ตอนที่ 33 ♥ 2: มีอะไรในไร่องุ่น ไออุ่นบิดตัวเพื่อคลายความเมื่อยล้าจากการนั่งรถ พวกเขาเพิ่งเดินทางมาถึงไร่ของชลธร
ไร่องุ่นธันธร (ทันนะทอน) มีพื้นที่กว่าหนึ่งร้อยห้าสิบไร่ แบ่งเป็นฟาร์มม้ายี่สิบไร่ และแบ่งเป็นส่วนพักอาศัยของเจ้าของสิบไร่
สร้างเป็นบ้านบนเนินเขามองเห็นทิวทัศน์โดยรอบ ด้านหน้าขุดเป็นสระขนาดใหญ่ ปลูกบัวไว้สวยงาม
“จ๋วย จ๋วย” ลูกหมูทะเลตื่นเต้นกระโดนโหยงเหยงไปหาคนโน้นทีคนนี้ที ชี้มือไปที่ดอกบัวหลากสีกลางสระ
“ดอกอาลายอายอุ่น”
“ดอกบัวครับ” ไออุ่นอุ้มลูกหมูทะเลขึ้นพาเดินลงไปดูใกล้ๆ
“ดอกบัว” เด็กชายทะเลพูดตามไออุ่น
“พี่ทะเลอยากด้าย” ลูกหมูตัวกลมกระตุกเสื้อของไออุ่น น้ำเสียงออดอ้อน
“ทะเลจะเอาไปทำไมครับ”
“อาวปายห้ายอาฟ้ากับน้องซาย” เด็กชายทะเลยิ้มเขิน ตาชะม้อยมองไปทางแฟนคนที่สาม
“โหลูกพี่รู้จักให้ดอกไม้สาวแต่เด็ก สุดยอด แต่ดอกนี้ให้สาวไม่ได้ครับต้องเอาไว้กราบพระ” ลูกน้องเหมาหิ้วกระเป๋า
เดินตามลงมา
“พี่อุ่น พี่ทินให้ขึ้นไปได้แล้วครับ บอกให้เอาของไปเก็บก่อน เดี๋ยวค่อยลงมาใหม่”
“โอเค” ไออุ่นพาลูกหมูทะเลเดินกลับขึ้นไปด้านบน มีทินภัทรยืนรออยู่กับหมอก ที่เหลือเข้าไปในบ้านกันหมดแล้ว
“ผมอุ้มทะเลให้ไหมครับพี่อุ่น” หมอกเสนอตัว น้องชายของเหมาไม่มีส่วนคล้ายพี่ชายสักนิด นิสัยสุภาพเรียบร้อย เป็นเด็ก
ว่านอนสอนง่าย เสือเคยสรุปว่าเพราะเหมาเอาความล้นมาหมดเลยไม่เหลือถึงน้องชาย
“ไม่เป็นไรหมอกพี่ไหว แต่ก็หนักขึ้นเยอะเลยนะลูกหมู” ไออุ่นแกล้งเขย่าเด็กในอ้อมแขนเบาๆ
“ม่าย พี่ทะเลม่ายหนักฉิ เบานิ้ดเดียว” ลูกหมูทะเลทำมือนิดเดียวประกอบคำพูดแถมตาก็พลอยหรี่เล็กตามไปด้วย
“ไม่เบาครับ อาอุ่นจะอุ้มไม่ไหวแล้ว” ไออุ่นยังอุ้มเด็กชายทะเลไหวแต่ยอมรับว่านานๆ ก็ชักล้า เหมือนเขากำลังยกน้ำหนัก
ไม่มีผิด ลูกหมูตัวกลมอ้วนขึ้นทุกวัน เห็นทีต้องเริ่มจำกัดของหวานแล้ว
“หวายฉิ อายอุ่นอุ้มหวาย อาอุ่นเก่งที่ฉุด ฉู้ๆ น้า” ลูกหมูเชียร์อัพอาอุ่นโดยการชูสองนิ้วและส่งยิ้มแป้นให้ เห็นอย่างนี้หนัก
แค่ไหนไออุ่นก็คงต้องอุ้มไหว
“เหมากับหมอก ธรจัดให้นอนห้องเดียวกัน ใกล้ๆ ห้องพี่กับอุ่น เดี๋ยวขึ้นไปพร้อมกัน” ทินภัทรยกกระเป๋าสามใบขึ้นถือ
ไออุ่นจัดแยกเพื่อไม่ให้กระเป๋าใหญ่เกะกะรถตู้ เขาจึงมีสัมภาระพะรุงพะรังเต็มมือ คนมีลูกมีเมียก็แบบนี้ทินภัทรบอกได้เลย
“ครับพี่ทิน” หมอกเป็นคนตอบรับ สองพี่น้องมีแค่เป้คนละใบ เหมาจึงส่งของตัวเองให้น้อง ก่อนเข้ามาช่วยทินภัทรถือ
กระเป๋าของลูกหมูทะเล เพราะใบใหญ่ที่สุดเนื่องจากใส่ของเล่นมาเต็ม
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“วันนี้พักผ่อนกันตามอัทธยาศัยนะ ขอผมไปดูคนงานขุดสระที่ฟาร์มก่อนแล้วพรุ่งนี้จะพาทัวร์” ชลธรบอกผู้ร่วมทริป
หลังจากรับประทานอาหารกลางวันเสร็จเรียบร้อย
พวกเขามาถึงที่ไร่ตอนสิบโมงกว่า แยกย้ายกันเก็บของล้างหน้าล้างตา ชลธรพาเดินชมบ้านนิดหน่อยก็ได้เวลาอาหาร
กลางวันพอดี
“ถ้าไม่กลัวหนาวด้านหลังบ้านมีสระว่ายน้ำ ใครอยากลองว่ายน้ำวิวภูเขาเปลี่ยนบรรยากาศดูบ้างก็เชิญนะครับ”
ธันวาเอ่ยปากอนุญาตไว้เพราะเขาต้องตามไปช่วยพี่ชายคุมงาน ไร่นี้เป็นของพวกเขาพี่น้องคนละครึ่ง แต่ที่ตั้งชื่อเขา
ขึ้นก่อนนั้นเป็นเพราะว่ามันอ่านเพราะกว่าเท่านั้นเอง
“อุ่นไปนั่งแช่จากุซซี่กันไหม เอาหนังสือไปนั่งอ่าน” ญาดาชวนเพื่อนสนิท เธอเดาว่าเดี๋ยวพวกผุ้ชายคงหากิจกรรม
กลางแจ้งอย่างอื่นทำกันมากกว่า
“ไม่ได้ครับ” ชลธรร้องเสียงหลง
“อากาศแบบนี้เกิดเป็นตะคริวจะทำยังไง ถ้าจมน้ำขึ้นมา ไม่ได้ ไม่ได้เด็ดขาด” น้ำเสียงจริงจังของชลธรทำเอาไออุ่นขำ
ไม่น่าเชื่อว่าเพราะว่าคำว่าลูกคำเดียวทำให้คนเราเปลี่ยนไปได้ถึงเพียงนี้ ทั้งญาดาทั้งชลธรต่างเตรียมพร้อมที่จะรับบทบาท
ใหม่ของตัวเอง
“ใครมันจะบ้าจมจากุซซี่ น้ำแค่เอวก็ไม่ถึง” ญาดาแหวเข้าให้ เธอทำเป็นหงุดหงิดก็จริงแต่ข้างในกลับรู้สึกดีที่ชลธรเป็นห่วง
“ก็ผมเป็นห่วง” เสียงอ่อนๆ นั้นทำให้ญาดาต้องเบือนหน้าหนี กลัวว่าอีกฝ่ายจะเห็นสายตาของเธอ
“รอให้ผมกลับมาก่อนนะครับ บ่ายแก่ๆ ยังพอลงได้ไม่หนาวมาก”
“อุ่นก็อยู่” ญาดาเสียงอ่อนลงมาก เห็นชลธรเป็นห่วงเธอแบบนี้ก็ตีหน้ายักษ์ใส่ไม่ลง
“ผมไปนั่งเฝ้าให้ก็ได้ครับ” หมอกยกมือขึ้นนิดๆ เพื่อเสนอตัว
“ถ้าอย่างนั้นก็ได้ พี่รบกวนด้วยนะหมอก” ชลธรยอมรับเงื่อนไขนี้ได้ อย่างน้อยเขาก็อุ่นใจขึ้นบ้าง
“เว่อร์เกินไปแล้ว” ญาดาอุบอิบอยู่ในคอ ตั้งแต่ชลธรรู้ว่าเธอท้องก็ดีกับเธอมาก แต่มันก็เป็นเรื่องที่ญาดาคาดไว้อยู่แล้ว
เพราะชลธรเป็นคนมีความรับผิดชอบ เป็นคนเอาใจใส่คนอื่นและช่างเอาใจ แต่เรื่องผู้หญิงสิที่ญาดาไม่แน่ใจ เธอหลุด
ออกมาจากวงโคจรแล้ว จึงไม่รู้ว่าชลธรยังเป็นเหมือนเดิมอยู่ไหม ถึงไม่ได้ข่าวก็ใช่ว่าจะไม่มี เธอคงต้องดูไปอีกยาวๆ
เอาเป็นว่าตอนนี้เธอให้ห้าสิบห้าคะแนนเต็มร้อยไปก่อน มันเป็นคะแนนที่เธอบวกไว้ในใจโดยไม่ได้บอกให้ใครรู้
“เว่อร์กว่านี้ก็มีพี่ฟ้าผมไม่อยากเล่า” ธันวาหันมาเรียกญาดาว่าพี่ฟ้าแทนคุณฟ้าตั้งแต่วันที่ชลธรเอาข่าวดีมาบอก
“โธ่เอ๊ยไม่รู้หน้าที่เลยว่ะธัน มันต้องเล่าสิพี่จะได้ดูดีขึ้น” ชลธรแสร้งหันไปทำหน้าไม่พอใจน้องชายที่ไม่ช่วยสนับสนุน
“เสียใจด้วยผมทีมพี่ฟ้า มีอะไรพี่ฟ้าบอกผมได้เลยนะครับ ถ้าพี่ธรนอกใจก็บอกได้ผมช่วยจัดการให้”
“อ้าวๆ ปากอย่างนี้ก็เลิกพูดไปเลยเจ้าธัน ไปได้แล้วจะได้รีบกลับ”
“ให้ไปช่วยไหม” ทินภัทรเอ่ยถามเพื่อนสนิท เผื่องานจะได้เสร็จไวขึ้น
“ไม่ต้อง ฝากนายดูแลทางนี้ดีกว่า ทะเลพรุ่งนี้ลุงพาไปดูม้านะครับ วันนี้เล่นที่บ้านไปก่อน”
“คับ”
“ลุงธรฝากดูน้องทรายกับอาฟ้าด้วยได้ไหม” ชลธรลูบหัวเด็กชายทะเล ที่พอได้ยินแบบนั้นก็ทำท่าขึงขันขึ้นมาทันที
“ฝากด้าย แฟนพี่ทะเลเอง” ลูกหมูแสนจะภูมิใจที่มีแฟนสวย
“ฮ่าๆ โดนขโมยแฟนเสียแล้วพี่ธร ลูกหมูเป็นแฟนอาฟ้าเหรอครับ” ธันวาย่อตัวลงคุยกับเด็กชายทะเล
“พี่ทะเลมีแฟนสามคน” ลูกหมูยกนิ้วขึ้นมาโชว์
“อายอุ่นด้วย” ลูกหมูทะเลยิ้มหวานจ๋อย โชว์ฟันหน้า เล่นเอาผู้ใหญ่หัวเราะกันครืนกับความเจ้าชู้ของเด็กชาย
“งั้นอาธรยอมให้ก็ได้ ลูกหมูอยู่เล่นกับแฟนไปก่อนลุงธรไปทำงานเดี๋ยวกลับมา คุณเสือตามสบายนะ”
ชลธรตบท้ายด้วยการหันไปบอกเสือที่ยืนยิ้มอยู่ข้างๆ ไออุ่น
“ขอบคุณครับ”
ชลธรหันไปพยักหน้าให้ธันวา สองพี่น้องเดินออกจากห้องไป ปล่อยให้ทีเหลือตกลงกันว่าใครอยากทำอะไร
ในเวลาที่ว่างอยู่
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“ทะเลหลับแล้ว” ทินภัทรรักลูกสุดหัวใจ แต่ก็ดีใจทุกครั้งที่ลูกหลับเร็ว
หลังจากเขาพาทะเลลงเล่นน้ำกับไออุ่นและคนที่เหลือจนเหนื่อยอ่อน พอชลธรกลับมาจึงได้เวลาพาเจ้าลูกหมูขึ้นมานอนพัก
ไม่อย่างนั้นคงอยู่ไม่ถึงค่ำ
“พิ่ทินจะลงไปหาคุณธรหรือจะพักสักนิดครับ”
“อยู่บนนี้ดีกว่า พวกนั้นคงเล่นน้ำกันอีกสักพักจะได้ไม่ต้องลงไปนั่งรอ”
“ก็ดีครับ เมื่อคืนผมนอนน้อย มัวแต่ห่วงเก็บโน้นเก็บนี่ตอนนี้เลยชักง่วง”
“อย่าเพิ่งง่วงสิครับ อุ่นต้องไปดูม้ากับพี่ก่อน” ทินภัทรสอดมือเข้าไปกอดเอวของไออุ่นจากทางด้านหลัง ดึงให้เข้ามาชิดตัว
ก่อนขโมยหอมแก้มไปหนึ่งที
“ไหนว่าจะไปพรุ่งนี้ไงครับ” ไออุ่นเอียงหน้ามองคนที่พูดไปก็ระรานเขาไปทั่ว
“ม้าของธรค่อยดูพรุ่งนี้ แต่ตอนนี้ดูม้าพี่ก่อน” เสียงแหบพร่ของคนที่อยู่ไม่สุขทำให้ไออุ่นฉุกใจคิด
“พี่ทิน!” ไอ่อุ่นเพิ่งเข้าใจความหมาย ดูเอาเถอะเขาหรืออุตส่าห์ดีใจ ไม่ได้เฉลียวใจสักนิดว่าทินภัทรจะพูดถึงเรื่องนี้
แล้วพูดบนรถตู้ด้วยถึงจะทำเสียงเบาแค่ไหนแต่มันต้องมีคนได้ยินบ้างแหละ อย่างน้อยก็เสือคนนึงที่ไออุ่นมั่นใจว่าได้ยินแน่
ไออุ่นคิดถึงคำตอบของเสือแล้วเขาอายแทบแทรกแผ่นดิน มิน่าเสือถึงบอกว่า “พี่แก่แล้ว อุ่นยังมีแรงขี่ไปเถอะ”
โอ๊ย ไออุ่นทั้งโกรธทั้งอาย เขาอยากจะบ้าตาย ทินภัทรเป็นไปได้ถึงขนาดนี้ได้ยังไง
“ผมไม่อยากขี่แล้วครับ” ไออุ่นเม้มปาก ตาคู่สวยจ้องหน้าคนเจ้าเล่ห์ตาไม่กระพริบ
“แต่อุ่นตกลงกับพี่แล้วนี่ครับว่าอุ่นจะไปดูม้า แถมจะลองขี่ม้าด้วย” ทินภัทรมองไออุ่นด้วยสายตาวาววับ
“ใช่ครับ ผมตกลงแล้ว” ไออุ่นมองคนเจ้าเล่ห์ เขาทำหน้าเรียบๆ เหมือนกำลังคุยเรื่องทั่วๆ ไป คล้ายไม่เข้าใจความนัยที่
ทินภัทรพยายามสื่อ
“ตกลงแล้วก็ห้ามเบี้ยวสิครับ เป็นผู้ใหญ่เสียคำพูดไม่ดีนะครับ เดี๋ยวทะเลจะเอาเป็นตัวอย่าง”
“ก็ได้ครับ ผมไม่เบี้ยวก็ได้”
“งั้นเราไปนอนกันเถอะ” ทินภัทรกระดี้กระด้าทันที เขารอเวลานี้มาทั้งวัน โดนลงโทษมาตั้งกี่คืนแล้ว เขาไม่มีทาง
ปล่อยให้งูยักษ์เปลี่ยนร่างเป็นหนอนชาเขียวเด็ดขาด
“ครับ พี่ทินพักผ่อนเยอะๆ นะครับ ตอนเย็นจะได้มีแรงปาร์ตี้กับพวกคุณธร” ไออุ่นผลักอกทินภัทรเบาๆ ไปทางประตูห้อง
“อ้าว แล้วอุ่นจะผลักพี่ไปไหน” ทินภัทรเริ่มงง ก็ไออุ่นยอมเขาแล้วทำไมเอาแต่ผลักเขาออกแบบนี้
“คนน่ะให้นอนในบ้าน แต่ม้าต้องนอนที่โรงเรือนครับที่ฟาร์มโน่น พี่ทินอยากเป็นม้าก็ต้องไปนอนที่โน่น แล้วผมจะพา
ทะเลแวะไปดูนะครับ”
“หา?!!” ทินภัทรเหวอหนัก ถึงกับนิ่งไปหลายวินาที
“เดี๋ยวสิอุ่น มันต้องไม่ใช่อย่างนั้นสิครับ” เมื่อบังคับไม่รอดน้ำเสียงออดอ้อนต้องมา ทินภัทรที่แสนจะสุขุมมักหายไปทันที
เมื่ออยู่กับไออุ่น
“ถูกแล้วครับ ไปถามใครก็ได้ว่าผมพูดถูกหรือเปล่า”
“โธ่อุ่น” ทินภัทรเริ่มเห็นความหวังริบหรี่ลงเรื่อยๆ อยู่ดีไม่ว่าดีนอกจากจะถูกแยกห้องแล้ว คราวนี้ยังหาเรื่องพาตัวเองไป
นอนกับม้าอีกต่างหาก
“ตกลงพี่ทินเป็นคนหรือเป็นม้าครับ” ไออุ่นกอดอก ประสานสายตากับทินภัทร
“ผมจะให้โอกาสอีกที พี่ทินตัดสินใจดีๆ ครับ”
“โธ่อุ่น” ทินภัทรยังพูดแต่คำเดิมๆ เขารีบคิดสะระตะในหัว ขืนดื้อดึงต่อไปดูจากท่าทางมุ่งมั่นและแน่แน่วของไออุ่นแล้ว
ไม่วายเขาจะได้ไปนอนที่คอกม้าจริงๆ
“พี่เป็นคนครับ” ทินภัทรพูดเสียงอ่อย มองเห็นตำแหน่งตัวเองในอนาคตได้อย่างชัดเจน ผู้ใต้บังคับบัญญาเป็นแน่แท้
“เด็กดี” ไออุ่นใช้โทนเสียงเดียวกับเวลาชมเด็กชายทะเล ดีเท่าไหร่แล้วที่เขาเตี้ยกว่าไม่อย่างนั้นอาจเผลอยกมือขึ้นลูบหัว
ทินภัทรแถมให้
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปนอนพักกันได้แล้วครับ ตื่นมาจะได้สดชื่น” ไออุ่นจูงมือทินภัทรเดินจากเตียงลูกหมูทะเล(ที่ชลธรให้คน
เตรียมไว้ให้ ดูเหมือนจะรู้ใจเพื่อนเหลือเกิน) มาที่เตียงนอนใหญ่ เห็นท่าทางสงบเสงี่ยมเจียมตัวของทินภัทรแล้ว
เขาก็อดสงสารไม่ได้
“ไหนบอกผมมาสิครับว่าพี่ทินจะเกเรอยู่ไหม” ไออุ่นนั่งลงบนเตียง เขาเลือกนอนด้านในใกล้กับประตูห้องน้ำ ให้ทินภัทรนอน
ด้านนอกที่ใกล้กับประตูห้อง
“ไม่ครับ พี่จะนอนเรียบร้อยเก็บมือเก็บเท้า ไม่กระดิกตัว ไม่หายใจ...” ทินภัทรรีบรัวคำพูดเป็นชุด กลัวคุณภรรยาบังคับ
ให้ออกไปนอนกับม้าข้างนอก
“ไม่หายใจก็เกินไปครับผมขี้เกียจพาส่งโรงพยาบาล” ไออุ่นล้มตัวลงนอน เขารอจนทินภัทรลงนอนฝั่งของตัวเองแล้วจึงพูดขึ้น
“พรุ่งนี้ต้องทำกิจกรรมเยอะ วันนี้ขี่ม้าไม่ไหวหรอกครับ งูผมก็ไม่อยากดู” ไออุ่นมองทินภัทรที่นอนเก็บมือเก็บเท้าจนน่าสงสาร
“ครับ” ทินภัทรเสียงซึมเข้าไปใหญ่ เขาก็ไม่ได้คิดจะทำหนักถึงขนาดลุกไม่ขึ้นเสียหน่อยก็แค่อยากมีความสุขกับเมียนิดๆ หน่อยๆ ตามประสา
“แต่...ถ้าดูโคอาล่ากอดกันก็พอไหว”
“อุ่นคร้าบ” ไม่ต้องรอให้พูดซ้ำ ถึงแม้ไออุ่นจะพูดด้วยเสียงเบาแค่ไหนทินภัทรก็ได้ยิน มือใหญ่คว้าทีเดียวไออุ่นก็ปลิวเข้าไป
ซุกอก ขาแข็งแรงก่ายขึ้นมาบนขาของไออุ่น หน้าซบลงกับซอกคอก่อนกดจูบลงไปเบาๆ อย่างรักใคร่
“วันนี้ดูโคอาล่าพรุ่งนี้ก็งูเนอะ”
พลั้ก! โอ๊ยยยย!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
**ลงอีกทีวันศุกร์ที่ 16 นะคะ พรุ่งนี้ลงมหารัก
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1223228 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก