ตอนที่ 17 : สิ่งเดียวที่มีอิทธิพลคือ..ไออุ่นเขี่ยอาหารในจาน วันนี้เขาออกมาทานข้าวกลางวันกับญาดา เพราะมีบางอย่างอยากพูดกับเพื่อนเป็นการส่วนตัว
“เป็นอะไรหรือเปล่าอุ่น” ญาดาเห็นเพื่อนเขี่ยอาหารเล่นแถมมีอาการเหม่อลอย เลยอดถามขึ้นมาไม่ได้
“หือ? เปล่าๆ ว่าแต่ฟ้าเถอะ เป็นยังไงบ้างเรื่องคุณธร” ไออุ่นเริ่มจากการถามเรื่องของเพื่อนก่อน
“ก็ไม่มีอะไร ทำงานกันตามปกติ” ญาดายักไหล่ แต่ไออุ่นกลับไม่รู้สึกว่ามันปกติเหมือนที่เพื่อนพูด
“อย่าบอกนะว่าฟ้าคิดอะไรกับคุณธร” ไออุ่นหรี่ตามองเพื่อน
“บ้า ใครจะไปคิดอะไร ทำงานด้วยกันมาตั้งนาน ถ้าคิดคิดไปนานแล้วสิ”
“ไอ้ตั้งนานกับตอนนี้มันเหมือนกันไหม บางอย่างมันเปลี่ยนไปนะฟ้า อย่างน้อยก็เห็นชัดว่าฟ้ามีปฏิกิริยากับเด็กคุณธร
ทั้งที่ก่อนหน้านี้ไม่เคยมี”
“มีที่ไหน ฟ้าก็แค่เบื่อ พอทำไปนานๆ มันก็เริ่มคิดว่าตกลงฉันเป็นเลขาหรือเป็นอะไรกันแน่”
“ฟ้าเคยบอกว่าชอบ สนุกดี”
“อะไรของอุ่นเนี่ย เรียกฟ้ามาซักเรื่องพวกนี้เหรอ ไม่เอาล่ะไม่อยากพูด” ญาดาเสหยิบน้ำขึ้นมาดื่ม
“ก็ไม่เชิงหรอก เรื่องนี้อุ่นเป็นห่วงเพราะฟ้าดูแปลกๆ ก็เลยลองถามดู ส่วนเรื่องที่นัดมาวันนี้เพราะอุ่นมีเรื่องจะบอก”
ไออุ่นตัดสินใจแล้วว่าเขาจะเล่าให้ญาดาฟัง
“บอกอะไร ลับลมคมในอย่างนี้ อย่าบอกว่าอุ่นจะแต่งงานนะ” ญาดาแกล้งทำตาโตใส่เพื่อน
“เกินไปไม่ใช่เรื่องนั้น คือ.. อุ่น..คือ..” พอเอาเข้าจริงๆ ไออุ่นก็พูดไม่ออก เขาไม่รู้ว่าจะเริ่มด้วยประโยคไหนดี
“จะบอกว่าคุณทินจีบอุ่นใช่ไหม” เป็นไออุ่นเสียเองที่ตาลุกโพลง ในขณะที่ญาดาทำท่าสบายๆ ดูไม่เดือดเนื้อร้อนใจ
“ฟ้ารู้ได้ยังไง”
“ไม่รู้ฟ้าก็โง่แล้วอุ่น คุณทินออกตัวชัดขนาดนั้น มีแค่อุ่นแหละคลานต้วมเตี้ยมไม่รู้เรื่องกับใครเขาเลย”
“ก็คุณทินเคยจีบฟ้า”
“เกี่ยวกันไหม อย่ามาทำตัวซื่อบื้อ”ญาดาชะโงกหน้าไปใกล้ๆ หน้าเพื่อน ก่อนใช้นิ้วดีดหน้าผากไปหนึ่งที
“ฟ้าก็บอกอุ่นแล้วว่ามันไม่ใช่ ไม่ใช่ว่าเราไม่ลอง คุยกันแล้วก็เห็นชัดว่าเป็นพี่เป็นน้องดีกว่า อีกอย่างอุ่นก็รู้ว่าฟ้ายังไม่อยาก
มีลูก ไม่ชอบเลี้ยงเด็ก ยังไงก็ไปกันไม่รอด ไม่ฟ้าทนไม่ได้ก็คุณทินทนฟ้าไม่ได้ เพราะเขารักลูกมาก นิสัยเราก็ไม่เหมือนกัน
เลย ฟ้ายังชอบเที่ยวแต่คุณทินชอบพักผ่อนอยู่บ้าน เหมือนอุ่น”
“ฟ้าโอเคใช่ไหมกับเรื่องนี้” ไออุ่นอยากถามเพื่อนให้แน่ใจ ถึงอย่างไรเขาก็ไม่อยากมีปัญหากับเพื่อน
“โอ้ย ฟ้าเตะทำไม” ไออุ่นถูกญาดาเตะขาใต้โต๊ะ
“บอกก่อนว่าฟ้าโอเคอยู่แล้ว แต่ถึงฟ้าไม่โอเคมันเกี่ยวอะไรกับอุ่น ฟ้าไม่โอเคฟ้าเลยมีสิทธิไปยุ่งกับชีวิตเพื่อนอย่างนั้นเหรอ
อย่ามาน้ำเน่าอุ่น ชีวิตใครชีวิตมัน”
“ก็ไม่เห็นจะต้องเตะ” ไออุ่นบ่นเพื่อนเพราะเขาเจ็บจริงๆ
“ต้องเตะ อุ่นจะได้จำไว้ อย่าให้ใครมามีอิทธพลกับอุ่น ไม่ว่าจะเป็นฟ้า เป็นลูกชายคุณทิน คุณทินหรือเป็นพี่เสือ สิ่งเดียวที่มี
อิทธิพลกับอุ่นได้ คือความสุข จำไว้ คบไม่คบขึ้นอยู่กับสิ่งนี้เท่านั้น แม้แต่ความรักยังไม่ใช่” ญาดารู้ว่าเธอพูดกับเพื่อนแรง
แต่กับไออุ่นต้องวิธีนี้เท่านั้น เพราะไออุ่นเป็นคนใจอ่อน เห็นใจคนอื่น แคร์คนอื่นก่อนตัวเองเสมอ
“ขอบคุณนะฟ้า”
“อุ่นนี้พูดไม่เคยจำ ขอบคุณทำไม รักกันเป็นเรื่องของสองคน อุ่นไม่ได้แย่งฟ้าเสียหน่อย ฟังอีกทีนะ กางหูฟังด้วย
ฟ้าไม่เกี่ยวกับความรักของอุ่น เรื่องของฟ้ากับคุณทินก็คือเรื่องของฟ้ากับคุณทิน เราจบเรื่องกันด้วยดีตั้งแต่วันนั้น
หลังจากนั้นฟ้าไม่ได้อยู่ในวงโคจรของชีวิตคุณทินอีกแล้ว เมื่อคุณทินโคจรมาเจอกับอุ่น ก็เป็นเรื่องของคุณทินกับอุ่น จบ”
ญาดาถึงกับต้องยกน้ำขึ้นดื่มเมื่อพูดจบประโยค เล่นเอาเสียเธอคอแห้ง
“จบไม่จบ บอกมา” เธอถามเพื่อนรักอีกทีเมื่อวางแก้วน้ำลง
“ยัง มีอีกเรื่องที่อุ่นต้องบอกฟ้า” ญาดาเลิกคิ้วแปลกใจ เธอเดาไม่ออกว่าเพื่อนจะคุยเรื่องไหนกับเธออีก
“อืม ว่ามาสิ”
“จำสมัยเรียนได้ไหม ที่เราชอบรุ่นพี่อยู่คนนึง คนที่ทำให้อุ่นชอบผู้ชาย”
“จำได้” ญาดาพยายามไม่พูดอะไรมาก เธออยากให้ไออุ่นพูดขึ้นมาเสียก่อน
“คือ..” ไออุ่นสูดลมหายใจยาวๆ เขาคิดว่าถึงเวลาที่ควรบอกให้เพื่อนรักรู้แล้ว ถ้าเขาจะก้าวต่อไปกับทินภัทรจริงๆ
“คือพี่ทิน คนนั้นคือพี่ทิน”
“จริงเหรออุ่น!!” ญาดาคิดว่าเธอควรได้รางวัลตุ๊กตาทอง กับการลงทุนทำส้อมหล่นลงบนโต๊ะเสียงดังเคร้ง
“จริง” ไออุนพยักหน้าให้เพื่อน
“ไม่อยากจะเชื่อ ทำไมโลกมันกลมแบบนี้ อุ่นนะอุ่นไม่บอกฟ้าเลย เก็บเงียบอยู่ได้”
“อุ่นไม่อยากให้ฟ้ากังวล ถ้าฟ้าจะคบกับพี่ทิน”
“โอ้ย อย่างเรานะเหรอจะกังวล เราไม่ได้ทำผิดกับอุ่นเสียหน่อย ถึงเรารู้ถ้าเราชอบเราก็จะคบ อุ่นเอ๊ย คิดอะไรมากมาย
ทีนี้ก็ไม่ต้องกังวลเรื่องเราแล้วนะ โอเคไหม”
“โอเค” ไออุ่นส่งยิ้มให้กับเพื่อน ญาดารู้สึกโล่งอกอย่างบอกไม่ถูกเมื่อทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี เรื่องบางเรื่องก็ควรเก็บไว้
เป็นความลับ หรือลืมไปเสียว่ามันเคยเกิดขึ้น ถ้ามันจะทำให้เพื่อนเธอมีความสุข ไออุ่นไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเธอรู้อยู่ก่อนแล้ว
มันไม่มีประโยชน์กับใคร ขืนให้ไออุ่นรู้ วันๆ คงเอาแต่นั่งคิดมากว่าเป็นเพราะตัวเอง ที่นี่ความรักคงไม่ยอมเดินหน้าไปไหน
แบบนี้แหละดีที่สุดแล้ว
“แต่เซอร์ไพรส์มากเลยนะ พรหมลิขิตชัดๆ แล้วนี่เป็นแฟนกันหรือยัง “
“ยังๆ “ ไออุ่นรีบปฏิเสธเมื่อเพื่อนทำท่าฝันหวานคิดไปไกล
“อะไรของอุ่น คุณทินชอบอุ่น อุ่นชอบคุณทิน ติดอะไรอีก”
“เอาน่า ตกลงวันไหนแล้วอุ่นจะรายงานฟ้าเป็นคนแรกเลย พอใจไหม”
“พอใจที่สุด ต้องก่อนพี่เสือนะ ถ้ารู้ว่าทีหลังมีโกรธ”
“ต้องเป็นที่หนึ่งเสมอสิน่า”
“ถูกต้อง ทีนี้จะกินได้หรือยัง เขี่ยอยู่ได้ เรื่องไม่เป็นเรื่องแท้ๆ”
“กินเดี๋ยวนี้แล้วครับ คุณเลขาฟ้า” ไออุ่นเริ่มตักอาหารทาน พอข้างในโล่งเขาก็รู้สึกหิวขึ้นมาทันที
จึงไม่ต้องรอให้เพื่อนเตือนอีกเป็นครั้งที่สอง
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“เป็นไงอุ่น เรียบร้อยดีไหม” เสือทักทันทีที่ไออุ่นเดินเข้ามาในห้องทำงาน เขากำลังนั่งเล่นกับนายลูกหมูในคอกกั้น
“เรียบร้อยครับ” ไออุ่นวางโทรศัพท์กับกระเป๋าตังค์ลงบนโต๊ะทำงาน ตอนนี้ห้องทำงานเขานอกจากโต๊ะทำงานตู้เอกสาร
สองตู้แล้ว พื้นที่ที่เหลือถูกยึดโดยลูกหมูทะเลทั้งหมด
“อายอุ่น” ลูกหมูทะเลดีใจเมื่อเห็นคนโปรด รีบลุกขึ้นยืนเดินมาเกาะขอบคอกกั้น กวักมือเรียกให้เดินมาหา
“วันนี้ซนไหมครับ” ไออุ่นก้าวเข้าไปนั่งในคอกกั้นอีกคน
“ม่าย” ลูกหมูทะเลรีบส่ายหน้าปฏิเสธ ก่อนเดินตุ๊บตั๊บเข้าไปหาไออุ่นและนั่งแปะลงบนตัก
“วันนี้ยูกพี่ม่ายชน”
“หือ?” ไออุ่นตกใจกับศัพท์ใหม่ รีบหันหน้าไปมองเสือ คนดูแลที่ฝากลูกหมูทะเลเอาไว้
“อย่ามองพี่ โน้นไอ้เหมาโน้น” เสือรู้สึกเหมือนกำลังโดนคุณครูจับผิดเลย รีบโยนความผิดออกจากตัว
“อ้ายหมาว” เด็กชายทะเลมองหน้าลุงเสือ เขาเคยได้ยินแต่พี่เหมา ไม่เคยได้ยินไอ้เหมา
“เฮ้ย!!” เสือร้องเสียงหลง รีบยกมือขึ้นปิดปากลูกหมทะเล ก่อนหันมายิ้มแหยๆ ให้ไออุ่น
“พี่เสือ ผมบอกแล้วว่าอยู่ต่อหน้าทะเลจะพูดอะไรให้ระวัง ได้เรื่องเลย”
“ทะเลครับ คำว่าไอ้เป็นคำไม่สุภาพ ห้ามใช้เรียกพี่เหมานะครับ ทะเลเรียกพี่เหมาถูกต้องแล้ว” ไออุ่นก้มหน้าลงสอนเด็กชายทะเล
“ยูกน้อง ยูกน้องหมาว” ไออุ่นอยากตบหัวตัวเอง เขาปล่อยทะเลไว้ไม่กี่ชั่วโมง แค่ออกไปทานข้าวกับญาดาและแวะซื้อของ
เข้าร้าน กลายเป็นแบบนี้ไปได้ยังไง
“อันนี้เหมาสอนจริงๆ นะอุ่น ไม่ใช่พี่” เสือรู้สึกตัวเองใกล้ชะตาขาดอย่างไรชอบกล
“พอกันทั้งคู่ครับ คนนึงสอน คนนึงไม่ห้าม มันน่าจะตีผู้ใหญ่มากกว่าเด็ก”
“ตีเยย ลุงเฉือเกเร”
“อ้าวๆ เจ้าลูกหมู พออาสุดที่รักมา ทิ้งลุงเสือเลยนะเรา” เสือหันไปโวยวายกับลูกหมูทะเลเมื่อคนที่คิดว่าจะเป็นพวก
แปรพักตร์ไปเสียเฉยๆ
“ม่ายทิ้ง ตีแย้วเป็นเด็กดี” เด็กชายทะเลลุกจากตักไออุ่น เดินเข้าไปจับมือเสือยื่นให้ไออุ่น
“ก้าทามต้องก้าลับ” สิ้นเสียงลูกหมูทะเล ผู้ใหญ่สองคนมองตากันปริบๆ ในใจไออุ่นคิดว่าถ้าไม่ตีอาจไปขัดกับคำสอน
ของบ้านทินภัทรเข้า ส่วนเสือกำลังคิดว่าเขาโดนตีแน่แล้วงานนี้ ซึ่งก็จริง
เพี้ยะ ไออุ่นตีลงบนมือองเสือ ไม่แรงมากแต่ก็ไม่เบา เขากลัวเด็กชายทะเลไม่เชื่อ
“โอ๋โอ๋ ยูกพี่ลักน้า อยากลุงเฉือเป็นเด็กดี” ลูกหมูทะเลกอดคอลุงเสือที่นั่งอยู่ ลูบหลังแถมให้ด้วยเบาๆ ทำเอาเสือกับไออุ่น
ถึงกับหลุดขำออกมา เดาได้ทันทีว่านี่คือกระบวนการลงโทษและปลอบขวัญของทินภัทรที่ใช้กับลูกชาย
“เจ้าลูกหมูเอ๊ย” เสือจับเด็กชายทะเลนอนลงกับเบาะ ก่อนฟัดไปทั่วพุงกลมๆ
“คิกคิก ม่ายอาว ม่ายอาว”
“พี่เสือ ลูกค้าถามหาหนังสือ” ประตูห้องทำงานเปิดออก เหมาเดินเข้ามาพร้อมกับกระดาษในมือ
“ไหน” เสือเอื้อมมือไปรับกระดาษจากเหมา ก่อนเดินไปที่โต๊ะทำงาน
“ลูกพี่ทำไมปล่อยให้ลุงเสือฟัด เราต้องไม่ยอมสิ สู้เลย เดี๋ยวลูกน้องเหมาช่วยเอง” เหมาบอกลูกพี่ตัวกลมที่ยังนอนหอบ
เพราะหัวเราะไม่หยุด
“เหมา”
“ครับพี่อุ่น” เหมายังไม่รู้ชะตากรรมตัวเอง นึกสงสัยว่าเจ้านายจะจ้องเขาทำไม
“ฉู้ฉู้” เด็กชายทะเลพาพุงกลมๆ ขึ้นมานั่งได้แล้ว จึงหันมาบอกลูกน้อง
“ใช่เราต้องสู้ๆ อย่ายอม ลูกพี่ทะเลเก่งที่สุด”
“ช่ายยูกพี่เก่งฉุดๆ” นิ้วโป้งถูกยกขึ้นให้ลูกน้องเหมา พี่ทะเลเป็นลูกพี่ พี่ทะเลเก่งที่สุด
“ยัง ยังไม่รู้ตัวอีก”
“อ่า..แหะๆ” เมื่อเจอเสียงดุๆ ของคนไม่ค่อยดุอย่างไออุ่น กับตาที่มองอย่างคาดโทษทำให้เหมานึกออกทันที
“ออกไปทำงานดีกว่า ข้างในมันร้อน” แล้วเหมาก็เผ่นพรวดเดียวถึงประตูและเปิดออกไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ้ยเหมา” เสือเรียกได้แค่นั้นก่อนประตูจะปิดลง
“ดูมัน” เสือส่ายหน้า ปวดกบาลกับลูกน้องกิตติมศักดิ์ ที่แม้แต่เจ้านายยังต้องยอมลงให้
“เดี๋ยวพี่ออกไปหาลูกค้าแล้วจะอยู่ช่วยเหมาข้างนอก ฝากอุ่นทำเอกสารต่อให้พี่ที”
“ได้ครับ”
“อยู่กับอาอุ่นไปก่อนนะลูกหมู เดี๋ยวลุงเสือมา”
“ม่ายเอา ฉู้ก่อน มาฉู้กาน” ไออุ่นจากที่ลืมเรื่องเหมาไปแล้ว นึกอยากเรียกลูกน้องมาตีโชว์ลูกหมูให้เข็ดกันทั้งคู่
ทำแต่เรื่องปวดหัวมาให้เขา
“ลูกหมู อาอุ่นไม่ชอบ เดี๋ยวเราค่อยแอบเล่นกัน” เสือแอบกระซิบกับลูกหมู แต่ไม่พ้นหูของไออุ่น
“พี่เสือ”
“ฮ่าๆๆ ไปแล้วจ้า”
ไออุ่นเริ่มไม่มั่นใจแล้วว่าการที่ทินภัทรลูกหมูทะเลมาเลี้ยงที่นี่แทนการปล่อยให้ลูกหมูทะเลอยู่กับปู่ย่าและพี่เลี้ยง
เป็นความคิดที่ดีหรือเปล่า ต้นแบบแต่ละคนดีๆ ทั้งนั้น
++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++
“ไปครับ ไปหาพ่อกัน” ไออุ่นอุ้มลูกหมูทะเลออกจากห้องทำงาน เมื่อสักครู่เขาเห็นว่าเย็นมากแล้วแต่ทินภัทรยังไม่มาเสียที
เขาจึงโทรไปหา ปรากฏว่าทินภัทรอยู่ที่ร้านแล้ว กำลังนั่งคุยกับเสืออยู่ด้านนอก
“แด๊ด” ลูกหมูทะเลดีใจทุกครั้งที่เห็นหน้าพ่อ
“ว่าไงเจ้าลูกหมู วันนี้กวนอาอุ่นกับลุงเสือหรือเปล่า” ทินภัทรเดินไปรับลูกหมูทะเลจากไออุ่น ก่อนพาไปนั่งโต๊ะเดียวกับเสือ
“ม่ายกวนคับ ยูกพี่เป็นเด็กดี”
“ลูกพี่? ฮ่าๆ ลูกพี่ของพ่อเก่งที่สุด”
“โธ่พี่ทิน” ไออุ่นเริ่มอ่อนใจเมื่อคนเป็นพ่อก็เอากับเขาด้วย
“ไม่เป็นไรหรอกอุ่น มันไม่ใช่คำไม่สุภาพ เดี๋ยวโตพอรู้ความก็เลิกพูดเอง ใช่ไหมครับลูกพี่ทะเล”
“ช่ายคับ” เด็กชายทะเลจับใจความไม่ได้ รู้แต่ว่าแด๊ดถามว่าใช่ไหม
“แต่อาอุ่นชอบพี่ทะเลมากกว่าลูกพี่ทะเลนะครับ อย่างนี้หมูน้อยของอาอุ่นจะทำยังไงเอ่ย” ไออุ่นลองแหย่เด็กชายทะเลดู
“อู้” เด็กชายทะเลทำตาโตมองหน้าคุณอาคนโปรด
“พี่ทะเลก็ชอบ” ลูกหมูทะเลเปลี่ยนสรรพนามได้ไวมากแถมยังส่งยิ้มหวานประจบไออุ่น อะไรที่อาอุ่นชอบพี่ทะเลชอบหมดแหละ
“ฮ่าๆๆ เจ้าลูกหมูเจ้าชู้จริงๆ ” เสือหัวเราะถูกอกถูกใจ ตัวแค่นี้ฉลาดเป็นกรด
“ได้พ่อไงครับ” ไออุ่นหมั่นไส้คนที่ยิ้มหน้าบาน ภูมิอกภูมิใจในความเจ้าชู้ของลูกชาย
“ใส่ร้าย พี่ชอบอุ่นคนเดียว”
คนพูดยังยิ้มหน้าบานอยู่เหมือนเดิม แต่คนฟังสองคนออกอาการไปคนละทิศ คนนึงหน้าแดงก่ำพูดอะไรไม่ออก
อีกคนสำลักจนน้ำแข็งก้อนเล็กที่กำลังเคี้ยวเล่นเกือบลงไปติดคอ
“ฮ่าๆ คุณทินเอาแบบนี้เลยหรือครับ เดี๋ยวน้องผมเขินตัวแตกพอดี”
“พี่เสือ!! ผมไม่ได้เขินเสียหน่อย”
“จริงเหรอ” เสือส่งสายตาล้อเลียนไปยังคนไม่เขิน แต่หน้าแดงไปถึงหู
“คุณทินกลับได้แล้วครับ ทะเลหิวแล้ว” เมื่อถูกรุ่นพี่ไล่ต้อน ไออุ่นเลยไปลงกับตัวต้นเหตุแทน
“พี่รออุ่นอยู่นี่ไงครับ ไปเก็บของสิ”
“ไม่ได้ครับ วันนี้ผมจะอยู่ปิดร้าน รบกวนพี่เสือมาหลายวันแล้ว”
“ไม่เป็นไร พี่ไม่รู้จะไปไหนอยู่ดี อยู่นี่จะได้ประหยัดแอร์ที่บ้าน”
“ไม่เอาครับ” ถึงเสือจะเต็มใจอยู่ แต่ไออุ่นไม่อยากรบกวน มันไม่ยุติธรรม
“เห็นไหมเสือ ผมบอกแล้วว่าทำตามที่ผมขอเถอะครับ เพราะถึงยังไงผมก็ต้องรบกวนให้อุ่นกับเสือช่วยดูทะเลให้
อย่างน้อยถือเสียว่าผมหาผู้ช่วยมาแบ่งเบา ผมจะได้สบายใจขึ้น ไม่อย่างนั้นไม่กล้ารบกวน” ในที่สุดไออุ่นก็รู้แล้วว่าทินภัทร
แวะคุยกับเสือก่อนทำไม
“เอาอย่างนั้นหรือครับคุณทิน”
“ครับ ผมขอสักครั้งเถอะ ผมจะได้ทำงานอย่างสบายใจ ไม่อย่างนั้นเหมือนผมทำงานสบายแล้วกลายเป็นภาระให้ทางนี้”
“ภาระอะไรกันครับคุณทินอย่าพูดอย่างนั้น ว่าไงอุ่น ตกลงไหม” เสืออยากให้ไออุ่นเป็นคนตัดสินใจ เพราะมันก็แปลกๆ อยู่
ที่จะให้ทินภัทรมาจ่ายเงินค่าจ้างเด็กในร้านให้ แต่ครั้นจะให้เขาจ้างเด็กมาเพิ่มเองเสือก็ยังไม่อยากทำ ไม่อยากเพิ่มค่าใช้จ่าย
“ตกลงนะครับอุ่น” ทินภัทรหันไปอ้อนไออุ่น เขาอยากให้ไออุ่นมีเวลาเป็นของตัวเองบ้าง และที่สำคัญเขารู้สึกเกรงใจทั้งสอง
คนจริงๆ
“พี่เสือว่ายังไงครับ” ไออุ่นโยนกลับไปให้เสือ เพราะเขาก็ไม่รู้ว่าควรตอบรับดีไหม
“ดีครับ เอาครับ” เสียงทะเล้นดังมาจากข้างโต๊ะ เหมาส่งยิ้มให้กับเจ้านายทั้งสอง
“เอาครับคุณทิน ผมเบื่อจะอยู่ร้านกับเจ้านายแล้ว อยากเป็นลูกพี่บ้าง” เหมาตัดสินใจให้เสร็จสรรพ
“ตกลง พี่ฝากหาคนด้วยนะ”
“สบายมากครับ รับรองไว้ใจได้”
ไออุ่นกับเสือได้แต่นั่งมอง เมื่อทินภัทรกับเหมาจับมือกันเขย่าราวกับการเจรจาธุรกิจสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี
“เป็นเจ้าของร้านไปเลยไหมเหมา” เสือหมั่นไส้ลูกน้อง
“โอ้ยไม่เอาหรอกพี่เสือเดี๋ยวไม่มีแฟน ไม่รู้มีอาถรรพ์อะไรหรือเปล่า เจ้าของร้านก็หน้าตาดีทั้งคู่ อายุก็เยอะแล้วหาแฟนไม่ได้สักคน”
“ไอ้คุณเหมา” เสือลืมไปแล้วว่าทะเลนั่งอยู่ด้วย วินาทีนี้ครูไออุ่นก็ฉุดเขาไม่อยู่
“อุ่นกลับบ้านไปก่อนเลย พี่ขออยู่เคลียร์กับลูกน้องสุดที่รักก่อน น่าจะมีเรื่องคุยกันยาว” เสือดึงคอเสื้อของเหมาไว้
เพราะรู้แกวว่าพอพูดจบลูกน้องสุดที่รักก็จะเผ่นหนีทันที
“ป้ำเยยๆ” ลูกหมูทะเลตบมือชอบใจ เมื่อเห็นลุงเสือล็อคคอของพี่เหมาไว้ในวงแขน
“ไม่เอาลูกพี่ เหมาอาย” เหมารีบปฏิเสธ อยู่ๆ ลูกพี่จะให้ปล้ำกลางร้านได้ยังไง
“ฮ่าๆ ลูกหมูตรงนี้เล่นไม่ได้ลูก ถ้าอยากปล้ำ เดี๋ยวถึงคอนโดแล้วพ่อปล้ำอาอุ่นให้เอง”
“พี่ทิน!!”
“โอ้วว” เหมารู้สึกชื่นชมในความเหนือชั้นของทินภัทร สงสัยมีเวลาต้องแอบขอวิชาเสียแล้ว
“เย้ๆ อายอุ่นกับกาน พี่ทะเลอยากกับแย้ว แด๊ดป้ำอายอุ่นเลยน้า ป้ำเยย”
“คับ เดี๋ยวถึงแล้วพ่อปล้ำเลย”
ไออุ่นหน้าแดงจนไม่รู้จะแดงยังไง เมื่อลูกค้าโต๊ะข้างๆ หลุดหัวเราะออกมา
“ผมไม่ชอบเล่นมวยปล้ำ” ไออุ่นละล่ำละลักบอก ไม่อยากให้ลูกค้าคิดไปไกล หรือที่จริงอาจมีแต่เขาที่คิดไปไกล
“พี่เสือผมฝากปิดร้านแทนด้วยนะครับ พี่ทินผมไปเก็บของเดี๋ยวมา” พูดได้เท่านี้ ไออุ่นก็เผ่นแน่บไปหลังร้าน ได้ยินเสียง
หัวเราะของสามหนุ่มดังตามหลังมา
พี่ทินนะพี่ทิน ไม่รู้หรือไงว่าใจเขาเต้นแรงแค่ไหน รุกหนักแบบนี้จะต้านทานได้อย่างไร ในเมื่อหัวใจของเขา
มันเป็นของทินภัทรไปตั้งนานแล้ว
“ช่วงจีบเป็นช่วงเวลาที่ดีที่สุด” ไออุ่นคิดถึงคำพูดของญาดา ท่องไว้อุ่น ท่องไว้
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ตอนนี้ขอปิดบางประเด็นก่อนนะคะ ใครรอหวานๆ รอความน่ารักของลูกพี่ทะเล ตอนต่อๆ ไปน้า^^
ปล.ช่วงก่อนที่ไม่ได้มาลงเพราะกล้ามเนื้ออักเสบนะคะ ปวดบริเวณต้นแขนกับช่วงไหล่ พิมพ์มากไม่ได้
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1223668 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก