หัวข้อ: พระลักษณ์ [YAOI] 20+ THE END แจ้งเปิดพรี ออเดอร์+ตอนพิเศษ 03/08/2019

[little_pig]

พี่รามไม่สงสารลักษณ์บ้างเหรอ ไปบังคับให้น้องมาช่วยตัวเองแก้เเค้นนี้นะ

[Guardian]

สงสารพระลักษณ์

       

[TachibanaRain]

พระรามจะกลายเป็นพระร้ายแล้วสินะ

[TanYung0209]

พระลักษณ์
Writer : Tan-Yung0209
File : 09









สายฝนโปรยปรายเป็นละอองเล็กๆที่มองเห็นจากนอกหน้าต่างรถโดยสาร แม้จะไม่ตกหนักแต่ก็พอที่จะทำให้คนที่เดินตามท้องถนนเปียกปอน ผมกระชับกอดกระเป๋าสะพายที่มีเสื้อผ้าและเอกสารสำคัญอยู่ข้างใน ผมเออกมาจากที่บ้านหลังจากที่กลับมาจากวัด ผมเลือกเส้นทางที่ผมจะเดินแล้วนับจากวินาทีที่ออกจากบ้าน...ทุกอย่างไม่สามารถย้อนกลับได้อีก ที่จริงแล้วผมตั้งใจว่าจะไปพักกับเพชรแต่ก็เกรงใจรวมทั้งกลัวว่าเพื่อนจะสงสัยว่าทำไมผมถึงออกจากบ้านมา ผมเลยต้องเปลี่ยนแผน หาที่อยู่ใหม่


ผมลงจากรถ ณ สถานที่แห่งหนึ่งซึ่งเป็นย่านที่รวมตัวของร้านที่เปิดเฉพาะกลางคืน สถานที่อโคจรที่เหล่าผีเสื้อกลางคืนตีปีกกันเข้ามาหาน้ำหวานจากที่นี่ ผมกวาดสายตามองใจก็หวาดหวั่น ตั้งแต่เกิดมาผมไม่เคยมาในที่แบบนี้เลย


'พี่ดา ช่วยลักษณ์ด้วยนะครับ' ผมขอให้พี่สาวของผมเอาใจช่วยให้ผมสามารถหาคนที่ผมเคยเอ่ยปากไล่ 'ทศกัณฐ์'


ผมเคยได้ยินคนพูดว่าพี่ทศมักจะมาแถวนี้แทบทุกคืน ผมก็เลยตามหาพี่ทศในใจก็หวังว่าคืนนี้พี่ทศจะมาเที่ยวที่นี่


"น้อง..สนใจไปกับพี่หรือเปล่า?" ระหว่างที่ผมยืนอยู่นั้น ใครบางคนก็มาจับแขนผมเอาไว้


"ขอโทษด้วยนะครับ ผมไม่ไปไหนทั้งนั้น" ผมตอบกลับไปอย่างสุภาพและพิจารณาคนที่จับแขนผม ท่าทางชายคนนี้จะเมามากเสียด้วย


"มากับพี่เถอะน้อง น้องนี่สเปคพี่เลย...ไม่อ้อนแอ้นแต่น่าฟัด" คนเมาพูดเสียงยานคางแถมดึงแขนผมเข้าไปกอดจนผมตกใจ ภาพที่พี่รามตอนเมาก็ฉายขึ้นมาอีกครั้ง


"ปล่อยผมเดี๋ยวนี้...ผมไม่ใช่เด็กขายตัว!!!" ผมขืนตัวและผลักคนเมาออกไป ตอนนี้สายตาหลายคู่ของคนแถวนั้นก็จับจ้องมาที่ผมและคนเมา ผมเองพอหลุดจากอ้อมกอดก็รีบเดินหนี


"จะรีบไปไหน...พยศแบบนี้มาให้พี่ปราบหน่อย" ดูเหมือนคนเมายังไม่ลดละ ข้อมือของผมก็ถูกจับไปอีกรอบ คราวนี้ผมเริ่มโมโหไม่พอใจกับการกระทำพูดไม่ฟังของคนตรงหน้า


"ผมขอเตือนให้คุณปล่อยผม ถ้าคุณไม่ปล่อยคุณอาจเจ็บตัวก็ได้" ผมเอ่ย บอกเลยว่าผมไม่ใช่แค่ขู่


"ไม่ปล่อย.." คนเมาเอ่ยพร้อมกับพุ่งตัวเข้ามาเอาหน้าซุกไซร้คอผมโดยที่ผมไม่ทันได้ตั้งตัว


'ผลั่ว'


ผมที่กำลังจะแทงเข่าใส่คนเมาแต่กลายเป็นว่าคนเมานั้นโดนใครบางคนชกจนล้มไปนอนอยู่กับพื้น


"มาหลบหลังกูก่อน" คนที่มาใหม่ดึงผมให้ยืนอยู่ด้านหลัง ผมเงนหน้าขึ้นมองเสี้ยวหน้าของผู้มีพระคุณ...พี่ทศ


"เฮ้ย!!! มึงเป็นใครมายุ่งอะไรกับเด็กกู!!!" คนเมาชี้หน้าพี่ทศพร้อมพูดแอบอ้างว่าจนผมเสียหาย ให้ตายเถอะผมไม่ไก้เป็นเด็กของใครทั้งนั้น


"เด็กมึง? แต่กูเห็นเขาขัดขืนมึงนี่ อีกอย่างย่านนี้กูคุมและกูไม่สนับสนุนให้ค้าประเวณีด้วย" พี่ทศเอ่ย ก่อนจะหันให้คนติดตามที่ยืนอยู่ไม่ไกลมากนักเข้ามาลากผู้ชายคนนี้ออกไป


"เป็นอะไรบ้าง? มันทำมึงตรงไหน? บอกกูมา" พี่ทศหันมาถามผม ร่างสูงจับบ่าผมและหมุนตัวผมไปมาเหมือนกับหาบาดแผล


"ผมไม่เป็นอะไร ขอบคุณที่ช่วยนะครับ" ผมเอ่ย พี่ทศก็มองผมไล่ตั้งแต่หัวจรดเท้า


"มึงมาที่นี่ทำไม เด็กอย่างมึงไม่น่าจะเป็นพวกชอบเที่ยวแล้วกระเป๋านี่อีก" พี่ทศถามมือก็หยิบกระเป๋าที่ผมทำตกเอาไว้ตอนขัดขืนคนเมา


"ผมมาหาพี่นั่นแหละครับ" ผมตอบออกไปตรงๆก่อนจะเม้มปากแน่น


"มาหากูอย่างนั้นเหรอ? มึงบอกให้กูไปให้พ้นหน้ามึงเองนี่" พี่ทศถามต่อแล้วพูดทวนสิ่งที่ผมบอกไปก่อนหน้านี้


"แต่พี่ก็บอกเองว่าถ้าผมมีปัญหาเดือดร้อน ให้ผมมาหาพี่" ผมเองก็พูดทวนสิ่งที่พี่ทศเคยบอกกับผม


"แล้วมึงมีเรื่องเดือดร้อนอะไรให้กูช่วย บอกมาได้เลย" พี่ทศพูดน้ำเสียงจริงจัง ราวกับบอกว่าจะยอมทำตามที่ผมขอร้องทุกอย่าง


"ผมไม่มีที่ไป"


☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆


"นั่งลงก่อน เดี๋ยวกูลงไปสั่งข้าวมาให้กิน" พี่ทศบอกกับผมแล้วเดินออกจากห้องไป ตอนนี้ผมก็เข้ามาอยู่ในห้องทำงานของพี่ทศซึ่งเป็นตึกสามชั้น โดยชั้นหนึ่งและชั้นวองจะเป็นบาร์ขายเครื่องดื่มและอาหาร ส่วนชั้นสามก็เป็นห้องทำงานของพี่ทศและเหมือนจะมีห้องอื่นๆด้วยแต่ผมก็ไม่รู้ว่าห้องอะไร


ผมวางกระเป๋าลงที่โซฟาแล้วมองรอบๆห้องทำงานที่นี่เป็นห้องกระจกใสสามารถมองเห็นวิวในแถบนี้ได้เกือบทั้งหมด ผมเดินไปที่ผนังกระจกมือก็ยกแนบเอาไว้ตาก็มองความสวยของหลอดนีออนด้านล่างก่อนตาจะไล่มองขึ้นไปบนท้องฟ้ามืดสนิทไร้ซึ่งดวงดาว


"พี่ดา...อยู่บนนั้นสบายดีไหมครับ?" ผมพูดถึงคนที่จากไป พี่ดาคงอยู่บนสวรรค์และกำลังมองผมอยู่ไหม? พี่ดาจะรับรู้เรื่องราวที่ผมเผชิญหรือเปล่า? พี่ดาคิดถึงผมเหมือนที่ผมคิดถึงพี่ดาไหม?แต่ผมอยากให้พี่รู้เอาไว้ว่าผมนั้นคิดถึงพี่ดา


"ลักษณ์...มานั่งคุยกับกูก่อน" เสียงพี่ทศดังขึ้นทำให้ผมตกใจสะดุ้งเฮือก ผมหันตัวกลับก็ชนเข้ากับพี่ทศ ริมฝีปากหนาของพี่ทศเฉียดหน้าผากผมเล็กน้อย


"พี่ทศ..ทำไมมาไม่ให้ซุ่มให้เสียง" ผมพูดเสียงสั่นแล้วเดินถอยหลังจนชิดกับกระจกใส


"ที่จริงตอนกูเปิดประตูมึงน่าจะรู้ตัวแล้วนะ มึงต่างหากที่ใจลอยไม่รู้ว่ากูเข้ามาในห้องแล้ว" คำพูดของพี่ทศที่ออกมาจากปากล้วนตรงตามที่พูด ผมใจลอยคิดถึงพี่ดาอยู่


"เงียบแบบนี้แสดงว่ากูพูดถูกใช่ไหม?" พี่ทศถามผม ผมก็ก้มหน้าและเผลอเม้มปากตัวเอง


"มึงนี่ชอบเม้มปากตัวเองจริงๆ เสียบุคลิกรู้ไหม?" พี่ทศบ่นแล้วเดินกลับไปนั่งลงที่โซฟา


"มานั่งก่อน กูมีเรื่องอยากจะคุยด้วย" พี่ทศพูดต่อ ผมก็เลยไปนั่งที่โซฟาตรงข้ามกับพี่ทศ


"พี่ทศมีอะไรจะถามเหรอครับ?"


"ที่มึงบอกว่าไม่มีที่ไป เกิดอะไรขึ้นกับมึง...บอกกูมาสิ"


"พี่รามรู้เรื่องที่พี่ทศข่มขืนพี่ดาแล้วรู้ว่าผมคอยปิดบังไม่ยอมบอกพี่ราม...ฮือ..อ..เลยโกรธ" ผมตอบทั้งน้ำตา ยิ่งพูดก็ยิ่งคิดถึงช่วงวินาทีที่ถูกพี่รามโกรธและผลักผมล้มลงกับพื้น


"ร้องไห้พอใจเลยนะ ร้องกับกูนี่แหละ..กูผิดเองและกูยินดีที่จะชดใช้เพียงมึงร้องขอกูก็จะยอมทุกอย่าง" พี่ทศเข้ามากอดผม เสียงทุ้มเอ่ยคำสัญญาพร้อมกับการลูบหลังปลอบประโลม


"ตอนนี้ผมแค่อยากได้งาน...ฮึก..อยากได้เงินเอาไว้ใช้จ่ายในชีวิตประจำวัน..พี่ทศหางานให้ผมได้ไหม?.." ผมช้อนตามองคนที่กำลังกอดผม พี่ทศมองผมนิ่งแล้วใช้นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาของผม ทำไมนะ ทำไมผมถึงสัมผัสถึงความอ่อนโยน ความทะนุถนอมจากพี่ทศ


"มึงไม่ต้องทำงาน...มึงมาพักกับกูส่วนเรื่องเงินกูจะจัดการให้เอง" พี่ทศบอก ผมไม่คิดเลยว่าพี่ทศจะพูดแบบนี้ออกมา


"แต่ผม..ผะ..ผมอยากทำงาน ผมไม่อยากขอใครกินฟรีๆ" ผมบอกเจตนารมณ์ของตนออกไป ถึงจะพูดไปด้วยสะอื้นไปด้วยแต่ผมคำพูดของผมบ่งบอกว่าผมต้องการทำงานจริงๆ


"แต่กูอยากช่วยมึงจริงๆ กูอยากจะชดใช้ เรื่องเงิน เรื่องที่พัก ไม่มีปัญหาสำหรับกูเลย มึงไม่ต้องทำงานหรอก" พี่ทศก็ยังยืนยันไม่ให้ผมทำงาน


"ไหนพี่บอกจะทำตามที่ผมขอไง ผมขอทำงานพี่ก็หางานให้ผมสิครับ" ผมทวงสัญญา พี่ทศชะงักเล็กน้อยก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่


"ก็ได้ กูจะให้มึงทำงานว่าแต่มึงอยากจะทำงานอะไร" สุดท้ายพี่ทศก็ยอมผม ผมคลี่ยิ้มออกมาด้วยความพอใจ


"ผมขอทำที่นี่ได้ไหม?"


"ที่นี่มันร้านกินเหล้านั่งชิล มึงชงเหล้าเป็น?" พี่ทศถาม ผมส่ายหน้ารัวเพราะผมไม่ยุ่งเกี่ยวกับของมึนเมา


"แล้วจะทำงานร้านเหล้านี่นะ"


"เด็กเสิร์ฟล่ะครับ" ผมเสนอ


"คนเต็ม" พี่ทศตอบสั้นๆ ผมก็หน้าเศร้าขึ้นมาทันที


"แต่กูเป็นเจ้าของที่นี่ กูจะเพิ่มเด็กเสิร์ฟสักคนก็ได้" พี่ทศพูดขึ้นมาทำให้ผมที่รู้สึกเศร้าเมื่อครู่ใจชื้นขึ้นมา


"พี่พูดจริงๆนะครับ"


"อืม..แต่ค่อยเริ่มงานวันพรุ่งนี้เลยละกัน" พี่ทศพูดต่อ


"แล้วที่พักละครับ?"


"พักที่คอนโดกู คอนโดที่มึงกับพี่สาวมึงเคยไป" พี่ทศบอก ผมตัวสั่นขึ้นมาพอพี่ทศพูดถึงคอนโดนั่นและเหมือนพี่ทศจะรู้ว่าผมกำลังคิดถึงเหตุการณ์เลวร้ายในครั้งนั้น


"กูขอโทษ"


"มีที่อื่นนอกจากคอนโดนั่นไหมครับ?" ผมถามเสียงเรียบและพยายามรวบรวมสติให้ตัวเองเป็นปกติ


"ก็พักเสียที่นี่ ชั้นสามนี้นอกจากห้องทำงานก็มีห้องนอนอยู่ด้วย" พี่ทศบอก ผมก็พยักหน้าตกลง สรุปผมจะนอนพักและทำงานอยู่ที่นี่


'ก็อก..ก็อก' เสียงเคาะประตูดังขึ้นสงสัยคงจะมีคนนำอาหารที่พี่ทศสั่งขึ้นมาส่งให้ถึงที่นี่


"มึงไปเปิดประตูแล้วเอาข้าวมากินเลย"


"ได้ครับ แต่พี่ช่วยปล่อยผมได้ไหมครับ?" ผมพูดพร้อมกับปรายตามองแขนที่ยังกอดเอวผมเอาไว้ พอผมพูดพี่ทศก็ปล่อยผมให้เป็นอิสระ ผมเองก็ไปเปิดประตูรับอาหารมากิน


"มึงกินไปพลางๆ เดี๋ยวกูจะเคลียร์พวกเอกสารสักนิด" พี่ทศพูดจบก็เดินไปยังโต๊ะ ส่วนผมนั้นก็กินข้าวอย่างเงียบๆไม่พูดอะไรแต่สายตาก็จ้องมองพี่ทศทำงาน ผมมองใบหน้าหล่อเหล่าทั้งคิ้วทั้งตาที่คมเข้ม ทั้งจมูกที่โด่งเป็นสัน ริมฝีปากหนาที่คลี่ยิ้มก็สามารถมัดใจสาวได้ทั้งมหาลัย ผมไม่แปลกใจว่าทำไมพี่ทศจึงหลงตัวเองคิดว่าผู้หญิงทุกคนวิ่งเข้าหา นี่ยังไม่รวมความรวยของพี่ทศอีก เรียกได้ว่าคุณสมบัติเพอร์เฟกต์เหมือนหลุดออกมาจากนิยาย


"มองหน้ากูมันไม่ช่วยให้อิ่มหรอกนะ" พี่ทศเหมือนจะรู้ว่าโดนจ้องก็เลยพูดออกมาจนผมหน้าแดงเพราะความอายที่ผมถูกจับได้ว่ากำลังมองพี่ทศอยู่


"ผมไม่ได้มองหน้าพี่เสียหน่อย" ผมเถียงข้างๆคูๆ


"ไม่มองก็ไม่มอง...มึงเองรีบแดกข้าวให้เสร็จแล้วอาบน้ำ กินยา นอนไปเลย วันนี้เหนื่อยมาทั้งวันแล้วนี่ ทั้งร้องไห้ทั้งตากฝน ขืนไม่สบายพอกูให้พักมึงจะดื้อทำงานอีก" พี่ทศพูดออกมาแทบจะไม่เว้นวรรค


"ครับผม" ผมรับคำและกินข้าวต่ออีกนิดก็รวบช้อนไม่ทานต่อ


"มึงกินไม่ถึงครึ่งจานเลยนะ" พี่ทศที่ทำงานเสร็จพอดีลุกขึ้นมาดู


"ผมกินอะไรไม่ค่อยจะลงครับ"


"อืม กูเข้าใจ มึงไปอาบน้ำกินยาแล้วเข้านอนเถอะ" พี่ทศไม่ว่าอะไร ไม่ได้บังคับให้ทานข้าว พี่ทศก็พาผมไปที่ห้องนอนซึ่งอยู่ติดกับห้องทำงาน


"เสื้อผ้ามึงก็เก็บไว้ในตู้ละกัน ส่วนของมึงก็วางที่โต๊ะตรงนี้แล้วยาก็วางอยู่ที่ลิ้นชักที่โต๊ะใกล้หัวเตียง" พี่ทศบอกผมที่กำลังมองห้องนอนที่มีเตียงขนาดใหญ่อยู่ตรงกลาง มีเครื่องอำนวยความสะดวกครบครัน มีห้องน้ำในตัว จะว่าไปก็ไม่ต่างจากโรงแรมที่ผมเห็นตามอินเตอร์เน็ต


"ขาดเหลืออะไรมึงบอกกูได้ เดี๋ยวกูต้องลงไปดูร้านกับตรวจร้านอื่นๆที่อยู่แถวนี้หน่อย" พี่ทศเอ่ย ผมก็พยักหน้ารับ พอพี่ทศออกจากห้องไปผมก็จัดของที่มีอยู่น้อยนิดและเตรียมตัวอาบน้ำทานยาตามลำดับ เมื่อเสร็จแล้วผมก็ล้มตัวลงนอนทันทีด้วยความเหนื่อยล้าทั้งร่างกายและจิตใจ


'พี่ดา...สิ่งที่ลักษณ์ทำ ลักษณ์ทำถูกใช่ไหม?'


ผมคิดในใจกับสิ่งที่ผมเลือกผมทำในวันนี้ ผมหวังว่าการที่ผมมาหาพี่ทศจะเป็นการตัดสินใจที่ถูกต้อง ผมหลับตาลงช้าๆแล้วปล่อยให้จิตใจจมดิ่งกับความเศร้าอีกครั้ง น้ำตาที่ควรจะเหือดหายไปได้แล้วมันก็กลับมาอีกครั้ง ตั้งแต่วันที่พี่ดาจากไปจนถึงวันนี้ ทุกๆคืน ผมมักจะนอนร้องไห้จนนอนหลับและคืนนี้ก็เช่นกันที่ผมปล่อยน้ำตาให้ไหลจนหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้


'ขอโทษ'


ผมได้ยินเสียงทุ้มกระซิบคำขอโทษแผ่วเบาใกล้หู ไหนสัมผัสที่อ่อนโยนกำลังไล้ไปตามใบหน้าผมอีก นี่คงเป็นเพียงแค่ความฝัน ความฝันที่ผมอยากจะให้มันเกิดขึ้นจริงๆ ผมอยากถูกสัมผัสและได้รับการปฏิบัติอย่างอ่อนโยนเหมือนที่รู้สึกอยู่ตอนนี้













.............................................
ก่อนอื่นต้องขอโทษด้วยตอนนี้ไม่ดราม่าไม่มีอะไร ใสใสมาก
เอื่อยด้วย
 ส่วนพี่รามนี่หลายคนรุมเยอะมาก 5555555

สุดท้ายนี้ ขอขอบคุณทุกคนที่อ่านและแสดงความคิดเห็นค่ะ

 

[JokerGirl]

สุดท้ายคนเจ็บสุดคือลักษณ์

[Chiren]

อยากให้รามรู้สึกตัวอย่าทำเลว

[ice.sp0211]

ดีที่ลักษณ์ไม่ช่วยราม

[iceman555]

 

[ShadeoftheMoon]

เอาจริงอ่ะน้องลักษณ์ จะแก้แค้นตามคำสั่งรามจริงหรอ ดราม่ามาแต่ไกล

[little_pig]

ลักษณ์ทำตามคำขอของพี่สีดาใช่มั้ย

[Yara]

หวังว่า ลักษณ์จะทำตามที่สีดาบแกไว้นะ ไม่แค้นไม่แก้แค้น ไม่งั้นเรื่องมันจะยุ่งและแย่ไปกันใหญ่

[TanYung0209]

พระลักษณ์
Writer : Tan-Yung0209
File : 10









ผมมาอยู่กับพี่ทศได้สองอาทิตย์แล้ว ผมพอจะทำใจเรื่องของพี่ดาได้บ้าง ถามว่าเป็นยังไงบ้าง? บอกเลยว่าผมพออยู่ได้ วันที่ไปเรียนผมก็นั่งรถโดยสารไป หากวันไหนที่มีเรียนพร้อมกันพี่ทศจะบังคับให้ผมนั่งรถไปด้วยกัน จนคนในคณะต่างก็ให้ความสนใจไม่เว้นแม้แต่เพื่อนของผม


"ทำไมถึงมากับพี่ทศได้?" เพชรถาม


"พอดีว่ากูไปทำงานกับพี่ทศแล้วก็พักอยู่แถวที่พี่ทศอยู่ด้วย" ผมตอบกลับไปแต่ก็ไม่คิดที่จะบอกรายละเอียดทั้งหมด
   

"แล้วมึงไม่อยู่ที่บ้านหรือไง?"


"คือกู...ทำใจเรื่องพี่ดาไม่ได้ก็เลยออกจากบ้านมา" ผมเลือกที่จะโกหกไปเพราะไม่อบากให้เพชรรู้สาเหตุที่ผมออกจากบ้านมา


"ทำไมไม่บอกกู ที่จริงมาพักกับกูก็ได้" เพชรเอ่ยน้ำเสียงติดน้อยใจนิดๆที่ผมไปอยู่ที่อื่นแทนที่จะอยู่กับมัน


"กูขอโทษที่ไม่บอกมึง กูอยากให้มึงเข้าใจกูด้วยว่ากูไม่พร้อมในหลายๆเรื่อง" ผมพูดเสียงเศร้า เพชรจึงเข้ามากอดเอวผมแน่น


"ไม่เป็นไรลักษณ์ กูไม่โกรธมึงหรอกแต่วันหลังมีเรื่องอะไรให้ช่วยก็บอกกูนะ" เพชรบอกกับผม ผมรู้สึกตื้นตันใจกับมิตรภาพระหว่างเราทั้งสองคน เพชรก็ยังเป็นคนที่รักและหวังดีกับผมเรื่อยมา ผมอยากจะระบายเรื่องราวทั้งหมดให้เพชรได้ฟังแต่ผมไม่อยากให้ใครต้องคิดมากกับเรื่องของผม...เรื่องที่ไม่ควรจะเปิดเผยให้ใครฟัง


และนี่คือส่วนหนึ่งในชีวิตมหาลัยซึ่งแตกต่างจากตอนทำงานมากเลยครับ ในมหาลัยต่อให้ผมถูกจับจ้องแต่ก็ไม่มีใครมาวุ่นวาย อาจจะเป็นเพราะอิทธิพลของพี่ทศก็เป็นได้ คนก็เห็นว่าผมมากับพี่ทศบ่อยๆจนเข้าใจว่าผมเป็นเด็กของพี่ทศจนตอนนี้ไม่มีใครมากล้ายุ่งกับผมยกเว้นกลุ่มเพื่อนสนิท ส่วนพี่รามพูดเลยว่ามีบางครั้งที่เดินสวนกัน ผมได้แต่แอบมองไม่กล้าสบตาสักเท่าไหร่ ผิดกับพี่รามที่ไม่ชายตามองผมแม้แขนจะเฉียดติดกันก็ตาม


เอาเป็นว่าเรามาต่อกันที่เรื่องทำงานดีกว่าครับ ที่ทำงานสนุกสนานมากๆ พี่ที่ทำงานเป็นกันเองและด้วยอายุที่ไม่ห่างกันมากทำให้พวกเราสนิทกันเร็ว


"ลักษณ์ๆ.. เดี๋ยวเอานี่ไปเสิร์ฟที่โต๊ะเจ็ดนะ"


"ครับ พี่แหวน" ผมรับถาดจาก'พี่แหวน' สาวสวยประจำร้านที่นิสัยขัดกับหน้าตาหวานๆที่ได้รู้จักก็จะรู้ว่าพี่แหวนห้าวมากขนาดไหน นอกจากพี่แหวนก็มีพนักงานไม่รวมผมอีก 4 คน ก็คือ


พี่ดิน บาร์เทนเดอร์ที่มีรอยสักตั้งแต่แขนไปจนถึงอก เห็นลุคแบดบอยแบบนี้ที่จริงพี่ดินเป็นคนอ่อนโยนต่อสิ่งมีชีวิตที่อ่อนแอกว่า


พี่ดาว คนนี้เป็นเชฟประจำร้านอายุเยอะที่สุดในบรรดาพนักงาน เรียกได้ว่าเป็นแม่พระของทุกคน


สองคนสุดท้ายนั้นพิเศษสุดเพราะพี่เขาเป็นฝาแฝดและไม่ใช่ใครที่ไหนครับ 'พี่กัลป์' บรรลัยกัลป์ก็เป็นผู้ช่วยเชฟและ 'พี่อิน' อินทรชิต ก็เป็นเด็กเสิร์ฟร่วมกับผมและพี่แหวน สองคนนี้คือรุ่นพี่ปีสองคณะเดียวกับผมและพ่วงตำแหน่งลูกพี่ลูกน้องของพี่ทศ ซึ่งแน่นอนว่ารวยมากแต่ที่มาทำงานที่นี่ก็เพราะต้องการหาประสบการณ์และหาสาวไว้กินตอนเลิกงานอีกด้วย ตอนแรกผมก็เกร็งๆอยู่บ้างแต่พอได้พูดคุยเท่านั้นแหละ พวกพี่ๆก็สามารถเรียกรอยยิ้มให้กับผม ทำให้ผมหายเศร้าได้


"เก็บร้านๆ" พี่ดินเอ่ย


"ทำไมเก็บร้านเร็วจังเลยครับ" ผมถามกลับเพราะตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาปิดร้าน


"เจ๊ดาวบอกว่าของสดที่ทำกับแกล้มหมดตู้แล้วให้ปิดไปเลย" พี่ดินตอบ จะว่าไปวันนี้ลูกค้าเยอะเป็นพิเศษเพราะเป็นต้นเดือนคนเลยเข้าร้านมาฉลองผลาญเงินกัน ผมไม่แปลกใจเลยที่ของหมด


"โอเคครับ" ผมและคนอื่นไก็ช่วยกันเก็บของและทำความสะอาดรวมทั้งปิดประตูหน้าร้านเอาไว้


"พี่ดิน จะว่าไปนานๆทีเราจะปิดร้านเร็ว พวกเรามากินเหล้าเล่นๆกับหาอะไรสนุกๆทำดีกว่าไหม?" พี่อินพูดกับพี่ดิน สร้างความสนใจให้กับคนอื่นๆรวมถึงผมด้วย


"นั่นสิ เดี๋ยวต้องถามคนอื่นก่อนว่าใครจะเอาด้วยบ้าง"


"เห็นด้วยมาก~...ถือว่าฉลองรับน้องลักษณ์ด้วย" พี่ดาวเอ่ย น้ำเสียงล้นลามาจากในครัว


"เจ๊ดาวอย่าเอาลักษณ์มาอ้าง เจ๊บอกมาเถอะว่าเจ๊อยากกินเหล้า" พี่แหวนพูดแซว ทุกคนก็หัวเราะครืน


"หรือแกจะไม่กิน?" พี่ดาวถามพี่แหวนกลับพร้อมเท้าสะเอว ให้ตายเหอะอย่างกับนักเลงคุมบ่อน


"ไม่!!!...ไม่พลาด" พี่แหวนตอบ ก่อนที่ทั้งสองจะจับมือแท็กทีมกัน


"เดี๋ยวเจ๊ไปดูเศษหมูเศษแมวก่อนว่ามีอะไรทำกับแกล้มบ้าง" พี่ดาวเข้าไปในครัวอีกรอบเพื่อทำกับแกล้ม ซึ่งระหว่างนี้เราก็เตรียมโต๊ะเตรียมเหล้าที่มีอยู่ในร้าน โดยพวกพี่เขาบอกว่าพี่ทศไม่ว่าอะไรเพราะในตู้จะมีเหล้าสำหรับพนักงานอยู่แล้ว


"กับแกล้มมาแล้วหนุ่มๆ เอาล่ะหลีกทางให้เจ๊หน่อย" พี่ดาวที่มือถือจานยำรวมตู้เย็น อะไรในตู้เย็นเจ๊แกใส่หมดจนผมไม่อาจจะรับรองอนาคตของลำไส้ตัวเองได้


"มาเร็วๆเจ๊ ผมนี่อยากกินเหล้าจะแย่อยู่แล้ว" พี่กัลป์เอ่ย มือก็ถือแก้วที่มีน้ำแข็งเปล่าอยู่ด้านใน


"โอ๊ยเร่ง!! ก็ขยับให้เจ๊นั่งสิ" พี่ดาวโวยวายไม่จริงจังมากนักก่อนจะนั่งเบียดระหว่างพี่อินกับพี่กัลป์


"องค์ประชุมครบ คราวนี้ชงเหล้ากันนะครับ!!!!" พี่ดินประกาศเปิดงาน ทุกคนก็รินน้ำสีอำพันลงในแก้วตามด้วยกระดกเข้าไปในปาก ส่วนผมก็เทน้ำอัดลมลงในแก้วแล้วดื่มร่วมกับพวกพี่ๆ


"ลักษณ์ดื่มสักนิดชีวิตจะสดใส" พี่แหวนยื่นแก้วเหล้า


"ไม่เอาครับ ลักษณ์ไม่ชอบของแบบนี้" ผมปฏิเสธ


"โหย...เอาอย่างนี้ดีกว่าเรามาเล่นเกมกัน รับรองเกมนี้ลักษณ์ได้ดื่มเหล้าแน่" พี่ดินเอ่ย มุมปากก็แสะยิ้มขึ้นมา


"เอาล่ะ อินเขียนเลขฉลากหนึ่งถึงหกส่วนแหวนไปเขียนฉลากคำสั่งมา" พี่ดินสั่งพี่ทั้งสอง ผมก็นั่งมองและนั่งงงว่าพวกเขาทำอะไรกัน


"คำสั่งเหมือนครั้งก่อนไหมเฮียดิน?"


"อืม..แต่ถ้าให้ดีเขียนให้ยิ่งกว่าเดิม" พี่ดินเอ่ยพร้อมส่งสายตาราวกับมีแผนร้ายให้กับพี่แหวน


"เขียนเจ็ดด้วย" เสียงพี่ทศดังมาจากหลังร้านพร้อมสั่งให้พี่อินที่กำลังเขียนเลขในกระดาษ


"อ้าว เฮียทศวันนี้ทำไมกลับเร็วจังเลยครับ ผมคิดว่าจะไปกินสาวเสียอีก" พี่กัลป์แซวพี่ทศที่เดินหน้านิ่งมานั่งใกล้ๆผม จากที่พี่กัลป์พูดเมื่อครู่ ปกติพี่ทศจะกลับดึกและจะพาสาวมากินอยู่บ่อยครั้ง อย่างสองคืนก่อนพี่ทศหิ้วสาวมา...ในห้องทำงานเสียงครงญครางเล่นเอาผมแทบไม่ได้นอนไปด้วย


"มาตรวจร้านเพราะได้ข่าวว่าพนักงานอู้แล้วแอบตั้งวงเหล้า" พี่ทศพูดเสียงเรียบขัดกับรอยยิ้มที่ปรากฏบนใบหน้า


"มึงไม่กินเหล้า" พี่ทศหันมามองผมที่นั่งกอดขวดน้ำอัดลม


"ครับ กินเหล้ามันขมนี่ครับ" ผมตอบกลับไปแล้วดื่มน้ำอัดลมเข้าไป


"นี่ไงครับ พวกเราเลยต้องเล่นเกมหาเรื่องให้ลักษณ์กินเหล้า" พี่อินพูดเสริม พี่ทศก็พยักหน้า


"มาแล้วๆๆ ทั้งฉลากทั้งคำสั่ง" พี่กัลป์เอ่ย ตอนนี้กล่องใส่หมายเลขและคำสั่งก็วางอยู่ตรงหน้าผม


"เกมอะไรครับ?" ผมถาม เอาตรงๆผมสังหรณ์ใจไม่ดีเลย


"แค่หยิบหมายเลขประจำตัว จากนั้นก็คอยหยิบคำสั่ง" พี่ทศอธิบายสั้นๆ


"แล้วคำสั่งมันเป็นคำสั่งอะไรครับ?"


"คำสั่งหื่นๆ18+ ถ้าทำไม่ได้ก็ดื่มเหล้าไปเลยหนึ่งแก้ว" พี่ดินพูดต่อ


"ถ้าผมไม่เล่นล่ะครับ?" ผมลองถามดูเผื่อจะสามารถถอนตัวได้แม้ความหวังริบหรี่ก็ตาม


"ต้องเล่น!!!!" ทุกคนพูดออกมาพร้อมกัน นี่ผมต้องเล่นจริงๆสินะ


พวกเราก็หยิบฉลากหมายเลขกันซึ่งทุกคนก็ยังไม่บอกว่าใครได้หมายเลขอะไร ผมมองฉลากเลขสามในมือก็หวังว่าเลขนี้จะเป็นเลขนำโชค


"แหวนเป็นคนเปิดนะคะ" พี่แหวนหยิบฉลากขึ้นมาจากกล่อง มือสวยคลี่กระดาษออกก็ถึงกับยิ้มพราว


"ให้เอาปากคาบน้ำแข็งแล้วถูไปตามหัวนมของหมายเลขหนึ่งเป็นเวลา15วินาที" พี่แหวนอ่านข้อความในกระดาษ ผมที่นั่งฟังก็แทบจะสำลักน้ำออกมา นี่คนแรกเปิดมาขนาดนี้แล้วคำสั่งอื่นๆจะเป็นยังไง


"โอ๊ย!!! เย็นหัวนมแน่เลยกู" พี่ดินเอ่ยพร้อมคลี่กระดาษหมายเลขขึ้นมา


"เฮียดินเลิกเสื้อ" พี่แหวนเอ่ยก่อนจะหยิบน้ำแข็งมาคาบรอ พี่ดินค่อยเลิกเสื้อขึ้นจนพ้นแผงอก พี่แหวนก็โน้มใบหน้าไปใกล้แล้วใช้ปากถูน้ำแข็งไปตามยอดอกพี่ดิน โดยมีพี่ดาวเป็นคนนับเวลา


นี่แค่น้ำจิ้มครับทุกคนก็วนกันหยิบฉลากคำสั่งกันซึ่งแต่ละคำสั่งมีแต่ของหื่นๆอย่างที่พวกพี่เขาบอกไว้ก่อนหน้านี้ อย่างพี่อินก็ต้องเม้มคอพี่กัลป์ให้เป็นรอยเล่นเอาทุกคนขำน้ำตาเล็ดเพราะพี่กัลป์บอกว่าหลอนเหมือนโดนตัวเองเม้มคอ


"เอาล่ะถึงคิวลักษณ์แล้ว" พี่กัลป์ยื่นกล่องฉลากมาจ่อตรงหน้า ผมก็ล้วงเข้าไปในกล่องอย่างกล้าๆกลัวๆ ภาวนาให้ตัวเองได้คำสั่งที่เบาที่สุด ผมหยิบฉลากอ่านดูก็หน้าถอดสี


"พี่ดิน ลักษณ์ขอเหล้าครับ" ถ้าให้ตามคำสั่งผมยอมดื่มเหล้าดีกว่า


"ลักษณ์ได้คำสั่งอะไรทำไมถึงกับยอมดื่มเหล้า" พี่ดินแย่งกระดาษในมือผม


"ให้จูบกับหมายเลขหกเป็นเวลาหนึ่งนาที" พี่ดินอ่านเรียกเสียงโห่ให้กับทุกคน


"ใครหมายเลขหกแสดงตัวมาเดี๋ยวนี้!!!" พี่ดาวตะโกนออกมา เจ้าของหมายเลขหกก็ยกมือพร้อมกับรอยยิ้ม


"หมายเลขหกก็คือเฮียทศนี่เอง" พี่อินเอ่ย ผมหันไปมองพี่ทศที่ตอนนี้ก็มองหน้าผมอยู่เหมือนกัน


"รีบจูบกูสิ กูรออยู่" พี่ทศพูดพร้อมยักคิ้วซ้ายข้างเดียว ดูเหมือนพี่ทศจะไม่เป็นเดือดเป็นร้อนอะไรเลย ผิดกับผมที่อยากจะวิ่งหนีกลับห้อง


"ผมยอมดื่มเหล้า" ผมรีบส่งแก้วไปให้พี่ดิน


"พี่ดินอย่าเพิ่งริน...ไหนมึงบอกกินเหล้ามันขมไง กูว่าจูบกูดีกว่านะเพราะมันหวานกว่ากินเหล้า" พี่ทศห้ามพี่ดินแล้วพูดกับผม คำพูดที่เอื้อนเอ่ยเรียกเสียงกรี๊ดจากพี่ดาวและพี่แหวนได้อย่างดี


"ผมอมดื่มเหล้า!!!" ผมพูดย้ำอีกครั้ง มือก็คว้าขวดเหล้ามารินใส่แก้วเอง พอเหล้าเต็มแก้วผมก็ยกแก้วขึ้นมาเตรียมดื่ม


"เอามานี่...เดี๋ยวกูจะช่วยทำให้เหล้ามันหวานเอง" พี่ทศแย่งแก้วเหล้าจากมือผมจากนั้นก็ดื่มเข้าไปจนเกือบจะหมดแก้ว มือที่ว่างก็กระชากคอเสื้อผมให้เข้าไปใกล้แล้วประกบจูบผมโดยที่ผมไม่ได้ตั้งตัว


"อื้อ" ผมร้องครางเป็นสัญญาณให้พี่ทศหยุด มือก็ทั้งชกทั้งผลักแต่พี่ทศก็รวบมือผมเอาไว้แน่น พี่ทศป้อนน้ำเมาสีสวยรสขมลิ้นหนาค่อยๆตวัดส่งให้เหล้าได้เข้ามายังในปาก ผมค่อยๆกลืนเหล้าอย่างยากลำบากเพราะในปากมีทั้งเหล้ามีทั้งลิ้น จนน้ำสีอำพันบางส่วนออกมาจากมุมปากผมไหลลงตามลำคอขาว พี่ทศก็ผละปากออกแล้วลากลิ้นเลียเหล้าที่เลอะตามซอกคอผมจนผมหดคอหนีและร้องโวยวาย


"พี่ทศหยุด!!!!" ผมร้องออกมาเสียงพร่า ผมรู้สึกหมดแรงทั้งที่เพิ่งจะดื่มเหล้าไปน้อยนิด ส่วนพี่ทศก็หยุดเล่นกับคอของผม ตาคมจ้องมองผมแล้วใช้นิ้วโป้งเกลี่ยที่มุมปากสีสดของผม


"เฮียทศครับ ถ้าจะเล่นขนาดนี้ผมแนะนำไปเปิดห้องข้างบนเถอะครับ"




















..........................................................................
ขอขอบคุณทุกคนที่อ่าน ตอนนี้ไม่มีอะไรมากจะเป็นการพูดถึงการใช้ชีวิตของพระลักษมณ์
รวมถึงเปิดตัวละครที่จะมาชงทศลักษณ์กันค่ะ

ป.ล. ผู้เขียนมีข้อผิดพลาดเรื่องเขียนชื่อพระลักษมณ์ผิดจะดำเนินการแก้ไขในยามว่างนะคะ

ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านมาติดตาม แสดงความคิดเห็นและให้กำลังใจค่ะ
 

[TachibanaRain]

ตกลงยังไงหว่า ไม่ได้ทำตามแผนอะไรกันใช่ไหม

[iceman555]

 

[Natsuki-ChaN]

ตกลงที่น้องลักษมณ์มาอยู่กับ พี่ทศ นี่ คือแผนหรือยังไง ทำไมพี่รามทำแบบนี้   
เชียร์ ทศลักษมณ์ ค่ะ 

[SiHong]

ตกลงแก้แค้นหรือไม่แก้แค้นกันแน่เนี้ย

[WilpeR]

พระลักษณ์แยกกับพระรามดีแล้วลูก

[Warnkt]

พี่ทศถ้าจะขนาดนั้นนะ อิอิฟินสิค่ะ
ไม่ได้มาเพราะแผนใช่ไหมไม่อยากม่าอะ 

[TanYung0209]

พระลักษณ์
Writer : Tan-Yung0209
File : 11









"อื้ม.." ผมครางออกมา มือก็กุมขมับที่เต้นตุบจนผมรู้สึกปวดหัวจนแทบจะระเบิดออกมา เปลือกตาที่หนักอึ้งๆค่อยเปิดออกรับแสงแดดที่ลอดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวบาง ผมมานอนอยู่ในห้องได้ยังไง? ความทรงจำครั้งสุดท้ายหลังจากถูกพี่ทศจูบ ผมก็ก็ดื่มเหล้าล้างปากไปหลายรอบแล้วรู้สึกมึนๆเบลอๆและก็จำอะไรไม่ได้อีก


'หมับ' แขนของใครบางคนตวัดกอดที่เอวของผมจากทางด้านหลัง ลมหายใจอุ่นๆที่รดต้นคอ ริมฝีปากหนาจูบเบาๆบริเวณท้ายทอยทำให้ผมเสียววูบวาบ


"เหี้ย!!!" พอได้สติผมก็หันไปผลักคนที่ลวนลามผมจนตกลงจากเตียง


"โอ๊ย!!!!..." คนตกเตียงร้องออกมา ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งร่างสูงเสยผมเล็กน้อยแล้วหันหน้ามองผมตาเขม็ง


"มึงผลักกูทำไม!!" พี่ทศตะคอกใส่ผม


"ก็มีมากอดผมทำไม? มา...." ผมเถียงกลับแต่ก็ต้องพูดตะกุกตะกักเพราะไม่กล้าบอกว่าพี่ทศทำอะไร


"มาอะไร?" พี่ทศถามเพราะเห็นว่าผมไม่ยอมพูดต่อ


"มาเล่นคอผม มาเล่นท้ายทอยผม" ผมตอบกลับไปแต่ก็ไม่กล้าพูดตรงๆ


"อ่อ เล่นแบบนี้ไหม?" พี่ทศกระโดดขึ้นมาบนเตียงแล้วจับผมให้นอนคว่ำ ผมพยายามดิ้นหนีแต่ก็ถูกพี่ทศนอนทับ


"พี่ทศ!!! ผมหนักทำไมชอบนอนทับ ชอบแกล้งผมด้วย" ผมโวยวายพร้อมกับขยับตัวจากพี่ทศที่หนักราวกับก้อนหินบวกกับใช้แรงจากการผลักพี่ทศตกเตียงทำให้ร่างกายผมอ่อนแรง


"แกล้งอะไร? กูแค่ชอบกลิ่นตัวมึง ตัวมึงหอมดี" พูดจบพี่ทศก็ฝังจมูกที่ท้ายทอยขาวจนผมรู้สึกแปลกๆ


"พะ...พี่ทศ..หยุด..ด...ผม..เสียว..อื้อ"  ผมขอร้องให้อีกคนหยุดเล่นท้ายทอยผม


"ไม่หยุด...ตัวมึงหอมกว่าผู้หญิงที่กูเคยนอนหลายคนอีก" ว่าแล้วพี่ทศก็โน้มหน้ามาหอมแก้มนิ่ม


"พี่ทศ...ผมไม่ใช่ผู้หญิงที่พี่เคยนอนด้วยนะ ผมเป็นผู้ชาย!!!" ผมเบือนหน้าหนีซุกตรงเตียงนุ่ม


"ผู้ชายที่ชอบผู้ชายด้วยกันอย่างนั้นเหรอ?" พี่ทศเอ่ยน้ำเสียงติดจะเยาะเย้ย


"ผมชอบผู้ชาย...แต่ผู้ชายคนนั้นคือพี่รามคนเดียว" ผมพูดสวนกลับไป นอกจากพี่รามผมไม่สนใจหรอกครับ


"อ๊า.." ผมร้องออกมาเมื่ออยู่ๆพี่ทศก็พลิกกายผมให้นอนหงายประจัญหน้ากับพี่ทศ


"มึงยังจะชอบพี่ชายตัวเองอยู่อีกเหรอ? ในเมื่อมันไล่มึงออกจากบ้าน"


"ถ้าพี่ทศมีความรักพี่ทศจะเข้าใจผมครับ" ผมตอบ ในใจก็โหวงเหวงคิดถึงพี่ชายที่รัก


"มึงถามใจตัวเองก่อนที่จะมาสอนกูว่าความรู้สึกที่มีต่อพี่ชายมึงใช่รักจริงๆหรือเปล่า?" คำพูดของพี่ทศทำให้ผมถึงกับนิ่งเงียบ


'Rt...Rt...'


เสียงโทรศัพท์มือถือของผมดังขึ้น พี่ทศก็เอื้อมไปหยิบมาให้แถมยังถือวิสาสะกดรับสายเปิดลำโพงให้ผมอีก ช่างมีมารยาทจริงๆ


'ลักษณ์!!! ทำไมมึงไม่มาเรียน' เสียงของเพชรดังออกมาจากโทรศัพท์มือถือ พอผมมองเวลาที่ขึ้นตรงหน้าจอก็บ่งบอกว่าตอนนี้บ่ายสองโมงแล้ว


"พอดีกูปวดหัวนิดหน่อย เลยไม่ได้ไปเรียน" ผมโกหกกลับไป ใครจะกล้าบอกเพื่อนที่ทำตัวเหมือนแม่อย่างเพชรกันละครับว่าผมดื่มเหล้าแถมเล่นเกมแผลงๆจนเมาไม่ยอมตื่น


'หาหมอทานยาหรือยังลักษณ์?'


"ยังเลย กูว่าถ้าได้นอนต่ออีกนิดกูคง...อ๊ะ.." ผมพูดกับเพชรไม่ทันจะจบประโยคพี่ทศก็กัดบ่าผมจนผมร้องออกมา


'ลักษณ์เป็นอะไร? เกิดอะไรขึ้น?' เพชรถามเสียงตื่น


"ไม่มีอะไรหรอกแค่มดกันเฉยๆ"


'แน่ใจนะ ถ้ามีอะไรบอกกูเลย กูช่วยเต็มที่' เพชรเอ่ย


"ขอบใจมากเพชร"


'เออ วันนี้พี่รามถามหามึงด้วยว่ามึงไปไหน ทำไมไม่มาโรงเรียน' เพชรบอก ผมใจเต้นรัวเมื่อรู้ว่าพี่รามถามถึงผม


"แล้วมึงตอบว่าไง?" ผมถามกลับไป


'กูบอกว่ามึงป่วย เหี้ย!! ไม่คิดว่ามึงจะป่วยจริงว่ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า' เพชรพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา


"เออ แค่นี้ก่อนละกันไว้กูจะโทรหามึงใหม่" เพชรเอ่ยแล้วกดวางสายไป


"ดีใจจนหน้าแดงเลยเหรอ? พอรูว่าพี่รามของมึงถามถึง" พี่ทศพูดแซว


"แน่นอนครับ" ผมพูดออกมาทั้งรอยยิ้ม


"หมั่นไส้ว่ะ" พี่ทศดึงจมูกของผม


"เจ็บนะพี่ทศ" ผมโวยวายพร้อมกับค้อนตาใส้ พี่ทศก็มองหน้าผมพร้อมกับกลั้นขำเอาไว้


"พรุ่งนี้วันศุกร์มึงมีเรียนไหม?" พี่ทศถาม


"ไม่มีครับ" ผมตอบกลับ ในใจสงสัยว่าพี่ทศจะถามไปทำไม


"ก็ดี เดี๋ยวมึงจัดกระเป๋า กูพาจะไปเที่ยว" พี่ทศเอ่ย


"เที่ยว? พี่ทศจะพาผมไปเที่ยว?" ผมถามทวนอีกครั้งเผื่อตัวเองจะหูแว่วไปเอง


"ใช่"


"ไปเที่ยวที่ไหนครับ?" ผมถามต่อ


"เดี๋ยวไปถึงมึงก็จะรู้เอง เอาเป็นว่าเตรียมเสื้อผ้าเอาไว้ไม่ต้องเยอะเพราะเราจะกลับวันอาทิตย์" พี่ทศไม่ตอบถึงสถานที่ ผมเลยหน้ามุ่ยใส่แอบหมั่นไส้พี่ทศนิดๆ


"โอเคครับ แต่ก่อนจะไปจัดเสื้อผ้าพี่ทศช่วยกรุณาลุกออกจากตัวผมได้แล้วนะครับ" ผมบอกกับคนตัวใหญ่ที่ทับตัวผมจนตะคริวจะกินผมทั้งตัวอยู่แล้ว


"ถ้าจะให้กูลุกออกจากตัวมึง มึงต้องทำข้อตกลงกับกูก่อน" พี่ทศพูดพร้อมกับส่งสายตาเจ้าเล่ห์ แต่ถึงจะจ้องมองผมแบบนี้ผมก็ไม่กลัว


"ข้อตกลงอะไรครับ" ผมถามกลับ ใจแอบหวั่นนิดๆว่าพี่ทศจะยื่นข้อเสนออะไรแผลงๆ


"ต่อไปนี้เวลาคุยกับกูต้องแทนตัวเองว่าลักษณ์ ตกลงไหม?" พี่ทศบอกข้อตกลงเล่นเอาผมหน้าเหวอไปเลย ไม่คิดว่าคำขอจะง่ายแค่นี้


   
"ครับ ลักษณ์ตกลง"


หลังจากนั้นพี่ทศก็ให้เวลาผมหนึ่งชั่วโมงในการอาบน้ำแต่งตัวและจัดของ ประเด็นสำคัญคือตอนแรกผมคิดว่าผมจะต้องเก็บเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเดียว ที่ไหนได้ของพี่ทศก็ต้องเก็บให้ด้วย เล่นเอาผมเหนื่อยจนอยากจะหลับไปอีกรอบ


"ลักษณ์...ไปฮันนีมูนกับคุณทศก็อย่าลืมซื้อของฝากมาให้พวกเจ๊นะ" พี่ดาวที่มาส่งผมกับพี่ทศขึ้นรถเอ่ยขึ้นมา


ส่วนพวกพี่คนอื่นๆก็ยิ้มขำและมองผมด้วยสายตาล้อๆ ให้ตายเหอะเพราะพี่ทศจูบผมเมื่อคืนทำให้ผมถูกโดนล้อตั้งแต่ก้าวแรกที่เดินลงมาที่ร้าน


"ฮันนีมูนอะไรกันพี่ดาว ลักษณ์แค่ไปเที่ยวเฉยๆ" ผมรีบพูดแก้ต่างถึงจะรู้ว่าพูดยังไงก็ไม่เข้าหูคนเหล่านี้ก็ตาม


"แหม เชื่อก็ได้ว่าเที่ยว" พี่แหวนพูดหยอกผม โอ๊ย!!! ทำไมผมต้องโดนรุมด้วย


"อะแฮ่ม พูดสั่งเสียกันเสร็จยัง ผมจะขับรถไปแล้วเนี่ย" พี่ทศที่นั่งคร่อมมอเตอร์ไซค์คันใหญ่พูดออกมา


"เสร็จแล้วค่า...ยังไงก็ขับดีๆนะคะ" พี่แหวนยิ้มแห้งๆ มือก็ดันตัวผมไปหาพี่ทศ


"ครับ ผมไม่อยู่หลายวันก็ขอฝากร้านด้วย" พี่ทศบอกกับทุกคน


"โอเคครับ/ค่ะ" ทุกคนรับคำอย่างพร้อมเพรียงกัน


"มัวยืนบื้ออยู่ทำไม รีบใส่หมวกกันน็อกแล้วขึ้นรถ" พี่ทศหันมาพูดกับผม ผมก็เลยรีบทำตามคำสั่งของพี่ทศ


"นั่งชิดกูอีกแล้วก็......"


"แล้วก็อะไรครับ?"


"กอดเอวกูเอาไว้แน่นๆ"

☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆


รถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่พาร่างของเราสองคนไปสู่จุดหมายที่ผมไม่อาจจะล่วงรู้ได้ สิ่งที่ผมรู้อย่างเดียวก็คือผมต้องกอดพี่ทศเอาไว้ตลอดเวลาหน้าผมก็ซุกอยู่แผ่นหลังกว้างโดยที่ทศก็เร่งความเร็วขึ้นเรื่อยๆ ผมกำลังฝากชีวิตไว้กับพี่ทศ...


"พี่ทศลักษณ์ปวดก้นแวะพักก่อนไม่ได้เหรอ?" เวลาผ่านไปร่วมสามชั่วโมงผมเริ่มปวดเมื่อยช่วงล่าง


"มึงว่าอะไรน่ะ!!!" พี่ทศลดความเร็วแล้วถามผม


"ลักษณ์ปวดก้น พี่ช่วยแวะพักหน่อย" ผมบอกสิ่งที่ต้องการไปอีกรอบ


"อีกไม่นานก็จะถึงแล้วมึงทนหน่อยแล้วกัน"


"ลักษณ์ปวดจริงๆนะพี่ อีกอย่างเรานั่งรถออกจากร้านตั้งแต่สี่โมงเย็นจนตอนนี้ทุ่งกว่าแล้วนะ!!"


"อีกไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็ถึงแล้ว"


"ถ้าเกินล่ะ?"


"เชื่อกูว่าไม่เกิน มึงจับเวลาได้เลย" พี่ทศพูดจบก็เร่งคันเร่งยิ่งกว่าเดิมโดยที่ผมไม่ทันตั้งตัว ผมนี่ตกใจจนใจตกวูบไปอยู่ตาตุ่ม ไอ้พี่ทศ ไอ้พี่เวร!!!!!!!


รถขับไปเรื่อยๆจากสองข้างทางที่นานๆทีจะมีบ้านสักหลังก็เข้าสู่พื้นที่ในตัวเมือง ตึกสูงใหญ่รวมถึงบ้านมากมาย ป้ายที่ชี้ทางไปทั้งรีสอร์ทหรือโรงแรมที่มีอยู่เนื่องแน่น ชาวต่างชาติต่างก็ขับมอเตอร์ไซค์หรือจะอยู่ในรถประจำทางขับสวนผมไปมา ผมเงยหน้ามองป้ายที่ข้างถนนก็เช้าใจทันทีว่าที่นี่คือ...พัทยา


"ถึงแล้ว" พี่ทศจอดมอเตอร์ไซค์อยู่ที่ลานจอดรถของผับแห่งหนึ่ง ผมก็รีบลงทันทีมือก็นวดขาตัวเองเบาๆเพื่อไล่ความชาที่มาเกาะกินขา


"เข้าไปข้างในกัน"


พี่ทศเดินนำผมไปทางด้านหลังของผับแล้วขึ้นบันไดไปที่ชั้นสอง โดยที่ผมเดินตามอย่างเงียบๆไม่พูดอะไร จากนั้นพี่ทศก็เปิดประตูเข้าไปในห้องๆหนึ่งในนั้นมีผู้ชายนั่งอยู่และมีคนที่ท่าทางจะเป็นบอดี้การ์ดยืนประกบอยู่


"มาถึงเร็วกว่าที่คิดนะไอ้ทศ" ผู้ชายคนนั้นเอ่ยทักพี่ทศก่อนจะเข้ามาสวมกอดกันโดยสายตาก็ปรายมามองผมที่ยืนอยู่ใกล้ๆ


"ไอ้ทศ นี่ใครว่ะ?" ชายคนนั้นถาม


"รุ่นน้องในคณะ" พี่ทศตอบ ผมที่ได้ยินคำตอบจากพี่ทศก็อดไม่ได้ที่จะเบ้ปากใส่ รุ่นน้องอย่างนั้นเหรอ? รุ่นน้องที่พี่ทั้งจูบ ทั้งกอดเนี่ยนะ คิดแล้วมันน่าน้อยใจ เดี๋ยวสิ!!! ทำไมผมต้องน้อยใจด้วยเนี่ย


"พี่ชื่อกรรณนะ น้องชื่ออะไรครับ?" ชายคนนั้นแนะนำตัวพร้อมยื่นมือมาที่ตรงหน้าผม


"สวัสดีครับ ผมชื่อลักษณ์ครับ" ผมยกมือไหว้ เล่นเอาพี่กรรณหน้าเหวอส่วนพี่ทศก็ทำหน้ากลั้นขำ


"น้องลักษณ์นี่น่ารักดีนะ มีแฟนยังครับ?" คำถามของพี่กรรณเล่นเอาผมนิ่งไปเลย ทั้งที่เพิ่งรู้จักกันไม่คิดว่าจะโดนถามแบบนี้


"น้องลักษณ์อย่าตกใจไป พี่ไม่ได้เป็นเกย์ที่พี่ถามก็เพราะจะแนะนำสาวๆให้" พี่กรรณอธิบายทำให้ผมโล่งอกจนถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่


"มันมีคนที่ชอบแล้ว" ผมไม่ทันจะได้พูดอะไร พี่ทศก็ชิงตอบไปก่อน


"อ่อ ไม่เป็นไรไว้น้องลักษณ์แล้วมาหาพี่นะ พี่จะจัดชุดใหญ่ให้ ฮ่า ฮ่า ฮ่า" พี่กรรณพูดพร้อมกับหัวเราะออกมา จากที่ผมดูพี่กรรณโดยรวมพี่เขาก็ไม่ได้เลวร้ายอะไร เป็นพวกเพลย์บอยมนุษย์สัมพันธ์ดีที่แตกต่างจากพี่ทศที่เป็นเพลย์บอยแบบเสือเงียบแอบซุ่มกิน


"แล้วกูล่ะ มึงจัดชุดใหญ่ให้หรือเปล่า?" พี่ทศถามเพื่อนริมฝีปากก็คลี่ยิ้มออกมาเล็กน้อย


"จัดสิ หุ้นส่วนผับมาทั้งทีจะให้แดกเหล้าอย่างเดียวได้ยังไง" พี่กรรณเอ่ย ก่อนจะหันไปสั่งลูกน้องให้เอากระเป๋าไปเก็บของผมกับพี่ทศออกไปจากห้อง


"น้องลักษณ์ ไอ้ทศ ไปสนุกกันเถอะ"


เสียงเพลงบรรเลงด้วยจังหวะที่สนุกทำให้คนที่มาเริงร่าในค่ำคืนนี้ต่างก็โยกย้ายกันไปมา ตอนนี้ผมอยู่ที่ชั้นลอยโซนวีไอพี จากที่ผมยืนอยู่ทำให้ผมเห็นผู้คนที่เต้นอยู่ด้านล่างชัดเจน


"น้องลักษณ์จะไปเต้นไหม? เห็นมองข้างล่างอยู่พักใหญ่แล้ว" พี่กรรณที่นั่งอยู่กับพี่ทศโดยที่มีผู้หญิงนั่งประกบอยู่ด้วย


"ไม่ครับ ลักษณ์แค่ดูเฉยๆ" ผมบอกกลับไป ตาก็มองไปที่ชั้นล่างต่อโดยไม่รู้ตัวว่าผู้หญิงที่อยู่กับพี่ทศพี่กรรณเขามาประกบตัวผมซ้ายขวาแล้วพากันกอดแขนผม


"พี่มากอดแขนผมทำไม?" ผมถามด้วยความรู้สึกประหม่าที่อยู่ๆก็ถูกผู้หญิงมากอดแขนพร้อมกัน


"พาสนุกไงค่ะ" หญิงสาวตอบผมก่อนจะลากผมไป ตอนแรกผมคิดจะขัดขืนแต่กลัวว่าคนจะหันมาสนใจและคิดว่าผมรังแกผู้หญิง


"ส้ม มะนาว ฝากด้วยนะ" ผมได้ยินพี่กรรณตะโกนไล่หลัง สงสัยพี่กรรณกับพี่ทศจะอยากพูดคุยกันสองคนเลยให้พี่ส้มกับมะนาวลากผมออกมาแบบนี้ ฮึ!!! ถ้าอยากคุยกันแค่สอง ทำไมพี่ทศต้องลากผมมาด้วย พอลากมาแล้วก็ดันให้ผมไปที่อื่น ถ้าอยากให้ผมเต้นผมก็จะเต้น!!!!


"พี่ครับขอเพลงสนุกๆเลยครับ!!!"


ผมตะโกนลั่น ดีเจก็เลยจัดเพลงสนุก เพลงมันตามคำขอ ผมเต้นโดยมีพี่ส้มกับพี่มะนาวเจ้นอยู่ใกล้ๆสักพักก็มีทั้งผู้หญิงและผู้ชายมาร่วมเต้นกับผม บ้างก็เต้นยั่ว บ้างก็เต้นเอาฮาปะปนกันไปและในระหว่างที่ผมเต้นผมก็เหลือบมองที่ชั้นลอยก็เห็นพี่ทศคอยจับจ้องอยู่แต่ผมไม่สนใจใครอยากจ้องอยากมองก็ทำไป เวลานี้ผมขอปลดปล่อย ผมขอบ้าไปก่อนละกัน


"เฮ้อ...เหนื่อย" ผมเดินฝ่าฝูงชนออกมา ขาที่ล้าจนแทบจะก้าวไม่ออกก็ค่อยๆเดินขึ้นบันไดไปอย่างๆช้าๆ


"อ้าว น้องลักษณ์มาแล้วเหรอ สนุกไหม?" พี่กรรณถามผมพร้อมกับรอยยิ้ม ผมที่พอมาถึงก็รีบนั่งลงบนโซฟา


"สนุกครับ ลักษณ์เต้นจนเหนื่อยเลย" ผมตอบกลับไปลางก็มือมาเช็ดเหงื่อ


"เอานี่ไปเช็ด" พี่ทศยื่นกระดาษทิชชู่ให้ผมก็รับมา ผมลอบมองหน้าดูเหมือนพี่ทศจะอารมณ์ไม่ดี


"น้องลักษณ์ดื่มอะไรสักนิดก่อนไหม?" พี่กรรณเอ่ยชวน


"ลักษณ์ไม่กินเหล้าครับ"


"พี่รู้ ไอ้ทศบอกพี่แล้ว พี่ก็เลยเตรียมเครื่องดื่มไร้แอลกอฮอล์มาให้" พี่กรรณเอ่ยแล้วหันไปที่พนักงานเสิร์ฟที่มีแก้วสีชมพูใสอยู่ในถาด ฟองอากาศที่อยู่ในแก้วบ่งบอกถึงความซ่าของเครื่องดื่มได้ดี


"สตรอเบอร์รี่โซดา สำหรับเด็กน้อยผู้ที่ดื่มเหล้าไม่ได้" พี่กรรณส่งแก้วมาให้ผมก็รับก่อนจะรีบกระดกเข้าปากด้วยความกระหาย


"อร่อยไหม?" พี่กรรณถาม


"อร่อยครับ" ผมตอบตามความจริง ความหวานอมเปรี้ยวของสตรอเบอร์รี่บวกกับความซ่าของโซดาทำให้ผมดื่มแล้วสดชื่น


"ถ้าชอบก็ดื่มให้หมดแก้วเลยนะครับ" พี่กรรณบอกกับผม ผมก็พยักหน้ารับมุมปากยิ้มออกมา


"ไอ้ทศทำไมมึงไม่พูดเลยวะ เมาแล้วหรือไง?"


"ไม่ได้เมา" พี่ทศตอบสั้นๆแล้วยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่ม ผมไม่ได้คิดไปเองใช่ไหมว่าพี่ทศไม่พอใจผมอยู่


"หรือว่ามึงรอกูชุดใหญ่ให้?" พี่กรรณยังคงถามพี่ทศต่อ ด้วยท่าทางขี้เล่นที่ดูไปดูมาเหมือนจะแหย่ให้เสืออย่างพี่ทศอารมณ์เสียมากกว่า


"เออ!!" พี่ทศกระแทกเสียงตามด้วยกรอกเหล้าเข้าปากจนหมดแก้ว ผมเริ่มกลัวพี่ทศขึ้นมานิดๆ



"เดี๋ยวๆ รอหน่อยไม่เกินสิบ ไม่สิ!! ห้านาที ชุดใหญ่จะมาหามึงแน่" พี่กรรณบอกกับพี่ทศมือก็ตบไปตรงบ่ากว้าง ผมที่ได้ฟังก็นั่งคิดตามว่าใจจะมาเป็นชุดใหญ่ให้พี่ทศ พี่ส้ม? พี่มะนาว?


"อึก" ผมกัดริมฝีปากแน่น อยู่ๆร่างกายของผมก็ร้อนขึ้นมา เหงื่อที่เคยหยุดไหลก็ผุดขึ้นมาทั่วหน้าใบหน้า คอของผมก็แห้งผาก ขนแขนขนขาของผมลุกชันรวมถึงอารมณ์ดิบก็พุ่งพล่านขึ้นมา ผมเป็นอะไรไป? ทำไมอยู่ๆถึงเกิดอารมณ์ขึ้นมาได้


"ลักษณ์ มึงเป็นอะไร?" พี่ทศที่คงสังเกตความผิดปกติของผมก็รีบถาม มือหนารีบจับมือผมเอาไว้แน่น แววตาบ่งบอกว่าเป็นห่วงผมมาก...หรือว่าผมจะคิดไปเอง


"พี่ทศ...ลักษณ์..อึก.." ผมพูดเสียงสั่นไม่รู้จะอธิบายยังไง?


"ออกฤทธิ์แล้วเหรอเนี่ย?" พี่กรรณพูดด้วยท่างทีสบายๆไม่ตกใจกับอาการของผมแต่อย่างใด


"มึงใส่อะไรไปในเครื่องดื่ม!!!" พี่ทศตวาดใส่พี่กรรณเสียงดังลั่นแทนที่พี่กรรณจะโกรธหรือหน้าสลดกลับยิ้มกว้างกว่าเดิม


"เครื่องดื่มไร้แอลกอฮอล์แต่ใส่ยาปลุกเซ็กซ์ว่ะ" พี่กรรณตอบ เล่นเอาผมตัวชาวาบ นี่ผมกินยาบ้าๆเข้าไปอย่างนั้นเหรอ?


"ไอ้กรรณ!!! มึงทำบ้าอะไร!!!" พี่ทศเข้าไปกระชากคอเสื้อซึ่งพี่กรรณก็ไม่ขัดขืนอะไร


"กูแค่จัดชุดใหญ่ให้มึง"









....................................................................
มาแล้วค่ะ ตอนนี้ไม่รู้ว่าจะมีคนชอบไหม?
ช่วงนี้ไม่ดราม่านะคะ จะจัดเบาๆให้อ่านกัน หวังว่าจะชอบ
ขอขอบคุณที่อ่านที่ติดตามแสดงความคิดเห็นกันนะคะ

 

[ice.sp0211]

ว้ากกกกก

[SiHong]

ง่อออล

[mukmaoY]

เรื่องนี้ปมโหดมาก

[iceman555]

 

[Guardian]

       

พี่กรรณช่างรู้ใจเป็นที่สุด

[sanri]

เอาเลยจ้า เฮียทศจัดหนักจัดเต็มไปเลย 
แต่ระวังน้องลักษณ์ตื่นมาจะอาละวาดนะจ๊ะ 

[ShadeoftheMoon]

มันจะทำใจได้ง่ายๆ เลยหรอ ดีกับคนที่ทำพี่สาวที่รักตาย  เห็นด้วยนะเรื่องนี้ปมโหดมาก

[TanYung0209]

พระลักษณ์
Writer :Tan-Yung
File : 12









"ไอ้กรรณ!!! พรุ่งนี้กูจะจัดการมึง" พี่ทศชี้หน้าด่าพี่กรรณก่อนจะลากผมออกไปอย่างรวดเร็ว


"พี่ทศ..จะ..พาลักษณ์ไปไหน?" ผมถามเพราะถ้าให้ไปที่ไกลๆผมคงไม่ไหวตอนนี้ร่างกายมันไม่อำนวย ใบหน้าก็เริ่มซีดเซียว


"พามึงไปปลดปล่อย" พี่ทศพูดจบก็พาผมไปที่ห้องพักซึ่งอยู่ชั้นบน พอประตูห้องนอนเปิด ผมก็รีบวิ่งนำหน้าเข้าห้องน้ำทันที


"พี่ทศออกไป!!!" ผมไล่พี่ทศที่มายืนขวางประตูไม่ให้ผมปิด


"กูจะช่วยมึง" พี่ทศพูดพร้อมกับใช้มือดันตัวผมเข้าไปข้างใน


"ลักษณ์ช่วยตัวเองได้..พี่..พี่ทศออกไป" ผมเริ่มพูดตะกุกตะกัก รู้สึกเบลอๆไปหมด ร่างกายก็ร้อนรุ่มขึ้นมาเรื่อยๆเหมือนว่าไฟกำลังจะแผดเผาผม


"ดูท่ามึงจะไม่ไหวแล้วนะให้กูช่วยเถอะ" พี่ทศยังคงดึงดันที่จะมาใช้มือให้ผม


"พี่ทศเป็นผู้ชายไม่รู้สึกแปลกเลยเหรอที่จะมาทำแบบนี้กับลักษณ์" ผมพยายามพูดให้พี่ทศคิดได้ด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา ขาก็ขยับถอยไปชิดกับผนังห้องน้ำ แย่แล้ว!!! ผมไม่มีทางที่จะหนีไปไหนเหรอนี่


"กับคนอื่นกูรู้สึกแปลกแต่กับมึง...กูไม่รู้สึกแบบนั้น" คำพูดของพี่ทศทำให้ผมประหลาดใจอยู่ไม่น้อย พี่ทศตอบพร้อมกับเดินเข้ามาหาผม ผมต้องทำอะไรสักอย่างแล้วไม่อย่างนั้นผมเสร็จพี่ทศแน่


"โอ๊ย!!" พี่ทศร้องลั่น ผมรวบรวมแรงสุดท้ายที่มีอยู่เตะไปที่สีข้างของพี่ทศแล้วก็รีบวิ่งหนี


"มึงจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น" พี่ทศรวบเอวผมด้วยแขนข้างเดียวแล้วฉุดให้ผมนั่งลงพร้อมกับพี่ทศ ขายาวเกี่ยวลำตัวผมเอาไว้ มือก็ดึงให้ผมนั่งพิงอก


"พี่ทศ..ปล่อยลักษณ์" ผมพูดขอร้องอีกฝ่าย ผมเริ่มหมดแรงจะให้ใช้ไม้แข็งก็คงทำไม่ได้ ตอนนี้คงเหลือแค่วิธีเดียวคือขอร้องพี่ทศดีๆ


"ไม่ปล่อย กูจะช่วยมึงเอง กูรู้นะตอนนี้มึงไม่ไหวแล้ว" พี่ทศกระซิบข้างหูปลายลิ้นก็เลียที่ติ่งหูนิ่มเบาๆ


"พะ...พี่ทศอย่าทำกับลักษณ์เหมือนที่ทำกับพี่ดา" ผมพูดเสียงสั่นน้ำตาคลอเบ้า ผมกลัว...กลัวว่าพี่ทศจะข่มขืนผมและดูเหมือนคำพูดของผมจะได้ผล พี่ทศหยุดชะงักนิ่งเงียบไป


"กูสัญญาว่าจะไม่ให้ไอ้นั่นของกูเข้าไปในตัวมึง กูแค่จะปลดปล่อยมึงให้หายอึดอัดและมึงจะเต็มใจให้กูทำหลังจากนี้ เชื่อกูสิ" เสียงทุ้มเอื้อนเอ่ยพร้อมกับฝ่ามือที่ลูบไล้ไปตามกายร้อนของผมผ่านเนื้อผ้า


"ลักษณ์ช่วยตัวเองได้" ผมเอ่ย..ความอดทนต่อสิ่งเร้าก็เริ่มจะหมดลง อย่างน้อยผมต้องให้พี่ทศออกจากห้องน้ำไปให้ได้


"มือมึงไม่พลิ้วเท่ามือกู กูช่วยจะดีกว่าที่มึงช่วยตัวเองอีก"


"ไม่เอา...อ๊า...า .." ผมปฏิเสธ ก่อนจะครางกระเส่าออกมา เมื่อพี่ทศใช้นิ้วบดขยี้ที่ยอดอกของผมจนแข็ง


"ปากมึงบอกว่าไม่แต่ร่างกายมึงมันเรียกร้องแล้วนะ" พี่ทศเอ่ยแล้วเชยคางผมให้หันหน้าไปหา พี่ทศยิ้มมุมปากก่อนจะโน้มใบหน้าประกบปากผม


ริมฝีปากหนาประทับลงบนฝีปากนิ่มที่ปิดเม้มเอาไว้ ปลายลิ้นร้อนค่อยๆแทรกตามรอยต่อของริมฝีปากบนและล่างก่อนจะตวัดเบาๆจนผมเผลอเผยอปาก พี่ทศใช้จังหวะนี้สอดสิ้นเข้าไปพร้อมมือที่เลิกเสื้อของปมขึ้นจนเผยผิวกายขาวที่ประดับอยู่กับรูปร่างผอมที่มีกล้ามเนื้อนิดๆ ปลายนิ้วเรียวรูปวนไปที่หน้าท้องจนผมเสียววูบ ส่วนปากเองก็ประกบบดเบียดอยู่ไม่ห่าง ลิ้นภายในก็ตวัดกันไปมาตามแรงอารมณ์ที่คุกกรุ่น พี่ทศกวาดลิ้นในโพลงปากหวานของผมจนทั่วก่อนจะถอนจูบ


"อ้าปากแล้วแลบลิ้นออกมาหน่อย" พี่ทศบอกด้วยน้ำเสียงแหบพร่าฟังแล้วรู้สึกเหมือนต้องมนต์สะกดผมแลบลิ้นออกมาเล็กน้อยก่อนจะสะดุ้งโหยงเมื่อพี่ทศตวัดปลายลิ้นผมเข้าไปในปากแล้วดูดดุนเบาๆ


"หวานว่ะ"


พี่ทศเอ่ยออกมาแล้วถอดเสื้อของผมออก ผมที่หมดแรงได้แต่นอนเอนอกพี่ทศตาฉ่ำเยิ้มก็ปล่อยให้พี่ทศเล่นร่างกายของผมไป จมูกโด่งเริ่มซุกไซร้ดมกลิ่น ลิ้นชื้นลากก็ไปตามความยาวของลำคอขาว ร่างกายของผมสั่นสะท้าน ปลายนิ้วท้ายจิกกับพื้นห้องน้ำแสนเย็นเฉียบ


"อ๊ะ...อย่า..า..." ผมร้องห้ามเมื่อพี่ทศงับติ่งหูนิ่มของผมเบาๆ


"ฮึ...จุดอ่อนสินะ"


ยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ คนตัวสูงดูดเม้มที่หลังหูของผมจนแดงช้ำแล้วไล่กลับมากัดตามซอกคอของผมจนเป็นรอยฟัน ผมได้แต่ร้องครางออกมา ซึ่งนอกจากปากที่คอยจะเล่นกับขอผมแล้ว มือของพี่ทศก็นวดเค้นไปที่จุดกลางกายของผม


"พี่ทศ..ลักษณ์เสียว..ว...อ่า.า.."


ผมได้แต่ร้องคราง พี่ทศเริ่มคลายขาที่เคยเกี่ยวรั้งตัวผมออกจากนั้นก็ถอดกางเกงพร้อมกับชั้นในที่เป็นสิ่งขวางกั้นให้ออกไปทำให้แก่นกายของผมที่ตื่นตัวและมีน้ำปริ่มใสไหลปริ่มเล็กน้อยออกมาแสดงสู่สายตาจนผมรู้สึกอายและเบียนหน้าหนี พี่ทศเองก็ขยับตัวออกให้ผมนั่งพิงผนังห้องน้ำแทนส่วนตัวเองก็มานั่งคุกเข่าอยู่ตรงหน้า มือหนาถอดกางเกงและชั้นในออกเล็กน้อยแต่ก็พอที่จะทำให้แท่งร้อนใหญ่ยักษ์ชูชันออกมา


"พี่ทศไหนบอกว่าจะไม่ทำอะไรลักษณ์" ผมร้องออกมาด้วยความตกใจมือก็ผลักพี่ทศแต่ก็ถูกรวบเอาไว้แถมยังถูกพี่ทศใช้เข่าดันขาผมให้อ้าออกกว้าง


"กูไม่ใช่พระอิฐพระปูนนะที่ไม่รู้สึกอะไร"


พี่ทศพูดพร้อมกับแทรกตัวเข้ามาใกล้..ใกล้นจนแก่นกายของเราทั้งคู่แนบชิดติดกัน พี่ทศปล่อยข้อมือเล็กแล้วเปลี่ยนมารวบแก่นกายทั้งสองด้วยมือข้างเดียว


"อ่า...า...พะ...พี่ทศ...อื้อ..อ๊ะ"


"ซี๊ด..ด...เสียวชิบ"


ทั้งผมและพี่ทศครางประสานกันรับกับจังหวะมือที่รูดรั้งขึ้นลงจนผมเสียวสะท้าน พี่ทศเลยใช้ที่ว่างคว้ามือผมให้จับบ่าพี่ทศเอาไว้เพื่อยึดเหนี่ยว


"อื้อ...อ่า..า...ลักษณ์...อ่า.า...."


ผมครางหนักกว่าเดิมเมื่อถูกพี่ทศใช้ปากจู่โจมที่ยอดอกดูดดุนพร้อมกับแรงขยับของมือที่เล่นกับแท่งร้อน ผมแอ่นอกสู้ลิ้น นิ้วมือก็จิกลากไปตามแขนเพื่อระบายอารมณ์จนพี่ทศครางอือในลำคอ


"พี่ทศ...อ่า..า...จะปล่อยแล้ว"  ผมที่โดนเล่นงานหนักเข้าก็ใกล้ถึงจุดสุดยอด


"ปล่อยเลย...อ่า" พี่ทศบอกเสียงแผ่วพร้อมกับเร่งมือเร็วขึ้นเรื่อยๆ ไม่นานร่างกายของผมก็กระตุกน้ำสีขาวขุ่นก็พ่นออกมาจากแก่นกายจนเลอะเปรอะเปื้อนมือพี่ทศ ผมหายใจหอบถี่ ตาก็ปรือได้ที่แต่ถึงอย่างนั้นอารมณ์ดิบก็ยังไม่หมดไป


"เอามือมึงทำให้กูหน่อย" พี่ทศสั่งก่อนจะปล่อยมือออกจากแก่นกายผม ผมก็ทำตามไม่ขัดขืนมือก็ขยับรูดช้าๆ ในตอนนั้นเองพี่ทศอาศัยช่วงที่ผมเผลอพี่ทศก็ใช้นิ้วที่เปื้อนน้ำขาวขุ่นของผมป้ายไปที่ช่องทางสีสดแล้วกดนิ้วเข้าไป


"อ๊ะ!...เจ็บ!! เอาออกไป" ผมพูดทั้งน้ำตาที่ไหลลงมาเป็นสาย พี่ทศโน้มใบหน้ามาจูบซับก่อนจะพูดกับผม


"กูจะทำให้มึงสบายตัวนะ...ลักษณ์แล้วก็ทำตามสัญญา"


พี่ทศพูดจบก็ขยับนิ้วเข้าไปจนผมรู้สึกจุก นิ้วยาวแช่ค้างเอาไว้ราวกับรอให้ผมปรับตัวให้ได้เสียก่อน ผมผ่อนลมหายใจหนักๆ น้ำตามันยังไหลไม่หยุด เจ็บ...ผมรู้สึกเจ็บมากๆ


"ผ่อนคลาย...หายใจลึกๆ" พี่ทศเอ่ย ผมทำไปพลางสะอื้นไปพลางจนเริ่มหายเกร็ง พี่ทศก็เริ่มขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ


"อ่ะ...อ่ะ...อ่า.า..อ๊า...อื้ม.ม..."


"ในตัวมึง...อ่า..า...ทั้งอุ่นทั้งนิ่ม"


ผมครางกระเส่าไม่เคยคิดว่าข้างหลังมันจะทำให้รู้สึกดีอย่างนี้ ยิ่งตอนนี้พอนิ้วพี่ทศสอดลึกผมก็ยิ่งเสียว ยิ่งรู้สึกดี


"อืม...ลักษณ์เร่งมือหน่อย"


ในระหว่างที่พี่ทศขยับนิ้วเข้ามาในกายผมก็ทำหน้าที่ขยับแท่งร้อนพี่ทศเช่นกันเรียกได้ว่าเป็นการทำงานร่วมกันได้ดี พี่ทศก็เพิ่มนิ้วเป็นสองนิ้วและสามนิ้วขึ้นเรื่อยๆ


"อ่ะ.. ...จะปล่อยอีกรอบแล้ว.ว...อื้อ..อ.."


"พร้อมกันนะ...อืม..ม..ลักษณ์


"อ๊ะ...อ้ะ...อ่า.า....."


"อื้อ..อ...อืม...ตอดแน่นชิบ" พี่ทศครางออกมาแล้วหอมแก้มนิ่มของผมเบาๆ


เสียงครางของเราทั้งสองประสานกันลั่นห้องน้ำพร้อมกับมือของผมที่ขยับแก่นกายให้พี่ทศและนิ้วของพี่ทศที่สอดใส่เข้าไปในตัวผม ไม่นานเราทั้งสองก็ปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน ผมฟุบหน้าซุกตรงอกกว้างของพี่ทศพอดิบพอดี


"หมดไปสองรอบแล้วยายังออกฤทธิ์อีกไหม?" พี่ทศถามเบาๆข้างๆหู ผมไม่ตอบอะไรแต่สายตาก็ปรายมองแก่นกายที่เริ่มแข็งขืนอีกครั้ง


"ยังไม่หมดสินะ ไปต่อที่เตียงดีกว่า" พี่ทศพูดจบก็อุ้มผมที่แขนขาไร้เรี่ยวแรงไปบนเตียงนุ่ม


"กูจะช่วยมึง...จนยามันจะหมดฤทธิ์"


☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆


ผมลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ตาก็มองเวลาที่ตัวเลขที่หน้าปัดบอกเวลาว่านี่คือสี่โมงเย็นของวันใหม่ พอผมตื่นและมีสติเหตุการณ์เมื่อวานก็ไหลวนเข้ามา


กี่รอบ? กี่ที่?  กี่หน?  ที่ผมกับพี่ทศได้ปลดปล่อย พวกเราทั้งสองไม่อาจจะนับได้แต่ที่รู้ๆคือกว่ายาจะหมดฤทธิ์ก็ปาไปหกโมงเช้า


"อืม...ตื่นแล้วเหรอ?" พี่ทศถามผมน้ำงัวเงียแถมตาก็ยังไม่เปิดออกจนหมดด้วยซ้ำและที่สำคัญพี่ทศดึงผมเข้าไปกอด


"นี่แหนะ!!" ผมถีบพี่ทศจนเกือบตกเตียง พี่ทศมองผมด้วยสายตาดุๆ


"มาถีบกูทำไม?" พี่ทศถามเสียงขุ่น ร่างสูงขยับลุกมานั่งบนเตียงอีกรอบโชคดีที่พี่ทศใส่กางเกงบ็อกเซอร์เอาไว้ผิดกับผมที่รู้สึกได้ว่าตัวเองนั้นเปล่าเปลือย


"ก็พี่มากอดกอดลักษณ์ทำไมล่ะ?" ผมถามกลับใบหน้าบึ้งตึงพลางขยับตัวถอยหนี มือก็หอบผ้าห่มเข้ามากอดและพันตัวเอาไว้


"มึงถีบกูเพราะกูกอดมึงอย่างนั้นเหรอ? ทีเมื่อคืนกู...." พี่ทศพูดด้วยน้พเสียงและสายตากรุ้มกริ่มจนผมรู้สึกหมั่นไส้


"หยุดพูดไปเลยนะ!!!! เรื่องเมื่อคืนก็เพราะฤทธิ์ยาต่างหากแล้วผมก็ไม่ได้ขอร้องให้พี่ช่วยด้วย" ก่อนที่พี่ทศจะพูดอะไรออกมาผมก็ชิงพูดตัดหน้าเสียก่อน


"แต่การช่วยมึงครั้งนี้กูได้กำไรนะได้ทั้งดมกลิ่นตัวมึง ควานน้ำหวานในปากมึงแล้วก็... " พี่ทศไม่พูดต่อแต่ก้มมองลงต่ำไปที่กลางลำตัวผม ไม่บอกก็รู้ว่าหมายถึงอะไร


"ไอ้พี่ทศ!!!!!!!!!"












.......................................................................
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่าน มาแสดงความคิดเห็น มาติดตามกันนะคะ

อ่านคอมเม้นมีคนรอให้น้องเสียตัวด้วย....อย่าเพิ่งดีว่า น้องโดนยาแบบนี้มันไม่โอ 5555

หลายคนบอกว่าปมโหด พอดีไรท์ตั้งใจให้ดราม่าค่ะ แต่ช่วงนี้จะงดไปก่อน เดี๋ยวค่อยมาทีเดียวเน้นๆ

 

[mukmaoY]

  เหนื่อย

[BABYBB]

สรุปเค้าได้กันมั้ยหนิ หรือแค่นิ้ว

[Roman chibi]

สนุกมากค่ะ รอตอนต่อไปอยู่นะคะ