--แพ้ทาง-- แพ้ทาง 13 Up[2016/11/5]
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด

สนใจโฆษณาติดต่อ laopedcenter[at]hotmail.com คลิ๊กรายละเอียดที่ตำแหน่งว่างเลยครับ

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด

ผู้เขียน หัวข้อ: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง 13 Up[2016/11/5]  (อ่าน 25047 ครั้ง)

ออฟไลน์ ChabaSri

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
--แพ้ทาง-- แพ้ทาง 13 Up[2016/11/5]
« เมื่อ01-06-2016 22:25:20 »

ข้อตกลงในการเข้ามาในเล้าเป็ดนะครับ กรุณาอ่านทุกคนนะครับ
เล้าแห่งนี้เป็นที่ที่คนชื่นชอบนิยาย boy's love หรือชายรักชาย หากใครหลงมาแล้วไม่ชอบ
กรุณากดกากบาทสีแดงมุมด้านขวาบนออกไปด้วยนะครับ


ติดตามกฏเพิ่มเติมที่กระทู้นี้บ่อยๆ เมื่อมีการแก้ไขกฏจะแก้ไขที่กระทู้นี้นะครับ
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0

ประกาศทั่วไปติดตามอัพเดทกันที่นี่
http://www.thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.0

ประกาศ กฎที่อื่นมีไว้แหก แต่ห้ามมาแหกที่นี่

1.ห้ามมิให้ละเมิดสิทธิส่วนตัวของคนแต่งและบุคคลในเรื่องทั้งหมด
การสนใจและชื่นชอบนิยายและเรื่องเล่าของคนในเรื่องควรมีขอบเขตที่จะไม่สร้างความเดือดร้อนให้เจ้าของเรื่อง เช่นเดียวกับเป็ดที่ตอนนี้ถูกรังควานตามหาตัวจากคนด้านต่างๆ จนตัดสินใจไม่เล่าเรื่องต่อ.........เนื่องจากบางเรื่องเป็นเรื่องเล่า.....................บางคนไม่ได้เปิดเผยตัวตน  เขาพอใจจะมีความสุขในที่เล็กๆแห่งนี้โดยไม่ได้ตั้งใจให้คนภายนอกได้รับรู้เรื่องราวแล้วนำไปพูดต่อ   เพราะปฎิเสธไม่ได้ว่าสังคมไม่ได้ยอมรับพวกเราสักเท่าไหร่

2.ห้ามมิให้โพสต์ข้อความ รูปภาพ ใช้ลายเซ็นหรือรุปส่วนตัวหรือสื่อใดๆที่ก่อให้เกิดความขัดแย้ง ไม่แสดงความเคารพ, หมิ่นประมาท,
หยาบคาย, เป็นที่รังเกียจ, ไม่เหมาะสม,ติดเรท x,ทำให้กระทู้กลายพันธ์,ไม่เกี่ยวพันกับนิยายที่ลง
หรืออื่นๆที่ขัดต่อกฎหมาย,ห้ามโพสกระทู้ที่จะสร้างประเด็นความขัดแย้ง  ในเรื่อง การเมือง ศาสนา พระมหากษัตริย์
และสถาบันต่าง ๆ  รวมถึงกระทู้ที่จะสร้างความแตกแยก  ชวนวิวาท ของสมาชิกภายในเวปบอร์ด
การกระทำเช่นนั้นอาจทำให้คุณแบนทันที และถาวร

เรื่องบางเรื่องอาจจะเป็นทั้งเรื่องแต่งหรือเรื่องเล่าใดๆก็ขอให้ระลึกเสมอว่า  อ่านเพื่อความบันเทิงและเก็บประสบการณ์ชีวิตที่คุณไม่ต้องไปเจอความเจ็บปวดเล่านั้นเองเพื่อเป็นข้อเตือนใจ สอนใจในการตัดสินใจใช้ชีวิต   จึงไม่ต้องพยายามสืบหาว่าเรื่องจริงหรือเรื่องแต่งส่วนการพูดคุยนั้น

3.การนำเรื่อง ข้อความ รูปภาพมาโพส หรือนำข้อความใดๆไปโพสที่อื่นๆ กรุณาพยายามติดต่อเจ้าของเรื่องเท่าที่จะทำได้หรือแจ้งมายังบอร์ดนี้ก่อนนะครับ  เนื่องจากเจ้าของเรื่องบางครั้งไม่ต้องการให้คนที่ไม่ได้ชื่นชอบนิยายชายรักชายเข้ามารับรู้  ลิขสิทธิ์ทั้งหมดเป็นของเจ้าของคนที่ทำขึ้นและเวปแห่งนี้นะครับ

4.ห้ามแจกเบอร์ แลกเมล บอกเมล แลก msn บนบอร์ด โดยเฉพาะการบอกเบอร์ หรือเมลของคนอื่นโดยที่เจ้าของไม่ยินยอมให้ส่งหรือติดต่อกันทางพีเอ็มจะปลอดภัยกว่าแล้วเมื่อมีการติดต่อสื่อสารกันให้พึงระวังถึงความปลอดภัย ความไม่น่าไว้ใจของผุ้คนทุกคนแม้จะมีชื่อเสียงในบอร์ดเป็นเรื่องส่วนตัวของแต่ละคนไป เพื่อลดความขัดแย้งภายในเล้า จึงไม่สนับสนุนให้มีการจีบกันในบอร์ดนะครับ

5.ห้ามจั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” นักเขียนทุกคนอย่าโกหกคนอ่านว่าเป็นเรื่องจริงในกรณีแต่งเติมเพิ่มแม้แต่นิดเดียวให้ชี้แจงว่าเป็นเรื่องแต่งแม้จะแต่งเพิ่มขึ้นแค่ไม่ถึง 10 % ก็ตาม
เพราะแม้จะเป็นเรื่องที่เขียนจากเรื่องจริง เมื่อนำมาพิมพ์เป็นเรื่องผ่านตัวอักษร ย่อมเลี่ยงไม่ได้ที่จะมีการเพิ่มเติมเพื่อให้เกิดสีสันในเนื้อเรื่อง ทางเล้าถือว่านั่นคือการเพิ่มเติมเนื้อเรื่อง จึงไม่อนุญาตให้จั่วหัวกระทู้ว่าเป็น “เรื่องเล่า” แต่สามารถแจ้งว่าเป็น “นิยายที่อ้างอิงมาจากชีวิตจริง” ได้  มีคนมากกมายทะเลาะเสียความรู้สึกเพราะเรื่องนี้มามากแล้ว

6.การพูดคุยโต้ตอบระหว่างคนเขียนและคนอ่านนอกเรื่องนิยาย  ทำได้  แต่อย่าให้มากนัก เช่น คนเขียนโพสนิยายหนึ่งตอน ก็ควรตอบเพียงคอมเม้นต์เดียวก็พอแล้ว  โดยสามารถใช้ปุ่ม Insearch qoute  ได้   

7. การกดบวกให้เป็ดเหลือง
      7.1 นิยาย 1 ตอน  จะให้ขึ้น Top list แค่ 1 Reply เท่านั้น ถ้าขึ้นเกิน จะลบคะแนนออก เหลือเฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด
      7.2 นิยาย 1 เรื่อง จะให้ขึ้น Top list ไม่เกิน 3 Reply ถ้าเกิน จะลบคะแนนออก ให้เหลือ เฉพาะ Reply ที่มีคะแนนสูงสุด ลงมาตามลำดับ
      7.3 Post ในห้องอื่น ๆ ก็จะใช้ หลักการเดียวกันนี้ เช่นกัน ยกเว้น
            - 1 Reply ที่เกินมานั้น โมทั้งหลาย พิจารณาดูแล้วว่า ไม่เป็นการปั่นโหวต และเป็น Reply ที่น่าสนใจและเป็นที่ชื่นชอบจริง ๆ

8.Administrator และ moderator ของ forum นี้ มีสิทธิ์อ่าน, ลบ หรือแก้ไขทุกข้อความ. และ administrator, moderator หรือ webmaster ไม่สามารถรับผิดชอบต่อข้อความที่คุณได้แสดงความคิดเห็น (ยกเว้นว่าพวกเขาจะเป็นผู้โพสต์เอง).

9.คุณยินยอมให้ข้อมูลทุกอย่างของคุณถูกเก็บไว้ในฐานข้อมูล. ซึ่งข้อมูลเหล่านี้จะไม่ถูกเปิดเผยต่อผู้อื่นโดยไม่ได้รับการยินยอมจากคุณ .Webmaster, administrator และ moderator ไม่สามารถรับผิดชอบต่อการถูกเจาะข้อมูล แล้วนำไปสร้างความเดือดร้อนต่างๆ

10.ห้ามลงประกาศลิงค์โปรโมทเวป  โฆษณา หรือโปรโมทในเชิงธุรกิจใดๆ ทุกชนิด ลงได้เฉพาะในห้องซื้อขาย ในเมื่อแนะนำเวปอื่นที่บอร์ดเรา ก็ช่วยแนะนำบอร์ดเราโดยลงลิงค์บอร์ดเรา เวป http://www.thaiboyslove.com  ในบอร์ดที่ท่านแนะนำมาให้เราด้วย  เมื่อจำเป็นต้องแนะนำลิงค์ให้ส่งลิงค์กันทาง personal message หรือพีเอ็มแทนนะครับจะสะดวกกว่า ส่วนในกรณีอยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนๆได้อ่านจริงๆนั้นพยายามลงให้ห้องซื้อขายซะ หรือถ้าม๊อดเดอเรเตอร์จะพิจารณาเป็นกรณีๆไป ถ้ารู้สึกว่าไม่ได้โปรโมทเวป แต่อยากแนะนำสิ่งดีๆให้เพื่อนด้วยใจจริงจะให้กระทู้นั้นคงอยู่ต่อไป

11.บอร์ดนิยายที่โพสจนจบแล้วมีไว้สำหรับนิยายที่โพสในบอร์ด boy's love จนจบแล้วเท่านั้น จึงจะถูกย้ายมาเก็บไว้ที่นี่ หาอ่านนิยายที่จบแล้ว หรือคนเขียนไม่ได้เขียนต่อ แต่โดยนัยแล้วถือว่าพล็อตเรื่องโดยรวมสมควรแก่การจบแล้ว  ให้แจ้ง moderator ย้ายนิยายของท่านสู่ห้องนิยายไม่จบ เพื่อที่หากระยะเวลาเกินหกเดือนแล้ว เราจะได้ทำการลบทิ้ง หรือท่านจะลบนิยายดังกล่าวทิ้งเสียก็ได้ เนื่องจากบอร์ดนี้เก็บเฉพาะนิยายที่จบแล้ว

บอร์ดนิยายที่ยังไม่มาต่อจนจบไว้สำหรับ
นิยายที่คนเขียนไม่ได้มาต่อนาน หายไปโดยไม่มีเหตุผลสมควร ไม่ได้แจ้งไว้หรือแจ้งแล้วก็ไม่มาต่อ 3 เดือน จะย้ายมาเก็บในนี้เมื่อครบหกเดือนจะทำการลบทิ้ง ส่วนเรื่องไหนที่จะต่อก็ต่อในนี้จนกว่าจะจบ แล้วถึงจะทำการย้ายไปสู่บอร์ดนิยายจบแล้วต่อไป

12.ห้ามนำเรื่องพิพาทต่างๆมาเคลียร์กันในบอร์ด

13.ผู้โพสนิยาย และเขียนนิยายกรุณาโพสให้จบ ตรวจสอบคำผิดก่อนนำมาลงด้วยครับ

14.ส่วนคนอ่านทุกท่าน เวลาอ่านนิยาย เรื่องที่คนเขียนเขียน  ก็ไม่ต้องไปอินมากนะครับ ให้เก็บเอาสิ่งดีๆ ประสบการณ์ ข้อคิดดีๆไปนะครับ

15. การนำรูปภาพ บทความ ฯลฯ มาลงในเวปบอร์ด  ควรจะให้เครดิตกับ...
(1) ผู้ที่เป็นต้นตอเจ้าของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ
(2) เวปไซต์ต้นตอที่อ้างอิงถึง
....ในกรณีที่เป็นบทความที่ถูกอ้างอิงต่อมาจากเวปไซต์อื่นๆ
- ถ้ามีแหล่งต้นตอของเจ้าของบทความ  ให้โพสชื่อเจ้าของต้นตอของบทความหรือรูปภาพนั้นๆ  พร้อมทั้งเวปไซต์ที่อ้างอิง
  (กรณีนี้จะโพสอ้างอิงชื่อผู้โพสหรือเวปไซต์ที่เรานำมาหรือไม่ก็ได้ แต่ควรมั่นใจว่าชื่อต้นตอของที่มาถูกต้อง)
- ถ้าไม่สามารถหาชื่อต้นตอของรูปภาพหรือเวปไซต์ที่นำมาได้ ควรอ้างอิงชื่อผู้โพสและเวปไซต์จากแหล่งที่เรานำมาเสมอ
- ควรขออนุญาติเจ้าของภาพหรือเจ้าของบทความก่อนนำมาโพสค่ะ(ถ้าเป็นไปได้) ยกเว้นพวกเวปไซต์สาธารณะ เช่น  หนังสือพิมพ์ออนไลน์ ฯลฯ ที่เปิดให้คนทั่วไปได้อ่านเป็นสาธารณะ ก็นำมาโพสได้ แต่ให้อ้างอิงเจ้าของชื่อและแหล่งที่มาค่ะ
- ไม่ควรดัดแปลงหรือแก้ไขเครดิตที่ติดมากับรูปหรือบทความก่อนนำมาโพส
- ถ้าเป็น FW mail  ก็บอกไปเลยว่าเอามาจาก FW mail

16.นิยายเรื่องไหนที่คิดว่าเมื่อมีการรวมเล่มขายแล้วจะลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออก กรุณาอย่าเอามาลงที่นี่ หรือสำหรับผู้ที่ขอนิยายจากนักเขียนอื่นมาลง ต้องมั่นใจว่าเรื่องนั้นจะไม่มีการลบเนื้อเรื่องไม่ว่าบางส่วนหรือทั้งหมดออกเมื่อมีการรวมเล่มขาย อนึ่ง เล้าไม่ได้ห้ามให้มีการรวมเล่มแต่อย่างใด สามารถรวมเล่มขายกันได้ แต่อยากให้เคารพกฎของเล้าด้วย เล้าเปิดโอกาสให้ทุกคน จะทำมาหากิน หรืออะไรก็ตามแต่ขอความร่วมมือด้วย เผื่อที่ทุกคนจะได้อยู่อย่างมีความสุข

17.ห้ามแจ้งที่หัวกระทู้เกี่ยวกับการจองหรือจัดพิมพ์หนังสือ แต่อนุโลมให้ขึ้นหัวกระทู้ว่า “แจ้งข่าวหน้า...” และลงลิงค์ที่ได้ตั้งเอาไว้ในแล้วในห้องซื้อขายลงในกระทู้นิยายแทน  ถ้านักเขียนต้องการประชาสัมพันธ์เกี่ยวกับการจอง หรือจัดพิมพ์หนังสือของตนเองผ่านกระทู้นิยายของตนเอง  นิยายเรื่องดังกล่าวจะต้องลงเนื้อหาจนจบก่อน (ไม่รวมตอนพิเศษ) จึงจะทำการประชาสัมพันธ์ในกระทู้นิยายได้ (ศึกษากฏการซื้อขายของเล้่าก่อน ด้วยนะคะ)

เอาข้อสำคัญก่อนนะครับเด่วอื่นๆจะทำมาเพิ่มครับเอิ้กๆหุหุ
admin
thaiboyslove.com.......................................                                                           

วันที่ 3 ธ.ค. 2551วันที่ 16 ก.ย. 2554 ได้เพิ่มกฏ ข้อที่ 7
วันที่ 21 ต.ค.2556 ได้ปรับปรุงกฏทั้งหมดเพื่อให้แก้ไข และติดตามได้ง่าย

เวปไซต์แห่งนี้เป็นเวปไซต์ส่วนบุคคลที่ได้รับความคุ้มครองจากกฏหมายภายในและระหว่างประเทศ การเข้าถึงข้อมูลใดๆบนเวปไซต์แห่งนี้โดยไม่ได้รับความยินยอมจากผู้ให้บริการ ถือว่าเป็นความผิดร้ายแรง

ข้อความใดๆก็ตามบนเวปไซต์แห่งนี้ เกิดจาการเขียนโดยสมาชิก และตีพิมพ์แบบอัตโนมัติ ผู้ดูแลเวปไซต์แห่งนี้ไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย และไม่รับผิดชอบต่อข้อความใดๆ  โปรดใช้วิจารณญาณของท่านที่เข้าชม และ/หรือ ท่านผู้ปกครองในการให้ลูกหลานเข้าชม


**********************************************

                                                                         










                                                                         
แพ้ทาง 1


ทำไมเธอต้องยิ้มทุกทีที่เดินสวนกัน
   
                    ท่อนแรกของเพลงโปรดในช่วงนี้แว่บเข้ามาในหัวทันทีที่เดินสวนกับใครบางคนที่ผมใช้เวลาเกือบครึ่งนึงของชีวิตนักศึกษาปีสองเพื่อมองเขา รอยยิ้มเล็กๆที่มุมปากพร้อมกิริยาค้อมหัวลงเล็กน้อยเป็นการทักทายนั้นเป็นไปอย่างธรรมชาติของคนที่คุ้นหน้าคุ้นตากันดี

              แต่มันเป็นเรื่องตลกตรงที่ว่าเราคุ้นหน้ากัน เจอหน้ากันบ่อยแถวๆหน้าลิฟต์ของคณะและเวลาที่ต้องร่วมกิจกรรมของคณะและมหาวิทยาลัย ข้อมูลเกี่ยวกับเขาที่ผมรู้คือเขาเรียนคณะเดียวกันกับผมชั้นปีเดียวกันแต่คนละสาขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเขาเรียนสาขาอะไรไม่รุ้แม้กระทั่งชื่อของเขาด้วยซ้ำนะผมน่ะ เครซี่มาก

              แต่วันนี้ที่ที่ผมพบเขาทำเอาผมแปลกใจเพราะว่าเราเดินสวนกันที่ยิมเนเซี่ยมของมหาวิทยาลัยที่ซึ่งสาขาวิชาของผมใช้เรียนกันเป็นหลัก เรียนครูพละก็งี้แหละครับสิงอยู่ที่ยิมฯกันตลอด

         มาคนเดียวด้วย

            ถ้าให้ผมเดาผมว่าเขาคงจะมาเพราะธุระของสโมสรนักศึกษา เพราะอีกไม่กี่สัปดาห์การแข่งขันกีฬาภายในของคณะก็จะเริ่มแล้วถ้าจำไม่ผิดเขาเป็นหนึ่งในคณะกรรมการที่ทำงานเยี่ยงกรรมกรของสโมสรนักศึกษาของคณะที่เก่าแก่และกิจกรรมเยอะที่สุดในมหาวิทยาลัย

   ท่าทางกึ่งเดินกึ่งวิ่งนั้นทำให้ผมต้องหยุดฝีเท้าแล้วมองตาม

“มึงจะมองเขาให้แก่ตายตรงนี้เลยไหมไอ้หล่อ” เพื่อนผมที่เดินตามกันมาเอ่ยเเซว พวกมันรู้ครับว่าผมแอบมองเขามาตั้งแต่ต้นเทอมที่เริ่มกิจกรรมรับน้องแล้ว
“จะห้าเดือนแล้วได้แค่ทักกันหน้าลิฟต์ ไอ้กาก” เอ่อ..ผมมันกากยอมรับล่ะครับ
“คือแม้แต่ชื่อยังไม่รู้เลยไง” ซ้ำเติมกันเข้าไป ผมถอนหายใจแล้วละสายตาจากแผ่นหลังเล็กๆนั่น หันมองไอ้สามตัวข้างๆแล้วเดินหนีแม่ง

             ผมทรุดตัวลงนั่งที่ม้าหินอ่อนข้างยิมฯใต้ร่มไม้ที่ปลูกเรียงรายรอบๆ ไอ้พวกนั้นทรุดตัวลงนั่งล้อมโต๊ะกลมตรงกลางแล้วเริ่มทำการบ้าน

“ไอ้หล่อ เอาของมึงมาดูดิ๊” ผมเหลือบตามองไอ้หนึ่งที่ทำหน้าง่วงๆบวกโง่ๆอย่างตำหนิเล็กน้อยแต่ก็หยิบสมุดรายงานออกจากเป้ส่งให้มัน
“อย่าลอกนะพวกมึง เกริกศักดิ์อ่านทุกตัวมึงอย่าลืม” ผมพูดกับพวกนั้นที่ตอนนี้กำลังรุมทึ้งสมุดรายงานของผม

                  ผมส่ายหน้าอย่างระอาแต่พลันสายตาก็เหลือบไปเห็นใครบางคนที่ผมมองมาตลอดกำลังเดินออกจากยิมด้วยท่าทางเร่งรีบ ใจผมกระตุกเมื่อเขาคลี่ยิ้มออกมาแล้วเดินตรงมาทางพวกผม ไอ้สามทโมนนั่นดูเหมือนจะเห็นแล้วเหมือนกันเห็นสะกิดกันยิกๆ
“เอาแหล่วววว  เดินมาทางนี้ด้วยเหวยยยย”

                 คือกูเห็นแล้วครับมึง เต็มสองตาแบบโคลสอัพเลยด้วย

“หวัดดี” เขาเอ่ยทัก ผมพยักหน้าตอบรับ คือไม่รู้จะทำหน้ายังไงเลยครับตอนนี้ ได้แต่ทำหน้านิ่งๆแต่ในใจอยากจะคว้าตัวอีกคนมานั่งลงบนตักซะเดี๋ยวนั้น...ครับ ปล่อยผมเพ้อไปเถอะ
“งายย/ดี/อ่า” ไอ้สามตัวนั่นเอ่ยทักเขาพร้อมกับยิ้มกว้าง
“คือ..เราตามหาอาจารย์ไพรวุฒิ ไม่เจออ่ะมีเอกสารจะให้ท่านเซ็นพวกนายพอจะรู้ป่ะว่าอาจารย์อยู่ไหน?”  เขาพูดพร้อมกับยิ้มเจื่อนๆ
“น่าจะอยู่ข้างบนนะ ชั้นสองอ่ะพวกปีหนึ่งเรียนบาสกับแก” ไอ้นัทพูดบอกออกไป
“อ๋อ ขอบใจนะ” เขาพูดขอบใจแล้วทำท่าจะเดินออกไปแต่ไอ้โก้เรียกไว้ก่อน
“เดี๋ยวๆ นักศึกษาสาขาอื่นขึ้นชั้นสองไม่ได้นะครับ”
“อ้าว!!! แล้วทำไงอ่ะ” เขาหน้าเหวอเล็กน้อย
          
                ไอ้สามตัวนั่นหันมามองหน้าผมโดยพร้อมเพรียงกันเพราะตอนนี้ในพวกเรามีผมคนเดียวที่เคลียร์งานเสร็จหมดแล้ว
“เดี๋ยวเราพาไป” ผมเอ่ยในที่สุด
“อื้อ” เขาพยักหน้าแล้วยิ้มกว้าง ตาหยีกันเลยทีเดียว หัวใจทำงานหนักมาก โคตรแพ้ทางเลยว่ะ
   
                 ผมลุกขึ้นแล้วเดินคู่ไปกับเขากลับเข้าไปในยิมฯอีกรอบ ในขณะที่เดินไปด้วยกันผมก็คิดว่าคงต้องชวนอีกฝ่ายคุยบ้างอย่างน้อยก็เป็นการไม่ตัดโอกาสตัวเอง เดี๋ยวเขาจะหาว่าผมหยิ่ง
“เอาไรมาให้ ‘จารย์ เซ็นอ่ะ”
“อ่า..บันทึกข้อความขอรายชื่อและอนุมัติการส่งตัวผู้ตัดสินกีฬาคณะไง”
“เป็นคนเขียนโครงการ?”
“ป่าว แต่เราดูแลเรื่องผู้ตัดสินอ่ะ พวกสวัสดิการ ค่าตอบแทน อะไรพวกเนี้ย”
“อ๋อ งั้นก็แสดงว่าเป็นคนจ่ายค่าตัวพวกเราดิถ้างั้น” ผมเอ่ยแซว
“ก็ทำนองนั้นแหละ แบงค์ตัดสินด้วยหรอ ตัดสินไร?”   หืม? รู้จักชื่อผมด้วยแฮะ
“วอลเลย์ฯ แต่ปีนี้งบผู้ตัดสินน้อยนะเราว่า พอหักเข้าชมรมแล้วเหลือคนละไม่เท่าไหร่เอง  เดือนก่อนตัดสินคณะพยาบาลเราซื้อรองเท้าคู่ใหม่ได้เลยนะ”
“อย่าบ่นดิ เราไม่ได้เป็นคนเสนองบป่ะ กีฬาคณะตัวเองก็อย่าเขี้ยวนักเลยน่า” คนข้างๆยู่หน้าเล็กน้อย โอ้ยยยยไม่ไหวแล้วว่ะ โคตรแพ้เลย....ครับ...ปล่อยผมเพ้อไปครับทุกคน

“เอกสารอยู่ไหนอ่ะ เดี๋ยวเราเอาขึ้นไปให้อาจารย์เซ็นให้” ผมแบมือขอเอกสารที่ว่านั่นจากเขา

               ผมรับเอกสารมาแล้วพึมพำบอกให้เขารออยู่ตรงทางขึ้นตรงนั้น ผมจัดการธุระให้อีกคนจนเสร็จแล้วยื่นเอกสารคืนให้เขา

“อาจารย์บอกว่ารายชื่อให้มาเอาพรุ่งนี้นะ”
“อ่า..โอเค ขอบใจนะ”
             
               เขารับกระดาษแผ่นนั้นคืนไปแล้วจัดการเอาเข้าแฟ้มเรียบร้อย

“เสร็จนี่แล้วไปไหนต่อ?” ผมถาม
“เอาเอกสารไปให้นายกสโมฯ แล้วจะไปสอนพิเศษ”

              หืม?? สอนพิเศษผมยกนาฬิกาขึ้นดูพบว่าตอนนี้เวลาบ่ายสองโมงกว่าๆ

“เพิ่งบ่ายสองเอง โรงเรียนที่ไหนเลิกบ่ายสอง”
“ก็ว่าจะไปเคลียร์งานที่สโมฯก่อน แล้วพวกแบงค์ล่ะ??”
“ก็คงสิงอยู่แถวๆนี้แล้วมืดๆค่อยไปฟิตเนส”
“อ่อ”
               แล้วเราก็เดินกันไปเงียบๆจนถึงประตูทางเข้า อีกคนหันมายิ้มให้ผมอีกครั้งแล้วพึมพำขอบอกขอบใจอีกรอบก่อนจะแยกตัวไปทางลานจอดรถ ส่วนผมก็เดินกลับมาที่พวกสามลิงที่ตอนนี้ยังเคลียร์งานไม่เสร็จ ทันทีที่ผมนั่งลงมันก็เปิดฉากสอบสวนทันที

“หน้าฟินมาเลยนะมึง” ไอ้โก้
“ตกลงเขาชื่อไร?” ไอ้นัท
“มึงได้ขอไลน์เขาป่าว” ไอ้หนึ่ง
             
                ผมถอนหายใจก่อนจะตอบพวกมัน

“ไม่ได้ถามชื่อ แล้วก็ไม่ได้ขอไลน์ด้วย”
“ไอ้กาก” กากแบบสามประสานถูกส่งตรงมาที่ผมแบบโคตรสามัคคี ผมไม่สนใจพวกไก่กา หยิบไอโฟนออกจากเป้แล้วเข้าfacebook โพสเป็นเนื้อเพลงที่แว่บเข้ามาในหัว

Bank K.K.  ทุกอย่างดีเมื่อได้เจอเธอ เพราะมีเธอมันเลยพอดี
                         มันจะน้อยหรือมากก็ช่างมัน ฉันชอบอย่างนี้ (เพลงชอบตอนนี้ By.Friday)

                จะหาว่าผมเพ้อก็ยอมล่ะครับงานนี้ คือเพ้อจริงๆไงนึกไปถึงอีกคนที่พึ่งเจอกันเมื่อกี้แล้วก็เผลอยิ้มออกมา หน้าใสๆกับแว่นตาหนาๆนั่นทำให้เขาดูเนิร์ดๆ โคตรแพ้ทางเลยว่ะ

            ตึ่ง

เสียงแจ้งเตือนจากแอพพลิเคชั่นผมจึงกดเข้าไปเช็คดูปรากฏว่ามีคนเข้ามาเม้นโพสเพ้อๆนั่นของผม
      Money Mira-ra ถ้าจะขนาดนี้แท็กไปจีบเลยไหมพี่ชาย
นั่นจากน้องสาวผมครับ เสือกพอๆกับพวกสามลิง
      The Mooh  เพ้อมากไอ้หล่อ
นั่นพี่รหัสสุดกวนหน้าโหด แต่โคตรใจดี
      BoomBoom นานๆมาทีก็เพ้อเลยนะมึง
      สั้นสั้น ไม่ยาว  เฮียวันนี้ไปฟิตเนสป่าว
         ฯลฯ


                     อีกมากมายในคอมเม้นจากโพสของผม เลื่อนๆดูหน้าฟีตไปเรื่อยๆอ่านนู่นนี่ ดูคลิปที่เพื่อนแชร์มา เข้าไปดูว่าตอนนี้พ่อแม่ทำอะไรอยู่ที่ไหน ผมกำลังจะออกจากfacebook ก็ต้องชะงักเมื่อมีแจ้งเตือนเข้ามาว่ามีคนขอเข้ามาเป็นเพื่อน ผมกดเข้าไปดูแล้วก็ต้องชะงักอีกรอบกับชื่อของคนที่ส่งคำขอเข้ามา
      
Book PratchaYa  ส่งคำร้องขอเป็นเพื่อนกับคุณ   ยอมรับ      ปฏิเสธ

------------------------------------------------------------------2BC---------------------------------------------------------------

ดีครับ
เรื่องเเรกที่ลงเล้าเป็ด น้องใหม่ใสใสรายงานตัวครับผม เเรงบันดาลของเรื่องนี้มาจากเพลงที่ชอบ ^___^
ฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ พูดไม่ค่อยเก่งแต่รักหมดใจ...
ติ-ชม สั่งสอนกันได้ครับผม รักคนอ่านน้าาาาา
ปล. ลงยากสมคำร่ำลือจริงๆครับ

Share This Topic To FaceBook
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 05-11-2016 00:12:08 โดย ChabaSri »

ออฟไลน์ kamontipsaii

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 233
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +3/-1
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง1 [2016/06/1]
«ตอบ #1 เมื่อ01-06-2016 23:17:14 »

ติดตามค่ะ  o13

ออฟไลน์ ChabaSri

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง2 [2016/06/2]
«ตอบ #2 เมื่อ02-06-2016 19:23:13 »

แพ้ทาง2
   

         ผมกดเข้าไปดูโปรไฟล์ของคุณ Book Pratchaya รูปโปรไฟล์เป็นภาพแจกันดอกไม้แห้งที่ตั้งอยู่ริมหน้าต่างกระจกที่มองดูเหมือนเป็นคาเฟ่อะไรสักอย่าง ผมปัดหน้าจดไปดูภาพประจำตัวก่อนหน้าของเขาแล้วต้องลมหายใจสะดุดกับใบหน้าเปื้อนสีที่ละเลงไปทั้งหน้าแต่ก็ไม่ได้บดบังรอยยิ้มสดใสนั้นเลย ‘เขา’ นั่นเอง


“มึง”

       
  ผมเงยหน้าจากหน้าจอมือถือแล้วเรียกสามลิงนั่น พวกมันเงยหน้ามามองผมโดยพร้อมเพรียงกัน


“เขา ชื่อบุ๊คว่ะ”


พวกมันมองหน้าผมแบบสงสัยสุดๆผมเลยยกหน้าจอมือถือที่ตอนนี้รูปเขายังค้างอยู่ให้พวกมันดู

“เหี้ยยยยยยย”

“จริงดิ”
   
“มึงหาเจอได้ไงสาดดดดด”


พวกมันจะแย่งมือถือผมไป ผมเลยโบกกะบาลมันไปคนล่ะที
   

“เขาแอดมา” ผมตอบไปแค่นั้นแล้วเลื่อนหน้าจอไปกดรับเขาเป็นเพื่อน


ผมเขี่ยๆหน้าจอดูโพสดูรูป เผลอกดไลค์ไปบ้าง ทำแบบนั้นอยู่สักพักพวกสามลิงนั่นก็ทำงานเสร็จ
   


“พึ่งบ่ายสามกว่าเองว่ะ ไปไหนกันดีวะ” ไอ้หนึ่งถามขึ้นมาหลังจากที่ทำงานกันเสร็จ

       
  แล้วก็เหมือนเป็นเรื่องปกติที่สามคนนั่นจะมองหน้าผมทันที อย่าคิดว่าเป็นสายตาที่ต้องการคำตอบใดใดคล้ายๆบังคับให้ผมต้องรู้ว่าจะไหนกัน
   
“เออๆ บ้านกู” ผมตอบรับ ยัดไอโฟนใส่กระเป๋ากางเกงแล้วคว้าเป้มาพายไว้
   

“รถมึงด้วย” โดยพร้อมเพรียง
   

“เออ!!!!”


“ฮ่าๆๆๆๆ”   สะใจพวกมันล่ะครับ


พอเริ่มเข้าฤดูฝนผมก็เอาน้องแมกซ์(D-MAX) ออกมาใช้แต่โดยปกติแล้วผมจะชอบขับมอ’ไซค์มากกว่าเพราะเบื่อรถติดและปัญหาโลกแตกของมหา’ลัยผมคือหาที่จอดรถยากมาก พอเอารถยนต์มาใช้พวกเพื่อนผมเลยได้อานิสงค์นี้มาด้วย อย่างน้อยก็ไม่ต้องเปียกฝนอ่ะนะ หลังจากที่ติดไฟแดงอยู่สองสามแยกพวกเราก็มาถึงบ้านผม



บ้านชั้นเดียวยกพื้นสูงราวหนึ่งเมตรขนาดไม่ใหญ่ สามห้องนอนสองห้องน้ำ กำลังดีหลังนี้ผมอยู่กับน้องสาวกันสองคน ส่วนพ่อกับแม่ท่านทำงานเป็นวิศวกรที่อเมริกานานๆกลับมาที แต่ผมกับน้องสาวก็ไม่ใช่เด็กขาดความอบอุ่นแต่อย่างใดเพราะรู้ว่างานที่ท่านทั้งสองทำท่านทำเพราะรักมันเหมือนกับที่ผมเรียนครูพละเพราะรักการเล่นกีฬาและน้องสาวที่กำลังเตรียมตัวอย่างหนักเพื่อเข้าเรียนพยาบาลแบบที่ฝัน



ผมจอดรถ ไขประตูบ้านแล้วเดินเข้าห้องนอนไปเอาของไปเก็บปล่อยให้เพื่อนสำรวจตู้เย็น เปิดแอร์เปิดทีวีเองที่ห้องนั่งเล่น คือมันมาบ่อยจนรู้หมดแล้วว่าอะไรอยู่ที่ไหนและใช้ชีวิตราวกับบ้านตัวเองไปแล้ว =,.=



ผมจัดการเปลี่ยนจากชุดนักศึกษาถูกระเบียบมาเป็นสวมกางเกงบอลทีมโปรดเพียงตัวเดียวแล้วออกมาสมทบกับสามลิงที่ห้องนั่งเล่นโดยหิ้วกีตาร์โปร่งตัวโปรดออกมาด้วย



ผมนั่งเกากีตาร์เป็นเพลงที่พึ่งโพสลงFacebook ไปไม่กี่ชั่วโมงก่อน  โดยมีเสียงทะเลาะกันบ้างกวนกันบ้างจากเพื่อนๆเป็นแบ็คกราวด์




แชะ!!




ผมเงยหน้าขึ้นมองต้นเสียง ปรากฏว่าเป็นไอ้โก้ที่ในมือมันตอนนี้ถือไอโฟนค้างไว้ คือ....
   

“มึงทำไร” ผมถามมัน
   

“ถ่ายรูปมึงไง ไอ้แฟงมันถามว่าพวกเราอยู่ไหน จะไปฟิตเนสป่าว กูเลยถ่ายรูปมึงส่งให้มันดู”
   

“ทำไมเสือก?” ผมว่าผมปากร้ายนะ



“เอาน่า แฟงมันFCมึง มึงก็เซอร์วิชแฟนๆมึงบ้าง”
   

“เซอร์วิสจวกไร ไร้สาระ”      ผมบ่นๆไปเล็กน้อยแต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเรื่องรูป



ตอนนี้มองออกไปข้างนอกฝนตกลงมาอย่างหนักตามสภาพที่ควรจะเป็นของเดือนกันยายน
   

“หนึ่ง วันนี้มึงทำงานป่าว” ไอ้โก้ร้องถามไอ้หนึ่งที่กำลังเล่นเกมอยู่อีกฟากของห้อง
   

“ทำ”
   

“ที่ไหน”
   

“วันนี้ร้องที่ศูนย์.แปด.(0.8)
   

“ร้านพี่โค้ชอ่ะนะ”
   

“อือ ไมอ่ะ มึงจะไปอ่อ”
   

“ก็ว่านะ ช่วงนี้กูว่างๆว่ะ ออกล่าซะหน่อยเผื่อได้สาวมาควงเล่น” ไอ้โก้ตอบพร้อมกับทำหน้าตาชั่วร้าย


งานของไอ้หนึ่งที่ไอ้โก้พูดถึงก็คือ หนึ่งมันร้องเพลงครับร้องตามผับ ร้านเหล้าหรือลานเบียร์กับพวกรุ่นพี่ที่ทำวงมาด้วยกันตั้งแต่สมัยมัธยม ก็ดังพอตัวล่ะครับ flower ในIG ประมาณสองหมื่นได้
   

“หน้าชั่วได้อีกนะมึง” ผมแขวะมันไปเล็กน้อย
   

“แล้วมึงสองตัวอ่ะ ไปป่าวถ้าไปเดี๋ยวกูบอกเขาจองโต๊ะต่างหาก” ไอ้หนึ่งถาม


ผมกับไอ้นัทมองหน้ากันผมพยักหน้า
   


“เคๆ”



นั่งเล่นนอนเล่นกันสักพักก็หกโมง ช่วงเวลาว่างๆนี่ผ่านไปเร็วเสมอในความรู้สึกผม ผมเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วออกจากบ้านโดยไม่ลืมไลน์บอกน้องสาวว่าวันนี้จะกลับดึก


ผมส่งเพื่อนให้พวกมันไปเอารถแล้วก็ออกมาที่ฟิตเนสที่ตัวเองสมัครสมาชิกไว้



ไม่ใช่ว่าผมรักสุขภาพหรืออยากจะมีกล้ามใหญ่ๆหรืออะไร แต่ด้วยสาขาวิชาที่เรียนถ้าร่างกายไม่พร้อมรับกับสภาพการเล่นกีฬาที่ต้องเล่นทุกประเภททำให้ผมต้องออกกำลังกายอยู่เสมอเพื่อลดความเสี่ยงจากการบาดเจ็บจากการเล่นกีฬา ฟิตไว้ก่อนดีกว่าป่วยตอนสอบน่ะครับ


หลังจากออกกำลังกายเสร็จผมเข้าไปอาบน้ำแล้วเปลี่ยนเป็นเสื้อยืดคอวีสีน้ำเงินง่ายๆกับกางเกงยีนส์ที่มีติดรถอยู่เสมอ  แล้วเข้าเซเว่นแถวนั้นหาอะไรรองท้องก่อนไปที่ร้านของรุ่นพี่ตามที่นัดไว้ตอนสองทุ่ม


ผมบอกไว้เลยครับว่าถ้าคุณคนอ่านท้องว่างแล้วไปนั่งดื่มเหล้าจะทำให้คุณเกิดอาการ ’วาร์ป’ ได้ง่ายเพราะฉะนั้นหาอะไรรองท้องก่อนจะดีที่สุดนะครับผม



ผมมาถึงร้านตอนสองทุ่มนิดๆเพราะต้องวนหาที่จอดรถ ที่ร้านมีคนนั่งประปรายอาจเพราะยังไม่ดึกมาก พวกเพื่อนๆผมก็มาถึงกันแล้วนั่งอยู่โต๊ะหน้าติดเวทีกับรุ่นพี่สองสามคนที่รู้จักกันดี



“อ้าวๆ มาแล้วไอ้หล่อ มาๆนั่งข้างพี่นี่ไอ้น้อง” พี่โค้ช พี่เทคของผมเอ่ยทักเสียงดัง



ผมโบกมือตอบรับแล้วเดินไปนั่งที่เก้าอี้ข้างๆแก ยกมือไหว้พวกรุ่นพี่แล้วรับแก้วเหล้ามาจากไอ้โก้



“นี่ขนาดมึงแต่งตัวธรรมดาแม่งยังโคตรดูดี หมั่นไส้ว่ะ” พี่อาร์มที่นั่งอยู่อีกฝั่งของโต๊ะเอ่ยทักผม
   

“ก็มันเดือนสาขาเราป่ะพี่ก็ต้องหล่อดิ แต่ที่จริงรุ่นผมก็หล่อกันทุกคน”
   

“อ้วกแม่ง” พี่มันพูดแล้วผลักหัวไอ้นัทเบาๆเป็นเชิงหยอกที่มันไปคุยโวแบบนั้น



นั่งคุย ดื่ม เล่นหัวกันไปเรื่อยๆสักพักไอ้หนึ่งก็ขอตัวไปเตรียมร้องเพลง ผมที่ปกติเป็นคนคุยไม่เก่งอยู่แล้วเลยปล่อยหน้าที่เล่นมุกให้ไอ้โก้และไอ้นัทไป ส่วนตัวเองก็หยิบไอโฟนออกมาเช็คอิน แล้วก็เช็คความเคลี่อนไหวในโซเชี่ยลนิดหน่อย
   


ยัยน้องสาวตัวดีของผมไลน์มาบอกว่าถึงบ้านแล้วจะออกไปกินหมูกระทะกับเพื่อน ส่วนในกลุ่มไลน์ของ’เจอร์ก็คุยกันสรรพเพเหระ เรื่องสอบย่อยบ้าง รายงาน บอลตามประสา




“หวัดดีครับพี่โค้ช”


ผมเงยหน้ามองคนที่เข้ามาทักพี่ชายที่นั่งข้างๆ ปรากฏว่าเป็นนายกสโมสรนักศึกษาคณะผม จำได้ว่าปีเดียวกันแต่ผมจำชื่อมันไม่ได้ =,.=
   


“อ้าวนายกหนุ่ม มากะใครวะมึงมีโต๊ะยังมาๆนั่งกับพี่”
   

“มีแล้วพี่ อยู่ฝั่งนู้นอ่ะ มาทักเฉยๆเผื่อได้เหล้าฟรี”
   

“ค.ว.ย. ครับมึง”
   

“ฮ่าๆๆๆๆๆ ไปแล้วพี่เดี๋ยวมาคุยด้วย” มันยกมือไหว้พวกพี่ๆแล้วพยักหน้าทักทายพวกผมก่อนจะแยกตัวไป


 ผมมองตามมันไปที่โต๊ะแล้วก็ต้องใจกระตุกเพราะคนที่ผมแอบมองมาตลอดเกือบห้าเดือนแล้วนั่งร่วมวงอยู่โต๊ะนั้นด้วย สมาชิกในวงนั้นมีสิบกว่าคนได้แต่คนที่ผมมองอยู่เหมือนจะมีสปอร์ตไลท์ส่องไปที่เขาเลยครับ คือเด่นมากในใจผม...ครับ...ปล่อยผมน้ำเน่าไป
   


“หวานใจมึงมาด้วยนี่หว่า”




-----------------------------------------------2BC---------------------------------------------



ยะฮู้วววววววววว


ยังลงยากจริงๆครับยอมรับเลย T^T ตอนนี้ไม่มีอะไรมาก เหมือนให้พวกเราค่อยๆทำความรู้จักกับพระเอกผู้เเสนจะเพ้อของเรา ฮ่าๆๆๆๆ  ติ-ชม สั่งสอนกันมาได้ครับผม

เด็กมหาลัยหลายคนตอนนี้กำลังสอบไฟนอลก็สู้ๆนะครับ แต่บางคนก็ปิดเทอมแล้วยินดีด้วยนะครับ คิดถึงชีวิตในมหาลัยจัง

เจอกันตอนหน้าครับ ^____^ :mew1:
[/b]
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-06-2016 08:49:29 โดย ChabaSri »

ออฟไลน์ Janny

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง2 [2016/06/2]
«ตอบ #3 เมื่อ02-06-2016 19:41:52 »

เราก็แพ้ทางนะคะ แพ้นิยายแนวนี้นี่แหละค่ะ 55555555 เราชอบนะคะ อะไรที่มันเรื่อยๆค่อยเป็นค่อยไป ดูเหมือนจะไม่ใช่แค่พ่อพระเอกนะคะที่รู้จักเขา ดูเหมือนเขาจะรู้จักพ่อพระเอกดดีเลยอ่ะ แน่ะๆ แอบส่องอยู่เหมือนกันล่ะสิ แล้วยังแอดเฟรนด์เขาไปก่อนอีกนะ อิอิ แต่เราอ่านแล้วมีความรู้สึกคล้ายๆยิ้มหวานของหมอ ไม่รู้แนวเดียวกันรึเปล่าาา รอติดตามต่อนะค้า  :mew3:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง2 [2016/06/2]
«ตอบ #4 เมื่อ03-06-2016 20:51:08 »

ดูเหมือนบุ๊คก็แอบเพ้อเหมือนแบงค์น่ะ แอดหาก่อนเลย อ่อยเบาๆๆ อิอิ น่ารักอ่ะ

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง2 [2016/06/2]
«ตอบ #5 เมื่อ04-06-2016 09:21:13 »

ตอนนี้เขากำลัง แพ้ทาง เราจะรอวันเขา ร่วมทาง กันนะ  :mew1: :mew1:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ ChabaSri

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
--แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
«ตอบ #6 เมื่อ06-06-2016 08:48:05 »

แพ้ทาง3







      
“หวานใจมึงมาด้วยนี่หว่า”



ไอ้โก้ที่นั่งข้างๆผมพูดพลางเพยิดหน้าไปทางโต๊ะนู้น ไอ้นัทที่นั่งฝั่งตรงข้ามเลยเอี้ยวตัวไปมองด้วย พี่โค้ชที่เห็นพวกผมทำท่าทางแบบนั้นเลยเอ่ยถาม




   “มีไรกันพวกมึง เจออริหรอ?”



   “เปล่าพี่ มองว่าที่มือวางอันดับหนึ่งไอ้แบงค์มัน” ไอ้โก้ตอบ



   “ใครวะ?”  พี่โค้ชทำหน้าสงสัยพลางมองไปที่โต๊ะใหญ่ฝั่งนู้น



   “ตาโตๆ ใส่แว่นอ่ะพี่”  พี่โค้ชมองตามแล้วขมวดคิ้ว



   “มึงชอบไอ้นุ่นหรอ? นั่นมันทอมนะมึง”



   “ไม่ใช่ไอ้นุ่นดิพี่ อีกคนนึง”



พี่โค้ชมองไปที่โต๊ะนั้นอีกแล้วเบิกตากว้าง





   “ไอ้บุ๊ค??”



ผมพยักหน้ารับแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ คือไม่คิดจะปิดบังอะไรอยู่แล้ว



   “เอาจริงดิ?”



   “คนนี้แม่งแอบมองมาตั้งแต่เปิดเทอมอ่ะพี่ มองแบบงมงายเลยด้วย” ไอ้นัทเผาผมล่ะครับ



   “คืองี้นะเว่ย ไอ้บุ๊คอ่ะเป็นน้องโรงเรียนเก่ากูแล้วก็ไม่รู้ว่าจริงรึเปล่านะ แต่ได้ยินเขาเล่ามาว่ามันเป็นพวกไม่จริงจัง ถ้ามึงคิดจะจริงจังก็เตรียมๆใจไว้บ้างก็ดี”



มาล่ะครับ คำพูดตัดกำลังใจเนี่ย



   “ก็ถ้าผมอยากได้ ผมก็ต้องได้นะครับพี่ชาย” ผมยักคิ้วกวนๆไปให้พี่โค้ชหนึ่งทีแบบมั่นหน้ามากๆ



แต่ในใจนี่คิดไปร้อยแปดล่ะครับ คือชอบจริงๆไงคนนี้ สเปคอ่ะ เวลาที่เราเจอใครที่ตรงสเปคมันก็อยากจะลองดูใช่ป่ะครับ ดีกว่าปล่อยเขาหลุดมือไปโดยไม่ทำอะไรเลย



   ผมอาจเหม่อมองอีกคนนานไปหน่อยจนเขารู้ตัวดวงตาโตๆภายใต้กรอบแว่นนั่นเบิกขึ้นเล็กน้อยอย่างแปลกใจแต่ต่อมาก็ยิ้มกว้าง ผมยกแก้วเหล้าในมือขึ้นเป็นเชิงทักทายแล้วดื่มเข้าไปในขณะที่ยังมองเขาอยู่ เอาเป็นว่าคิดว่าคูลสุดๆล่ะครับ อีกฝ่ายเห็นผมทำแบบนั้นก็ทำตามบ้าง




   จนเพื่อนของเขาสะกิดก็เลยเบือนหน้าไปจากผมแล้วไปคุยกับเพื่อน ในขณะที่ผมก็คุยไปดื่มไปแล้วก็มองอีกฝ่ายไปด้วย มีหลายครั้งที่ผมกับเขาบังเอิญสบตากันคือ...มันก็รู้สึกหวานๆในอกอยู่น่ะครับ...ครับปล่อยผมเพ้อไป...หรือที่จริงผมแค่เมาก็ได้ เมารักน่ะครับ กริ้วววววว(เป็นเอามาก)




   จนกระทั่งวงไอ้หนึ่งขึ้นร้องเพลง ในร้านนั่งชิลล์เล็กๆที่คนแน่นแบบนี้ เพลงฮิตหลายเพลงที่ถูกถ่ายทอดออกมาทำให้คนในร้านร้องตามไปด้วยรวมถึงคนที่ผมนั่งมองเขาอยู่ตลอด สักพักผมเห็นเขาหยิบมือถือออกมาแล้วขมวดคิ้วหน้ามุ่ยก่อนจะหันไปคุยอะไรกับเพื่อนแล้วเดินออกจากร้านไป




   ไปไหนวะ




   ตามออกไปดีไหม




   โอ้ยยยยย หล่อเครียด





ผมนั่งเคาะนิ้วกับโต๊ะพลางชั่งใจ คือมันก็เป็นโอกาสป่ะวะ





   เอาวะ!!!




            ผมตัดสินใจเดินตามอีกคนไปโดยพึมพำบอกพวกนั้นว่าจะไปซื้อบุหรี่ที่เซเว่นใกล้ๆนี่ ก็เจอกับเขาตามที่คาดไว้เห็นเขาคุยโทรศัพท์ท่าทางหัวเสียเหมือนจะทะเลาะกับคนในสาย ผมแกล้งเดินผ่านไปข้างหลังเขาเพื่อจะไปซื้อของในร้านแล้วก็บังเอิญ บังเอิญจริงๆ นี่ไม่ได้ตั้งใจเสือกเลย ไปได้ยินบทสนทนาเล็กๆนั่น





   “ไม่ได้หรอก...เราอยู่กับเพื่อน”





   [……..]





   “เราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่เต้ต้องเข้าใจว่าเราไม่ได้คบกันแล้ว”






   [………]





ตัวชาวาบเลยครับผม







ผมรีบจ้ำอ้าวเข้าไปซื้อบุหรี่แล้วก็ออกมา พบว่าอีกคนยังอยู่ที่เดิมผมเลยถือวิสาสะนั่งลงข้างเขา





   “นั่งด้วยนะ” ผมเอ่ยทักเขา อีกคนหันมามองผมตาโตแล้วพยักหน้าหงึกหงัก





   “อื้อได้ดิ”




ผมเหลือบมองอีกฝ่ายเห็นเขาเลื่อนหน้าจอtwitter ของตัวเองแบบเหม่อๆผมแกะซองบุหรี่แล้วสะกิดอีกคน





   “เราสูบนะ”




   “อ๋อ..เอาดิ”





             ผมหยิบซิปโป้ขึ้นมาจุดไฟก่อนจะอัดควันเข้าปอดลึกแล้วพ่นออกมา รสชาติไม่ดีเท่าไหร่แต่ก็ไม่ได้แย่ เรานั่งกันไปเงียบๆเสียงเพลงจากร้านเหล้าที่เราเดินออกมาคลอไปกับบรรยากาศยามค่ำคืนของเมืองใหญ่ก็ได้ฟิลหวานๆดีครับ...ตอนนี้อะไรก็หวานไปหมดนะครับสำหรับผม จนได้ยินเสียงถอนหายใจเฮือกของอีกคนที่นั่งข้างกัน





   “เป็นไรอ่ะ ถอนหายใจใหญ่เชียว” ผมเอ่ยถาม นี่หวังดีจริงๆนะไม่ได้หวังเสือกเลย




   “เปล่าหรอก...”  ผมฟังประโยคนั้นแล้วตีความเป็นความหมายว่าไม่ต้องเสือกจะได้ไหมนะ...



จากที่ได้ยินอีกฝ่ายคุยโทรศัพท์ผมฟันธงได้แน่ๆเลยว่าคุยกับแฟนเก่า...ประโยคจากรุ่นพี่คนสนิทที่พูดถึงเขาลอยเข้ามาในหัวผม





   “...ได้ยินเขาเล่ามาว่ามันเป็นพวกไม่จริงจัง ถ้ามึงคิดจะจริงจังก็เตรียมๆใจไว้บ้างก็ดี”






แต่จากสีหน้าของคนที่นั่งข้างๆกันตอนนี้ผมว่าเขาไม่ใช่คนที่ไม่จริงจังหรอกเพราะถ้าไม่จริงจังแล้วจะมานั่งกลุ้มทำไมกัน






   “...”



   “...”



   “โทษทีเรา...”



   “เฮ้ย เราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้นนะ มันไม่รู้ว่าจะพูดยังไง”



   “เฮ้ย ไม่เป็นไรไม่ต้องเล่าก็ได้” ผมพูดแล้วอัดควันเข้าปอดอีกที



   “ไม่ดิ เฮ้อ คืองี้..เพื่อน..เอ่อ..จะว่าไงดี...”



   “...” รอครับ



   “...แฟนเก่า เราจะมาสัปดาห์หน้าคือ..มาหาเพื่อนอ่ะพอดีว่าจบจากที่เดียวกันแล้วเขาไม่มีที่พัก เลยจะมาขอพักกับเราแล้วคือ...เอาจริงๆเลยก็ไม่อยากให้พักด้วยอ่ะ ไม่รู้ดิ ไม่ชอบอ่ะ ก็เลิกกันแล้วป่ะวะ”




เขาพูดในขณะที่สายตาก็มองออกไปที่ถนนจากคำพูดและท่าทางดูท่าว่าคงไม่ชอบมากจริงๆแหละ




   “ก็ยังเป็นเพื่อนกันไม่ใช่?”



   “ก็ไม่เชิงอ่ะ...ไม่ชอบคือไม่ชอบดิ เลิกกันแล้วจบแล้วลาขาด”




   “ครับๆ เชื่อแล้วครับว่าไม่ชอบจริงๆ แล้วทำไงล่ะทีนี้” เสือกต่อไปครับอย่าได้หยุดแม้บุหรี่จะหมดไปแล้วหนึ่งมวนก็ตาม




   “ก็ไม่ทำไง ไม่ให้พักด้วยอยู่แล้วอ่ะ คุณเพนนีก็ไม่ชอบคนแปลกหน้าด้วย”



   “คุณเพนนี? เพื่อน?”



   “เปล่า แมวน่ะ”



   “ฮื้อ..เลี้ยงแมวด้วย? เราก็เลี้ยงแมวนะเป็นไอ้เปอร์เซียจอมหยิ่งชื่อดอลลาร์”




   “รู้แล้ว เห็นอัพลงเฟซบ่อยๆ...”



   “ส่องเรา?” ผมเอ่ยถามแบบแซวๆ ก็อีกฝ่ายแอดมาก่อนผมคิดเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าเขาก็สนใจผมอ่ะ




   “ป่าวส่อง มันขึ้นเอง ก็เราส่งคำขอเป็นเพื่อนไปตั้งแต่ปีหนึ่งแล้วแต่แบงค์ไม่รับสักทีมันก็ขึ้นติดตาม วันนี้เลยส่งไปใหม่ เป็นเดือนสาขาไม่ใช่หรอเผื่อไว้ให้สโมฯใช้งานไง”



ทำไมผมพลาดขนาดนี้..เมินแอดเฟรนด์ของเขาได้ไงวะ ถ้ารับเร็วกว่านี้ป่านนี้อาจสนิทกันแล้วก็ได้




   “อ่า โทษที”



   “ไม่เป็นไรหรอก” พูดเสร็จก็หันมายิ้มให้ผม



คือ...เหมือนใจหยุดเต้นไปแล้ววว โอ้ยยยอยากถามแม่เขาว่าบุ๊คทำมาจากอะไรทำไมน่ารักขนาดนี้ งืออออ แพ้หนักมาก





   “อย่ายิ้มงี้ดิ” ผมพึมพำเบาๆ



   “ทำไมอ่ะ?” เขาถามผมตาโตเลยครับ!! โอยยยย แพ้อีกแล้ว พูดเบาขนาดนี้ยังจะมาได้ยินอีก



   “เปล่าหรอก...แล้ววันนี้มากับใครอ่ะ เห็นมากันเยอะแยะเลย” ผมนอกเรื่องไปก่อนครับเดี๋ยวใจจะวายตายตรงนี้เพราะแพ้ #ความบุ๊ค ไปซะก่อน



   “ก็พวกเพื่อนสโมฯอ่ะแหละ มาดื่มย้อมใจก่อนลุยงานหนักกัน พอดีนายกฯมันถูกหวยเลยขนกันมา”



   “นึกว่าพาแฟนมาด้วยนะเนี่ย” ผมพูดออกไปแบบนั้นในใจก็แกว่งๆนิดๆ เหมือนโยนหินถามทางล่ะครับ  อีกคนเหล่มองผมนิดๆ ผมแอบเห็นว่าเขาหูแดงด้วยครับ




   “ไม่มีหรอก”



   “จริงอ่ะ หน้าตาแบบนี้ไม่มีแฟนจริงอ่ะ?”



   “ก็มีแต่คนคิดแบบนี้ไง เลยไม่มีแฟน ก็ตั้งแต่เลิกไปคราวก่อนก็ยังไม่คุยใครจริงจังอ่ะ”



   “อืม...ก็คงจะจริงล่ะมั๊ง”



   “....”



   “แบบนี้เราก็จีบได้อ่ะดิ”



   “...” เขาเบือนหน้าหนีแล้วเม้มปากนิดๆ แล้วสักพักก็ขมวดคิ้ว



   “เอ่อ....” ผมเริ่มใจแป้วล่ะครับ



จู่โจมเร็วไปป่ะวะพอตอนจะปอดก็ปอดมาห้าเดือนพอจะกล้าก็ไม่เกินวันเลยผม อาจเพราะเริ่มเมาด้วยล่ะมั๊ง





   “เดี๋ยวๆ...เราว่ามันคนละประเด็นแล้วป่ะ”



   “ไม่เลยประเด็นเดียวกันนี่แหละ”



   “เออะ..ล้อเล่นป่ะเนี่ย” อีกฝ่ายถาม



ผมส่ายหน้า



“จะจีบเราเนี่ยนะ??”



“แล้วคิดไงอ่ะ”



“ก็...”



คนตาโตไม่ทันได้ตอบก็มีเสียงเรียกเข้าจากสมาร์ทโฟนในมือของเขา อีกฝ่ายเหลือบมองผมก่อนจะกดรับโทรศัพท์



   “เออ ว่า?”



   […..]



   “เออๆ เข้าไปเดี๋ยวนี้แหละ”



เขากดวางก่อนจะหันมาทางผม




   “เราไปหาเพื่อนก่อนนะ”




                ผมพยักหน้าให้แล้วเขาก็เดินเข้าไปในร้านเหล้าร้านเดิม ผมนั่งนึกถึงโมเม้นเมื่อสักครู่แล้วก็ตัดสินใจบางอย่าง..ถ้าผมเดินกลับเข้าร้านไปทุกอย่างจะต้องเปลี่ยนไป ผมจะไม่ยอมเป็นไอ้แบงค์คนปอดให้พวกนั้นล้ออีกแล้ว อะไรที่เราต้องการเราก็ต้องพยายามจริงไหมครับ? ผมจะลองพยายามดูสักตั้งเผื่อว่าถ้าสวรรค์ไม่ใจร้ายผมจะได้คนน่ารักคนนั้นมาเป็นแฟน



                         
ผมจะจีบเขาครับ!!!!





-----------------------------------------2BC------------------------------------------
[/b]


ดีจ้าาาาาา(เสียงแบบรีบอร์น)

มาอัพตอนสามตอนเช้าๆ  วันนี้ฝนตก ตอนแต่งบทนี้ก็ฝนตก ฤดูฝนนี่ดีจริงๆเลย อากาศดี๊ดีน่านอน ฟิลมันได้ ฮ่าๆๆๆ

ตอนนี้พ่อพระเอกของเราก็ยังเพ้อ แอบเห็นว่ามีคนจับได้ว่าบุ๊คมาอ่อยแบงค์ คึคึ บุ๊คใสใสไม่มีจริงเราบอกเลย ฮ่าๆๆๆ

คือฟิลตัวละครในเรื่องจะออกแนวสีเทาๆ เป็นคนสีเทาๆ มีอดีตเล็กๆดาร์กหน่อยๆประมานนั้น

ส่วนเนื้อเรื่องก็ยังคงเรื่อยๆ ให้ตัวละครได้ค่อยๆทำความรู้จักกันไป ^____^

รักคนอ่านทุกคนเลยน้าาาา  เจอกันตอนหน้าครับผม

ปล.ช่วงนี้ติดการ์ตูนหนักมาก  o22
« แก้ไขครั้งสุดท้าย: 06-06-2016 08:51:35 โดย ChabaSri »

ออฟไลน์ Janny

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 474
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +14/-2
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
«ตอบ #7 เมื่อ06-06-2016 09:20:20 »

เอ้า เธอเป็นคนจริงใจแต่ไม่จริงจังอีก ไม่หรอก ดูๆแล้วบุ๊คน่าจะเป็นคนจบคือจบมากกว่า แบบ ไปกันไม่รอดจะยื้อไปทำไมวะไรงี้ แล้วเขามีจุดร่วมนะคะ เลี้ยงแมวเหมือนกันอีกก เนี่ย ก็หาข้ออ้างไปค่ะ แมวเหงา มาให้เป็นเพื่อนกันดีไหม แล้วก็ไปบ้านเขา 55555 แต่นี่ตอน 3 เองนะคะ แฟนเก่ามาแล้วเหรออออ จะไม่ดราม่าใช่ไหมคะ ฮือออ เราไม่ถูกกับดราม่า ให้เขาจีบกันเบาๆไปได้ไหมคะะะะ แอร๊ยยย  :-[

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
«ตอบ #8 เมื่อ06-06-2016 09:49:20 »

เอาล่ะเว้ย จะเลิกเพ้อแล้ว แบงค์ลุยแล้วอ่ะ ฮ่าๆๆๆๆๆ
บุ๊คน่าจะจบคือจบไรงี้แระแบงค์

ออฟไลน์ 205arr

  • เราคงอยู่ไกลกันเป็นพันหมื่นลี้
  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +35/-1
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
«ตอบ #9 เมื่อ06-06-2016 11:52:32 »

มันต้องอย่างงี้ซิแบงค์
พุ่งชนเลยค่ะลูก
 :katai2-1: :katai2-1:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
« ตอบ #9 เมื่อ: 06-06-2016 11:52:32 »
ประกาศที่สำคัญ


ตั้งบอร์ดเรื่องสั้น ขึ้นมาใครจะโพสเรื่องสั้นให้มาโพสที่บอร์ดนี้ ถ้าเรื่องไหนไม่จบนานเกิน 3 เดือน จะทำการลบทิ้งทันที
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=2160.msg2894432#msg2894432



รวบรวมปรับปรุงกฏของเล้าและการลงนิยาย กรุณาเข้ามาอ่านก่อนลงนิยายนะครับ
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=459.0



สิ่งที่ "นักเขียน" ควรตรวจสอบเมื่อรวมเล่มกับสำนักพิมพ์
https://thaiboyslove.com/webboard/index.php?topic=37631.0






ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
«ตอบ #10 เมื่อ06-06-2016 13:31:06 »

เดินหน้าจีบให้เต็มที่นะแบงค์  :L2: :L2: :L2: :L2:

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ Babelilong

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 304
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +7/-0
    • Facebook  เข้ามาขอเป็นเพือนได้เลย
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง3 [2016/06/6]
«ตอบ #11 เมื่อ06-06-2016 16:10:41 »

 :katai5: :katai5: :katai5:

ออฟไลน์ ChabaSri

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
--แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #12 เมื่อ07-06-2016 12:34:04 »

แพ้ทาง4










        ผมเดินกลับมานั่งที่เดิม ตอนนี้ไอ้โก้หายไปจากโต๊ะผมถามจากไอ้นัทมันก็ชี้ให้ดูปรากฏว่ามันไปเสนอหน้าอยู่กลุ่มสาวๆกลุ่มหนึ่งท่าทางคุยกันถูกคอ ตอนนี้ถึงช่วงที่ขอเพลงได้ล่ะครับหลายคนเขียนขอเพลงแนบพร้อมกับทิปเล็กๆน้อยๆขึ้นไปบนเวที


   ผมมองไปที่คนที่พึ่งแยกกันเมื่อกี้ที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของร้านและบทสนทนาของเราเมื่อครู่ เพลงๆนึงที่ผมชอบฟังก็แวบเข้ามาในหัว ผมขอกระดาษกับปากกาจากพนักงานเสิร์ฟ แล้วเขียนเพลงนั้นลงไปพร้อมกับแนบทิปเป็นธนบัตรสีแดง



   ไอ้นัทที่นั่งมองการกระทำของผมโดยตลอดตั้งแต่ต้นเอาแก้วเหล้ามาชนกับแก้วผมแล้วเอ่ยขึ้นมาลอยๆ



   “สักทีนะมึง”



   “อะไรของมึง”



   “ก็ไอ้เพลงที่ขอ กับโน้ตเล็กๆนั่นไง ที่มึงเขียนก็หมายถึงว่าที่หวานใจมึงไม่ใช่ไง?”



   “...”



   “เมื่อกี้ที่ออกไปก็ไปคุยกันมาอ่ะดิ”



   “เออ!! กูจะเดินหน้าจีบจริงๆแล้ว”



   “สักทีๆ ห้าเดือนละสัส จนพวกกูเริ่มรำคาญมึงละเนี่ย”



   “...”



ผมไม่ตอบอะไรมัน ได้แต่นั่งมองไปที่คนที่ผมตั้งใจไว้ว่าจะจีบ




   “อะแฮ่มๆ”



เสียงกระแอมที่ดังมาจากคนบนเวทีทำให้ผมหันไปสนใจ ไอ้หนึ่งยักคิ้วให้ผมหนึ่งทีก่อนจะพูดต่อ



   “เพลงต่อไปรีเควสจากเพื่อนผมเองครับมี ปล.เล็กๆมาว่า ‘ที่บอกว่าจะจีบน่ะพูดจริงๆนะครับ จากแบงค์ พลศึกษา’ แหมๆ ชัดเจนสักทีนะครับไอ้หล่อ”



   ประโยคสุดท้ายนั่นเรียกเสียงโห่ฮาจากคนในร้านก่อนที่อินโทรเพลงจะขึ้น หลายสายตามองมาที่ผมแต่สายตาของผมไปโฟกัสอยู่ที่คนคนเดียวที่ผมมองเขามาตลอด เป็นจังหวะที่เขามองผมแบบอึ้งๆอยู่ก่อนแล้วทำให้เราสบตากันเพียงไม่กี่วิ ก่อนที่อีกคนจะเบือนหน้าหนี ผมคิดเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าเขากำลัง...เขินผม




ฉันรู้ว่าเธอกำลังกังวล เธอบอกทางสายตา
ฉันรู้ว่าเธอไม่กล้า ที่จะพูดจาเปิดหัวใจ
ฉันรู้ว่าเธอกำลังอยากรู้ ว่าฉันนั้นคิดอะไรอยู่


อาจเพราะเป็นเพียงเวลาไม่นาน ที่เราได้พบกัน
อาจเพราะว่ามีเพียงเธอคนเดียว ที่ดูฉันสนใจ
อาจเพราะฉันไม่มองใคร
อาจเพราะฉันมองเพียงเธอคนเดียว




จังหวะนั้นเราก็สบตากันอีกครั้ง คราวนี้ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจงใจถามคำถามผ่านสายตาคู่นั้นมาจริงๆ




หากอยากถามว่าฉันนั้นคิด อะไรไหม
ก็จะขอบอกเธอเลยว่าใช่ ฉันคิด

คิดว่าเธอเป็นคนน่ารักดี มีใครมาด้วยรึเปล่า
ถ้าไม่มี ก็อยากจะชวนเธอพูดคุยกันยาวยาว
เพราะวันนี้บรรยากาศก็ดีดี มีเสียงเพลงและแสงดาว
ถ้าไม่รีบไป ก็อยู่คุยกันจนเช้า
จนดาวหมดฟ้า จนเธอง่วงนอน





แววตาภายใต้กรอบแว่นนั่นฉายแววไม่แน่ใจชัดเจน




เพราะฉันนั้นเคยได้เจอกับคนที่ตรงกับหัวใจ
แต่ฉันก็คิดเบาเบา และไม่ได้บอกกับเขาไป
อาจเหมือนจะลืมกันไป
แต่ลึกลึก ฉันนั้นมันยังคงเสียใจ


หากอยากถามว่าฉันนั้นคิดอะไรไหม
ก็จะขอตอบเธอเลยว่าใช่ ฉันคิด





แต่ผมมั่นใจว่าในสักวันผมจะทำให้ความไม่แน่ใจนั้นกลายเป็นความแน่ใจที่ชัดเจนได้




คิดว่าเธอเป็นคนน่ารักดี มีใครมาด้วยรึเปล่า
ถ้าไม่มี ก็อยากจะชวนเธอพูดคุยกันยาวยาว
เพราะวันนี้บรรยากาศก็ดีดี มีเสียงเพลงและแสงดาว
ถ้าไม่รีบไป ก็อยู่คุยกันจนเช้า
จนดาวหมดฟ้า จนเธอง่วงนอน


รู้ไหมว่าเธอเป็นคนน่ารักดี มีใครมาด้วยรึเปล่า
ถ้าไม่มี ก็อยากจะชวนเธอพูดคุยกันยาวยาว
เพราะวันนี้บรรยากาศก็ดีดี มีเสียงเพลงและแสงดาว
ถ้าไม่รีบไป ก็อยู่คุยกันจนเช้า
จนดาวหมดฟ้า จนเธอง่วงนอน
ให้ดวงดาวหมดฟ้า จะยอมให้นอน






ที่มั่นใจแบบนั้นเพราะผมจะไม่เอาแต่มองอีกแล้ว






หลังจากเพลงนั้นจบไปไอ้หนึ่งก็ร้องอีกสองสามเพลงก่อนจะลงมาสมทบกับพวกผมที่โต๊ะเดิม มันกับรุ่นพี่ในวงเอ่ยแซวผมนิดหน่อย พี่ๆเขาก็ถามว่าคนที่ผมชอบคนนั้นเป็นใคร ไอ้ผมคนคูลๆอยู่แล้วก็เลยตอบไปแค่ว่า เดี๋ยวก็รู้ เพราะยังไงๆก็ตั้งใจว่าจะชัดเจนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้ให้อีกคนเขาได้ตั้งตัวก่อนแล้วจะรุกให้ตั้งไม่ติดเลย หูยยยย ดูเหมือนจะกล้านะครับแต่ความจริงเป็นไงก็รอดูกันไป




   นั่งกันไปสักพักคนก็เริ่มกลับกันครับเพราะนี่เที่ยงคืนกว่าเข้าไปแล้วร้านจะปิดแล้วตามนโยบายของรัฐ =,.=  โต๊ะใหญ่ฝั่งนู้นเขาก็เริ่มทยอยกลับกันแล้วเหมือนคนตาโตคนนั้นก็ด้วย กลับไม่ลากันเลย ฮือ...




   “กลับไหมมึง พรุ่งนี้เรียนแบตฯ กูไม่อยากเข้าสาย” ไอ้นัทเอ่ยชวนผมกลับ



คือตอนนี้เหลือแค่ผมกับไอ้นัทสองคน ไอ้หนึ่งกับพวกพี่ๆเขาชวนกันไปต่อผับในย่านเมืองเก่าส่วนไอ้โก้พอได้สาวก็เดินมาบอกให้ไอ้นัทกลับกับผมส่วนมันก็ไปต่ออีกผับนึงกับสาวๆกลุ่มนั้น ไอ้นัทที่มีแฟนแล้วกับผมผู้ที่กำลังจะมีแฟน(มโนไปอีก) ก็เลยต้องกลับด้วยกัน




   “อือ เอาดิ”



ผมหันไปบอกลาพวกพี่ๆแล้วก็กำชับไอ้หนึ่งว่าพรุ่งนี้มีเรียนเช้า ผมวนรถไปส่งไอ้นัทที่หอใน...แม่งปีนหอตลอด




จากนั้นค่อยวนรถกลับบ้าน มาถึงบ้านก็จัดการอาบน้ำแล้วโดดขึ้นเตียงไม่ลืมหยิบอวัยวะที่สามสิบสามติดมือมาด้วย ผมเขี่ยๆเช็คข่าวในทวิตอยู่สักพักก็ง่วง พอกำลังจะหลับเพลงที่ผมพึ่งขอให้ใครบางคนก็แว่บเข้ามาในหัว





อาจเพราะเป็นเพียงเวลาไม่นาน ที่เราได้พบกัน
อาจเพราะว่ามีเพียงเธอคนเดียว ที่ดูฉันสนใจ
อาจเพราะฉันไม่มองใคร
อาจเพราะฉันมองเพียงเธอคนเดียว




 
ผมตัดสินใจเข้าyoutube แล้วกดแชร์เพลงนี้ไปที่หน้าไทม์ไลน์ของเขา...พร้อมกับแคปชั่นที่เป็นเนื้อเพลงท่อนนั้น






Bank K.K. ได้แชร์ลิงก์ไปยังไทม์ไลน์ของ Book PratchaYa 1นาที .Youtube

อาจเพราะเป็นเพียงเวลาไม่นาน ที่เราได้พบกัน
อาจเพราะว่ามีเพียงเธอคนเดียว ที่ดูฉันสนใจ
อาจเพราะฉันไม่มองใคร
อาจเพราะฉันมองเพียงเธอคนเดียว


ฉันคิด - โตน โซฟา [Lyric VDO] [HD]



ผ่านไปสักพักไลค์ก็เริ่มเพิ่มขึ้นเร็วจนน่าตกใจ พอๆกับคอมเม้น



Money Mira-ra     อะไรยังไงคะพี่ชาย อรั๊ยยยยจิ้นๆแล้วนะ


Number ONE       หูยยยย ออกตัวแรง


Jon Snow            ยังไงคะมึง ยังไง...


คุณนาย สกุลอู๋      มาตอบค่ะนังบุ๊ค ชั้นรู้แกยังไม่นอน ไปมีซัมทิงกันตอนไหน

ฯลฯ




ตอนนี้ไลค์ปาไปห้าร้อยกว่ากับเม้นอีกเกือบร้อยแต่ไม่มีทั้งไลค์และเม้นจากเจ้าของไทม์ไลน์เลย...



ผมนอนไถๆหน้าจออยู่สักพักเจ้าแอพพลิเคชั่นสนทนาสีฟ้าๆก็เด้งขึ้นมา




Book PratchaYa ทำไรอ่ะ

พร้อมกับภาพหน้าจอที่ถูกแคปมา


Bank K.K ก็แชร์เพลงให้ฟังไง



Book PratchaYa  จะจีบ?


Bank K.K  ครับผม


Book PratchaYa  ชอบเรา?


Bank K.K   --สติ๊กเกอร์หน้ายิ้ม—





ที่ผมส่งไปแค่สติ๊กเกอร์นี่ไม่ใช่อะไรนะครับ....เขินแรงมาก โอยยยยมาถามงี้ได้ไงวะ


เขาอ่านแล้วแต่ไม่ได้ตอบอะไรกลับมา แต่กลับมีแจ้งเตือนมาจากโพสหน้าไทม์ไลน์




Book PratchaYa และอีก 612 คนถูกใจลิงก์ของคุณ




Book PratchaYa  อ่อยเราหรอ?




เฮ้ย!!!!! เม้นด้วยเหวยยยยยย เอาล่ะครับเอาไงดี...ตอบเม้นไหมหรือแค่ไลค์




ผมเหลือบมองนาฬิกาตอนนี้ตีหนึ่งกว่าเข้าไปแล้ว...แล้วนี่มีเรียนแปดโมง...เอาวะ




Bank K.K   ไทม์ไลน์ใครก็อ่อยคนนั้นครับ










ผมตอบไปแค่นั้นแล้วออกจากแอพฯ คือแจ้งเตือนหลังจากคอมเม้นผมนี่ถล่มทลายมากครับ ปิดเสียงแม่ง!! ผมนอนหลับไปทั้งอย่างนั้น สุขใจละ.







--เช้า--




ถึงแม้ว่าเมื่อคืนจะนอนดึก แต่วันนี้ผมก็ตื่นมาอย่างสดใส ผมฮัมเพลงไประหว่างที่ทำอาหารเช้าง่ายๆให้ตัวเองและน้องสาว



   “อารมณ์ดีนะคะมายบรา เพราะคนที่แชร์เพลงให้ฟังเมื่อคืนอ๊ะเปล่า” มันนี่น้องสาวผมเอ่ยแซวทันทีที่เข้ามาในเขตครัว




   “ยุ่งน่า”




   “ฮุฮุฮุ ก็น่ารักดีน้าคนนั้นอ่ะ เรียนปีเดียวกันอ่อ?”



   “บอกว่าอย่ายุ่งไง ถ้าไม่รีบกินจะไม่ไปส่งนะครับมายซิสซี่” ผมพูดพร้อมกับผลักจากใส่ไส้กรอกกับไข่ดาวไปให้ยัยน้องสาวสุดกวน



เช้านี้ฝนตกครับเลยต้องไปส่งน้องสาวที่โรงเรียน ผมมองไปด้านนอกฝนตกลงมาอย่างหนักอากาศหม่นๆในวันนี้ทำลายความสดใสในใจไม่ได้เลยจริงๆ อารมณ์ดีชะมัด จัดการให้อาหารน้องสาวเสร็จก็ต้องมาให้อาหารเจ้านายตัวจริงของบ้านนี้




   “คุณดอลลาร์ กินข้าวครับ”




 เจ้าเปอร์เซียตัวโตสีกระดำกระด่างเดินออกมาจากห้องนั่งเล่นหลังจากที่ผมเอ่ยเรียกพร้อมกับเทข้าวคลุกปลาทูใส่ในถาดที่หนึ่งและเทอาหารเม็ดลงอีกถาด กินเยอะมากครับ



   “วันนี้ก็หล่อเหมือนเดิมเลยนะดอลลาร์” น้องสาวผมเอ่ยทักเจ้าแมวอ้วนจอมหยิ่ง



เจ้านั่นสะบัดหางน้อยๆเป็นการทักทายแล้วก็หันไปสนใจอาหารเช้าของตัวเองต่อ...เออ เอ็งมันหล่อไอ้แมวอ้วน




หลังจากฝ่ารถติดไปส่งน้องสาวที่โรงเรียนแล้วผมก็รีบบึ่งมาที่ยิมเนเซี่ยม เดินเข้าห้องเรียนไปนั่งที่ประจำด้านหลัง ทันเช็คชื่อแบบหวุดหวิด อาจารย์เริ่มสอนทันทีทำให้ไอ้พวกเพื่อนผมที่ตั้งท่าจะถามบางอย่างต้องหุบปากลงแล้วหันไปเล็กเชอร์อย่างตั้งใจ เพราะว่าทฤษฏีพวกนี้ออกสอบแน่นอน



หลังจากเรียนเสร็จอาจารย์ก็สั่งงานแบบมโหฬารมากเหมือนสั่งวันนี้ส่งวันจบ(อันนั้นก็เวอร์ไป) ผมที่เก็บของเสร็จแล้วกำลังจะลุกขึ้นก็สัมผัสได้ถึงบรรยากาศแปลกๆรอบตัว





ตอนนี้นักศึกษาสาขาวิชาพลศึกษาชั้นปีที่สองกว่าครึ่งหันมามองผมเป็นตาเดียว แล้วก็มีวัตถุประหลาดผมหยอยๆหน้ายาวๆโผล่มาตรงหน้าผม ไอ้แฟง...





“อะไรของพวกมึงเนี่ย” ผมบ่นออกไป




“ไม่ต้องมาตอแหล เฉไฉ ไอ้หล่อ” เสียงนกกาที่1




“เฉไฉไร”



“มึงจะจีบบุ๊คสังคมอ่อ..” เสียงนกกาที่2 อ้อออ เรียนเอกสังคมหรอกหรอ




จากนั้นก็มีเสียงนกเสียงกาอีกมากมายที่ถาโถม คือก็พอเข้าใจนะครับว่าพวกนี้ชอบเรื่องแบบนี้แต่ไม่ต้องขนาดนี้ก็ได้มั้ง





“ที่รักขา ที่รักจะจีบหนุ่มน้อยสังคมคนนั้นจริงๆหรอออ” มาแล้วครับไอ้คนที่เสนอหน้าคนแรก



“อืม” ผมตอบแค่นั้น
   


“หูยยยยยยยยย”
   



“หูยห่าไร ไปไหนก็ไปเลยพวกมึง” ผมโมโหกลบเกลื่อน หน้าหนาก็จริงแต่ก็เขินเป็นป่ะวะ โถ่ววววว





ผมที่กำลังจะลุกก็ต้องชะงักเพราะประธานชั้นปีเรียกเอาไว้ก่อน

   




“เดี๋ยวๆพวกมึงอย่าพึ่งไป มีข่าวด่วนจากอ.ไพรวุฒิมาแจ้ง”







แนนเป็นประธานชั้นปีพวกผมครับพวกงานกิจกรรมอะไรสาขาพลศึกษาที่ปลีกวิเวกเอกเทศอย่างพวกผมก็จะไม่ค่อยได้รู้ข่าวอะไรกับเขา ก็ได้ประธานรุ่นผู้ขยันขันแข็งที่จะคอยนำข่าวมาบอก
   




“อะไรอ่ะแนน หนูแฟงคนนี้อกหักอยู่นะ อ้ายแบงค์เพิ่นนอกใจไปจีบหนุ่ม”
   




“หุบปากน่าฟักแฟง มึงก็ อกหักทั้งปีอ่ะแหละ ว่ามาเลยแนนกูหิวข้าว” เพื่อนในห้องเริ่มโวยกันล่ะครับ
   




“เออๆ อย่าขัดดิวะ อาจารย์ฝากให้กูมาบอกกับพวกมึงว่าเช้านี้อาจารย์เขาเข้าประชุมเรื่องกีฬาสีคณะเรา แล้วปีนี้เขาให้ทั้งเก้าสาขาวิชายุบรวมกันเป็นสามคณะสี ก็สีละสามเอก ผลการจับฉลากจะออกตอนเที่ยงวันนี้เพราะฉะนั้นเย็นวันนี้ทางอาจารย์และสโมสรฯเลยให้ปีสองทั้งหมดเข้าประชุมหารือเตรียมการกับเพื่อนๆ ก็เอาสรุปๆก็เย็นนี้สี่โมงพวกมึงกรุณาเสนอหน้าไปที่จัตุรัสคณะเรากันด้วยนะคะ”
   



“เออๆ”
   


“อ้าวจะแข่งแล้วหรอ”
   


“ยุบรวมคือไร”



และ อื่นๆ






พวกผมสี่คนที่รับรู้ข่าวแล้วและไม่สนใจจะเสวนาต่อกับพวกนั้นเดินออกมาจากห้องเรียนที่ชั้นสองของยิมฯ ตั้งใจว่าจะไปหาไรกินที่โรงอาหารแล้วไปห้องสมุดเพื่อทำงานที่ได้รับมอบหมายมาเมื่อสักครู่
   



พวกผมที่ทำงานอยู่ห้องสมุดจนเลยมาถึงช่วงบ่ายก็เปื่อยจนไม่ไหวกันแล้วครับ เผื่อไว้ทำวันหลังบ้างก็ได้เนอะ แหะๆ 
   




บ่ายสามกว่าๆพวกผมก็มาโผล่ที่จัตุรัสคณะที่จะใช้ประชุมกันวันนี้ ดูเหมือนว่าสาขาอื่นๆก็มากันแล้วเห็นจับกลุ่มกันอยู่แถวๆม้านั่ง ส่วนสาขาผมที่เป็นพวกปลีกวิเวกก็สุมหัวกันอยู่ใต้ร่มไม้ของอีกฝั่งหนึ่งของสนาม
   





ผมมองไปรอบๆหาคนที่ผมชอบมองหาเขาบ่อยๆ อยู่ไหนน้า แล้วผมก็เจอเขาจับกลุ่มอยู่กับกลุ่มสโมสรนักศึกษาท่าทางคุยกันเคร่งเครียด ผมสังเกตเห็นว่าในกลุ่มนั้นมีรุ่นพี่รวมอยู่ด้วย ดูท่าทางเคร่งเครียดพอกัน ต่อมเผือกกำเริบ
   





“ปีสองๆ มารวมกันทางนี้จ้า นั่งรวมๆกันเป็นเอกไว้นะ” กรรมการสโมสรฯคนนึงเรียกรวม





พวกผมเดินไปนั่งรวมๆกันเป็นกลุ่มอยู่ด้านหลังชาวบ้านเขา คือพวกผมไม่ค่อยได้มาร่วมอะไรแบบนี้กับเพื่อนสาขาอื่นๆกันเท่าไหร่เลยไม่สนิทกับเพื่อนสาขาอื่นกันเลยทั้งๆที่คนอื่นเขาก็ดูสนิทๆกันหมด เศร้าใจ 
   





พอนั่งรวมๆกันแล้วอาจารย์ท่านนึงก็ก้าวขึ้นมาข้างหน้า

   


“นักศึกษาทั้งหมดทำความเคารพ”
   


“สวัสดีครับ/ค่ะ อาจารย์”
   






“สวัสดีค่ะนักศึกษาวันนี้ที่อาจารย์เรียกมารวมกันเพราะจะชี้แจงแนวทางการจัดกีฬาภายในของคณะเราในปีนี้นะคะ เนื่องจากว่าแต่ละสาขามีจำนวนนักศึกษาน้อยลงทำให้การจัดการแข่งขันต่างๆซึ่งรวมมไปถึงสแตนเชียร์ด้วยเนี่ย ไม่สามารถจัดได้ทางสโมสรฯและคณาจารย์เลยปรึกษากันว่าจะรวมกันเป็นสามคณะสี โดยการจับฉลากซึ่งก็จับเรียบร้อยแล้วและผ่านมติเห็นชอบจากที่ประชุมคือจะมีสีละสามสาขา โดยสามสีที่แบ่งคือสีเหลืองประกอบด้วยสาขาวิชาวิทยาศาสตร์ สาขาภาษาอังกฤษและสาขาคอมพิวเตอร์ฯ สีม่วงประกอบด้วยสาขาวิชาคณิตศาสตร์ สาขาการประถมศึกษาและสาขาการศึกษาปฐมวัย สีสุดท้ายคือสีฟ้าประกอบด้วยสาขาวิชาพลศึกษา สาขาวิชาสังคมศึกษาและสาขาวิชาการศึกษาพิเศษฯ ต่อไปก็จะให้แยกไปประชุมกันแต่ละคณะสีนะ วันพรุ่งนี้ครูขอรายชื่อประธานคณะสี เดี๋ยวต่อไปให้สโมฯมาชี้แจง”

   





หลังจากที่พูดไปยืดยาวนี่ต้องให้สโมฯมาพูดอะไรอีกครับ ผมที่ฟังแบบผ่านๆไม่ได้สนใจว่าจะอยู่กับใคร ได้อยู่กับใครก็อยู่ครับพวกผมสายแข่งกีฬาอยู่แล้ว เรื่องนี้เราไม่แพ้ใครครับ
   





ต่อมาก็เป็นกรรมการสโมฯที่มาพูดอะไรยืดยาวต่อจากอาจารย์แต่นี่ไม่ได้สนใจไง ผมสนใจคนที่นั่งรวมอยู่กับเพื่อนสาขาตัวเองที่ปรึกษากันเคร่งเครียด ถ้าได้เข้าใจไม่ผิดไอ้แฟงบอกว่าเขาเรียนสังคมฯ แล้วได้อยู่สีเดียวกันป่ะ? คือทำไมผมไม่ตั้งใจฟังล่ะ...ตกลงอยู่สีเดียวกันป่ะเนี่ย ผมไม่ปล่อยให้ความสงสัยครอบงำครับจัดการแชทหาอีกคนทันที

Bank K.K    โย่ๆ





ทักไปแล้วก็เงยหน้ามองอีกคนที่ไม่ได้สนใจมือถือเลย เพราะมัวแต่คุยกับเพื่อนแบบนี้ต้องเรียกร้องความสนใจครับ



 ผมหยิบกระดาษออกมาจากแฟ้มขยำๆให้เป็นก้อนๆแล้วเขวี้ยงไปที่อีกคน(นิสัยเสีย)...แต่ดันพลาดไปโดนเพื่อนเขาอีกคนที่นั่งข้างๆกันเป็นผู้หญิงท่าทางเอาเรื่อง ซวยละไง
   



“ใครโยนมาเนี่ย!!” เธอถามขึ้นมาเสียงดัง เรียกความสนใจจากพวกเพื่อนๆได้ดี ดีที่ส่วนใหญ่ยังสนใจที่กรรมการสโมฯคนสวยยังพล่ามอยู่




   
“เราเอง”


ผมยกมือขึ้นสารภาพ
   


“โยนมาไมอ่ะ”
   


“เราไม่ได้โยนใส่เธอ”
   


“อ้าวแล้ว??”
   


“เราโยนใส่บุ๊ค”
   


“ฮิ้วววววววววววววววววววววววววววววววววววว” เสียงโห่แซวมาเต็มมากครับอภินันทนาการจากพวกเพื่อนเหี้ยของผมเอง ฮิ้วห่าไรมึงแดกนกหวีดเข้าไปเรอะ





คนที่ผมตั้งใจจะเขวี้ยงก้อนกระดาษใส่เลิกคิ้วมองผมทำหน้าสงสัย ผมเลยยกมือถือขึ้นมาละชี้ๆเขาก็พยักหน้าแล้วค่อยหยิบมือถือมาอ่านแชทผม
   



Book PratchaYa   อะไร?

                      ทำอะไรเนี่ย เพื่อนแซวเลยเห็นไหมล่ะ



Bank K.K             ก็ทักไปไม่อ่านไงเลยใช้วิธีนี้
Book PratchaYa   แล้วทักมามีไรอ่ะ
Bank K.K             คิดถึง
Book PratchaYa   เดี๋ยวนะ =,.=
Bank K.K             ฮ่าๆๆ
                           เราจะถามว่าตกลงได้อยู่สีเดียวกันใช่ไหม
Book PratchaYa   อื้ม
                      นี่แสดงว่าไม่ได้ฟังเลยใช่ไหมเนี่ย
Bank K.K             ก็มัวแต่สนใจบุ๊คอยู่ไง
Book PratchaYa   =,.=
                      ทำไมขี้อ่อยงี้!!
Bank K.K             ฮ่าๆๆๆๆ    
                           จะอ่อยกลับก็ได้นะ เราไม่ว่าหรอก





 อีกคนอ่านแต่ไม่ตอบอะไรมา ผมเห็นเขาแลบลิ้นใส่มือถือด้วยครับตลกดี

   


“เฮ้ยมึง ไปได้แล้ว” ไอ้โก้ที่นั่งอยู่ข้างๆผมสะกิด



ไปไหนวะ??...



มันคงเห็นผมทำหน้าสงสัยเลยช่วยไขให้กระจ่าง



“เขาให้แยกไปประชุมกันเป็นคณะสี สีเราประชุมที่หน้าตึกกศพ. ไปได้แล้ว นั่งเพ้ออยู่ได้”





ผมทำหน้าเบื่อใส่มันแต่ก็ลุกตามไปแต่โดยดี ระหว่างที่เดินไปผมก็มองคนที่เดินอยู่เยื้องๆกันด้านหน้า เขาก็ตั้งใจฟังที่เพื่อนพูดโดยไม่ได้สนใจรอบข้างเหมือนเดิมเพื่อนผู้หญิงของเขาพูดเก่งชะมัดเลย





แล้วในหัวผมก็ผุดไอเดียดีดีขึ้นมา...คึคึ






----------------------2BC-------------------------


รับได้ไหมผู้ชายขี้อ่อย ฮ่าๆๆๆๆ

ตอนนี้เพลงฉันคิดของ โตน โซฟา ครับ เนื้อเพลงบรรยายถึงความไม่กล้าของพระเอกได้เป็นอย่างดี หลังจากอ่านตอนนี้จบก็ลองไปฟังและซึมซับเนื้อเพลงดูจะรู้เลยว่าเฮ้ย นี่มันไอ้แบงค์ ฮ่าๆๆๆ

สถานการณ์ต่อไปจะเป็นช่วงกิจกรรมกีฬาสี โดยส่วนตัวแล้วคนเขียนคิดว่าถ้าช่วงรับน้องเป็นการสร้างประสบการณ์ให้ปีหนึ่ง ช่วงกีฬาสีก็จะเป็นช่วงที่โหดที่สุดของปีสองครับ คิดถึงช่วงเวลาเหล่านั้นเลยอยากจะถ่ายทอดผ่านตัวละครออกมา ^___^

คนอ่านคนไหนประทับใจอะไรในช่วงกีฬาสีก็เเบ่งกันกันมาครับผม

รักคนอ่านครับ

ปล.ช่วงนี้อยู่ในโหมดติดซีรีย์อย่างหนัก มีใครติ่ง Game of Thrones เหมือนคนเขียนบ้าง ฮ่าๆๆๆ




ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #13 เมื่อ07-06-2016 13:25:58 »

พอมีความกล้านี่ ...... อื้อหือรู้กันทั้ง 2 คณะเลยไหมแบงค์

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:


ออฟไลน์ lazysheep

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 273
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-2
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #14 เมื่อ07-06-2016 15:18:20 »

แพ้ทางแนวนี้ด้วยเช่นกัน 555 น่ารักจังเลย เวลาเรียกสองคนนี้แล้วนึกถึงสมุดบัญชี (Bookbank) เรื่องน่ารักค่ะ ติดตามนะคะ

ออฟไลน์ arij-iris

  • เป็ดAres
  • *
  • กระทู้: 2904
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +30/-5
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #15 เมื่อ07-06-2016 19:11:12 »

ขี้มโน้หมือนกันนัเนี่ย :katai2-1:

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #16 เมื่อ08-06-2016 22:46:22 »

เปิดตัวได้เนี่ยเล่นใหญ่เลยนะ

ออฟไลน์ panitanun

  • เป็ดมหาวิทยาลัย
  • *
  • กระทู้: 482
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +6/-1
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #17 เมื่อ09-06-2016 06:00:37 »

น่ารักเชียวคู่นี้ :katai5:

ออฟไลน์ kun

  • เป็ดAphrodite
  • *
  • กระทู้: 3592
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +122/-10
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #18 เมื่อ09-06-2016 10:41:45 »

อ่อยซะน่ารักเชียว

ออฟไลน์ Pe_no

  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 375
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #19 เมื่อ09-06-2016 21:15:52 »

น่ารักติดตามค้าาา :mew2:

CoMMuNiTY Of ThAiBoYsLoVE

Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
« ตอบ #19 เมื่อ: 09-06-2016 21:15:52 »





ออฟไลน์ QXanth139

  • ♡동해 #Always13
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2315
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +77/-6
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง4 [2016/06/7]
«ตอบ #20 เมื่อ09-06-2016 23:43:41 »

พระเอกขี้อ่อยมาก :hao7:

ออฟไลน์ ChabaSri

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 602
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +24/-0
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #21 เมื่อ16-06-2016 19:53:50 »

แพ้ทาง 5





Book Part




   คุณเคยรู้สึกเหมือนถูกแอบมองอยู่ไหมครับ




นั่นคือปัญหาที่ผมประสบอยู่ตอนนี้ ในช่วงแรกที่เริ่มมีความรู้สึกแบบนี้คือช่วงรับน้อง มันเป็นความรู้สึกจี๊ดๆแปลกๆที่ท้ายทอย ผมพยายามมองหาสาเหตุจากอาการที่ว่าแต่ก็ไม่เจอเลยเอาตรงๆ ผมอยากรู้ว่าใครมองผม เป็นใครก็ต้องอยากรู้ทั้งนั้นจริงไหมครับจะมาดีมาร้ายก็ไม่รู้



ในระยะต่อมาผมเริ่มจับสังเกตได้เพราะทุกครั้งที่เกิดความรู้สึกแบบนั้นขึ้นมาจะมีคนคนหนึ่งอยู่ร่วมในสถานการณ์ตลอด แต่ผมก็ยังไม่มั่นใจนัก





จะใช่หรือเปล่า





คราวนี้ผมค่อนข้างมั่นใจแต่ก็ยังไม่ชัวร์ มันจะใช่แน่หรอ นั่นคือสิ่งที่ผมถามตัวเองคนแบบนั้นน่ะหรอจะมามองผม มันคงไม่ใช่หรอก แล้วผมก็ปล่อยให้ความสงสัยลอยผ่านไปกับฤดูร้อน...




จนเข้าฤดูฝน ความรู้สึกแบบนั้นก็ยังไม่หายไป น่าแปลกที่ผมไม่ได้รู้สึกว่าโดนคุกคามหรือรำคาญหรืออะไร





“กูว่าใช่แน่ๆว่ะมึง” จู่ๆเพื่อนผมก็โพล่งบางอย่างขึ้นมา



ตอนนี้เราอยู่ในสำนักงานสโมสรนักศึกษา ผมที่พึ่งกลับมาจากไปล่าลายเซ็นของอาจารย์สาขาพลศึกษาแล้วกำลังเคลียร์เอกสารให้นายกฯเงยหน้าขึ้นมองมัน



“อะไรของมึง”



“ก็เนี่ย แบงค์มันโพสเพลงชั่วโมงต้องมนต์ แทบจะทันทีที่แยกกับมึงเลยนะ กูว่ามันแน่ๆที่แอบมองมึงอ่ะ”


มันยื่นมือถือที่หน้าจอเป็นไทม์ไลน์เฟซบุ๊คของคนที่เป็นประเด็นอยู่ตอนนี้มาจ่อหน้าผม



“เขาอาจหมายถึงคนอื่นก็ได้ป่ะ เลิกเพ้อเลิกมโนแล้วมาช่วยกูทำงานไหม”



“เขาแอดเฟซมึงมาบ้างป่าว?”



“กูเคยแอดไปแล้ว แต่ไม่รับ”



“แอดไปใหม่ดิ๊” 


น้ำเสียงออกคำสั่งนั่นมันอะไรกันแต่ผมก็ไม่ใส่ใจผมตัดรำคาญด้วยการโยนไอโฟนของผมลงไปบนตักมัน



“จะทำอะไรก็ทำ เสร็จแล้วก็มาช่วยกูเขียนรายชื่ออาจารย์ลงใบคำสั่งด้วย”



“ค่า..คุณเพื่อน อิบุ๊คคนหยิ่งที่จริงขี้อ่อย ความจริงมึงก็อยากให้เขารับแอดเหมือนกันแหละอีไม่สวย”



“...” ผมไม่ตอบอะไรมัน



เพราะที่มันพูดก็จริงครึ่งหนึ่งนะผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะรับแอดผมไหม เรื่องของเรื่องคือผมเคยแอดเขาไปแล้วตอนปีหนึ่ง แต่โดนเมินไง...ก็เข้าใจ..นายนั่นเป็นเดือนของสาขาคนก็follow เยอะเป็นธรรมดา ผมมันก็แค่เพื่อนร่วมคณะที่บังเอิญอยู่กลุ่มบัดดี้เดียวกันตอนปีหนึ่งซึ่งก็ไม่ได้สำคัญอะไร




“อิสวย วันนี้นายกฯถูกหวยมันชวนไปศูนย์แปด มึงไปป่าว มันเลี้ยง”



ชินละครับไอ้นี่มันเรียกผมแบบนี้มาตั้งแต่มอปลายละ




“เอาดิ”



ไอ้ศูนย์แปดที่ว่านี่เป็นร้านนั่งชิลล์ของรุ่นพี่ในคณะ คือ..พี่เขายังเรียนไม่จบนะแต่ก็หุ้นกับเพื่อนเปิดร้านเหล้าเพราะชอบกินเหล้า..เป็นเหตุผลที่คลาสสิคมาก



ส่วนตัวผมไม่ได้ชอบดื่มหรืออะไรแต่เพื่อนชวนก็ไป มันเป็นเรื่องแปลกที่เพลงที่ฟังในร้านเหล้าจะเพราะกว่าเพลงที่เปิดในยูทูป ผมว่านะ






   “กรี๊ดดดดดดดดดด”







ผมสะดุ้งตกใจเราพอยู่ดีดีเพื่อนผมมันก็กรี๊ดขึ้นมา



   
   “อะไรมึง เป็นไร”



   “อิเหี้ยยยยยยยยยยยย กูนิพพานได้ละมึง ฮือออออ ว่าที่ผัวมึงทำไมหล่อน่าลากแบบนี้วะ”



ผมขมวดคิ้ว อะไรของแม่งวะ


   “ก็เนี่ยๆๆๆ” แล้วผมก็เข้าใจ



อืม




ภาพที่ปรากฏบนหน้าจอไอโฟนของเพื่อนผมตอนนี้เป็นภาพของผู้ชาคนหนึ่งที่นั่งถอดเสื้อใส่แค่กางเกงบอลสีแดงนั่งเล่นกีตาร์อยู่บนโซฟา แบงค์ คนนั้นนั่นเอง แล้วที่มันบอกว่าเขาเป็นว่าที่ผัวผมนี่คือ..=,.=





   “...” อะไรของมึงครับ





   “เพจดาว-เดือนของมหาลัยเอาลง...กูอยากรู้จักแอดมิน แม่งโคตรรรรรรส่วนตัวเลย”



   แล้วมันก็ทำหน้าเพ้อ...ผมมีเพื่อนที่สติดีอยู่ใช่ไหมครับ




ผมพยักหน้าให้มันแบบส่งๆแล้วกลับไปทำงานของตัวเองต่อ อีกสองสามชั่วโมงผมต้องไปสอนพิเศษเวลาเป็นเงินเป็นทองครับ จะมานั่งเพ้อถึงผู้ชายอยู่ไม่ได้




   “มึงนี่ระดับความตื่นเต้นต่ำจริงๆ กูรู้หรอกว่าในใจมึงนี่ระริกระรี้ โถ่ววว”




   “โถ่ เหี้ยไรของมึง แล้วจะมาช่วยกูทำงานได้ยัง ฝนก็จะตกด้วยเนี่ยเพราะมัวแต่เพ้ออยู่นั่นไงเลยไม่มีผัวกับเขาสักที”



   “หยาบคาย นะคะคุณหนู”



ถึงจะพูดแบบนั้นแต่มันก็มาช่วยผมทำงานอยู่ดี



นั่งขีดๆเขียนกันไปสักพักงานก็เสร็จ ผมจัดการเอาไปวางไว้ที่โต๊ะของนายกฯ เห็นไหมครับช่วยกันมันก็เสร็จเร็วขึ้น




   “มึงไปสอนตอนไหนเนี่ย”


   “สี่โมง”



   “แล้วไปไง



   “แท็กซี่แหละ ฝนลงหนักขนาดนี้”



   “งั้นเจอกันที่ร้านนะ”



พูดเสร็จมันก็เดินออกไป เลยเหลือผมกับรุ่นน้องปีหนึ่งอีกสองคนที่ยังเคลียร์งานส่วนของตัวเองไม่เสร็จ





ผมมาถึงโรงเรียนกวดวิชาสำหรับเด็กประถมที่ตัวเองทำงานอยู่ เงินที่ได้มาจากการหามาเองนี่มันใช้สบายใจดีนะครับ ^_^





หลังจากสอนเสร็จผมก็กลับมาเอารถที่คณะแล้วกลับหอ กลับมาก็ชื่นใจเลยคุณเพนนีมารอรับที่หน้าประตูด้วย




นี่คิดเข้าข้างตัวเองสุดๆ ฮ่าๆๆๆ




ผมอุ้มเจ้าเมนคูนเพศผู้ตัวอ้วนมาฟัดเล่นบนเตียง เห้ออออหอมชื่นใจ พุงนุ่มนิ่ม คุณเพนนีพยายามดิ้นหนีจากอุ้งมือมารแต่ก็ไม่เป็นผล หลังจากฟัดแมวจนหนำใจแล้วผมเดินไปเทอาหารเม็ดใส่ชามให้เป็นรางวัล



ผมคิดว่าผมโดนค้อนหน่อยๆด้วยนะ ฮ่าๆๆ




ผมออกจากหอตอนประมานสองทุ่มนิดๆ มาถึงร้านก็เจอพวกเพื่อนๆนั่งกันสลอนอยู่ที่โต๊ะใหญ่ๆคือเด่นมาก นี่ขนมากันทั้งสโมฯไหมเนี่ย





   “นั่งๆมึง เอาไรเหล้า? เบียร์?”



   “เหล้าโซดาน้ำ ใส่โซดานิดเดียวนะ” ผมบอกเพื่อนไปก่อนจะนั่งลง



   “หูยยยย สายแข็ง หมั่นไส้”




นั่งไปสักพักความรู้สึกแบบที่เกิดขึ้นบ่อยๆก็เกิดขึ้นอีก ไอ้ความรู้สึกจี๊ดๆที่ท้ายทอยน่ะครับ ผมมองหาสาเหตุของอาการนั้นของตัวเองด้วยความเคยชิน ผมพบกับดวงตาคู่หนึ่งที่มองมาอย่างเปิดเผยต่างจากทุกครั้ง เขายกแก้วของตัวเองขึ้นมาทำท่าทางเหมือนจะชนแก้วกับผม ผมเลยทำตามบ้าง แล้วไอ้สายตาแบบนั้นที่มองมานี่มันยังไง ขี้อ่อย นี่คือนิยามแรกที่ผมคิดได้สำหรับผู้ชายคนนั้น




   “ยังไงมึง ยังไง กูเห็นนะ” มาละครับเพื่อนผม ทำไมพวกมันรู้ลึกรู้เร็วกันขนาดนี้



   “เป็นห่าไร แค่ทักกัน” ผมตอบแบบไม่ใส่ใจ




   “ค่า แค่ทักกัน ไปสนิทกันตอนไหนค้า” ยังจะมา



   “ตอนที่มึงไม่รู้นั่นแหละ”



   “กูรู้นะว่าแบงค์มันรับเฟซมึงแล้ว...อย่ามาเนียน”



   “ถ้าจะขนาดนี้มึงเอายูสเซอร์กับรหัสเฟซกูไปเลยไหม?”



   “เอามาดิ”



   “กูประชดไหมมึง แยกแยะด้วย”



   “ฮ่าๆๆ มึงแม่งจี้ว่ะ”





ผมนั่งคุยกับเพื่อนไปเรื่อยเปื่อย เรื่องเรียนบ้างงานบ้างตามประสา ไอโฟนในกระเป๋ากางเกงก็สั่น ผมหยิบขึ้นมาดูแล้วก็เกิดความรู้สึกขุ่นๆขึ้นมาในใจ อะไรอีกล่ะทีนี้



ผมบอกเพื่อนว่าจะออกไปรับโทรศัพท์แล้วเดินออกมาที่เซเว่นไม่ไกลจากร้าน



   “ฮัลโหล”


   [บุ๊ค ทำไรอยู่อ่ะ]


   “โทร.มามีไร”


   [เย็นชาจังนะ]


   “...”


   [เห็นในกรุ๊บไลน์รุ่นเรายัง อาทิตย์หน้ารวมรุ่นครั้งแรกอ่ะ]


   “เห็นแล้ว”


   [เราไปพักกับบุ๊คได้ป่ะ พวกไอ้แทนมันอยู่กับแฟนหมดเลยอ่ะ]


   “ไม่ได้หรอก เราอยู่กับเพื่อน” โกหกเต็มๆครับ ผมอยู่คนเดียวกับแมวหนึ่งตัวแค่นั้น



   [เรารู้หรอกว่าบุ๊คอยู่คนเดียว น่านะ ทำอย่างกับเราไม่เคยไปพักด้วยงั้นแหละ รังเกียจหรอ]



   “เราไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น แต่เต้ต้องเข้าใจว่าเราไม่ได้คบกันแล้ว”


 ครับ ผมกับเต้เราเคยคบกันอยู่ช่วงนึง คบแบบแฟนน่ะครับ แต่ตอนนี้เลิกกันไปแล้วเรื่องมันยุ่งๆเพราะเราเป็นเพื่อนรุ่นเดียวกันโรงเรียนเดียวกันนี่แหละครับเลยทำให้ยังต้องรับรู้ชีวิตอีกฝ่ายอยู่ เป็นเรื่องค่อนข้างลำบากใจนะครับว่าไหม?




   [งัดไม้ตายออกมาจนได้สินะ]


   “อย่ามารื้อฟื้นนะเต้ จบคือจบไม่คือไม่”



   [ก็ถ้าไม่ไปพักกับบุ๊คเราจะไปพักไหนอ่ะ]   ปลายสายทำเสียงอ้อนๆกลับมาอย่างที่รู้ว่าทำแบบนั้นแล้วผมจะแพ้ทาง แต่ไม่ใช่กับครั้งนี้ครับ



   “อันนั้นมันเป็นปัญหาของเต้แล้วล่ะ แค่นี้นะเราอยู่กับเพื่อน”


   [เพื่อนหรือแฟน]


   “ไม่ใช่เรื่องของเต้ป่ะ” แล้วผมก็ตัดสาย อีกฝ่ายโทร.กลับมาอยู่หลายรอบแต่ผมไม่รับสาย




ผมทรุดตัวลงนั่งที่หน้าเซเว่นอย่างเซ็งๆ ไม่รู้ว่าเต้จะมาอะไรกับผมหนักหนา ผมคิดว่าตอนที่บอกเลิกเต้ผมก็ชัดเจนมากนะว่าไม่ได้อยากเป็นแฟนกับเขา คือความรู้สึกมันไม่ใช่น่ะครับต่อให้พยายามแค่ไหนไม่ใช่ก็คือไม่ใช่ เพราะถ้ามันจะใช่ต่อให้ไม่พยายามอะไรเลยมันก็ใช่




   “นั่งด้วยนะ”



เสียงที่ดังมาจากข้างๆทำผมสะดุ้งหน่อยๆ พอเหลือบตาขึ้นมองก็เห็นคนที่ควรจะนั่งอยู่กับเพื่อนในร้านมายืนอยู่ค้ำหัวกันอยู่แบบนี้




   “อื้อ ได้ดิ” 




ผมที่ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะจัดการกับความรู้สึกยังไงดีได้แต่นั่งไถหน้าไทม์ไลน์twitter แบบเหม่อๆ แต่ก็ต้องละความสนใจจากมันเพราะแรงสะกิดจากคนข้างๆ



   “เราสูบนะ” เขายกซองบุหรี่ให้ดูเป็นเชิงขออนุญาต



   “อ๋อ..เอาดิ”




เขานั่งสูบบุหรี่ไปเงียบๆ แต่คงจับสัมผัสได้ว่าผมมีเรื่องวุ่นใจเลยถามออกมา ผมที่ไม่ค่อยอยากพูดถึงเรื่องแบบนี้เท่าไหร่พยายามเลี่ยงแต่พอเห็นอีกฝ่ายทำหน้าแบบนั้นแล้วรู้สึกไม่ดีแปลกๆเลยตัดสินใจเล่าให้ฟัง น่าแปลกที่พอได้ระบายออกไปผมกับรู้สึกโล่งอย่างประหลาด เราคุยกันไปสักพักเขาก็ทำผมไปไม่เป็นกับประโยคง่ายๆ



   “แบบนี้เราก็จีบได้อ่ะดิ”




ทำเอาผมเหวอไปเลย คนแบบเขาเนี่ยนะจะมาจีบผม ผู้ชายที่ผู้หญิงครึ่งคณะประกาศตัวว่าเป็นแฟนคลับ ผู้ชายที่โคตรฮอตคนนั้นน่ะนะจะจีบผม!!



   ผมเหวออยู่ได้ไม่นานเพื่อนก็โทร.ตามให้กลับเข้าไปในร้านเพราะเห็นผมหายไปนานแล้ว นับเป็นบุญคุณอย่างมากที่มันสามารถทำให้ผมหลุดออกไปจากสถานการณ์แปลกๆนี่ ผมไม่ได้อึดอัดนะมันรู้สึกเหมือน...ช็อคล่ะมั๊ง






   “อะแฮ่มๆ”






เสียงกระแอมดังมาจากบนเวทีเล็กๆในร้าน หลังจากที่ผมเข้ามานั่งแล้ว



“เพลงต่อไปรีเควสจากเพื่อนผมเองครับมี ปล.เล็กๆมาว่า ‘ที่บอกว่าจะจีบน่ะพูดจริงๆนะครับ จากแบงค์ พลศึกษา’  แหมๆ ชัดเจนสักทีนะครับไอ้หล่อ”




   ผมมองเจ้าของโน้ตนั้นอย่างอึ้งๆ นี่เอาจริงดิ ทันทีที่อินโทรเพลงดังขึ้นเขาก็หันมาสบตากับผม ความหมายจากสายตาที่ส่งมาทำเอาผมรู้สึกเขินแปลกๆ เล่นงี้ใครไม่เขินวะ



ฉันรู้ว่าเธอกำลังกังวล เธอบอกทางสายตา
ฉันรู้ว่าเธอไม่กล้า ที่จะพูดจาเปิดหัวใจ
ฉันรู้ว่าเธอกำลังอยากรู้ ว่าฉันนั้นคิดอะไรอยู่

อาจเพราะเป็นเพียงเวลาไม่นาน ที่เราได้พบกัน
อาจเพราะว่ามีเพียงเธอคนเดียว ที่ดูฉันสนใจ
อาจเพราะฉันไม่มองใคร
อาจเพราะฉันมองเพียงเธอคนเดียว





ผมรู้จักเพลงนี้และผมก็กำลังรู้สึกเหมือนที่ในเพลงว่าอยู่ เขาคิดอะไรอยู่ เราสบตากันอีกครั้งแต่ครั้งนี้ผมไม่หลบตา





หากอยากถามว่าฉันนั้นคิด อะไรไหม
ก็จะขอบอกเธอเลยว่าใช่ ฉันคิด

คิดว่าเธอเป็นคนน่ารักดี มีใครมาด้วยรึเปล่า
ถ้าไม่มี ก็อยากจะชวนเธอพูดคุยกันยาวยาว
เพราะวันนี้บรรยากาศก็ดีดี มีเสียงเพลงและแสงดาว
ถ้าไม่รีบไป ก็อยู่คุยกันจนเช้า
จนดาวหมดฟ้า จนเธอง่วงนอน






แน่ใจแล้วหรอ?




เพราะฉันนั้นเคยได้เจอกับคนที่ตรงกับหัวใจ
แต่ฉันก็คิดเบาเบา และไม่ได้บอกกับเขาไป
อาจเหมือนจะลืมกันไป
แต่ลึกลึก ฉันนั้นมันยังคงเสียใจ

หากอยากถามว่าฉันนั้นคิดอะไรไหม
ก็จะขอตอบเธอเลยว่าใช่ ฉันคิด





ผมไม่ละสายตาไปจากดวงตาคู่นั้นที่ตอนนี้ฉายแววมุ่งมั่นชัดเจน





คิดว่าเธอเป็นคนน่ารักดี มีใครมาด้วยรึเปล่า
ถ้าไม่มี ก็อยากจะชวนเธอพูดคุยกันยาวยาว
เพราะวันนี้บรรยากาศก็ดีดี มีเสียงเพลงและแสงดาว
ถ้าไม่รีบไป ก็อยู่คุยกันจนเช้า
จนดาวหมดฟ้า จนเธอง่วงนอน


รู้ไหมว่าเธอเป็นคนน่ารักดี มีใครมาด้วยรึเปล่า
ถ้าไม่มี ก็อยากจะชวนเธอพูดคุยกันยาวยาว
เพราะวันนี้บรรยากาศก็ดีดี มีเสียงเพลงและแสงดาว
ถ้าไม่รีบไป ก็อยู่คุยกันจนเช้า
จนดาวหมดฟ้า จนเธอง่วงนอน
ให้ดวงดาวหมดฟ้า จะยอมให้นอน






ความหมายที่ส่งผ่านนัยน์ตานั้นมาทำให้ผมมั่นใจว่าคนที่ทำให้ผมรู้สึกจี๊ดๆที่ท้ายทอยนั้นต้องเป็นเขาแน่ๆ




นี่แอบมองกันอยู่เหมือนกันสินะ


-----------------------------------2BC--------------------------------


ดีจ้าาา

เอาน้องบุ๊คมาเสิร์ฟ เป็นความรู้สึกด้านบุ๊คบ้าง บางคนเดาถูกด้วยล่ะ ฮ่าๆๆ


ตอนนี้ไม่มีอะไรมาก(หรือไม่มีอะไรเลย)

เอาเป็นว่าเจอกันตอนหน้านะครับ

ปล.รักคนอ่าน ^__^


ออฟไลน์ boobooboo

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 748
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +16/-2
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #22 เมื่อ16-06-2016 22:22:49 »

น่ารักกกกก

ออฟไลน์ MayA@TK

  • เป็ดArtemis
  • *
  • กระทู้: 4991
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +51/-7
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #23 เมื่อ16-06-2016 22:29:15 »

อ่อยมาอ่อยกลับไม่โกงกันเนอะแบงค์บุ๊ค

 :pig4: :pig4: :pig4: :pig4: :pig4:

ออฟไลน์ lazysheep

  • เป็ดนักเขียน
  • เป็ดเด็กช่าง
  • *
  • กระทู้: 273
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +171/-2
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #24 เมื่อ16-06-2016 22:38:48 »

กรุบกริบให้อมยิ่ม ^^

ออฟไลน์ B52

  • เป็ดZeus
  • *
  • กระทู้: 13215
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +420/-26
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #25 เมื่อ17-06-2016 02:08:31 »

แอบๆมองเหมือนกันใช่ไหมล่ะ

ออฟไลน์ azure

  • เป็ดHestia
  • *
  • กระทู้: 772
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +37/-2
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #26 เมื่อ17-06-2016 10:52:39 »

น่ารักดี :mew1:

ออฟไลน์ nabby

  • เป็ดประถม
  • *
  • กระทู้: 31
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +4/-0
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #27 เมื่อ17-06-2016 11:43:21 »

 :z1:สนุกมากค่าาาา มาต่อเร็วๆ น่ะค่ะ รออ่านอยู่ อิอิ

ออฟไลน์ Mura_saki

  • แค่เรารู้จักกัน...มันก็ดีที่สุดแล้ว :)
  • เป็ดHermes
  • *
  • กระทู้: 2054
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +179/-9
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #28 เมื่อ17-06-2016 12:30:42 »

น่ารักจังเลย

ออฟไลน์ alien.aiiwz

  • เป็ดมัธยม
  • *
  • กระทู้: 164
  • ให้คะแนนชื่นชมคนนี้: +5/-0
Re: --แพ้ทาง-- แพ้ทาง5 [2016/06/16]
«ตอบ #29 เมื่อ18-06-2016 00:38:29 »

แพ้กันไปแพ้กันมา
 :hao6:
บุ๊คก็คงสนใจแบงค์ตั้งแต่แรกอ่ะ
แต่คงคิดว่าแห้ว
ขนาดแอดเฟซไปยังไม่รับเลยนิเนอะ
มาตอนนี้นี่ก็คงหวั่นๆ
รอนะจ๊ะ :katai2-1:

 

สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด สนใจลงโฆษณา คลิกดูรายละเอียด


สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด
สนใจ คลิกดูรายละเอียด สนใจ คลิกดูรายละเอียด