#FIVE
-นอกเรื่องของกฎเกณฑ์-
จีบ... ไม่รู้ตัว
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน... มีความอิ่มเอมนับวันรอรับวาเลนไทน์แรกของปีที่กำลังจะมาถึง เป็นวาเลนไทน์แรกที่เพิ่งมีโมเมนต์ตกหลุมรักใครบางคนกับเขาก็เป็นด้วย หลังจากจมจ่อมร้างราร้างคู่มานาน ตอนนี้ก็ ยัง ไม่ มี คู่ ไม่ต้องย้ำมากให้เจ็บปวดใจ เพราะน้ำตาพาลจะไหล…
นี่กูจะขึ้นคานรึ 555
จะว่าไปแล้วก็ไม่มีใครเขาตื่นเต้นเหมือนเขา หรือเขาจะระริกระรี้เกินเหตุ อันหลังค่อนข้างคาดคะเนได้ร้อยเปอร์เซ็นต์ เหี้ย 555
“เคียง ทำหน้าเคลิ้มๆนะ” คุณนายที่นั่งข้างๆถามขึ้นเบาๆขณะเราทั้งคู่นั่งในห้องบรรยาย
“อืม ใกล้ถึงวันวาเลนไทน์แล้ว” พร้อมทำท่าประกอบเอามือกุมกันตรงอก กระแดะทำท่าดั่งเด็กไร้เดียงสาที่ความรักกำลังผลิบาน หันไปมองคุณนาย
“???” เควสชั่นมาร์คมาเต็ม งงอะไร
“มีความเป็นบ้า… บ้าหนักมากอิเคียง”
พอนางด่าเขาเสร็จ ก็หันไปพึมพำเอามือกุมอก ทำหน้าปลงคนเดียว
แต่ใครจะสนคำด่า เย็นนี้ต้องไปนั่งคิดหาดอกกุหลาบช่อโตเตรียมรับวาเลนไทน์…
ที่จะมาถึงในอีกสามอาทิตย์ข้างหน้า… = =
ตอนบ่ายเขาและคุณนายไม่มีเรียนต่อ เราเลยมานั่งชิลๆล็อคเป้าหมายส่องผู้ชาย(เดือน)กันอยู่แถวๆโรงอาหาร เผื่อจะมีใครผ่านมาทานข้าวบ้าง เท่าที่เห็นและนั่งสังเกตมานานชนิดที่ว่างจนไม่มีอะไรทำ วันนี้ดูเหมือนว่าคณะที่มีเรียนบ่ายยันเย็นจะเหลือแค่บริหาร
คร่าวๆนะ เพราะเด็กบริหารที่โรงอาหารอักษร เยอะมาก
ตอนนี้ผ่านไปมาก็บริหาร บริหาร บริหารมาเต็ม ได้ยินเด็กปีหนึ่งคุยกันซุบซิบบอกว่าพักแค่สามสิบนาที ใครจะบึ่งรถออกไปข้างนอกก็คงต้องคิดใหม่แล้วล่ะ
แล้วโรงอาหารคณะไหนล่ะที่อยู่ใกล้สุด ถ้าไม่ใช่ อักษร ศูนย์รวมชาวมอโรงนี้
ก็ชะเง้อหาน้องเดือนอยู่รัวๆ
ตึ๊ง
ชื่อ นามสกุล ‘หิวข้าวจัง จารย์ยังไม่ปล่อย’
อ๋อ อย่างนี้นี่เอง
ประสิทธ์ ดำรงอยู่ : กำลังจะปล่อยอยู่เนี่ย
บอกได้คำเดียวว่า เหี้ย
แล้วน้องเดือนของเรา…
ชื่อ นามสกุล : โห จารย์ สวัสดีครับ ^^
เนียนไปสิ 555
บอกเลยจุดนี้มีคนถูกใจเม้นตอบของอาจารย์มากกว่าตัสของเดือนอีก 555
น้องพลาดแล้ว…
พาลทำให้เกด็กบริหารในโรงอาหารที่ตอนนี้เปิดเช็คเฟซเช็คโซเชียลกันขนานใหญ่ กินไปเล่นไป ข้าวแทบพุ่งออกจากปาก เป็นไงล่ะ เดือนคณะใคร น้องรหัสใคร มาช่วยน้องด่วน น้องต้องการมากตอนนี้
“มึงๆ มาดูนี่หน่อย” คุณนายกวักเรียกให้เขาเข้าไปดู
“นี่ใช่พี่รหัสมึงป่ะ” เขาชะโงกหัวไปดูใกล้ๆอีกนิด
“อืม ทำไมอ่ะ” เขาถามคุณนายด้วยความอยากรู้
“อิเคียง” คุณนายเงยหน้าขึ้นมา สีหน้าบ่งชัดว่าร้อนรนใจ
“มึงดูนี่” คุณนายยื่นโทรศัพท์ให้เขาดู
‘ไม่มีอะไรมาก พี่แค่จะบอกว่า ผัวพี่เจ้าชู้มาก
@มอ มีน’
เป็นโพสต์ของพี่น้ำหนึ่ง พี่รหัสเขาบนไทม์ไลน์ของนังดาวมีนที่เขาเกลียดแสนเกลียด
พร้อมแนบรูปให้คนที่เธอกล่าวถึงให้เจ็บแสบด้วยภาพของคนทั้งคู่ที่มอบจูบให้กันและกันอย่างดูดดื่ม ทำเอาหลายคนทั้งเป็นแฟนคลับมีน และคนที่คอยจ้องสบโอกาสหาเรื่องอิจฉาไปวันๆ มาโพสต์ด่ามีนบ้าง แฟนคลับน้องมีนก็ด่าพี่น้ำหนึ่งไป แต่เบื้องลึกเบื้องหลังไม่มีใครรู้ เขาเองแม้จะเกลียดขี้หน้าอิน้องมีนเพียงใด แต่ก็แอบเห็นใจเล็กๆเหมือนกันนะ
เท่าที่รู้ น้ำหนึ่งเป็นคนที่แรง ไม่ยอมใคร ตอนเขาเข้าปีหนึ่งเป็นเฟรชชี่น้องใหม่ พี่น้ำหนึ่งดูร้ายมากในสายตา แต่เมื่อคบกันไปเพราะได้พี่เขาเป็นพี่รหัส เคียงกายก็มีความรู้สึกว่า พี่แกแรงแต่ใจดีว่ะ ไม่ชอบอะไรก็พูดตรงๆ แต่บางคนหรืออาจจะส่วนใหญ่ในคณะไม่ชอบพี่แก แต่ส่วนตัวเขา พี่น้ำหนึ่งใจดีมาก
ส่วนนังดาวมีน ก็เป็นคนใสๆอีกนั่นแหละ แม้นางจะเป็นดาวแต่ก็ไม่เคยอวดสวยอวดอะไรกับใคร ผู้คนจึงลงความเห็นแรกพบเลยว่าเธอน่ารัก ขนาดอิน้องเดือนยังชอบเลย กัดฟันพูดนะ ไม่มีแววซ่อนร้าย เป็นคนที่แสดงออกแบบธรรมชาติมาก ขนาดเขามีอคติยังอดชมว่าเป็นเด็กน่ารักไม่ได้เลย
แต่จากเรื่องที่เห็น…
ก็ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร…
“ผ่านเถอะ” รู้สึกปวดหัวจนต้องบอกผ่าน
เรื่องของชาวบ้าน แค่ส่องก็พอไม่ต้องเก็บมาคิด ถึงแม้ชาวบ้านคนนั้นจะเป็นพี่รหัสตัวเองก็เถอะนะ
“แล้วรู้ยัง ว่าเย็นนี้มีนัดแข่งล้างตาสถาปัตย์กับบริหาร”
“บอลเหรอ”
“อืม ไปดูป่ะ”
น้องเดือนลง ก็แน่นอนว่า…
“ไปสิ มีเหรอจะพลาด” ยิ้มด้วยความอิ่มเอมใจ
เวลาผ่านไปประมาณสิบนาที หลังจากที่เขากับคุณนายเลิกสนใจทรศัพท์มือถือปล่อยมันทิ้งว่างแล้วย้ายที่กันมานั่งในโรงอาหารที่คนเริ่มทุเลาเบาบางลงบ้างแล้ว
ชะเง้อชะแง้มองหาเดือน… เดือนก็ยังไม่มา
เศร้าเลย
ตึ๊ง
ชื่อ นามสกุล ‘ใจอยากไปกินที่ตึกวิศวะ คิดอีกทีไปส่องสาวอักษรดีกว่า ^^’
กรี๊ดดดดดดดดดดดดด สาวอักษรฟินดิรอไร เรียกได้ว่าทั้งโรงอาหารแบบมีปฏิกิริยาต่อตัสล่าของน้องเดือนเร็วรี่ มีเสียงกรี๊ดวี๊ดว้ายเบาๆ นี่ขนาดเจ้าตัวยังมาไม่ถึงนะนี่ อะไรจะเป็นที่ป๊อบปูลาร์ขนาดนั้นนะอิน้องเดือน
คือดีงามมากมาย…
กังสดาล : ติดใครว้า
@อักษร รีเทิร์น : หาเรื่องเดินไกลอีก
ดอ ใหญ่ : ให้ความรักนำพา
เคียงไง ไอ้สลัด และอีก 567 ถูกใจสิ่งนี้
บางทีชื่อเฟซมันก็ต้องดูไฮแบบสูงส่งบ้าง จะเน้นเอาตลกโปกฮาก็เห็นจะไม่ใช่เคียงกาย
ชื่อ นามสกุล :
@เคียงไง ไอ้สลัด ตลกชื่อเฟซ = =
เกินคาด แค่กดไลค์ไม่ถึงนาที อิน้องเดือนเสือกกล่าวถึงเขาในความคิดเห็น
ฟินสิรออะไร กรี๊ดดังๆแม่งเลย…ในใจนะ
เคียงไง ไอ้สลัด : นี่เปลี่ยนใหม่ ดูหรูกว่าอันเก่าเย๊อ
ชื่อ นามสกุล : เอาที่พี่สบายใจครับ ^^
เคียงไง ไอ้สลัด : *สติ๊กเกอร์รูปหมียิ้ม
ชื่อ นามสกุล : ???
เคียงไง ไอ้สลัด : ????
ชื่อ นามสกุล : ?????
เคียงไง ไอ้สลัด : กินข้าวยัง
ชื่อ นามสกุล : กำลังเดินไป
เคียงไง ไอ้สลัด : อืม
ชื่อ นามสกุล : พี่ล่ะ ?
เคียงไง ไอ้สลัด : อะไร งง
ชื่อ นามสกุล : กินข้าวยัง
เคียงไง ไอ้สลัด : กำลังจะนั่งกิน
ชื่อ นามสกุล : งั้นกินพร้อมกัน
เคียงไง ไอ้สลัด : ???
ชื่อ นามสกุล : ถึงโต๊ะพี่แล้ว
ตึก!
เขาสะดุ้งเสียงหนังสือกระทบพื้นโต๊ะ เมื่อเงยหน้าจากจอไอโฟนก็พบว่าเจอมนุษย์เด็กหน้าหล่อยืนยิ้มแฉ่งแยกเขี้ยวเผยฟันเสน่ห์แบบไม่ได้ตั้งใจมาให้
เดี๋ยวนะเดือน
พี่ขอเวลานอกแป๊บ
ขอกรี๊ดก่อน กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
อะไรจะหล่อไม่บันยะบันยังขนาดนี้ พี่ทนไม่ไหวแล้ว จะละลาย
“สวัสดีครับ พี่นาย”
“รู้จักพี่ด้วย สวัสดีค่ะ” ทักทายเดือนตามประสากะเทยของคุณนายแกไป
แต่เห็นนะ ดวงตานี่ระริกระรี้ปิดไม่มิดเชียว
“อย่าไปสนใจอินี่เลย มันชอบเพ้อบ่อยๆ”
คุณนายแย่งเขาคุยกับเดือนหน้าตาเฉย เกลียดเพื่อนทันมั้ย… เพราะผู้ชาย 555
“ดีครับ พี่เคียง” หือ
“เอ๊ย พี่เคียงกายครับ” สามหนุ่มเกาหัวแก้เขินไปหนึ่งที
“เดี๋ยวพวกผมไปซื้อข้าวก่อน” เดือนบอกก่อนละจากโต๊ะไปต่อแถวที่หดเหลือสั้นลงไปเยอะกว่าก่อนหน้า แอบสังเกตเห็นหลายคนมองเดือนแบบปลาบปลื้มสุดขีด บางคนมีซุบซิบกับเพื่อนแล้วปิดหน้าปิดตา ไม่อยากจะคิดเลยว่าคุณหล่อนจะมโนอะไรไปบ้าง ส่วนเขา
ฟินสิ
มีที่ไหนเมื่อก่อน มีที่ไหนที่หนุ่มหล่อถึงสี่คนจะมานั่งทานข้าวด้วย
ผิดประเด็น โฟกัสที่น้องเดือนดีกว่า
“มึง กรี๊ด งานดี ไปทำท่าไหนน้องเขาถึงติดมึงโคตร” คุณนายตบไหล่เขาด้วยความตื่นเต้น ใคร่ผสมอยากรู้
งานนี้เขาก็ยืดอกสิ
“เสน่ห์มันแรง”
ความจริงคือ ไม่มีท่าไหนทั้งนั้นแหละ เมื่อสามวันก่อนพอเล่นเตะบอลประสาผู้ชายเสร็จ เขากับอิน้องเดือนก็แยกกันตรงสี่แยกทุกที รู้สึกชีวิตเขากับน้องเดือนลงเอยด้วยคำว่าสี่แยกมาก
เจ้าพระคู๊ณ จะมีสักวันไหมที่อิเดือนมันจะยอมลงทุนไปส่งเขาถึงบ้าน
“ขี้โม้” ขนาดคุณนายยังไม่เชื่อเลยเอ้า
“พี่มานานยังอ่ะ” เดือนกับผองเพื่อนเมื่อได้ข้าวมาเต็มจานแบบมีสกิลพิศวาสสูง ได้รับความรักจากแม่ค้ามาเต็ม โถๆๆๆๆๆ ร้อยวันพันปี กูนั่งกินนั่งนอนโรงอาหารอักษรมานาน ไม่ยักเห็นมึงจะตักให้กูแบบนี้บ้าง อิแม่ค้าวัยละอ่อนอายุสิบแปด อิคนลำเอียง
“ครึ่งชั่วโมงได้” เขาบอกเดือน
“หือ ครึ่งชั่วโมง” เดือนถามย้ำ
“อืมสิ”
“โห นี่กินเหรอดมวะ ข้าวไม่พร่องเลย”
หาเรื่องแซะกูคืองานอดิเรกใช่มั้ย เออ กูดม ดมรอมึงมาเนี่ย โพสต์ตัสบอกเมื่อไหร่จะเลิก อาจารย์รายวิชานั้นมาเม้นบอกเดี๋ยวจะปล่อยแล้ว ปล่อยเหี้ยไร รอมาชาติเศษ พยายามตักข้าวทีละเม็ดจนเกือบชั่วโมง ทรมานนิสิตชิบอาจารย์ท่านนี้
“เรื่องของกู” เขาตอบกลับเชิดๆ
“กูไม่ได้ดมรอมึงซะหน่อย”
“ฮะ??”
โอ๊ย ปากหนอปาก ปากหอยปากปู อิปากทรยศ มีความรู้สึกอยากเย็บปากให้สนิทเมื่ออยู่ต่อหน้าเดือน เพื่อนน้องนี่มองกันเลิ่กลั่กแบบ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ปิดกูไม่มิด จงใจให้กูอายเฉย
กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
“นี่มุกพี่หรือเรื่องจริง”
น้องเดือนถาม เขาหน้าซีดปากสั่น พลาดทำไม พลาดเพื่ออะไร
“มุกสิ เอาไว้ใช้เล่นยามว่าง”
“อ๋อ อืม”
อะไรคืออ๋ออืมแล้วน้องก้มลงไปยิ้ม นี่มึงคิดว่าเป็นมุกจริงๆใช่มั้ย กรี๊ดดดด
หลังจากเสียหน้าไปทีก็ไม่อยากจะพูดอะไรให้มันเข้าตัว เลยปิดปากเงียบไปนานพอควร ปล่อยหนุ่มๆและสาวเทียมเมาท์มอยกันไป หูก็คอยเงี่ยฟังไปพลาง
“เออ นี่เดือนลงแข่งป่ะ” เดาว่าคุณนายถามเรื่องแข่งฟุตบอลเย็นนี้
“ลงครับลง”
“ไอ้นี่ตัวเก็งเลยพี่” น้องวงรีตบไหล่เพื่อนแล้วยักคิ้วกวนๆ
“แล้วน้องล่ะ ลงมั้ย” คุณนายวกถามวงรีกลับ
“ลงดิ พวกผมลงหมดเลย”
“กรี๊ด พี่จะไปเชียร์” คุณนายแอคติ้งดี๊ด๊าเกินจริงจนหนุ่มๆกลั้นขำไม่อยู่
เขาตักข้าวเข้าปากไปเงียบๆ ตาก็มองอากัปกิริยาคนที่แอบชอบแอบปลื้มไป
ขวับ!
แทบหักสายตาหันไปทางอื่นไม่ทันเมื่อคนถูกจ้องหันหน้ามาไม่บอกกล่าว
“แล้วพวกพี่จะไปเชียร์ผมมั้ย” ปากเหมือนถามไปเรื่อยเปื่อย ถามใครก็ได้ แต่ตาคือจ้องเขาเพื่ออะไร กัดฟัน จะไม่แสดงอาการฟินให้น้องเห็น
“ทำไม กูอยู่อักษรไม่ได้เรียนบริหาร” เขาก็พูดไปงั้น ความจริงคือ
“อินี่มันตอแหลค่ะน้องเดือน” คุณนายหันไปบอกเล่าเก้าสิบกับน้องเดือนเฉย อ้าวๆ แฉเพื่อนคืองานของเพื่อน
“ก็พอรู้ครับ” อะไรคือยิ้มมีเลศนัยอีกแล้ว
“สงสัยคงแพ้แน่เลย คนแถวนี้ไม่ไปเชียร์” น้องเดือนบ่นลอยๆ พาลทำเขารู้สึกผิด
“อะไร ใครบอก วันนี้จะไปเดินเล่นแถวๆนั้นพอดี” เลยต้องรีบพูดแก้ต่าง
“ผมหมายถึงพี่นายครับ”
“หูยยยยยย น้องเดือนพี่มีความสำคัญขนาดนั้นเชียว” คุณนายเล่นไปตามบท
“มาก”
เออ ดี อิน้องเดือน อิคนกวนตีน ไปพลอดรักกันไกลๆโน่นไป เกลียดคนขี้แกล้งว่ะ
“แต่พี่จะมาดูผมก็ได้นะ ผมจะได้มีกำลังใจ”
กรี๊ดดดดดดด พูดแบบนี้ขอพี่เป็นแฟนเลยเถอะ
“ใครบอกกูจะไปดูมึง กูจะไปดูเดือนเว้ย” พูดแล้วยืดตัวสุดๆ
“พี่ เดือนนั่นชื่อผม”
กรี๊ดดดดด ติดพูดชื่อมันจนชิน
“ดูบอลเว้ยดูบอล”
“ครับ พี่ชอบดูบอล”
ทำไมต้องมายงมายิ้มแบบมีเลศนัยทุกครั้งไปแบบนี้ เกลียดคนชื่อเดือน
“เร็วๆเลย เดี๋ยวที่นั่งเต็ม”
เขารีบเร่งเพื่อนสุดขีด หลังจากที่จำใจโบกมือบ๊ายบายน้องเดือนคนหล่อที่โรงอาหารตึกคณะ เวลาก็ผ่านมาเกือบสองชั่วโมงแล้ว มีความตื่นเต้นมากที่จะไปเชียร์เดือน ในชีวิตเป็นครั้งแรกที่จะต้องไปเชียร์ผัว หน้าที่เมียต้องทำไรบ้างนี่ยังไม่รู้เลย
ที่รู้คือ สมองกูไปละ ให้คะแนนวิชามโนด้วยเลยมั้ย 555
เท่าที่รู้ตอนนี้ สมาชิกแก๊งส่องเดือนอยู่กันแค่สาม มี เขา คุณนาย และคุณส้ม นอกนั้นมีข้ออ้าง ติดเรียนบ้างเอย ติดหญิงบ้างเอย หายหัวกันไปไม่มาเรียนแต่หัววันเลย
“อิผี นี่เพิ่งจะบ่ายสอง เขาแข่งหกโมงเย็นมั้ยมึง” คุณนายชี้แจง
“ห้ามไปก็รู้ๆกันอยู่” คุณส้มบ่นปลงๆ
“ไปจองที่ไง” เขาให้เหตุผล
“มึง นี่แข่งฟุตบอลมอนะไม่ใช่โอลิมปิก”
“แต่นี่มีเดือนโอลิมปิก คนหล่อ คนดัง มึงหัดใช้สมองซะบ้างนะอิคุณนาย ว่าสาวๆจะแห่กันมาขนาดไหน ต้องรีบไป ยิ่งเราว่างถือว่าเราได้เปรียบ”
เขาอธิบายถึงเหตุผลคร่าวๆ
“ค่ะ เชิญเลยค่ะอิเคียง”
สรุปทั้งคุณนายคุณส้มก็ตามเขามาอย่างเลี่ยงไม่ได้
“ต้องที่หน้าสุด จะได้เห็นชัดๆ”
เขาเลือกที่นั่งติดขอบรั้วสนามมอเลยทีเดียว ในข้อดีก็มีข้อเสียคือถ้าเตี้ยคนจะเหยียบหัวคุณได้ง่ายๆ
ซึ่งเขาอยู่ในกลุ่มเสี่ยง เพราะเตี้ย แถมตัวผอมแห้งสุด เกลียดตัวเองทันมั้ย ทำไมไม่กินให้เยอะกว่านี้
เขาตบพื้นซีเมนต์ของอัฒจรรย์ปุๆพอไล่ฝุ่นไปบ้าง หย่อนก้นลงนั่งแล้วหันหน้าเข้าสนาม
“ไงล่ะ คนเยอะอย่างที่คาดเลย” เขาแซะคุณนาย
“กูไม่คิดว่าจะมาดูกันล้นหลาม มึง นี่เพื่อนกูบอกวิศวะเรียนเย็นอีก นี่มันนัดกันโดดเพื่อมาดูบอลหรือผู้ชายวะ”
เดาว่าคุณนายกำลังพูดถึงเด็กปีหนึ่งวิศวะกลุ่มใหญ่ ที่… ออกสาวจัดเต็มชนิดไม่เกรงใจช็อปที่ใส่ กรี๊ดกร๊าดเบาๆตอนเดือนเตะบอลวอร์มร่างกายเพื่อรอลงแข่ง
เขาก็ได้แต่โบกมือเซฮายน้องสาวกลุ่มนั้นไป
ผีเห็นผี 555
พอใกล้เวลาลงแข่ง คนเริ่มทยอยกันมาเต็มอัฒจรรย์ ไงล่ะ ปรากฏการณ์โอลิมปิก ที่ยกมาไว้ให้คุณสัมผัสในเมืองไทย ที่เดียวในโลก ที่มอกูเอง วันโลกแตก วันแชร์โซเชียลก็มา
น้องเดือนที่สนามค่ะ รู้สึกถึงความหล่อที่แผ่พลุ่งพล่าน #น้องเดือน #เดือนบริหาร #เดือนมหาวิทยาลัย
เคียงไง ไอ้สลัด ชอบสิ่งนี้ น้องเดือน เธอทำฉันจะละลาย ออร่าความหล่อนั้น ฉันไม่ไหวแล้ว #น้องหล่อ #เป้าดีงาม
เคียงไง ไอ้สลัด ชอบสิ่งนี้ เดือนบริหารปีนี้ หล่ออยู่นะ
#เดือนมหาลัย #น้องเดือน เคียงไง ไอ้สลัด ชอบสิ่งนี้ มีออร่าอปป้าสูงสุด ใครได้ไปคือบรรลุ
#จองเดือน #เคลมเดือน เคียงไง ไอ้สลัด ชอบสิ่งนี้ และอีกหลายๆตัสที่มีมาไม่หวาดไม่ไหว จากเพื่อนในเฟซที่ขึ้นโชว์บนไทม์ไลน์เขา
“มึงๆ”
เพราะมัวแต่สนใจไอโฟนเลยไม่รู้ว่ามีใครเรียกจนกระทั่งคุณส้มสะกิดเขายิกๆ
“นู่นๆ”
เขามองตามไป น้องเดือนกวักมือเรียกหยอยๆ
เรียกกูเหมือนเรียกหมา กูคงจะไปอยู่หรอก
อืม… หมาก็หมา
“พี่ ฝากของได้มั้ย”
“???”
“กลัวของหาย ฝากของหน่อยดิ”
เพราะเสียงดังเลยต้องให้เดือนตะโกนอีกรอบ
“อ๋อ อืมๆ”
“…”
“เอามาดิ”
“นี่ กระเป๋าตังค์ กุญแจรถ กุญแจบ้าน ผ้าเช็ดหน้า โทรศัพท์ พาวเวอร์แบงค์ ที่ชาร์ตแบต สายชาร์ต บลาๆๆๆๆๆๆๆ”
เดือนทวนรายการที่มีมาไม่จบสิ้น
เขาแอบพูดเบาๆ
“ฝากชีวิตเลยมั้ย”
แต่…
อิคนหูดีเสือกได้ยิน
“นี่มุกเหรอ”
ไปไม่ถูกเลยกู
“มุกดิ”
“เหรอ…”
“…”
แล้วน้องเดือนก็จากไปโดยไม่พูดไม่จา
เออะ ให้มันได้อย่างนี้สิ
อะไรไม่รู้ อิน้องเดือนเอ๊ย
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด”
มีแววกล่องเสียงอักเสบ เพราะเดือนเตะเข้าประตูเมื่อไหร่ กรี๊ดจนสุดคอหอยทุกครา น้องเดือนนี่ก็ขยันทำคะแนน จนตอนนี้บริหารนำสถาปัตย์หกประตูต่อสี่ รู้สึกเวลาใกล้หมดแล้วนะ เห็นได้ชัดว่าคณะบริหารชัยชนะลอยมาแต่ไกล
ก็นะ… ประเด็นคือไม่ได้บอลดูคะแนนอะไรหรอก งานนี้บอกเลย มาดูผ็ชายเท่านั้น
นี่ต้องแข่งกรี๊ดให้ดังกว่าอิเด็กปีหนึ่งวิศวะสาวแตกพวกนั้นอีก
คุณนายคุณส้มนี่ตอนแรกบอก ไม่อยากมา ผู้ชายลงสนามเท่านั้นแหละ หยิบมือถือมาถ่ายแชะๆกันไม่หวาดไหว เม็มเต็มแล้วมั้งแก
ดูเขาเป็นตัวอย่าง นั่งดูผัวตัวไม่กระดิก ตั้งใจเต็มที่ มันจะมีโมเมนต์หันมายิ้มให้คนดูบ้างก็ไม่มีนะคนเรา
เขาตั้งใจเล่นก็ยังแซะนะกู 555
เวลาล่วงเลยถึงเกือบทุ่มครึ่ง
“อ่ะ นี่ของ”
เขายื่นของให้เดือนที่เพิ่งออกมาจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าพอดี ไม่อยากจะบอกว่ามาดักรอหน้าห้องอ่ะแก มันไม่ดีงามไม่เหมาะสม
“กูจะกลับแล้วนะ”
“เดี๋ยวดิ”
“…”
“ไปกินหมูกระทะด้วยกันเปล่า”
อาหารขึ้นชื่อของเด็กบริหารเหรอเนี่ย จดๆ
“ไม่อ่ะ ไม่ได้บอกที่บ้านไว้ด้วย” ความจริง ที่บ้านคือข้ออ้าง 555
“อืมๆ กลับบ้านดีๆนะครับ”
“อืม”
เขาแยกกับเดือนตรงทางแยกสนามมอ
พ่นไฟ ไม่น่าหวังให้น้องมันไปส่งเล๊ยยยยย เพราะโมเมนต์นั้น มันไม่เคยมีจ่ะ
เที่ยงคืนกว่าๆ เวลาปกติที่เขามักจะเข้านอน แต่ก่อนนอนคือเช็คเฟซ เป็นปกติธรรมดาแบบนอมอลไปแล้ว คือต้องทำก่อนนอน ไม่งั้นนอนไม่หลับ เวอร์ไป 555
ตึ๊ง
มีการแจ้งเตือนใหม่บนเฟซบุ๊คของคุณ
กดเข้าไปดู
ชื่อ นามสกุล ‘ฝากชีวิตเลยมั้ย’ ???
‘เขาจีบค่ะลูกแม่ อย่าไร้เดียงสา’
‘โอ๊ยยยยยย ใครจีบพี่เดือนคะ ใบ้มา’
‘จุดประสงค์คือจีบน้องเดือน ที่อยากรู้คือใคร’
‘เอาแล่ว โดนจีบเข้าให้แล้วน้องรหัสกู’
‘กรี๊ดดดดดดด เป็นคนที่จีบได้โรแมนติคมาก’
ถามว่าเขาลนมั้ย ลนลาน ร้อนรน หลุกหลิก
แต่เขาจะไม่พลาดเหมือนคราวกระเป๋าตังค์หายอีกแล้ว เก็บมือไว้สอดใส่กระเป๋าเล็กที่เย็บติดข้างกางเกง ไม่ให้มันเผลอพิมพ์อะไรที่จะเข้าตัวเอง
ตึ๊ง
ชื่อ นามสกุล ได้แท็กคุณในความคิดเห็นของเขา
ชื่อนามสกุล : เขาบอกว่าพี่จีบผมอ่ะ จริงดิ ตกลงมุกหรือเรื่องจริง
@เคียงไง ไอ้สลัด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด อิน้องเดือน ทำไมต้องแท็กชื่อพี่
งานนี้พี่พังเต็มๆ พัง พัง พัง
เคียงไง ไอ้สลัด : ฟัคเดือน
ชื่อ นามสกุล : *สติ๊กเกอร์รูปหมูหันก้นมาให้แล้วยิ้ม
เกลียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
*TBC....................................................
ตอนนี้ง่วงมาก คำผิดอาจจะเยอะมากจริงๆ
หวังใจว่าจะสนุกถูกอรรถรสนะ
คิดถึงคนอ่าน
เจอกันตอนหน้า คัมมิ่งซูน
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
