ตอนที่ 35 ♥ 1 : ทีละเล็กทีละน้อยเหมากวาดตาไปรอบๆ มองหน้าองค์ประชุมจนครบทุกคน เขารู้สึกลำบากใจ ลังเล ไม่รู้ว่าจะตัดสินใจยังไงดี นี่เป็นวาระ
การประชุมเฉพาะกิจที่มีผลกับชีวิตเขาเป็นอย่างมาก
“ถ้าเฮียกับเจ๊ฝั่งโน้นรู้ผมตายแน่” เหมายังกึ่งรับกึ่งสู้ หลังจากถูกทินภัทรฉกตัวมาจากห้องครัวที่ชาวร้านกาแฟรวมตัว
ช่วยกันทำอาหารเช้าอยู่
“ไม่ตายหรอกน่า ฉลาดอย่างนายยังไงก็รอด” ทินภัทรพยายามยกยอปอปั้นลูกน้องคนรัก เชียร์ให้รับข้อเสนอที่เขากับ
ชลธรยื่นให้
“คุณโรมก็เอากับเขาด้วยหรือครับ” เหมาหันไปถามนายแบบชื่อดัง ที่เพิ่งมาถึงหมาดๆ ก็มารวมตัวกับเขาอีกคน
“เรียกพี่โรมก็ได้เหมา เหมือนเรียกคนอื่น” รเมศทำตัวสนิทสนมเต็มที่ เขาไม่รู้ว่าเมื่อวานเกิดอะไรขึ้น แต่เท่าที่ฟัง
คร่าวๆ คิดว่ามันเป็นประโยชน์ล้วนๆ ยังไงเขาก็เอาด้วยแน่นอน
“เหมาบอกเองไม่ใช่เหรอว่าที่ยอมบอกเรื่องที่คุยกันเมื่อวานเพราะอยากให้อุ่นกับฟ้ามีความสุข นี่มันก็เหมือนกัน
แค่คอยบอกข่าวนิดๆ หน่อย เพื่อความสงบสุขในครอบครัว มีอะไรไม่ชอบมาพากลก็กระซิบกันนิด เท่านั้นเอง”
ชลธรร่ายยาวหวังชักนำให้เป้าหมายเห็นด้วย
“ใช่ นี่ไม่ใช่การหักหลังเขาเรียกว่าปรารถนาดีอยากให้เจ้านายมีความสุข” ทินภัทรรีบเสริมต่อ เมื่อเขาเห็นสีหน้าของ
เหมาเริ่มคล้อยตาม
“ถ้าผมถูกจับได้แล้วโดนเฮียๆ ไล่ออกล่ะ” เหมายังไม่ยอมตกลงง่ายๆ ของอย่างนี้มันต้องคิดให้ดีๆ ก่อน
“ถ้าถูกไล่ออกเดี๋ยวพี่รับมาทำงานด้วย รับรองจะหาตำแหน่งดีๆ ให้” ชลธรมีข้อเสนอรองรับ เรื่องแค่นี้สบายมาก
“ผมทำงานประจำไม่ได้ครับ ยังเรียนอยู่เลย ต้องไปสอบอีก”
“งั้นเดี๋ยวหาห้องว่างให้เปิดร้านขายอะไรสักอย่าง ไม่คิดค่าเช่าเอ้า” ชลธรพูดอย่างใจป้ำ ชั่วโมงนี้เอาใจอะไรได้ต้องยอมหมด
“โธ่คุณธรผมไม่โง่นา ตึกของคุณธรคนเดียวเมื่อไหร่ เกิดคุณธันไม่ให้ผมจะทำยังไงล่ะครับ”
“ฉันรับปากว่าจะให้” ธันวาเป็นคนเดียวที่ไม่มีเอี่ยวในข้อเสนอนี้ แต่ก็โดนเหมาดึงเข้ามาร่วมจนได้
“แหม ค่อยน่าสน แต่ต้องเป็นข่าวที่บอกได้หรือเป็นอะไรที่ทำให้ได้นะครับ ประเภทให้ดูต้นทางจะได้หลบไปมีกิ๊กไม่เอานา”
เหมาหันไปมองชลธรเป็นพิเศษ วีรกรรมของชลธรเขาพอรู้มาบ้าง ถึงยังไงเขาก็ต้องเอาเจ้านายเขาเป็นหลัก ถึงจะเป็น
แค่ลูกจ้างแต่เหมาก็รักเจ้านายกับเจ๊มาก
“เฮ้ย! ไม่มีสิ รับรอง แค่คอยบอกว่าเดินแต้มผิดอยู่หรือเปล่า หรือทางโน้นอยากได้อะไรชอบอะไร ก็มากระซิบบอกกันบ้าง
แค่นั้นเอง” ชลธรร้อนตัว เล่นจ้องมาที่เขาคนเดียว ลูกน้องยังสงสัยเขาขนาดนี้เจ้านายจะเหลือหรือ แค่คิดก็เหมือนจะ
กินแห้วแล้ว
“ถ้าตกลง เดี๋ยวจะให้ธันมันพาไปเที่ยวบ่อยๆ ตามประสาหนุ่มโสดเอาไหม” ชลธรผู้ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากมั่นใจว่า
หนุ่มโสดที่ไหนก็ต้องชอบ โดยเฉพาะหนุ่มยังอ่อนอย่างเหมา น่าจะไม่ค่อยได้ออกไปเที่ยวไหน
“คุณธันเนี่ยนะครับ! เหมาชี้นิ้วไปทางบุคคลที่ถูกพูดถึง พลางส่ายหน้าไปมา
“ไม่เอาหรอก ไปกับคุณธันจะได้หญิงเร้อ กับพี่โรมว่าไปอย่าง” เหมามองหน้าธันวา ไม่ไหวมั้งหุ่นก็แซ่บอยู่นะ แต่หน้าดูไป
ดูมาบางมุมสวยกว่าผู้หญิงอีก แล้วผู้หญิงที่ไหนจะกล้าเข้าใกล้ ต้องอย่างพี่โรมนี่ลูกครึ่งไทยอิตาลี หล่อคมเข้มบาดใจสาว
แน่นอน
“หมายความว่ายังไง?” ธันว่าหรี่ตาลง เมื่อโดนเด็กตัวกะเปี๊ยกสบประมาทสองครั้งติดๆ กัน ครั้งที่ผ่านมาหัวเราะเขา
ครั้งนี้หนักกว่าเดิม เล่นสบประมาทกันซึ่งๆ หน้า
ธันวาไม่ใช่พวกหลงตัวเองแต่เขาก็มั่นใจว่ามีผู้หญิงเข้ามาสนใจเขามากมาย เพียงแต่ธันวาไม่ค่อยมีข่าว เพราะเขาเก่งเรื่อง
เล่นเกมมากกว่าพี่ชายเท่านั้น
“ไม่มีอะไรครับ คุณธันก็หล่อไม่ต้องน้อยใจ” เหมาเพิ่งนึกได้ว่าพูดเปรียบเทียบออกไป แหม สงสัยจะน้อยใจทำเสียงเข้มเชียว
ท่าทางและน้ำเสียงเหมือนปลอบเด็กของเหมา ทำเอาธันวาถึงกับพูดไม่ออก หน้าตาของเขาตอนนี้คงพิลึกพิลั่นเพราะ
แม้แต่พี่ชายที่รู้จักเสืออย่างเขาดียังหัวเราะออกมาดังลั่น
“โทษทีวะธัน ห้ามไม่อยู่จริงๆ” ชลธรพูดไปหัวเราะไป เขาไม่เคยเห็นน้องชายเสียอาการแบบนี้มาก่อน ธันวาได้ชื่อว่าเป็น
เสือซุ่มที่สุดของกลุ่ม เป็นชายหนุ่มที่มีมาดและเป็นที่ต้องตาต้องใจของสาวๆ อาจจะมากกว่าเขาด้วยซ้ำ
“เอาเป็นว่าถ้าตกลงเดี๋ยวจะให้พ็อคเก็ตมันนี่ไปเที่ยวบ่อยๆ อยากไปกับใครก็เลือกเอา แต่ถ้าไปกับโรมก็คงต้องไปกับ
คุณเสือด้วย ใช่ไหมโรม” รเมศพยักหน้า เขาไม่อยากไปคนเดียวเดี๋ยวลุงขี้โมโหจะน้อยใจ
“ก็ดีครับ พี่เสือไปด้วยพี่โรมก็ป้อสาวไม่ได้เสร็จผม” มันเข้าท่ามากสำหรับเหมา ให้พี่โรมเป็นตัวเรียกแขก พอมาถึงก็เหลือ
แต่เขา เหมาแฮปปี้
“งั้นตกลงแล้วนะ” ทินภัทรรู้ว่าเหมาพูดถึงเรื่องไปเที่ยว แต่เขาถือโอกาสรวบรัดเสียเลย
“ก็..ถ้ามันเป็นประโยชน์กับเฮียกับเจ๊ก็ตกลงครับ” เหมาคิดสะระตะแล้ว ใจแข็งปากแข็งอย่างเจ้านายเขาคงต้องใช้วิธีนี้
เท่านั้น
“แน่นอนสิ” ทินภัทรช่วยยืนยันเมื่ออีกฝ่ายคล้อยตามแล้ว
“ถ้าตกลงกันได้แล้วก็สลายตัว คุยกันนานเดี๋ยวมีคนสงสัย” ชลธรลุกขึ้นยืนเป็นคนแรก ตามด้วยคนอื่นๆ นัดเจรจาธุรกิจ
ครั้งนี้ถือว่าประสบความสำเร็จด้วยดี เป็นที่น่าพอใจ
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“คุนม้า คุนม้า” ลูกหมูทะเลตื่นเต้นใหญ่ เมื่อชลธรให้คนเลี้ยงจูงลูกม้าตัวเล็กออกมาให้
“พี่ทะเลจาขี่คุนม้า” ลูกหมูตัวอ้วนขย่มตัวเบาๆ เพื่อเร่งให้พ่อพาไปนั่งบนคุณม้าตัวเล็กสีดำสนิท
“ให้นั่งคนเดียวได้หรือครับ” ไออุ่นกังวลใจ ถึงจะประคองเอาไว้ เขาก็กลัวว่าลูกม้าจะวิ่งหนีแล้วทินภัทรจะจับตัวทะเลไว้
ไม่อยู่
“ด้ายฉิ” ลูกหมูทะเลกลัวอดขี่คุณม้า รีบตอบอาอุ่นเสียเอง
“พี่ทะเลโตแย้วขี่ด้าย”
“ไม่เป็นไรหรอกอุ่น เดี๋ยวผมให้คนเลี้ยงเขาจูงม้าไว้ให้ เดินไปพร้อมๆ กันไม่อันตราย ให้ทินประคองลูกหมูไว้” ไออุ่นพยัก
หน้าเมื่อชลธรอธิบายให้ฟัง ถ้ามีคนควบคุมม้าให้ด้วยเขาก็ค่อยสบายใจหน่อย
“อู้ อู้” ลูกหมูทะเลตาโตเมื่อม้าที่นั่งอยู่ขยับ
“คุนม้านิ่งๆ ฉิ พี่ทะเลจาตก” ถึงแม้ว่าแด๊ดจะจับเอวอยู่ ลูกหมูทะเลก็ไม่มั่นใจเลยสักนิด
“ไม่ตกหรอกลูก ทะเลหันไปข้างหน้าดูฟาร์มสิครับ สวยไหม” ทินภัทรหลอกล่อลูกหมูทะเลที่พยายามเอี้ยวตัวมามองพ่อ
ที่เดินตามอยู่ด้านหลัง
“บาวบาว คุนม้าบาวบาว” ลูกหมูทะเลคนเก่งเริ่มหน้าเบะเมื่อม้าเริ่มเดินด้วยจังหวะที่เร็วขึ้น เด็กชายทรงตัวไม่อยู่ โอนไป
เอนมา โยกซ้ายโยกขวาตามจังหวะม้าเดิน
“คุนม้าม่ายดื้อน้า เดี๋ยวอายอุ่นตีเปี๊ยะๆ น้า” ลูกหมูทะเลทั้งปลอบทั้งขู่คุณม้า แต่ก็ไม่ได้รับความร่วมมือใดๆ คุณม้ายัง
โยกไปโยกมา พี่ทะเลปวดก้น
“แด๊ด อายอุ่นปายหนาย” เมื่อเริ่มกลัวลูกหมูทะเลก็ถามหาอาคนโปรดทันที
“อาอุ่นไปหัดขี่ม้าเหมือนทะเลไงครับ” ไออุ่นแยกตัวไปกับเสือ โรม เหมาและหมอกเพื่อหัดขี่ม้า ในกลุ่มมีเพียงโรมเท่านั้น
ที่ขี่เป็น
“พี่ทะเลจาปายหาอายอุ่น” ลูกหมูทะเลเริ่มไม่สนุก เขาอยากไปหาอาอุ่นมากกว่า
“ยังไปไม่ได้ครับ อาอุ่นไปขี่ม้าตัวโตๆ ลูกหมูยังขี่ไม่ได้” ทินภัทรให้เหตุผลกับลูกชาย
“ขี่ด้ายพี่ทะเลโตแย้ว” ลูกหมูตัวกลมอยากไปขี่คุณม้าตัวโตๆ คุณม้าโตแล้วต้องเดินไม่โยกแน่เลย
“ไม่ได้ครับ ม้าตัวโตสำหรับผู้ใหญ่เท่านั้น ลูกหมูต้องโตอีกหน่อยแล้วพ่อจะพาไปขี่”
“ง้านพี่ทะเลลอขี่พ้อมน้องซายกะด้าย ม่ายขี่แย้ว” พี่ทะเลเป็นพี่ที่ดีต้องรอขี่พร้อมน้องสิ รอน้องทรายตื่นก่อนก็ได้
ตอนนี้พี่ทะเลไม่อยากขี่แล้ว
“ฮ่าๆ อยากลงแล้วหรือครับลูกหมู” ทินภัทรหัวเราะความท่ามากของลูกชาย เขาเห็นแล้วว่าลูกหมูทะเลเอาแต่หันไปหันมา
ทำหน้าแหยๆ ท่าทางจะไม่สนุก แต่เขาอยากฝึกให้ลูกชายอดทนและมีความกล้าจึงไม่ได้อุ้มลง
“คับ” ลูกหมูพยักหน้าหงอยๆ ยอมรับแต่โดยดี เอาไว้โตก่อนนะคุณม้าเดี๋ยวพี่ทะเลมาขี่ใหม่
“ถ้าอย่างนั้นก็ไปนั่งรอกับอาฟ้าลุงธรกัน” ทินภัทรอุ้มลูกหมูขึ้น บอกขอบคุณคนจูงม้าและพาลูกหมูทะเลเดินกลับไปยัง
ทิศทางเดิม
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“สนุกไหมครับอุ่น” ทินภัทรถามคนรักที่เดินยิ้มร่าเริงมานั่งลงบนเก้าอี้ตัวข้างๆ
“สนุกครับแต่ปวดขาน่าดู พี่ทินกลับมานานหรือยังครับ” ไออุ่นยกน้ำที่ทินภัทรเลื่อนให้ขึ้นดื่ม พวกเขาเพิ่งกลับมากัน
หลังจากหัดขี่ม้าอยู่นาน
“นานแล้ว” ทินภัทรบุ้ยใบ้ไปยังลูกหมูทะเลที่นั่งอยู่บนตักของญาดา เป็นการบอกใบ้ว่าเพราะอะไรถึงรีบกลับ
“กลัวเหรอครับ” ไออุ่นลดเสียงให้เบาลง ถ้าเขารู้ว่าทินภัทรจะกลับมาเร็วขนาดนี้เขาคงรีบกลับมาตั้งนานแล้ว
“เปล่าหรอก ไม่ชอบมากกว่ามันโคลงเคลง”
“อ๋อครับ” ไออุ่นบิดตัวไล่ความเมื่อยล้า ดูเหมือนจะมีแค่เขาที่มีอาการ เสือ โรม เหมาและหมอกดูปกติมาก
“แล้วจะไปไหนกันต่อครับ” ไออุ่นถามเมื่อเห็นว่าทุกคนมากันพร้อมหน้าแล้ว
“เดี๋ยวผมจะพาทัวร์ไร่องุ่น เราแบ่งเป็นโซนเปิดและปิด โซนเปิดมีพื้นที่ทั้งหมด 20 ไร่ มีร้านอาหาร ร้านเครื่องดื่ม
ร้านขายของที่ระลึก และไร่องุ่นที่ให้ลูกค้าเดินชมได้ ส่วนโซนปิดจะเป็นส่วนของตัวไร่จริงๆ กับโรงบ่มไวน์”
“คุณธรทำไวน์ขายด้วยเหรอครับ” เหมาตาโต โอ้โห มาเที่ยวนี้คุ้มจริงๆ
“ยังอยู่ในระหว่างทดลองและปรับปรุงน่ะ แต่เร็วๆ นี้คงเริ่มวางจำหน่ายได้”
“แต่ชิมได้ใช่ไหมครับ” เหมารอคอยคำตอบด้วยความคาดหวัง คิดภาพตัวเองเดินชิมไวน์ไปเรื่อยๆ คงแสนสุข
“ได้สิ ฉันจัดให้คนเตรียมมื้อเย็นไว้ที่นั่นให้แล้ว จะได้นั่งชมวิวจิบไวน์กันเพลินๆ” เนื่องจากตัวอาคารของโรงบ่มไวน์อยู่
บนเนินเตี้ยๆ ชลธรจึงออกแบบส่วนหนึ่งของอาคารให้เป็นลานสำหรับชมวิว มองเห็นไร่องุ่นสุดลูกหูลูกตา
“มันน่าจะเย็นเร็วๆ นะครับ ผมอยากกินแล้ว”
ป๊าบ! โอ๊ย!
“ขอโทษครับผมชินมือไปหน่อย” เสือรีบขอโทษคนที่เหลือ เมื่อเผลอตีกบาลลูกน้องตัวแสบ ที่ทำตัวสนิทสนมกับเจ้าของไร่
เกินเหตุจนพูดอะไรไม่เกรงใจ
“ไม่เป็นไรครับ ถ้าอย่างนั้นไปกันเลยไหม ผมจะพาไปชมส่วนเปิดก่อนเผื่อใครอยากถ่ายรูป เห็นเจ้าหน้าที่จัดมุมสวยๆ ไว้ให้
นักท่องเที่ยวเพียบเลย”
“เข้าทางหมอกเลยครับ หมอกชอบถ่ายรูป” เหมาชี้ไปที่น้องชายตัวเอง หมอกยังเป็นน้องใหม่ของกลุ่มจึงพูดค่อนข้างน้อย
เพราะยังไม่สนิทกับใคร
“ครับ”
“งั้นพี่รบกวนเป็นตากล้องให้หน่อยสิ” ทินภัทรส่งกล้องSLRที่วางอยู่บนโต๊ะให้หมอก ดูอีกฝ่ายตื่นเต้นหยิบกล้องไปลูบ
คลำอย่างสนใจ
“ถ่ายพี่ทะเล พี่ทะเลหล่อ” ลูกหมูทะเลหันไปส่งยิ้มให้กับหมอก ยิ้มจนตาหยี ก็เวลาแด๊ดจะถ่ายรูปแด๊ดบอกถ่ายคนหล่อ
“ได้ครับ เดี๋ยวพี่เป็นตากล้องให้” หมอกก้มศีรษะเป็นเชิงขออนุญาตทินภัทร ก่อนคล้องสายห้อยกล้องเข้ากับคอ
“งั้นก็ไปกันเลยจะได้มีเวลาเดินเล่น” ชลธรลุกนำทั้งกลุ่มไปยังรถจิ๊บสามคันที่จอดอยู่ มีคนงานนั่งประจำตำแหน่งคนขับรถรออยู่แล้ว
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“อย่ามาเดินใกล้ๆ ” เสือพยายามเดินหนี แต่รเมศก็เอาแต่เดินตามเขา แถมมือก็อยู่ไม่ค่อยสุข เดี๋ยวกอดไหล่เดี๋ยวแตะเอว
“มาเพราะอยากอยู่ใกล้ๆ ไม่ให้เข้าใกล้แล้วจะมาทำไม” เสือหันขวับหน้าตาตื่น ก็เด็กนรกพูดเบาเสียที่ไหน นี่มันโซนเปิด
นักท่องเที่ยวเดินกันให้ควัก คนไทยทั้งนั้น
“พูดเบาๆ หน่อย” เสือเอ็ดแต่รเมศกลับยักไหล่ เขาไม่สนใจใครอยากได้ยินก็เชิญ
“คืนนี้นอนด้วยนะ”
“ไม่ได้” ชลธรจัดห้องให้เสือนอนคนเดียว เตียงใหญ่แสนสบาย บ้านของชลธรนอกจากสองห้องของเจ้าของบ้านแล้ว
ยังมีห้องนอนแขกอีกห้าห้อง ไออุ่นกับทินภัทรจับจองห้องหนึ่ง เขาห้องหนึ่ง ญาดาห้องหนึ่ง เหมากับหมอกห้องหนึ่ง
เหลืออีกห้องให้รเมศใช้ได้สบาย เรียกกว่าเป็นบ้านที่เจ้าของออกแบบมาสำหรับรับรองแขกโดยเฉพาะ
“ไม่เอา จะนอนด้วย” รเมศไม่สนใจ เขาไม่ถ่อมาตั้งไกลเพื่อมานอนคนละห้องกับลุงขี้โมโหหรอก
เสือทำเสียงจิ๊กจั๊กอยู่ในคอ อยากจะทะเลาะด้วยแต่สถานที่ก็ไม่อำนวย จึงทำได้แค่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน กะว่าให้กลับถึงบ้าน
ก่อน เขาไม่มีทางยอมแน่ๆ
“ถ่ายรูปกัน” รเมศไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายมีเวลาคิด เขาดึงเสือเข้ามาชิดกอดไหล่เอาไว้ มือกวักเรียกหมอกที่เพิ่งถ่ายรูปให้
พี่ชายเสร็จมาถ่ายให้คู่ตนบ้าง
เสือพยายามสะบัดตัวแต่อีกคนก็เกาะได้เหนียวแน่นมาก ถ้าเขาสะบัดแรงๆ ก็หลุดแต่หากทำแบบนั้นคนคงมองกันน่าดู
เขาจึงยืนนิ่งๆ จะได้ถ่ายให้เสร็จๆ ไป
“ยิ้มหน่อยสิลุง อยู่กับผมไม่มีความสุขเหรอ” เจอเสียงกระซิบแบบนี้เสือจะทำอะไรได้ นอกจากส่งยิ้มให้กล้องเมื่อหมอก
ถ่ายให้เป็นรูปที่สอง
“ผมไปถ่ายให้คุณธรก่อนนะครับ” หมอกเอ่ยขอตัวเมื่อชลธรที่ยืนอยู่กับญาดาโบกมือเรียกบ้าง หมอกยิ้มมากขึ้นเยอะเมื่อมี
กล้องอยู่ในมือ เขามีความสุขที่ได้ถ่ายรูป
“พรุ่งนี้นั่งรถกลับกับผมนะ” รเมศยังไม่ยอมปล่อยมือของจากไหล่ของเสือ เขาว่ามันดูธรรมดาจะตาย
“ขับมาเองก็ขับกลับเองสิ” เสือพูดไปอย่างนั้นเอง ใจเขาตอบตกลงไปแล้ว ไม่อยากให้รเมศขับรถคนเดียว เขากลัวเจอ
อุบัติเหตุเพราะเจ้าตัวทำงานหนักนอนน้อย เมื่อเช้าเขาก็เป็นห่วงกลัวจะหลับในก่อนมาถึง
“ลุงใจร้ายว่ะไม่สนใจกันเลย” เด็กโข่งเริ่มงอนเมื่อคนที่ชอบทำเหมือนไม่สนใจเขา
“อยากให้สนใจก็ทำตัวให้มันน่ารัก เอาแขนลง”
“เชื่อสิลุงเอาแขนลงไม่น่ารักหรอก เดี๋ยวลุงก็เอาไปคิดมากอีกว่าหลบๆ ซ่อนๆ หาว่าสนใจแต่เรื่องอย่างว่า ไม่รักกันจริง
แบบนี้แหละน่ารัก เชื่อสิ”
“ไอ้เด็กบ้า!” เสือตาเหลือก ยิ่งพูดยิ่งชัดเข้าไปใหญ่ แล้วเสียงก็ใช่ว่าจะเบาเสียที่ไหน
“ใครมันจะไปคิดแบบนั้นวะไม่ใช่ผู้หญิงโว้ย” ถึงรู้ว่าไม่ควรโต้ตอบแต่เสือก็อดไม่ได้ เมื่อถูกหาว่าขี้น้อยใจเหมือนสาวๆ
“ไม่คิดจริงเหรอลุง ขนาดเห็นรูปไม่ถูกใจ ฟังอะไรมาไม่ถูกหูยังแล่นมาฆาตกรรมผมถึงบ้าน แล้วมาบอกว่าไม่คิด”
เสือได้แต่เจ็บใจตัวเองเพราะเถียงไม่ออก
“แต่ผมชอบนะ ชอบที่ลุงทำแบบนั้น ชอบที่ลุงหึงผม” เสียงกระซิบข้างหูและหน้าที่ขยับเข้ามาใกล้ยังไม่ทำให้เสือรู้สึกอาย
เท่าคำพูดของเด็กนรก
บ้าฉิบ ทำไมเขาต้องดีใจกับเรื่องที่ไอ้เด็กนี่พูดด้วยวะ ใจเต้นโครมครามอย่างกับโดนสารภาพรัก แค่ไอ้เด็กนี่บอกว่าชอบที่
เขาหึง ใจจก็พองโตไปถึงไหนๆ แต่..เดี๋ยวนะ...
“เฮ้ย ไม่ได้หึงโว้ย กลับมาก่อน” เสือลืมตัวเสียเองเรียกเด็กนรกเสียงดังลั่น เมื่ออีกฝ่ายใช้วิธีทิ้งระเบิดแล้วเดินหนี ปล่อยให้
เสือโดนระเบิดลูกนั้นระเบิดใส่เสียหน้าแดง ยังดีนะเขาไม่ต้องเรียกรถพยาบาลมาปั๊มหัวใจ
บ้าเอ๊ย!! ถ้าหึงก็ต้องแปลว่ารักน่ะสิ ใครมันจะอยากจะไปยอมรับวะ ว่า..เขาหึงจริงๆ
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
** ตอนนี้ยาวมาก จึงต้องแบ่งครึ่งเขียนนะคะ กว่าจะถึงกลางคืนเล่นเอาคนเขียนเหนื่อย ตัวละครมันเยอะ
** ครึ่งแรกเอื่อยๆ ไปก่อน ค่อยไปครื้นเครงกันครึ่งหลังเนอะ
** ปล่อยๆ ให้คู่อื่นบ้าง พี่ทินรอกลับกรุงเทพฯ อย่างเดียวเลย
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1222622 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก