ตอนที่ 32 : ด้วยรักและเคารพ“สวัสดีครับคุณธัน” ไออุ่นทักทายธันวาที่นานๆ ทีจะแวะลงมาที่ร้านด้วยตนเอง
“สวัสดีครับอุ่น ผมขอเหมือนเดิมแก้วนึง”
“ได้ครับ วันนี้คุณนลินีไม่มาทำงานหรือครับ” ไออุ่นถามถึงเลขาของธันวา ผู้ลงมาจัดการเรื่องกาแฟให้เจ้านายทุกเช้า
“แวะไปทำธุระให้ผมก่อนจะเข้ามาสายๆ”
“อ๋อครับ คุณธันจะทานที่นี่หรือเอากลับออฟฟิศครับ” น้อยครั้งมากที่ธันวาจะนั่งทานที่ร้าน แต่ไออุ่นก็ต้องถามตามมารยาท
“ทานที่นี่อุ่น ขออีกสองแก้วให้พี่กับธรด้วยนะ” เป็นเสียงของทินภัทรที่ตอบขึ้นมา ทั้งคู่เดินออกมาจากห้องทำงานด้านหลัง
พร้อมกับลูกหมูทะเล
ทินภัทรมาส่งไออุ่นกับเด็กชายทะเลที่ร้าน ส่วนชลธรมักจะแวะมาหาญาดาทุกเช้า ถึงจะได้เจอบ้างไม่ได้เจอบ้างแต่ก็เพียร
มาทุกวันเช้าเย็นไม่เคยขาด
“อุ่นก็มานั่งทานด้วยกันสิ” ทินภัทรเอ่ยชวนคนรัก เขามีเรื่องบางอย่างต้องการปรึกษากับไออุ่นอยู่พอดี
“ได้ครับ” ไออุ่นหันไปพยักหน้าให้เหมา เขาไม่ได้สั่งงานลูกน้องเพราะเหมากับหมอกรู้อยู่แล้วว่าใครดื่มอะไรบ้าง
“พี่อุ่นไปนั่งเลย เดี๋ยวผมเอาไปสิร์ฟให้ที่โต๊ะครับ”
“ชอคแลตพี่ทะเลด้วยน้า” ลูกพี่ทะเลรีบสั่งลูกน้องเหมา เป็นการสั่งกึ่งประจบด้วยรอยยิ้มจนตาหยี
“ได้เลยครับลูกพี่ทะเลเดี๋ยวลูกน้องเหมาจัดให้”
“เหมา” ไออุ่นต้องทำเสียงเข้มปราม รายนี้ตามใจลูกพี่จนจะเสียเด็ก อยากกินอะไรให้กิน อยากเล่นอะไรให้เล่น
ลูกหมูทะเลก็แสนฉลาด รู้ว่าอันไหนต้องขอกับใคร คู่นี้เผลอไออุ่นเผลอทีไรได้เรื่องทุกที
“อ่า..ครึ่งชิ้นเนอะลูกพี่ ไม่งั้นลูกน้องเหมาโดนเจ้านายเตะแน่ๆ” เหมาทำท่ากลัวได้โอเว่อร์เกินจริง จนไออุ่นยังนึกอยาก
ลองเตะดูสักครั้ง
“ม่าย” ลูกหมูทะเลทำปากยู่ ยกมือกอดอก ลูกน้องเหมาไม่เคยขัดใจ ทำไมถึงให้พี่ทะเลแค่ครึ่งชิ้น
“ทะเลเพิ่งทานข้าวมาครับ อาอุ่นให้ทานได้แค่ครึ่งชิ้น” เมื่อคนขัดใจไม่ใช่ลูกน้องแต่เป็นอาอุ่นคนโปรด ลูกหมูทะเล
ไม่อยากถูกโกรธ รีบคลายมือที่กอดอกอยู่ออกแล้วเงยหน้าส่งยิ้มแป้นแสนออดอ้อนไปให้
“ช่าย คึ่งชิ้น หมาวคึ่งชิ้นฉิ”
“อ้าวๆ ลูกพี่ทำไมทิ้งกันแบบนี้ล่ะ” ลูกน้องเหมาผู้ถูกลูกพี่ลอยแพ ไม่รู้จะไปเรียกร้องความยุติธรรมกับใครได้แต่เกาหัวแก๊กๆ
“คิกคิก หมาวโดนทิ้ง” นอกจากจะไม่ปลอบใจแล้ว ลูกพี่ทะเลดูชอบใจที่ลูกน้องโดนทิ้ง ทำเอาไออุ่นที่กำลังทำหน้าดุ
ต้องรีบอุ้มลูกหมูทะเลพาไปนั่งที่โต๊ะก่อนจะหลุดขำออกมา
“อุ่น ธรชวนไปพักผ่อนที่เขาใหญ่ อุ่นสนใจไหม”
“เขาใหญ่หรือครับ?” ช่วงนี้อากาศกำลังดี ไออุ่นคิดว่าน่าสนใจมากที่เดียว เขาอยากพาทะเลไปสัมผัสกับธรรมชาติให้
มากที่สุด
“ผมที่ไร่องุ่นอยู่ที่โน้น ศุกร์นี้จะแวะเข้าไปดูคนงานขุดสระ เลยอยากชวนไปด้วย”
“ไปตั้งแต่วันศุกร์เลยหรือครับ” ไออุ่นชักลังเล ร้านของเขาหยุดแค่วันอาทิตย์วันเดียว ถึงจะมีลูกน้องสองคนแล้ว แต่ไออุ่น
ก็ไม่อยากทิ้งร้านบ่อยๆ
“ใช่ ผมฝากชวนคนอื่นๆ แทนด้วยได้ไหม ที่จริงตั้งแต่เปิดมาอุ่นก็ยังไม่เคยปิดร้านเลยนี่ ถือโอกาสพาพนักงานไปพักผ่อน
บ้างก็น่าจะดี ทินว่าไง” ไออุ่นเพิ่งถึงบางอ้อเมื่อชลธรพูดจบ สาเหตุของการชวนไม่ใช่ทินภัทรกับเขาแต่เป็นญาดาสินะ
“พูดไปตรงๆ เถอะธร แฟนฉันฉลาดพูดแค่นี้อุ่นก็รู้แล้ว” ทินภัทรพูดแค่นี้ไออุ่นก็รู้แล้วว่าเขาทายถูก
“งั้นผมไม่เกรงใจนะครับอุ่น คือผมอยากมีเวลาอยู่กับฟ้าบ้าง ทุกวันนี้ขอไปรับไปส่งก็ไม่ยอม มาหาที่ร้านก็เจอบ้างไม่เจอ
บ้าง ตามบ่อยๆ ก็โกรธ อุ่นพอจะช่วยผมหน่อยได้ไหมชวนฟ้าไปด้วยกันที”
“ที่ธรพูดก็น่าสนใจนะอุ่น ปิดร้านพาลูกน้องไปเที่ยวบ้างก็ดีถือเป็นโบนัส เรื่องค่าใช้จ่ายคุณชลธรจะช่วยจัดการให้ใช่ไหม”
ทินภัทรแซวเพื่อนขำๆ แต่อีกฝ่ายพยักหน้าจริงจัง
“ไม่มีปัญหาเลยครับ ผมดูแลอย่างดีทั้งเรื่องกินเรื่องเที่ยวเรื่องที่พัก ถ้าอุ่นจะกรุณา” พอเจอแบบนี้ไออุ่นก็พูดไม่ออก
ดูชลธรตั้งความหวังกับเขามาก สายตานั้นเป็นประกายบอกให้รู้ว่าจ้าตัวคาดหวังแค่ไหน
“ถ้าไปก็ไม่รบกวนคุณธรหรอกครับ แต่ผมต้องปรึกษาพี่เสือก่อนว่าจะไปไหม” ไออุ่นแบ่งรับแบ่งสู้ เขาไม่ใช่เจ้าของร้าน
คนเดียวจึงตัดสินใจโดยพลการไม่ได้
“เดี๋ยวผมคุยกับคุณเสือให้” ชลธรรีบเสนอตัว เขาอยากมีโอกาสได้อยู่กับญาดา
“ไม่เป็นไรครับผมคุยเองดีกว่าแล้วยังไงจะบอกไปทางพี่ทินนะครับ”
“ไปสิครับคุณอุ่น จะได้พาทะเลไปดูม้าในฟาร์มด้วย ทะเลน่าจะชอบ” ธันวาที่นั่งฟังเงียบๆ มาตลอดออกตัวช่วยพี่ชายอีกแรง
“ชอบ พี่ทะเลชอบคับ” ลูกหมูทะเลเงยหน้าขึ้นมาทันที เมื่อได้ยินสิ่งที่น่าสนใจกว่าช็อตแลตที่กำลังเคี้ยวตุ้ยๆ อยู่
“นั่นสิ คราวก่อนเห็นทินบอกว่าไปเที่ยวสวนสัตว์กันมาสนุกมาก” ชลธรนึกถึงเช้าวันจันทร์วันที่เขาเพิ่งรู้ตัวว่าจะมีลูก
ทินภัทรมาทำงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส เรียกว่ายิ้มไม่หุบกันเลยดีกว่า พอถามก็ตอบเขากับธันวาว่าพาที่บ้านไปเที่ยว
สวนสัตว์มามีความสุขมากไปหน่อยเลยดูร่าเริงผิดปกติ
แค่ก แค่ก ทินภัทรเกิดอาการกาแฟติดคอ เขาพยายามส่งสายตาออดอ้อนเป็นเด็กสิบขวบไปให้ไออุ่น แต่ดูเหมือนจะ
ไม่ได้ผล เพราะหน้าคนรักของเขาแดงก่ำ ส่วนนึงคงอายแต่อีกส่วนคงโกรธเขานี่แหละ เพื่อนนะเพื่อน
“แด๊ดไปฉวนฉัดมาเยอ ทะมายม่ายพาพี่ทะเลปายด้วย ” ลูกหมูทะเลมองแด๊ดด้วยสายตาตัดพ้อ ปากน้อยๆ เริ่มเบะออก
“อ้าว ไงวะนายทิน” ชลธรเริ่มงง เมื่อลูกหมูทะเลมีน้ำหูน้ำตา
“คือ..” ทินภัทรเริ่มเหงื่อตก ไออุ่นก็จ้องเขม็ง ลูกหมูก็น้ำหูน้ำตามาเต็ม งานนี้สงสัยเขาจะรอดยาก ไออุ่นคงฆ่าเขาทิ้งแน่ๆ
ที่สำคัญเขาอาจอดเรื่องอย่างว่าไปอีกนาน
“แด๊ดใจย้าย พี่ทะเลม่ายลักแย้ว” ลูกหมูทะเลโผเข้าหาไออุ่น อีกฝ่ายต้องรีบรับอุ้มขึ้นมานั่งบนตักแล้วกอดไว้
“พี่ธรจำผิดหรือเปล่า ไม่ใช่สวนสัตว์มั้ง” ธันวาไม่รู้ว่าเรื่องเป็นมายังไง เขาก็ได้ยินทินภัทรพูดเหมือนกับที่ชลธรได้ยิน
แต่สถานการณ์ตรงหน้าทำให้เขาคิดว่าควรรีบทำอะไรสักอย่าง
“ใช่ๆ ทะเลลุงธรจำผิดเองครับ ไม่ใช่สวนสัตว์หรอก อ่า..ไป..ไปที่ไหนนะทิน” ชลธรหันไปมองหน้าเพื่อนเพราะให้คิดเองก็คิดไม่ออกเหมือนกัน
“สวนสนุก ที่พ่อพาลูกหมูไปสวนสนุกไงครับ ที่เราไปว่ายน้ำกัน”
“ใช่ๆ สวนสนุก ลุงนี่ความจำชักแย่” ทินภัทรอยากบอกเพื่อนมากว่ามันสายไปแล้ว กับทะเลอาจพอช่วยได้
แต่กับชีวิตเขาคงช่วยไม่ทันแล้ว ก็ดูสายตาไออุ่นนั่นสิ ทินภัทรกลืนน้ำลายแทบไม่ลงคอ เมียจ๋าอย่าโหดกับพี่นักเลย
“มะด้ายปายน้า” ลูกหมูตัวกลมช้อนตามองพ่อ มือยังกอดอาอุ่นไว้แน่น
“จริงสิครับ พ่อรับปากแล้วว่าจะพาลูกหมูไปก็ต้องพาไปสิ”
“อายอุ่นแด๊ดมะด้ายปาย” ลูกหมูทะเลรีบหันไปบอกอาอุ่นให้รู้ว่าแด๊ดไม่ได้หนีไปเที่ยวคนเดียว
“อายอุ่นมะต้องเสียจายน้า แด๊ดเด็กดี ลักกาน”
“ครับผม ลูกหมูของอาอุ่นก็ไม่ต้องร้องไห้นะครับ แด๊ดจะพาทะเลไปด้วยทุกครั้งไม่มีแอบไปก่อน แน่นอน
ทินภัทรรับรู้ได้ถึงการเน้นคำว่าแน่นอน แน่นอนนี่มันกี่วัน สองวันพอไหม เดี๋ยวคืนนี้เขาต้องถามแม่ เอ๊ย! เมียอีกที
“ยังไงวะทิน” ชลธรสะกิดเพื่อนรักใต้โต๊ะเบาๆ ก่อนพูดแบบแทบไม่ขยับปาก
“นายเผาบ้านฉันแล้วธร” ชลธรมองเพื่อนตาเหลือก ดูจากหน้าเพื่อนแล้วแสดงว่าเขาคงเผาจนไม่เหลือซาก
งานเข้าเขาคนเดียวไม่พอ ดูเหมือนเขาจะพาเข้าทินภัทรด้วยอีกคน
“ซอรี่ว่ะเพื่อน” ขออภัยจริงๆ
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“พี่เสือสนใจไหมครับ แล้วฟ้าล่ะว่าไง” ไออุ่นถามหุ้นส่วนและเจ้าของเบเกอรี่คนใหม่ว่ามีความคิดเห็นอย่างไร หลังจากเล่า
รายละเอียดที่ได้ฟังมาจากชลธร
“ฟ้ายังไงก็ได้ ถ้าไปกันเยอะๆ ฟ้าก็ไป ดีเหมือนกันจะได้ออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์บ้าง”
“พี่ว่าเราไปกันเองวันหลังดีไหม ส่วนทริปนี้ถ้าอุ่นกับฟ้าจะไปก็ไม่ต้องเป็นห่วงเดี๋ยวพี่ดูร้านให้เอง” เสือไม่อยากรบกวน
ชลธร เขามีแพลนจะพาลูกน้องไปพักผ่อนอยู่แล้ว เพียงแต่ยังไม่ใช่ช่วงนี้
“เฮียเขาล้อเล่นน่ะพี่อุ่น เฮียไปอยู่แล้ว ใช่ไหมครับเฮีย” เหมาส่งรอยยิ้มที่รู้กันแค่สองคนไปให้เจ้านาย ทำเอาเสือ
รู้สึกตะครั่นตะครอขึ้นมา หนอย เดี๋ยวนี้รู้จักแบล็คเมล์เจ้านายนะไอ้เหมา
เรื่องภาพพักหน้าจอวันนั้นมีเพียงเหมาคนเดียวที่ได้เห็น และรับรู้เรื่องความสัมพันธ์ลึกซึ้งระหว่างเขากับรเมศ เสือไม่ได้คิด
จะปิดไออุ่นกับญาดาแค่อยากขอเวลาทำใจอีกนิดก่อนบอก จึงลงทุนทั้งขอร้องทั้งข่มขู่ลูกน้องตัวดีของเขาเก็บให้ช่วยเก็บ
ความลับไว้ให้ แล้วดูมันทำ “
“ตกลงเอาไงครับพี่เสือ ไปไม่ได้ไปผมจะได้ตอบคุณธรถูก”
“ไปครับพี่อุ่น เฮียเขาอยากไปนอนถอดเสื้อพักผ่อนอยู่บนเตียงสบายๆ หึหึ”
“ไอ้เหมา!” เสือสะดุ้งโหยง มาถอดเสื้อ นอนบนเตียงอะไร คนยิ่งมีชนักติดหลังอยู่
“เฮียอะลูกน้องอยากไปพาไปนะ ยกเลิกทริปทะเลเอาทริปนี้แทนเถอะ เหมาอยากไป”
“จะอยากไปอะไรหนักหนา เดี๋ยวก็พาไปเที่ยวทะเลแล้ว สามวันสองคืนเหมือนกัน”
“ไม่เหมือนอะ เฮียงกกว่าจนกว่าคุณธร”
“ไอ้เหมา!”
ไออุ่นได้แต่ถอนใจ ตกลงเขาก็ยังไม่ได้คำตอบอยู่ดีว่าเสือจะยอมให้ปิดร้านไปไหม เพราะทั้งลูกพี่ ลูกน้อง ไล่เตะกันไป
โน้นแล้ว
“ฟ้าว่าพี่เสือไป บอกไปตามนี้เถอะ”
“อืม ตกลง”
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ลูกหมูวันนี้อยากฟังนิทานกี่เรื่อง” ไออุ่นเหลือบตามองคุณพ่อตัวอย่าง ที่จู่ๆ ก็รักลูกมากกว่าปกติ ทำตัวติดกัน
เป็นตังเมตั้งแต่กลับมาถึงคอนโด
“ฉองคับ” ลูกหมูทะเลชูสองนิ้ว วันไหนอาอุ่นใจดีเขาจะได้ฟังนิทานสองเรื่องก่อนนอน
“สามไหมครับเดี๋ยวพ่อเล่าให้ฟัง”
“อู้” ลูกหมูทะเลตาโต
“พี่ทะเลลักแด๊ดที่ฉุดเยย” ลูกหมูตัวอ้วนกลมเดินตุ๊บตั๊บเข้าไปกอดพ่อ วันนี้แด๊ดใจดีที่สุด
“ใครบอกอาอุ่นเอ่ย ว่าพรุ่งนี้จะไปทำบุญที่วัดกับอาอุ่น”
“พี่ทะเลคับ” ลูกหมูทะเลชูมือขึ้นสุดแขน เขาชอบไปให้อาหารปลาที่วัด ปลามีเยอะเลย
“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องเข้านอนแต่หัววันครับ พรุ่งนี้จะได้ตื่นไปกับอาอุ่นไหว ใครไม่ตื่นอาอุ่นไม่พาไปนะ”
“อู้” ลูกหมูตาโต รีบล้มตัวลงนอน ตบมือกลมป้อมลงบนหมอนข้างตัว
“อายอุ่นนอนๆ นอนเยย”
“เดี๋ยว เดี๋ยว เจ้าลูกหมูไม่ฟังนิทานแล้วเหรอ” หลักที่ทินภัทรยึดไว้เป็นป้อมปราการกำลังจะชิ่งหนี เขาต้องรีบยื้อไว้
“ฟาง” ทินภัทรถอนใจโล่งอก เอาวะอย่างน้อยก็ยื้อได้อีกเป็นชั่วโมง เดี๋ยวค่อยว่ากันใหม่
“ฉามเลื่อง พุ่งนี้น้า”
“หึ” เสียงหัวเราะเบาๆ หลุดมาจากไออุ่น
“เฮ้ย ไม่ใช่สิเจ้าลูกหมู สามเรื่องต้องวันนี้ไม่ใช่พรุ่งนี้”
“จุ๊จุ๊ แด๊ดเสียงดาง เดี๋ยวอายอุ่นเปี๊ยะๆ เยย” ลูกหมูทะเลที่ขยับตัวไปซุกหน้ากับอกของอาอุ่นเรียบร้อยแล้ว
หันมาแตะนิ้วที่ปากทำเสียงจุ๊ๆ ใส่พ่อ
“พี่ทินไปอาบน้ำก่อนเถอะครับ ผมกล่อมทะเลแป๊บเดียว เดี๋ยวตามไป”
“ไม่เป็นไรอุ่น ไม่เป็นไร นานๆ ก็ได้ พอดีพี่มีงานค้างต้องทำให้เสร็จ หรือถ้ายังไงอุ่นเสร็จแล้วจะนอนก่อนก็ได้นะ”
ความเชื่อสิ้นคิดของทินภัทรคือ ทิ้งเวลาไปเยอะๆ เดี๋ยวไออุ่นก็หายโกรธเอง ก็อายอุ่นของเขาใจดีจะตาย
“พี่ทินครับ....”
“อายอุ่น นอนๆ”
“งั้นอุ่นกล่อมทะเลไปนะครับพี่ไปทำงานก่อน” ทินภัทรเผ่นพรวดเดียวออกมาจากห้องของลูกชาย อื้อหือนี่ขนาดรู้
ว่าไออุ่นไม่มีทางพูดต่อหน้าทะเลนะ แต่แค่ขึ้นคำว่าพี่ทินครับขึ้นมา เขาก็หนาวไปทั้งตัวแล้ว ลำบากแน่ๆ เลยทินภัทรเอ๋ย
สงสัยจะหนีไม่พ้นโรคกลัวเมีย
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ธรมันจำผิด” ทินภัทรรีบพูดขึ้นก่อน โดยไม่ต้องรอให้คนที่เดินมาหยุดยืนกอดอกหน้าโต๊ะทำงานถาม
“พี่ทิน ยังจะแถอีกหรือครับ ผมไม่ได้โง่นะดูท่าทางคุณธรกับคุณธันก็รู้”
“ก็พี่มีความสุขนี่ครับ หน้าตามันเลยออกหมด แล้วไอ้พวกนั่นมันก็ถาม พี่รู้ว่าอุ่นต้องไม่อยากให้พี่บอกใครแน่
พี่เลยบอกว่าพาที่บ้านไปเที่ยวสวนสัตว์มา สนุกมาก”
ทินภัทรรีบลุกขึ้นเดินไปเข้าไปกอดเอวของไออุ่นไว้ ทำน้ำเสียงออดอ้อนฟังชวนขนหัวลุก ไม่ได้ผลก็ได้ขำล่ะวะ
อย่างน้อยไออุ่นก็คงอารมณ์ดีขึ้น
“มันใช่เรื่องที่จะเอาไปพูดหรือครับ ก็บอกไปงานราบรื่นหรืออะไรก็ได้มีเรื่องน่าดีใจตั้งเยอะ จะมาพูดเรื่องนี้ทำไมก็ไม่รู้”
“พี่ไม่อยากโกหกนี่ อีกอย่าง..ไปสวนสัตว์มันก็สนุกที่สุดแล้ว”
“พี่ทิน! นี่ไม่ได้รู้ตัวเลยใช่ไหมครับว่าผิด”
“โอ๊ย! รู้ครับ รู้แล้วคร้าบอุ่น พี่รู้แล้ว โอ๊ย โอ๊ย” ทินภัทรกระโดดเป็นกุ้งสะดุ้งน้ำร้อน เมื่อโดนหยิกไปทั่วแขนและเอว
“คราวหลังห้ามเอาเรื่องแบบนี้ไปพูดอีกนะครับ คุณธรคุณธันจะคิดยังไง”
“ก็คิดว่าพี่น่าอิจฉา”
“โอ๊ย! อุ่นครับทำไมโหดขึ้นทุกวัน” ทินภัทรลูบแขนป้อยๆ ไออุ่นหยิกเหมือนผู้หญิงที่ไหน หยิกทีเนื้อเขาแทบจะหลุดตามออกไป
“ขนาดผมโหดพี่ทินยังไม่ฟังเลยครับ”
“ฟังสิครับไม่ฟังเมียแล้วจะให้พี่ฟังใคร” ทินภัทรสอดมือเขากอดเอวเล็ก ดึงให้เข้ามายืนชิด ก่อนกดจูบลงบนลาดไหล่
ไออุ่นถอนใจยาว แบบนี้จะให้เขาเชื่อได้ไหม ยังไม่ทันขาดคำมาอีกแล้ว
“เมียก็ห้ามพูดครับ”
“ไม่เอา” คำอื่นทินภัทรยอมได้แต่คำนี้เขาไม่ยอม เขาหรือออกจะภูมิใจมีเมียน่ารัก ใครก็ต้องอยากอวด
“เอาเถอะครับผมอนุญาตให้พูดก็ได้แต่ต้องเฉพาะเวลาอยู่กันสองคนนะครับ ถ้าเรียกต่อหน้าคนอื่นเมื่อไหร่
พี่ทินเจอดีแน่”
“ครับผม” แน่อยู่แล้วอยู่ในบ้านกันสองคนก็ต้องเรียกเมีย ออกไปข้างนอกก็ต้องเรียกภรรยา เรื่องการให้เกียรติกัน
เขารับรองว่าจะไม่ให้พลาด
“หายโกรธพี่หรือยังครับ” ทินภัทรคลอเคลียจมูกข้างแก้มนุ่ม กลิ่นสบู่หอมอ่อนๆ นั้นชื่นใจเขานัก
“ผมยอมให้ครั้งเดียวนะครับ ถึงจะกับคุณธรคุณธันหรือเพื่อนคนไหน ผมก็อยากให้พี่ทินระวังเรื่องของเรา
อย่าลืมว่าทะเลยังเด็ก ผมไม่อยากให้แกสับสนในตอนที่ยังไม่พร้อมจะเข้าใจ”
“ครับผม พี่ขอโทษ สัญญาว่าจะระวังครับ” ทินภัทรรักไออุ่นอยู่แล้วแต่ยิ่งรักมากขึ้นทุกครั้งที่รู้ว่าไออุ่นนึกถึงลูกชายเขาก่อนเสมอ
“ไปนอนกันเลยไหม” ทินภัทรชักไม่อยากคุยแล้ว เขาอยากทำอย่างอื่นมากกว่า
“ไหนว่างานเยอะไงครับ”
“พี่แค่เร่งให้เสร็จเพราะจะได้ไปเขาใหญ่ได้สบายใจ ค่อยทำพรุ่งนี้ก็ได้ครับ”
“งั้นก็ได้ครับ ราตรีสวัสดิ์”
“หือ?”
“กู๊ดไนท์ครับ” ไออุ่นหมุน เขย่งเท้าขึ้นหอมแก้มทินภัทร ก่อนหมุนตัวออกดินเร็วๆ ไปทางประตู
“เดี๋ยวสิอุ่น” ทินภัทรมัวแต่ยืนงง พอรู้ตัวก็รีบเดินตาม แต่ถูกไออุ่นหันมาส่งสายตาดุกำราบ ทำให้เขาไม่กล้าก้าวเท้าต่อ
“ห้ามตามมาครับ พี่ทินอยู่ระหว่างโดนภาคทัณฑ์ ผมไม่โกรธไม่ได้แปลว่าจะไม่ลงโทษนะครับ”
“อุ่นนนน พี่ต้องงดไปสวนสัตว์จริงหรือครับ” ทินภัทรแทบหมดอาลัยตายอยาก
“กี่วันครับ สองวันพอไหม” เขาภาวนาว่าที่ไออุ่นพูดว่าไม่มีอีกแน่นอนจะไม่ใช่เรื่องจริง
“ยังไม่มีกำหนดครับ”
“อ่า..” ทินภัทรมองไออุ่นตาปริบๆ ก่อนเอ่ยออกไปด้วยความเกรงใจภรรยาเป็นอย่างมาก
“เราไปเที่ยวสวนสัตว์โดยไม่ต้องแวะดูงูยักษ์ก็ได้นะครับ ขอพี่ดูโคอาล่ากอดกันก็ยังดี”
“พี่ทิน!”
“ครับๆ อุ่นไปนอนเถอะครับพี่ไม่กวนแล้ว” ทินภัทรมองตามไออุ่นเดินออกจากห้องทำงานตาละห้อย
มันต้องมีสักตัวสิน่าที่ไออุ่นจะชอบดู ต้องหาให้เจอก่อนคืนพรุ่งนี้ ไม่อย่างนั้นเขาตายแน่ ไม่ได้นอนกอดคืนเดียวก็แย่
แล้ว ขืนสองคืนงูยักษ์คงต้องย้ายไปอยู่กรงหนอนชาเขียวเป็นแน่แท้
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ลงอีกทีวันอังคารที่ 13 นะคะ พรุ่งนี้ลงมหารัก
ตอนหน้าแพ็คกระเป๋าไปเที่ยวกัน
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1223845 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก