ตอนที่ 26 ♥ 2: กาแฟปั่น(แปะปล.ไว้ก่อนเลย ครึ่งหลังไม่มีพี่ทะเลนะคะ มีแค่ครึ่งแรกที่ลงไปแล้ว)
เสือกวาดสายตามองรอบๆ ที่เกิดเหตุ เขาไม่เคยมาที่นี่อีกเลยนับตั้งแต่วันนั้น ความทรงจำน่าอายกลับมาจนหน้า
ขึ้นสีแดงเรื่อ ไม่รู้เขาเอาสมองส่วนไหนคิดว่าจะเป็นฝ่ายกดรเมศสำเร็จถึงพุ่งเข้าใส่แบบนั้น สุดท้ายเลยโดนจัดการเสียเอง
“คิดอะไรอยู่ลุง” รเมศสวมกอดรอบเอวเสือจากด้านหลัง เอาหน้าซบลงบนไหล่กว้าง เสือสูงน้อยกว่าเขานิดเดียว
รูปร่างก็เกือบใกล้เคียงกัน เพียงแต่เสือไม่ได้ฟิตหุ่นเหมือนรเมศจึงดูตัวเล็กกว่า
“ไหนว่าง่วง”
“ไหนลุงว่าอยากคุย”
“คุยก่อนก็ดี” เสือถอนใจ ระหว่างเขากับรเมศมันยุ่งอิรุงตุงนังจนไม่สามารถแยกแยะได้ว่าอะไรเป็นอะไร จะบอกว่าไม่สนิท
กันก็ดันสนิทแนบ จะบอกว่ารู้จักดีเขาก็แทบไม่รู้อะไรเกี่ยวกับรเมศเลย จะบอกว่าเกลียดหรือก็พูดไม่เต็มปาก แต่จะให้บอก
ว่ารักเสือก็ยังไม่มั่นใจ สุดท้ายจึงเหลือแต่ความสับสน ไม่รู้ว่าเขาจะทำยังไงกับเด็กนรกนี่ดี
“ลุงอยากคุยเรื่องอะไร” รเมศถือโอกาสที่อีกฝ่ายยังไม่ถีบเขาออกฝังจูบลงบนต้นคอขาว เสือไม่ใช่คนผิวขาวจัด สีผิวออกไป
ทางขาวแบบคนเอเชียทั่วไป ซึ่งต่างจากรเมศที่ได้เชื้อพ่อมาเต็มๆ
“เรื่องที่ทำอยู่นี่”
“หมายถึงจูบเมื่อกี้เหรอ” รเมศกลัวอีกฝ่ายจำไม่ได้ว่าเขาพูดถึงจูบไหน จึงจูบซ้ำฝังรอยลงที่เดิมอีกครั้งและทำท่าจะลามไป
ถึงส่วนอื่น
“หยุด คุยกันก่อนโว้ย” เสือแกะมือที่พันอยู่รอบเอวออก ก้าวไปข้างหน้าสองก้าวก่อนหันมาเผชิญหน้ากับรเมศ
“คุยก่อน แปลว่าคุยเสร็จแล้วทำได้?” รเมศยกยิ้มที่มุมปาก เขาชอบเวลาเสือหงุดหงิดโมโหตัวเองที่พลาดท่าให้เขา
ลุงขี้โมโหจะออกอาการหัวฟัดหัวเหวี่ยงเจ็บใจตัวเอง จนรเมศอยากดึงเอามากอดด้วยความหมั่นเขี้ยว
“อย่ามานอกเรื่อง”
“ตกลงครับ” รเมศยกมือขึ้นสองข้างให้รู้ว่าเขายอมแพ้แล้ว คุยก็คุย
“นายต้องการอะไร”
“ต้องการลุง” รเมศไม่คิดว่าเขาตอบผิด มันชัดเจนออกว่าเขาต้องการเสือ ไม่อย่างนั้นจะตามติดอยู่แบบนี้หรือ
“ไอ้เด็กเปรตบอกให้คุยดีๆ” เสือนึกโมโหที่รเมศเอาแต่พูดเล่น ในขณะที่เขาสับสนจนจะเป็นบ้าอยู่แล้ว
“ผมคุยไม่ดีตรงไหน ลุงถามผมต้องการอะไร ผมก็ตอบ หรือลุงไม่ต้องการผม ผมว่าไม่ใช่มั้ง” รเมศสาธิตด้วยการจู่โจม
เข้าประกบปาก มือจับท้ายทอยเสือไม่ให้ถอยหนีไปได้ เขาดูดเม้มปากที่เอาแต่โหยหาจนพอใจจึงยอมผละหน้าออก
“เห็นไหมระหว่างลุงกับผมมันติดง่ายยิ่งกว่าไฟกับน้ำมันเสียอีก” รเมศยกนิ้วโป้งขึ้นลูบปาก ตามองตรงไปที่ปากเห่อแดง
ของอีกฝ่าย เขาเชื่อว่าถ้าเสือไม่โกหกตัวเอง ย่อมรู้ดีพอๆ กับเขา ก็เมื่อกี้ลุงขี้โมโหตอบสนองเขาแบบไม่มีใครยอมใคร
เล่นเอาไฟในตัวลุกโชน
“ถ้าอย่างนั้นมันก็แค่เซ็กส์”
“ไม่แม่นะลุง กับบางคนผมแยกออกแต่กับลุงบอกตามตรงผมแยกไม่ออก” เพราะระหว่างเขากับเสือเริ่มต้นด้วยเซ็กส์
บางครั้งจึงอยากที่จะแยกให้ออกว่าความปรารถนาที่เกิดขึ้นมาจากอะไร
“แต่ที่แน่ๆ เราเข้ากันได้ดีเรื่องนั้น” เสือไม่อยากยอมรับว่ารเมศพูดถูก มันดีจนเขาติดใจ เด็กนรกมันเก่ง เก่งกว่าเขาหลาย
เท่า เล่นเอาเสือเคลิ้ม แม้จะเป็นคนเสียเปรียบก็ตาม
“คิดถึง คำนี้มันบอกอะไรลุงบ้างไหม เพราะ..ผมคิดถึงลุง”
รเมศนึกถึงความหงุดหงิดเมื่อเห็นตารางงานแน่นเอี๊ยดเขาบ่นผู้จัดการส่วนตัวอย่างที่ไม่เคยบ่นมาก่อน นึกถึงการประกาศ
ออกไปว่าต่อไปนี้เขาจะไม่รับงานวันอาทิตย์ถ้าไม่จำเป็นถึงขั้นคอขาดบาดตายเพราะมันตรงกับวันหยุดของเสือ เขาเอือม
สาวๆ ที่นัวเนียอยู่ใกล้ๆ ไม่ใช่ว่าเขาไม่สนอง แต่ทำแล้วในใจกับยิ่งรู้สึกคิดถึงเสือ ความเร่าร้อนความสุขสมมันต่างกันมาก
จนสุดท้ายก็ไม่นึกอยากมีอะไรกับใครที่เข้ามา มันไม่เต็มอิ่มเหมือนที่เคยได้รับจากผู้ชายคนนี้
“ลุงคิดถึงผมหรือเปล่า” เสือชะงักเมื่อเจอคำถามนี้เข้าไป แค่รเมศบอกว่าคิดถึงใจเขาก็เต้นโครมครามแล้ว ยังต้องมาบอก
ความรู้สึกของตัวเองอีกหรือ
“อืม” เสืองึมงำอยู่ในคอ กึ่งอยากให้รเมศรู้และไม่อยากให้รู้
“อะไรนะ?”
“เออ” เสียงตะคอกไม่มีความน่ารักในน้ำเสียงเลยสักนิด แต่รเมศกลับรู้สึกว่ามันน่ารักมาก เมื่อผู้ชายตัวสูงใหญ่ทำหน้าเขิน
อายแบบนี้
“ทำไมลุงถึงช่างยั่วนัก” เสือถูกเด็กยักษ์โถมเข้ากอดรัดฟัดเหวี่ยง ก่อนถูกลากเดินเซตามไปจนถึงห้องนอน ปากอยากจะ
ห้ามแต่ขามันดันเดินตามไม่หยุด
+++++++++++++++++++++++++
“คุยแบบนี้สบายกว่าเยอะ” แบบนี้ที่ว่า คือคนนึงนั่งเอนๆ พิงหมอนใบใหญ่ อีกคนนอนคว่า หน้าเกยอยู่บนหมอน
มือลูบไล้ไปมาบนต้นขาแข็งแรงของอีกฝ่าย
“ลุงกังวลอะไรอยู่ กังวลที่ผมแวะไปหาใช่ไหม”
“ใช่” เสือกลัวไออุ่นและญาดาจับพิรุธระหว่างเขากับรเมศได้ ในสายตาคนภายนอกพวกเขาไม่ได้สนิทกันจนถึงขั้นไปมาหา
สู่กันได้
“แล้วลุงไม่อยากเจอผมเหรอ” ถามอะไรงี่เง่า อยากเจอสิ เสือยอมรับว่าเขาอยากเจอรเมศมาก
“นี่มันบ้าชะมัด” เสืออยากขยี้หัวตัวเอง เขาสับสน เขาอยากหนีไปให้ไกลจากเรื่องนี้ เขาไม่พร้อมจะยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น
มันขัดกับความจริงทุกอย่างที่ควรจะเป็น
“นี่ล่ะเขาถึงบอกว่าคนแก่คิดมาก ลุงจะคิดไปทำไมมากมาย อะไรจะเกิดก็ให้มันเกิด ดูผมสิผมคิดถึงลุงผมก็ไปหา
อยากเจอก็ไปเจอ อย่าใช้ชีวิตให้มันซับซ้อน”
“นายมันก็คิดแบบเด็กๆ โลกนี้มันมีมากกว่านั้น มีสังคม มีความเคารพ มีการยอมรับ โดยเฉพาะกับนาย อาชีพอย่างนาย”
แววตารเมศทอแสงอ่อนลง เขาจะเข้าข้างตัวเองได้ไหมว่าเสือกำลังเป็นห่วงเป็นใยเขา นึกถึงเขาก่อน
“มันก็ขึ้นอยู่กับว่าเรามีทางเลือกหรือเปล่า ถ้าไม่มีก็คงต้องคิดหนัก แต่เผอิญผมมี”
“นายกำลังจะบอกว่านายเห็นฉันสำคัญกว่าอาชีพของนายอย่างนั้นเหรอ” เสือมองรเมศอย่างกังขา อาชีพที่โดดเด่น
สังคมแถวหน้าจะมีค่าน้อยกว่าเขาจริงหรือ
“ไม่ใช่” รเมศปฏิเสธ เขาลุกขึ้นนั่งเพราะอยากมองหน้าชองเสือให้ชัดๆ
“ผมให้ความสำคัญทั้งสองอย่าง ทั้งลุงทั้งอาชีพของผม ผมจะทำมันให้ดีที่สุด การตัดสินใจเป็นเรื่องของคนจ้างงาน แฟนคลับที่
ติดตามว่าเขาคิดยังไงกับสิ่งที่ผมเป็น มันคือชีวิตของผม ผมก็ควรได้เดินอย่างที่ผมอยากเดินไม่ใช่หรือลุง”
“นายชอบฉันเหรอ” เสือถามอย่างระมัดระวัง เขาไม่อยากโดนรเมศหัวเราะเยาะกับความคิดของเขา
“อยากกอด อยากเจอ คิดถึง อยากได้ยินเสียง แบบนี้เรียกว่าผมชอบลุงหรือเปล่า” รเมศยื่นหน้าเข้าไปใกล้จนจมูกสัมผัสกัน
“ใครมันจะไปรู้กับนายวะ” เสือผงะออกจนหน้าหงายไปข้างหลัง ดีที่ยังมีหมอนรองไว้ ไม่อย่างนั้นหัวเขาคงโขกเข้ากับผนักเตียง
“อ้าว ไหนชอบย้ำนักย้ำหนาว่าลุงแก่กว่า ประสบการณ์เยอะกว่า ทำไมแค่นี้ไม่รู้”
“แล้วไอ้เด็กตัวไหน มันโฆษณาว่าตัวเองช่ำชอง โชกโชนเรื่องผู้หญิง ชอบไม่ชอบแค่นี้ทำไมไม่รู้”
“หึหึ พูดเรื่องผู้หญิงแล้วงอนขึ้นมาเลยนะลุง น่าเอ็นดูจริงๆ” เสือตะปบมือของรเมศที่หยิกอยู่บนแก้มเขา ไอ้เด็กนรกนี่
เล่นลามปาม
“ฉันแก่กว่านายเจ็ดปี” เสือข่มด้วยอายุเผื่ออีกฝ่ายจะสำนึก
“ไม่เป็นไรนี่ลุง อายุไม่มีผลทั้งท่านั่งท่านอนและท่าคลาน”
“ไอ้..” เสือหน้าแดง สมองเจ้ากรรมดันไปนึกภาพตาม เห็นตัวเองคลานแล้วมีรเมศชิดอยู่ด้านหลัง ไม่ใช่ เขาไม่ใช่ดาวยั่ว
ไม่ใช่โว้ย
“หึหึ คิดอะไรอยู่ลุง คิดลามกกับผมอยู่ล่ะสิ” รเมศได้ทีรีบรุก เขาแกะกระดุมเสื้อเชิ้ตออกเผยให้เห็นแผงอกแน่นที่อยู่ภายใน
“คิดถึงตรงไหน” รเมศคว้ามือของเสือมาวางทาบทับบนอก ก่อนจับให้ลูบไล้ไปมา
“ตรงนี้หรือเปล่าหรือว่าตรงนี้” รเมศเลื่อนมือเสือลงไปยังหน้าท้องที่เต็มไปด้วยมัดกล้าม
เสือใจเต้นรัวขึ้นเรื่อยๆ ยิ่งมือของเขาวนอยู่ใกล้ขอบกางเกงของรเมศ เขาก็นึกอยากให้อีกฝ่ายปลดออกเร็วๆ
“ชอบไหม”
“คะ..ใครจะชอบวะตัวอย่างกับควาย มันต้องตัวเล็กๆ นุ่มนิ่มถึงจะน่ากออด” เสือเอะอะเกินความจำเป็น เห็นชัดเลยว่า
เขากำลังปิดปังความรู้สึกจริงๆ อยู่
“สเปคลุงก็ใช้ได้นะ แต่จะบอกว่าเนื้อๆ แน่นๆ แบบนี้รับรองดีกว่ากันเยอะ” มือของรเมศชักจูงมือเสือให้ทดสอบความแน่น
เสือไม่ได้สนใจเนื้อ ที่ว่าเลยสักนิด เขาแค่เอื้อมมือไปปลดกระดุมกางเกงยีนส์ของรเมศออก แค่ล้วงมือเขาไปทักทาย
อะไรบางอย่างข้างใน แค่ลืมว่ายังไม่ได้คำตอบจากรเมศว่าชอบเขาหรือไม่ และแค่ลืมว่าตนเองกำลังกังวลเรื่องอะไรอยู่
บอกแล้วเนื้อๆ แน่นๆ ไม่มีผลกับเสือเลยสักนิด
++++++++++++++++++++++++++
ไอ้เด็กนี่มันจะแข็งแรงเกินไปหรือเปล่า ไหนบอกว่าไม่มีแรงไม่ค่อยได้นอนจะหลับแหล่มิหลับแหล่ แม่งอย่างกับโคถึก
ใส่ไม่มียั้ง เล่นเอาเสือครางจนเสียงแหบ
“หิว” เออดี กินแล้วก็นอน นอนแล้วก็กิน เรื่องธรรมดาของเด็กกำลังโตสินะ ในขณะที่เขาจะหลับเสียให้ได้ ร่างกาย
ถูกรีดเหงื่อจนต้องการเกลือแร่สักถังนึงหรือจะให้น้ำเกลือเขาก็ไม่ขัด
“ออกไปหาอะไรกินกันดีกว่าลุง”
“ไปเองเถอะ” เสือนอนหลับตารอรซบหมอนนิ่ง ท่านี้สบายที่สุดแล้ว ใครอย่าหวังว่าจะขยับร่างเขาออกไปได้
“ไปด้วยกันน่าลุง เดี๋ยวค่อยกลับมานอน”
“ไม่” เสือปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใย ท้องใครท้องมันหิวก็ไปหาอะไรกินเองเพราะเขาง่วง ง่วงมากด้วย
“ไปออกเดทกันเถอะดินเนอร์ด้วยกันสักมื้อ” เสียงทุ้มแสนจะเซ็กซี่นั่นทำให้เสือต้องลืมตาขึ้นมอง
“เดทเหรอ”
“ใช่ ลุงคงไม่อยากเดทกับผมเฉพาะบนเตียงใช่ไหม ถ้าอย่างนั้นก็ลุกเถอะ ไปทานข้าวเย็นด้วยกัน”
เป็นอีกครั้งที่เสือลุกได้ว่องไวมาก ถึงจะปวดเล็กปวดน้อย แต่เอาตรงๆ มันไม่ได้เจ็บมากอย่างที่คิดหรอก และวันนี้ก็
ไม่ถึงกับเป็นศึกรบข้ามปีแค่เบาะๆ ไม่กี่ชั่วโมง
“แต่นายง่วงไม่ใช่เหรอ” พอจะไปเข้าห้องน้ำเสือก็ชักลังเล
“ได้นอนมาในรถนิดหน่อยถือว่าโอเคแล้ว อยากออกไปกับลุงมากกว่าจะได้ใช้เวลาด้วยกัน”
เสือจีบสาวมาก็เยอะ ประโยคแบบนี้เขาก็เคยพูด แต่พอได้มาฟังเองแบบนี้ ข้างในมันพองๆ หน้าก็เอาแต่ยิ้มจนต้องกัดปาก
เอาไว้ ไม่ให้แสดงออกมากเกินไป
“ตามใจ ฉันก็ชักหิวขึ้นมาไปทานอะไรหน่อยก็ได้” เสือยังพยายามรักษาหน้าตัวเอง แต่ดูจากอาการยิ้มของอีกฝ่ายแล้ว
คิดว่าคงรักษาไม่อยู่
“แต่งตัวหล่อๆ นะลุง”
“ประสาท มีมาชุดเดียวจะให้แต่งอะไร” เสือหยิบเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายรอบเตียงขึ้นมาถือ แต่ถูกระเมศแย่งไป
“ในห้องเสื้อผ้าข้างนอกโน่น อาบน้ำเสร็จค่อยออกไป เลือกเอาตามชอบใจ อยากใส่ตัวไหนก็หยิบ”
“เราจะไปที่ไหนกัน” เสือสงสัยว่าทำไมมันต้องยุ่งยากขนาดนั้น
“จะพาไปนั่งดูท้องฟ้ากรุงเทพฯ”
“อย่าบอกว่าจะไปดินเนอร์ใต้แสงเทียน ไม่เอานะโว้ย” เสือโวยวายลั่น แบบนั้นมันชวนขนลุกเกินไป
“ฮ่าๆ ไม่ขนาดนั้นลุง แค่ทานข้าวดูวิว”
“แล้วไป” เสือถอนใจโล่งอก ถึงตอนนี้เขาจะสลับขั้วแต่ก็ไม่ได้ต้องการอะไรหวานแหววแบบนั้น
“ไปอาบน้ำได้แล้วลุงหรืออยากให้อาบให้” รเมศไล้นิ้วจากไหล่ลากลงมาจนถึงข้อมือ เสือขนลุกเกรียวขึ้นมาอีกรอบ
จนต้องรีบขยับตัวหนี
“ไม่ต้อง อย่าแม้แต่จะคิด ห้ามตามเข้าไป ห้ามแอบดู” เสือรัวเป็นชุด เพราะห้องน้ำในห้องนอนของรเมศไม่มีที่ล็อค
จะเปิดเข้าเปิดออกตอนไหนก็ได้
“ครับๆ จะรออย่างสงบบนเตียง เว้นแต่ว่าลุงจะทำสบู่หล่น”
“สบู่หล่นอะไรวะ?” สมองที่ร่างกายถูกดึงพลังงานไปให้มากเกิน มักจะตามอะไรไม่ค่อยทัน
“หึหึ อยากรู้ลุงก็ลองทำหล่นแล้วเก็บดูสิ”
“................” ไอ้เด็กลามก ไอ้เด็กหื่น ในห้องน้ำก็จะไม่เว้น
“ผมยังไม่คิดจะทำอะไรเลยลุง อย่าจินตนการไปไกล”
“ใครคิด ไม่ได้คิดเว้ย” เสือเดินจ้ำอ้าวเข้าห้องน้ำ ใจเต้นตึกตัก มาทำให้นึกอยาก(ลอง)แล้วจากไปนี่หว่า
++++++++++++++++++++++++++++
“คืนนี้กลับมานอนที่นี่นะ”
“ไม่”
“ปฏิเสธไม่มีเยื่อใยใจร้ายไปไหมลุง” มือแข็งแรงเอื้อมมาโอบรอบไหล่ของเสือ พวกเขาอยู่ในลิฟท์เพื่อลงไปลานจอดรถ
“เพิ่งรู้เหรอ”
“ถ้าลุงไม่อยากให้ผมโผล่หน้าไปหาที่ร้าน ลุงก็ต้องมาหาผมที่นี่”
“ขู่กันนี่หว่า”
“เรียกว่าขอร้อง” รเมศไม่ค่อยมีเวลาว่างมากนัก ถ้าเสือมาหาเขาที่นี่ได้จะได้เจอกันมากขึ้น
“ขอคิดดูก่อน....”
“พี่เสือ!” เสียงเรียกที่เต็มไปด้วยความแปลกใจและตกใจทำให้เสือชะงักเท้าที่กำลังก้าวออกจากลิฟท์
“อุ่น!”
เสือลืมไปสนิทใจว่าที่จอดรถของรเมศและไออุ่นอยู่ชั้นเดียวกัน แล้วทีนี้เขาจะทำอย่างไรดี เสือกลืนน้ำลายลงคอ
จากสีหน้าไออุ่นเขาบอกได้คำเดียว ซวยแล้ว
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
อ้าว นี่มันไม่มุ้งมิ้งนี่นา ขออภัย ^^
ปล.รังนกยังอยู่แต่ยังไม่มีบท
ปล.ตัวโตๆ ตอนนี้ไม่ได้สั้นนะคะ แต่ครึ่งแรกลงไป 70 % แล้วครึ่งหลังเลยเหลือแค่ 30% เท่านั้น
Darin ♥ FANPAGE 
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1221305 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก