ตอนที่ 11 : คำตอบที่ตามหา“ถึงแล้ว” ไออุ่นวางลูกหมูทะเลลงบนโซฟาเมื่อเข้ามาในห้องพักเรียบร้อย ทินภัทรเดินตามหลังเข้ามาพร้อมกับกระเป๋าใส่
สัมภาระใบโต
“ทะเลต้องอาบน้ำก่อนไหมครับ” ไออุ่นหันไปถามคนเป็นพ่อ
“ไม่ต้อง ทะเลอาบน้ำแปรงฟันมาจากที่บ้านแล้ว เปลี่ยนแค่ชุดอย่างเดียว” ทินภัทรเปิดกระเป๋าที่วางไว้หยิบชุดนอน
ส่งให้ไออุ่น เป็นชุดนอนผ้าเนื้อนุ่มลายหมีสีน้ำตาล
“ไหน ใครเป็นคนเก่งของอาอุ่น ลุกขึ้นยืนครับ”
“พี่ทะเลคับ” เด็กชายทะเลรีบลุกขึ้นยืนบนโซฟา กางแขนออกให้ไออุ่น
“ไปเข้าห้องน้ำกันครับคนเก่ง” ไออุ่นอุ้มเด็กชายทะเลขึ้น ในมือถือชุดนอนติดไปด้วย แต่ยังเดินไม่ถึงประตูทินภัทรก็เข้ามารับ
ลูกหมูทะเลไปอุ้มเสียเอง ไออุ่นจึงทำหน้าที่เป็นผู้เปิดประตูห้องนอนให้
“พี่เอาลูกเข้าห้องน้ำเอง” ทินภัทรบอกไออุ่นก่อนอุ้มทะเลเดินหายเข้าไปในห้องน้ำ(ในห้องนอน) ทิ้งให้ไออุ่นยืนนิ่งอยู่กลางห้อง
ทินภัทรอาจไม่ได้คิดอะไรตอนพูด แต่ไออุ่นกลับใจเต้นแรงเพียงแค่ได้ยินประโยคสั้นๆ นั้น มันฟังเหมือนเขาเป็นครอบครัวเดียวกัน
“อายอุ่น” ลูกหมูทะเลล่อนจ้อนออกมาจากห้องน้ำ ตัวขาวอวบน่าฟัดจนไออุ่นอดใจไม่ไหว พอทินภัทรวางลูกหมูลงบนเตียง
ไออุ่นก็จัดการทันที
“คิกคิก ไม่อาว” ลูกหมูทะเลดิ้นสุดแรง เมื่อไออุ่นฟัดหน้าเข้ากับพุงกลมๆ
“ดิ้นเหรอ ดิ้นเหรอ นี่แหน่ะ” ไออุ่นฟัดจนต่ออีกสักพักจึงเลิก ไม่อยากให้ลูกหมูหัวเราะมากเกินไป เดี๋ยวคืนนี้จะนอนละเมอ
“มาครับ มาใส่คุณหมีกัน” ไออุ่นจับเด็กชายทะเลลุกขึ้นยืนบนเตียง หยิบชุดนอนที่วางไว้มาสวมให้
“คุนหมี” ลูกหมูทะเลพูดเลียนแบบไออุ่น
“แด๊ดๆ พี่ทะเลใฉ่คุนหมี” ลูกชายรีบเรียกพ่อมาอวด
“ไหนดูสิ” ทินภัทรเดินเข้ามานั่งข้างๆ ไออุ่น จับลูกหมูทะเลหมุนซ้ายหมุนขวา
“น่าลัก” ไม่ต้องมีใครบอก ลูกหมูทะเลรีบอวดอ้างสรรพคุณของตัวเองเสร็จสรรพ พร้อมกับยิ้มแฉ่งให้ทั้งสองคน
“ฮ่าๆ ครับ ลูกหมูทะเลของอาอุ่นน่ารักที่สุด” ไออุ่นดึงเด็กชายตัวแสบเข้ามากอด เขาหอมแก้มนุ่มๆ ทั้งสองข้าง
ยิ่งเห็นยิ่งอยากฟัด
“อายอุ่นก็น่าลัก” ลูกหมูทะเลอยากเอาใจอาอุ่นบ้าง เด็กชายกอดคออาอุ่นไว้แน่น ก่อนจูบลงไปบนแก้มขาวๆ จนเปรอะน้ำลาย
“ใครสอนมาครับลูกหมู โตมาต้องเจ้าชู้แน่เลยเรา”
“พี่เปล่า” คนร้อนตัวมี รีบส่ายมือส่ายหน้าเป็นพัลวัน
“เขาว่าเชื้อมักไม่ทิ้งแถวไม่ใช่หรือครับ พ่อเป็นอย่างไรลูกก็เป็นอย่างนั้น”
“พี่ไม่เจ้าชู้”
“ผมเรียนที่เดียวกับพี่ทินนะครับ ลืมหรือเปล่า” ไออุ่นดักคอทินภัทร สามปีที่อยู่ในรั้วมหาลัยเดียวกันการันตีคำตอบนี้ได้ดี
“ไม่ได้ลืม แต่พี่ไม่รู้ว่าอุ่นก็สนใจพี่” คำพูดของทินภัทรกับสายตาที่มองมา ทำเอาไออุ่นหน้าแดงเรื่อ เขาคิดจะแซวทินภัทร
เล่น ไม่คิดว่ามันจะย้อนกลับเข้าตัวแบบนี้
“พี่ทินออกจะดัง ใครๆ ก็รู้ ไม่ใช่แค่ผมหรอกครับ พี่เสือก็รู้” ไออุ่นไม่รู้จะอ้างใครจึงใช้ชื่อคนใกล้ตัว
“แด๊ดเจ้าจู๊” ลูกหมูทะเลอยากมีส่วนรวมเมื่อผู้ใหญ่เอาแต่คุยกัน เขาพยายามเลียนแบบคำพูดของไออุ่น แต่เพราะเป็นคำที่
ไม่คุ้นหู จึงพูดตามได้ยาก
“ใช่ไหมครับลูกหมู แด๊ดเจ้าชู้เนอะ”
“คับ” ลูกหมูรีบพยักหน้ารับ เขาไม่รู้หรอกว่ามันแปลว่าอะไร แต่ถ้าอาอุ่นบอกว่าใช่เขาก็จะตอบว่าใช่
“อ้าว อ้าว เจ้าลูกหมูเล่นพ่อซะแล้ว”
“คิก คิก เจ้าจู๊ เจ้าจู๊”
“หนอย อย่างนี้ต้องประจัญบาน” ไออุ่นก็เพิ่งเคยเห็นสองพ่อลูกเล่นประจัญบาน มันเหมือนกับการเล่นเครื่องบิน
ทินภัทรจับลูกหมูตัวกลมร่อนไปมา ส่งเสียงกรี๊ดกรี๊ดสนุกสนานตามประสาพ่อลูก
ไออุ่นเห็นแล้วอดยิ้มตามไม่ได้ เขาชอบที่ทินภัทรเป็นคนอบอุ่น ยิ่งมาเห็นแบบนี้ยิ่งรู้สึกว่าคิดไม่ผิด
“จอดดด” ไออุ่นไม่ทันตั้งหลัก เมื่อทินภัทรร่อนลูกหมูตัวอ้วนกลมเข้าหา เขารีบยกมือรับแต่เพราะน้ำหนักลูกหมูไม่ใช่น้อยๆ
จึงพากันหงายหลังลงเตียงทั้งสามคน มีไออุ่นนอนอยู่ด้านล่างสุด ลูกหมูทับตรงกลาง และทินภัทรกอดประคองอยู่ด้านบน
“คิกคิก ฉาหนุก” ลูกหมูที่นอนอยู่ตรงกลางของอ้อมกอดหัวเราะชอบใจ ไม่ได้รับรู้เลยว่าผู้ใหญ่สองคนกำลังจ้องตากันอยู่
ไออุ่นเผลอกลืนน้ำลาย เมื่อใบหน้าของทินภัทรก้มลงมาใกล้ เขาสบตากับดวงตาคู่นั้นเหมือนถูกตรึงไว้ไม่ให้ขยับไปไหน
ทินภัทรก้มหน้าต่ำลงไปเรื่อยๆ เขาถูกริมฝีปากได้รูปของไออุ่นดึงดูดให้เข้าไปมา
“แด๊ด หนัก พี่ทะเลหนาก” เสียงร้องของลูกหมูตัวอ้วนทำให้ทินภัทรชะงัก เขารีบยันตัวเองออก หลังจากทิ้งน้ำหนักทับลูก
หมูทะเลลงไปด้วยความลืมตัว
“ด..ดึกแล้ว น..นอนได้แล้วครับทะเล” ไออุ่นลุกขึ้นนั่ง พูดตะกุกตะกัก ใบหน้าเห่อร้อน อีกแค่นิดเดียวปากของเขากับ
ทินภัทรเกือบจะสัมผัสกันอยู่แล้ว นี่มันเป็นเรื่องที่บ้ามาก
“พี่ทินกับทะเลนอนในห้องนี้นะครับ เดี๋ยวผมไปนอนที่โซฟาข้างนอกเอง ผมตัวเล็กนอนได้สบาย” ไออุ่นรีบออกตัว
เขาอยากออกไปข้างนอกเร็วๆ ก่อนที่ทินภัทรจะได้ยินเสียงหัวใจของเขา
“ไม่ได้ พี่มารบกวนอุ่น จะให้อุ่นนอนข้างนอกได้ยังไง เดี๋ยวพี่ไปนอนเอง”
“พีทินตัวใหญ่กว่าผม นอนไม่ได้หรอกครับ จะไม่สบายตัวเอาเปล่าๆ”
“พี่ทะเลอยากนอนกับอายอุ่น” เสียงเล็กๆ แทรกขึ้นมา ไออุ่นหันไปมองเด็กชายตัวอ้วนกลมที่นั่งอยู่ตรงกลาง
“นอนกับอายอุ่น” ลูกหมูทะเลท่องคำที่ซ้อมมาอย่างดี จนทินภัทรแอบยิ้มก่อนรีบหุบฉับทำเป็นไม่รู้เรื่อง เมื่อไออุ่นหันมามองหน้า
“แล้วพ่อล่ะครับ” ทินภัทรกรุยทางให้ตัวเองโดยใช้ลูกหมูตัวอ้วนกลมเป็นสื่อ
“กอด กอด” ทินภัทรเกือบทรุดเมื่อลูกหมูทะเลไม่เล่นด้วย หันไปยื่นสองแขนให้ไออุ่น เลิกสนใจเขาที่ยังหาที่นอนไม่ได้
“ลูกหมู” ทินภัทรพยายามสะกิดลูกชายที่ล้มตัวลงนอนกลางเตียง มีไออุ่นนอนลงข้างๆ เอามือกอดลำตัวลูกชายเขาไว้
“พี่ทินไปอาบน้ำเถอะครับ เดี๋ยวผมเอาทะเลเข้านอนให้เอง”
“แด๊ด นิทาน นิทานในเป๋า” ลูกหมูผงกหน้าขึ้นมาสั่ง ลูกหมูตัวกลมเล่นงานเขาเข้าให้แล้ว ทินภัทรทำอะไรไม่ได้
นอกจากเดินออกจากห้องนอน ไปหยิบนิทานในกระเป๋ามาส่งให้ไออุ่น
ทินภัทรขึ้นนอนอีกข้างของลูกหมูทะเล วางมือพาดลงไปกอดลูกชายไว้หลวมๆ
“พี่ทินไม่ไปอาบน้ำเหรอครับ”
“พี่รอกู๊ดไนท์ทะเลก่อน”
ไออุ่นหน้าแดงซ่าน เมื่อคิดถึงวิธีกู๊ดไนท์ที่ลูกหมูทะเลชอบ คืนนี้ไม่รู้เขาหน้าแดงเป็นรอบที่เท่าไหร่แล้ว
“งั้นผมไปอาบน้ำนะครับ” ไออุ่นส่งหนังสือนิทานในมือให้กับทินภัทร เขาต้องรีบเอาตัวรอดก่อน ขืนโดนทินภัทรหอมอีกที
เขาคงกู่ไม่กลับ
“ไม่อาว อายอุ่นอ่าน พี่ทะเลฟัง” มือป้อมๆ ฉุดมือเขาไว้ไม่ยอมให้ลุก คนพ่อก็ไม่ช่วยอะไรเขาเลยเอาแต่นอนยิ้ม
“เดี๋ยวคุณพ่ออ่านให้ฟังครับ” ไออุ่นพยายามตะล่อมเด็กน้อยแต่ไม่เป็นผล
“ไม่อาว”
“อุ่นพี่รบกวนหน่อยครับ มันดึกแล้วทะเลจะได้นอนเสียที” เมื่อเจอประโยคนี้เข้าไปไออุ่นก็ทำอะไรไม่ได้ ได้แต่เอนตัวกลับ
ลงไปพิงหมอน เปิดนิทานอ่านให้ลูกหมูทะเลฟัง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“จบแล้วครับ เข้านอนได้แล้ว” ไออุ่นปิดหนังสือนิทานในมือ ก้มลงหอมแก้มบอกกู๊ดไนท์ลูกหมูทะเล เขาดึงผ้าห่มขึ้นมาห่ม
ให้จนถึงคอ กะจะชิ่งไปอาบน้ำ ปล่อยให้พ่อลูกกู๊ดไนท์กันตามลำพัง
“อายอุ่นจุ๊บแด๊ดด้วย” คำสั่งใหม่ล่าสุดจากลูกหมูทำเอาไออุ่นไปไม่เป็น เด็กชายมองมาที่เขา ตากลมโตใสซื่อมองด้วย
ความคาดหวังจนไออุ่นไม่กล้าปฏิเสธ
“กู๊ดไนท์ครับพี่ทิน” ไออุ่นยื่นหน้าเอาจมูกชนแก้มทินภัทรเร็วๆ หนึ่งที ก่อนรีบดึงตัวเองกลับมานั่งที่เดิม
“กู๊ดไนท์ครับไออุ่น กู๊ดไนท์ครับลูกหมูของพ่อ” ทินภัทรโน้มหน้าลงไปจูบแก้มลูกหมูทะเล เขาไม่ได้หอมไออุ่นคืน
และลูกหมูทะเลก็เริ่มง่วงเกินกว่าจะคัดค้าน
“อายอุ่นกอด” ทะเลหันหน้าไปหาไออุ่น ไออุ่นรีบลดตัวลงนอนราบกับหมอน ดึงลูกหมูทะเลเข้ามากอดไว้กับอก
ลูบหลังให้เบาๆ
“พี่ทินไปอาบน้ำเถอะครับ ผมดูทะเลให้เอง”
“อืม ฝากด้วยนะ เดี๋ยวพี่มา”
“ครับ”
ไออุ่นลูบหลังให้ทะเลไปเรื่อยๆ ทินภัทรเดินออกไปเอาเสื้อผ้าก่อนเดินกลับเข้ามาในห้องนอนอีกครั้ง เขาวางข้าวของ
ลงปลายเตียง หยิบแต่ผ้าขนหนูเข้าไปผืนเดียว ไออุ่นอยากจะทักท้วงแต่ไม่กล้าพูดออกไป เขากลัวลูกหมูทะเลที่ใกล้จะหลับเต็มทีตื่นขึ้นมาอีก
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“อุ่น ตื่น”
“ครับ” ไออุ่นงัวเงีย ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมา เมื่อมีเสียงเรียกเบาๆ พร้อมกับมือเย็นๆ ที่แตะลงมาบนบ่า
“ตื่นครับ ไปอาบน้ำก่อนจะได้สบายตัว”
“พี่ทินเสร็จแล้วเหรอครับ” ไออุ่นลุกขึ้นนั่ง เขายังเบลอๆ อยู่
“เสร็จแล้ว อุ่นไปอาบเถอะ แล้วนี่ทานอะไรมาหรือยัง พี่ก็ลืมถามมัวแต่ยุ่งกับทะเล อุ่นหิวไหม”
“ทานแล้วครับทานที่ร้าน พี่ทินทานอะไรมาหรือยัง ให้ผมทำอะไรง่ายๆ ให้ทานไหม”
“พี่รองท้องมาบ้างแล้ว แต่ถ้าไม่รบกวนอุ่นเกินไป ได้อะไรทานอีกนิดก็ดีครับ”
“ครับ งั้นผมไปทำอะไรให้พี่ทินทานก่อนค่อยอาบน้ำ”
ไออุ่นรีบเดินออกจากห้องนอน พอตื่นเต็มตาเขาถึงเห็นว่าทินภัทรยังไม่ได้แต่งตัว มีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนใหญ่พันอยู่รอบเอว
รอยแยกของชายผ้าทำเอาเขาใจเต้นโครมคราม ไม่คิดว่าตัวเองจะลามกขนาดนี้ ไออุ่นเอาแต่มองแทบละสายตาไม่ได้
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“หอมเชียว ทำอะไรให้พี่ทานครับ” ทินภัทรเข้ามายืนซ้อนด้านหลัง ชะโงกหน้าข้ามไหล่ไออุ่มมาดู จมูกเฉียดแก้มเขา
ไปนิดเดียว
“สปาเก็ตตี้ซอสขาวเบค่อนพริก พี่ทินทานได้ไหมครับ”
“ทำไมจะไม่ได้น่าทานออก อุ่นก็ทานเป็นเพื่อนพี่ด้วยสิจะได้นั่งคุยกัน”
“พี่ทินไปรอผมที่โต๊ะอาหารก่อนก็ได้ครับ เดี๋ยวผมยกไปให้”
“ไม่ล่ะอยู่คุยเป็นเพื่อนอุ่นตรงนี้ดีกว่า”
ไออุ่นอยากจะบอกว่ามันไม่ดีเลย ไม่ดีสักนิด ทินภัทรเล่นยืนใกล้เขาขนาดนี้ มันทำให้ไออุ่นเก้อเขินทำอะไรก็ติดๆ ขัดๆ ไปหมด
“โอ๊ะ!!” ไออุ่นก้าวถอยหลังปะทะเข้ากับแผ่นอกของทินภัทรเต็มๆ จนอีกฝ่ายต้องคว้าเอวเขาเอาไว้กันล้ม
“ข..ขอบคุณครับ เห็นไหมครับพี่ทิน ยืนตรงนี้มันเกะกะผม”
“ไม่เห็นเกะกะ อุ่นอยากได้อะไรก็บอกเดี๋ยวพี่หยิบให้ ช่วยๆ กัน” ทินภัทรยังโอบเอวของไออุ่นไว้ ไออุ่นตัวบางกว่าที่เขาคิด
แขนเขาข้างเดียวก็แทบจะกำรอบ
“ทานข้าวบ้างหรือเปล่า ตัวจะเล็กกว่าลูกหมูแล้วนะ”
“เกินไปครับ” ไออุ่นเผลอหันมาค้อนให้กับคนช่างเปรียบเทียบ
“พี่..พี่ทินช่วยหยิบจานในชั้นให้ผมหน่อยครับ” ไออุ่นพูดติดอ่างขึ้นมา เมื่อหน้าของเขากับทินภัทรห่างกันแค่คืบ
ใครจะไปรู้ว่าทินภัทรก้มหน้าลงมามองเขาพอดี พอไออุ่นหันไปก็เลยตกอยู่ในสภาพแบบนี้
“ได้ครับ” ทินภัทรปล่อยมือออกจากเอวไออุ่น เขานึกเสียดายขึ้นมา คนอะไรยังไม่ได้อาบน้ำแต่กลิ่นตัวกลับหอมมาก
หอมอ่อนๆ แบบที่เขาชอบ
“เสร็จแล้วครับ” ไออุ่นตักใส่จาน เดินนำทินภัทรมาที่โต๊ะอาหาร เขาตักใส่จานใหญ่ให้ทินภัทร ของตัวเองตักใส่จานแบ่ง
เล็กๆ
“ทานแค่นี้เมื่อไหร่จะโต” ทินภัทรลงนั่งตรงข้ามไออุ่น เห็นจานของอีกฝ่ายแล้วเขาอดบ่นไม่ได้
“ผมทานมาบ้างแล้วครับ ไม่หิว อีกอย่างผมโตแล้วครับพี่ทิน ผมอ่อนกว่าพี่ทินแค่สองปีเอง”
(พี่ทินเป็นรุ่นพี่ผมหนึ่งปี แต่อายุห่างกันสองปี)
“อุ่นรู้ด้วยเหรอว่าพี่อายุเท่าไหร่” ไออุ่นชะงักส้อมที่กำลังม้วนสปาเก็ตตี้อยู่
“ฟ้าบอกครับ” เขาได้แต่ภาวนาให้ทินภัทรเคยบอกญาดาเรื่องนี้
“อืม”
“พูดถึงฟ้า...” ไออุ่นเกริ่นนำไว้นิดๆ เขาหวังว่าทินภัทรจะเป็นคนพูดต่อเอง
“อุ่นอยากรู้ว่าตอนนี้เป็นยังไงใช่ไหม” ไออุ่นหน้าเสียกลัวทินภัทรจะหาว่าสู่รู้ แต่เขาก็ตัดสินใจพยักหน้ารับ
“ครับ”
“พี่กับฟ้าเป็นพี่น้องกันแล้ว เราเข้าใจกันดี”
“แล้วพี่ทินเอ่อ..เสียใจไหมครับ” ไออุ่นถามเรื่องที่เขาเป็นห่วงที่สุด นั่นก็คือความรู้สึกของทินภัทร
“อืม จะตอบว่ายังไงดี ถ้าพี่ตอบว่าไม่เสียใจเลย อุ่นจะมองพี่ไม่ดีไหม”
“อะไรนะครับ?!!” ไออุ่นยอมรับว่าตกใจที่ทินภัทรพูดออกมาแบบนี้
“อย่างที่อุ่นได้ยิน พี่ไม่เสียใจ หรือถ้าให้ตอบตรงๆ ก็อาจจะโล่งใจด้วยซ้ำ”
“โล่งใจหรือครับ” ไออุ่นยิ่งแปลกใจเข้าไปใหญ่กับคำตอบของทินภัทร
“ใช่ พี่ยอมรับว่าพี่ถูกใจฟ้า ฟ้าเป็นผู้หญิงสวย บุคลิกดี มั่นใจตัวเองสูง ผู้ชายคนไหนเห็นก็ต้องสะดุดตา
พี่สนใจฟ้าทันทีที่เจอ จะว่าไปคนที่พี่คบด้วยส่วนใหญ่ก็เหมือนฟ้า ถ้าอุ่นจะเคยเห็นมาบ้าง”
“ครับ”
“แต่พอมาเป็นพ่อคน หลายๆ อย่างทำให้ความคิดพี่เปลี่ยนไปมาก ความจริงต้องขอโทษฟ้าที่พี่รู้ตัวช้า
โชคดีที่ฟ้าเองก็ไม่ได้คิดกับพี่แบบนั้น”
“ครับ” ไออุ่นเพียงแค่ตอบรับสั้นๆ เขาไม่อยากขัดระหว่างทินภัทรกำลังเล่า
“อีกอย่างมันอาจจะฟังดูเลวไปหน่อย แต่ช่วงที่ผ่านมาพี่มีบางคนให้มอง ถึงเพิ่งรู้ตัวว่าความจริงแล้วพี่ชอบแบบไหนกันแน่”
ไออุ่นสบตากับทินภัทร เขาใจเต้นไม่เป็นส่ำ ทินภัทรกำลังจะบอกอะไรเขา เขาเข้าข้างตัวเองจากสายตานี้ได้ไหม
“ครับ” ไออุ่นไม่รู้ว่าเขาควรจะพูดอะไร จึงแค่ตอบรับด้วยคำเดิมๆ
“อุ่นจะไม่ถามพี่เหรอว่าใคร”
“มันเป็นเรื่องส่วนตัวของพี่ทิน ผม..ผมไม่ยุ่งหรอกครับ” ไออุ่นอยากรู้มากพอๆ กับที่ไม่อยากรู้ เหมือนกับที่เขาอยาก
เข้าข้างตัวเองแต่ก็กลัวต้องเจ็บหนัก
“เอาเถอะสักวันพี่จะบอกอุ่น”
“ครับ” ไออุ่นก้มหน้างุด เขาสู้สายตาของทินภัทรไม่ไหวจริงๆ เขาบอกไม่ถูกว่ามันเป็นอย่างไร รู้แต่ว่ามันไม่เหมือนเดิม
“อุ่นอิ่มแล้วเหรอ ทำไมหยุดทาน”
ไออุ่นมัวแต่คิดอะไรเพลินๆ เขาคงเขี่ยอาหารมาหลายนาทีแล้ว ทินภัทรถึงทักขึ้น
“ผมทานไม่ไหวแล้ว พี่ทินอิ่มแล้วใช่ไหมครับ” ไออุ่นเห็นจานของทินภัทรว่างเปล่าแล้ว จึงลุกขึ้นยืนโดยไม่รอคำตอบ
“อุ่นไปอาบน้ำเถอะ เดี๋ยวพี่ล้างให้เอง”
“ขอบคุณครับ” ครั้งนี้ไออุ่นไม่ค้าน เขาอยากมีเวลาคิดอะไรลำพัง จึงขอตัวเดินเข้าห้องนอนเพื่อจัดการธุระส่วนตัว
++++++++++++++++++++++++++++++++++++
ไออุ่นเดินออกมาจากห้องน้ำ เห็นทินภัทรนอนอยู่ข้างลูกหมูทะเล เขาจึงเดินไปหยิบหมอนที่ว่างอยู่ เพื่อเตรียมไปนอน
ที่ห้องรับแขก
“อุ่นจะไปไหน” ไออุ่นชะงักมือ เมื่อคนที่เขาคิดว่าหลับไปแล้วลืมตาขึ้นมา
“ผมจะไปนอนห้องรับแขกครับ พี่ทินนอนกับทะเลในห้องนี้เถอะ เผื่อตื่นมาจะได้ไม่ร้องไห้”
“ไม่ได้ พี่มารบกวนจะให้เจ้าของห้องไปนอนข้างนอกได้ยังไง” ทินภัทรลุกขึ้นนั่ง
“พี่ทินเป็นเจ้าของห้องครับไม่ใช่ผม” ไออุ่นรีบค้าน เขาไม่อยากให้ทินภัทรออกไปนอนข้างนอก
“ถ้าจะเถียงกันแบบนี้คงเถียงกันทั้งคืน” ทินภัทรไม่คิดจะยอมให้ไออุ่นง่ายๆ
“ผมตัวเล็กจะนอนสบายกว่า ถ้าพี่ทินไปนอนพรุ่งนี้คงปวดหลังปวดเอว”
“ไออุ่น” ทินภัทรเรียกไออุ่น ตัวนิดเดียว บทจะดื้อก็เอาเรื่องใช่ย่อย
“อื้อ อือ” เสียงขยับตัวเบาๆ มาจากลูกหมูทะเลที่นอนอยู่ เสียงคุยคงไปรบกวนการนอนเข้า
“แด๊ด” ลูกหมูทะเลค่อยๆ ลืมตาขึ้น
“ครับ นอนต่อเถอะครับ ไม่มีอะไร” ทินภัทรรีบตบหลังให้ลูกชายเบาๆ เขาไม่อยากให้ตื่นเพราะไม่อย่างนั้นจะเรื่องยาว
“อายอุ่น”
“ครับ”
“กอด กอด” ลูกหมูทะเลยังไม่ยอมหลับตาลง ตาที่ปรือน้อยๆ มองเห็นอาอุ่นอยู่ตรงหน้าจึงต้องเรียกเอาไว้
“ขึ้นมาเร็วอุ่น เดี๋ยวลูกหมูตื่น” ทินภัทรเร่งให้ไออุ่นขึ้นมาบนเตียง
“อายอุ่น” ลูกหมูทะเลเริ่มเบะปากทำให้ไออุ่นไม่มีทางเลือก เขารีบขึ้นไปนอนอีกด้านของเด็กชายทะเล
พอไออุ่นลงนอน ลูกหมูทะเลตะแคงข้างเข้ามากอด เอาหน้ามาซุกกับอกเขา ก่อนจะค่อยๆ สงบลง เสียงหายใจ
กลับมาสม่ำเสมออีกครั้ง
“นอนด้วยกันที่นี่เถอะ ผู้ชายเหมือนกันจะเป็นไรไป ใช่ไหมอุ่น” เมื่อโดนคำถามดักทางแบบนี้ ไออุ่นจะปฏิเสธได้อย่างไร
“ครับ”
“ถ้าอย่างนั้นพี่ปิดไฟล่ะนะ”
“ครับ”
ทินภัทรกดปิดไฟกลางห้อง ไออุ่นกระพริบตาเพื่อให้ชินกับความมืด เขาเห็นทินภัทรเป็นเงาตะคุ่มๆ กำลังก้มลงจูบศีรษะ
ด้านหลังของเด็กชายทะเลพร้อมเสียงกระซิบเบาๆ “กู๊ดไนท์ลูกหมูของพ่อ”
ไออุ่นหลับตาลง เขารู้สึกถึงความอบอุ่นของร่างเล็กๆ ที่เขากอดอยู่ ไออุ่นกระชับแขนขึ้นอีกนิด กดจมูกลงไปบนหน้าผาก
ของเด็กน้อย
“กู๊ดไนท์ครับทะเลของอาอุ่น”
“กู๊ดไนท์ครับไออุ่น”
ความร้อนที่สัมผัสลงบนหน้าผากทำให้ไออุ่นต้องรีบลืมตาขึ้นมอง เขาเห็นไม่ชัดนักแต่เขาคิดว่าทินภัทรกำลังส่งยิ้มมาให้
ก่อนล้มตัวลงนอนข้างทะเล มือใหญ่พาดผ่านตัวลูกหมูมาวางอยู่บนสะโพกของเขา ไออุ่นนอนตัวเกร็งอยู่พักใหญ่
แต่ในห้องนอกจากความเงียบและแสงที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่างแล้วไม่มีอะไรเคลื่อนไหวอีก เขาจึงค่อยๆ ผ่อนลมหายใจ
และหลับตาลง
ทินภัทรรอจนได้ยินเสียงลมหายใจสม่ำเสมอของไออุ่น เขาขยับตัวลุกขึ้นนั่ง จับผ้าห่มคลุมให้สองอาหลานที่นอนกอดกันอยู่
ตั้งแต่วันที่เขาคุยกับรเมศ เขาก็มองไออุ่นแปลกไป ยิ่งใช้เวลาด้วยกันมากเท่าไหร่ ยิ่งเห็นความรักความอบอุ่นที่ไออุ่นมีให้
ลูกชายเขามากเท่าไหร่ ความรู้สึกของเขาที่มีกับไออุ่นก็เปลี่ยนไปมากเท่านั้น โดยเฉพาะเมื่อเขาได้สัมผัสกับร่างกายนี้แม้
เพียงผิวเผิน ทินภัทรกลับอยากใกล้ชิดมากขึ้นไปอีก อยากกอดอยากหอมไออุ่นเหมือนที่ลูกชายเขาทำ
ทินภัทรไม่เคยยึดติดเรื่องเพศ มันอาจจะดูแปลกใหม่สำหรับเขา แต่ไม่ใช่เรื่องที่เขายอมรับไม่ได้ เพียงแต่เขาต้องมั่นใจ
ให้มากกว่านี้ ว่าเขาชอบไออุ่นจริงๆ ใช่ไหม และไออุ่นรู้สึกอย่างไรกับเขา ความสัมพันธ์มันเปราะบาง ไม่ว่าในฐานะไหน
เขาก็ไม่อยากเสียไออุ่นไป
ทินภัทรล้มตัวลงนอนอีกครั้ง เขาขยับตัวเข้าไปกอดไออุ่นและลูกหมูทะเล ความรู้สึกสุขใจแล่นเข้ามาในอก
หรือว่าบางที..เขาจะได้คำตอบนั่นแล้ว
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1221037 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก