พระลักษณ์
Writer : Tan-Yung0209
File : 17
หนึ่งเดือนกับการใช้ชีวิตอยู่กับพี่ทศ ผมไม่เคยได้ออกไปข้างนอกเลย ไม่เคยสักครั้ง ชีวิตของผมทุกๆวันก็คือดูแลทำความสะอาดภายในคอนโดในตอนกลางวันและทำหน้าที่เป็นที่รองรับอารมณ์ของพี่ทศในตอนกลางคืนจนผมเริ่มชินและปรับตัวให้อยู่กับมันให้ได้ แต่ก็ไม่ทุกวันหรอกนะครับที่พี่ทศเขาจะมีอะไรกับผม บางคืนพี่ทศก็จะไปทำงานที่ร้านถึงอย่างนั้นเวลาผมตื่นนอนผมก็จะเจอพี่ทศที่นอนหายใจรดต้นคอ แขนก็คว้ากอดเอวผมเสมออยู่ทุกวันยกเว้นในสองสามวันที่ผ่านมาพี่ทศจะต้องทำวิจัยแล้วผมก็นอนเฝ้าห้องคนเดียว คืนนี้ก็เช่นกันแต่ผมไม่เหงาหรอกนะครับเพราะอย่างน้อยก็มีโทรศัพท์มือถือที่ช่วยให้ผมคลายเหงาได้
Phet : คิดถึงมึงว่ะ แดกข้าวยังวะ
Luck : แดกแล้ว กูเองก็คิดถึงมึงนะ คิดถึงนิลกับชมพูด้วย
Phet : ไว้กูจะบอกสองคนนั้นให้
ผมนอนแชทไลน์กับเพชร ซึ่งกว่าผมจะได้มานอนเล่นแชทแบบนี้ได้ก็ต้องอาศัยเวลาเพราะช่วงแรกพี่ทศเขายึดโทรศัพท์มือถือของผมเอาไว้ กว่าจะคืนให้ผมก็ไม่กี่วันมานี้เอง พอเปิดเครื่องปุ๊บข้อความแจ้งเตือนว่ามีการติดต่อจากเพชร ผมก็รีบโทรกลับไปแน่นอนว่าโดนเพชรยิงคำถามรัวเลยครับผมก็เลือกตอบบ้าง เลี่ยงบ้าง โดยเฉพาะเรื่องของผม พี่ทศและพี่รามรวมถึงเรื่องที่ผมดรอปเรียนอันนี้ผมไม่ตอบอะไร เพชรก็ไม่เซ้าซี้เพราะรู้ว่าผมเป็นพวกถ้าไม่พูดก็คือไม่พูด ถ้าจะพูดก็จะปริปากออกมาเอง ถึงอย่างนั้นสิ่งที่ทำให้ใจไม่ดีก็คือ ไม่มีเบอร์พี่รามหรือข้อความจากพี่รามมาเลย พอผมโทรไป ทักแชทไปก็ไม่สามารถติดต่อได้ พี่รามอยู่ที่ไหน? เป็นอะไร? ผมไม่มีทางรู้เลย
'แกร็ก'
เสียงประตูห้องเปิดอ้าทำให้ผมที่นอนแชทอยู่นั้นก็สะดุ้งโหยงลุกขึ้นมานั่นทันที ก่อนจะปรายตามองเจ้าของห้องที่เดินตรงเข้ามาหา
"ดึกแล้วยังไม่นอนอีกเหรอมึง?" พี่ทศวางกระเป๋าลงพื้นก่อนจะนั่งเอนบนเก้าอี้นุ่ม ท่าทางคงจะเหนื่อยน่าดู
"ลักษณ์คุยแชทกับเพชรครับ เอ่อ...เดี๋ยวลักษณ์จะเอาน้ำมาให้พี่ทศนะครับ" ผมเอ่ยแล้วลุกไปจากโซฟาเพื่อไปในครัว
"เดี๋ยว" พี่ทศคว้าข้อมือของผมเอาไว้ก่อนที่ผมจะเดินไปหยิบน้ำมาให้
"มีอะไรหรือเปล่าครับ?" ผมถาม
"เอาโทรศัพท์มึงมาแล้ว ทำข้าวผัดให้กูกินหน่อย กูหิว" พี่ทศตอบ ผมก็หยิบโทรศัพท์มือถือให้พี่ทศตามคำขอ พี่ทศยิ้มออกมาอย่างพอใจ ผมเองก็เข้าไปในครัวเพื่อทำอาหารให้พี่ทศ ไม่ต้องแปลกใจนะครับที่พี่ทศจะขอเอาโทรศัพท์ผมไปเพราะต่อให้พี่ทศจะคืนโทรศัพท์ให้ผมแต่พี่ทศก็จะตรวจเช็คทุกวันถ้ามีโอกาส ส่วนใหญ่ก็เช็คตอนกลางคืนก่อนนอน ตรวจหมดว่าแชทกับใคร คุยกับใคร เล่นอะไร ดูอะไรในโทรศัพท์มือถือบ้าง ผมเองก็อึดอัดแต่ก็พยายามที่จะนิ่งเฉยไม่คัดค้านเพราะกลัวว่าพี่ทศอาจจะริบโทรศัพท์มือถือผมอีก
"หอมว่ะ" ผมที่กำลังผัดข้าวอยู่นั้นก็รู้สึกได้ถึงแรงปะทะจากด้านหลังเอวก็ถูกรวบกอดพร้อมจมูกที่คอยซุกไซร้ซอกคอ
"พี่ทศถอยออกไปก่อนได้ไหมครับ ลักษณ์จะตักข้าวใส่จานให้" ผมบอกพี่ทศน้ำเสียงแผ่วเบา นึกกลัวว่าพี่ทศจะไม่พอใจ แต่ผิดคาดพี่ทศผละกอดผมออกอย่างง่ายได้ไม่มีสีหน้าไม่พอใจเลยด้วยซ้ำ พอพี่ทศถอยออกไปผมก็รีบตักข้าวไปวางไว้บนโต๊ะไม้เนื้อสวย
"กูไม่หิวแล้วว่ะ" พี่ทศเอ่ย ร่างสูงหยิบจานข้าวไปวางที่เคาท์เตอร์ผมได้แต่ยืนมอง ตั้งคำถามในใจว่านี่ผมทำอะไรไม่ถูกใจหรือเปล่า
"พี่ทศอยากกินอย่างอื่นเหรอครับ? บอกลักษณ์มาเดี๋ยวลักษณ์ทำให้" ผมรีบยื่นข้อเสนอเพื่อให้พี่ทศพอใจ ผมกลัวถ้าหากพี่ทศโมโหเพราะนั่นเท่ากับว่าผมจะโดนทำร้ายอีก
"กูไม่อยากกินข้าว...กูอยากกินมึง" พี่ทศยิ้มแววตาแสดงออกถึงความหื่นกระหาย
"พี่ทศ..คือ..อ...ว่า..ลักษณ์...อย่า" ผมพูดเสียงสั่น ขาก็ขยับถอยหนีไปด้านหลังก่อนจะชนกับขอบโต๊ะ ให้ตายเถอะผมหนีไม่พ้นใช่ไหม? ถึงจะมีอะไรกันแทบทุกวันผมก็ยังไม่ชิน
"มึงยังจะห้ามกูอีกเหรอ? ในเมื่อมึงก็รู้ว่าห้ามกูไม่ได้" พี่ทศใช้แขนยันไว้กับโต๊ะกักขังผมเอาไว้ อย่างที่พี่ทศพูดผมห้ามพี่ทศไม่ได้
"พี่ทศ...ช่วยอ่อนโยนกับลักษณ์หน่อยนะครับ"
พอร่างโปร่งพูดจบทศกัณฐ์ก็ประกบปากเม้มชิมความหวานจากริมฝีปากสีสดที่พระลักษณ์มักจะเม้มกัดเสมอ ครั้งนี้ทศกัณฐ์ก็เป็นฝ่ายได้กัดจนพระลักษณ์เผลอเผยอปากออกมา ลิ้นร้อนฉกลิ้นที่อยู่ในปากอีกคนให้มาล่อลวงให้คนอ่อนประสบการณ์ตกอยู่ในเกมกามอารมณ์ มือหนาที่คอยค้ำโต๊ะก็แปรเปลี่ยนมาดันพระลักษณ์ให้นอนลงบนโต๊ะ ตามด้วยการกระชากเสื้อผ้าที่ปกปิดกายออกไปจนคนที่นอนอยู่บนโต๊ะยอนอยู่ในสภาพเปลือยเปล่า
"นอนนิ่งๆนะมึง" ทศกัณฐ์บอกกับพระลักษณ์ก่อนจะเดินไปเปิดตู้เย็นหยิบไวน์ขึ้นมาหนึ่งขวด พระลักษณ์มองการกระทำของอีกฝ่ายที่ตอนนี้กำลังเปิดขวดไวน์
"อ่า..เย็น.." พระลักษณ์ร้องออกมาด้วยความตกใจเมื่อของเหลวสีแดงก่ำกระทบผิวกายตั้งแต่กลางอกมาถึงช่วงหน้าท้อง ทศกัณฐ์ซึ่งเป็นคนเทก็ยิ้มพราวมองลูกไก่ในกำมือที่นอนสะท้านอย่างสบายใจ
"น่ากินว่ะ" ทศกัณฐ์ยิ้ม ก่อนจะจับข้อมือเล็กตรึงไว้แนบพื้นโต๊ะ ใบหน้าก็ก้มเลียน้ำเมาที่ชุ่มอยู่ตามตัวอย่างละเมียดละไม
"อ่า..า...อือ..อ.." เสียงครางหวานร้องออกมาไม่เป็นภาษายามที่ลิ้นตวัดรัวรอบยอดอกทั้งสองข้างราวกับหิวกระหาย ไหนจะต้นขาที่คอยมาถูไถที่จุดกลางกายจนส่วนอ่อนไหวที่นอนหลับไหลอยู่นั้นตื่นขึ้นมา ทศกัณฐ์มองใบหน้าที่เต็มไปด้วยอารมณ์ของพระลักษณ์ ก่อนจะก้มลงชิมความหวานของเนื้อนิ่มที่แกล้มด้วยไวน์
"อึก..เสียว..อื้อ..." พระลักษณ์ร้องออกมา มือที่ถูกตรึงไว้นั้นก็ใช้ปลายเล็บจิกไปที่มือของอีกคนเพื่อระบายความเสียว ตอนนี้ทศกัณฐ์กำลังเล่นอยู่ที่หน้าท้องเนียนจนพระลักษณ์รู้สึกวูบวามราวมีผีเสื้อกระพือปีกอยู่ด้านใน
"ฮ้า..~...อ่า.า..." ใบหน้าสวยเชิดขึ้น ปากเผยอส่งเสียงคราง เมื่อคนบนร่างจับขาเรียวทั้งสองข้างให้อ้าออกกว้าง ปากที่เลยเล่นที่หน้าท้องก็เปลี่ยนมาครอบครองส่วนกลางกายที่ตื่นตัวอยู่ก่อนหน้านี้
"อึก..อ่ะ..อ่า.า...ซี๊ด.ด..."
ปากร้อนครอบตรงส่วนแก่นกายแล้วขยับขึ้นลงะช้าๆก่อนจะเร่งเครื่องให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ จนพระลักษณ์ทนไม่ไหวยกสะโพกขึ้นมารับจังหวะที่ร่างสูงปรนเปรอให้ การกระทำของพระลักษณ์ยิ่งกระตุ้นอารมณ์ของทศกัณฐ์เสียจนอดไม่ได้ที่แกล้งโดยใช้ฟันครูดตามความยาวของแก่นกายในปาก จนพระลักษณ์ร้องครางออกมาอย่างไม่เป็นภาษา
"ไม่ไหว.. อื้อ...เร็วอีก..อีกนิด..อ่า.า..." น้ำสีขาวขุ่นพุ่งพวยอัดฉีดเข้ามาในปากอุ่น ทศกัณฐ์ก็กลืนกินเข้าไปไม่นึกรังเกียจจนหมดจดและไม่ลืมที่จะปิดท้ายด้วยการดูดส่วนปลายของแก่นกายเล็กๆแรงๆจนพระลักษณ์เสียวซ่านน้ำตาคลอเบ้า
"เซ็กซี่ว่ะ" สายตาคมมองไล่ไปตามใบหน้าที่เห่อแดง ดวงตาสวยที่มีน้ำตาจนทำให้ขนตายาวเปียกชุ่ม ปากอิ่มแดงสดที่เผยอกอบโกยลมหายใจ ไหลจะร่างกายขาวเนียนที่มีรอยกุหลาบประทับจนทั่ว...ทศกัณฐ์ทนไม่ไหวเสียแล้ว
ทศกัณฐ์ถอดกางเกงรวมถึงชั้นในสีเข้มออกไปมือก็จับร่างโปร่งให้ขยับมาใกล้ก่อนจะจับขาสวยมาเกี่ยวเอวไว้ ร่างสูงเบียดช่วงกลางกายจนชิดใกล้ แท่งร้อนที่แข็งขืนก็จ่ออยู่ตรงปากทางสีหวาน
"อ่า..า..อย่าเกร็งสิวะ"
ทศกัณฐ์สบถเมื่อเขากดแก่นกายเข้าไปในตัวคนรัก ไม่ว่ากี่ครั้ง กี่รอบ ที่เขาคอยสอนบทรักให้ พระลักษณ์ก็ยังคงไร้เดียงสาและเกร็งทุกครั้งแต่นั่นไม่ทำให้ทศกัณฐ์นึกรำคาญเพราะสิ่งนี้ก็คือเสน่ห์ของพระลักษณ์ ส่วนคนนอนเกร็งก็พยายามผ่อนลมหายใจเพื่อลดอาการเกร็ง สักพักเมื่อร่างกายพร้อมรับกับสิ่งที่กดแทรกเข้ามาคนบนร่างอย่างทศกัณฐ์ก็เริ่มกระแทกกระทั้น
"พี่ทศ..อึก..ลักษณ์..อื้อ..อ่า .อ่ะ...อ่า"
พระลักษณ์ครางกระเส่า ตาก็มองใบหน้าหล่อที่สีหน้าเร่าร้อนจนใจเต้นรัว ก่อนเขาจะรีบหลบตาเมื่อตาคมมองลงมาทำให้ดวงตาประสานกัน
"หัน..อ่า..า..กลับมาสิ.."
ทศกัณฐ์เชยคางพระลักษณ์ให้หันกลับมาแล้วโน้มใบหน้าจนห่างจากหน้าอีกคนไม่ถึงคืบ เข้าก้มลงจูบพระลักษณ์อย่างอ่อนโยนต่างจากท่อนล่างที่ขยับเร็วและแรงจนได้ยินเสียงโต๊ะขยับโยกไปตามแรง
"อื้ม...ม..."
พระลักษณ์ร้องท้วงออกมาในลำคอ รสจูบของทศกัณฐ์ที่อ่อนหวานแต่ก็แฝงความร้อนแรงไม่ต่างอะไรจากน้ำตาลเคลือบยาพิษที่เล่นเอาตนหายใจไม่ออก ทศกัณฐ์ถอนจูบอย่างอ้อยอิ่งเขาไม่อยากจะผละปากจากของหวานนี้เลย ร่างสูงยืดตัวกลับมายืนและกระแทกแก่นกายเข้าออกในช่องทางที่มีผนังอุ่นคอยตอดรัด ก่อนที่จะดึงตัวพระลักษณ์ให้นั่งและจับอุ้มขึ้นมา
"อ๊ะ..พะ...พี่ทศ...อึก..ลึก..อ่า"
พระลักษณ์ครางเสียงหลงขาก็เกี่ยวเอวอีกคนไว้แน่น ทศกัณฐ์เองพออุ้มร่างโปร่งขึ้นมาแล้วเขาก็เป็นฝ่ายนั่งลงบนโต๊ะกลายเป็นว่าพระลักษณ์กำลังนั่งคร่อมตักโดยที่มีแขนของทศกัณฐ์คอยโอบหลังอยู่
"ลักษณ์...อ่า.า..ทำให้พี่หน่อยนะครับ"
ทศกัณฐ์พูดอ้อน พระลักษณ์พอได้ฟังก็หน้าแดงซ่านทำไมเขาจะไม่รู้ล่ะว่าทศกัณฐ์บอกให้เขาทำอะไร
"ครับ.." ไม่รู้เพราะแรงอารมณ์หรือกลัวขัดใจทศกัณฐ์ทำให้พระลักษณ์ตอบตกลง คำตอบนี้สร้างรอยยิ้มให้ทศกัณฐ์เป็นอย่างดีเขาก้มมองท่อนเอ็นที่ถูกอีกคนกลืนกินและแก่นกายของคนรักที่ถูไถตรงหน้าท้องแกร่ง
"อ่า..อะ..อ้ะ..อ่ะ..อ๊า.า..."
พระลักษณ์เริ่มขย่มช้าๆแล้วเพิ่มความเร็วตามสเต็ป ทศกัณฐ์ก็รวบเอวบางมาให้แนบชิด ปาก็ก้มพรมจูบตามไหปลาร้า เนินไหล่เนียนอย่างหลงไหล สะโพกก็คอยกระแทกสวนรับแรงขย่ม
"ลักษณ์..อืม..ม...ลักษณ์..ซี๊ด.ขย่มเร็วอีก"
"อ่า.า..อ่ะ..อ่ะ..อ้า.า...พี่ทศ..อ๊ะ.."
ทั้งสองครางเรียกชื่อของกันและกัน พระลักษณ์พอได้ยินใจก็สั่นระรัวโดยไม่เข้าใจว่าทำไมถึงเคลิ้มไปกับการที่ทศกัณฐ์เอื้อนเอ่ยชื่อ ส่วนทศกัณฐ์ก็สุขใจที่ได้ยินเสียงหวานๆเพราะๆร้องเรียกชื่อของเขา
"พะ...พี่ทศ..อีกนิด..อื้ม.ม..."
"ลักษณ์..อย่าตอดรัวสิครับ..อื้ม.ม..."
พระลักษณ์ที่ใกล้จะถึงฝั่งฝันก็ตอดแท่งร้อนของทศกัณฐ์ถี่ยิบ ร่างสูงรู้ว่าอีกไม่นานพระลักษณ์ก็จะปลดปล่อยจึงเร่งสะโพกขยับกายเข้าออกไม่ยั้งมือก็ล็อกเอวบางเอาไว้แน่น
'พั่บ พั่บ พั่บ'
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังลั่นห้องคละเคล้ากับเสียงครางของทั้งสอง โดยเฉพาะพระลักษณ์ที่หวีดร้องออกมา ร่างกายของร่างโปร่งก็กระตุกเกร็งมือก็ข่วนแผ่นหลังกว้างระบายความเสียว ส่วนอ่อนไหวก็ปลดปล่อยน้ำรักจนเปรอะเปื้อนหน้าท้องของร่างสูง ทศกัณฐ์เองก็อัดฉีดน้ำรักเข้าไปในตัวของพระลักษณ์จนรู้สึกได้ถึงน้ำอุ่นที่เข้ามาในกาย
☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆-☆
พี่ทศนอนหลับทันทีที่ถึงเตียงหลังจากพาผมไปต่อรอบสองและล้างตัวในห้องน้ำ ส่วนผมนั้นกลับนอนไม่หลับจนต้องแอบมานั่งที่ระเบียง ไม่ใช่คืนแรกที่ผมนอนไม่หลับ...แต่ผมเป็นมาสักพักใหญ่แล้วและทุกครั้งผมก็จะมานั่งตากลมที่ระเบียงนี้
"พี่ดาครับ...พี่อยู่ที่ไหนมาพาลักษณ์ไปอยู่ด้วยสิครับ" ผมเงยหน้ามองดาว ตอนเด็กๆป้าบัวเคยบอกว่าคนตายจะเกิดใหม่ไปอยู่บนดวงดาว พี่ดาเองก็คงจะอยู่บนดาวดวงใดดวงหนึ่งเช่นกัน
'ลักษณ์ไม่เหลือใครแล้วครับพี่ดา พี่รามหายไปไหนก็ไม่รู้ ทิ้งลักษณ์เอาไว้กับพี่ทศที่ไม่รู้ว่าจะมาทรมานลักษณ์อีกวันไหน ลักษณ์กลัว..'
"ฮึก..ก...ฮือ.."
ผมนั่งกอดเข่าร้องไห้ออกมา ผมเริ่มจะน้อยใจกับโชคชะตาของตัวเองเสียแล้วสิ เกิดมาเป็นเด็กกำพร้า แอบรักพี่ชายตัวเอง พี่สาวฆ่าตัวตาย เป็นหมากให้คนแก้แค้นกันแล้วก็มาเป็นที่รองรับอารมณ์ของคนใจร้าย
"พี่ราม..กลับมาช่วยลักษณ์..ฮือ..อ..มาช่วยลักษณ์"
ปากผมเริ่มร้องหาพี่รามให้มาช่วยผมแต่ส่วนลึกในใจผมก็ไม่กล้าสู้หน้าพี่รามก็เพราะว่าผมมันสกปรก สกปรกเกินกว่าที่จะเจอพี่ราม ร่างกายของผมถูกย่ำยีผมยังจำวันที่ถูกข่มขืนได้พี่รามหันหน้าไม่มองมาที่ผม ไม่แน่ที่หายไปก็เพราะรังเกียจผมก็เป็นไปได้
"อึก..อ่อก.." อยู่ๆผมก็แน่นหน้าอกและรู้สึกคลื่นไส้ออกมา ผมรีบพาร่างกายที่ไม่ค่อยจะมีเรี่ยวแรงเข้าไปในห้องน้ำและปล่อยทุกอย่างที่อยู่ในท้องออกมาจนหมด ผมทรุดนั่งกับพื้นห้องน้ำหลังก็พิงผนังที่เปียกชื้น มือก็จับที่หน้าอกแน่น ตอนนี้หัวใจผมเต้นระรัว แขนขาก็สั่นระริก
"แฮ่ก..แฮ่ก.." ผมไม่สามารถจะหายใจออกมาทางจมูกได้ก็ต้องกอบโกยอากาศเข้ามาทางปากแทน
ลักษณ์...ต้องเข้มแข็งสิ จะอ่อนแอไม่ได้ ไหนมึงบอกว่าจะยินดีรับทุกสิ่งทุกอย่างที่จะเกิดขึ้นไง ยิ้มสู้นะลักษณ์...เรื่องแค่นี้เองนะลักษณ์ ไม่นานมันก็จะผ่านพ้นไป
.........................................................................................
มาแล้วนะคะ ขอบคุณทุกคอมเม้นและคำแนะนำที่ส่งเข้ามา
ไรท์ได้อ่านแล้วรู้สึกมีกำลังใจและจะนำไปพัฒนางานเขียนต่อๆไปนะคะ
อ่อ ช่วงนี้ฉากอีโรติกNc ถี่และกาก อย่าว่ากันนะคะ แล้วก็ไรท์รู้สึกไม่ดีที่ฉากแบบนี้ถี่เลยค่ะ
กลัวโดนว่าขายเรื่องนี้ หากินเรื่องนี้เพราะ Nc
สุดท้ายนี้ขอบคุณทุกคนค่ะ
หัวข้อ: พระลักษณ์ [YAOI] 20+ THE END แจ้งเปิดพรี ออเดอร์+ตอนพิเศษ 03/08/2019 (อ่าน 159989 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก