บทที่ 8 :: นายคิดอย่างที่ฉันคิดรึเปล่า B1 ?? .+
.
.
.
หยุดนิ่ง .. เนิ่นนาน ..
ผมยังยืนอยู่บนสะพานพระรามแปด โดยมีไอ้แฮมยืนอยู่ข้างกาย .. หลังจากวางสายผมไม่รู้ว่าควรจะเริ่มต้นบทสนทนาระหว่างผมกับมันยังไง
ผมไม่สามารถเอ่ยคำพูดใดๆออกมาได้ .. เจ็บปวด สับสน ปวดร้าว เสียใจ เศร้า ผิดหวัง ร้องไห้ .. หลากหลายความคิดที่เข้ามาวิ่งเวียนวนแทนขี้เลื่อยอยู่ในหัวผม
เป็นอะไรไป .. ?? ? บอกกูสิ .. บอกกูได้มั๊ย ให้กูได้รับรู้ความรู้สึกในใจมึงตอนนี้ .. อย่าทรมานกูแบบนี้เลย
ผมค่อยๆวางฝ่ามือของตัวเองบนมือขาวที่จับอยู่กับราวสะพาน .. เจ้าของมือข้างนั้นหันมามองผมด้วยสายตาแปลกใจอยู่ไม่น้อย แต่ก็ยินยอมที่จะยืนอยู่อย่างนั้นต่อไป .. นี่คงเป็นเพียงสิ่งเดียวที่ผมทำได้ตอนนี้ .. ผมจับมือข้างนั้นเลื่อนขึ้นมาวางที่หน้าอกข้างซ้าย .. ได้ยินมั๊ย .. ได้ยินเสียงข้างในมั๊ย .. ไอ้แฮมก้มหน้านิ่ง น้ำตาของผู้ชายที่ยืนอยู่เบื้องหน้าตกลงสู่พื้นปูนบนสะพาน ..
" .. ไหนสัญญาว่าจะไม่ร้องไห้แล้วไง " ผมจับหน้าคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าขึ้นสบตาอย่างทะนุถนอม
" ............ "
" ทำขี้แยไปได้ .. โตขึ้นอีกปีแล้วสินะ " ผมยิ้มให้มันด้วยความรู้สึกเหมือนว่าคนตรงหน้าเป็นน้องชายผมจริงๆ
" สุขสันต์วันเกิดนะครับ ".... เจ้าของวันสำคัญวันนี้รวบตัวผมเข้าไปกอดแน่น .. บัดนี้ผมรู้สึกถึงความชื้นบริเวณหน้าอก .. ร่างเล็กนั่นยังคงซุกหน้าอยู่กับตัวผม นี่มันจะได้ยินเสียงหัวใจผมเต้นมั๊ยนะ ตอนนี้มันคงรัวราวกับเสียงเพลงเร็กเก้ .. นาทีนี้ผมไม่รู้ว่ารถราวิ่งสัญจรอยู่มากมายเพียงใด จะมีใครมองเราสองคนอยู่หรือเปล่า .. สิ่งที่ผมรู้ก็คือ เรากำลังยืนกอดกันอยู่บนสะพานยามราตรี .. โรแมนติกชะมัด !!!
" หยุดร้องได้ยังค้าบ .. เสื้อตรองเปียกหมดแล้วเนี่ย " ผมว่าพลางเล่นผมคนที่ยืนซบอกอยู่ ร่างนั้นเงยหน้าขึ้นมาค้อนนิดๆ ก่อนจะคลายอ้อมกอดออก
" .. อืม .. หยุดแล้ว " โห .. ร้องซะจมูกแดงเชียว แต่ .. เอิ๊กๆ น่ารักว่ะเหมือนแมวเข้าไปใหญ่ ^___________^
" จะกลับกันยังครับ "
" .. แฮมขอโทษนะ " ตอนนี้สรรพนามของเราสองคนถูกแทนที่ด้วยชื่อของตัวเอง
" อื้ม .. ไม่เป็นไรหรอก เพราะยังไงแฮมก็ต้องซักเสื้อตัวนี้ให้ตรองอยู่ดี "
" ไอ้พี่ตรองบ้า " ไอ้แฮมบ่นอุบอิบ
" นี่... เคยอ่านนิยายเปล่า พวกนางเอกที่ด่าพระเอกว่า..ไอ้บ้าอะ .. ตอนสุดท้ายอะหลงรักเค้าทุกราย ฮ่า ฮ่า ฮ่า " ผมหัวเราะอย่างอารมณ์ดี
" ไอ้บ้า !!! " ไอ้แฮมหน้าแดงยังกะสัญญาณไฟจราจร
" นิ่ !! " ผมเอานิ้วชี้จิ้มลงไปกับบ่าไอ้แฮม
" ว่า ... "
" ตรองรักแฮมนะ " ความเงียบเข้าครอบงำเราสองคนอีกครั้ง ..
" ............ "
" ............ "
" .. ต . ตะ .. ตรองเป็นเกย์เหรอ ? "
" ก็ไม่รู้เหมือนกันว่ะ .. แต่ถ้าการที่ตรองรักแฮมแล้วมันจะทำให้ตรองกลายเป็นเกย์ .. งั้นก็คงต้องเป็นอย่างนั้นแหละ " ผมยกนิ้วชี้ขึ้นมาเกาหางคิ้ว ทำไมมันคุ้นๆเหมือนประโยคจากนิยายเรื่องโปรดของผมเลยฟระ
" .. อืม .. "
" ............. "
" ............. "
" .. นี่ตรองทำให้แฮมอึดอัดรึเปล่าวะเนี่ย .. " ผมถามคนที่เพิ่งถูกผมบอกรักไปด้วยเสียงจริงจัง
" ............. "
" ............. "
" ............. "
" .. ตรองขอโทษนะ .. กลับบ้านกันเถอะ " ผมหยิบกระเป๋าที่พิงอยู่กับราวสะพานแล้วเดินหันหลังกลับไปทางเดิมที่เคยมา .. จบลงแล้วสินะ .. ขอโทษที่ทำให้อึดอัด ขอโทษที่เผลอพูดแบบนั้นออกไป .. ขอโทษที่ทำในสิ่งที่ไม่ควรทำ .. ขอโทษ ขอโทษ ขอโทษ ... ไม่ใช่ว่าไม่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ไม่ควร แต่ตรองเองก็ไม่ได้อยากให้มันเป็นแบบนี้ .. น้ำใสๆเอ่อล้นจนตาของผมพร่ามัว ผมเดินหันหลังมาจากคนที่ผมรัก เพราะไม่ต้องการแสดงความอ่อนแอนี้ให้เขาเห็น .. ตรองขอโทษนะครับแฮม ..
หากคืนนี้ .. มีดาวอยู่ล้านดวง ฉันขอได้ไหมสักดวงหนึ่ง .. ช่วยฟังฉันที
เพราะว่าคืนนี้ฉันมีเรื่องร้อนใจ .. อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ .. ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว .. อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง จากคำพูดวันนี้ ..
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป .. และเขาก็รับฟัง ทุกอย่าง .. ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ .. พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอกที
หากว่าตัวเขา .. มีใจให้ฉันจริง ... ฉันขอได้ไหมให้ทุกสิ่งเป็นจริงเรื่อยไป
ต่อจากวันนี้ .. เขามีแต่ฉันในหัวใจ .. อยากอธิษฐานและขอดวงดาวให้ .. ช่วยฉันสักที
เนื่องจากตอนนี้ฉันรู้สึกจิตใจมันอ่อนไหว .. อยากจะรู้ว่าเขาเป็นยังไง จากคำพูดวันนี้ ..
เพราะฉันเพิ่งบอกรักไป .. และเขาก็รับฟัง ทุกอย่าง .. ทุกถ้อยคำ เหมือนความฝัน
แต่ฉันเองก็ไม่อาจแน่ใจ .. พรุ่งนี้เรื่องของเราจะสุขหรือแสนเศร้า จึงวอนขอดาวให้ช่วยบอก ..
ช่วยบอกกับฉันให้รู้ .. ให้มั่นใจ ..
การรอคอยมันยากเกินทนไหว ..
ได้โปรดช่วยบอกฉัน ..
และตอบหน่อยได้ไหม ..
ว่าพรุ่งนี้เขากับฉัน นั้นจะเป็นอย่างไร ~
" ตรอง ..เดี๋ยวสิ !! " เสียงคุ้นหูตะโกนดังมาจากข้างหลัง ผมไม่สามารถฝืนเดินต่อไป แต่ก็ไม่อาจจะหันหลังกลับไปมองหน้าคนที่ยืนรออยู่เบื้องหลังได้เช่นกัน
" ............. "
" จะไม่รับผิดชอบการกระทำของตัวเองหน่อยเหรอ "
" ............ " ผมก็รับผิดชอบด้วยการเดินออกมาจากชีวิตแฮมแล้วนี่ไงครับ
" ............ "
" ............ "
" หันหน้ากลับมาคุยกันให้รู้เรื่องดิ "
" .. อืม ว่าไงล่ะ .. " ผมหันกลับมาเผชิญหน้ากับไอ้แฮม นี่อาจจะเป็นครั้งสุดท้ายแล้วก็ได้ .. ที่ผมจะได้มองใบหน้านี้...ที่ผมรัก
" ............ " แฮมก้าวเข้ามาหาผม .. 8 ... 7...6...5...4...3...2...1 ตอนนี้ไม่เหลือที่ว่างจะให้เดินต่อแล้ว เราต่างยืนเผชิญหน้าสบตากันเนิ่นนาน ..
" แฮมก็รักตรองครับ " คำพูดสั้นๆ แต่แทนความหมายมากมายหลุดออกมาจากปากแดงเรื่อนั้น
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
