#TWELVE
มี กี่ อ่ อ ย
#แคปชั่นกวนตีน #แคปชั่นจังไร #แคปชั่นอ่อย
-นอกเรื่องของกฎเกณฑ์-
เดตล่ะแก
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน... บางทีหลายครั้งก็แอบเบื่อหน่ายตัวเอง คือจำเป็นมั้ยที่เรื่องนี้มันต้องเริ่มกลางดึกคืนหนึ่งตลอด
อันที่จริงแล้ว พอมานั่งคืดนอนนึกดูดีๆ ด้วยอุปสรรคหลากหลายอย่างในชีวิตคนเรา ตอนเช้าเรียน กลางวันเล่น เอ๊ย กลางวันก็เรียน ชีวิตนี้มีแต่เรียน เวลาจะเปิดเฟซบุ๊กเล่นนิดเล่นหน่อยก็ไม่มี แอบดอดเปิดในคาบก็โดนจับได้ นี่ว่าสกิลความเนียนตัวเองระดับสามสิบล้าน อาจารย์ยังเขวี้ยงปากกามาโดนจนได้ อะไรง่ะ เคียงกายคอนฟิ้วส์(งง) และเหตุผลต่างๆนานาทั้งหลายแหล่ที่ยกมาอ้าง ความจริงคือมีเพียงเรื่องเรียนเรื่องเดียว เลยประชดชีวิตตัวเองด้วยการนั่งเล่นนอนเล่นโซเชี่ยลจนถึงตีสองทุกวันแม่ง คำเตือนคือเป็นการกระทำที่ไม่เหมาะไม่ควรกระทำอย่างยิ่ง ควรแชร์ไปให้ถึงอาจารย์ล่ะ วอนอย่าสอนเยอะ ลำพังเวลาจะเล่นห่าเหวอะไรแทบไม่มี กลับหอต้องมาปั่นการบ้าน กว่าจะได้หลับคงไก่ขันพอดี นี่ทุกวันนี้พยายามไม่หลับแข่งกับเซเว่นอยู่ครับรู้ยัง ถุย นี่แหละหนา สอบเข้าว่ายากแล้ว เรียนให้จบโคตรพ่อโคตรแม่ยากกว่า แล้วอะไรคือการที่เขางอแงเพราะไม่ได้เล่นเฟซบุ๊ก จุดประสงค์แฝงคือโกรธเพราะไม่ได้ส่องเดือนจนลามไปดราม่าการเรียนหนักแบบนี้ ไม่สตรองเลยเคียงกาย
ด้วยความที่พรุ่งนี้เป็นวันเสาร์ วันหยุดสุดสัปดาห์และไม่มีการซ้อมเชียร์ใดๆเข้ามากวนใจ เขาจึงมีแพลนอยู่ในหัวว่าจะเล่นไปจนถึงดึกความจริงก็คือส่องนั่นดูนี่อะไรไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนผิวเผือก ฮ่าๆ หาเรื่องอดหลับอดนอนให้ตัวเองเพราะได้ไอจีใครบางคนมานั่งส่องรูปแบบส่วนตั๊วส่วนตัว เอาความจริงป่ะ ก็ชินกับการหลับดึกขนาดนี้ เป็นใครใครก็หลับไม่ลง อะไร นี่ไม่ได้อยากส่องไอจีเดือนเลยจริ๊งงงงงงงงงงง หาอะไรทำรอง่วงหรอก
รูปในนี้ให้ตายก็ไม่มีวันให้ใครได้ดู จะเก็บไว้ดูคนเดียว กล้ามหน้าท้องน่าลูบไล้แบบนี้ หัวนมชมพูแบบนี้ ไว้ให้เขาดูคนเดียวพอ บ่งบอกความหื่นทะลุเกินพันแปดสิบล้านกาม แต่ละรูปนี่ไม่อยากจะบอก ความแซบเผ็ดร้อนความอะไรนี่มีหมด เอาจริงๆคือไม่ได้ลามกอะไรเลย คืออยากมีกล้าม เชื่อมั้ย ฮ่าๆ
ไหน ใคร ใครว่าตอแหล แม่ง มาให้ตบเรียงคนเลย โหดเกิ๊นนนนนนน
หยุดสองวันทำอะไรน่ะเหรอ กิน นอน นั่ง ดู วนไปจนจบวันอ่ะ
อย่างงี้แหละ คนโสดกับรีโมตเพื่อนรัก มีมันอยู่เป็นเพื่อนจนอายุจะย่างยี่สิบเอ็ด เฮ้อ
พูดถึงความก้าวหน้าของงานที่ชมรม ไม่อยากจะอวดว่าสอนทงสอนท่าอะไรไปเกือบหมด ถือว่ารวดเร็ว ประสบความสำเร็จ เชียร์Xปีนี้ รางวัลจะไปไหนรอด ถ้าด้วยความมั่นหน้าของคุณนายกับประสบการณ์ความเป็นเอ็มซีของน้องตุ๊กหนึ่งอาทิตย์บอกเลยชนะใส
พูดถึงน้องตุ๊ก มีความพีคความท็อกออฟเดอะทาวน์รุนแรงที่สุด
จากที่โมโหหึงหน้ามืดตามัวไปเองวันนั้น ความจริงทั้งหลายแหล่ก็เรียงกันมาปรากฏกาย
วันต่อมาขณะที่เขากำลังนั่งเถียงเรื่องคำว่าไส้ไก่ในภาษาสเปนกับคุณนายอยู่นั้น
"สวัสดีค่ะพี่กาย พี่นาย แหม เถียงอะไรกันอยู่ สนุกปากเชียว"
ด้วยความที่หมั่นไส้นางเป็นทุนเดิม เราจะไม่ตอบ เราจะแค่ยิ้มให้ตามมารยาท ตุ๊กไม่ได้มาคนเดียวนะ เหมือนเดินมากับเพื่อนหญิงนาง ซึ่งผละตัวไปทักทายเพื่อนอีกกลุ่มที่โต๊ะข้างๆ
"ดีๆ ว่าไง กับผัวนี่ยังไงคะ"
"ไปไม่รอดพี่"
นั่นไง ระริกระรี้ขนาดนี้ ใครมันจะไปเอาแก๊ มีความลำเอียงเต็มที่
"แหม แล้วนี่ล่ะผัวคนที่เท่าไหร่"
ไหนผัวมัน มองหาด้วยความอยากรู้อยากเห็น
"นี่พี่ทีค่ะ คณะบริหาร"
"ได้ของดี"
อิตุ๊กกับคุณนายก็คุยกันไปตามประสา มีเขาร่วมวงบ้าง ส่วนใหญ่จะเป็นคนฟัง แต่จนแล้วจนรอด ผัวตุ๊กก็ยังไม่โผล่ จนเพื่อนหญิงอีกคนที่เมื่อกี้ผละออกไปคุยกับโต๊ะอื่นกลับมาเท่านั้นแหละ
ถึงบางอ้อเลยกู
"คุยเสร็จยังครับ"
"อื้อ เอ้อพี่ที นี่พี่กาย คนนี้พี่นาย พี่ๆที่ชมรม"
"ยินดีที่ได้รู้จักครับ"
สรุปผัวเผออิตุ๊กนี่ไม่ต้องไปหาที่ไหน ก็เพื่อนหญิงในความคิดเขาที่เดินมาด้วยกันตอนแรกนั่นแหละ
ใบ้แดกไปสามร้อยล้านแปดหมื่นวินาที
และเมื่อคล้อยหลังตุ๊กไป
"มึง แล้วที่ตุ๊กแย่งผัวเพื่อนพี่กุ๊ดจี่นี่คือ"
"อือ เพื่อนพี่กุ๊ดจี่แกเป็นเลสน่ะ"
ช็อค สามร้อยเก้าสิบล้านคูณสิบแปดครั้งไปเลยกู
พีคกว่าอิตุ๊กก็เพื่อนพี่กุ๊ดจี่นี่แหละ
แล้วที่โมโหหึงอิน้องเดือนไปทั้งหมดนั่นมันคืออะไร
นี่ก็ไปรู้มาอีกทีนะ ว่าพี่ทงพี่ทีอะไรนั่นเป็นเพื่อนเดือนไง๊ คือวันนั้นสรุปตุ๊กมันก็เล่นๆกับเดือนตามประสาเพื่อนแฟนไง๊ อีกอย่างประวัติตุ๊กตุ่นนี่คือมีแต่แฟนเป็นทอมไง๊ บรรลุนิพพานไปสิกูรออะไร
ปลงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง
ทุกอย่างที่เห็นบนโลกคือภาพมายา
สติ โลกัสมิ ชาคโร
สติเท่านั้นที่เป็นเครื่องตื่นในโลก
สาธุ
ตึ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงง (เสียงระฆัง)
กลับมาสู่ปัจจุบัน เขาเอามือปิดปากหาวน้ำตาเล็ด ไม่... เวลาหลับคือตีสอง นี่เพิ่งจะห้าทุ่มเท่านั้น จะมาลงมาหลับไม่ได้ ดูหนังดูละครต่อไป เนื่องจากเว็บดูซีรี่ส์ชื่อดังเว็บหนึ่งเพิ่งปิดตัวไป เลยต้องกลับมาดูละครไทย อะไรนะ นาข้าวอะไรนี่แหละ สนุกมาก แนะนำ
ตึ๊ง
แจ้งเตือนหนึ่งรายการจากเพจซุบซิบชาวมอ
เหมือนเขาจะไปกดติดตามไว้นะ มันเลยขึ้นแจ้งเตือนให้
'ขุ่นผู้ติดตามเพจชาวมอเราทั้งหลายคะ กลางดึกคืนนี้มีอะไรให้เล่าลืออีกแล้วเพคะ ล่าสุดจากกระแสข่าวที่หม่อมฉัน แอดมินโซโรบูเกะและแอดมินตีฉิ่งได้ทราบมา ถึงเรื่องราวเก่าก่อน เล่าขานถึงตำนานผีสิง เอ๊ย ผิดงานเพคะ เอาใหม่ จากกระแสข่าวสุดฮิตฮอต อือรือรอง ซึ่งทางเราก็ได้ติดตามทั้งคู่มาพักใหญ่แล้ว จากเหตุการณ์ในตำนาน กระเป๋าหายใบนั้น ล่าสุดค่ะท่านผู้เพจทั้งหลายเอ๋ย ไม่อยากจะพูดและเอื้อนเอ่ยคำใดๆทั้งสิ้น เพราะความฟินมันทำให้สำลัก โอ๊ย แม่เจ้าโว้ย ที่ชมรมเชียร์เมื่อวันพฤหัสที่ผ่านมา อะไรคะ เขาจีบกันใช่มั้ย อะไรนะ มาๆ ตักผมนุ่ม อะไรนี่แหละ จะเป็นยังไง ก็รอติดตามกันต่อไปนะคะ โซโรบูเกะรู้สึกคันปากอยากพูด แต่เรื่องนี้ต้องให้ทั้งคู่อะไรๆกันให้เรียบร้อยก่อนเนอะ ไอ้เราพูดไปจะเป็นการไม่ดี เจอกันใหม่กับข่าวหน้าค่ะ ฟิตแบคมาค่ะ รออ่านอยู่'
'สปอยหนักขนาดนี้แล้ว ให้เราคิดว่าไม่ใช่เดือนกายคงไม่ได้ ความฟินมันมาก่อน'
'มีความไฟฟ้าช็อตหนักมาก ฉันต้องการให้เขาได้กัน'
'คู่นี้ควรเปิดเผยซักทีค่ะ นี่เป็นคนหนึ่งที่แอบดูเงียบๆ เขาได้กันแล้วจะฟินแบบโจ่งแจ้ง เตรียมกรี๊ดค่ะ'
'เห็นมานานละ ตัวติดกันเกิ๊น'
'แอบสงสัย คู่จิ้นมอเรานี่เยอะเหลือเกิน นับกันไม่หวาดไม่ไหว'
'เม้นบนคะ เลิกสงสัยแล้วควรมาฟินค่ะ #ทีมสาววายสองสมัย #หมอมิว #เดือนกายค่ะ บ่งบอกอายุหนักมาก'
ปกติแล้วต้องทำไงนะ ไม่ใช่ครับ ไม่ใช่นะ คือ เป็นพี่น้องกัน เฮ้ยเดือนแก้ข่าวเลย
แต่กูนี่คือ กรีดร้องหนักมาก ดีใจหนักมาก ความแมนหดหายในบัดดล
ได้เป็นข่าวกับเดือนแล้วโว้ย โอ๊ย ดีใจจนน้ำตาไหลอ่ะ
เอาจริงๆนะ
การถูกพูดถึงอะไรต่างๆในแง่นี้ มันทำให้เขาพอจะมั่นใจได้ว่า เออ มันไม่ใช่เมื่อก่อนที่คอยมอง คอยอะไรแบบเขาไม่รู้ตัวแล้วนะมึง มันมีอะไรที่เริ่มก่อตัว เริ่มขยับเข้าหากันมากขึ้น ไม่ใช่เป็นแค่คนรู้จัก หรือสต๊าฟรุ่นพี่ที่ดาวเดือนเคารพ ไม่ใช่คนที่ผ่านไปมาทักทายกันก็แค่ยิ้มให้ตามประสา เม้นต่างๆนานามันตอกย้ำถึงความสัมพันธ์ของเขากับเดือนที่ขยับเข้ามาใกล้ขึ้น ใกล้ขึ้น อาจจะเป็นแค่ตัวเขาเองที่คิดเห็นฝ่ายเดียว เพราะเขาก็ไม่สามารถไปรับรู้ความคิดของเดือนได้ อย่างน้อยๆ แค่รู้ว่าได้ใกล้ชิดสนิทกันมากขึ้น มันก็ดีในระดับหนึ่งแล้วล่ะ ไม่หวังมาก ขอแค่ที่เป็นอยู่คงที่ แล้วค่อยๆขยับก้าวไปเมื่อถึงเวลา แบบนี้คงเป็นความรักที่มั่นคงในความคิดเคียงกายล่ะมั้ง
ตึ๊ง
จากที่มัวแต่เพ้อพกอะไรคนเดียวอยู่ แชทก็เด้งขึ้นมา
'พี่ พรุ่งนี้วันหยุด ไปเที่ยวกัน'
เดือนนั่นเองที่ทักเข้ามา ตายยากว่ะคนเรา บ่นถึงก็มา
'เอาสิ ว่างมากเลอ ร่างกายต้องการเที่ยวมาก เหงาจายยยยยย'
'เมาป่ะนิ พูดแปลกๆ ฮ่าๆ'
'สก๊อยไง ชอบมั้ยๆ'
'ชอบ แต่ไม่ใช่สก๊อยนะ'
'วุ้ย กูเหรอ'
'มโนละครับ ชอบฟ้าดินเว้ย'
'ตอแหลสัด ไอ้คนปากแข็ง'
ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ ตัวเองถึงคุยเป็นธรรมชาติที่สุด เปิดเผยความในใจที่สุด ได้แบบนี้ รู้ตัวอีกที ก็อยากแสดงความรู้สึกออกไปให้อีกฝ่ายรับรู้บ้าง แฝงไว้ในคำเล่นๆก็ยังดี หวังให้อีกฝ่ายรับรู้ก็พอ
'ครับๆ'
'อะไรมึง ไอ้เด็กน้อย'
'ชอบกายนะ'
'งื้อ คืนนี้พระจันทร์สวย'
'...'
'ชอบเดือนนะ'
'คืนนี้เดือนมืดครับ'
'...'
'เพ้อเห็นพระจันทร์ แปลว่าคิดถึงพระจันทร์ล่ะสิ'
ตรรกะอะไรของมึง
เออ ใช่เว้ย
คิดถึงเดือน
เช้านี้เป็นเช้าวันหยุดแรกของปีที่เขาตื่นเช้าที่สุด
ลองแหงนมองนาฬิกาข้างฝาดูอีกที กลัวดูผิด เข็มก็ยังชี้ที่เดิม เข็มยาวสุดกระดิกยิกๆ บอกเวลา ตีห้าครึ่ง
เขายังจำเวลานัดที่เดือนบอกได้ดี
'เจอกันเก้าโมงนะ'
ฮ่วยยยยยย เหลืออีกตั้งสามชั่วโมงครึ่ง แล้วทีนี้จะทำอะไรฆ่าเวลาดีล่ะเนี่ย
อืม โปรแกรมหนังที่จะไปดูวันนี้
เรื่องอะไรนะ เจ็ดอัศวินกับกระต่ายน้อยแดนมหัศจรรย์ โอ๊ย นี่มันหนังแฟนตาซีภาพซีจีเลิศอลัง ทีแรกกะจะรอดูกับคุณนาย แต่ประเด็นคือเดือนชวน กับคุณนายคงต้องเลื่อนไปก่อน หลายคนคงหวังให้เราไปดูหนังรักโรมานซ์จ๊ะจ๋าอะไรประมาณนั้น บอกเลย เป็นไปไม่ได้ที่จะให้ผู้ชายอย่างเขาจับมือกระหนุงกระหนิงเข้าไปนั่งในโรงที่กำลังฉายหนังรัก บอกตามตรงคือขนลุกมากๆ เอาไว้อยากจ้องตาจับมือกอดหอมกัน รอบรรยากาศมันพาไปเองดีกว่าเนอะ ฮิ้ววววววววว
หนังฉายสิบ รันยาวถึงเที่ยง เออ กะกินข้าวด้วยกันเลย
แหงนมองนาฬิกาอีกครั้ง เคยเป็นป่ะ เวลาที่เรารออะไรมากๆ เวลาแม่งผ่านไปอย่างช้าๆเฉย กลับกันกับเวลาเตรียมตัวสอบ ความจริงคือมีเยอะนะ แต่กูอ่านหนึ่งวันก่อนสอบไง เลยไม่ทัน ฮ่าๆ
เลยหยิบไอโฟนตัวเองขึ้นมาเข้ากลุ่มไลน์ชมรม ดูว่าจะมีใครตื่นมั่งเวลานี้
Thunwa : ขอสรุปงานแต่ละฝ่ายด้วยครับ
ประจวบเหมาะกับพี่ธันวาทักเข้ามาในกลุ่มพอดี
ที่เห็นนี่คือพี่แกไม่ได้ตื่นเช้านะ ขอเดาว่ายังไม่ได้นอน แหม รุ่นนี้แล้ว งานเที่ยวงานหลวง งานหลับงานเล็ก
KOODJI : แฮนโค้ดเรียบร้อยแล้วจ๊ะพ่อ
นี่ก็ชอบกวนตีนผัวอ่ะ
Thunwa : กลับห้องบ้างนะ เดี๋ยวนี้เถลไถล
KOODJI : สักบ่ายๆนะจ๊ะพ่อ
Thunwa : ยุงคงแดกกูเหลือแต่กระดูก
KOODJI : ไว้คุยกัน นี่แชทกลุ่ม
Som Som : สวัสดิการ เหลือแพ็คของ นอกนั้นก็ไม่มีอะไรแล้วค่า
ให้เดาว่าอิคุณส้มนี่อีกคน ไม่หลับไม่นอนแน่ๆ
เขาเลยทักไลน์คุณส้มเป็นการส่วนตัวไป
Hiran : ส้ม นายล่ะ
Som Som : มันตายค่ะ บ่ายๆมารับศพมันด้วย กูจะไปรับแม่ที่สนามบิน
Hiran : อ้าว แล้วให้แม่ไปอยู่ไหน
Som Som : บ้านเพื่อนนาง ให้มาเห็นสภาพอินายลูกรักคงช็อคตาย
คือเมื่อวานกลุ่มเขาไปก๊งกันที่ร้านเหล้าเปิดใหม่หน้ามอ เดี๋ยวนี้ร้านเหล้าผุดขึ้นมาเป็นดอกเห็ด ไอ้เราก็กินจริงจังนะ
Hiran : บ่ายไม่ได้ว่ะ ไว้โทรหาน้องรหัสมัน
Som Som : ตามนั้นเว้ย กูไปอ้วกละ ไม่ไหวสุดๆ
หลังจากคุณส้มไป เขาก็ลุกไปเปิดทีวี นั่งดูข่าวเช้าไปเรื่อยเปื่อย ฆ่าเวลาไปพักๆ ดูไปเรื่อยๆ มันก็ลืมเวลาไปเลย จนเมื่อเดือนมาเคาะประตูนั่นแหละ ถึงได้รู้ว่าเก้าโมงกว่าแล้ว
เขาเดินไปเปิดประตู ปุ๊บ หน้าบูบู้นี่โผล่มาให้เห็นก่อนเจ้าของอีก เพราะเดือนมันเอาเจ้าตัวเล็กมาบังหน้าไว้
"สวัสดีตอนเช้างับ พี่เคียงงับ"
แล้วน้องมันก็จับขาหน้าบูบู้ส่ายดุ๊กดิ๊กๆ จนเจ้าตัวมันรำคาญ เลยพยายามตะเกียกตะกายจะลง
บูบู้เลยถูกส่งมาให้เขาอุ้ม อึ้ยยยยยย ขนนุ่มมาก ไม่อยากจะคิดถ้าตัวโตจะขนฟูขนาดไหน จะกอดจะหอมให้หนำใจเลย
หลังจากถูกบูบู้ดึงความสนใจไป ก็ได้มีโอกาสมองร่างสูงตรงหน้าแบบเต็มๆ วันนี้น้องมันมาแบบเสื้อยืดแล้วมีฮู้ดแขนกุดสวมทับเว้ย ดูเป็นเด็กมัธยมใสๆไปอีก ส่วนกางเกงก็เป็นขาสั้นสีดำธรรมดาไม่ต่างกับเขา ที่ทั้งตัวตอนนี้คืออยู่ในชุดแสนธรรมดา ไม่รู้จะแต่งอะไรไปให้มากพิธีความ แค่เที่ยว ดูหนัง กิน
แต่ในใจนี่คิดเข้าข้างตัวเองแบบสุดๆว่าคือเดตไปแล้ว
เพ้อพกอยู่นานรู้ตัวอีกทีก็ตอนเดือนเอามือมาโบกไปมาตรงหน้า
"มองตาค้างเลย"
"ชุดมันสวย"
แก้ตัวน้ำขุ่นๆ ฮ่าๆ
"หรือว่าคนหล่อ"
นี่ไงประเด็น สายหลงตัวเองก็มา
"หลงตัวเองเข้าไปคนเรา"
"ฮ่าๆ ฝากบูบู้ไว้ที่ห้องนะ"
"ทำไมไม่เอาไว้ที่ห้องมึง"
ถามไปงั้นแหละ ความจริงนี่ถ้าเอาบูบู้มาไว้ถาวรได้ทำไปแล้ว เป็นคนรักสัตว์ครับ
"บูบู้บอกคิดถึง"
"เรียนภาษาหมามาเหรอ"
"เปล่า แค่มองตา..."
หือ
"ก็รู้แล้วว่ามันคิดถึงพี่ขนาดไหน"
แล้วกูจะรู้อะไรกับบูบู้มั้ย เพราะตอนนี้กูมองตามึงอยู่เนี่ย
ชักไม่แน่ใจแล้วว่าคนหรือหมาที่คิดถึงเขามากกว่ากัน
เราเอาบูบู้ไปไว้ที่เตียงเล็กซึ่งเขาเองนี่แหละที่เป็นคนจัดไว้ เจ้าตัวสนุกสนานใหญ่ที่ได้กลับมาห้องเดิม แหม บูบู้ กูรู้ไต๋มึงหมดแล้ว เดี๋ยวมึงก็เที่ยวเล่นไปทั่ว วันนั้นนี่กระดาษรายงานเขากว่าครึ่งหมดไปเพราะบูบู้ ไอ้เราก็โกรธไม่ลงครับ ความรักสัตว์มันเข้าสายเลือด
เจ้าของมันนี่ก็ไม่แพ้กัน นอนแผ่หราเต็มเตียงเขาเลย
"ป่ะ เดี๋ยวรถติดนะมึง"
"เอาบิ๊กไบค์มา"
เขายืนเท้าสะเอว
"อืม"
บิ๊กไบค์คันใหญ่จอดรอหน้าหออยู่แล้ว
"แล้วนี่เอาบูบู้มายังไงวะ"
"ซุกอกไง"
โอ้เย่ ไอ้บูบู้ลูกพ่อ เป็นบุญของมึงจริงๆที่ได้ซุกอกอุ่นเดือน พ่ออิจฉาจริงๆ
เหมือนว่าตัวเองจะมีปัญหากับสายรัดคางครับตอนนี้ หมวกกันน็อคใบนี้นี่ใส่ยากจริงจัง
"เดือนๆ แม่ง มาติดให้กูที"
นี่ว่าเคยใช้แต่หมวกกันน็อคที่แถมมาตอนซื้อรถยี่ห้อฮอนด้า ฮ่าๆ
เดือนมายืนตรงหน้า โห แม่งสูงจังวะ มือเขาถูกมือใหญ่กุมไปแตะที่สายรัดคาง
"ใส่แบบนี้"
"..."
"เข้าใจมั้ยครับ"
ไม่เข้าใจ...
เพราะสายตากู... มองแต่หน้ามึงอยู่เนี่ย เดือนแม่ง หล่ออ่ะ
- มีต่อข้างล่าง -
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
