ตอนที่ 34 ♥ 2 : สมาคมพ่อบ้าน “ขอบใจมากหมอก” ไออุ่นรับจานที่เต็มไปด้วยบาร์บีคิวซีฟู้ดของโปรดมาจากลูกน้องคนใหม่ ที่ตั้งตัวเป็นบริกรคอย
บริการคนทั้งโต๊ะ ขยัน รู้งาน แถมยังสุภาพเรียบร้อยต่างจากพี่ชายลิบลับ จนเสือร่ำๆ อยากจะไล่คนพี่ออกเหลือแต่คนน้องเอาไว้
“ของพี่ทินเป็นเนื้อครับ” หมอกยื่นอีกจานในมือให้ทินภัทร ก่อนเดินกลับไปไปหยิบบาร์บีคิวที่มีคนงานคอยปิ้งอยู่หน้าเตา
ใส่จานสำหรับตัวเองบ้าง
“ฟ้าอย่าทานอันนั้นครับมันเผ็ด ไม่ดีต่อ..”
“อะแฮ่ม” เหมากระแอมกระไอเสียงดัง ยกมือปิดปากแต่ตาเหล่มองชลธร
“มันไม่ดีต่อกระเพาะ ฟ้าปวดท้องบ่อยๆ ไม่ใช่เหรอ” ชลธรรับสัญญาณจากเหมาได้ เขาจึงไหลลื่นไปได้อย่างหวุดหวิด
“อุ่นซีฟู้ดอร่อยไหม ป้อนพี่บ้างสิ” ทินภัทรจับมือของไออุ่นที่ถือไม้บาร์บีคิวอยู่ เขาเตรียมจะยื่นหน้าเข้าไปชิมใกล้ๆ
ตอนที่กูรูเหมาไอค่อกแค่กขึ้นมาอีกครั้ง
“พี่ขอลองชิมไม้นึงนะครับ” ทินภัทรหยิบไม้บาร์บิคิวออกจากมือของไออุ่น เขาปล่อยมือนุ่มๆ นั้นลงอย่างเสียดาย
“เหมาอะไรติดคอ ไออยู่ได้” เสือมองหน้าลูกน้องตัวดี เพราะเห็นๆ อยู่ว่าเจ้าตัวไม่ได้สำลักอะไรสักนิด
“ความอิจฉามันติดคอน่ะเฮีย อยากจะมีความรักกับเขาบ้าง” ถ้าไหลไม่ได้ก็ไม่ใช่กูรูเหมาสิ เรื่องแค่นี้เหมาสบายมาก
“เฮียลองคิดดูขนาดลูกพี่ทะเลยังมีแฟนตั้งสาม ทำไมเหมาอาภัพอย่างนี้” เหมาพยายามเล่นใหญ่เข้าไว้แทบจะตีอกชกหัวให้ดู
เพื่อให้พี่เสือหรือเฮียของเขาลืมๆ เรื่องที่กำลังจับผิดอยู่ แหมเงินสี่พันไม่คุ้มกับโดนไล่ออกหรอก ขืนโดนจับได้ว่าขายข่าว
เอาเรื่องที่ได้ยินมาเล่าต่อได้จบชีวิตกันวันนี้ ดีไม่ดีลูกศิษย์ลูกหาจะจับได้อีกว่าอาจารย์เหมาไม่ได้คิดเอง แต่เอามาจาก
ปากเจ้าของเรื่อง งานนี้เจ้าพ่อเหมาจะเสียทั้งขึ้นทั้งล่อง
“คิกคิก พี่ทะเลเก่ง” ดูเหมือนลูกพี่จะช่วยชีวิตลูกน้องเอาไว้ เมื่อลูกหมูทะเลได้ยินลูกน้องพูดถึงก็รีบเข้ามามีส่วนร่วมทันที
“ช่าย ลูกพี่ทะเลเก่งที่สุด ในนี้ไม่มีใครสู้ได้เลย” ลูกน้องเหมายกยอปอปั้นเข้าไปอีก แต่จะว่าไปมันก็เรื่องจริงนั่นแหละ
ไปไหนๆ ก็มีแต่คนรักลูกพี่ของเขา กอดเอาฟัดเอาเห็นแล้วอิจฉา
“ช่าย สู้พี่ทะเลม่ายด้ายเยย”
“ถ้าอย่างนั้นลูกหมูรักแฟนคนไหนมากที่สุดครับ” ญาดาตั้งคำถามสุดยากให้กับลูกหมูทะเล เจ้าตัวถึงกับทำตาโต
“อู้อู้” พี่ทะเลคิดไม่ทัน พี่ทะเลรักอาอุ่นที่สุด แต่อาฟ้าสวยที่สุด น้องมุกก็น่ารักพี่ทะเลชอบจับแก้ม
“เอาแล้วเจ้าลูกหมู ตอบดีๆ นะ ไม่อย่างนั้นโดนแฟนงอนแน่” เสือแหย่ลูกหมูที่เอาแต่มองหน้าไออุ่นทีนึง ญาดาทีนึง
“พี่ทะเลรักน้องซายที่ฉุด” ลูกหมูกอดคอไออุ่นเอาหน้าซุกบ่าแต่ชม้ายตาไปส่งยิ้มหวานให้กับญาดา พี่ทะเลรักทุกคน
“ฮ่าๆ สมเป็นลูกนายจริงๆ ทิน” ชลธรหัวเราะออกมาดังลั่นกับความลื่นของเด็กชาย ได้พ่อมาแบบเต็มๆ
“หัวเราะไปเถอะ ทั้งลูกทั้งเมียโดนแย่งไปหมด หัวเน่าแล้วนายธร”
“เออว่ะ!” ชลธรเพิ่งนึกได้ว่าโดนลูกหมูทะเลเหมาไปยกเข่ง
“อย่าแย่งกานฉิ” ลูกหมูทะเลรีบสอนแด๊ดกับลุงธร อาอุ่นบอกว่าห้ามแย่งของเล่นกัน ไม่อย่างนั้นจะเป็นเด็กไม่ดี
“หมาวงาย พี่ทะเลห้าย” ลูกหมูทะเลยิ้มแป้นที่ในที่สุดก็หาทางออกได้ ลูกน้องเหมาก็จะได้มีเพื่อนเล่น
“ลูกพี่ทะเลครับ ถามความสมัครใจเหมาก่อนไหม ถ้าจะยกแด๊ดกับลุงธรให้ ขอเป็นอาธันดีกว่ามั้ง”
เหมาพูดโดยไม่ได้คิดอะไรมาก เขาคิดแค่คนนึงก็แฟนเจ้านายอีกคนก็แฟนเจ๊ใครจะกล้ารับมา เอาชื่อคนโสดไว้ก่อนปลอดภัยสุด
“เอาปานฉิ” ลูกพี่ทะเลกับลูกน้องเหมาตกลงกันเองเสร็จสรรพ ไม่ได้ถามคนที่กำลังนั่งจิบไวน์แม้แต่น้อย
เสือกับไออุ่นส่ายหน้าระอาใจ ส่วนธันวาสำลักไวน์จนต้องรีบวางแก้วลงบนโต๊ะ เขากระแอมกระไออยู่ชั่วครู่ พอเริ่มดีขึ้น
ก็เห็นสายตาขบขันส่งมาจากเจ้าตัวแสบ
ธันวาเป็นคนสุขุมเขาคุมเกมทุกอย่างได้เสมอ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องธุรกิจหรือความรัก นี่เป็นครั้งแรกทีเขาเสียอาการ
และโดนเด็กตัวกะเปี๊ยกหัวเราะเอา
“ว่าแต่ฟ้าจะเริ่มลงมือทำขนมเองเมื่อไหร่” ทินภัทรหาโอกาสเข้าเรื่องให้กับเพื่อน เขารู้ว่าชลธรคงถามขึ้นก่อนไม่ได้
“อีกสักสองอาทิตย์ค่ะพี่ทิน ฟ้ากำลังจะเรียนทำขนมอยู่ ช่วงนี้คงอาศัยอุ่นกับพี่เสือไปก่อน”
“ฟ้าไปเรียนที่ไหน” ทินภัทรขยับเข้าใกล้ประเด็นสำคัญให้เพื่อนรักอีกนิด ก่อนจะปล่อยให้ชลธรจัดการต่อเอง
“ฟ้าจ้างคู่มาสอนตัวต่อตัวที่บ้าน จะได้เป็นเร็วๆ ไปเรียนแบบกลุ่มที่โรงเรียนกว่าจะได้ครบคงอีกนาน”
“เรียนกับเชฟกวานไหมเดี๋ยวผมคุยให้” ชลธรรับช่วงต่อจากเพื่อนทันที เชฟกวานคือเชฟทำขนมชื่อดังที่ประจำอยู่
โรงแรมแห่งหนึ่งซึ่งญาดาชอบไปทานมาก
“อย่าเลยค่ะเชฟกวานคงไม่ค่อยมีเวลาสอน ฟ้าก็กะว่าสองอาทิตย์จะเอาให้ชำนาญก่อนสัก 5อย่าง จะได้เริ่มลงที่ร้าน
ทีเหลือก็เรียนต่อไปเรื่อยๆ” ชลธรถึงกับตาลุก เรียนสองอาทิตย์ก็แย่แล้วยังจะเรียนต่อไปเรื่อยๆ อีกเหรอ แล้วหล่อของ
เหมามันหล่อแค่ไหนวะ หล่อกว่าเขาหรือเปล่า
“ที่บ้านฟ้าสะดวกเหรอครัวนิดเดียวเองมาเรียนบ้านผมดีกว่า อุปกรณ์ครบ กว้างขวาง ครูจะได้ไม่อึดอัด” ชลธรพยายาม
ตะล่อมอย่างน้อยอยู่ในสายตาก็ยังดี
“ไม่ต้องหรอกค่ะ ฟ้าสบายใจที่บ้านมากกว่า”
“แต่...” ชลธรจะพูดต่อแต่ถูกธันวาสะกิดขาใต้โต๊ะ น้องชายส่ายหน้าให้เขาเบาๆ เป็นการเตือนให้เงียบอย่าเพิ่งทำอะไรวู่วาม
“พี่ฟ้าอย่าลืมแบ่งมาให้ผมชิมบ้างนะ” ธันวาส่งยิ้มให้ว่าที่พี่สะใภ้
“ได้สิคะคุณธัน วันไหนฟ้าทำแล้วแวะมาที่ร้านจะให้คนเอาขึ้นไปให้ชิม”
“ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับลาภปากครับ”
“ไม่มีปัญหาค่ะ”
หลังจากนั้นทั้งหมดก็นั่งคุยกันด้วยเรื่องสัพเพเหระ ฟังลูกหมูทะเลเจื้อยแจ้วบ้าง ฟังชลธร ทินภัทรกับธันวาปรึกษากันเรื่อง
ธุรกิจบ้าง จนไวน์หมดไปหลายขวด ไออุ่นเห็นว่าดึกมากแล้วสำหรับเด็กชายทะเล จึงขอแยกตัวขึ้นห้องพักไปก่อนพร้อม
ทินภัทรและลูกหมูทะเล
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
ทินภัทรเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อพบว่าลูกหมูตัวอ้วนของเขานอนแผ่อยู่กลางเตียงใหญ่ ไม่ใช่เตียงเด็กที่ชลธร
ให้คนเตรียมไว้ให้
“นอนด้วยกาน” คล้ายกับลูกหมูทะเลจะเดาความคิดพ่อออก จึงเรียบบอกเสียงใส
“แล้วทำไมคนเก่งของพ่อยังไม่หลับครับ” ทินภัทรขึ้นเตียงเขานั่งลงข้างลูกชาย มีไออุ่นนอนเอนๆ ขนาบอยู่อีกข้างหนึ่ง
“พี่ทะเลม่ายง่วง” เนื่องจากลูกหมูทะเลนอนตอนบ่ายหลังว่ายน้ำไปแล้ว ตากลมเลยยังใสแจ๋ว ไออุ่นเองเห็นว่านานๆ
ครั้งจึงไม่ได้บังคับอะไร
“แต่ถ้าไม่นอนพรุ่งนี้จะไม่มีแรงไปเที่ยวนะครับ พ่อจะพาไปขี่ม้า ลูกหมูอยากขี่ไหม”
“อยากคับ” ลูกหมูทะเลตื่นเต้นจนต้องตะกายจขึ้นมานั่ง เขาไม่เคยขี่ม้ามาก่อน เคยเห็นแต่ในสวนสัตว์กับในโทรทัศน์
“อุ่นล่ะอยากลองขี่ม้าไหม”
“พี่ทิน!!” พอเห็นใบหน้าของไออุ่นขึ้นสีแดงเรื่อ พร้อมเสียงอุทานเบาๆ ทำเอาทินภัทรคิดขึ้นมาได้ทันที
“ไม่ใช่นะครับอุ่น ไม่ใช่ พี่หมายถึงขี่ม้าจริงๆ ไม่ใช่ม้าอย่างนั้น ไม่ได้ลูกเล่นเลยสาบานได้” ทินภัทรรีบปฏิเสธเป็นพัลวัน
อุตส่าห์จะเดินกลยุทธ์ใหม่ ปากดันพาซวยเสียนี่
“แด๊ดๆ “ ลูกหมูทะเลดึงแขนเสือพ่อ เพื่อเรียกร้องความสนใจ
“ครับ”
“มีม้าม่ายจิงด้วยเยอ ม้าม่ายจิงเป็นงาย” ทินภัทรกลืนน้ำลายลงคอดังเอื๊อก สายตาของไออุ่นที่มองมา มันบอกเขาว่า
ถ้าเขาเอาตัวรอดครั้งนี้ไปไม่ได้เห็นจะซวยหนัก
“ม้าไม่จริงก็ม้าของเล่นไงลูกหมู เหมือนที่ทะเลขี่หลังพี่เหมายังไงล่ะครับ” ทินภัทรถอนใจโล่งอก งานนี้หมูๆ เขาว่าเขารอดแล้ว
“อู้ แล้วอายอุ่นจะขี่แด๊ดเยอ” ลูกหมูทะเลตาโต แด๊ดชวนอาอุ่นขี่ม้าที่ไม่ใช่ม้า แปลว่าอาอุ่นจะขี่หลังแด๊ดสิ ใช่ไหม
“ใช่ครับ เอ๊ย! ไม่ใช่ลูกหมู อาอุ่นไม่ขี่แด๊ด” ทินภัทรพยักหน้ารับไปแล้วพอเห็นตาเขียวปั๊ดของคนรักเท่านั้นแหละ
เขารีบเปลี่ยนคำพูดแทบไม่ทัน
ลูกหมูทะเลมองหน้าแด๊ดงงๆ อันนี้มันยากไปพี่ทะเลไม่เข้าใจ เมื่อไม่เข้าใจเด็กชายทะเลจึงหมดความสนใจแด๊ดทันที
หันไปทางอาคนโปรดแทน ลูกหมูทะเลตุ๊บตั๊บเข้าไปนั่งใกล้ๆ เอนตัวลงพิงอกไออุ่น ช้อนตาขึ้นมองอ้อน
“อายอุ่นปายขี่ม้าจิงกานน้า พี่ทะเลอยากขี่ม้า”
“ไปครับ” ไออุ่นยกมือขึ้นลูบผมนุ่มของลูกหมูทะเลตัวอ้วนกลม เขาไม่เคยชนะสายตาแบบนี้เลย เด็กชายตัวน้อย
อยากได้อะไรเขาก็อยากทำให้หมด
“ถ้าอย่างนั้นลูกหมูก็ต้องเข้านอนได้แล้ว พรุ่งนี้จะได้มีแรงไปขี่ม้า” ทินภัทรยกมือขึ้นวางทับบนมือของไออุ่น
ลูกหมูทะเลหัวเราะชอบใจ ยกมือสองข้างขึ้นไปวางทับบ้าง
“ลักกาน ลักกาน”
จู่ๆ ไออุ่นก็น้ำตารื้นขึ้นมา มือร้อนที่ทาบทับให้ความรู้สึกอบอุ่น เขารู้สึกเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเล็กๆ นี้
“เป็นอะไรครับคนเก่ง” ทินภัทรสังเกตเห็นตาแดงเรื่อนั้นจึงถอนมือออกจากศีรษะของลูกชายมาวางทาบทับ
บนศีรษะของไออุ่นแทน
“เปล่าครับ” ไออุ่นรีบปฏิเสธแต่เสียงสั่นเครือ ทินภัทรจึงดึงศีรษะเล็กๆ นั้นเข้ามาซบชั่วครู่ก่อนปล่อยออก
“เด็กขี้แย”
“ผมเปล่าซักหน่อย” ไออุ่นเถียง แต่หูตาแดงไปหมด
“อายอุ่นขี้แย โอ๋โอ๋น้า พี่ทะเลโอ๋โอ๋เยย ม่ายร้อง” ลูกหมูทะเลใช้สองมือโอบรอบเอวของไออุ่น พยายามลูบหลังให้
แบบที่แด๊ดชอบทำ
ไออุ่นยิ่งอยากร้องไห้เข้าไปใหญ่ เขาต้องกลั้นน้ำตาเอาไว้ กอดลูกหมูทะเลตัวกลมโยกไปมาเบาๆ พอรู้สึกปกติดีแล้ว
จึงเริ่มพูดอีกครั้ง
“อาอุ่นไม่ได้ขี้แยครับ อาอุ่นกำลังมีความสุขมากที่ได้กอดทะเล”
“พี่ทะเลกะมีฟามฉุก”
“ถ้าอย่างนั้นเรามากอดกันนอนดีไหมครับ” ทินภัทรเอ่ยชวนลูกชายเพราะได้เลยเวลาเข้านอนของเด็กชายทะเลมานานแล้ว
“คับ” ลูกหมูทะเลรีบเอนตัวลงนอน ตบหมอนให้อาอุ่นตามลงมานอนข้างๆ ส่วนแด๊ดลงนอนเรียบร้อยแล้วโดยไม่ต้อง
ให้เขาเรียก
“กู๊ดไนท์ครับลูกหมู” เด็กชายทะเลหลับตาเมื่อแด๊ดกับอาอุ่นผลัดกันหอมแก้มเขาคนละที ลูกหมูตัวอ้วนกลมมีแขนสองข้าง
พาดอยู่บนเอว เขารู้สึกมีความสุขเหมือนอาอุ่นเลย
“กู๊ดไนท์ครับอุ่น” ทินภัทรแตะริมฝีปากลงบนหน้าผากของไออุ่นแผ่วเบา ก่อนล้มตัวลงนอน เขาไม่ทำอะไรที่เป็นการรบกวน
ไออุ่นไปมากกว่านี้
“พี่ทินครับ”
“ครับอุ่น” ทินภัทรนึกว่าไออุ่นหลับไปแล้ว จนได้ยินเสียงเรียกแผ่วเบา
“ถ้ากลับกรุงเทพฯแล้ว พี่ทินอยากไปเที่ยวที่ไหนก็ตามใจครับ”
“อุ่น” ทินภัทรผงกศีรษะขึ้นมองหน้าคนรักในความมืด แต่ไออุ่นซุกหน้าลงกับหมอน เขาจึงมองไม่ถนัดนัก
“หมายความว่า?”
“.................”
เมื่อไม่ได้คำตอบทินภัทรจึงเอนศีรษะลงนอนตามเดิม เขาค่อยๆ สอดมือประสานเข้ากับมือของไออุ่นที่กอดลูกหมูทะเลอยู่
ทินภัทรหลับตาลงใบหน้าเปี่ยมสุข ในใจคิดเพียงอย่างเดียวว่า...
พรุ่งนี้คงต้องให้ทิปเจ้าพ่อเหมาเพิ่มอีกสักพันสองพัน เก่งสมราคาคุยจริงๆ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
**ลงอีกทีวัน อังคารที่ 20 นะคะ พรุ่งนี้ลงมหารักค่ะ
** ตอนหน้ามาครบทีม มีอะไรนั้น ไม่สปอย^^
** พี่ปุ่นกับน้องริวตอนนี้เปิดให้จองเล่มแล้วนะคะ รายละเอียดตามลิ้งค์เลยค่า
แจ้งข่าวรวมเล่มคุณรองประธานกับบอดี้การ์ดตัวอ้วน Darin ♥ FANPAGE