#THIRTEEN
P o s i t i o n
#ทีมหรรมเดือน #ทีมเมียเดือน #ทีมโตเกียวทาวเวอร์
-นอกเรื่องของกฎเกณฑ์-
ตำแหน่งนั้น สำคัญไฉน
โปรดเตรียมใจก่อนอ่าน... งานกีฬาสีของมหา’ลัยใกล้เข้ามาทุกขณะ สต๊าฟทุกคนแทบไม่ได้พัก เรียกได้ว่าทีมงานคุณภาพ ทุ่มเทให้งานนี้แบบสุดๆ เขาเองก็เช่นกัน ทุกวันนี้นี่เอาแต่หมกตัวอยู่ที่โรงยิมจะออกมาเห็นเดือนเห็นตะวันก็แต่ช่วงพักกลางวัน บางวันนี่ถ้ามีคนคอยส่งข้าวส่งน้ำแทบไม่ได้ออกมาเลย ตกเย็นกลับหออาบน้ำทำอะไรเสร็จ หัวถึงหมอนก็ผล็อยหลับไปทันที และมันจะเป็นแบบนี้ซ้ำๆจนกว่างานนี้จะจบลง ไม่ต้องถามถึงชะตากรรมเดือน รายนั้นยิ่งแล้วใหญ่ เก็บตัว ซ้อมเดิน ซ้อมอะไรต่อมิอะไรมากมาย แทบไม่ได้เห็นหน้าเจ้าตัวมาเป็นอาทิตย์แล้ว
อะไรนะ? ไม่กลัวไปติดสาวอื่นเหรอ
บอกเลย นี่คอลกันทุกวัน โอ๊ยยยยยย เขินอาย ไม่อยากจะพูด
อ่ะๆ เห็นแก่ความอยากรู้อยากเห็น จะยกตัวอย่างคืนวันศุกร์ที่งานหนักเหี้ยๆอย่างวันนี้ละกัน หลังจากกลับมาจากโรงยิม เขาก็อาบน้ำชำระล้างร่างกาย พอออกจากห้องน้ำ แต่งตัวเสร็จไม่นานว่าจะล้มหัวลงนอน เสียงแจ้งเตือนวิดิโอคอลเฟซบุ๊ก แอพสีน้ำเงินรูปตัวเอฟก็ดังขึ้น เขายิ้ม รู้เลยว่าใคร
[เหนื่อยครับมากเลยครับ]
เสียงโอดครวญนี่ดังมาก่อนเขาจะเห็นหน้าซะอีก
ยิ้ม ไหนขอดูหน้าคนปลายสายหน่อยเถอะ โอ๊ยยยยย บอกก็ได้ว่าคิดถึงน้องมันมากๆ
ช็อคคคคคคคคคคคค
หัวนมสีชมพูนั้นมันกระแทกตาเขาเหลือเกิน ไอ้น้องเดือน ไอ้ขี้อ่อย
“ทำไมไม่ใส่เสื้อผ้า”
[เพิ่งอาบน้ำเสร็จอ่ะ ขี้เกียจ]
แบบนี้ก็ได้เหรอ…
“ไปใส่ก่อน เดี๋ยวเป็นหวัดนะ”
[ห่วงเหรอ]
“เปล่า ไม่อยากเห็นใครไข้จับหวัดกินก่อนวันงาน”
ที่จริงคือ… เป็นห่วงมาก และเขินอายเกินไปที่จะต้องมาพะวงกับสายตาตัวเองที่คอยแต่จะเหล่มองหัวนมน้องตลอดเวลา คือ นี่กูหื่นใช่มั้ย เดือน เพราะมึงเลย
[โด่ ซื่อตรงหน่อยคุณเคียง]
“อะไรมึง ไปใส่เสื้อ”
ควันออกหู ว่าไม่ฟังไม่พอ ยังมาบีบหัวนมเล่นล้อเลียนอีก กรี๊ด อีกไม่กี่นาทีนี่บอกเลย…
ตบะเคียงกายจะแตก พุธโธๆ เด็กมันยั่ว ฮือ
[วันนี้ซ้อมบาสทั้งวันเลย เนื้อยเหนื่อย]
อย่ามาทำอ้อน กำลังท่องนะโมอยู่ เพราะจะละลายแล้ว จนแล้วจนรอดมันก็ยังดื้อไม่ใส่เสื้อนะ สมกับเป็นเดือนจริงๆ
ก็ดี ซิกแพ็กน่ากินนั่น จะมองจนพรุนเลย เอ๊ะ หรือจะบันทึกวิดิโอเก็บไว้แล้วเอาไปปล่อยในเว็บเกย์ดี คือ กลัวความคิดตัวเอง ฮ่าๆ
“ก็หลับซะ”
[คุยกันก่อน ไม่ได้เจอทั้งวัน]
มันบอก ใจหนึ่งก็อยากให้น้องพัก แต่อีกใจมันเทไปให้ความอยากให้อยู่ต่อ คุยกันไปจนดึก หัวเราะไปด้วยกันจนกว่าเราทั้งคู่จะหมดไฟแล้วหลับคาเตียง แต่คงเป็นไปไม่ได้เพราะ…
[พรุ่งนี้มีแข่งนะ จะมาเชียร์มั้ย…]
“ขอเหตุผลดีๆที่กูควรละจากงานแล้วไปดูมึงแข่งหน่อย”
ตีหน้าซื่อ หน้าซึนไปงั้น ความจริงคือ งานท่วมหัวยังไงกูก็จะไปให้ได้ เกร๊ด อิเดือนแข่งบาส มันต้องมีโมเมนต์แก้เสื้อแก้ผ้าแน่นอน ฮ่อลลลลลล ความหื่นกูนี่มัน…
[พี่เคียงครับ…]
อย่ามาพูดแล้วกัดปากเซ็กซี่แบบนั้นนะ กู… กู คือกู
กูสยิว ไอ้หรรมเดือน
[ไปดูผมแข่งด้วยนะ]
แน่ะๆ มีลูบซิกแพ็กโชว์เบาๆ
คือ… มากกว่านี้ก็หนังเกย์แล้วมึง โอเค กูยอม
“ดูก่อนๆ งานเยอะ”
แต่ตัวเองก็ยังคีปลุครักษาฟอร์มไปตามระเบียบ ฮื่อ เดี๋ยวเด็กมันได้ใจ ไม่ดีๆ
[รู้เลยว่าจะมา]
“…”
[ตาพี่มันฟ้อง]
คือ…
ตากูไปฟ้องมึงตอนไหน ตากูอยู่บ้าน แป้ก เสียงอะไรหัก ฮ่าๆ
จบโหมดโรแมนติกกระดิกกระดิ๋วแค่นี้
เราคุยกันต่ออีกไม่นาน แล้วเดือนก็วางสายไป
ชื่อ นามสกุล ได้โพสต์รูปภาพที่อยู่กับ
คุณ ‘เขาไล่ให้ไปแต่งตัวล่ะ’
เป็นรูปมันโชว์แพ็กหกก้อนแล้วยิ้มอ่อน
ครวยยยยยยยยยยยย ให้คนอื่นดูทำไม หวงงงงงงงงงงงงงงงงง
‘กรี๊ดดดดด แพ็กละลานตาน่ารับประทาน’ มาละ กระสือ…
‘คือ คุยกันแล้วถอดเสื้อแบบนั้น แกรรรรร คุยกันท่าไหนโพสต์บอกแม่ยกหน่อยค่า #เดือนกาย’
‘ขุ่นพระ โปรดโฟกัสที่ความนูนของผ้าเช็ดตัว #หรรมเดือน’ เฮ้ย ไหนๆ ตาดีโคตร
‘คือ ทุกวันนี้แกคอลกันแล้วอะไรยังไงในความลับถึงถอดเสื้อคอลกันคะ #ฟินนาเล่’
‘โปรดเรียกกูว่าอิหื่น #ทีมอิจพี่เคียง’
‘ทำบุญด้วยอะไร ที่ได้เห็นเดือนเคลื่อนไหวในชุดนั้น ฮือออออ #ทีมหรรมเดือน’
คือ อย่าเรียกว่าชุดเลย เรียกว่าเอาผ้ามาพันๆแบบลวกๆเหอะ กูสงสารผู้นำแฟชั่น ขำแท็กหนักมาก
เหมือนจะจบแต่ยังไม่จบ ไลค์บานตะไท เม้นอีกเพียบ แหงล่ะ งานนี้ซิกแพ็กเดือนเป็นอะไรที่ทอร์คออฟเดอะยูนิเวอร์ซิตี้แน่ๆ
หึ ไอ้ขี้โชว์เอ๊ย
ตึง ตึง ตึง
พอแชทเฟซบุ๊กไป แชทไลน์ก็พอ เป็นคนดังนี่มันลำบากจริงจัง
ได้แต่กดดูแล้วไล่อ่านเพราะทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้น เฮ้อ คนสำคัญ ใครๆก็เรียกหา…
Thunwa ส้มอยู่ไหน พี่ขอทราบรายละเอียดของหน่อย
KOODJI นายคะ ขอรายชื่อน้องที่ขึ้นสแตนด์โหน่ย
Yok wipawadee พี่ธัน หยกขอดูหน้าไม้ที่จะมาทำเป็นฉากหน่อยค่ะ
Nine69 ส่งให้ทางเมล์แล้วค่ะแม่
อิดอก ไหน ใครเรียกหากู มโนซะเป็นเรื่องเป็นราว ฮ่าๆ
แล้วจากนั้นก็รัวแชทอีกมากมายที่เราคุยกันในกลุ่ม ปิดท้ายด้วยข้อความของพี่กุ๊ดจี่ คุณแม่ของทุกงาน…
KOODJI พรุ่งนี้ก็รบกวนสต๊าฟทุกคนอีกครั้งนะคะ ขอบใจมากๆวันนี้
แม่ก็คือแม่…
เช้าวันนี้เดือนโผล่มาเซอร์ไพรส์เขาพร้อมกับเจ้าตัวเล็กในอ้อมอก ก่อนจะถูกส่งต่อมาให้เขาอุ้มอย่างเต็มใจ บูบู้เหมือนกำลังงงในความเช้า เจ้าขี้เซาผงกหัวขึ้นมองเขาทีหนึ่ง พอมันรู้ว่าใครก็ซุกตัวเข้ากับอกเขาแล้วหลับต่อเฉย ไว้ใจคนง่ายจริงๆ ขี้อ่อยเหมือนพ่อมันด้วย ตอนนี้บูบู้เริ่มตัวหนักเพราะมันโตขึ้น อีกไม่นานมันจะกลายเป็นสุนัขพันธ์ไซบีเรียนที่สง่างาม ขี้เล่น และขนนุ่มน่ากอด ตัวใหญ่ อื้อ รักหมาที่สุดเลยครับ
เขามองเดือน แค่นั้นเจ้าตัวก็เหมือนรู้ว่าเขาจะถามอะไร เลยชิงตอบก่อน
“กลัวพี่เบี้ยวนัด”
เลยมาดูกูว่างั้น โอ๊ย น่ารักอ่ะ
“ตอนนี้อยากเบี้ยวแล้วเนี่ย หมั่นไส้คนแถวนี้”
“คงไม่ใช่ผม เพราะผมหล่อ” อ้วกกกกกก เอาความคิดแบบนั้นมาจากไหน เหตุผลบ้าบอที่สุด
“มึงนั่นแหละ ไปเลย รีบๆ เดี๋ยวกูต้องเข้ายิม” น้องมันยิ้มขำ เขาเองก็เช่นกัน
“อายว่ะ” เดือนพึมพำ
เออ มึงเล่นได้ไงมุกนี้ ผมหล่อ ฮ่าๆ
ถ้าจะหวังข้าวเช้าของเราในห้างหรู บอกเลย เขากับเดือนนี่ยังเป็นนักศึกษาขอเงินพ่อเงินแม่ใช้ ถึงเดือนจะมีรถขับแบบรุ่นดังสุดๆ รวยแบบสุดๆ แต่ชีวิตมันและรวมถึงตัวเขาเองก็ติดดินแบบสุดๆ ชนิดหน้ามือกับหลังตีนของความรวยเลยทีเดียว เราเลยมาลงเอยที่นี่…
‘ร้านแกงป้าแดง สดๆอร่อยจากเตา’
เป็นร้านข้างถนนเล็กๆแถว XX ใกล้หลังมอทางไปโรงยิมพอดิบพอดี
อาหารอร่อย คนขายใจดีโคตร เขาหลงรักร้านนี้แบบมาหลังมอต้องมากิน ของดีหลังมอเลยนะนั่น
ส่วนบูบู้หลับรออยู่ที่รถ…
“แก น้องเดือน เดือนบริหารที่โชว์แพ็กเมื่อคืน งื้อ ตัวจริงหล่อมาก”
“น้องเขาคือสามีฉัน แกรรรรรร”
“อิบ้า แฟนน้องนั่งหัวโด่อยู่นั่น”
“ใคร”
“ก็เคียงกายไง อักษรสเปนปีเดียวกับเรา”
“ข่าววงในแกผิดหรือเปล่า”
“บ้า มึงเคยเห็นรูปที่เดือนถ่ายกับหมาพันธ์ไซบีเรียนมั้ย นั่นหมาของเคียงกาย นางฝากเดือนเลี้ยง เดือนนี่ดูแลเทคแคร์แบบสุดๆ ไม่ใช่แฟนก็กำลังจีบกันอ่ะอิดอก ดูแลหมาเขาขนาดนี้ แล้วคนจะขนาดไหน ถ้าได้เป็นแฟน อร๊ายยยยยย”
แล้วนางก็ทุรนทุรายคาโต๊ะ
“หมามึงเป็นหมากูไปแล้ว”
“ฮ่าๆ”
มันหัวเราะ พอดีที่กับข้าวมาเสิร์ฟ หูยยยยย อุ่นร้อนจากเตาสมกับชื่อร้านจริงๆ อย่าพลาดนะ มาหลังมอต้องร้านป้าแดง
นี่กำลังเตรียมช้อนส้อมจะกระซวกเต็มที่ แต่มีกลุ่มเด็กสาธิตXXคละเคล้ากันไปด้วยชายหญิงตุ๊ดทอมเดินเข้ามาหาที่โต๊ะ
“คือ ขอโทษนะคะ พวกหนูขอถ่ายรูปทั้งสองคนได้มั้ยคะ พี่กินข้าวไปเลยค่ะ หนูแค่ขอเก็บโมเมนต์ ฮืออออออ กรี๊ดดดดดด”
น้องพูดยังไม่ทันจบก็ทุรนทุรายดั่งโดนผีเข้า
“ไม่เป็นไรครับ”
สิ้นคำเดือน เราก็ต้องโพสต์ท่าให้กลุ่มเด็กพวกนั้นถ่ายรูปกันไปเต็มอิ่มอยู่นาน
ไอ้สัด กูรีบไปยิม ฮืออออออออ
ที่สำคัญ ข้าวป้าแดง สดจากเตา เย็นชืดหมดแล้ว ไอ้เดือนหัวปี ไอ้คนใจดี ไอ้คนเอื้อเฟื้อ สั่งข้าวให้กูใหม่เลย
‘กรี๊ดดดดดดด เจอพี่เดือนกับพี่กาย ทั้งสองคนน่ารักมากค่ะ เป็นคู่จิ้นที่ดูเรียลสุดๆ คือเข้าไปขอถ่ายรูปงี้ ยิ้มให้กล้องตลอด ใจดีเทคแคร์น่ารัก ให้รูปเป็นตัวตัดสินความฟินดีกว่าค่ะ งื้อออออออ #ทีมหรรมเดือนที่แท้จริง #ทีมอิจพี่เคียง’
เป็นรูปคู่เขากับเดือนที่ถูกถ่ายที่ร้านป้าแดง น้อง พี่อยากบอกเหลือเกินว่า พี่ปลื้มปริ่มสุดหัวใจ…
อิเด็กเปรต เอารูปกูแคะขี้มูกขึ้นทำไม แล้วไปถ่ายตอนไหน เกลียดดดดดดดดด ทำไมอิเดือนมันถึงดูดีอยู่คนเดียว ฮึก
ขำแท็กหนักมากอีกแล้ว #ทีมหรรมเดือนที่แท้จริง
แล้วนี่อะไร
เพจ
แม่ยกเคียงเดือนมันคืออะไร ใครอธิบายที
“แหม ผัวมาส่ง”
รถเดือนขับออกไป หลังจากมาส่งเขาที่โรงยิมพลศึกษา พอเดินเข้ามาตัวอาคารที่เป็นใต้ตึกโล่งๆปุ๊บ คุณนายที่ยืนรอแซวก็ทักขึ้นปั๊บพร้อมกับคุณแย้และคุณส้มที่โบกมือบ๊ายบายทักทายมาให้
“แส่”
“มึงด่ากู” คุณนายถาม
“ด่าหมามั้ง”
“อินี่ วอนตีน” ฮ่าๆ ก็หยอกล้อกันแรงๆตามประสาเพื่อนสนิทที่คบกันมานมนาน ไปไหนไปด้วยกัน ทำไรด้วยกัน เพราะ… ไม่มีใครเอาเหมือนกัน ฮ่าๆ
“ตกลงที่ยืนของมึงคือตรงไหนคะ” หือ
“อะไรวะที่ยืน” เขาถาม
“ก็… หน้าเดือน หลังเดือน หรือข้างเดือนคะ” ยังงงอยู่บอกเลย
“อินี่ กูหมายถึง หน้าเดือน คือมึงเหมือนเป็นพี่เขา หลังคือมึงคอยตามเทคแคร์แต่ไม่ใช่แฟน และข้างเดือนก็คือ มึงเป็นแฟนเขา แล้วตกลง ตอนนี้มันยังไง”
“กู…”
“…” ทุกคนรอคำตอบ
“กูอยู่เหนือเดือน” ไงมึง งง งงล่ะสิ เดือนมันเป็นทาสกู
“อิเคียงงงงงงงงง” เสียงหวีดร้องของพี่กุ๊ดจี่ดังมาก่อนตัว
“…”
“มึงแทงเดือนแล้วเหรอ กรี๊ดดดดดดดดด”
ใช่ ผมเคียงกาย รุกร่างเล็กหน้าใส ใจหมา แทงเดือนแล้วครับ
พ่องตาย
‘อย่าลืมนะคะนะคะนะคะนะคะนะคะ มาเชียร์วิศวะกับบริหารกันเยอะๆ มาร่วมลุ้นว่าผู้ชนะจะเป็นใคร ชัยชนะมีเพียงหนึ่งเดียว ชื่อของงานก็คือ งานแข่งบาสสัมพันธ์ หกโมงเย็นที่สยามพารากอน เอ๊ย โรงยิมชั้นห้า ตึกเก่านะคะ’
คือ มึงจะนะคะๆเยอะไปไหน อ่านแล้วตาลาย
‘เดือนลงมั้ยคะ’
แอดมิน ต้องมาดู
อ้าวอินี่ เขาถามเพราะอยากรู้เพื่อจะได้ตัดสินใจว่าจะไปดีมั้ย นี่มัดมือชกให้เขาไปอีก โอ๊ย สงสาร ตอบแทนละกัน ในฐานะที่รู้
Hiran ลงครับ มาดูกันเยอะๆน้า
นี่ไง รู้จักมั้ย เคียงกายพลเมืองดีศรีชาวมอ ต้องยกโล่ให้แล้วอธิบดี
แต่เพียงห้าวินาทีผ่านไป
‘นี่คือความเชียร์ผัวเหรอแก
@ชิโป้งชิโป่งโป้ง’
‘สปอนเซอร์โดย เมียเดือนค่า #ทีมเมียเดือน’
‘อิดอก มาตอบแทนสามี #ทีมเมียเดือน’
‘สามีคงปลื้มปริ่ม กราบนาง’
ตอบกลับเม้นกูซะบานเบอะยิ่งกว่าจานดาวเทียมที่ตาติดไว้ที่บ้าน
ยิ่งไปกว่านั้น
ชื่อ นามสกุล อย่างที่บอก มาเชียร์กันเยอะๆนะครับ
ไอ้เดือนมาตอบเม้นด้วยเฮ้ย ยิ่งเพิ่มดีกรีความฮอตของทอร์คนี้ไปอีก
‘นี่คือช่วยกันทำมาหากิน เข้าใจ #ทีมหรรมเดือนที่แท้จริง’
‘กูขำแท็กหนักมาก พอเหอะ โปรดเคารพน้องเดือนกู #โตเกียวทาวเวอร์ #ทีมหรรมเดือนเฉยๆ’
มึงช่วยเคารพเดือนอย่างจริงจังหน่อย กูอ่านละเพลีย
งานบาสกีฬาสัมพันธ์จะจัดขึ้นทุกปีไล่เลี่ยกันกับงานกีฬาสีของมหา’ลัย โดยงานบาสจะจัดขึ้นก่อนเพื่อเฟ้นตัวหาทีมที่จำเป็นต้องไปแข่งกันอีกทีในงานกีฬาสีสี่ทีมที่ชนะ โดยการแข่งขันเราจะแข่งกันเป็นคณะไปเลย ไม่มีการฟอร์มทำทีมคละหรืออะไรก็แล้วแต่ ทีมบาสของมอเองก็ต้องสลายตัวเพื่อมาเป็นนักกีฬาลงแข่งขันให้คณะตัวเอง งานนี้สำคัญมาก มันแบกมาพร้อมกับศักดิ์ศรีและชัยชนะ เช่นกันแม้แพ้หรือชนะ น้ำใจนักกีฬาก็ต้องมาพร้อมกันเสมอด้วย และนี่ในอีกไม่กี่นาทีที่จะถึงนี้ เป็นนัดแรกของงาน วิศวะเจอกับบริหาร หลายคนคงคาดเดาชัยชนะเอาไว้แล้ว แต่ยังไง แล้วยังไง ใครชนะก็ไม่สำคัญ เล่นให้มันส์และเชียร์ให้สุด แค่นี้ก็ดีแล้ว
“วิดวะ วิดวะ วิดวะ วิดยา”
หือ อันหลังนี่คือ…
กองเชียร์วิดวะก็มาว่ะ
“บริหาร บริหาร บริหาร สู้!!!”
บริหารก็ไม่น้อยหน้า ขนสาวงามมาตัดกำลัง ให้หนุ่มวิศวะขาดสมาธิ ฮ่าๆ
มันเป็นงานเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่ ใหญ่ในที่นี้คือผู้คน หลากหลายคณะ สาขา มาเกาะขอบรัวเชียร์ทีมที่ตัวเองชอบ คนที่ตัวเองชอบ เขาเองก็เป็นหนึ่งในนั้น ไม่รู้ว่าเดือนจะเห็นเขามั้ย เพราะที่ๆเขายืนอยู่ มันเป็นหลืบของขอบสนาม แต่แค่ได้มาเชียร์ ก็รู้สึกดีแล้วจริงๆ เดือนสู้ๆนะ
“แก นั่นพี่เคียงหนิ มาเชียร์เดือนเหรอ แล้วไม่ไปนั่งตรงตำแหน่งสำคัญวะ ไหนบอกเป็นคนสำคัญ”
ขนาดเสียงกรี๊ดระงมเขายังได้ยินเลย
“เออนั่นสิ แค่คนรู้จักอย่างที่วงในบอกจริงๆด้วย”
“มึงมีวงในด้วยเหรอ”
“ข่าวมโนในหัวกูนี่ไง ฮ่าๆ”
แล้วสองนางก็หัวเราะสนุกสนานในเรื่องราวของผู้อื่น อืม… มันเป็นสัจธรรมของโลกจริงๆ
“…วิศวะนำไปแล้วครับ หนึ่งประตูต่อศูนย์ ฝ่ายบริหารว่าไง จะตีโต้เอาคืนได้มั้ย เหมือนมีความกดดันเล็กๆในทีมครับ…”
เสียงพากษ์ของกรรมการดังเข้ามาในโสตประสาทการได้ยินเป็นพักๆ สนใจการแข่งขันดีกว่าแฮะ
“พี่เคียง พี่เคียงครับ”
มีคนตะโกนข้างหู พอหันไปก็เจอกับมีน เพื่อนสนิทของเดือน
“ดีๆ” ไม่รู้จะตอบว่าไง ฮ่าๆ
“มาเชียร์เดือนเหรอครับ” มีนถามอีก
“เปล่าๆ ผ่านมาเฉยๆ” ตอบแบบคีปลุคสุดๆอีกกูนี่
“งั้นเจอกันนะครับ” มีนโบกมือลา รีบไปเหอะมึง เขามองตามเจ้าตัวไปถึงได้รู้ว่ามีนเดินไปนั่งกับทีมนักกีฬาบริหาร ตรงตำแหน่งที่ ‘สำคัญ’
พักห้านาทีก่อนรอบสอง เขาก็ยังคงยืนอยู่ที่เดิม ตำแหน่งเดิม หลืบข้างๆขอบรั้วสนาม ยังคงมองเดือนเหมือนเดิม ร่างสูงโปร่งหุ่นนักกีฬาที่เพิ่งโชว์แพ็กไปเมื่อคืนเดินมารับน้ำจากมีน คุยกันกระหนุงกระหนิง ก่อนที่เจ้าตัวจะผละออกมาเช็ดเหงื่อไคล แล้วชะเง้อชะแง้เหมือนกับมองหาใครอยู่ จะโบกมือบ๊ายบายให้ดีไหมนะ
กำลังจะทำ… แต่มีนเดินเข้ามาหาเสียก่อน
ร่างเล็กข้างเดือนกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่แล้วโทรศัพท์เจ้าตัวก็ดังขึ้น เขาสังเกตได้จากอากัปกิริยาอ่ะนะ แล้วมีนก็ผละออกไปคุย เสียงปี๊ดหมดเวลาพักดังขึ้น ทุกคนต้องลงสนามเพื่อทำการแข่งขันต่อ
เขาก็จะเชียร์ต่อไป เดือน สู้เว้ย
…
เกมส์กีฬาจบลง
พร้อมกับความพ่ายแพ้ของบริหาร… อย่างราบคาบ
4-0
เดือนเดินคอตกออกจากสนาม มากอดทีม ทุกคนบูมให้กันและกัน ปลอบใจกัน
สิ่งที่จะได้เห็นต่อจากนี้ คือน้ำใจนักกีฬา วิศวะฝั่งชนะล้อมวงกันเข้ามา บูมให้กับฝั่งบริหาร บริหารเองก็บูมกลับ เป็นภาพน่าประทับใจที่คนทั้งสนามจะไม่มีวันลืมเลือน ไม่มีคนแพ้ มีแค่คนที่จะได้ไปต่อมันก็เท่านั้นเอง
จบนี่แล้ว เชื่อว่าความสัมพันธ์ของวิศวะและบริหารจะแน่นแฟ้นยิ่งขึ้น
ตามคอนเซ็ปของชื่องาน ‘งานบาสกีฬาสัมพันธ์’
มันได้อะไรมากกว่าแพ้ชนะจริงๆ
ขอบคุณ
และเรื่องราวต่อจากนี้
ชื่อ นามสกุล
ทำไมไม่มาเชียร์
บอกให้มา
ใจร้าย
ตุ๊ดสัดไอ้เดือน ฮ่าๆ
Hiran
*แนบรูปมันตอนเดินคอตกออกจากสนาม
ชื่อ นามสกุล
เฮ้ย ทำไมไม่เห็น ไปขอรูปใครมา
ไอ้นี่ วอนโดนตีน
Hiran
ขอรูปจากเพื่อนมึงมั้ง
ชื่อ นามสกุล
พี่ มาเชียร์ด้วยเหรอ
ดีใจโว้ยยยยยยยยย
Hiran
เว่อร์ไป
ชื่อ นามสกุล
เย็นนี้…
มีกินเลี้ยง พี่ต้องมานะ
Hiran
เฮ้ย แล้วกูไปเกี่ยวไรกับพวกมึง
มึงจะกินเลี้ยงกินใบบัวบกแก้ช้ำใจก็ช่าง กูไม่ใช่คนในคณะ
ชื่อ นามสกุล
เป็นคนสำคัญของคนในคณะได้ป่ะล่ะ
Hiran
ฟวยยยย
เออๆ ดูก่อนนะ
ชื่อ นามสกุล
ต้องมา เพราะผมหล่อ
เล่นไม่เลิกอีกละมุกนี้
Hiran
ที่ไหนว่ามา
ชื่อ นามสกุล
XXX
ต้องมานะ
Hiran
จ่ะ คนหล่อ
ชื่อ นามสกุล รู้ตัวครับ
เขามาถึงยังสถานที่ตามที่เดือนบอก บรรยากาศข้างนอกเริ่มหนาวแล้ว เพราะมืดลงทุกขณะ แต่ข้างในดูครื้นเครงเหลือเกินฟังจากเสียงเพลงที่ดังทะลุออกมาข้างนอก
“พี่เคียง”
มีนโบกมือหยอยๆหลังเขา เจอมันอีกละ
“ดีๆ” กูก็ยังจะทักเหมือนเดิม
“มางานนี้ด้วยเหรอครับ”
“อือ”
“เดือนชวน?”
“อืม”
“นี่ก็มาเพราะเดือนก็ชวนครับ” แล้วคือ บอกเขาทำไม
“อ้อ ดีๆ” ความเป็นสุภาพชนมันค้ำคอครับท่าน
“งั้นเข้าไปพร้อมกันเลยเนอะ” ความจริงอยากให้มึงรีบๆเข้าไปก่อนเลยครับ พูดมากชิบ
“เคๆ”
ยิ่งเข้าไปข้างใน เสียงเพลงก็ยิ่งดังขึ้น
“วู้วววววว ดูสิใครมา มีนคนน่ารักเว้ยมึง”
หนึ่งในนักกีฬาบาสแซว มีนทำเขินอายก่อนจะเดินไปนั่งเก้าอี้
เก้าอี้… ข้างเดือนที่เหลือเพียงตัวเดียว
อ้าวเฮ้ย งี้กูต้องนั่งพื้นเหรอ โอ้ชิท พระเจ้าช่วยเหอะ เดือนมึงเชิญกูมาละทำตัวแบบนี้เหรอ ไม่เป็นเจ้าบ้านที่ดีเลย
“ว้า เก้าอี้หมดแล้วอ่ะครับ แล้วพี่เคียงกายของเราจะนั่งตรงไหนเนี่ย”
พวกนักบาสนี่มึงจะแซวทุกคนเลยใช่มั้ย ฟวย
“ยังไงดีน้า มีใครเขยิบให้แกนั่งมั่ง”
จะมีใครล่ะ ตัวควายๆกันทั้งนั้น เก้าอี้ก็ตัวเล็กนิดเดียว
อิสัด กูจะกลับละถ้างั้น
ปุๆ
“มานั่งนี่ดิ ยืนให้เมื่อยขาเหรอ”
“วู้ววววววววววววววว”
“ไอ้ขี้ม่อ”
“ไอ้หล่อ”
“ไอ้อ่อย”
จะไม้ให้พวกทะโมนนี่มันแซวหนักได้ไง ที่บอกมานั่งนี่มาน่ะ… ตักไอ้เดือน
แน่ะ มีตบปุๆ รอกูไปนั่งด้วย
ให้ตายกูก็ไม่ไป
‘เจอพี่แกที่หลืบของขอบรั้วสนามค่ะ ว้าย ตำแหน่งคนรู้ใจเดือนคือให้อยู่หลืบเหรอคะ’
มีมือดีโพสต์ภาพเขาที่เกาะขอบรั้วเชียร์เดือนอย่างเอาเป็นเอาตาย แล้วถูกแชร์และติดแท็กในทวิตบ้างเฟซบุ๊กบ้าง แต่สำคัญคือมันกลายเป็นประเด็นเผ็ดร้อนในไปไม่กี่นาที
ชื่อ นามสกุล ได้อยู่กับ
Hiran ตำแหน่งไหนก็ไม่สำคัญ เท่าเรารู้กันก็พอ
*แนบรูป
กูนั่งตักเดือนด้วยท่าทางเขินอายแบบ…
ตุ๊ดสาดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด
อิฉิบหาย ไปตายซะ
ส่งท้าย…
ย้อนกลับไปรูปที่เขาเกาะขอบรั้วเชียร์เดือน
ไม่มีเม้นไหนมาซ้ำเติมเลย นอกจาก
‘น่ารักออกค่ะ ท่านางเชียร์แบบ สุดๆ นี่ไม่ได้ไปดูยังมันส์แทนเลยค่ะ ขอบคุณที่ลงรูปนี้นะคะ’
‘รักนาง #ทีมเมียหรรมเดือน’
‘นางก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ สันโดษ แต่ทุ่มเท #ดาว #ปกป้องสต๊าฟดาวเดือน’
‘เคียงกายคือคนที่กูแม่ง ตลกสัด’
ขอบคุณ อิหอย -_-
***TBC...........................................................................
จบไปแล้วอีกหนึ่งตอน ขอบคุณทุกสกรีมในทวิตเตอร์ #เคียงเดือน
ขอบคุณทุกคอมเมนต์ ขอบคุณทุกกำลังใจ และขอบคุณทุกการติดตาม
ฝากพรีออเดอร์ #ขายของหน่อยยยย 555
[เปิดจองแอบรักแบบรูปเล่ม]
ตั้งแต่วันนี้ - 1 กรกฎาคม
[รายละเอียด]
ระยะเวลาการสั่งซื้อและโอนเงิน
11 กุมภาพันธ์ 2560 - 1 กรกฎาคม 2560 จะแบ่งการจัดส่งออกเป็น 2 รอบ
★ รอบแรก : สำหรับผู้ที่โอนมาภายในวันที่
11 เมษายน 2560 (
จะเริ่มจัดส่งภายในเดือนพฤษภาคม 2560)
★ รอบสอง : สำหรับผู้ที่โอนมาภายในวันที่
1 กรกฎาคม 2560 (
จะเริ่มจัดส่งภายในเดือนกรกฎาคม 2560)
หากซื้อครบทั้ง 3 เรื่อง ส่งฟรีแบบพัสดุธรรมดา (P) *เฉพาะรอบแรกเท่านั้น
ของแถมรอบจอง จะได้รับเหมือนกันทั้งสองรอบ
สำหรับรายละเอียดอื่นๆอยู่ในรูปและในเว็บร้านค้านะคะ
วิธีการสั่งจอง
★ สั่งจองและแจ้งสถานะการโอนเงิน ทางเว็บไซต์
http://2upublishing.lnwshop.com (กดสั่งซื้อปุ๊บ โอนเงินได้เลย ไม่ต้องรอเมลตอบกลับจากทางสนพ. ยกเว้น ผู้ที่มีบัตรส่วนลดและต้องการจะใช้สิทธิ จะต้องรอเมลตอบกลับจากสนพ.เพื่อคำณวนยอดโอนให้ใหม่ แล้วจึงชำระเงินค่ะ วิธีการใช้บัตรส่วนลด อยู่ใน "โน้ต" ของเพจสนพ.และ ใน "เว็บบอร์ด" ในร้านค้าสนพ.ค่ะ)
รบกวนทำรายการแยกกันระหว่างหนังสือ Pre-order และ หนังสือ In stock
หากสั่งซื้อในใบสั่งซื้อเดียวกัน หนังสือ In stock จะจัดส่งพร้อมหนังสือ Pre-order
หากมีข้อสงสัยเพิ่มเติม สอบถามได้ที่แฟนเพจของสำนักพิมพ์
2U Publishingขอบคุณที่ให้การสนับสนุนเรื่อยมา
***ทั้งนี้ยังมีอีกสองเรื่องของนักเขียนท่านอื่นที่เปิดจองด้วย
1) จีบครับ...รับรักด้วย : Power of love โดย Ranmaru *
2) Ex or next? เมื่อผมจีบ...มนุษย์แฟนเก่า โดย คุณเขียด
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
