ตอนที่ 24 : หากต้องตัดสินใจ“แล้วอุ่นก็นอนห้องทะเลจนถึงเช้าเลยเหรอ” ญาดาอดตื่นเต้นไม่ได้ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่าไออุ่นหนีคืนเข้าหอพ้น
“ใช่ ถึงเช้าเลย”
“มิน่าเช้านี้พี่ทินถึงดูหงุดหงิดงุ่นง่าน”
“ฟ้า!” เรื่องการพูดการจาเปิดเผยต้องยกให้เพื่อนไออุ่นคนนี้ เขาเสียอีกเป็นผู้ชายแท้ๆ ยังอดหน้าแดงไม่ได้
“ฟ้าไม่ต้องไปห่วงหรอก อย่างคุณทินอุ่นจะรอดสักกี่คืนเชียว” เสือมั่นใจมากกับเรื่องนี้ อย่างรุ่นน้องเขาหรือหรือจะสู้ทินภัทรได้
“พอเลยครับพี่เสือ ห้ามพูดถึงเรื่องนี้ ว่าแต่ฟ้าเถอะอู้งานแบบนี้จะดีเหรอ” ไออุ่นถามเพื่อน เพราะญาดาลงมานั่งเล่นได้
เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว
“ไม่เป็นหรอก นานๆ ที บอกคุณธรแล้วว่าลงมาหาอุ่น”
“เลขากิตติมศักดิ์จริงๆ” เสือส่ายหน้า มีใครจะยอมเลขาเท่าชลธรอีกไหม
“อายอุ่น อายอุ่น” ลูกหมูทะเลวิ่งโร่เข้ามาหา ตามหลังมาด้วยหมอก ลูกจ้างคนใหม่ของร้านและลูกน้องคนใหม่ของลูกพี่ทะเล
“อย่าวิ่งครับทะเล เดินดีๆ เดี๋ยวหกล้ม”
“คับ” ไออุ่นอุ้มลูกหมูขึ้นนั่งตัก
“ทะเลอยากทานเค้กชอคโกแล็ตครับพี่อุ่น แต่ผมเห็นเพิ่งทานนมไปเลยให้มาถามพี่อุ่นก่อน” หมอกรายงานกึ่งขออนุญาต
แทนลูกพี่
ไออุ่นยกนาฬิกาขึ้นดู เขาไม่อยากให้ทานใกล้มื้อเที่ยงมาก กลัวทะเลจะไม่ยอมทานข้าว
“หมอกตัดให้ครึ่งชิ้นแล้วกันนะจะได้ไม่อิ่มเกินไป แล้วถ้าทะเลจะเข้าไปเล่นในห้องก็บอกพี่ หมอกจะได้อยู่ช่วยเหมา
หน้าร้าน”
“ครับ ไปครับลูกพี่ไปทานเค้กกัน”
“จุ๊บ อายอุ่นใจดีที่ฉุด” ลูกพี่ทะเลให้รางวัลอาอุ่น ก่อนชูสองแขนให้ลูกน้องหมอกอุ้มกลับไปทานเค้ก
“เป็นแม่คนเต็มตัวแล้วสิ” ญาดาแซวเพื่อนรัก เธอเห็นความเป็นแม่ชัดมากในตัวไออุ่น
“อืม” ไออุ่นไม่รู้จะปฏิเสธไปทำไม สิ่งที่เขาทำถึงมันไม่ใช่ก็ใกล้เคียง
“เลี้ยงทะเลสนุกไหมพี่เสือ” ญาดาหันไปถามพี่เลี้ยงเด็กจำเป็นอีกคนที่ได้รับหน้าที่นี้ไปโดยปริยาย
“สนุก เจ้าลูกหมูมันน่ารักน่าฟัด ฉลาด เลี้ยงง่าย”
“งั้นสนใจจะเลี้ยงอีกคนไหมคะ”
“จะเอาลูกใครมาฝากอีก”
“ลูกฟ้านี่แหละ”
“เฮ้ย!!” “ฟ้า!!” เสือกับไออุ่นอุทานออกมาพร้อมกัน ต่างพากันจ้องหน้าญาดาเพื่อให้แน่ใจว่าไม่ได้ล้อเล่น
“เรื่องจริงเหรอฟ้า” ไออุ่นขยับตัวเข้าไปใกล้เพื่อน ญาดาพยักหน้าตอบรับ สีหน้าไม่แสดงอาการใดๆ
“คุณธรเหรอฟ้า” เสือพยายามลดเสียงให้เบาที่สุด โชคดีว่าโต๊ะที่พวกเขานั่ง ไม่มีลูกค้านั่งอยู่โต๊ะใกล้ๆ
“อืม”
“แน่ใจนะฟ้าว่าท้อง มันเร็วไปหรือเปล่า” เสือไม่แน่ใจว่าผู้หญิงตรวจสอบกันยังไง แต่เขาเหมือนเพิ่งได้ยินญาดา
เล่าไปไม่นานนี้เองว่ามีอะไรกับชลธร
“แน่ใจพี่เสือ ฟ้าไปตรวจที่โรงพยาบาลมา” ญาดากังวลอยู่แล้วเพราะคืนนั้นเธอกับชลธรต่างเมามากทั้งคู่จึงไม่ได้
ทำการป้องกัน เธอสองจิตสองใจว่าจะไปตรวจดีหรือไม่ สุดท้ายก็ตัดสินใจไปตรวจเมื่อวานเพื่อความสบายใจ และพบว่า
แจ็คพอตแตกเธอตั้งท้องลูกของชลธร
เสือถึงกับกุมขมับ เขาไม่แน่ใจว่าญาดาจะตัดสินใจอย่างไรกับเรื่องนี้
“ฟ้าจะเอาเด็กไว้ใช่ไหม” ไออุ่นกลั้นใจถาม เขาต้องรู้ก่อนว่าเพื่อนคิดอย่างไรกับลูกในท้อง
ญาดาเงยหน้าขึ้นมองเพดาน เธอกัดปากนิดๆ นัยน์ตาเลื่อนลอย
“ฟ้าเคยคิดว่าฟ้าไม่อยากมีลูก ไม่ชอบเด็ก รำคาญ แต่วินาทีที่รู้ว่าตัวเองท้อง มัน..มันบอกไม่ถูกนะอุ่น ได้แต่เอามือจับท้อง
พอคิดว่าลูกอยู่ในนั้น ฟ้าก็น้ำตาไหลเฉยเลย และใช่ฟ้าจะเก็บลูกไว้” ญาดาได้ตัดสินใจแล้วตั้งแต่เมื่อวานว่าเธอจะคลอด
และเลี้ยงดูแด็กคนนี้ไม่ว่าจะมีพ่อหรือไม่ก็ตาม
“ดีแล้วฟ้า ดีแล้ว” ไออุ่นดึงเพื่อนเข้ามากอด เขาลูบหลังเพื่อนเบาๆ รู้สึกได้ว่าญาดาตัวสั่นนิดๆ แต่ไม่ได้ร้องไห้ออกมา
ฟ้าจะบอกคุณธรไหม” เสือถามประเด็นสำคัญอีกเรื่องนึง ถึงญาดาจะดูปกติแต่เขารู้ว่าคงกังวลอยู่มาก
“ไม่รู้สิพี่เสือ ฟ้ายังสองจิตสองใจ ที่ตัดสินใจได้แน่ๆ คือฟ้าจะลาออก พี่เสือรับหุ้นส่วนเพิ่มอีกคนไหม สนใจขยายร้าน
หรือขยายสาขาหรือเปล่า”
“ฟ้าคิดให้ดีๆ ก่อนไหม ไหนลองบอกมาสิว่าทำไมถึงอยากบอกและทำไมถึงไม่อยากบอก” เสือเชื่อว่าการปล่อยให้ญาดา
ได้พูดออกมาบ้าง ดีกว่าเก็บไว้ในใจคนเดียว
“ฟ้าก็อยากบอก อยากให้ลูกมีพ่อมีแม่ครบ ถึงไม่ได้อยู่ด้วยกันแต่อย่างน้อยให้ลูกรู้จักพ่อก็ยังดี แต่ที่คิดจะปิดเพราะฟ้ากลัว
ฟ้ากลัวคุณธรแย่งลูกไป เขามีพร้อมกว่าฟ้ามากนะพี่เสือ ถ้าสู้กันขึ้นมาจริงๆ ฟ้าจะชนะไหม”
ญาดายอมรับว่าความคิดของเธอวุ่นวายสับสนไปหมด นาทีนี้คิดอย่างนาทีต่อไปคิดอีกอย่าง ห่วงโน้นกังวลนี่ เหตุผล
เปลี่ยนไปตลอดเวลา
“หรือถ้าคุณธรรับผิดชอบฟ้า ระหว่างให้ลูกมีพ่อแม่ครบแต่สักวันอาจเจอปัญหาพ่อแม่ทะเลาะกันหรือแย่ไปกว่านั้นถ้าพ่อมี
เมียน้อยล่ะ มันจะดีกว่าฟ้าเลี้ยงด้วยตัวคนเดียวจริงหรือ”
“คุณธรอาจไม่เป็นแบบนั้นก็ได้นะฟ้า” ไออุ่นอยากเลือกมองชลธรในแง่ดีมากกว่า
“คนไม่รักกันมันจะอยู่ด้วยกันได้จริงเหรออุ่น อีกอย่างอุ่นก็เห็นอยู่ว่าตอนนี้คุณธรควงนางแบบยุ้ยแบบเปิดเผย
นานแล้วนะที่เขาไม่ได้ควงใครออกนอกหน้าแบบนี้”
“แต่ก็ไม่ได้เป็นแฟนกัน แค่พาออกงานด้วย”
“แล้วหลังจากยุ้ยจะเป็นใครอีก ดารา นักธุรกิจหญิง หรือนักศึกษาสาวๆ อุ่นก็รู้ว่าถ้าฟ้าเลือกจะรักใคร อยู่กับใคร
ฟ้าก็รักมั่นแค่คนนั้นน ฟ้าไม่อยากเสียใจ ไม่อยากให้ลูกเสียใจ”
“รู้” ไออุ่นรู้จักญาดาดี เพื่อนของเขาอาจดูแรง ดูเป็นสาวสมัยใหม่ แต่ญาดาไม่เคยคบซ้อน ไม่เคยมีใครทีละหลายๆ คน
แม้กระทั่งตอนจีบกัน”
“พี่ว่าค่อยๆ คิดดีไหม ตอนนี้ยังพอมีเวลาอย่าเพิ่งหุนหันพลันแล่นตัดสินใจ” โชคดีว่าญาดารู้ตัวเร็ว อย่างน้อยก็อีกสองสาม
เดือนกว่าจะมีคนสังเกตเห็น
“ก็คิดอยู่ แต่ที่แน่ๆ เลิกทำหน้าแบบนี้กันได้แล้ว นี่มันข่าวดีไม่ใช่เหรอไม่มีใครตายเสียหน่อย” ญาดาหัวเราะแห้งๆ ออกมา
เธอไม่อยากให้เพื่อนและพี่มากังวลด้วย ยังไงชีวิตมันก็ต้องมีทางออก แค่วันนี้เธอยังนึกไม่ออกเท่านั้นเอง
“ดูพูดจาเข้าฟ้าไม่เป็นมงคลเลย”ไออุ่นดุเพื่อน แต่เขาเข้าใจญาดา ถ้าเป็นเขาก็คงคิดไม่ออกเหมือนกันว่าจะทำยังไงดี
“ไอ้เรื่องงานไม่ต้องเป็นห่วง ฟ้ามาคุมเรื่องเบเกอรี่ที่ร้านก็ได้ ตอนนี้พวกพี่ทำอยู่ไม่กี่อย่างให้แค่พอมีขาย ถ้าฟ้าจะมาทำ
ด้วยจริง พี่ยกส่วนนี้ให้เลย แยกกันกับทางร้านแต่ไม่คิดค่าเช่าสถานที่ อุ่นว่าไง” เสือบอกอย่างใจปล้ำ ถึงเวลาก็ต้อง
ช่วยเหลือกัน ยังไงทางร้านก็ยึดเครื่องดื่มกับหนังสือเป็นหลักอยู่แล้ว ได้คนมาทำเรื่องเบเกอรี่ให้หลากหลายขึ้นก็ยิ่งดี
“เห็นด้วยครับ ฟ้าจะได้ไม่เบื่อด้วย อยู่ที่นี่มีเพื่อนคุยมีคนช่วยเลี้ยง” ไออุ่นเห็นด้วยกับเสือเต็มที่
“แต่ติดอยู่อย่างเดียว ที่นี่มันใกล้คุณธรนะ” ไออุ่นเตือนญาดา มันไม่ใช่แค่ใกล้มันเป็นตึกของคุณธรกับคุณธันเลยล่ะ
“ขอบคุณนะพี่เสือ อุ่น งานนี้ฟ้าคงไม่หยิ่งยินดีรับด้วยความเต็มใจ ส่วนเรื่องคุณธรไม่มีปัญหาหรอกอุ่น ฟ้าเป็นท้องแรก
คงพอปิดได้ กว่ามันจะเริ่มโตฟ้าก็คงหยุดพักอยู่แล้ว หรือไม่ก็อยู่ในห้องทำงานอุ่นเป็นหลัก พอคลอดแล้วค่อยว่ากันอีกที”
“ตอนนี้ก็เอาแบบนี้ไปก่อน ค่อยๆ คิดไปเดี๋ยวก็คิดออกว่าฟ้าอยากทำแบบไหนกันแน่ ส่วนเรื่องอื่นๆ ไม่ต้องกังวล มีพี่กับอุ่น
อยู่ด้วย ยังไงก็จะช่วยทุกอย่าง”
“ขอบคุณนะพี่เสือ อุ่น เฮ้อ ค่อยยังชั่วหน่อยเบาขึ้นเยอะเลย ฟ้ากลับขึ้นไปทำงานดีกว่า หายลงมานานแล้ว”
“ทำอะไรต้องระวังตัวเยอะๆ นะฟ้า ไม่ได้ตัวคนเดียวเหมือนแต่ก่อน”
“ไม่ต้องห่วงน่า อุ่นไม่เห็นเหรอว่ารองเท้าฟ้าจากสูงสี่นิ้วเหลือนิ้วเดียวเอง” ญาดายกเท้าขึ้นให้เพื่อนดู
“แล้ววันนี้ก็ไม่ได้สั่งกาแฟด้วยนะ ไม่ได้สังเกตกันล่ะสิ” ญาดาแกล้งส่ายหัวใส่เพื่อนเป็นทำนองว่าไม่มีใครสนใจเธอเลย
“เออจริงวะ” เสือถึงกับอุทาน วันนี้ญาดาสั่งน้ำกีวี เขานึกว่าญาดาดื่มกาแฟมาจากข้างนอกแล้ว
“มันก็แปลกดีนะไม่คิดว่าฟ้าจะทำได้ แค่รู้ว่ามีเขาอยู่ ความสวยความอยากอะไรมันก็ไม่สำคัญทั้งนั้น”
“ไม่ใช่อุ่นแล้วล่ะที่เป็นแม่คนเต็มตัว ดูเหมือนเราจะได้ผู้ชนะแล้ว” ไออุ่นส่งยิ้มให้เพื่อน
“ห้ามแซว ไปดีกว่ายิ่งคุยยิ่งติดลม” ญาดาตัดสินใจลุกขึ้นยืน ไม่อย่างนั้นคงเผลอคุยยาวจนถึงมื้อกลางวัน
“พี่เสือ อุ่น อย่าลืมนัดเย็นนี้นะ ไปด้วยห้ามเบี้ยว ไปเป็นเพื่อนกัน” ญาดาหมายถึงงานเดินแบบการกุศลของลาดรัตน์
ที่ชลธรเหมาโต๊ะเอาไว้สิบที่ และชวนทุกคนไว้ตั้งแต่ไประยองด้วยกัน
“ไม่ลืม” ความจริงเสือคิดจะเบี้ยวงานนี้ แต่พอเจอสถานการณ์นี้เข้าไป เขาคิดว่าควรไปเป็นเพื่อนญาดา
“โอเคงั้นเย็นนี้เจอกัน บาย”
+++++++++++++++++++++++++
“จ๋วย” ไออุ่นอดขำไม่ได้ เมื่อลูกหมูทะเลเอ่ยชมนางแบบที่เดินอยู่บนเวที งานนี้จัดขึ้นในห้องแกรนด์บอลลูมของโรงแรม
แห่งหนึ่ง เวทีถูกออกแบบเป็นรูปตัวทีเพื่อให้นางแบบเดินเข้าหาผู้ชม และนี้เป็นโชว์ปิดท้ายของงานแล้ว
“ตัวแค่นี้รู้จักชมสาวแล้วเหรอ” ธันวาเอ่ยแซวลูกหมูทะเล วันนี้เขาถูกพี่ชายลากมาด้วย
“พี่ทะเลชอบสาวจ๋วย” ไม่ต้องบอกไออุ่นก็รู้ว่าวิธีพูดแล้วยักคิ้วลิ่วตาแบบนี้ ลูกน้องเหมาสอนลูกพี่มาแน่ๆ
“เชื้อไม่ทิ้งแถวจริงๆ “ ชลธรไม่แซวลูกแต่เล่นงานคนเป็นพ่อแทน เมื่อก่อนต้องถือว่าทินภัทรขึ้นชื่อลือชาเรื่องพวกนี้มาก
“พูดดีๆ นายธรเห็นไหมใครนั่งอยู่” ทินภัทรบุ้ยใบ้มาทางไออุ่น
“พี่เลิกเจ้าชู้ไปตั้งนานแล้ว ไม่มีหรอกเขี้ยวเล็บตัดทิ้งหมด” ทินภัทรทำตาซื่อๆ ใส่ไออุ่น หวังเรียกร้องคะแนนกลับคืนมา
“แด๊ดเจ้าจู้ พี่ทะเลก็เจ้าจู้” ลูกชายเขาหัวเราะคิกคัก ทินภัทรแทบจะหงายหลังเมื่อโดนลูกชายเล่นงานเข้าให้
“ ไหนคนเจ้าชู้มีแฟนกี่คน” ธันวาถามเด็กชายทะเล
“ฉอง” ลูกหมูทะเลทำท่านึก ก่อนชูสองนิ้วออกมา
“ฮ่าๆ มีใครบ้างครับทะเล” ธันวาชอบใจคำตอบจนต้องขอคำอธิบายเพิ่ม
“น้องมุก” เด็กหญิงมุกเป็นลูกเจ้าของร้านขายยาที่ตั้งอยู่บนชั้นสองของอาคาร เหนือร้านของไออุ่น
“กับอายอุ่น” ลูกหมูทะเลยิ้มตาหวานให้กับอาอุ่นของเขา เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ใหญ่รอบโต๊ะเว้นคนเดียว
“ไม่ได้เจ้าลูกหมูนี่ของพ่อ” ทินภัทรโวยวายเมื่อถูกลูกชายแย่งแฟน
“บู้” ลูกหมูยื่นปากล่างใส่แด๊ด ก่อนหันกลับมากอดเอวไออุ่น ซบหน้าลงกับอก
“อายอุ่นของพี่ทะเล” ลูกหมูทะเลประกาศความเป็นเจ้าของ อาอุ่นเป็นคนโปรดของเขา
“แย่แล้วคุณทิน แพ้ลูกชายเห็นๆ” เสือที่นั่งข้างไออุ่นเข้าร่วมวงแซวทินภัทรด้วยอีกคน
“ลูกหมูฟังพ่อนะ นางแบบสวยๆ เมื่อกี้พ่อยกให้ทั้งหมดเลยแลกกับอาอุ่นตกลงไหม”
“ม่ายอาว” ลูกหมูทะเลส่ายหน้าจนผมสะบัด มือยังกอดอาอุ่นเอาไว้กันแด๊ดแย่ง
“งั้นลุงเสือขอนางแบบสวยๆ นะ” เสือแหย่ลูกหมูจอมเจ้าชู้เพื่อดูว่าจะมีปฏิกิริยาไหม
เด็กชายทะเลหันหน้าไปมองลุงเสือ ทำท่าคิดก่อนตอบออกมาอย่างฉะฉาน
“แบ่งกาน”
“โอ๊ยตายแล้วคุณทิน ทำไมลูกชายฉลาดอย่างนี้” ญาดาหัวเราะขำ สายตาของเธอที่มองเด็กชายทะเลเปลี่ยนไปมาก
จนแม้แต่ทะเลเองยังรู้สึกได้
“จ๋วย” ลูกหมูทะเลชมญาดา เขาส่งยิ้มอายๆ ไปให้ หน้ายังซบอยู่กับอกของไออุ่น แต่ตาแอบมองญาดาอยู่
“เอาแล้วสิฟ้า โดนหนุ่มน้อยจีบต่อหน้าจะทำยังไง” ชลธรแซวเลขาที่ถูกลูกหมูทะเลส่งสายตาหวานให้
“งั้นให้อาเป็นแฟนคนที่สามได้หรือเปล่าครับ” ญาดาถามลูกหมูตัวอ้วนกลม
“อู้” ทะเลทำตาโต ผงกหัวออกจากอกของไออุ่น
“แฟนจ๋วย” ลูกหมูทะเลชะม้อยตามองแฟนคนใหม่ เขามีแฟนตั้งสามคน พรุ่งนี้ต้องรีบไปบอกลูกน้องเหมา
“ฮ่าๆ คุณทิน ฟ้าขอหมั้นเลยได้ไหมคะ อยากพากลับบ้านด้วยจัง” ญาดายิ้มร่าหันไปขอจากทินภัทร
“ได้สิ” ทินภัทรมองญาดา เขารู้สึกแปลกใจเล็กน้อยเพราะตลอดเวลาที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ญาดาไม่เคยอยากเข้าใกล้
ทะเล ไม่เหมือนกับตอนนี้
“คุยกันไปก่อนนะเดี๋ยวมา”ชลธรขัดขึ้น เขาเพิ่งได้รับข้อความจากลดารัตน์ว่าให้ไปหาที่ห้องแต่งตัว
ญาดามองตามหลังชลธรที่ลุกเดินออกไปจากโต๊ะ เธอไม่รู้ว่าชลธรจริงจังเรื่องลดารัตน์แค่ไหน มันเป็นส่วนสำคัญที่
ทำให้เธอยังไม่กล้าตัดสินใจพูดอะไรออกไป
“ฟ้า จะกลับเลยไหม” ไออุ่นสะกิดเพื่อน เมื่อเจ้าของงานกล่าวปิดงานเรียบร้อยแล้วหลังโชว์ชุดสุดท้ายจบลง
“ฟ้ามารถคุณธร พี่เสือไปส่งฟ้าที่บ้านได้ไหม” ญาดาทำเหมือนเธอปกติดี ทั้งที่ใจกำลังวอกแวก ยิ่งชลธรหายเข้าไปนาน
เท่าไหร่ ใจเธอก็ยิ่งร้อนรนมากขึ้นเท่านั้น มันไม่ควรเป็นแบบนี้แค่เพียงคืนเดียวใช่ว่าเธอจะมีสิทธิ์เหนือชลธร
“ได้สิ” เสือตอบรับ เขาเองก็ไม่อยากให้ญาดาต้องเจอกับลดารัตน์
“ฟ้าไม่รอกลับกับพี่ธรหรือ รอก่อนสิ” ธันวาคิดว่าญาดาควรกลับพร้อมพี่ชายตนเองเพราะมาด้วยกัน
“ฟ้ากลับกับพี่เสือดีกว่าค่ะคุณธัน คุณธรน่าจะอยากกลับกับคุณยุ้ย” ญาดาไม่พร้อมจะไปไหนด้วยกันสามคนจริงๆ
มันไม่เหมือนเมื่อก่อนแล้ว ที่เธอจะติดรถไปส่งสาวสวยกับชลธรได้
“รอก่อนเถอะมาโน้นแล้ว” เสือต้องนั่งลงที่เดิม เมื่อเห็นชลธรเดินกลับมาที่โต๊ะ โดยมีนางแบบสาวสวยเดินเกาะแขนมาด้วย
“จะกลับกันหรือยัง” ชลธรถาม เมื่อเห็นทุกคนมองตรงมาที่เขา
“กำลังจะกลับครับ เดี๋ยวผมไปส่งฟ้าเอง” เสือเป็นคนออกตัวให้ญาดา ดูก็รู้ว่าไม่ควรปล่อยให้กลับไปด้วยกัน
“ไม่ต้องครับคุณเสือ เดี๋ยวผมไปส่งเอง” ชลธรปฏิเสธ ญาดามากับเขาเขาควรเป็นคนไปส่ง
“ให้คุณเสือไปส่งก็ดีนะคะ ธรจะได้ไม่ต้องย้อนไปย้อนมา” ลดารัตน์รีบออกความคิดเห็น เธอรู้ดีว่าถ้าญาดาไปด้วย
ชลธรจะไม่แวะเข้าบ้านของเธอ
“พี่เสือกลับกันเถอะค่ะ” ญาดาตัดสินใจลุกขึ้นยืน เธอไม่อยากโต้เถียงกับลดารัตน์ พักนี้จิตใจของเธอค่อนข้างอ่อนแอ
ไม่ได้เข็มแข็งเหมือนเมื่อก่อน
“ญาดาคุณกลับกับผม” ญาดาจำต้องชะงัก ไม่บ่อยครั้งที่ชลธรจะเรียกชื่อจริงของเธอและใช้น้ำเสียงเจ้านายลูกน้องแบบนี้
“ค่ะ” ยังไงมันก็ยังเป็นหน้าที่ตราบใดที่เธอยังไม่ลาออก ซึ่งเธอเพิ่งตัดสินใจได้เดี๋ยวนี้เองว่ามันคงเกิดขึ้นในอีกไม่นาน
“ถ้าอย่างนั้นก็แยกย้าย กลับกันเถอะอุ่นลูกหมูง่วงมากแล้ว” ทินภัทรลุกขึ้นยืน เขาอุ้มลูกหมูทะเลขึ้นมาซบบ่า อีกมือแตะอยู่ที่เอวของไออุ่น
“คือ..” ไออุ่นยังละล้าละลังด้วยความเป็นห่วงเพื่อน เสือเองก็ทำตัวไม่ถูกแต่เขาไม่อยากเข้าไปยุ่งมาก
“กลับเถอะอุ่น” ญาดาไล่ไออุ่นกลับเพราะไม่อย่างนั้นคงต้องยืนกันอยู่แบบนี้ไม่มีใครได้ไปไหน
“ตอนเช้าแวะที่ร้านก่อนนะฟ้า” ไออุ่นนัดแนะเพื่อน
“อืม พรุ่งนี้เจอกัน”
+++++++++++++++++++++++++++++
ญาดานั่งมองออกไปนอกหน้าต่าง เธอต้องทนฟังเสียงออดอ้อนออเซาะกับเสียงทุ้มสนทนากันมาตลอดทาง
ข้างในของเธอมันปั่นป่วนจนอยากอาเจียนออกมา
“กู๊ดไนท์นะคะธร” ลดารัตน์จับหน้าของชลธรที่ยื่นแก้มมาให้เปลี่ยนเป็นจูบปากชายหนุ่มแทน เธอต้องการแสดง
ให้ญาดาเห็นถึงความสนิทสนมเกินกว่าคำว่าเพื่อน
“กู๊ดไนท์ครับ”
“พรุ่งนี้อย่าลืมไปรับยุ้ยด้วยนะคะ”
“ครับ”
ชลธรรอจนลดารัตน์ลงจากรถเรียบร้อยแล้ว จึงหันไปบอกให้ญาดาย้ายมานั่งด้านหน้า ความจริงเขาไม่จำเป็นต้องบอก
ปกติญาดาจะรู้หน้าที่ย้ายมาเอง แต่คราวนี้กลับนั่งนิ่งไม่ยอมขยับ
“ฟ้าเป็นอะไรหรือเปล่า” ชลธรตัดสินใจถามเมื่อขับรถมาจอดหน้าบ้านของญาดาแล้ว ตลอดทางญาดาไม่คุยกับเขาสักคำ
“ไม่มีอะไรค่ะ”
“คุณธรคะ”
“ครับ?” จู่ๆ คนที่บอกว่าไม่มีอะไรก็เรียกชื่อเขาขึ้นมา
“พรุ่งนี้ฟ้าจะไปยื่นใบลาออกนะคะ แล้วก็จะทำงานให้ครบหนึ่งเดือนตามกฎ”
“อะไรนะ!” ชลธรยอมรับว่าเขาตกใจมาก นี่ไม่ใช่เรื่องที่เขาคาดคิดว่าจะได้ยินจากญาดา
“เกิดอะไรขึ้นฟ้า ทำไมถึงจะลาออก หรือเป็นเพราะเรื่องคืนนั้น” ชลธรหรี่ตามองเลขา เขาไม่เข้าใจเพราะญาดาเป็นคนบอก
เขาเองว่าต่างคนต่างเมา และที่ผ่านมาญาดาก็ไม่มีทีท่าว่าจะใส่ใจเรื่องนี้เลย
“ไม่ใช่ค่ะ” ญาดารีบปฏิเสธ เธออยากแยกตัวไปด้วยภาพลักษณ์ของสาวมั่นแบบนี้ ไม่อยากให้ชลธรรู้ว่าเธออ่อนแอ
“ฟ้าเบื่อๆ งานค่ะ พูดตรงๆ ตอนนี้ฟ้าเหมือนเป็นผู้จัดการดารามากกว่าเลขาเสียอีก ขอไปทำอย่างอื่นดีกว่า”
“ฟ้าก็บอกผมสิ ฟ้าไม่อยากทำผมก็ไม่ให้ทำอยู่แล้วทำไมต้องลาออก หรือฟ้าได้งานที่ใหม่ เขาให้เท่าไหร่บอกมาผมจะให้สูงกว่า”
“ไม่เกี่ยวกับเงินค่ะ แล้วฟ้าก็ไม่ได้ไปสมัครเป็นเลขาใครด้วย บอกแล้วว่าเบื่องานเลขา”
“ถ้าอย่างนั้นฟ้าอยากทำตำแหน่งอะไรบอกผมมา ไม่ต้องไปทำที่อื่น”
“คุณธรคะ เอาเป็นว่าฟ้าขอลาออกแล้วกันนะคะ ด้วยเหตุผลอะไรก็ช่างมันเถอะ พรุ่งนี้ฟ้าจะยื่นเอกสารที่ฝ่ายบุคคล”
ญาดาปลดเข็มขัดนิรภัยออก เธอคิดว่าเธอพูดจบแล้ว
“เดี๋ยว” ชลธรดึงแขนของญาดาเอาไว้ เพราะสำหรับเขามันยังไม่จบ
“ผมไม่อนุมัติ”
“เลือกเอาแล้วกันค่ะว่าอยากให้ฟ้าเข้าไปเคลียร์งานสอนงานคนใหม่ หรืออยากให้ฟ้าหยุดไปเฉยๆ”
“ทำไมฟ้า มันเกิดอะไรขึ้น ผมไม่เข้าใจ”
“ไม่ต้องคิดอะไรหรอกค่ะ แค่เซ็นใบลาออกให้ฟ้าก็พอ ไปก่อนนะคะ” ญาดาดึงแขนออกแต่ชลธรไม่ยอมปล่อยง่ายๆ
“เพราะยุ้ยหรือเปล่า ฟ้าไม่ชอบคนใหม่ของผมใช่ไหม ฟ้าเข้ากับทุกคนได้หมดยกเว้นคนนี้” ใช่ว่าชลธรจะไม่เคยสังเกต
ญาดาเป็นมิตรกับผู้หญิงของเขาทุกคน เพิ่งมีลดารัตน์เป็นคนแรกที่ญาดามีปฏิกิริยาด้วย
“แล้วถ้าฟ้าตอบว่าใช่ล่ะคะ” ญาดาตัดสินใจตอบกลับอย่างท้าทาย เธอจ้องตากับชลธร อยากรู้เหมือนกันว่าเขาจะตัดสินใจ
อย่างไร
“ผมไม่รู้ว่ายุ้ยทำอะไรให้ฟ้าไม่พอใจ แต่ถ้ายุ้ยทำให้ฟ้าทำงานลำบากหรือไม่พอใจ ผมต้องเลือกคุณอยู่แล้ว”
“คุณธร” ดวงตาของญาดาอ่อนแสงลง เธอรู้สึกข้างในมันพองฟู ชลธรเลือกเธอมากกว่าลดารัตน์
“เลขาที่ทำงานเข้ากับผมได้ดีก็มีแต่คุณนี่แหล่ะฟ้า คู่ควงหาเมื่อไหร่ก็ได้” ญาดารู้สึกเหมือนใครปล่อยลมเธอออก
ใจดวงโตค่อยๆ เหี่ยวเฉาลง
“หึ นั่นสิคะมันต้องเป็นอย่างนั้นอยู่แล้ว”
“ถูกต้องครับ เลขาคนเก่งของผม” ชลธรเอื้อมมือมาโยกหัวของญาดา เขาเข้าใจไปว่าญาดาหมายถึง เธอต้องเก่งที่สุดอยู่แล้ว
ในขณะที่ญาดาคิดไปถึงเรื่องอื่น
“ตกลงไม่ลาออกแล้วใช่ไหม”
“พรุ่งนี้ฟ้าไปให้คำตอบคุณธรที่ทำงานนะคะ”
“โธ่ฟ้า คุณจะคิดอะไรอีก ผมยอมหมดทุกอย่างแล้วนะ จะหาเจ้านายใจดีแบบนี้ได้จากที่ไหน จะมีคู่ควงทั้งทียังต้องเลือกที่
เลขาถูกใจ”
“เอาไว้พรุ่งนี้ค่อยคุยกันต่อนะคะ ฟ้าเหนื่อยแล้ว วันนี้เหมือนจะมีไข้ด้วยเพลียๆ”
“อ้าว แล้วทำไมถึงไม่บอกผม ที่บ้านมียาหรือเปล่า เป็นมากไหม ให้ผมพาไปหาหมอก่อนไหม” ชลธรยิงคำถามเป็นชุด
เขายกมือขึ้นแตะหน้าผากของญาดาก็พบว่าตัวรุมๆ
“มีค่ะ เดี๋ยวฟ้าจัดการเอง”
“ทำไมถึงไม่ห่วงตัวเองเลย มีไข้ก็ไม่ควรไปงาน ไปเข้าบ้านกันผมไปส่ง” ชลธรปลดเข็มขัดออก
“ไม่ต้องค่ะคุณธรกลับเถอะ”
“งั้นทานยาแล้วนอนพักเยอะๆ ตกลงไหม”
“ค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นผมจะรอจนกว่าฟ้าจะเข้าบ้านก่อนค่อยกลับ”
“ค่ะ” ญาดาพยักหน้าเนือยๆ เธอเปิดประตูรถก้าวลงไป ก่อนไขกุญแจเข้าบ้านโดยไม่หันกลับไปมองรถของชลธรอีก
ชลธรอยู่รอจนไฟในบ้านเปิดเรียบร้อยแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ยังไม่คิดจะขับรถออกไป เกิดอะไรขึ้นกับญาดา
เขากังวลกับสายตาเด็ดเดี่ยวคู่นั้นที่มองมายังเขาก่อนเจ้าของดวงตาจะก้าวลงจากรถไป มันคล้ายกับว่าญาดา
ตัดสินใจบางอย่างได้เด็ดขาดแล้ว
เขาไม่อยากให้ญาดาไปไหนและจะไม่ยอมให้ไป อย่าคิดว่าเขาจะอนุมัติเรื่องลาออกให้ง่ายๆ ไม่มีทาง
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
** ตอนต่อไปลงวันจันทร์ที่ 29 นะคะ (พรุ่งนี้ลงมหารัก)
Ps1. เผื่อใครสงสัยว่าทำไมถึงดึงให้คู่ฟ้ากับธรเด่นขึ้นมา เนื่องจากนิยายเรื่องนี้เป็นแนวครอบครัว บางเรื่องจึงต้องเสนอผ่าน
คู่ปกติ เพื่อให้เห็นแง่มุมที่ต้องการสื่อค่ะ (อีกอย่างคนเขียนชอบให้มีคู่ปกติในนิยายวายเพราะทำให้นิยายดูเป็นธรรมชาติมากขึ้น)
Ps2.ทำไมไม่เขียนความหวานของพี่ทินไออุ่นให้จบก่อน คำตอบก็คือ เรื่องที่เกิดในชีวิตคนเรามักไม่เรีองวันเวลา มันเกิด
ตามที่ต้องเกิด คนเขียนจึงเล่าไปตามท้องเรื่องค่า
Ps3.สำหรับคู่หลัก คู่รอง แต่ละคู่มีเรื่องราวของตัวเองนะคะ จะค่อยๆ เผยออกมา
Ps4.ใครถามถึงเหมา เหมาฝากบอกว่า “........” ไม่ตอบ 555
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1222979 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก