขมากที่แกล้งให้ผมช็อคได้
มือผมถูหลังพี่เหนือไป หัวก็กำลังคิดแผนช่วยลูกชายตัวเอง
ขาโต๊ะลูกพ่อ ใจเย็นไว้ พ่อไม่ปล่อยให้เอ็งลีบเล็กไม่ได้ใช้งานแน่ ของอย่างนี้มันใครดีใครได้ ใครไวกว่าได้เข้าเส้นชัยก่อน
ผมมองแผ่นหลังของพี่เหนือไล่ลงไปเรื่อยๆ จนถึงกางเกงบอลที่สวมอยู่
เพราะเป้าหมายมีไว้พุ่งชน
ผมจึงล็อคเป้าไว้เรียบร้อย เร็วๆ นี้เจอกันแน่!!
“เหนือคะ พราวไม่ได้เอารถมา รบกวนเหนือไปส่งพราวกับพีทหน่อยได้ไหมคะ”
แหมๆ ผมล่ะอยากใจป้ำออกค่าแท็กซี่ให้ เท้าเพิ่งเหยียบพื้นกรุงเทพฯ ได้ไม่ถึง1 นาที ทำเป็นลืมข่าวใหญ่ที่ค่ายไปแล้ว
ผมไม่ใช่รักโปรโมทนะครับ กลับจากค่ายปุ๊บจะได้เลิกกันปั๊บ
“ขอโทษทีพราว ลองถามคนอื่นดูก่อนนะ ผมต้องไปส่งน้องๆ บอกเอาไว้แล้ว”
พี่เหนือพยักหน้าให้พี่พราวมองมาทางกลุ่มผมที่ยืนอยู่
“พี่เหนือไปส่งพี่พราวเถอะครับ เดี๋ยวพวกผมกลับกันเอง” ผมคงพูดในสิ่งที่เหลือเชื่อออกไป เพราะทุกสายตามองมา
เหมือนจะสื่อความหมายตรงกันว่าเป็นไปไม่ได้ แม้กระทั่งพี่พราวยังเห็นได้ชัดเลยว่าแปลกใจ
“โต๊ะ”
“ไม่เป็นไรครับพี่เหนือ เดี๋ยวค่อยโทรคุยกัน” ผมพูดกับพี่เหนือ แต่สายตาพยายามส่งซิกให้กับเพื่อนๆ ที่ยืนอยู่
“ใช่ๆ ค่ะ เดซี่เอารถจอดไว้ที่นี่ เดี๋ยวไปส่งทุกคนเอง พี่เหนือไปส่งพี่พราวเถอะค่ะ” เดซี่เป็นคนแรกที่รับมุกผมได้
“แต่”
“เจ้าจะแวะซื้อของด้วยครับ จะได้สะดวกไม่อยากกวนพี่เหนือให้ไปรอ”
เมื่อหลายเสียงช่วยกันยืนยัน พี่เหนือก็ได้แต่พยักหน้ารับ ส่วนอีกคนน่ะเหรอครับ หน้าบานเป็นจานข้าวหมา
ผมให้แค่หนเดียว คราวหน้าอย่าหวัง
“โต๊ะไปกันเถอะ” เจ้าคว้ากระเป๋ารีบเร่งให้ผมเดิน
“อืม ไปนะครับพี่เหนือ ถึงบ้านแล้วโทรหาผมด้วยนะครับ ไม่ดึกใช่ไหม”
“อืม” พี่เหนือหน้านิ่งมากครับ แต่ผมต้องตัดใจ รีบคว้ากระเป๋าเดินตามไอ้เจ้าไป
“อะไรยังไงคะคุณมึง ทำไมปล่อยปลาไว้กับแมวย่ะ ไม่ใช่แมวธรรมดาด้วยนะแมวหิวโซ ระวังเถอะมึง
จะแดกหมดไม่เหลือแม้แต่ก้างไว้ให้”
“เหี้ยเดซี่ กูยิ่งกลัวๆ อยู่เสือกพูด”
“อ้าว แล้วมึงปล่อยไปทำไมวะ พี่เหนือก็ดูไม่ได้เต็มใจนี่หว่า มึงห้ามคำเดียวก็ไม่ไปแล้ว เสือกไปยุส่งอีก
ตอนแรกกูนึกว่ามึงพูดตามมารยาท พอส่งสายตายิกๆ มา กูแม่งงงแดก” ส้มบ่นยาวเป็นหมีกินผึ้ง
“กลัวพี่เหนือไปส่งที่ห้องล่ะสิ” เจ้าผู้เข้าถึงหัวอกหัวใจผม เป็นคนเฉลยแทนให้
“เออ กลัว กูไม่ได้คิดนี่หว่า ว่าไปค่ายครั้งนี้จะได้ทำภารกิจพิชิตรักแถมด้วย ห้องเหิ้งไม่ได้เก็บ”
“เออ กูลืม” ส้มลืมตาโพลงเมื่อนึกได้
“ขืนปล่อยให้มาส่ง เกิดพี่เหนือขอขึ้นไปด้วยจะให้กูพูดอะไรวะ พี่มันยิ่งออกปากอยู่ว่ากูชอบไล่แปลกๆ”
“ไปค่ะ ไปห้าง ซื้อกล่องกระดาษกัน หาอะไรกินด้วย กูโหยหาอาหารขยะอย่างมาก”
“โอเค”
ผมพอใจที่เพื่อนๆ เข้าใจเหตุผลของผม แต่ความจริงผมยังมีเหตุผลอีกอย่างหนึ่ง นั่นคือ..
ผมกลัวว่าถ้าเริ่มเรื่องนั้นตั้งแต่คืนนี้ผมอาจเพลี่ยงพล้ำได้ ประสบการณ์ทางตรงผมไม่มี มีแต่ประสบการณ์ทางอ้อมกับ
ผู้หญิงนิดหน่อย ไม่แน่ใจว่าเพียงพอต่อการเปิดศึกชิงตำแหน่งหรือไม่
ดังนั้นนอกจากเก็บห้องให้เสร็จแล้ว ผมยังต้องศึกษาหาความรู้ก่อนประลองชัยอีกด้วย
แต่เห็นผมกระตือรือร้นเอาชนะแบบนี้ ไม่ใช่ว่าผมไม่ยอมเป็นเมียพี่เหนือนะครับ แต่ผมกลัวว่าเป็นแล้วพี่มันจะไม่คืนตำแหน่งน่ะสิ
ขืนเป็นแล้วต้องเป็นตลอดไปผมก็เสียเปรียบแย่ ไม่ได้หรอกครับ พ่อแม่อุตส่าห์ให้มาผมต้องใช้อย่างรู้คุณค่า
ผมส่งเพื่อนๆ ที่มาช่วยเก็บของ แต่งห้องใหม่กลับไปกันหมดแล้ว รวมทั้งไอ้เจ้าที่อยู่หอเดียวกันด้วย
ผมเก็บของสะสมใส่กล่องลายไม้ที่ซื้อมาจากห้าง ปิดทับด้วยสก็อตเทปแถบใหญ่ แต่รูปบนหัวเตียงผมทำใจเอาลงไม่ได้
จึงใช้ผ้าลายดาวปิดไว้แทน
ผมอาบน้ำจนเสร็จพี่เหนือก็ยังไม่โทรมา อะไรวะ ไหนทำท่าไม่อยากไป นี่จนผมทั้งแวะห้าง ทานข้าว เก็บห้อง
อาบน้ำจนเสร็จ ยังไม่ได้รับการติดต่อใดๆ สักช่องทาง พี่เหนือแม่งเป็นแฟนผมจริงหรือเปล่า คิดแล้วโมโห
หรือพี่พราวจะทำคะแนนกลับคืนได้สำเร็จ กินตับพี่เหนือไปแล้วไม่เหลือแม้กระทั่งก้างคืนผม
ไม่ได้!!
ความรู้สึกหวงมันเป็นแบบนี้เอง ผมไม่รอแล้ว กดโทรศัพท์ที่นั่งจ้องมาสักพัก ไปหาเบอร์ที่รออยู่ทันที
ไม่รับ!! ทำไมไม่รับสายผม
พี่เหนือกำลังนอกใจผม เศร้าสลดมากครับ คบได้ยังไม่ถึงอาทิตย์นอกใจกันเสียแล้ว แต่ผมไม่ยอมแพ้กดกลับไปอีกครั้ง
แต่คราวนี้มีเสียงเพลงดังอยู่หน้าประตูห้องผม พร้อมเสียงเคาะลงมาเบาๆ ผมจำเสียงเพลงนี้ได้ เลยรีบวิ่งไปเปิดประตูให้
“ใจร้อนจริง พี่จะถึงอยู่แล้วเลยไม่ได้กดรับ”
พี่เหนือวางโทรศัพท์กับกุญแจรถลงบนหลังตู้ใส่ของก่อนเดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนเตียงของผม
“ผมนึกว่าพี่เหนือกลับบ้านหรือคอนโดไปแล้ว” ผมตามลงไปนั่งข้างๆ
“ไม่ใช่นึกว่าพี่อยู่กับพราวเหรอ” แหม รู้ดีจริงนะครับ
“ใครจะไปคิด ที่โทรหาเพราะเป็นห่วงหรอกครับ” ตอแหลไปครับจับไม่ได้เราอย่ารับ
“มานี่สิ” พี่เหนืออ้าแขนให้ผมเข้าไปหา ผมก็ตามน้ำไปก่อน
“ได้อยู่กันสองคนเสียที” พี่เหนือพิงหัวเตียงจับผมพิงอก กอดเอวไว้หลวมๆ
“ทำไมถึงไม่ให้พี่มาส่ง บอกแล้วว่าห้ามดื้อกับพี่ ไม่เคยฟังกันเลย”
“ก็ผมกลัวพี่เหนือโดนพี่พราวว่านี่ครับ”
“เอาเถอะ พี่ไม่เชื่อแต่จะไม่ซักก็แล้วกัน”
“แปลกดีนะครับ วันก่อนโน้นเรายังเป็นแค่รุ่นพี่รุ่นน้องกันอยู่เลย ผมยังรู้สึกไม่คุ้นยังไงก็ไม่รู้”
“แล้วต้องทำยังไงถึงจะคุ้น” พี่เหนือเกลี่ยริมฝีปากลงบนขมับของผม
ชักไม่ได้การ พี่เหนือชิงลงมือก่อน ถ้าปล่อยไปแบบนี้ผมอาจจะพลาดท่าได้
ผมรีบหมุนตัวกลับไปหาพี่เหนือ ยกมือขึ้นโอบคอ ขยับหน้าเข้าชิดจนปลายจมูกสัมผัสกัน
“ขอจูบได้ไหมครับ”
“เอาสิ”
ผมบรรจงประกบปากลงไปบนปากของพี่เหนือ ค่อยๆบดเคล้ากดน้ำหนักลงไปเรื่อยๆ ก่อนเปลี่ยนมาขบเม้มริมฝีปากบน
ล่างสลับกับการดูดเบาๆ ผมค่อยๆ สอดปลายลิ้นเข้าไปหยั่งเชิง เมื่อพี่เหนือยอมเปิดปากให้แต่โดยดี ผมก็รีบส่งลิ้นร้อนเข้า
ไปไล่ต้อนเรียวลิ้นที่อยู่ภายใน
“อืม” เสียงพี่เหนือครางเบาๆ ยิ่งทำให้ผมฮีกเหิม ผมมาถูกทางแล้ว ถึงจะยังไม่มีเวลาได้ศึกษาเพิ่มอย่างที่ใจคิดก็เถอะ
“อืม”
จูบพี่เหนือมีรสชาติที่ผมบอกไม่ถูก มันรู้สึกซาบซ่านอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ไม่นุ่มนวลเหมือนตอนจูบกับผู้หญิง
มันเร่าร้อน รุนแรงและดุดัน กระตุ้นอารมณ์ให้ปั่นป่วนไปหมด
“อืม” เสียงครางเบาๆ หลุดออกมาจากคอของผม มือที่กอดรอบคอพี่เหนือเอาไว้เริ่มสั่นจนรั้งเอาไว้ไม่ได้
เดี๋ยวนะ!!
ทำไมผมถึงเมื่อยแขน
เหี้ย!!
ผมนอนเอนอยู่บนหมอน มีพี่เหนือกอดคร่อมอยู่ด้านบน
ผมลงมาอยู่ข้างล่างตั้งแต่เมื่อไหร่ ตอนไหน ยังไง
“ด..เดี๋ยว..ครับ” ผมพยายามยันหน้าอกพี่เหนืออก
“ค..คุย..กันก่อน”
“จะคุยอะไร” ริมฝีปากที่ถอนออก ไม่ยอมไปไหนไกลมันเกลี่ยอยู่แถวมุมปากของผม ทำเอาสติสตังหายหมด
“อยากคุยร..เรื่องนี้” ผมพยายามส่งสายตาอ้อนวอนไปให้ มันสำคัญจริงๆ นะ
“เรื่องนี้?”
ดูท่าพี่เหนือจะสนใจมาก ยอมขยับตัวออกจากตัวผม ลงมานอนตะแคงอยู่ด้านข้าง แต่มือยังกอดผมไว้ไม่ยอมปล่อย
“ไหนว่ามา อยากคุยอะไร”
“คือ..”
“คือ..”
โอ๊ย ผมไม่รู้จะเริ่มยังไง
“ถ้าไม่พูดพี่จะต่อนะครับ” พี่เหนือขู่ผม ซึ่งมันได้ผลครับ ผมรีบพูดจนลืมเรียบเรียงข้อความ
“ปะ..เป่ายิ้งฉุบ จับไม้สั้นไม้ยาว โอน้อยออก อะ.ไม่ใช่ๆ เอ่อ..ใบดำใบแดง”
“เดี๋ยวๆ ใจเย็นๆ อะไรของโต๊ะ พี่ไม่เข้าใจ” พี่เหนือหัวเราะขำความลนลานของผมใหญ่
“ผมว่าเราต้องมีความยุติธรรมครับ”
“แบบไหน” พี่เหนือคลายมือออกเหลือแค่กอดผมไว้หลวมๆ
“แบบ..แบบ..ผลัดกันงี้”
“ผลัดกัน? เมื่อกี้เราก็ผลัดกันจูบนะ” โธ่ พี่เหนือดูออกจะฉลาด ทำไมถึงเข้าใจอะไรยากนัก
“ไม่ใช่ครับ ผมหมายถึง..เอ่อ..ผลัดกันกายบริหารส่วนนั้นอะครับ แบบ..ผลัดกันทำอะไรแบบนั้น”
โอ๊ยโล่ง ไหนที่สุดผมก็พูดออกไปแล้ว แบบนี้สิถึงจะถูกต้อง
“หะ?!! หมายถึง? ..นี่โต๊ะพูดจริงเหรอ”
“จริงครับ ผมยังยอมพี่เหนือเลย พี่เหนือก็ต้องยอมผมมั้งสิ เราต้องไม่มีฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งลีบ”
คำนี้ฝังใจผมมากครับ ผมเป็นพ่อที่ดีต้องช่วยลูกชายจนถึงที่สุด
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ”
“โต๊ะเอ๊ย เรานี่ไม่เคยทำให้พี่ผิดหวังเลย”
“พี่เหนืออย่าหัวเราะสิครับ ผมไม่ขำนะ นี่เรื่องซีเรียส ตกลงว่ายังไงครับ”
จุ๊บ
เสียงจูบเหม่งผม
“วันนี้พี่แค่จะแวะมาดูเราเฉยๆ ว่ากลับถึงห้องเรียบร้อยดีหรือเปล่า กะจะมาจูบราตรีสวัสดิ์แล้วก็กลับ
ไม่เคยคิดจะไปไกลถึงโน่นเลยนะ อยากให้เวลาโต๊ะก่อน แต่ในเมื่อโต๊ะต้องการแบบนี้....”
พี่เหนือขยับตัวขึ้นนั่งตรงๆ
“ได้..เรามาผลัดกันกายบริหารส่วนนั้น ช่วงนี้โต๊ะมีเรียนเช้าทุกวันหรือเปล่า”
“ครับ”
“งั้นวันศุกร์ไปค้างกับพี่ที่คอนโด เดี๋ยวตอนเช้าพี่มารับที่หอ โต๊ะเตรียมเสื้อผ้าให้พร้อม เราจะไปช่วยกันกายบริหารที่ห้องพี่
ตกลงไหมครับ”
“อ่า..ครับ” ทำไมผมเสียวสันหลังวูบๆ รับรู้ได้ถึงออร่าแปลกๆ ที่ฉายออกมาจากตัวพี่เหนือ
“งั้นก็ goodnight kiss ครับผม” พี่เหนือแตะปากลงมาบนปากผมเพียงบางเบา
“ราตรีสวัสดิ์ พรุ่งนี้เจอกัน”
“ราตรีสวัสดิ์ครับ” ผมตอบพี่เหนือเหมือนละเมอ ได้แต่มองตามพี่เหนือลงจากเตียง หยิบของที่วางไว้
หันมายิ้มให้ผมและเดินออกจากห้องไป
อืมมมม
ผมไม่ได้พลาดอะไรใช่ไหมครับ ผมขอตามที่อยากได้แล้ว พี่เหนือก็ตกลงแล้ว มันก็โอเคแล้วนี่นา
ทำไมผมยังรู้สึกเสียวสันหลังวาบๆ แบบนี้ รู้สึกสังหรณ์ใจพิกล
ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา เปิดเข้าแชทไลน์
Tablelikeart: ประกาศๆ วันศุกร์นี้ตอนเย็นกูไม่ว่างไม่ต้องชวนไปไหน กูจะไปออกกำลังกายกับพี่เหนือ โปรดรับทราบโดยทั่วกัน
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ยังไม่มีเวลาตรวจทานคำผิดนะคะ ค่ำๆ มาแก้ให้ค่า ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡END [แจ้งข่าว] 27/10/16 ✿ P.131 (อ่าน 1270859 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก