ตอนที่๑๗ -๓๐%
ธันเดินตามแรงกระชากโดยที่ไม่ได้ขัดขืน สายตายังคงพยายามมองไปยังร่างของอีกคนที่ถูกมัดมือและลากให้เดินตามม้าเหมือนกัน แม้จะไม่ค่อยเข้าใจแต่ธันก็ทำตามคำสั่งของเธราคือการไม่ขัดขืนการถูกจับโดยพวกพรานค้าทาส “อย่าไปสู้ปล่อยให้มันจับไปก่อน” คำพูดของเธราที่กระซิบบิกมาแม้จะขัดใจแต่ธันกลับทำตาม เหมือนเขาเองก็อยากรู้ว่าเธราต้องการทำอะไรต่อ
การเดินทางที่ถูกมัดและลากไปตามทางนั้นทำเอาเธราแทบจะหมดแรง รู้สึกโชคดีที่ได้ผ้าพันคอของเอรันช่วยไว้อย่างน้อยพรานพวกนี้ก็ไม่สังเกตเห็นรอยแผลที่คอ ตอนนี้เขากับธันจึงเป็นแค่คนที่ถูกจับเอาไปขายเป็นทาสให้พวกเศรษฐีในเมืองมนุษย์
“ข้าอยากรู้เหตุผล” ธันกัดฟันถามออกไปเบาๆเมื่อถูกจับมามัดรวมกันไว้เมื่อพวกพรานแวะพัก “คนพวกนนี้จะจับเราไปขายที่ตลาดค้าทาส” เธราบอกก่อนค่อยกระซิบเบาลง “ถ้าเราเข้าเมืองมนุษย์ในฐานะพวกทาสที่ถูกเอาไปขายจะได้ไม่มีคนสงสัยไง ตลาดค้าทาสต้องผ่านมาลันเคียแถวนั้นน่ะข้าหาทางหนีได้ไม่ยาก” เธราอธิบาย คำอธิบายที่ทำเอาธันถอนหายใจเขาไม่เคนคิดมาก่อนว่าดพระสนมแห่งนันทานครจะมีความกล้าได้กล้าเสียขนาดนี้
“มันไม่เสี่ยงไปหน่อยหรือกระหม่อม”
“แต่มันก็เป็นทางเลือกที่ดีนะ”
“ไม่ดีกระหม่อม”
“มันก็น่าลองนี่” เธราเถียงทำเอาธันถอนหายใจ ตัดสินใจไปแล้วแบบนี้เขาจะเถียงอะไรได้
“คุยอะไรกันไอ้คนป่า” เสียงของชายร่างใหญ่ที่ปกปิดใบหน้าเสียมิดตวาดขึ้น เธรากับธันเลือกที่จะเงียบก่อนก้มหน้าทำท่าราวหวาดกลัว ท่าทางที่ทำเอาคนตวาดแย้มยิ้มราวพอใจในการวางอำนาจของตน เธราสังเกตว่าพวกพรานค้าทาสพวกนี้ดูจะเป็นพวกปลายแถวที่ดักจับชาวบ้านที่อยู่ตามชายแดนไปขายเป็นทาสให้พวกเศรษฐีหรือพ่อค้าเพื่อเอาไปใช้แรงงาน หากเป็นพวกพรานค้าทาสที่มีฝีมือมักจะจับพวกลูกครึ่งหรืออมนุษย์ไปขายเสียมากกว่าเพราะได้ราคากว่ามนุษย์ทั่วไป
สุดท้ายแล้วเธราและธันก็ถูกนำมารวมกับพวกคนอื่นๆที่ถูกจับมาขายเหมือนกัน ข้มมือถูกล่ามด้วยโซ่ต่อๆกันเป็นแถวมีทั้งมนุษย์ ลูกครึ่ง และอมนุษย์ พวกลูกครึ่งและอมนุษย์มักถูกวางยาที่ทำให้เซื่องซึมเพื่อลดการต่อสู้ เธรามองไปรอบๆด้วยความเป็นห่วงจำนวนคนที่ถูกจับมาไม่น้อยเลยทีเดียว
------------------------------------------------------------------------
-------------------------------------------------
--------
ร่างครึ่งสิงห์ของสหัสขยับเบาๆราวเริ่มได้สติ โชบุที่เฝ้าอยู่ไม่ห่างรีบขยับเข้าไปดูอาการทันที
“สหัส สหัส ได้ยินข้าไหม” โชบุถามพยางเข่าตัวสหัสเบาๆ
สหัสขยับเปลือกตาเบาๆก่อนค่อยๆปรือตาขึ้นมองคนที่ปลุกให้เต็มตา ทันทีที่ได้สติร่างครึ่งสิงห์นั้นก็กลับการเป็นมนุษย์เต้มตัว
“ท่านเธราไปใหน” สหัสเอ่ยถามทันทีที่สติกลับมาครบถ้วน ความรู้สึกแรกเมื่อได้สตินั้นไม่ปกติ ท่านเธราต้องกำลังคิดทำอะไรอยู่แน่ๆ
“เจ้าเป็นไงบ้าง” โชบุเอ่ยถามก่อนพยุงให้สหัสขึ้นนั่งแผลเริ่มสมานตัวเกือบหายสนิทแล้ว อาการโดยรวมดีขึ้นจนคนเฝ้าเริ่มโล่งใจ
สหัสพยักหน้าราวบอกกลายๆว่าไม่เป็นอะไรดวงตาสีเทาอ่อนมองกวาดไปทั่วก่อนถามคำถามเดิมซ้ำ “ท่านเธราไปใหน” คำถามนั้นเอ่ยขึ้นพร้อมกับชุนและคุชที่เดินเข้ามา,,,,,,,
---------------------------------------------------
----------------------------------
เธราโดนลากให้เดินไปตามทางเรื่อยๆ แล้วก็ต้องสะดุ้งเมื่อรู้สึกถึงความผิดปกติบางอย่างใบหน้าของเธราขมวดมุ่นก่อนล้มลง ทำให้ทุกคนที่โดนผูกเชื่อกติดกันลมระเนระนาด
“สำออยอะไรไอ้คนป่า” เสียงตะโกนด่าลั่นพร้อมกับร่างสูงใหญ่กระโดลงจากม้าเดินตรงมาที่เธราก่อนยกเท้าขึ้นมาถีบเข้าที่อกของเธราที่กำลังจะลุกจนหงายหลังลงไปอีกรอบ ธันที่อยู่อีกฝั่งพยายามพุ่งตัวเข้ามาหา หากข้อมือที่ถูกล่ามไว้กลับทำให้ทำอะไรไม่ถนัดนัก
“น้องข้ามันไม่ค่อยแข็งแรง อย่าถือสามันเลยนายท่าน” ธันเอ่ยออกไปราวยอมแพ้หากมือหนากลับกำแน่นราวระงับอารมณ์ เธราก้มหัวขอโทษราวยอมแพ้และหวาดกลัวก่อนโดนแกะเชื่อกที่มือเอาไปผูกไว้กับธัน “ดูแลน้องมึงด้วย ถ้ามันทำตัวเป็นภาระอีกทีหัวมันได้กระเด็นจากบ่าแน่ๆ”
“สหัสน่าจะฟื้นแล้ว” เธรากระซิบบอกธันก่อนยิ้มเบาๆราวดีใจเสียนักหนาทั้งที่ตัวเองเพิ่งโดนทำร้ายมาหยกๆ “ข้ารู้สึกได้ปลอดภัยแล้วล่ะ ค่อยยังชั่วหน่อย” เธราบอกราวโล่งใจความรู้สึกแปลกเมื่อๆสักครู่บ่งบอกให้เธราได้รู้ว่าสหัสนั้นปลอดภัยแล้ว
-------------------------------------------------------
---------------------------
-------
“ท่านเธราน่าจะอยู่ในป่าศักสิทธิ์ กำลังโดนพวกพรานค้าทาสจับตัวไปน่าจะกำลังถูกพาไปที่ตลาดค้าทาส” สหัสเอ่ยออกมาเบาๆ เท่าที่เขารับรู้ได้ถึงความรู้สึกของเธราและเหมือนเธราเองก็จงใจส่งความคิดมาที่เขาด้วย “ปลอดภัยดี” คำนี้สหัสจงใจหันไปบอกองค์วิรัลที่ยืนฟังอยู่
“ตลาดค้าทาส” วิรัลเอ่ยขึ้นมาก่อนหัวเราะออกมาเบาๆ ในความบ้าบิ่นของเธรา พวกพรานค้าทาสแม้จะมีฝีมือ แต่ถ้าเธราไม่สั่งให้ยอมโดนจับคนอย่างธันคงไม่ยอมโดนจับเป็นทาสง่ายๆ และถ้าเกิดการต่อสู้จนโดนจับได้แบบนี้คงจะไม่ปลอดภัยดีแน่ๆ แต่นี่เธราบอกว่าปลอดภัยดีแปลว่าเจ้าตัวคงยินยอมโดนจับเองแน่ๆ ตลาดค้าทาสต้องเดินทางผ่านมาลันเคีย สงสัยเขาต้องไปรับพระสนมของเขาที่มาลันเคียสินะ
มาก่อน๓๐% นะคะ ที่เหลือมาต่อพรุ่งนี้ค่ำๆ
เกิดเหตุผิดพลาดนิดหน่อย #กราบขออภัยคนอ่านค่าา
จะรีบมาอย่างรวดเร็วคะ 55555
ฝาก #วิรัลลืมเมียด้วยค่า
หัวข้อ: -----ดวงใจบรรณาการ----- (ตอนพิเศษ---เนิ่นนานและตลอดไป---)หน้า๔๔ ๒๖.๐๒.๖๐ END (อ่าน 327430 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก