ตอนที่ 31: STALKER กับเซอร์ไพรส์สุดพิเศษ“พี่เหนือถ้าจะเซอร์ไพรส์ผม ไม่เอาดอกไม้นะครับ”
“หือ? ทำไมถึงคิดว่าพี่จะเซอร์ไพรส์”
“ผมบอกไว้ก่อน เห็นพี่สกายซื้อดอกไม้ช่อเบ้อเร่อให้เจ้า เลยคิดได้ว่าควรแจ้งความจำนงไว้ก่อน”
“ไม่ชอบดอกไม้เหรอ”
“ก็สวยดีครับ แต่ผมว่าอะไรที่มีประโยชน์น่าจะดีกว่าอย่างน้อยของกินก็ได้”
พี่เหนือกดปุ่มหยุดเกมที่เล่นอยู่ หันมายิ้มแปลกๆ ให้ผม
“หนึ่ง สกายให้ดอกไม้เจ้า เพราะทิวอดีตเพื่อนรักมันส่งมาให้ก่อน” ผมพยักหน้ารับ เหตุผลนี้ผมรู้ครับ
สอง” พี่เหนือชูนิ้วประกอบคำพูด
“พี่ไม่ใช่คนที่ชอบทำเซอร์ไพรส์ มันเสียเวลา”
“สาม” ผมเป็นคนขึ้นหัวข้อต่อไปให้
“ไม่มีสาม”
“มีครับ” ผมยื่นมือไปจับนิ้วพี่เหนือชูเพิ่มขึ้นอีกนิ้ว
“สาม แต่เพราะพี่เหนือรักผมมากพี่เหนือเลยจะทำให้” ผมยิ้มกว้างกะว่าต้องดูน่ารักน่าชังแน่ๆ
“กล้าพูด ไปเอาความมั่นใจมาจากไหนฮะเรา”
“เอามาจากพี่เหนือ พี่เหนือบอกว่ารักผม ผมเชื่อคนง่าย”
“ฮ่าๆๆ“ สงสัยความน่ารักผมจะเข้าตาพี่เหนืออย่างจัง ถึงกับทนไม่ไหวต้องจับผมฟัดหัว จนผมยุ่งไปหมด
“ไม่เคยทำให้พี่ผิดหวังจริงๆ"
“อะไรครับ”
“ความคิดของโต๊ะ” พี่เหนือเอนตัวลงพิงหมอน ดึงผมเข้ามากอดไว้หลวมๆ
“อ๋อ ตกลงรักแค่ความคิดผม”
“รักหมด รักสมองบ๊องๆ นี่” พี่เหนือจิ้มนิ้วลงมาบนหัวผม
“รักตัวผอมๆ เหมือนเด็กเอธิโอเปีย” พี่เหนือแกล้งรัดเอวผมให้รู้ว่าแขนตัวเองโอบได้มิดรอบ
“รักหน้าเนิร์ดๆ เหมือนเด็กเอ๋อ” ดีที่คราวนี้พี่เหนือก้มลงมาหอมแก้มผมแทน ไม่ได้ใช้นิ้วจิ้มจึ๊กๆ ให้นึกไปถึงอย่างอื่น
“รักปากที่พูดอะไรตรงๆ คิดยังไงพูดอย่างนั้น” พี่เหนือกดปากลงมา ใช้เวลายาวนานกว่าจุดอื่น
“พี่เหนือครับ”
“ครับผม” ปากได้รูปยังคลอเคลียหยอกล้ออยู่กับปากผม จนต้องใช้มือดันออก จะได้พูดได้สะดวก
“ผมว่าพี่เหนือต้องหลงผมมากแน่ๆ” หลังจากคิดวิเคราะห์อย่างดี ผมว่ามันคงเป็นอย่างอื่นไม่ได้
“หลง?”
“ครับ" ผมพยักหน้าแรงๆ กลัวไม่ได้รับความเชื่อถือ
พี่เหนือคิดดูสิ หน้าเอ๋อๆ ผอมเหมือนเด็กเอธิโอเปีย สมองบ๊อง ปากเสีย ถ้าไม่หลงขนาดหนักนี่รักไม่ลงเลยนะครับ”
ผมส่งยิ้มซื่อๆ ไปให้ เมื่อพี่เหนือทำหน้าประหลาดแบบที่ผมอธิบายไม่ถูก
“หึหึ....ฮ่าๆๆ” หลังจากนั้นเสียงหัวเราะแบบเอาเป็นเอาตายก็เริ่มขึ้น
“ไอ้เด็กล้น” วิธีหยุดหัวเราะของพี่เหนือพิเศษมาก นั่นคือใช้การลวนลามผมเป็นตัวเบรคอารมณ์ ซึ่งน่าจะได้ผลดี
เพราะเสียงหัวเราะเปลี่ยนเป็นเสียงแหบๆ ชวนสยิวแทน
“โกรธพี่หรือเปล่า พี่พูดเพราะเอ็นดูอย่าเก็บไปคิดมาก ถ้าไม่ชอบก็บอก พี่จะไม่พูดอีก”
“พูดได้ครับ จริงทั้งนั้นผมไม่ถือ”
“แต่ทั้งหมดพอรวมกันเป็นโต๊ะแล้ว มันพิเศษที่สุด”
“พี่เหนือก็พิเศษที่สุดสำหรับผมครับ”
“ไหน ลองไล่ให้พี่ฟังบ้าง” พี่เหนือยกมือกอดอก ผมมองตั้งแต่เส้นผมลงไปจนถึงปลายเท้า
“สมองฉลาด แต่คนฉลาดมีเยอะไม่แปลก” ผมเริ่มไล่ตามลำดับเดียวกับพี่เหนือ
“หุ่น อืม..หุ่นดีมาก แต่อีกแหล่ะครับ นักกีฬามีเยอะแยะ หาดูได้ถมเถ” ผมทำเป็นส่ายหน้าให้รู้ว่ายังไม่เจอจุดถูกใจ
“หน้า ยอมรับว่าหล่อครับ แต่มหาลัยเรามีเดือนมาหลายสิบปี บล็อกนี้เห็นจนเบื่อ”
“ปาก ก็....”
อุ๊บ!!
คนหน้าค่อยๆ บึ้ง โถมใส่ผมอย่างกับกำลังเล่นรักบี้
“ปากนี่ จะทำให้ดูว่าพี่พิเศษขนาดไหน”
“เดี๋ยว เดี๋ยว ผม..ผมกำลังจะชมแล้วคร้าบบบ”
แต่ดูเหมือนว่าจะไม่ทัน ผมหมดโอกาสพูด ไปยั่วต่อมโมโหคนหล่อเข้า สงสัยคืนนี้จะยาว
ห้องพักเช่าเอาไว้เก็บของแท้ๆ เลย
“บอกเลิกเช่าห้องไปอยู่ที่คอนโดพี่เถอะ” พี่เหนือเอกเขนกอยู่บนเตียงเล็กๆ ในห้องไร้แอร์ของผม
“ไม่เอาครับ เดี๋ยวเกิดเลิกกันผมหาที่พักไม่ได้ ราคานี้หายากด้วย”
“โต๊ะ!!”
พี่เหนือเป็นโรคจิตอยู่อย่างนึงครับ พูดคำว่าเลิกไม่ได้เลย ถ้าอารมณ์ดีอยู่จะโกรธขึ้นมาทันที ไอ้ผมไม่ได้คิดอะไร
เลยเผลอตัวพูดให้คุณชายท่านโมโหเป็นประจำ
“ขอโทษครับ แต่ผมไปๆ มาๆ ดีกว่า พี่เหนือจะได้กลับบ้านบ้าง”
ความจริง ผมย้ายไปที่คอนโดพี่เหนือไม่ได้หรอกครับ มีของที่ผมไม่สามารถย้ายไปด้วยได้
นอกจากต้องเก็บกลับบ้านต่างจังหวัดก่อน ซึ่งผมยังไม่ได้ไป ถ้าให้เลือกทิ้งบอกเลยครับว่าไม่มีทาง
“เกี่ยวอะไรกับพี่กลับบ้าน พี่กลับโต๊ะก็อยู่ที่คอนโดได้”
“ผมไม่ชอบอยู่คนเดียว”
“อยู่นี่ก็คนเดียว หรือมีคนมานอนด้วย” คุณชายหรี่ตาท่าทางเอาเรื่อง จนต้องรีบตอบกลัวจะโดนลงโทษอีก
“ข้าวเจ้าอยู่ พี่เหนือลืมแล้วเหรอครับ”
“ไม่ได้ลืม แต่อีกหน่อยข้าวเจ้าก็ต้องไปอยู่คอนโดสกาย”
“ฮ่าๆ ผมว่าอีกนานครับ ข้าวเจ้ามันอายหุ่น พี่เหนือจุ๊จุ๊ไว้นะครับ ห้ามบอกพี่สกาย”
“นี่สกายมันยัง...”
“ครับ อย่าบอกว่าผมบอกนะ ไอ้เจ้าเชือดผมตายแน่”
“งั้นมีแต่พี่ใช่ไหมที่ได้กิน” สายตากรุ่มกริ่มที่มองมา ดูก็รู้ว่าพี่เหนืออยากให้ผมเขิน แต่มีเหรอมันจะเกิดขึ้นกับผม
“ไม่ใช่ครับ ผมต่างหากที่ได้กิน อุปกรณ์ก็ของผม พี่เหนือเสร็จผมต่างหากไม่รู้ตัวเหรอครับ”
ฮ่าๆ ต้องเจอแบบนี้ครับ แรกๆ มันก็มีอายกันบ้าง แต่เดี๋ยวนี้ถ้าอยู่กันสองคนผมก็พอพูดถึงได้สบาย
“ครับคุณสามี”
แหม เขาเรียกว่าทันกันใช่ไหมครับ ความผิดพลาดทางความคิดผมนี่เอามาแซวใหญ่ โธ่ให้ผมเก็บเกี่ยววิทยายุทธ
แอบลอกเลียนกระบวนท่าอีกสักพักเถอะ รับรองว่าพี่เหนือจะกลายเป็นน้องเหนือทันที
“ตกลงจะยอมย้ายไหม” หลังจากพากันออกทะเลไปไกล คุณชายท่านก็ยังวกกลับเข้าเรื่องได้เหมือนเดิม
“ทุกวันนี้ก็เหมือนผมอยู่โน้นอยู่แล้วนะครับ พี่เหนือจะบ่นทำไม ค่าเช่าก็ไม่ได้ออกสักหน่อยแม่ผมจ่ายต่างหาก”
“พี่ไม่ได้สนเรื่องค่าเช่า” พี่เหนือโหมดเอาแต่ใจมาแล้ว เป็นผู้ชายที่เอาแต่ใจที่สุด ไม่ได้ดั่งใจต้องหน้าหงิกหน้างอ
“งั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรนี่ครับ”
“.............”
“พี่เหนือ”
“ไม่ย้ายก็ตามใจ”
“เดี๋ยวสิครับ คุยกันให้รู้เรื่องก่อน”
“เวลาโต๊ะทำงานส่งอาจารย์ ต้องกลับมาสิงอยู่ที่นี่ มาทีสี่ห้าวัน”
“แล้ว?”
“ไม่รู้ก็ช่างมัน”
“โธ่พี่เหนือครับ ผมทำงานกันโต้รุ่ง บางทีก็ต้องจับกลุ่มทำ ถ้าเป็นที่คอนโดผมเกรงใจพี่เหนือ”
“พี่เคยบอกไหมว่าไม่ให้ทำ”
“ก็แม่ผมสอนมาดี ผมมีความคิดครับ”
“แม่ไม่ได้สอนเรื่องเป็นภรรยาที่ดีน่ะสิ ถึงทำไม่เป็น”
“................”
อ้าปากค้างสิครับ คุณชายพูดออกมาได้หน้าตาเฉย แม่ผมจะไปสอนเรื่องนั้นได้ไงเล่า
“กลับบ้านไปครั้งหน้าอย่าลืมขอให้แม่สอนด้วยนะ ว่าภรรยาที่ดีต้องเอาใจสามียังไง”
“คร้าบ คร้าบ ผมจะกลับไปให้แม่สอน” ผมส่งยิ้มเจ้าเล่ห์ไปให้พี่เหนือ
ว่า....ทำยังไงสามีถึงจะอยู่ในโอวาท”
“อยากรู้ไม่ต้องให้แม่สอน มา พี่จะสอนให้” ท่ากวักมือเรียก ช่างไม่น่าไว้ใจเป็นอย่างมาก นาทีนี้ต้องรีบหาทางเอาตัวรอด
ไม่ใช่อะไรครับ ผนังห้องมันบาง ^^
“ผมเตรียมหนังสือที่ต้องใช้เสร็จแล้วแต่เหนียวตัว ขออาบน้ำไปเลยดีกว่าครับ พี่เหนือรอแป๊บนะ”
ผมวิ่งจู๊ดเข้าห้องน้ำ ทันแค่หยิบเสื้อยืดไปได้หนึ่งตัว ดีที่ในห้องน้ำมีผ้าขนหนูผืนใหญ่วางพาดอยู่แล้ว
“โต๊ะ”
“ครับ”
“....ผ้า.....ทำให้นะ”
ผมล้างผมอยู่ จะปิดน้ำก็กลัวแชมพูเข้าตา ได้ยินอะไรกระท่อนกระแท่นเกี่ยวกับเก็บผ้า คงหมายถึงเสื้อนักศึกษาผม
“ครับ ขอบคุณครับ”
ผมใช้เวลาอาบน้ำเกือบสิบห้านาที ปกตินานกว่านี้แต่ไม่อยากให้พี่เหนือรอ ผมใส่เสื้อยืดด้านล่างพันผ้าขนหนูเอาไว้
สงสัยอยู่แอร์ห้องพี่เหนือจนชิน อาบน้ำออกมาแบบนี้เจอห้องพัดลม ร้อนเอาเรื่องเหมือนกัน
“รู้งี้ผมกลับไปอาบที่คอนโดก็ดีหรอกครับ ออกมาแล้วไม่สบายตัวเลย”
“โต๊ะ”
“ครับ” ผมสาละวนอยู่กับการเปิดตู้ หากางเกงบอลมาใส่ เสร็จแล้วก็เงยหน้ามองคนเรียก
“นี่อะไร”
พี่เหนือยืนอยู่ข้างเตียง มือชี้ไปยังผนังเหนือเตียงผม ที่ควรมีผ้ารูปดาวปิดอยู่ แต่ตอนนี้เหลือแค่ประติมากรรมฝาผนัง
ที่รักยิ่งของผม ภาพพี่เหนือมากมายถูกติดไว้อย่างดีเต็มพื้นที่
( ° △ °|||)︴
“ขอบผ้ามันหลุดลงมาพี่คิดจะซ่อมให้”
“ครับ” ผมตอบรับเหมือนคนละเมอ ในหัวขาวโพลน หน้าซีดเผือด
“โต๊ะ”
“........”
“.........”
“โต๊ะ”
“เซอร์ไพรส์!!”“ชอบไหมครับ ผมแอบมาทำให้พี่เหนือ ไม่น่ามาเห็นก่อนเลย”
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
-แถม-"พี่ต่อ"
"ว่าไงส้ม"
"มาเป็นเมียส้มเถอะ"
“เมื่อกี้พูดว่าอะไรนะ!!”
“ไม่มีอะไรค่ะ ช่างมันๆ ว่าแต่พี่ต่อยังไม่มีแฟนใช่ไหมคะ”
“ยัง”
“นั่นไง”
"เดี๋ยวนะส้ม พี่มีอะไรต้องกังวลไหม"
"ไม่มีค่ะ สบายใจได้"
(¬_¬)
....................................................................................
edit** - ลืมๆ สำหรับคนที่ถามถึงตอนท้ายของเมื่อวาน ไม่มีอะไรนะคะ พี่สกายเก็บค่าดอกไม้นิดหน่อย แค่พอปากเจ่อๆ ^^
- มาสั้นๆ เพราะตอนต่อไปมันจะยาว ขอเวลาเขียนสองวันน้า ลงอีกทีวันพฤหัสฯ ค่า ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡END [แจ้งข่าว] 27/10/16 ✿ P.131 (อ่าน 1270300 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก