ตอนที่ 36 ♥ 1 : เอาแล้วไง“เป็นไรวะทิน เขามีแต่คนโอดครวญไม่อยากกลับกัน ทำไมนายร่าเริงอย่างกับปลาได้น้ำ ดีใจอะไรนักหนา” ชลธรอดถาม
เพื่อนไม่ได้ เมื่อปฏิกิริยาของทินภัทรนั้นแตกต่างกับทุกคนโดยสิ้นเชิง
“ก็อยากบอกอยู่หรอกว่ะธรแต่เจ้าพ่อเหมาบอกว่าเรื่องแบบนี้ห้ามพูด” ทินภัทรไม่ยอมเสียเงินค่าที่ปรึกษาโดยเปล่า
ประโยชน์ ของอย่างนี้ต้องรู้จักเรียนรู้
“คุณพี่ทินขอรับ ไอ้ที่คุณพี่พูดอยู่นี่มันยิ่งกว่าบอกอีกครับ ชัดโคตร” เจ้าพ่อเหมาส่ายหน้า ลูกศิษย์แต่ละคนไม่ไหว แล้วแค่น
จะมาคุยว่าเป็นคาสโนว่าตัวพ่ออ่อนหัดจริงๆ
“คนมีความสุขมันก็ต้องอวด ไม่มีใครได้ยินเสียหน่อย”
“อ้าว! แล้วเฮียว่าผม คุณธร คุณธัน คุณโรมหมอกเป็นตัวอะไรครับ” สรรพนามในการเรียกแต่ละคนนั้นแล้วแต่อารมณ์ของ
เหมา พี่บ้าง คุณบ้าง เฮียบ้าง ปนกันจนไม่มีใครถือสาแล้ว
“มันก็ต้องหมายถึงฝั่งผบ.สิวะ ไม่ใช่หมายถึงฝั่งเรา”
“ตกลงนี่ยอมรับแล้วใช่ไหมครับพี่ทินว่าเป็นผู้ใต้บังคับบัญชา” ธันวาแซวเพื่อนพี่ชายยิ้มๆ
“ใครบอกธัน เขาเรียกว่าอ่อนให้ก่อน อย่างเรามันเสือซ่อนเล็บมีโอกาสเมื่อไหร่ตะครุบเมื่อนั้น”
“เสือหรือแมวเฮีย เอาดีๆ” เหมามองหน้าเจ้านายและเพื่อนเจ้านายอย่างระอาใจ รวมถึงคุณธันอีกคน พูดกันจังว่าเป็นเสือซุ่ม
เหมาว่าซุ่มจนลืมโผล่ออกมามากกว่า
“เสือที่ดีต้องรู้จักเป็นแมว เขาเรียกว่าการล่อเหยื่อเข้าใกล้จะได้ติดกับไม่รู้ตัว เป็นเจ้าพ่ออะไรไม่รู้”
“เป็นเจ้าพ่อที่พวกเฮียๆ ต้องพึ่งก็แล้วกัน เดี๋ยวก็เล่นตัวกลับไปไม่ส่งข่าวเสียเลย” เหมาเสียอย่าง ยังไงบรรดาแฟนเจ้านาย
ก็ต้องยอมเขา
“เหมาทุกวันนี้ไปสอบยังไง เอารถพี่ไปใช้สักคันไหม” ชลธรผู้ต้องพึ่งพาเจ้าพ่อที่สุดรีบเอาอกเอาใจก่อนที่จะถูกตัดสัมพันธ์
“ไม่เอาครับเดี๋ยวเจ๊จับได้ โดนฆ่าแน่”
“งั้นเอาอะไรดี”
“ให้พ็อคเก็ตมันนี่เหมาเอาไว้พาสาวเที่ยวดีกว่าพี่ธร เหมาน่าจะชอบใช่ไหม” โรมที่อายุใกล้เคียงกับเหมาที่สุดพูดได้ถูกใจ
จนเหมาต้องยกนิ้วโป้งให้
“ไม่มีปัญหาแต่ขอเก็บรายละเอียดมาทุกเม็ดนะ โดยเฉพาะเรื่องครูสอนทำขนมสืบประวัติมาให้ด้วย” เหมาชะงักไปทันที
เอ แล้วอย่างนี้เขาควรจะบอกไหมว่าครูแกเป็นเกย์ แต่คิดอีกทีเขาก็เคยบอกบรรดาเจ้านายใหม่ไปแล้วนี่นาว่าเขาจะพูด
แต่อะไรที่พูดได้ เรื่องนี้ถือว่าพูดไม่ได้ก็แล้วกัน
“ครับผม” เหมายกมือทำท่าโอเค เรื่องแค่นี้สบายหายห่วง ไว้ใจเหมาได้ ไม่มีใครสองหัวไปมากกว่าเหมาอีกแล้ว
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“อย่างนั้นหรือ” ญาดาพยักหน้ารับรู้ เธอคิดอยู่แล้วเชียวว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่หนุ่มๆ แอบแวบไปรวมตัวกันมันต้องมีอะไรสักอย่าง
“ครับ แต่ผมว่าพี่เหมาคงแค่อยากช่วยให้ดีกัน” ถึงอย่างไรหมอกก็ยังอยากเข้าข้างพี่ชายว่าไม่ได้คิดร้ายกับเจ้านายแน่นอน
“กลับไปไล่ออกซะดีไหม มันน่านัก” เสือนึกอยากจะเตะลูกน้องตัวเองที่แปรพักตร์
“พี่เสือครับ หมอกหน้าเสียแล้ว” ไออุ่นเห็นหมอกสีหน้าไม่ค่อยดี เขาคิดว่าหมอกคงคิดหลายตลบก่อนที่จะตัดสินใจมาบอก
“เฮ้ย พี่ล้อเล่น”
หมอกถอนใจโล่งอกเมื่อได้ยินดังนั้น เขาถูกญาดาขอให้ไปดูลาดเลาว่าหนุ่มๆ รวมตัวกันทำไม เมื่อได้คำตอบแล้ว
หมอกคิดอยู่นานว่าควรจะบอกดีหรือไม่ แต่เขาก็ไม่อยากให้เจ้านายถูกเอาเปรียบจึงตัดสินใจบอกไป
“แล้วจะเอายังไงกัน จะเรียกเหมามาคุยไหม” เสือหันไปถามญาดาที่เอาแต่ยิ้มเหมือนถูกใจอะไรสักอย่าง
“คุยทำไมคะ ของแบบนี้เราต้องรู้จักใช้ให้เป็นประโยชน์”
“เฮ้อ ไม่เห็นจะเข้าใจผู้หญิง แทนที่จะโกรธกลับทำหน้าดีใจมีความสุขเสียอย่างนั้น” เสือคิดว่าญาดาจะโกรธแต่ดูจาก
หน้าตาแล้วเขาว่าไม่ใช่
“ฟ้ากำลังดีใจที่คุณธรคอยตาม” ไออุ่นดักคอเพื่อนอย่างรู้ทัน
“บ้า ไม่เห็นจะสนใจ ที่ไม่โกรธเพราะต่างคนต่างทำถือว่าเจ๊ากันไป” ญาดาพูดขึ้นมาแบบไม่มีปี่ไม่มีขลุ่ย ทำเอาคน
ไม่รู้เรื่องมาก่อนต้องหันมาจ้องหน้ากันเป็นแถว
“หมายความว่ายังไง” เสือหรี่ตามองรุ่นน้องที่ทำท่ามีลับลมคมใน
“ก็หมายความว่าคุณธรหรือจะสู้ฟ้าได้ น้องอรรายงานฟ้ามาเป็นเดือนๆ แล้ว” ญาดาหมายถึงอิงอรผู้ช่วยเลขาที่ขึ้นมาทำ
หน้าที่แทนเธอ
“นี่แหละน้าเขาถึงบอกผู้หญิงน่ากลัว เรื่องหึงหวงยกให้ที่หนึ่ง”
“ใครหึงพี่เสือพูดดีๆ นะ ฟ้าไม่ได้หึง”
“ไม่ได้หึงไม่ได้สนใจแค่ตามสืบพฤติกรรมคุณธรเท่านั้นเอง” ไออุ่นแหย่เพื่อน ก็เมื่อกี้ใครเพิ่งพูดไปเองว่าไม่สนใจ
“ฟ้าทำให้น้องทราย ไม่ได้ทำให้ตัวเอง” ญาดายกลูกขึ้นมาอ้าง เธอก็แค่อยากให้โอกาสลูก ไม่อยากเป็นแม่ใจร้ายที่ตัดสิน
ชีวิตลูกโดยไม่คิดให้ดีก่อน
“เอาที่สบายใจ” เสือส่ายหน้าให้กับคนปากแข็ง ดูก็รู้ว่าญาดาเริ่มมีใจให้กับพ่อของลูก
“น้องซายไมเยออาฟ้า” ลูกหมูทะเลเลิกสนใจของเล่นเมื่อได้ยินชื่อน้องทราย พี่ทะเลเป็นพี่ต้องรู้ทุกอย่าง
“ไม่มีอะไรครับทะเล” ทั้งสี่คนพากันหุบปากเงียบ เพราะเข็ดกับความช่างจำของลูกหมูทะเล
“ทามมายน้องซายยังม่ายตื่น พี่ทะเลอยากเห็นน้องซายแย้วอ่า” ทะเลมองท้องของญาดาตาละห้อย น้องทรายหลับนานจัง
เลย ไม่เบื่อบ้างหรือไง
“อีกหลายเดือนครับทะเล ต้องรอให้น้องทรายตัวโตเท่านี้ก่อนถึงจะออกมาได้” ญาดาทำมือประกอบให้เด็กชายทะเลดู
“พี่ทะเลจอง” ลูกหมูทะเลชูนิ้วโป้งคล้ายจะแปะเอาไว้ว่าคนนี้ของพี่ทะเล
“ม่ายห้ายลุงทอนน้า ลุงทอนจาแย่งพี่ทะเล บอกอาฟ้าน้องซายของลุงทอน” ลูกหมูทะเลหันไปฟ้องอาฟ้า
“พี่ทะเลโป้งลุงทอนเยย แย่งอะ” ลูกหมูตัวกลมยู่ปาก ลุงธรใจร้ายเอะอะก็บอกว่าอาฟ้าน้องทรายเป็นของลุงธร ของพี่ทะเล
ต่างหาก
“ฮ่าๆ คุณธรเจออุปสรรคชิ้นใหญ่แล้วแย่แน่” เสือขำหน้าไม่พอใจของลูกหมูจนหัวเราะร่วน ตัวแค่นี้รู้จักจอง
“ไหนว่ามีอะไรต้องแบ่งกันไงเจ้าลูกหมู”
“กะลุงทอนม่ายแบ่ง บอกของลุงทอนหมดเยย นิแฟนกาน” ลูกหมูทะเลชี้ไปที่ญาดาแล้วชี้กลับมาที่ตัวเอง
“ของพี่ทะเลเนอะ” ลูกหมูส่งสายตาหวานให้แฟนสาว ลุงธรก็ลุงธรเถอะสู้พี่ทะเลไม่ได้หรอก
“ถ้ารู้ว่าทะเลน่ารักแบบนี้จะแย่งเอาไว้เอง” ญาดาแซวไออุ่นขำๆ ตอนนี้เธอรู้แล้วว่าทะเลน่ารักแค่ไหน แต่เธอก็รู้แล้วเช่นว่า
เพราะอะไรเธอจึงไม่เคยคิดกับทินภัทรเกินพี่หรือเพื่อน
“ม่ายต้องแย่งกาน พี่ทะเลลักหมด” ลูกหมูทะเลยื่นหน้าไปจุ๊บแก้มอาอุ่นเพื่อนเป็นการยืนยันว่ารักทุกคน
“เหอะๆ โชคดีที่ไม่เกิดคนละรุ่นกับเจ้าลูกหมู ไม่อย่างนั้นลุงธรหาแฟนไม่ได้แน่ๆ”
“กลัวโดนลูกหมูแย่งโรมเหรอพี่เสือ” ญาดาอดไม่ได้จริงๆ ขอสักทีเถอะ
“คุณญาดา..” เสือถึงกับต้องเรียกชื่อจริงเมื่ออีกฝ่ายเอาเรื่องจริงมาพูด
“ม่าย ม่าย พี่ทะเลยกห้ายไม่อาว” นอกจากอาอุ่นแล้วพี่ทะเลไม่เลือกผู้ชาย แต่หมอกอีกคนก็ได้พี่ทะเลชอบ กอดแล้วนุ่มดี
“ไม่เอาลุงเสือหรือไม่เอาอาโรมครับ” ญาดาทำเป็นไม่สนใจสายตาของเสือที่มองมา แหม ของอย่างนี้มันต้องขอคำตอบให้ชัดๆ
“งืม งืม” ลูกหมูทะเลกอดเอวอาอุ่นไว้ ทำหน้าคิดหนัก
“อาวหมอก” พี่ทะเลไม่อยากให้ใครเสียใจ พี่ทะเลขอไม่พูดถึง
“ตกกระป๋องแล้วพี่เสือ หมอกขึ้นแท่นคนโปรดแทน” ญาดาชอบใจความฉลาดของลูกหมูทะเล ตานี่เยิ้มเชียวเด็กอะไร
“ใครตกกระป๋องเฮีย” เหมาเดินเข้ามาสมทบในห้องนั่งเล่น เห็นบรรดาเจ้านายคุยกันอย่างออกรส
“แกไงเจ้าเหมา” เสืออดแขวะลูกน้องตัวแสบไม่ได้ เห็นหน้าแล้วมันคันเท้ายิบๆ
“อ้าว เพิ่งมาก็โดนซะแล้ว สงสัยเฮียคิดถึงจัดไม่เห็นหน้านานมันเหงาปากใช่ไหม”
“เหงาตีนด้วย” ว่าแล้วเสือก็ง้างเสียเลย แต่ไอ้ตัวแสบมันแสบสมชื่อกระโดดหลบได้ทัน
“แล้วนี่ไปไหนกันหมด” ญาดาทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ถามเหมือนไม่รู้เรื่องอะไรเลย
“นั่งคุยกันเรื่องซื้อขายไร่อยู่โน้น” เหมาบุ้ยใบ้ไปนอกห้อง
“เหมาเลยแยกตัวมาก่อน ตังค์มีไม่ถึงคนรวยเขาคุยกัน แล้วเฮียกับเจ๊คุยอะไรกันอยู่”
“คุยเรื่องหาคนมาเซ็นรับเป็นพ่อเด็กให้”
“หา!!” เหมาตกใจนตาเกือบค้างจึงไม่ทันได้เห็นว่านอกจากเขาแล้วคนอื่นก็ตกใจเหมือนกัน
“หาทำไมล่ะเจ๊ ก็คุณธรไงพ่อของลูกเจ๊”
“ให้คุณธรเซ็นคุณธรก็มีสิทธิสิไม่เอาล่ะ หาคนหล่อๆ ใจดีมาเซ็นให้ดีกว่า เอ แต่งหลอกๆ ด้วยดีไหมอุ่น” ญาดาหันไปถาม
ความคิดเห็นของไออุ่น เล่นเอาเพื่อนอึกอักเพราะไม่ได้นัดกันไว้
“ช่างเถอะถึงกรุงเทพฯ ค่อยคิด ไปเตรียมตัวเก็บของกันดีกว่า” ญาดายักไหล่ ลุกขึ้นยื่นก่อนเป็นคนแรก
“อ่า..หมอกพี่ฝากเก็บของด้วย เอาลงมาให้เลยนะ”
“จะไปไหนเหมา” ญาดาเรียกเอาไว้ รอยยิ้มเย็นจนเหมารู้สึกเย็นไปถึงกระดูก
“ไป..ไปนั่งฟังเฮียทางโน้นคุยกันครับ”
“ไปเก็บของ เงินไม่มีเท่าเขาไม่ใช่เหรอจะไปนั่งคุยทำไม ขึ้นไปข้างบนกัน”
“เอ่อ..” เหมากลืนน้ำลาย เรื่องใหญ่ขนาดนี้จะช้าก็ไม่ได้ เจ๊ยิ่งบอกว่ากลับถึงกรุงเทพฯ จะคิด เกิดแต่งปุ๊บปั๊บ เจ้าพ่อเหมา
งานเข้าแน่
“เดิน”
“ครับ เดินแล้วครับ” เหมาเหงื่อตก ตายแน่ไอ้เหมา เอาน่า น่าจะพอมีเวลาบอก ปลอบใจตัวเองไว้ก่อน
“หึหึ”
จู่ๆ ขนคอเหมาก็ลุกซู่ แค่เสียงหัวเราะของเจ๊ฟ้าทำไมมันฟังดูน่ากลัวขนาดนี้วะเนี่ย
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>TBC<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
ครึ่งหลังตามพี่ทินกับไออุ่นกลับคอนโดกัน
Ps.เดี๋ยวจะพยายามมาลงให้ได้วันละตอนนะคะ ขออภัยที่ลงทีละครึ่ง
Darin ♥ FANPAGE
หัวข้อ: *✿ ｡Someone LOVES You ｡✿* [แจ้งข่าว] /29/03/17 ✿ P.149 (อ่าน 1223276 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก