#THREE
-นอกเรื่องของกฎเกณฑ์-
เหตุเกิดเพราะการตั้งค่า
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน...
หลังจากวันที่เจอเดือนที่โรงอาหารนี่ก็ผ่านมาเกือบสามวันแล้ว เรื่องกระเป๋าตังค์คือเอาจริงๆน้องก็แค่ฝากเพื่อนรุ่นเดียวกันในคณะที่รู้จักมักจี่สนิทกันขั้นหนึ่งมาคืนเขา หลายคนคงจะแอบขบฟันขัดใจไปตามๆกัน หวังอะไรกับฉากพบปะของสองเรานักหนา ทุกวันนี้เขายังคงทำสถิติส่องเดือนได้ดีอยู่ บางทีการเปลี่ยนตำแหน่งจากเดิมสู่ของใหม่มันก็ต้องใช้เวลา
เรื่องกำจัดมารหัวใจก็เช่นกัน 555
อย่าให้ได้พูด ดูความใสๆจับมือกันของสองนางเถอะ
เห็นตัสแล้ว
หมั่นไส้อิน้องมีน แต่…เดือนโพสต์นะ เจ็บใจ
ใครเคยพูดไว้ สวยมักนกตลกมักได้ นี่กูยังตลกไม่พอ เอ๊ะ หรือกูเป็นคนหน้าตาดี เกร๊ดดดดดด
555 ชมตัวเองก็เป็นด้วย ขอต้อนรับทุกคนสู่ช่วงอวยนายเอกเรื่องนี่อย่างเป็นทางการ
อ่ะ พื้นที่ชูป้ายไฟ
“นายๆ กูจะแชร์รูปแล้วแท็กพวกมึง แต่ทำไม่ได้อ่ะ”
จริงๆนะ นี่เขาก็นั่งกดๆ จึ๊กๆ สองสามชั่วโมงแล้ว
คุณนายที่กำลังง่วนอยู่กับการเขียนรายงานส่งพรุ่งนี้เงยหน้าขึ้นมา “ไหนๆ เอามาดูสิ”
นางเอาไปกดสองสามจึ๊กแล้วส่งคืนเขา
“มึงไปตั้งค่า ‘เฉพาะฉัน’ ไว้อ่ะ กูแก้ให้แล้ว ‘สาธารณะ’”
งี้นี่เอง เขาลองแท็กทุกคนอีกครั้งแล้วกดโพสต์ เฮ้ย มันได้ว่ะ
อยากรู้มั้ยว่ารูปอะไร ดูปฏิกิริยาแก๊งส่องเดือน
ผัวะ ผัวะแรกของคุณส้ม
และผัวะที่สองสามตามมาจากคุณเก่งและคุณกะทิ
“แก่น เอารูปเด็กเลี้ยงควายสี่ตัวมา แท็กชื่อมันตรงรูปเด็กน้อยคิขุ แท็กพวกกูตรงรูปควายทั้งสี่ ถามว่าเล่นสาระอะไรคะ”
คุณส้มถามหาคำตอบจากฟ้าดิน
เขาอ้าปากกว้าง แล้วตอบ “ว่างงงงงงงงงงงงง”
“เก็บปากไป” ปากเขาจำเป็นต้องงับเพราะคุณเก่ง “กว้างจนช้างจะเข้าปากได้อยู่แล้ว ถามจริง นี่พวกกูคบกับเด็กหกขวบเหรอวะ” เข้าใจเปรียบเชียว
“จริง”
ทำไมทุกคนพูดขึ้นเป็นเสียงเดียวกันขนาดนั้น บทจะจริงจังก็จริงจังนะ เข้าใจป่ะว่านี่เล่นอ่ะ อ่ะโด่ อินดี้ไงอินดี้
“นายๆ เดี๋ยวตั้งกลับเป็นเฉพาะฉันเหมือนเดิมให้ด้วยนะ”
นาทีนี้ ลองกดหาตัวเลือกตั้งค่าแล้วไม่เจอ โยนภาระให้คุณนายไป
ที่ต้องตั้งกลับเป็น ‘เฉพาะฉัน’ เพราะเขาชอบเอาไว้แชร์การ์ตูนซับไทยละอ่อนๆ ซึ่งพวกแก๊งส่องเดือนมักบ่นแถมก่นด่าว่าทำให้เขาดูเป็นเด็กน้อยหอยสังข์มาก ดูอะไรไร้สาระ และเหน็บแนมได้เจ็บแสบกว่านั้นคือประโยคสั้นๆ ‘เหมาะกับมึงดี’
จุดนี้ เห็นจะต้องป้องกันความลับนี้ไว้ไม่ให้แพร่งพราย
“อืมๆ ขออ่านส่วนนี้แป๊บนะ”
“จ้า”
เขาหยัดยืนเต็มความสูง บิดขี้เกียจจากการนั่งยาวๆมาเกือบสองชั่วโมงเต็ม
“ทุกคน เดี๋ยวมา ไปหาไรกินแป๊บ” เขาบอกกล่าว
“เอาไรป่ะ” เขาถาม
“ไม่หิวอ่ะ” คุณส้มเป็นคนตอบแทนทั้งหมด เขาจึงละจากโต๊ะนั่งไป
ฟืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
การได้เดินชมนกชมไม้สูดกลิ่นธรรมชาติไปเรื่อยๆแบบนี้ก็ดีไปอีกแบบ ค่อยๆเดิน ไม่ต้องรีบร้อน ซึมซับเสียงรอบข้าง เขาว่ามันดูโอเคนะ รอบข้างมันดูสดใสอ่ะนาทีนี้ เขาเดินไปเรื่อยๆ ในไม่ช้าความคิดที่กะว่าจะไปหาอะไรมารองท้องก็ค่อยๆเลือนหายไป เขาปล่อยให้ร่างกายเดินไปเรื่อยๆ โดยใช้ใจนำทาง ขอเวลาพักสมองสักแป๊บเถอะนะ
“ดีพี่”
โย่ เสือกมีคนมาทักขัดจังหวะซะงั้น
เขากำลังจะหันไปยิ้มแย้ม กล่าวทักทายตามกิริยามารยาทที่พึงกระทำ แต่
“ดี…ว่ะ”
ขาสั่นเลยอ่ะ
T^T กลุ่มน้องเดือนนี่ มาไม่ให้สุ้มเสียง
มีความเงียบเกิดขึ้นประมาณห้าถึงหกวิ
แล้วเราก็มองสบตากัน
แล้ว แล้ว ขนาดคิดยังตะกุกตะกักเลยกู
น้องเดือนก็เอามือเกาท้ายทอย
“ฮะๆ ไม่รู้จะคุยไรอีกอ่ะ มันแปลกๆเนอะ”
แอร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
แล้วจะทำท่าเขินให้เขาฟินทำไม เกลียดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
ขอพื้นที่ให้ความสงบในจิตใจที
“แหะ แหะ นั่นสินะ อ่ะ เอ่อ กูไปก่อนนะ”
เขายกมือบ๊ายบายเดือน บอกเลย ขนาดไม่เห็นท่าทางตัวเองนะยังคิดว่าตลก แล้วไอ้พวกที่เห็นคือ…
กลุ่มน้องเดือนหัวเราะพี่ทำไม T^T เศร้าจัง
เขาเตรียมหนีหายไปจากตรงนี้ แต่ร่างสูงกว่าก็ก้าวยาวๆมาจับแขนเขาไว้จนได้ จนได้ละกู ขาสั่นอ่ะ ทำไงดี จะแสดงออกทางสีหน้าแล้วนะ
“พี่กลัวผมเหรอ”
“…”
“หน้าพี่ดูซีดนะ”
“เปล่า กูกลัว…” กลัวอะไรล่ะกูคิดไม่ออก “น้องคนนั้นอ่ะ” รับกรรมจากพี่ไปนะน้องวงรี พี่ขอโทษ
“เฮ้ย” เคยเห็นคนหล่อหน้าเหวอมั้ย ไม่เห็นจะรอไร…
ถ่ายสิครับถ่าย ถ่ายน้องวงรีหน้าเหวอเร็ว ประเด็น???
“เขากลัวหน้านิ่งๆมึงอ่ะ 555” เพื่อนในกลุ่มก็หัวเราะกันไป โอกาสเนียนกูก็มา
“55555555555” เออะ ทั้งกลุ่มเงียบ
พวกมันคงกำลังอยากถามว่ากูหัวเราะอะไรสินะ ทั้งๆที่เขากำลังกลัวอยู่ มันขัดกันเหรอ แง้ แล้วต้องเนียนยังไงฮ้า
“พี่ชอบกระเป๋าน้องอ่ะ” แถให้ถึงที่สุด ชีวิตเคียงกายคือการแถ เพราะมีคนบอก แถแล้วเนียน ภูมิใจจจจจจจ
เบี่ยงไปประเด็นอื่นเถอะ พี่ขอร้อง
“กูไปได้ยัง” เขาถามเดือน พยายามบังคับเสียงให้นิ่งสุดฤทธิ์เดช น้องขยิบตา
“เดี๋ยวดิ พี่จะไม่ตอบแทนเล็กๆน้อยๆ ที่ผม… เก็บกระเป๋าตังค์พี่ได้สักหน่อยเหรอ”
แหมนะมึง กูตรวจกระเป๋าตังค์ดูแล้ว รูปตอนเด็กกูหายไปไหน
“กูจะบอกให้นะ คราวหลังเอามาคืนกูด้วยตัวเองดิ ของกูจะได้ไม่ขาดๆหายๆ”
เอ๊ะ ที่จะพูดคือขอบใจหนิ ไหงเขาเอาความคิดมาพูด กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด
“เฮ้ย จริงดิ โทษทีพี่” น้องเดือนเกาหัวอีกแล้ว ถ้าไม่ติดว่าเป็นพี่นะ คนอื่นคงคิดว่าน้องมีพิรุธ
“ไม่เป็นไรๆ” เขาพยายามตัดบทให้เร็วที่สุด
“พี่…เลี้ยงข้าวเด็กหล่อๆอย่างผมสักมื้อก็ไม่ได้เลยเหรอ”
เกิดความเงียบชั่วอึดใจ
เหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน แรงโน้มถ่วงเหือดหาย อะไรหล่นมากระแทกหัว แทบไม่เชื่อหูตัวเอง
น้องเดือน T^T
แอร๊ายยยยยยยยยยยยยยยยยย แกมาทำแบบนี้ทำไม มาอ่อยมาเต๊าะแบบนี้ บอกเลย
“เอาดิ”
กูยอมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม
ตอบไปด้วยหน้านิ่งๆ แต่ในใจคือลิงโลด
ได้เวลาเลื่อนตำแหน่งจากประธานสมาคมส่องเดือนแห่งประเทศเคียง มาเป็น ว่าที่ภริยาของน้องเดือนแล้ว ต้องทำวีซ่าตลอดชีวิตรอไว้เลย
ตัวอย่างของการมโนกู่ไม่กลับ
อาเมน….
เพื่อนๆของน้องเดือนแยกย้ายกันไปตามประสาเมื่อเพื่อนกำลังจะออกเดต เขาลืมทุกสิ่งที่จะต้องทำก่อนหน้า ตอนนี้เลยอันตรธานหายตัวจากมอมาอยู่หน้าร้านอาหารสไตล์นั่งชิลๆ ชิคๆ กลางกรุง แอร์เย็นฉ่ำ อาหารรสถูกปาก เรียกได้ว่าทุกอย่างพยายามบรรยายให้เป็นใจหมด
สำหรับ… เดตแรกของเขากับน้องเดือน
ฮึ… นังชะนีน้อยๆมีน นกไปซะ
กรุ๊งกริ๊ง
ถ้าบอกว่าเสียงเปิดประตูทำให้หมดอารมณ์หิวจะแปลกไปมั้ย
นี่ร้านอาหารหรือร้านขายกระดิ่ง ถั่วต้ม
แต่โอเค ไม่แคร์ (เสียงสูง) หันมองไปข้างๆ ร่างสูงที่ก้าวเข้าร้านมาด้วยกัน เป็นไง ดูเหมาะสมอ่ะ โอ๊ยยยยยยย
นังชะนีน้อยก็เทียบไม่ได้ ยิ่งมีหอยนี่อย่าหวัง
อุ๊บส์ ผิดประเด็น 555
กำลังเพลินๆหาโต๊ะนั่ง พอจะหันไปถามเดือนว่านั่งข้างในสุดก็…
“เดือน เราไปนั่ง…” ถามด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มเป็ด
แต่สิ่งที่ได้คือขี้เป็ด
ร่างสูงกำลังมองไปอีกทางโดยไม่สนใจเขา พอมองตามไป มีชะนีน้อยโบกมือไหวๆด้วยความน่ารักฟรุ้งฟริ้ง อายุอานามราวๆสิบห้า หล่อนนี่แรดดดดดดดดดดดดดด แม่คนแรดยังไม่หยุดแค่นั้น
“พี่เดือน ทางนี้ค่า”
โบกมือแค่ตัวหล่อนยังไม่พอ ผองเพื่อนชะนีน้อยลุกกันให้แซด
“ป่ะ ไปนั่งตรงโน้นกัน” เอาเลย ลากไปไหนก็ลากไป ช้ำใจ
ไหนบอกเราจะมาเดตกัน
ที่เห็นไม่ใช่นะเดือน คิดในใจ 555
“นี่เยียร์ น้องผมเองพี่ แล้วก็เพื่อนๆเธอ ส่วนนี่พี่เคียงกายนะ” มาถึงก็แนะนำเสร็จสรรพ อ้อ คุณน้องแท้ๆนี่เอง
ทำคะแนนสิรออะไร…
เปลี่ยนลุคเร็วเกิ๊นนนนนนนนนนนนนนนนนน เกลียดตัวเองได้มั้ย 555
“สวัสดีค่ะ พี่เคียงกาย”
เด็กอะไร มารยาทดีงาม สมเป็นน้องนุ่งของเดือน โอ๊ย น่ารักจริงๆเด็กๆพวกนี้
อยากมอบโล่ตอแหลให้ตัวเองว่ะมึง
เขารับไหว้ ไม่ลืมจะทักทายกลับ
“แล้วสั่งมากินกันยัง” เดือนถาม
“ยังเลยค่ะ หิ้วท้องรอพี่เดือนเลี้ยง” เด็กๆลูบท้องหิวไปมา
“สั่งดิรอไร พี่ด้วยนะ เดี๋ยวผมเลี้ยง” เฮ้ย ได้ไง ไหนบอกให้กูเลี้ยง
“แชร์กันดิ เดี๋ยวช่วยออก” เขาบอก รู้สึกแฟร์ดีนะ เรื่องเงินเรื่องทอง มาเลี้ยงกันตัวเองหาได้ยังวะ
ปรบมือให้เขาสิเงียบทำไม วางตัวดีเยี่ยมสมกับภริยาน้องเดือน
“เคๆ ป่ะ นั่งได้ยัง” น้องเดือนยักคิ้ว ไม่ไหวแล้วภูมิต้านทานโรคเดือนลิซึม
“อืม”
สั้นๆพอ ไม่ให้เขารู้ว่าเสียงสั่น
“เสียงแปลกๆนะ”
จ่ะ ฉลาดนักเชียว เสือกรู้อีก
ระหว่างมื้ออาหารดูผ่อนคลายราวทุกคนรู้จักกันมาชาติเศษ น้องทุกคนเฮฮาปาร์ตี้มาก เดือนก็ชวนเขาคุยตลอด ไอ้การที่จะมานั่งเงียบๆเงอะๆงะๆ เขินเป็นนางเอกซึ่งเขาเป็นอยู่ก็ไม่ทันกิน
ดูสิ เด็กพวกนี้แต่ละคน กินเก่งจนกูจะไม่มีอะไรแดกแล้ว
“อิ่มแล้วเหรอ”
“ฮะ…” เขาจิบน้ำ แค่แก้กระหาย ว่าจะกินต่อ แต่แบบนี้ก็ จำเป็นต้อง “อืม อิ่ม…แล้ว” กัดฟันพูดเบาๆ
“งั้นเดี๋ยวรอแป๊บ ไปเข้าห้องน้ำก่อน เด็กๆ อย่าซนนะ” เดือนไปเหอะ เด็กมันมารยาทดี กำชับไรนักหนา
ลับตาเดือนไปไม่นาน
เคร้ง
เด็กๆทุกคนวางช้อนลง จ้องตาจิกเขาแบบไม่เกรงใจใคร แหงล่ะ เผยธาตุแท้ออกมาแล้วสินะ หึ ทำเป็นแอ๊บใสๆกันตั้งนาน
กูรู้หรอก… เพราะเคยแอ๊บ เดี๋ยว ผิดๆ เพราะเคยเห็นคนแอ๊บมาก่อน
อิชะนีมีนไง… ใส่ร้ายนางซะ 555
พวกเด็กๆลุกขึ้นมาจับไหล่เขา รุมล้อมหน้าล้อมหลังตรงเก้าอี้ที่เขานั่ง
แก จะตบกันในนี้เหรอ คนอยู่เยอะไปนะ
เยียร์ก้มลงมาสาดคำร้ายกาจที่ข้างหู
“พี่ๆ พี่ชอบพี่เดือนของเราเหรอ”
“???”
วอทแปลว่าอะไร
“เห็นพี่แอบมองพี่เดือนตลอดเลย” เพื่อนอีกคนของเธอไล่ต้อนให้เขาคายความลับ
“สีหน้าก็ชัดเจน มีแต่พี่เดือนของเราแหละที่บื้อ” เยียร์ย้ำอีกที
“งี้ไงถึงโดนนังชะนีมีนหลอกเอา”
“พะ พี่จะชอบไอ้เดือนไปทำไม แค่มัน…หล่อ นอกนั้นก็ ก็…” คิดคำด่าไม่ออก ในความคิดของเขา เดือนคือเพอร์เฟ็คมาก
“กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดด ชอบอ่ะ โมเมนต์แอบรัก” เพื่อนของน้องเยียร์กรี๊ดเป็นเจ้าเข้า
พรึบพรับ พรึบพรับ
พอเดือนมาทุกอย่างก็กลับเป็นเหมือนเดิม
“คุยไรกัน หน้าแดงๆ” หน้าใคร
เขาชี้ที่ตัวเอง
“กินพริกน่ะ”
“ไหนบอกอิ่มแล้ว”
“ก้ออออออออออออออออ” ลากเสียงยาว “ตรงขี้ฟันอ่ะ”
ทันใด ทุกอย่างก็พัง
เชื่อแล้ว คำพูดเดียว ทำกูพัง
หน้ากู O_O
หน้าน้องเดือน O[]O
“เอ้อ…”
“…”
“พี่รู้มั้ย ว่าน้องผมเรียนสายศิลป์อังกฤษสเปนล่ะ” แล้วไง?
“กูก็เรียนสเปน”
“นั่นไง… เอ่อ ผมคือ…”
“ไม่รบกวนๆ เดี๋ยวกูติวให้”
“เย้” เด็กๆไชโยใหญ่
คือน้องก็ดีใจไป แต่โฟกัส บทกูจะรู้อะไรกูก็รู้เองอัตโนมัติเลย ฉลาดในบางเรื่อง โง่หลายเรื่องสิ่งมีชีวิตนั้นคือเคียงกายไงจำได้เปล่า แบร่
สาระ???
“แล้ว ค่าสอน…”
“เฮ้ย กูไม่ได้เก่งพอจะเป็นติวเตอร์อาชีพขนาดนั้น เข้าใจคำว่าพอถูไถอ่ะ”
“ฮ่าๆๆๆๆ ตกลงสอนฟรีว่างั้น”
“ช่ายยยยยยย ค่าตอบแทนคือเลี้ยงข้าวบ่อยๆ”
บางทีก็สับสนกับความคิดตัวเอง ก่อนหน้าพยายามเลี่ยงเจอเดือน ไหงมาเปลี่ยนปุบปับเป็นอยากอยู่ใกล้ซะงั้น
แต่วันนี้ที่ได้นั่งทานข้าวด้วยกัน อะไรหลายๆอย่างทำให้ความคิดของเคียงกายมันชัดเจน ที่ว่า ‘มองคนไม่ผิด’ เดือนเป็นคนดีจริงเขาก็รู้แล้ว เดือนน่ารักไม่ใช่แค่ความคิดเขา หลายๆอย่างทำให้อยากอยู่ใกล้ บางที เขาควรจะเริ่มแสดงความรู้สึกที่แท้จริงได้สักที…แต่อย่างน้อย
ก็รอให้แน่ใจก่อนว่าเดือน… เป็นไบมั้ย 555
ก็เห็นมีข่าวกับผู้หญิงบ่อย
คิดให้ดีก่อนพระเอกเรื่องนี้จะเปลี่ยนไป
หนักใจ
ก่อนกลับเยียร์แอบเข้ามาหอมแก้มแล้วกระซิบเขาเบาๆพอให้ได้ยินแค่เราสอง
“แล้วพวกหนูจะสอนวิชารักเป็นค่าตอบแทนนะคะ”
“…”
“พี่สะใภ้”
แกกกกกกกกกกกกก มันแปลว่าอะไรอ่ะ
ชั้นโง่
ล้าล้าล้า
รู้นะ… มีคนหมั่นไส้
ขอรีประโยคใหม่อีกที
หลายคนคิดว่าโมเมนต์ส่งกันกลับบ้านจะมีอะไรมากกว่านี้ เปล่าเลย เราแยกทางกันตรงสี่แยกหน้าร้าน
ไอ้เหี้ยเดือนนนนนนนนนนนนนนนนน
พ่นไฟรัวๆๆๆๆๆๆๆ
อาบน้ำเสร็จแสนสุขใจ เปิดคอมเช็คเฟซ เช็คตัสเช็คมันทั้งหมด
มีรูปที่พวกเราเช็คอินกันที่ร้านอาหารด้วย
แต่ที่ขัดใจคือ
มอ มีน : ไม่เห็นชวนกันเลยเดือน
ชื่อ นามสกุล ไว้คราวหน้านะ
Year Rangsiwat เวลาแห่งความสุข…
เข้าใจเว้นไว้ให้เติมนะ เจ็บเบาๆ ‘เวลาแห่งความสุข ไม่อยากชวนใครไปขัด’ 555 เติมประโยคให้สวยด้วยมือเคียง
มะมิมะมิกระดิกระดิอุคริอุคริกุหริกุหริ : อร่อยมาก
Year Rangsiwat สาบานชื่อเฟซผ่านกองวิเคราะห์มาได้ไง 555
ชื่อเฟซเขาเอง เปลี่ยนเมื่อวานซืน ให้คุณนายเปลี่ยนให้หมาดๆเลย ดูหรูหราและไฮมาก ชอบชื่อนี้ คาดหลายคนก็ชอบเอาไปเปลี่ยนตาม 555 ถามสิ มีใครบ้าง
ตึ๊ง
Year Rangsiwat,
ม่าเหมี่ยว เยี่ยวแมว และ
ชิคกะด๋อย ได้ส่งคำขอเป็นเพื่อนคุณ
เขาตอบรับหมดเพราะรู้ว่าคือน้องนิวเยียร์และผองเพื่อน
ตึ๊ง
มีแชทเด้งขึ้นมา
Year Rangsiwat :
ขอบคุณที่รับแอดค่ะ ^^
เอามาฝากค่ะ
*แนบรูปเดือนถอดเสื้อ
พรวดดดดดดดดดดดดด นมที่พ่นออกมาแทบโดนใส่จอคอมพิวเตอร์ราคาหลายหมื่น
Year Rangsiwat :
ฝันดีค่ะพี่ 5555555555555555
เด็กคนนี้…ขี้แกล้งมาก ขี้หอยเอ๊ย กูฟินนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน
ไม่ได้แล้ว ไม่ได้ ต้องโพสต์บนไทม์ไลน์
แบบลับๆ มันเป็นการระบายอารมณ์อ่ะ เขาชอบใช้บ่อย เวลาฟินเดือน
‘น้องเดือนหล่ออ่ะ’
ไปหลับดีกว่า อิอิ
ผ่าง ผ่าง ผ่าง
คอมเมนท์สะระตะนี่คืออะไร
ชื่อ นามสกุล ขอบคุณครับ เขินเลยพี่ ให้ตาย
Year Rangsiwat เอาแล่วๆ
ชื่อ นามสกุล ???
Year Rangsiwat สติ๊กเกอร์รูปตัวตุ่นปิดปาก
แล้วอะไรคือมีคนรับรูตัสบ่นเดือนของเขามากกว่าหนึ่งแบบนี้
ตั้งค่าเฉพาะฉันไว้แล้วเชียว
เขาจิกผมบนหัวตัวเองไปมา
ร้อนรน ร้อนรน
ตึ๊ง
แชทเด้งมาอีกแชท
เป็นของคุณนาย
‘อิเคียงอย่าสาปกูนะ T^T’
เขาตงิดใจ ไล่ดูตัสของเขาเมื่อคืนชัดๆ
ตรงรายละเอียด
นี่มัน ‘สาธารณะ’ นี่
คุณพระ เอา ‘เฉพาะฉัน’ กูคืนมาก กรีดร้องงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
*TBC..................................
ได้ฤกษ์มาแล้ว รู้สึกใกล้จะเปิดเทอมแล้วจิตใจเครียด 555
เมื่อวานไม่ได้อัพเพราะติดเข้าค่ายจริยธรรมนาจ๊ะ
เจอกันตอนหน้า น้องเดือนเต๊าะอ่ะ ทีมเกลียดเดือน #เคียงบังคับ
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
