ตอนที่ 28 : STALKER กับความขี้อวด“โต๊ะโต๊ะโต๊ะโต๊ะ” ตั้งแต่พี่ทัชบอกชื่นชอบในความเป็นตัวของตัวเอง ดูเหมือนเดี๋ยวนี้เดซี่จะเอาใหญ่ หวีดมันได้ทุกวัน
“อะไรของมึงคะคุณดอกเดซี่ วิ่งหน้าโร่หวีดมาแต่ไกล”
“หยุด อย่าเพิ่งกัดกู พวกมึงต้องดูนี่ก่อน” เดซี่ล้วงโทรศัพท์ออกมา กดอะไรอยู่สองสามทีก่อนยื่นให้กับส้ม
พวกผมสุมหัวลงไปดูพร้อมๆ กันด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“เหี้ย” ส้มเป็นคนแรกที่อุทานออกมา
“ทีนี้มึงว่ากูสมควรหวีดไหม” เดซี่เริ่มเรียกร้องความยุติธรรม เมื่อเห็นอาการตกตะลึงของพวกผม
“เพจแอนตี้โต๊ะกับเจ้า เอาจริงดิ ว่างกันมากเหรอวะ อย่าให้กูรู้นะกูจะตามไปกระทืบแอดมินเรียงตัวเลยคอยดู”
ส้มหงุดหงิดจนแทบเขวี้ยงโทรศัพท์เดซี่ทิ้ง ดีที่เจ้าของรู้ตัวรีบแย่งเอามายัดใส่มือผม
“คนตามเยอะด้วยนะมึง กูก็เพิ่งรู้น้องยีนส์เอามาให้ดู” คนส่งข่าวหันกลับมาลูบหัวไอ้เจ้าประหนึ่งว่ากำลังกล่อมเด็ก
“เจ้า อย่าคิดมากนะคะ พวกอิจฉาตาร้อนก็แบบนี้”
“แม่งเอ๊ย” ผมสบถออกมาดังลั่น หลังจากที่ไล่ดูย้อนหลังไปเรื่อยๆ เรียกความสนใจเพื่อนๆ ให้หันมามอง
“อยู่มหาลัยมาตั้งสองปี กูเพิ่งรู้สึกว่าตัวเองดังก็วันนี้แหละ มีคนตั้งเพจให้กูด้วย”
“เหี้ยโต๊ะ!!”
“แต่เสียอย่างเดียวถ่ายรูปกูไม่ค่อยหล่อ มึงว่ากูส่งรูปไปให้เขาดีไหมวะ”
“เจริญล่ะมึง นอกจากดูรูป มึงได้อ่านข้อความที่เขาด่ามึงกันไหม”
“อ่าน กูอ่านหนังสือออก”
“แล้วโต๊ะไม่รู้สึกอะไรเลยเหรอ” ผมมองหน้าเจ้า คนที่หน้าซีดเผือดลงไปเห็นได้ชัดมาก จนต้องลูบหัวมันเป็นการปลอบขวัญ
“รู้สึกสิ ไอ้ที่เขียนๆ กัน โต๊ะก็รู้สึกแบบนั้นแหละ พี่เหนือมาชอบได้ยังไงวะ อันนี้ก็เคยคิด หน้าตาโคตรธรรมดา อันนี้ก็จริง
เทียบพี่เหนือไม่ติดไม่คู่ควร ประโยคนี้โต๊ะยังเคยถามพี่เหนือเองเลย ไอ้คนเขียนเพจนี้ยังกับมานั่งกลางใจ โคตรเก่ง”
“โต๊ะมึง..มึงมันเกินบรรยายจริงๆ กูยอมแพ้” ส้มทำท่ายกธงขาว สีหน้ามันเกินคำบรรยายกว่าคำพูดมันอีก
“กูยังคิด แล้วคนอื่นคิดมันจะแปลกตรงไหนวะ แม่กูบอกอะไรมันทำให้ไม่สบายใจก็อย่าไปสนใจ
สนใจอะไรที่มันดีๆ กับเราดีกว่า อย่างเช่น มึงดูสิมีคนอยากรู้เรื่องกูตั้งสองพันกว่าคน นี่เพิ่งเปิดมาสองสามวันเอง
ต่อไปพวกมึงเดินกับกูกับไอ้เจ้าต้องทำใจหน่อยนะ มากับคนดังต้องลำบากนิด”
“โต๊ะ” เจ้าลากเสียงอย่างอ่อนใจ แต่เห็นชัดว่าสีหน้าดีขึ้นมาหน่อย ซึ่งดีแล้วผมไม่อยากให้มันคิดมาก
“มึงก็เหยียบไว้นะเดซี่ ไม่ต้องบอกพี่เหนือพี่สกาย” ส้มหันไปกำชับคนส่งข่าว
“เอ่อ..”
“มึงบิดไปบิดมาแปลว่าอะไรคะ มีอะไรจะสารภาพไหม”
“กู คือกู..กูส่งลิ้งค์ไปให้พี่ทัชในไลน์ แต่.แต่กูว่าพี่ทัชไม่บอกพี่เหนือพี่สกายหรอก”
“แล้วบอกยังไม่ได้คิดอะไร สายด่วนกว่าพวกกูอีกนะมึง”
“เออน่า เดี๋ยวกูพิมพ์บอกเดี๋ยวนี้แหละว่าไม่ให้บอกพวกพี่เหนือ” เดซี่รีบหยิบโทรศัพท์ออกไปจากมือผม
จิ้มพิมพ์ข้อความส่งออกไป
“พวกมึงงงง” น้ำเสียงอ่อน อ้อนสุดพลังแบบนี้ ไม่ต้องรอให้บอกก็รู้ครับ
“ไม่ทัน?”
“พี่ทัชอยู่กับพวกพี่เหนือพอดี ให้ดูไปแล้ว”
“แต่..แต่มึงไม่ต้องตกใจ พี่ทัชบอกว่าพี่เหนือไม่มีปฏิกิริยาอะไรเลย ไม่สนใจดูด้วยซ้ำ”
“สุดยอด!!” อยู่ๆ ส้มก็ร้องออกมา หน้าตาเหมือนกำลังทึ่งอะไรบางอย่างเป็นอย่างมาก
“มึงก็รีแอคชั่นเวอร์ไปไหมคะ นิสัยพี่เหนือก็รู้ๆ กันอยู่ มึงจะแปลกใจทำไม”
“กูไม่ได้แปลกใจที่พี่เหนือไม่สนใจ แต่กูเพิ่งรู้สึกว่าโต๊ะกับพี่เหนือมีส่วนคล้ายกันมากกว่าที่กูคิด โต๊ะเป็นคนไม่คิดมาก
พี่เหนือเป็นคนขี้รำคาญ มิน่าถึงอยู่ด้วยกันได้”
“จริง ว่าแต่มึงจะไม่ทำอะไรเหรอวะ กูคันมือยิกๆ อยากตบคน” เดซี่เกามือให้ดูเพื่อยืนยันว่าคันจริงๆ
“กูว่าพี่น้องนรกแน่ๆ อีพี่พราวกับอีน้องพีท”
“ช่างมันเถอะ อย่าไปสนใจเลย” เจ้ารีบห้ามก่อนที่จะมีใครผุดไอเดียแปลกประหลาดออกมา
Rrrrrrrrrrrrr
“พี่สกาย” เจ้าของโทรศัพท์หยิบออกมาดู
“เจ้าไปคุยเถอะ คงรู้เรื่องแล้วเป็นห่วง” ผมไล่เจ้าให้เดินออกไปคุย ไม่ควรให้คุยตรงนี้ครับ เพราะมีแต่คนอยากฟัง
รวมทั้งผมด้วย ไม่ดีไม่ดี
“เลว”
“อะไรอีกเดซี่” ผมเห็นเดซี่จ้องอยู่หน้าจอโทรศัพท์ วันนี้สงสัยจะเป็นสังคมก้มหน้ากันทั้งกลุ่ม
“เพจมันเพิ่งอัพรูปใหม่ มาเป็นอัลบั้มเลย รูปพี่เหนือกับอดีตกิ๊กทั้งหลาย”
“ไหนกูดูหน่อย” ผมเอื้อมมือไปขอโทรศัพท์จากเดซี่ ก่อนเลื่อนดูบ้าง
“เหอะ”
“อะไรมึง”
“กูถ่ายสวยกว่านี้แถมกูมีรูปพี่เหนือกับกิ๊กมากกว่านี้อีก ดีกว่าทุกรูป” ก็ผมตามแอบถ่ายพี่เหนือมาจะเป็นปี
งานบอล งานกีฬา งานคณะ เดินเล่น ตอนรับส่ง เจอที่ไหนผมก็ถ่ายหมด มีเก็บไว้เป็นกระตัก
“กูเปิดเพจแข่งยังได้เลยนะ”
“เออดีวะ คงอยากเอารูปลงให้มึงกระอัก มึงเสือกเคยเห็นมาหมดแล้ว มีรูปมากกว่าด้วย ถ้าคนทำเพจมันรู้ คงน้ำตาเป็น
สายเลือด”
“แล้วพี่เหนือไม่ติดต่อมาเลยเหรอโต๊ะ”
“มีแต่ส่งไลน์มาบอกว่าวันนี้ให้ไปดูซ้อมบอลที่สนามด้วย”
“งั้นกูไปด้วย ไปกันให้หมดนี้แหละ ใครแอบถ่ายรูปมึงกับเจ้ากูจะดักตบให้หมด” เดซี่ทำหน้าตามุ่งมั่น ผมว่าถ้าวันนี้
ไม่ได้ตบใครสักคนมันคงไม่มีความสุขครับ
“เดี๋ยวนะ” ส้มดักคอขึ้นมาด้วยความสงสัย
“ถ้าเขาแอบมึงจะรู้ได้ยังไง”
“ทำไมกูจะไม่รู้ กูซุ่มเป็นเพื่อนโต๊ะมันมาขนาดไหนแล้ว ต้องแอบอยู่ซอกไหนมุมไหนหลืบไหนกูรู้หมด”
เอ่อ เดซี่ มึงไม่ต้องประจานกูขนาดนี้ก็ได้
“ดี เดี๋ยวกูจะไลน์บอกให้เพื่อนหญิงพลังหญิงกูช่วยกันสืบด้วย มันต้องมีคนรู้สิน่าว่าใครเป็นคนตั้งเพจ”
“ไม่เอา อย่าไปยุ่งเลย” เจ้ายังยืนยันคำเดิม แต่ผมเฉยๆ ครับ ไม่ห้าม
เพื่อนอยากทำอะไรก็ตามใจ ฝั่งโน้นยังเล่นสนุกได้ เพื่อนผมเล่นมั้งจะเป็นไรไป ต้องรู้จักเผื่อแผ่สิ สนุกด้วยกัน
“เจ้าอยู่เฉยๆ เรื่องนี้พวกกูจัดการเอง” ดูท่างานนี้ยังไงส้มมันก็ไม่ยอมครับ มันรักของมัน หมายถึงพวกผมนะ
“แต่กูสงสัยอย่างนึง” เดซี่มองพวกผมตาปริบๆ
“สงสัยอะไร”
“ทำไมถึงไม่แอนตี้กูกันวะ”
“มึงอยากมีส่วนร่วมด้วยว่างั้น ไม่ยากเลยค่ะคุณเดซี่ มึงก็ตอบรับเป็นแฟนพี่ทัชออกนอกหน้านอกตาสิคะ กูว่ามึงโดน
แอนตี้แรงกว่าไอ้สองตัวนี้แน่ แรงตามความแรดที่มึงแสดงออกไว้นั่นแหล่ะ”
“งั้นกูตอบวันนี้เลยดีไหม” ท่ายักคิ้วหลิ่วตาใจกล้าเบอร์หนึ่ง ไม่สามารถหลอกพวกผมได้
“มึงอยากตกลงแต่ป๊อด เลยคิดจะเอาพวกกูมาเป็นข้ออ้าง กูรู้ทัน” ผมต้องประกาศความฉลาดออกไปให้โลกรู้
“มึงก็โง่มาตั้งหลายเรื่อง โง่อีกเรื่องไม่ได้เหรอวะ ปล่อยๆ ให้เพื่อนมันมีผัวเป็นตัวเป็นตนบ้าง”
“นี่กูทำเพื่อมึงเลยนะส้ม มึงอยากโสดอยู่คนเดียวเหรอ”
“ไม่มีปัญหา กูเคยเป็นดาวดวงเดียวในหมู่พวกมึง กูจะโสดคนเดียวในหมู่พวกมึงอีกอย่างจะเป็นไรไป
I don’t care เว้ย”
“ส้มเก่ง” เจ้าชูนิ้วโป้งสองมือให้เพื่อน แต่ก็จริงครับ มันมั่นคงแข็งแรงที่สุดในกลุ่มแล้ว
“กูแม่งเหมือนผัวพวกมึงเลยว่ะ ต้องคอยปกป้องดูแลเมียๆ ทั้งสาม”
“เหี้ยส้ม มึงก็คิดได้” พวกผมพากันหัวเราะ จนลืมไปแล้วว่าเราพูดถึงเรื่องอะไรกันอยู่
เวลาอยู่กับเพื่อน มันให้ความรู้สึกดีแบบนี้เสมอ สนุก สบายใจ ปลอดโปร่ง และมีความสุขมาก
“พี่เหนือเล่นฟุตบอลด้วยเหรอวะ กูนึกว่าชอบแค่บาส”
“พี่กูเก่งกีฬาทุกอย่าง มึงต้องเห็นเวลาพี่เหนือไปตีเทนนิสคุณชายมาก”
“เมื่อไหร่มึงจะเลิกอวดผัว”
“เมื่อผัวมึงน่าอวดกว่าผัวกู”
ปกติผมไม่ค่อยชอบพูดคำว่าผัวๆ เมียๆ มันกระดากปาก ผมมักเรียกแค่แฟนผมว่ามันฟังดูเข้าท่ากว่า
แต่ถ้าจะตอบโต้เพื่อนให้ได้ถึงใจก็ต้องเล่นไปกับมันด้วย
“กูรู้แล้วว่ามึงมีผัวให้อวดกันหยุดได้หรือยัง” เมื่อผัวตัวจริงออกมาห้าม เมียๆ ก็ต้องยอมเงียบเสียงแต่โดยดี
“โต๊ะ พี่เหนือเรียก” เจ้าสะกิดผมให้มองไปข้างสนาม
“พี่เหนือให้ไปนั่งด้วยกัน” ผมบอกเพื่อนๆ เมื่อพี่เหนือกวักมือและชี้ไปยังที่นั่งข้างสนาม
“ไปได้เหรอวะ”
“ได้มั้งไม่งั้นจะเรียกทำไม นี่แค่ซ้อมๆไม่ได้แข่งจริงเสียหน่อย”
“งั้นไปเถอะ” ส้มดันหลังผมให้ออกเดินนำหน้าเป็นคนแรก ฝ่าด่านสายตาที่มองมา สงสัยผมจะดังจริงๆ อย่างที่โม้เอาไว้
“พวกผมไปนั่งรวมกับคนดูตรงโน้นก็ได้นะครับพี่เหนือ” ผมรีบออกตัวเพราะตรงนี้มีแต่คนที่ลงแข่งกับพวกที่มาดูแลน้ำท่า
“นั่งเถอะ” พี่เหนือกดบ่าผมให้ลงนั่ง ผมไม่ได้ถามแต่ความจริงก็อดแปลกใจไม่ได้เพราะไม่ได้นัดกันไว้แบบนี้
“ไงเจ้า ไม่เป็นไรใช่ไหม สกายมันเอาแต่เป็นห่วง”
“ไม่เป็นไรครับ” ไอ้เจ้าเขินหน้าแดง หันไปมองแฟนตัวเองตาขวาง
“ก็พี่เป็นห่วง” คำแก้ตัวอ่อยๆ ฟังแล้วรู้สึกได้ถึงความใส่ใจที่มีให้กัน
“ลงสนามได้แล้ว” เสียงเรียกทำให้การสนทนาหยุดชะงัก พวกผมก็เลิกคุยกันหันไปให้ความสนใจเกมในสนาม
เกมการแข่งขันดำเนินไปจนถึงพักครึ่ง พวกผมเสียงแหบเสียงแห้ง ตะโกนเชียร์กันมันมาก
“เช็ดให้หน่อย”
“ครับ?”
“เช็ดให้พี่หน่อย” พี่เหนือส่งผ้าขนหนูมาให้ แถมลงมานั่งคุกเข่าอยู่ด้านหน้าเก้าอี้ เอ่อ..ที่จริงต้องเรียกว่า
ตรงกลางหว่างขาผม
ผมยื่นมือไปรับผ้า ยกขึ้นซับเหงื่อจากหน้าออกให้ มือไม้แอบสั่นเล็กๆ ไม่ได้เขินพี่เหนือนะครับ แต่เขินสายตาที่คนอื่นมองมา
“เช็ดผมด้วย”
“ครับครับ” คนสั่งก็สั่งจริง แถมทำหน้าเคลิ้มอย่างกับผมทำอย่างอื่นให้ คนทำก็อายไปสิ
“สวีทเกินไปแล้วโว้ยเหนือ” พี่ที่นั่งพักอยู่ตะโกนแซวกันเสียงขรม
“หยุดทำไม”
“ผมอาย” ผมตอบไปตามความจริง จ้องกันขนาดนี้ถึงเป็นผู้ชายก็อายเป็นครับ
“ไม่เห็นมีอะไรต้องอาย แฟนจะดูแลกันใครจะทำไม” พี่เหนือจับมือผมที่ถือผ้าขนหนูไปวางแปะไว้บนหัวเหมือนเดิม
“เดี๋ยวเช็ดอกให้ด้วยนะ”
“อันนั้นก็เกินไปครับ” ผมเช็ดเหงื่อออกจนผมเปียกน้อยลง ใช้มือสางเข้าไปเบาๆ เพื่อจัดทรงให้
“เกินไปตรงไหน” พี่เหนือขยับตัวออก ถอดเสื้อบอลออกทางศีรษะ เสียงกรี๊ดของสาวๆ ที่นั่งดูอยู่ดังขึ้นทันที
ทำให้ผมอดคิดไปถึงสมัยตามถ่ายรูปพี่เหนือไม่ได้ ถ้าเป็นเหมือนแต่ก่อน ตอนนี้ผมคงกำลังกดชัตเตอร์รัวๆ
“เร็ว เดี๋ยวจะหมดเวลาพักแล้ว”
“อายทำไมคะ เช็ดๆ ไปค่ะมึง ไม่กล้าเดี๋ยวกูอาสาเช็ดให้” เดซี่ทำท่าจะเข้ามาแย่งผ้าขนหนูออกจากมือผม
“เออๆ กูเช็ดเอง” ผมแตะผ้าลงไปบนอกหนา ค่อยๆ เช็ดไล่ไปทั่วๆ จนแห้ง
“ขอบคุณครับ” มือใหญ่ยกขึ้นจับหัวผมโยกไปมา
“นั่งดูไปก่อนนะ เดี๋ยวพี่มา”
“ครับ”
ผมมองพี่เหนือวิ่งลงไปในสนาม ไม่คิดว่าจะลุกขึ้นมาชื่นชมหุ่นผู้ชาย แต่มาวันนี้ละสายตาไม่ได้จริงๆ
“กรี๊ดดด โอ๊ยกูสะใจ”
“อะไรวะ” ความอยากรู้อยากเห็นมีมากกว่า เสียงกรี๊ดของเดซี่ทำให้ผมลืมพี่เหนือไปได้ชั่วคราว
“มีคนเอารูปสวีทมึงไปโพสต์ไว้หน้าวอลล์เพจแอนตี้ รูปดีงามมากค่า”
ผมรีบคว้าโทรศัพท์มาดู ภาพผมกำลังเช็ดผมให้พี่เหนือ แล้วพี่เหนือเงยหน้าขึ้นมาส่งยิ้มให้ เป็นภาพที่ดูละมุนละไม
จนผมไม่อยากจะเชื่อว่าเป็นรูปของตัวเอง
“อีแอดมินเพจมันคงไม่ยอมลงรูปดีๆ ของมึงหรอก ดีนะมีคนเอาไปโพสต์ ไหนกดดูสิใครเป็นคนทำ ว่างๆ กูจะซื้อ
ขนมไปให้”
“น้องยีนส์!!” พวกผมรีบหันซ้ายหันขวามองหากันใหญ่ โน้นยืนส่งยิ้มมาให้อยู่โน้น เดซี่รีบยกนิ้วโป้งส่งให้
น้องยีนส์ก็ก้มหัวรับ
“เด็กกูๆ” เดซี่หันมาพยักเพยิดด้วยความภาคภูมิใจ
“เอ๊ะ รูปเจ้าก็มีนี่ สวยเชียว” ต้องนับถือน้องยีนส์มากครับ อัพขึ้นแต่ละรูปหวานน้ำตาลเรียกพี่
“แต่แบบนี้มันเหมือนเปิดศึกกันเลยนะ”
“ไม่เหมือนหรอก” ผมรู้ว่าไอ้เจ้าคิดอะไรอยู่ มันคงไม่ค่อยอยากมีปัญหากับใคร
“แค่ว่างก็เล่นด้วย ไม่ว่างก็ปล่อยเจ้าของเพจมันเล่นไป คิดให้เป็นเรื่องสนุกมันก็สนุก”
“เจ้า” ผมหันไปจ้องหน้าเพื่อน
“กูน่ะรักพี่เหนือมากกว่าไอ้เจ้าของเพจที่ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเป็นใคร แล้วมึงล่ะรักใครมากกว่ากัน”
“ถามไม่เข้าท่า” เจ้าอุบอิบตอบ พูดเรื่องว่ารักพี่สกายเมื่อไหร่หน้าแดงเมื่อนั้น
“ใช่ไหมล่ะไม่เข้าท่าสักนิด”
“อืม” เจ้ายิ้มให้ผม แค่นี้ก็พอแล้ว
“ทำไมรีบออกมาล่ะครับ” ผมถามคนที่นั่งลงข้างๆ
“ให้คนอื่นได้ซ้อมบ้าง”
“เฮ้ย!!” จะไม่ให้ตกใจได้ยังไง อยู่ๆ มารวบตัวผมให้เข้าไปนั่งพิงอก
“เหงื่อ”
“รังเกียจ?” น้ำเสียงขี้งอนมาอีก จะมีใครรู้ไหมว่าผู้ชายเท่ห์ๆ คนนี้ขี้งอนมากแค่ไหน
“เปล่าครับ แต่นั่งแบบนี้พี่เหนือจะไม่สบายตัวนะครับ นั่งโล่งๆ ให้ลมโกรกสักหน่อยดีกว่าไหม”
“ไม่” เอาเถอะครับ ใครจะไปขัดใจคุณชายได้ ดูๆ แล้วก็ไม่ถึงกับน่าเกลียด ก็เหมือนคนนั่งชิดๆ กัน
“พี่เหนือ”
“ครับ”
ผมถอยหน้าออกห่างหน้าที่คอยตามมาคลอเคลียอยู่ใกล้ๆ
“ผมรู้จักพี่เหนือดีพอใช้นะครับ”
“หือ?”
ผมถอนใจเฮือกใหญ่ ก่อนพูดต่อ
“ตั้งใจใช่ไหมครับ”
“ตั้งใจอะไร?” หน้ายิ้มๆ ฉายแววเจ้าเล่ห์อย่างเห็นได้ชัด
“ก็ที่ทำอยู่นี่ ตั้งใจใช่ไหมครับ”
“ใช่ กับโต๊ะตั้งใจหมด ทำอะไรก็ตั้งใจ” เสียงหวามๆ ทำเอาผมเผลอหน้าแดง ชอบชวนเขวไปเรื่องอื่นอยู่เรื่อย
“อย่านอกเรื่องสิครับ ผมหมายถึงตอนนี้ คิดจะทำอะไรครับ”
“ตอนนี้?”
“ครับ”
“กำลังอ้อนแฟน”
อ๊ากกกก ไอ้พี่เหนือ ดูทำหน้าทำตาเข้า ผมอยากจะบ้าตาย
“อย่ามาร้ายนะครับ”
“ไม่ชอบเหรอ” โว้ย ต้องยิ้มกริ่มยื่นหน้าเข้ามาชิดขนาดนี้ทำมายยยยย
“ชอบครับ” แม่สอนว่าถ้าไม่จำเป็นอย่าโกหกครับ
“ฮ่าๆ งั้นก็ดีแล้วนี่”
“ดีก็ดีครับ”
ผมถอนใจยาว นั่งให้พี่เหนือมันลูบหัวลูบหางดูบอลไปเพลินๆ
คุณชายท่านดูอารมณ์ดีมากครับ ดูเหมือนผู้ชมมากขึ้นเท่าไหร่ ท่านก็สนุกมากขึ้นเท่านั้น
มีแก่ใจเอื้อเฟื้อเสิร์ฟฉากหวานๆ ให้ได้กรี๊ด ได้ด่ากันเต็มที่
นี่คือวิธีตอบกลับฉบับพี่เหนือ
อย่านึกว่าผมรู้ไม่ทันนะครับ ผมบอกพี่เหนือแล้วว่าผมรู้จักพี่เหนือดี
ดีมากกว่าที่พี่เหนือคิดอีก ฮึ่ม!!!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡END [แจ้งข่าว] 27/10/16 ✿ P.131 (อ่าน 1272454 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก