ตอนที่ 33 ♥ 1 : มีอะไรในไร่องุ่น รถตู้แล่นออกจากกรุงเทพฯ ตั้งแต่เช้าตรู่ เป็นความคิดของชลธรที่ให้เดินทางด้วยรถตู้คันเดียวกัน ไออุ่นอยากปฏิเสธ
เพราะรถมีแปดที่นั่งพอดีแปลว่าจะไม่มีที่นั่งสำหรับคาร์ซีทของเด็กชายทะเล แต่พอเห็นหน้าชลธรแล้วไออุ่นปฏิเสธไม่ลง
ถ้าเอารถไปอีกคันญาดาเลือกย้ายมานั่งกับเขาแน่ ไออุ่นจึงให้ลูกหมูทะเลนั่งตักแล้วกอดเอาไว้แทน
ผู้ร่วมทริปคราวนี้ประกอบไปด้วย ทินภัทร ชลธร ธันวา ไออุ่น ญาดา เสือ หมอก เหมาและลูกหมูทะเล ส่วนคนสุดท้าย
จะขับรถตามไปทีหลัง นั่นก็คือรเมศที่แม้จะมีเวลาเที่ยวน้อยกว่าคนอื่นแต่ก็ยังยืนยันว่าจะตามไป
“ทะเลพร้อมไหมครับ” ชลธรถามลูกหมูทะเลอย่างอารมณ์ดี วันนี้ดูเหมือนเขาจะเป็นคนที่มีความสุขมากกว่าใครๆ
ตั้งแต่รู้ตัวว่าจะเป็นพ่อคน ชลธรกลายเป็นคนเห่อลูกขั้นรุนแรง จนแม้แต่ธันวายังแอบส่ายหน้าให้
“พ้อมคับ” ลูกหมูทะเลชูสองแขนขึ้นสุดมือ
“ลูกพี่พร้อมเหมาก็เหมา แต่คุณธันพร้อมหรือเปล่าครับ” เหมาหันไปถามคนที่นั่งข้างๆ เนื่องจากรถตู้มีสามแถว แปดที่นั่ง
แถวหน้าสุดมีสองที่นั่ง อีกสองแถวแถวละสามที่นั่ง เหมากับหมอกขึ้นก่อนและแน่นอนว่าพวกเขานั่งด้านในสุด
แต่ตามที่ได้คุยกับพี่อุ่น อีกคนที่จะเข้ามานั่งแถวหลังจะเป็นพี่เสือ แถวกลางจะเป็น เจ๊ฟ้า พี่อุ่นและคุณทิน ปล่อยให้
สองพี่น้องเจ้าของไร่องุ่นนั่งแถวหน้าสุด
แต่ตอนนี้กลายเป็นแถวหลังสุดเป็น หมอกนั่งขวา เขานั่งกลาง และคุณธันนั่งด้านซ้าย แถวกลางเป็น พี่เสือ พี่อุ่นและคุณทิน
แถวหน้าจึงกลายเป็นของเจ๊ฟ้าและคุณธรไปตามระเบียบ
ดูเหมือนการเปลี่ยนที่นั่งครั้งนี้ไม่มีใครรู้ตัวล่วงหน้า มารู้อีกทีก็ตอนคุณธันก้าวพรวดแซงหน้าพี่เสือเข้ามานั่งข้างในหน้าตาเฉย
พี่เสือที่กำลังจะก้าวขึ้นรถเป็นคนต่อไปจึงต้องนั่งแปะในตำแหน่งของเจ๊ฟ้าแทน
“นั่นสิครับ คุณธันเปลี่ยนที่นั่งกับผมดีกว่า” เสือรีบเสนอตัว ธันวาไม่สนิทกับลูกน้องของเขาทั้งสองคน
ไหนจะต้องไปนั่งท้ายสุดอีก เสือนึกเกรงใจ
“ไม่เป็นไรครับคุณเสือ ผมตั้งใจเข้ามานั่งเอง เมื่อคืนไม่ค่อยได้นอนว่าจะขอพักสักหน่อย ข้างหน้าจะได้คุยกัน”
“อ่า.งั้นคุณธันก็นั่งผิดที่แล้วล่ะครับ” เสือไม่อยากเผาลูกน้องแต่นั่งใกล้เจ้าเหมาไม่มีทางได้นอนแน่ๆ
“เฮีย อันนั้นก็เกินไป ผมมีมารยาทตามสมควร ไม่รบกวนคุณธันหรอกน่า” ลูกน้องเขาทำเสียงงอน ทำปากยื่นๆ นี่ถ้าเป็น
ลูกหมูทะเลคงน่ารัก แต่พอเป็นเจ้าเหมาออกจะน่าถีบเสียมากกว่า
“เป็นยังไงเหรอเหมาไอ้มารยาทตามสมควรที่ว่า” ธันวาผู้ต้องอยู่กับคนมีมารยาทถามขึ้นด้วยความข้องใจ
“อะแฮ่ม ก็แปลว่ามีเท่าที่จำเป็นไงครับคุณธัน แค่นี้ไม่น่าถามเลย” เหมาส่ายหน้า คุณธันนี่เรียนก็เยอะกว่าเหมา
ทำไมเรื่องแค่นี้ไม่รู้
“เชื่อผมหรือยังครับคุณธัน เปลี่ยนใจยังทันนะครับ” เสือสอบถามธันวาอีกครั้ง เขาไม่ได้แค่แซวเล่นไปอย่างนั้น
เสือกลัวใจลูกน้องตัวแสบจริงๆ ไม่ใช่ว่าเดินทางยังไม่ถึงเขาใหญ่เขากับไออุ่นก็โดนยกเลิกสัญญาเช่าร้านเสียแล้ว
“เฮียไม่รู้อะไร คุณธันเขามานั่งตรงนี้เพราะเขานั่งตามอายุต่างหาก เด็กๆ นั่งนี่ แก่ๆ นั่งโน้น” เหมาบุ้ยปากไปทางเสือ
โดยเฉพาะ
“ใช่ไหมครับคุณธัน” ธันวาสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อเพื่อนร่วมแถวหันมาขอกำลังสนับสนุน แต่เขามองหน้าเสือแล้วน่าจะไม่ชอบ
คำว่าแก่เท่าไหร่ ธันวาจึงตอบเลี่ยงๆ ไป
“ครับ ผมเด็กกว่านั่งข้างหลังดีแล้ว แต่คุณเสือไม่แก่นะครับ”
“โธ่คุณธันโตแล้วต้องหัดปากตรงกับใจสิครับ” เป็นคราวที่เสือต้องสะดุ้งบ้าง เพราะลูกน้องตัวแสบของเขาไม่ใช่พูดลามปาม
อย่างเดียว ไอ้ตัวดียังมีหน้าเอานิ้วจิ้มอกธันวาแล้วยกขึ้นไปแตะปากอีกที ตาย เขาตายแน่ๆ
“โห ปากคุณธันนิ่มอะ” นั่นไง ลูกน้องตัวแสบเขาทำตาโตด้วยความตื่นใจ เท่านั้นไม่พอยังมีการชะโงกหน้าเข้าไปใกล้ๆ หน้า
ของธันวาถือวิสาสะมองปากอย่างพินิจพิจารณา
“ปากโคตรแดงเลยคุณธันอย่างกับปากผู้หญิง”
“ฮ่ะฮ่ะฮ่ะ” เสือหัวเราะแห้งๆ ออกมา รีบยื่นมือไปผลักหัวลูกน้องออก จนหน้าเหมาผงะไปข้างหลัง
“เหมามันล้อเล่นน่ะครับคุณธัน อย่าไปใส่ใจเลย คุณเหมาช่วยนั่งฟังเพลงไปเงียบๆ เหมือนหมอกจะได้ไหม”
เสือใช้สายตาทั้งขู่ทั้งปราบลูกน้องตัวดี เหมายักไหล่นิดนึง ก่อนหันไปดึงหูฟังข้างหนึ่งออกจากหูน้องชายมาซุกเข้าที่หูหัวเอง
“พอใจยังเฮีย”
“มาก”
“เล่นลายกาน” ลูกหมูทะเลนั่งฟังอยู่นาน จึงปีนขึ้นยืนบนตักของอาอุ่น มือกอดคอเอาไว้ หันหน้าไปทางเบาะของลูกน้องเหมา
“เล่นบอสใจร้ายรังแกลูกน้องตาดำๆ ลูกพี่เล่นด้วยกันไหม”
“เอาฉิ” ลูกหมูทะเลไม่รู้ว่าเล่นยังไงหรอก รู้แต่ว่าลูกน้องเหมาเล่นด้วยน่าจะสนุก
“เล่นไม่ได้ครับทะเล รถออกแล้ว” ไออุ่นจับลูกหมูทะเลตัวกลมนั่งลง
“อายอุ่นพี่ทะเลอยากเล่น เล่นน้า” ลูกหมูตัวกลมส่งสายตาออดอ้อนอาคนโปรด
“เอาไว้ถึงที่โน้นก่อนครับ ถ้าทะเลไม่นอนพักไปถึงแล้วจะไม่มีแรงวิ่งเล่นนะครับ ที่ไร่ของลุงธรกว้างมาก มีม้าด้วยนะ”
“ม้าเยอ” ลูกหมูทะเลเริ่มคิด อยากเล่นตอนนี้ก็อยาก ตัดสินใจยากจริงๆ
“ใช่ครับ ที่ไร่ลุงมีม้าเยอะแยะเลย” ชลธรหันมาช่วยยืนยันอีกเสียง
“พี่ทะเลก๊ะมี” ลูกหมูทะเลรีบอวด
“หือ? ของลุงธรเป็นม้าจริงๆ นะครับไม่ใช่ตุ๊กตา ม้าวิ่งได้” ชลธรต้องโฆษณาสรรพคุณเพิ่มเมื่อเด็กชายทะเลดูไม่สนใจม้า
ของเขาสักนิด
“ของพี่ทะเลก๊ะวิ่งด้าย หมาวงาย” ลูกหมูทะเลแสนจะภูมิใจ ลูกน้องเหมาพาขี่ม้าส่งเมืองออกบ่อยไปที่ร้านอาอุ่น
“ไงนายธรสู้ม้าของลูกชายฉันได้ไหม” ทินภัทรหัวเราะชอบใจเมื่อชลธรถึงกับอึ้งกับคำตอบของลูกหมูทะเล
“ไม่ได้หรอกครับคุณทิน ของคุณธรมีแต่ม้าพันธุ์แท้ แต่ผมอ่ะพันธุ์ทางพิเศษกว่าเยอะ” เหมาผู้มีหูฟังใส่อยู่หนึ่งข้างยังไม่
วายได้ยินทุกอย่างที่พูดกัน
“พิเศษยังไง” ธันวามองเด็กหนุ่มสุดทะเล้นที่นั่งอยู่ข้างๆ เขาก็อยากรู้เหมือนกันว่าจะได้คำตอบแบบไหน
“โธ่คุณธัน ทำเป็นไม่รู้อีกละ ม้าของคุณธรน่ะคนขี่ได้ แต่ม้าอย่างผมน่ะขี่คนได้ เก่งกว่าเป็นไหนๆ ” ท่ายักคิ้วแผล่บนั้น
ทำเอาธันวาเผลอขำพรืดออกมา
“ไอ้เหมา” คนเป็นนายจ้างแทบจะกระโดดเอามือไปอุดปากลูกน้อง ส่วนเด็กชายทะเลนั้นได้แต่มองคนโน้นทีคนนี้ที
“พี่ทะเลขี่หมาว พี่ทะเลก๊ะเป็นม้าฉิ” เงียบจัง ทำไมไม่มีใครตอบอะไรพี่ทะเลเลย ตกลงพี่ทะเลเป็นม้าหรือลูกน้องเหมาเป็นม้า
พี่ทะเลชักงง
“ทะเลดูการ์ตูนไหม รถลุงธรมีการ์ตูนด้วยนะ เดี๋ยวอาฟ้าเปิดให้ดู” ในที่สุดนางฟ้าชื่อฟ้าก็ปรากฏร่าง ทำเอาผู้ชายที่เหลือทั้ง
คันรถถอนหายใจกันเฮือกใหญ่ที่ไม่ต้องสรุปให้เด็กชายทะเลฟังว่าใครคือม้ากันแน่
“ดูคับ ทะเลจาดู” ลูกหมูทะเลลืมเลือนเรื่องที่คุยไปสนิท เมื่อถูกล่อหลอกด้วยการ์ตูนโปรด
“งั้นมานั่งกับลุงธรไหมครับ จะได้ดูได้ชัดๆ” ชลธรเริ่มเห็นช่องทางพูดคุยกับญาดา ต้องลูกหมูทะเลนี่แหละเข้าท่าที่สุด
“ปาย อายอุ่นปายหาลุงทอน” ลูกหมูขย่มตัวบนตักไออุ่น จนชายหนุ่มต้องรีบอุ้มส่งต่อให้ชลธรที่รับไปนั่งบนตัก
“เอาเรื่องอะไรครับ” ชลธรเปิดplaylist เพื่อให้เด็กชายทะเลเลือก
“น้องทรายดูอาลาย” เด็กชายทะเลชะโงกตัวเอามือไปแตะบนท้องของญาดา ชลธรได้ทีรีบวางมือทาบทับบนมือ
ของลูกหมู
“อยากดูอะไรครับลูก เดี๋ยวพ่อเปิดให้ดู”
เพี๊ยะ!
“โอ๊ย อาฟ้าตีพี่ทะเลทำมาย” ลูกหมูทะเลส่งสายตาตัดพ้อไปให้อาฟ้า อยู่ๆ ก็ตีลงมาพี่ทะเลตกใจ
“นั่นสิครับ ฟ้าตีทำไม เดี๋ยวลูกตกใจหมด” ชลธรทำหน้าไม่รู้ไม่ชี้ ลูบมือไปมาบนท้องของญาดาราวกับกำลังปลอบ
ให้ลูกในท้องหายตกใจ
“คุณธรเอามือออกค่ะ ลูกหมูอาฟ้าขอโทษครับ อาฟ้าตีลุงธรโดนลูกหมูใช่ไหมครับ เจ็บไหมเอ่ย”
“เจ็บ พี่ทะเลเจ็บ” ลูกหมูยกมือขึ้นมาเป่าพู่ๆ เรื่องเล่นเกินจริงต้องยกนิ้วให้เด็กชายทะเล
“โอ๋โอ๋ ลุงธรโอ๋ให้ครับ อาฟ้าใจร้ายเนอะลูกหมูตีเราสองคน” ชลธรดึงลูกหมูมาเป็นพวก ไม่ยอมโดนตีคนเดียว
“ม่าย อาฟ้าตีลุงทอนคนเดียว มะตีพี่ทะเล” เด็กชายทะเลไม่ยอมเป็นพวกง่ายๆ ก็เมื่อกี้อาฟ้าเพิ่งบอกนี่นา
“หึหึ ใช่แล้วครับ พี่ทะเลเป็นเด็กดีอาฟ้าไม่ตีหรอกครับ” ญาดาหัวเราะถูกใจความฉลาดของลูกหมูทะเล
“อู้” ลูกหมูทะเลทำตาโต เงยหน้าขึ้นมองคนที่เขานั่งตักอยู่
“ง้านลุงทอนก๊ะดื้อฉิ อาฟ้าเยยตีเปี๊ยะๆ เยย”
“เอ่อ..ดูการ์ตูนดีกว่านะครับ เอาเรื่องนี้นะลุงธรเปิดให้เลย” คนหัวเดียวกระเทียมลีบรีบจัดการเปิดการ์ตูนทันที
ก่อนจะเพลี่ยงพล้ำไปมากกว่านี้ เล่นเอาคนที่เหลือในรถหัวเราะชอบใจกันใหญ่ นานๆ หนุ่มเจ้าสำราญจะเสียมาด
กับเขาสักที
“อุ่น”
“ครับ” ไออุ่นหันไปมองคนที่นั่งเก้าอี้ข้างๆ ที่อุตส่าห์เอียงตัวเข้ามาหาเสียจนชิด
“ไปถึงแล้วจะอุ่นจะให้ทะเลพักก่อนหรือจะให้เล่นเลย”
ไออุ่นมองหน้าทินภัทรงงๆ ว่าทำไมถึงต้องกระซิบด้วย แต่เห็นคนอื่นเงียบเสียงกันแล้ว เลยนึกได้ว่าคงทินภัทรคงไม่อยาก
เสียงดังรบกวน
“ให้เล่นเลยก็ได้ครับ นานๆ ไปเที่ยวสักที ปล่อยให้เต็มที่ดีกว่า”
“นั่นสิ จะพาไปดูม้าวันนี้เลยไหม”
“ก็ได้นะครับ ทะเลน่าจะชอบ” ไออุ่นอยากให้ทะเลใกล้ชิดกับสัตว์ รักสัตว์เพราะจะได้โตมาเป็นคนที่มีจิตใจอ่อนโยน
“พี่ก็เห็นด้วย วันนี้เราไปดูม้ากัน แล้วอุ่นอยากลองขี่ม้าไหมครับ”
“ได้เหรอครับ” ไออุ่นตื่นเต้นขึ้นมาทันที เขาอยากลองขี่ม้าสักครั้งมาตั้งนานแล้ว
“ได้สิทำไมจะไม่ได้ แล้วตกลงอุ่นอยากลองขี่ไหมครับ”
“ถ้าคุณธรไม่ว่าก็ตกลงครับ”
“เชื่อพี่สิ ธรมันไม่ว่าหรอก งั้นก็ตกลงตามนี้นะครับ”
“ครับ” ไออุ่นพยักหน้ารับ เมื่อกี้เขาตื่นเต้นแต่ตอนนี้กลายเป็นชลธรที่ตื่นเต้นแทน ท่าทางดีใจอย่างกับเด็กได้ของเล่นถูกใจ
“งั้นอุ่นพักเถอะครับ ไหนๆ เจ้าธรก็อาสาเลี้ยงลูกหมูในรถให้แล้ว จะได้มีแรง เอ่อ...เผื่อถึงโน้นแล้วทะเลซน”
“ครับ” ไออุ่นพยักหน้าอีกที มองคนยิ้มหน้าบานถอยตัวกลับไปนั่งที่ของตัวเอง ก่อนหันไปหาเสือที่นั่งอยู่อีกข้างนึง
“พี่เสือ เดี๋ยวไปขี่ม้าด้วยกันไหมครับ พี่ทินชวนบอกว่าไปขี่ได้”
“อ่า..อุ่นไปเถอะ พี่คงไม่ขี่หรอก” ไออุ่นมองเสือที่ดูแปลกๆ ไปอีกคน ทำไมทำหน้าพิลึกพิลั่นแบบนั้น
“พี่เสือเคยบอกว่าอยากขี่นี่ครับ”
“ตอนนี้ไม่อยากแล้ว พี่แก่แล้ว อุ่นยังมีแรงขี่ไปเถอะ พี่ง่วงแล้วขอหลับเอาแรงก่อนนะ” แล้วเสือก็หลับตาลงดื้อๆ แบบไม่มีปี่
ไม่มีขลุ่ย
ไออุ่นมองเสือแล้วหันไปมองทินภัทร แต่อีกฝ่ายหันหน้าไปมองนอกหน้าต่าง เขาซึ่งนั่งอยู่ตรงกลางจึงไม่รู้จะคุยกับใครดี
สุดท้ายจึงหันไปสนใจดูการ์ตูนที่ชลธรเปิดให้ลูกหมูทะเลดู
ท้องฟ้ากว้างๆ ลมเย็นๆ ได้ขี่ม้าในไร่องุ่น มันต้องเท่สุดๆ ไปเลย
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
มาครึ่งเดียว(40%)แบบปั่นแล้วลงเลยโดยยังไม่ได้เกลาและตรวจคำผิด กำลังจะไล่ทำนะคะ
กลัวรอกันนาน (มาครึ่งเดียวก่อนน้า ปั่นไม่ทันจริงๆ)
Darin ♥ FANPAGE