บทที่ 10 :: OUT DOOR เปลี่ยนบรรยากาศ .+
.
.
.
" ไอ้ชีสเว้ยยย ย " ผมตะโกนเรียกไอ้เพื่อนรักที่หน้าบ้านมันในยามสายของวันเสาร์ สักพักก็เห็นป๊าเดินมาเปิดประตูรั้วให้
" อ้าว .. มาแล้วเหรอ เข้ามาก่อนสิ " ป๊ามันพาผมกับลูกชายคนเล็กเดินเข้าไปในบ้าน
" ไงเรา .. บ้านช่องไม่ยอมกลับเลยนะ " ป๊าเดินไปตบบ่าไอ้แฮมก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอน
" เฮียชีสยังไม่ตื่นแหงเลยอะตรอง "
" ก็คงงั้น .. นี่มันยังไม่เที่ยงเลยนี่หว่า "
" อ่ะ อันนี้ของป๊า " ป๊าเดินออกมาจากห้องแล้วยื่นกล่องของขวัญที่ห่อกระดาษสีเงินวับให้ไอ้แฮม
" อะไรอะป๊า " ไอ้แฮมรับกล่องมาอย่างงงๆ
" ของขวัญวันเกิดไง "
" .............. " ไอ้แฮมยังอึ้งอยู่
" ลองแกะดูละกัน เห็นบ่นว่าอยากได้อยู่นิ่ "
" ขอบคุณครับป๊า " ไอ้แฮมขอบคุณป๊า ก่อนจะบรรจงแกะกล่องของขวัญอย่างเบามือ
" อ๊าาา า ~ " ไอ้แฮมชูกล่องที่บรรจุอยู่ในกล่องของขวัญอีกทีขึ้นเขย่าอย่างดีอกดีใจ ของขวัญวันเกิดปีนี้ของมันเป็นโทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่เพิ่งวางขายไม่ถึงสองอาทิตย์ ไอ้แฮมตะโกนไปวิ่งไปรอบห้องนั่งเล่น (/ - - )/ ~ \( - - )\ .... ก่อนจะวิ่งมาหอมแก้มป๊าแทนคำขอบคุณ ส่วนป๊าก็นั่งหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" เสียงดังอะไรนักวะไอ้แฮม " ไอ้ชีสสวมชุดนอนเดินหัวยุ่งลงมาจากชั้นบน
" ก็ป๊าซื้อ N... ให้เป็นของขวัญวันเกิดให้แหละเฮีย " ไอ้แฮมวิ่งเอากล่องของขวัญไปให้ไอ้ชีสดู ไอ้พี่ชายทำหน้าเบื่อโลกก่อนจะเดินไปในครัวและถือเค้กช็อคโกแลตติดมือกลับมา
" อ่ะ .. ตั้งแต่เมื่อวานและ เดี๋ยวบูด "
" อ๊าาา า ~ " ไอ้แฮมทำหน้าแปลกใจอีกแล้ว
" ของเค้าเหรอเฮีย ?? ? " ตอนนี้ไอ้แฮมทำตัวไม่ต่างจากเด็กเลย .. ขี้อ้อนชะมัด เอ่อ ..ก็มันเป็นแมวนี่เนอะ ^___^
" เออ .. กินซะ อร่อยนะเว้ยร้านนี้น่ะ อุตส่าห์ไปลงชื่อต่อคิวตั้งหลายวัน " ชื่อร้านเค้กชื่อดังบนถนนสุขุมวิทที่แปะอยู่บนกล่องก็การันตีถึงคุณภาพและความอร่อยอยู่แล้ว แต่หน้าตาเค้กที่เห็นคงต้องสั่งทำพิเศษแน่ๆ
" ขอบคุณน้าเฮียชีส " ไอ้แฮมทำท่าจะวิ่งไปกอดแทนการขอบคุณ แต่ไอ้ชีสรีบดันตัวน้องชายออก แล้วเดินหน้าง่วงขึ้นไปชั้นบน
" สงสัยกลับไปนอนต่อแน่เลยอะ " ไอ้เจ้าแฮมหันมาบ่นกับผม พลางเบนความสนใจไปที่เค้กก้อนโตที่ถูกแต่งไว้อย่างสวยงาม
" อ่ะ ของกู " ของขวัญที่ไม่ได้รับการห่ออย่างสวยงามเหมือนกล่องที่แล้วถูกยื่นให้ไอ้แฮม
" อะไรอะเฮียชีส "
" ก็เห็นอยู่ " ของขวัญของไอ้ชีสคือรองเท้าผ้าใบ Sport Band ยี่ห้อดัง ที่วัยรุ่นใส่กันเกลื่อนทั้งสยาม เพียงแต่คู่ที่วางอยู่บนโต๊ะหน้าไอ้แฮมนั้น คงถูกสั่งทำขึ้นเป็นพิเศษแน่ๆ เพราะลายกราฟฟิคที่ดูเหมือนจะมีเพียงหนึ่งเดียวในโลก ตรงส้นถูกสลักเป็นตัวอักษรภาษาอังกฤษว่า iHAMBERKER.+ เว่อร์ได้อีกนะไอ้คุณชายชีส .. แม่มลงทุนเกิ๊นนน น !!
" ว้าววว สวยจังเฮีย " ไอ้แฮมก้มมองดูรองเท้าคู่สวยอย่างพินิจ
" งั้นกูไปนอนต่อละ .. เออ .. สุขสันต์วันเกิด " แล้วมันก็เดินกลับขึ้นไปนอนต่อ ..
คืนนี้ไอ้แฮมขอป๊ามานอนที่บ้านผมอีกคืนนึง .. ส่วนแม่ผมเมื่อเช้าก็ตกใจที่อยู่ดีๆเห็นไอ้เจ้าแฮมเดินลงมาจากห้องนอนพร้อมกันกับผม รีบทำข้าวต้มกุ้งให้ทานซะหม้อใหญ่เชียว
" อ้าว กลับมากันแล้วเหรอ .. ไปๆ อาบน้ำแต่งตัว เดี๋ยววันนี้ออกไปกินข้าวข้างนอกกันนะลูก " แหม .. เรียกไอ้แฮมว่าลูกซะเต็มปากเต็มคำเชียวนะแม่
" แล้วไมไม่กินที่บ้านอะ "
" เพราะดิฉันเหนื่อยกับการทำงานบ้านมาทั้งวันแล้ว หรือว่าคุณตรองจะลงมือทำกับข้าววันนี้ล่ะคะ " แม่หันมาประชดผมก่อนจะดันหลังผมให้รีบไปอาบน้ำ
.
.
หนึ่งชั่วโมงกับอีกสิบห้านาทีต่อมา .. พวกเราสามคนก็เดินทางมาถึงจุดหมายปลายทางที่คุณนายต๋อง (ชื่อแม่ผม ) บอกให้ผมขับมา .. ร้าน White Castle บนถนนรามคำแหง ... บ้านก็ไม่ใกล้ยังจะอุตส่าห์ดั้นด้นมานะแม่ -*-
บรรยากาศภายในร้านดูเป็นกันเอง สบายๆ แบบ Chill Out ริมน้ำ ตอนนี้พระอาทิตย์กำลังจะลับขอบฟ้าในอีกไม่กี่นาทีข้างหน้า แสงสีส้มสะท้อนผืนน้ำเป็นประกายระยิบระยับ แม่เลือกโต๊ะหัวมุมริมน้ำที่ลมพัดเย็นสบาย
แม่เริ่มสั่งอาหารจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่ จากสี่เป็นแปด และก่อนที่รายชื่ออาหารจะแยกตัวราวกับอะมีบ้า .. ผมจึงต้องหยุดความเมามันของแม่ด้วยการชวนคุย
" เออแม่ คืนนี้ไอ้แฮมนอนที่บ้านเรานะ "
" ฉันก็กะจะชวนพ่อแฮมเขาอยู่แล้วล่ะย่ะ " แม่ทำงอนผม ที่ไปขัดขวางการสั่งอาหารแบบนันสต๊อปของแก
" รบกวนด้วยนะฮะ "
" โอ๊ย .. รบกงรบกวนอะไรก๊านน อยากมานอนเมื่อไหร่ก็มาเหอะ คิดซะว่าเป็นบ้านอีกหลังละกัน " เอิ๊กกกๆ มันต้องเป็นอย่างงั้นอยู่แล้วแหละแม่ ..
" บ้านแม่ แต่มันมานอนห้องผมนะ " ผมแกล้งดักคอไป
" งั้นคืนนี้มานอนกับแม่ก็ได้เนอะ " แม่ผมหันไปพยักเพยิดกับไอ้แฮม
" อ๊าาาา า ~ ได้ไงแม่ ให้นอนกับผมแหละ " ไม่น่าเลยกรู =[]=" หาเรื่องแล้วมั๊ยล่ะ ไอ้แฮมได้แต่หัวเราะกับท่าทางของผม
" ก็แกบอกว่าลำบากนักนี่ "
" .. นั่นล่ะๆ ไอ้แฮมมันนอนดิ้น เดี๋ยวแม่นอนไม่หลับ " ผมเริ่มหาข้ออ้าง
" เตียงฉันออกจะกว้าง จะดิ้นแค่ไหนกันเชียว " แม่หาทางออกให้กับข้ออ้างผมได้
" ..อ..เอ่อ .. มันนอนดึกด้วยแม่ เดี๋ยวแม่รำคาญตาย " อ้างอะไรอีกดีฟระ
" ผมนอนกับพี่ตรองก็ได้ครับแม่ " ในที่สุดไอ้แฮมก็อ้าปากพูด หลังจากปล่อยให้ผมโวยวายอยู่พักใหญ่
" งั้นก็ตามใจพ่อแฮมละกัน " แม่ลูบหัวไอ้แฮมด้วยความเอ็นดู ส่วนผมกับไอ้แฮมก็ได้แต่มองตากัน วิ๊งๆ ~* อย่างน้อยเรื่องรักของผมก็คงหมดปัญหาแม่ผัวกับลูกสะใภ้แล้วล่ะ ออกจะคลิ๊กกันปานนี้ โฮะ โฮะ !!
เราทานข้าวกันอย่างสนุกสนาน โดยมีเสียงเพลงในร้านเปิดคลอเบาๆเข้ากับสายลมที่พัดความชื้นจากริมทะเลสาปขึ้นมาเป็นระยะๆ มันก็น่าจะมีความสุขอยู่ถ้า ......
" อ้าว นั่นใครเขาหมั้นไว้ล่ะฮ๊ะ !? " แม่ดันเห็นแหวนบนนิ้วนางข้างซ้ายไอ้แฮมเข้า ในจังหวะที่มันกำลังตักหอยนางรมสดให้ผม ..แค่กๆ !! หอยติดคอ O.O;
" O_______________o" " <--------- หน้าผม
" o_______________O" " <--------- หน้าไอ้แฮม
" ..อ..เอ่อ .. "
" อืม เหมือนที่แกเคยใส่อยู่ประจำเลยนี่ ไอ้ตรอง " แม่หันมาทางผม และก้มหน้าลงมอง .. ผมรีบปล่อยช้อนแล้วเก็บมือลงใต้โต๊ะ
" อ้าว เดี๋ยวนี้ไม่ใส่แล้วเหรอ " และผมก็ชักมือเก็บช้าไปกว่าสายตาแม่ทุกทีสิน่า .. บรรยากาศตอนนี้ถึงแม่จะพูดคุยอย่างเป็นกันเอง แต่นั่นมันสายตาจับผิดลูกตัวเองชัดๆ !!
" ..อ..เอ่อ .. "
" เป็นอะไรกันสองคนเนี๊ยะ ติดอ่างทั้งคู่ แถมยังเหงื่อออกกันมากผิดปกติด้วย .. มีอะไรกันรึเปล่า " แม่เริ่มซักราวกับเป็นตุลาการบนศาล รอยยิ้มหวานแบบน้ำตาลไม่มีแบบนี้มันน่ากลัวนะแม่ ><;
" ก็ .. นั่นล่ะ อันเดียวกันแหละแม่ " ผมอ้อมแอ้มตอบไป
" อะไร อะไรอันเดียวกัน " แม่เริ่มยิ้มอย่างมีเลศนัย แต่ยังทำตาบ๊องแบ๊วเหมือนกับไม่รู้เรื่องที่ผมพูด .. โถ่แม่แก่แล้วนะ .. ไม่ใช่โฟร์มด !!!
" ก็แหวนอะ .. มันอันเดียวกัน "
" อ่อ แล้วทำไมแกต้องให้แหวนพ่อแฮมเค้าด้วยล่ะ " แม่เริ่มซักต่อให้ตายเถอะ .. ผมเกลียดบรรยากาศแบบนี้เป็นที่สุด !!!
" ก็ .. ก็ให้ของขวัญวันเกิดไอ้แฮมมัน " ผมตอบไปตามความจริง ... ถึงจะไม่หมดก็เถอะว่าเป็นการหมั้นไปในตัวด้วย ~*
" อืมๆ กินนี่ดีกว่าอร่อยนะพ่อแฮม " เมื่อได้คำตอบที่น่าพอใจ แม่ก็เปลี่ยนไปตักกวางพริกไทยดำใส่จานไอ้แฮม
" =___________=" " ฟู่ววว ว .. รอดตัวไป ผมกับไอ้แฮมมองหน้ากันอย่างเหนื่อยใจ จะปิดได้ถึงเมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ..
.
.
" งั้นคืนนี้ถือซะว่าฉลองที่ฉันได้ลูกสะใภ้ละกัน " เสียงแม่ลอยตามสายลมเอื่อยๆมาเข้าหูผมกับไอ้แฮม O__________________O"""