ตอนที่ 33 :สองเด้ง [เด้งที่ 2 ]-ข้าวเจ้า-
“พี่เหนือครับ ผมรู้ว่ากำลังซีเรียสกันอยู่ ขอโทษที่เข้ามาขัดจังหวะ” ผมกลืนน้ำลายลงคอ หน้าพี่เหนือดุมาก
ท่าทางสถานการณ์จะแย่กว่าที่ผมคิด
“ไม่เป็นไร”
“คือ..ผม..”
“ผมอยากให้พี่เหนือดูนี่” ผมยื่นกล่องในมือให้พี่เหนือ โต๊ะมองมาหน้าตาแปลกใจเพราะไม่เคยเห็นมาก่อน
แล้วที่สำคัญคงสงสัยว่าผมจะเอาของมาให้พี่เหนือดูตอนนี้ทำไม
แต่เชื่อเถอะโต๊ะ มันจะดีเอง
“มันคืออะไรข้าวเจ้า” พี่เหนือรับไปแล้ว แต่ยังไม่ได้เปิดออกดู
“พี่เหนือเปิดก่อนเถอะครับ แล้วผมจะเล่าให้ฟัง”
ผมเห็นพี่สกายเดินไปหยุดยืนข้างพี่เหนือ คงสงสัยอยู่ไม่น้อยเพราะตอนที่ผมตัดสินใจเปิดตู้ ล้วงกล่องใบนี้ออกมา
จากด้านในสุด พี่สกายถามผมว่ามันคืออะไร แต่ผมไม่ยอมตอบ บอกเพียงว่าเดี๋ยวค่อยไปเปิดดูพร้อมกัน
“นี่มัน?” พี่เหนือเงยหน้าจากกล่องขึ้นมามองหน้าผม ก่อนส่งกล่องให้พี่สกาย
“ครับ อย่างที่พี่เหนือเห็น ผมเองก็เก็บเหมือนกัน อาจไม่ได้มากมายเหมือนโต๊ะ แต่ความรู้สึกชอบมันทำให้
เราอยากเก็บของที่มีความทรงจำเกี่ยวกับคนที่เราชอบเอาไว้ ผมไม่รู้ว่าพี่เหนือเคยแอบชอบใครมาก่อนไหม
สำหรับคนที่ได้แต่มอง การได้เห็นของพวกนี้มันทำให้รู้สึกเหมือนได้ใกล้ชิดเขามากขึ้น แต่มันไม่ได้หมายถึง
เราเป็นโรคจิตนะครับ และผมกล้ายืนยันว่าโต๊ะไม่ได้เป็น โต๊ะมันแค่เพ้อเพราะมันชอบพี่เหนือมากแค่นั้นเอง”
ผมยืนหอบ เมื่อพูดออกไปยาวเป็นรถไฟ เรียกว่าพูดจนไม่ได้หายใจ เนื่องจากกลัวใครจะขัดจังหวะเสียก่อน
“เจ้า” พี่เหนือมองหน้าผมแล้วยิ้มออกมา
“ครับ”
“พี่กับโต๊ะไม่ได้ทะเลาะกัน ไม่ได้โกรธกัน ยังรักกันเหมือนเดิม”
“ใช่ๆ” โต๊ะเข้ามากอดไหล่ผม
“อ้าว!!”
“จริง สบายใจได้ ว่าแต่นี่มันอะไร ทำไมโต๊ะไม่รู้เรื่อง ตั้งแต่เมื่อไหร่ ยังไง ตอนไหน”
“.........”
“ยุ่ง” ผมหน้าแดง รู้สึกอายสายตาสองคู่ที่มองมา เว้นแต่คนตาเยิ้มหน้าบาน ที่ยังไม่เลิกค้นของในกล่องออกมาดู
“เจ้า”
“เงียบไปเลยโต๊ะ นี่เจ้ามาช่วยนะ” ผมดุเพื่อน กดด้วยสายตาไม่ให้โต๊ะพูดอะไรต่อ
“คร้าบ ขอบคุณนะ รักข้าวเจ้าที่สุดเลย”
“ไม่ใช่รักพี่ที่สุดเหรอ หลักฐานเพียบขนาดนี้ ทำไมกลายเป็นรักเจ้าที่สุดล่ะ”
“โห พี่เหนือ นี่มันเพื่อนครับ เพื่อนรักไม่ใช่รักเพื่อน”
ฟังจากเสียงแซวกันไปมา ผมเชื่อทันทีว่าคู่นี้ไม่ได้มีปัญหากัน
แต่..
ดูเหมือนผมได้สร้างปัญหาให้ตัวเองไปเรียบร้อยแล้ว
โต๊ะนะโต๊ะ ปล่อยให้ใจหายใจคว่ำนั่งไม่ติด จนคิดทำอะไรประหลาดๆ แบบนี้ขึ้นมา
แล้วดูเพื่อนตอนนี้สิ หน้าบาน มีความสุขแถมหันกลับมาเล่นงานกันเองอีก จำเอาไว้ ทีหลังจะไม่ยุ่งอีกแล้ว
“ถ้าโอเคกันแล้วงั้นขอตัว ไปกันครับ”
“แต่.แต่ผมยังมีเรื่องอยากคุยกับโต๊ะอยู่เลย” ผมกอดเอวโต๊ะหมับไม่ยอมให้เดินหนีไปไหน
“ใช่ไหมโต๊ะ” ผมจ้องตาเพื่อนเขม็ง ถ้าไม่ช่วยกันวันนี้มีเลิกคบ
“อ่า..ใช่ครับ ใช่” ดีที่โต๊ะรับสัญญาณจากผมได้
“แต่พี่ยังคุยกับโต๊ะไม่จบเลย” ผมไม่เคยได้ยินเสียงพี่เหนือโหมดอ้อนๆ แบบนี้มาก่อน เคยแต่ได้ฟังจากโต๊ะเล่า
ยังคิดว่าสงสัยจะพูดเกินจริง พอมาได้ยินเองถึงเข้าใจว่าทำไมโต๊ะถึงยอมแพ้ทุกที
“เอ๋?”
“ใช่ไหมครับโต๊ะ”
“เอ่อ..ใช่ครับ ใช่”
“งั้นเราอย่าอยู่เป็นก้างเลย ไปนะเหนือ โต๊ะ”
“อืม”
คราวนี้คนพูดไม่ถามความคิดเห็นผม พูดเองเออเอง เสร็จแล้วก็เข้ามาโอบบ่าลากผมออกห่างจากโต๊ะ
“เดี๋ยวๆ”
“ไม่เดี๋ยวแล้ว เขามีเรื่องจะคุยกันไม่ได้ยินเหรอครับ”
“ขอบใจนะเจ้า” คู่นี่สมเป็นเพื่อนกันจริงๆ คนนึงลากผม อีกคนรีบไปเปิดประตูให้ แถมพูดขอบคุณที่เหมือนกับไล่ผม
ทางอ้อมมากกว่า ส่วนไอ้เพื่อนตัวดีก็เอาแต่ยืนมองมาตาปริบๆ ไม่ได้คิดจะช่วยเหลือกันเลย
“ปล่อยครับ” ผมสะบัดตัวออก เมื่อประตูห้องโต๊ะปิดลงเรียบร้อย
“กลับได้แล้วครับ วันนี้เรื่องเยอะผมปวดหัวอยากอาบน้ำพักผ่อน” ผมไล่คนตัวโตกลับ ทำหน้าบึ้งๆ เข้าไว้จะได้ไม่กล้าขัดใจ
“แต่เรามีเรื่องต้องคุยกันครับข้าวเจ้า”
“ไม่มีครับ”
“แล้วเรื่องนี้ล่ะ” พี่สกายชูกล่องมาตรงหน้าผม ผมรีบเอื้อมมือไปคว้าแต่ได้แค่อากาศเพราะคนสูงกว่ายกมือหนี
“ของผม เอาคืนมาเลย”
“อยากได้คืนก็ต้องคุยกันก่อน”
“งั้นพี่สกายเอาไปเถอะครับ ผมไม่อยากได้แล้ว”
“พูดจริง?”
“ครับ”
“โอเค งั้นพี่กลับนะครับ กล่องนี้ให้แล้วให้เลยพี่ไม่คืนนะ”
“ครับ”
“ฝันดีครับ”
“ฝันดีครับ”
“เดี๋ยวครับ” ผมรีบเรียกพี่สกายไว้ ช่วงขาเสียเปรียบมาก กว่าผมจะวิ่งลงมาถึง พี่สกายก็อยู่ที่รถแล้ว
“คุยก็ได้ครับ ผม.ผมขอกล่องคืนด้วย”
“ช้า”
“อะไรนะครับ”
“ลงมาช้า พี่นึกว่าจะไม่ยอมมาเอาแล้ว”
“คนเจ้าเล่ห์” ผมบ่นอุบ รู้อย่างนี้น่าจะปล่อยให้ยืนรอไปเลย ให้ยุงกัดเสียให้เข็ด
“ข้าวเจ้า”
“ครับ”
“กลับคอนโดกับพี่นะครับ”
“หือ? คุยที่นี่ก็ได้ครับ”
“นะครับ ที่นี่มันร้อน”
“งั้นคุยพรุ่งนี้ ขอกล่องผมคืนด้วยครับ”
“ไปด้วยกันเถอะ ถ้าข้าวเจ้าห่วงเรื่องนั้นพี่สัญญาว่าจะไม่กวนใจ”
“แน่นะครับ”
“ครับผม” คนตอบชูสามนิ้ว ซึ่งไม่ได้มีความหมายกับผมเลย
ผมยืนลังเล นี่เป็นครั้งแรกที่ผมจะไปค้างคอนโดพี่สกาย ถามว่ารู้สึกอย่างไร มันตื่นเต้น กล้าๆ กลัวๆ
“ไปกันครับ” พี่สกายเดินมาดันหลังผมให้เดินไปที่ประตูรถ
“เดี๋ยวครับ ผมยังไม่ได้บอกว่าจะไป”
“บอกแล้ว” คนพูดเปิดประตูดันผมเข้าไปนั่งแล้วปิดให้เสร็จสรรพ ก่อนรีบวิ่งไปขึ้นรถฝั่งคนขับ
สตาร์ทรถได้ก็ออกตัวอย่างรวดเร็ว
“พี่สกายผมต้องเก็บของก่อนครับ เสื้อผ้าอะไรก็ไม่มี”
“เดี๋ยวพี่ใส่เครื่องซักให้คืนนี้ รับรองพรุ่งนี้มีใส่แน่นอนครับ”
“ผมไม่มีชุดนอน เอ่อไม่มีข้างในด้วย”
“ชุดนอนใส่ของพี่ได้” พี่สกายเหลือบตามามองผมอย่างพิจารณา
“ข้างในก็น่าจะได้เพราะพี่ตัวใหญ่ ไซด์น่าจะพอกับเจ้า”
“คะ..ใครเขาใส่ข้างในของคนอื่น” ผมโวยวายหน้าแดง ในหัวแว้บภาพตัวเองเอากางเกงในพี่สกายมาใส่ บ้าไปแล้ว!!
“ใส่ได้ พี่ไม่ถือ” คนตอบตอบหน้าตาย ถ้าไม่ติดว่ากำลังขับรถมันน่าฟาดให้หลุดเก๊ก
“ผมถือ”
“งั้นไม่ต้องใส่ กลางคืนใครเขารัดน้องชายเอาไว้ ต้องปล่อยออกมาให้ได้หายใจหายคอบ้าง”
“เปลี่ยนเรื่องพูดเถอะครับ” ผมเสไปมองนอกหน้าต่าง ไม่อยากจะยุ่งกับคนเจ้าเล่ห์ ทำใจยอมรับแล้วว่ายังไงคืนนี้ก็คง
ต้องไปค้างที่โน้น
“ข้าวเจ้า”
ผมเช็ดผมเดินตรงไปหาคนที่นั่งรออยู่บนโซฟา พอมาถึงผมก็ขออาบน้ำเลยเพราะต้องการพื้นที่ส่วนตัวให้ได้หายใจหายคอก่อน
“ของพวกนี้” บนโต๊ะเต็มไปด้วยของที่มาจากในกล่อง ผมรีบโกยเข้าไปเก็บไว้เหมือนเดิม
“เป็นแฟนกัน เก็บไว้ก็ไม่เห็นแปลกนี่ครับ” ผมแอบเขินเพราะเป็นครั้งแรกที่พูดคำว่าแฟนออกมา
“พี่ก็ไม่ได้ว่าแปลกครับ แต่..” พี่สกายแย่งกล่องไปจากมือผม หยิบของออกมาสองสามชิ้น
“พวกนี้มันตั้งแต่ตอนที่เราจีบกันใช่ไหมครับ”
“ไหนครับ จำผิดหรือเปล่า”
“ข้าวเจ้าชอบพี่ตั้งแต่ตอนนั้นใช่ไหมครับ ทำไมไม่บอกกันบ้างเลย”
“เปล่าครับไม่ใช่” ผมไม่ได้โกหก ผมชอบพี่สกายตั้งแต่ก่อนหน้านั้นแล้ว ตั้งแต่ตามโต๊ะไปแอบดูพี่เหนือบ่อยๆ
เพียงแต่ผมไม่ได้เก็บของพี่สกายแบบโต๊ะ จึงไม่มีหลักฐานมัดตัวผม
“ไม่ใช่แล้วทำไมถึงเก็บไว้ครับ” คนถามรุกจะเอาคำตอบให้ได้ ขยับเข้ามาใกล้แถมก้มหน้ามาเกือบชิด จนผมต้องผงะออก
“ยุ่ง”
“หึหึ” คนเจ้าเล่ห์อยู่แล้วพอหัวเราะอยู่ในลำคอแบบนี้ยิ่งดูเจ้าเล่ห์อีกเป็นร้อยเท่า
“หัวเราะอะไรครับ”
“รู้ไหมว่าโต๊ะเคยนินทาข้าวเจ้าไว้ว่ายังไง”
“ว่ายังไงครับ”
“ถ้าเมื่อไหร่ที่ข้าวเจ้าบอกว่ายุ่ง แปลว่าเรื่องนั้นคือเรื่องจริง”
“จับคนแอบรักได้อีกคนนึงแล้ว”
ดีที่เสียงพูดนั้นทุ้มต่ำอ่อนโยน กับอ้อมแขนที่โอบกอดเข้ามา มันทำให้ผมรู้สึกเขินอายมากกว่ารู้สึกเสียหน้าที่ถูกจับได้
“ไม่รู้จริง”
“งั้นข้าวเจ้าก็บอกพี่มาสิว่าความจริงข้าวเจ้ารักพี่ตั้งแต่เมื่อไหร่” ปลายจมูกโด่งแตะลงมาบนแก้มแผ่วเบา
“ไหนบอกให้พี่ชื่นใจบ้างสิครับ” จมูกปากที่คลอเคลียไล้ไปทั่วแก้ม หน้าผาก ตา ทำเอาสติผมกระเจิดกระเจง
เคลิ้มเหมือน
โดนมนต์สะกดถามอะไรมาก็ตอบหมด
“นานแล้ว”
“นานแค่ไหนครับ”
“ตั้งแต่ตามไปดูพี่เหนือกับโต๊ะบ่อยๆ อ๊ะ..” ผมเผลอหลุดเสียงออกมา เมื่อใบหน้าคมฝังเข้ามาที่ซอกคอ
“พี่สกาย อย่า อื้อ อย่าซนสิครับ”
“ไม่ได้ซนครับ ถ้าซนต้องแบบนี้ต่างหาก” มือใหญ่สอดเข้ามาใต้เสื้อยืด ไล้วนไปทั่วแผ่นอก
“อ๊ะ..” ผมรีบตะครุบข้อมือนั้นไว้
“ไหน..ไหนว่าจะไม่กวนใจผมเรื่องนี้ไงครับ” ผมรีบทวงคำสัญญา
“หือ? พี่กวนใจอยู่เหรอครับ”
“ชะ..” ผมอยากพูดว่าใช่ครับ แต่ปากหลุดได้แค่เสียงสั้นๆ ก่อนจะถูกประกบปากแนบชิด พี่สกายกดจูบลงมาเบาๆ
ก่อนค่อยๆ บดเคล้าดูดดึง ขบเม้มไปทั่ว มือที่ลูบไล้อยู่บนหน้าอกเคลื่อนเข้าไปหยอกล้อกับยอดอกเม็ดเล็ก
คลึงเคล้นไปมาระหว่างสองข้าง ทำเอาสติผมกระเจิงไปหมดเมื่อถูกจู่โจมจากหลายด้านพร้อมกัน
“หือ?” ผมมองตามไปแบบงงๆ เห็นเสื้อตัวเองปลิวไปตกที่พื้น
“อ้า..” สมองยังไม่ทันประมวลผลกับภาพที่เห็น อกที่ตอนนี้เปลือยเปล่าก็ถูกโจมตีทันที ปากร้อนครอบลงบนยอดอก
สีแดงเข้ม ลิ้นดุนดันรัวเร็วจนต้องแอ่นอกตาม ผมไม่รู้เลยว่าตัวเองนอนลงกับโซฟาตั้งแต่เมื่อไหร่ ทุกอย่างมันเบลอไปหมด
จู่ๆ ความเสียวซ่านที่หน้าอกก็หายไป ผมปรือตาขึ้นมอง พี่สกายย้ายไปยืนอยู่ข้างเตียงก่อนช้อนตัวผมขึ้นอุ้ม
“ผมหนัก” ผมรีบร้องบอก
“ชู่ว” เสียงปรามเบาๆ พร้อมปากร้อนที่แนบซ้ำลงมา ทำให้ลืมเลือนว่ากำลังจะไปที่ไหน
หลังผมสัมผัสกับผ้าปูที่นอนเนื้อนุ่ม ก่อนถูกทาบทับลงมาด้วยร่างสูงใหญ่ที่ตอนนี้ไม่เหลือเสื้อผ้าติดตัวสักชิ้น
ผมคิดจะเอ่ยปากทักท้วง แต่ไม่ทันเมื่อพี่สกายแนบริมฝีปากลงมาบดเบียดรุกเร้า ก่อนใช้ลิ้นแตะแยกริมฝีปากผมออกจากกัน
ปลายลิ้นร้อนสอดเข้ามาควานหาความหวานไปทั่วโพรงปาก ก่อนตวัดหยอกล้อกับลิ้นเล็กๆ ของผม เกี่ยวกระหวัดกันไปมา
“อืม” เสียงครางต่ำบ่งบองถึงความพอใจ
มือหนาเลื่อนลูบไล้ไปตามอกเอว กว่าผมจะรู้ตัวกางเกงนอนก็ถูกดึงหลุดออกจากปลายเท้า
ความเย็นที่วูบเข้ามาทำให้กลับมามีสติ ผมรีบเอามือปิดส่วนกลางลำตัวเอาไว้ ตาพยายามมองหาผ้าห่ม
แต่ไม่ทันคนที่ย้อนกลับขึ้นมาทาบทับ
"อ๊ะ.." ผมร้องออกมาเมื่อโดนปากได้รูปซุกไซ้ไปทั่วลำคอ ก่อนใช้ฟันขบเม้มลงมาเบาๆ ริมฝีปากหนาเคลื่อนลงเรื่อยๆ
จนมาหยุดที่ยอดอกสีสวย ลิ้นร้อนตวัดไล้ส่วนปลายยอดและผละออก ทำให้ผมเผลอแอ่นตัวตามขึ้นไป
"อื้อ"
"หึหึ" ดูเหมือนคนทำจะถูกใจ ก่อนกลับลงมาใหม่อีกครั้ง ครั้งนี้ครอบครองทั้งหมดเข้าไปในปาก ดูดเม้มสลับกับเลียไล้
มือช่วยบดบี้ตุ่มไตอีกข้าง จนผมบิดตัวเร่าๆ ข้างในเหมือนจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ปวดมวนในช่องท้องไปหมด
“พี่กวนใจหรือเปล่า”
“.......”
“อ๊ะ” เมื่อผมไม่ยอมตอบ จึงโดนทำโทษโดยการกัดเบาๆ ที่ยอดอก
“ว่าไงครับ พี่กวนใจหรือเปล่า”
“อื้อ” ผมครางแทนการพูดเพื่อบอกว่าใช่
“จริงเหรอครับ”
“อ้า” ผมร้องเสียงหลง เมื่อมือใหญ่เข้ากอบกุมลูกรักของผม นิ้วโป้งไล้ไปมาบนปลายยอด ก่อนรูดขึ้นลงช้าๆ แต่หนักหน่วง
“อ้า..อ้า”
“ว่าไงครับ พี่กวนใจหรือเปล่า”
“อื้อ”
“ถ้าอย่างนั้นพี่หยุดนะ”
อยู่ๆ ผมก็รู้สึกตัวโล่ง ทั้งมือ ทั้งปากของคนตัวโตหายไปจากตัวผมทั้งหมด
“พี่สกาย” ผมเผลอร้องเรียกเจ้าของมือเหมือนโหยหามันเต็มที
“ถ้าอย่างนั้นก็พูดสิครับ”
“พูด..พูดอะไร”
“พูดว่าพี่กวนใจข้าวเจ้าหรือเปล่า”
ผมกลืนน้ำลายลงคอ อยากจะตอบว่าใช่ แต่ส่วนที่ขยายจนเต็มที่ปวดร้าวเกินกว่าจะต่อต้าน
“ไม่ ไม่กวน”
“เด็กดี”
มือใหญ่ลูบลงมาบนผมอย่างอ่อนโยน สายตาที่มองมาบ่งบอกถึงความรักใคร่ ผมมองดวงตาคู่นั้นอย่างหลงใหล
“เจ้าสวยมากครับ”
“อ๊ะ!! อย่ามอง” ผมรีบหมุนตัวนอนคว่ำ ซ่อนรูปร่างที่ไม่น่ามองเอาไว้
“อย่าหนี” คนแรงเยอะกว่าจับผมพลิกกลับขึ้นมาจนได้ ผมพยายามเอามือปิด แต่เพราะมันเปลือยเปล่าไปทั้งตัวจึงปิด
ได้แค่บางส่วน
“พี่สกายอย่ามองครับ ผมอ้วน มันไม่น่าดู”
“ตรงไหน” พี่สกายสอดมือเข้ามาในแขนผม ก่อนใช้แรงง้างแขนผมจนหลุดออก
“ตรงนี้เหรอครับ” พี่สกายจูบกลางอกผม
“หรือตรงนี้” ปากร้อนกดลงบนพุงกลมๆ
“หรือตรงนี้” ต้นขาที่ผมมักซ่อนเอาไว้ในกางเกงเพราะคิดว่ามันใหญ่ ถูกทั้งจมูกและปากจู่โจมไปทั่ว
“ทั้งขาว ทั้งเนียนนุ่ม ทั้งหอมแบบนี้ ไม่น่าดูตรงไหน” พี่สกายย้อนกลับมาถามชิดปาก
“จำไว้นะครับ ข้าวเจ้าน่ามองสำหรับพี่เสมอไม่ว่าจะเป็นส่วนไหน”
“แม้แต่ส่วนนี้”
“อ๊ะ” ผมรู้สึกถึงความแข็งขึงที่ถูกจับเบียดชิดกัน ความร้อนผ่าวแผ่ซ่านไปทั่วทั้งตัว เมื่อพี่สกายเริ่มขยับมือขึ้นลงช้าๆ
ส่งผลให้สองแท่งร้อนเสียดสีกันไปมา
“อ้า...อ้า” ผมคว้าคอพี่สกายลงมากอด จับจิกปลายผมเพื่อบรรเทาความเสียวซ่าน หน้าเงยแหงนไปข้างหลัง
มือใหญ่เริ่มเร่งความเร็วและความหนักหน่วง ผมได้แต่บิดตัวไปมา อยากให้เร็วขึ้นอีกแต่อายเกินกว่าจะพูด
ดูเหมือนว่าคนทำจะรู้เช่นกัน เพราะเพียงครู่เดียวจังหวะก็เปลี่ยนเป็นรัวเร็ว และเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่ง
“อ้า” ผมกระตุกวูบ ของเหลวสีขาวพุ่งออกมาเต็มหน้าท้อง
“อ้า..อ้า” เสียงของผมเริ่มแผ่วลงตามร่างกายที่ค่อยๆ สงบลง
"อย่าครับ!!" ผมขยับตัวหนีด้วยความตกใจเมื่อมีนิ้วที่เปียกชุ่มถูไถอยู่ที่ช่องทางด้านหลัง
"ชู่ว" พี่สกายจูบลงบนริมฝีปากของผม ค่อยๆ ดูดเม้มยั่วเย้า จนตัวผมผ่อนคลาย
"เชื่อใจพี่นะครับ"
"ครับ"
"อ๊ะ พี่สกาย" ร่างสูงสอดนิ้วเข้าไปจนมิด ผมสะดุ้งเฮือก ทำให้ร่างกายเกิดการตอดรัดรุนแรง
"อย่างเกร็งครับ" นิ้วยาวถูกแช่ทิ้งไว้ในช่องทาง พี่สกายหันกลับมาครอบริมฝีปากลงบนยอดอก ไล้ลิ้นวนไปรอบๆ ตุ่มไต
ก่อนเลียที่ปลายยอด ดูดเม้มจนเกิดเสียงสลับไปมาระหว่างสองข้าง
ขาของผมค่อยๆ กางออก นิ้วที่สอดใส่เริ่มกวาดไปรอบๆ พร้อมกับชักเข้าออกช้าๆ
"เจ็บไหมครับ"
ผมส่ายหน้าจนผมกระจาย มันเสียวจนรู้สึกวูบวาบไปทั้งตัว
"อ๊ะ" ผมเด้งหลังแอ่นจากพื้น เมื่อนิ้วของพี่สกายสะกิดเข้ากับอะไรบางอย่าง
"ตรงนี้เหรอครับ" นิ้วยาวสะกิดซ้ำถี่ๆ ที่เดิม จนผมรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังจะปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง
"พี่สกายผม ผมไม่ไหวแล้ว" ผมไม่รู้ว่าอยากบอกอะไร รู้แต่ว่าร่างกายกำลังต้องการการปลดปล่อย
"เจ็บนิดนะครับ" พี่สกายยกสะโพกผมลอยขึ้น ผมมองตรงไปก่อนจะรีบหลบเมื่อสายตาปะทะเข้ากับพี่ชายคนโตของพี่สกาย
"ผม..อ่า เจ็บ ผมเจ็บ" ผมร้องเมื่อพี่สกายสอดแท่งร้อนเข้ามา ผมรับรู้ได้ถึงความตึงแน่น ราวกับมันกำลังจะฉีกขาด
ริมฝีปากได้รูปประกบเข้าหาปากผมอย่างรวดเร็ว จูบคราวนี้มีแต่ความร้อนแรง รุกไล่จนผมหายใจแทบไม่ทัน
ทุกอย่างดูแปลกใหม่และน่าตื่นเต้นไปหมด
"อ๊า" ผมร้องเสียงดังเมื่อแท่งร้อนถูกกดเข้าไปเต็มความยาว ขาที่อ้ากว้างสั่นระริก
"เจ้า ข้าวเจ้า" เสียงร้องเรียกและครางของพี่สกาย ทำให้ผมรู้สึกดีขึ้นมา
"ทำไมถึงคับแน่นแบบนี้ อย่าเพิ่งตอดครับพี่จะไม่ไหวแล้ว"
"ผม..ผมไม่รู้" ผมไม่รู้จริงๆว่าต้องทำยังไง ผมไม่เคยยุ่งกับตรงนั้น
พี่สกายเอื้อมมือมาลูบไล้ไปทั่วหน้าขา ก่อนจับมือผมให้กำรอบน้องชายตัวเอง ค่อยๆเลื่อนมือขึ้นลงช้าๆ บังคับให้มือผมขยับตามไปด้วย
"อื้อ"
"ดีขึ้นไหมครับ" ผมพยักหน้าแต่ไม่กล้าลืมตาขึ้นมอง มือยังทำหน้าที่ของตัวเองต่อไปถึงแม้ว่ามือใหญ่จะถอนออกไปแล้ว
พี่สกายค่อยๆ ขยับตัวช้าๆ เพื่อให้ผมทำความคุ้นเคยกับความใหญ่โตที่คับแน่นอยู่
"ซี๊ดด"
“อ้า”
"อ้า"
ผมกัดปากตัวเองพยายามกลั้นเสียงคราง
จังหวะสอดใส่เริ่มจากเนิบๆ ช้า ๆ ก่อนจะเปลี่ยนเป็นสลับระหว่างช้าเร็วไปมา ร่างสูงถอนแก่นกายออกจนเกือบสุด
ก่อนกระแทกกลับเข้ามาใหม่ ทำเอาผมร้องลั่น มันเจ็บมากแต่ก็เสียวมาก จนต้องชักมือตัวเองให้เร็วขึ้น
ขาผมถูกจับขึ้นเกี่ยวสะโพกหนา พี่สกายยืดตัวขึ้นเต็มความสูง ก่อนจะเร่งความเร็ว เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังอย่างต่อเนื่อง
ผมครางลั่น ไม่สนแล้วว่าเสียงจะดังแค่ไหน ข้างในมันปั่นป่วนไปหมด
"จะ..จะถึงแล้ว"
"ไปพร้อมกันนะครับ"
ร่างสูงใหญ่โน้มเข้ามาจูบแลกลิ้น ในขณะที่ท่อนล่างยังเคลื่อนไหวหนักหน่วง มือผมขยับสอดรับกับการกระแทก
ช่องทางด้านหลังตอดรัดแท่งร้อนถี่ยิบ
"อ้า อ้า อ่าห์...."
ผมปลดปล่อยออกมาเป็นครั้งที่สอง พี่สกายรีบเร่งจังหวะตาม โหมแรงกระแทกซ้ำๆ ไม่หยุด
"อ่า เจ้า ข้าวเจ้า" เสียงเรียกพร้อมกับความร้อนที่ฉีดพุ่งเข้าสู่ด้านใน ร่างกายเกร็งกระตุกสองสามครั้งก่อนจะสงบลง
ผมนอนหอบหายใจด้วยความเหนื่อยอ่อน ร่างสูงล้มตัวลงมานอนข้างๆ ดึงผมเข้าไปกอดไว้กับอก จูบลงบนกระหม่อม
“พี่รักข้าวเจ้า” ริมฝีปากหนาจูบซับไปทั่วหน้า ก่อนจะบดเบียดเสพความหวานกับปากอิ่มและลิ้นเล็กๆ ของผม
“ไม่ต้องพูดเลย ทำผมเจ็บไปทั้งตัว” ผมก้มหน้างุด อยากโกรธอยากงอน
และไม่อยากยอมรับว่ามีความสุขมาก
“พี่ก็ปวด” ผมหันไปมองอย่างหมั่นไส้ อย่างพี่สกายจะปวดอะไรล่ะครับ
“ปวดหลังเพราะอุ้มเจ้าสาว”
“โอ๊ะ!!”
“โอ๊ยยย”
“ช่วยด้วยคร้าบผมถูกเมียรังแก”
มันน่าจะฟาดให้หลังหักไปเลยจริงๆ เล่นใหญ่มากผมฟาดลงไปนิดเดียวเอง
“หนักก็ไม่ต้องมาอุ้ม ไม่ต้องมายุ่ง” ผมขยับออกห่าง เจ็บก็เจ็บยังต้องมาออกแรงอีก
“โธ่โธ่ เมียอย่างอนสิครับ ผัวอุ้มไหวอยู่แล้ว อุ้มทั้งวันเลยยังได้”
“พี่สกาย!!”
“โอ๊ะ!! ข้าวเจ้าไม่เล่น ไม่เล่นครับ ผัวกลัวแล้ว เอ๊ย!! พี่กลัวแล้ว”
“อย่านะครับคนดี เดี๋ยวมันสูญพันธุ์ไม่มีใช้นะ” ตาอ้อนๆ ที่มองมาไม่ได้ช่วยให้หายโมโหได้
ผมแกล้งเงื้อมือที่ขึ้นสูง มองให้รู้ว่าเล็งอะไรอยู่ คนเล่นใหญ่ทำเป็นหงอ ยกมือขึ้นกุมน้องชายที่อยู่ใต้ผ้าห่มเอาไว้
“พูดอีกทีผมฟาดเละแน่” ผมคาดโทษก่อนจะลดมือลง
“อ๊ะ!!” ผมปลิวเข้าหาอ้อมแขนที่ยื่นมาคว้าไปกอด แรงเยอะชะมัด
“ด..เดี๋ยวครับ ไม่เอาแล้ว” ผมรีบร้องห้ามเมื่อมือที่กอดอยู่เริ่มไต่เป็นปลาหมึก
“ชู่ว ไม่ได้ครับ พี่ต้องรีบใช้ให้คุ้ม”
“เดี๋ยวมันจะเละไปเสียก่อน”
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
**ไม่ได้พาไปเที่ยวคอนโดพี่เหนือนะคะ พาไปเที่ยวคอนโดพี่สกายแทน 5555
**ใครอยากรู้ว่าพี่เหนือรู้สึกยังไงกันแน่กับงานศิลปะและของสะสมของโต๊ะ พรุ่งนี้มาเฉลยค่ะ ^^
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: ｡❤ STALKER แอบ.หลง.รัก ❤｡END [แจ้งข่าว] 27/10/16 ✿ P.131 (อ่าน 1272570 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก