หัวข้อ: • แฟนวิศวะ • 290519#sp - Never have I ever p.57

[minkey]

เข้าใจพี่ฮิมนะ
แต่ก็ปรับความใจกับน้องซะนะ
พูดกันตรงๆ ไม่ต้องปปิดไรน้องหรอก สอนให้น้องได้รู้จักมากขึ้น
เล่นเอาน้องสลบเลย
ละดูที่พี่วินพูด พี่ฮิมยังแปลงร่างได้ไม่ถึงครึ่ง โอ้โหววววพ่อจะโหดร้ายไปนะอ่ะ

นั่นน้องเลเองงงงงง

 

[mystery Y]

เป็นแฟนกันไปซะจะได้มีสิทธิ์

[QXanth139]

พี่วินตรงใจเรามากง่ะ ชอบบบบบบ

[myd3ar]

ตอนนี้ฮิมนี่แลหงอกับเลไปเลย หมดมาดบอสโหดเลย

[angelnan]

เล เหมือนเด็ก ออทิสติกอะ แถวบ้านก้อมีคนนึง นิสัยประมานเนี่ย ไม่รู้อะไรเลย ไม่ใช่คนซื่อนะ คนซื่อต้องรู้บ้าง แต่นี้ เหมือน สมองไม่ดี ดูช้า ดูไม่รู้เรื่องอะไรสักอยาางเลย

[Ginny Jinny]

ชอบวินจัง มีเหตุมีผลตลอด 

[LovEYouOnLy]

ตอนนี้เอาใจไปเลยค่า #เฮียวินชนะเลิศ

[mypink801]

วินพูดได้ตรงใจมาก ชอบๆ

ชัดเจนสักทีเถอะนะะ

[fahdekkom]

พี่ฮิมนี่ขาโหดของแท้
ส่วนพี่วินดีแล้วที่พูด ที่พูดออกมาคือใช่ทุกอย่างเลย

[ป้ากิ่งkingkarn]

เออ....นี่ป้าขำตัวเองเว้ยเห้ย555
ยอมรับอย่างหน้าชื่นตาบานไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉากรุนแรงกับปริมเลยนอกจากสะใจ
คือเลิกแยกเพศมนุษย์บนโลกมานานแล้ว น่าจะตั้งแต่รู้ตัวว่าตัวเองเป็นสายวาย
สิ่งที่เชื่อและยึดถือคือ ทำอะไรก็ได้อย่างนั้น ทุกๆการกระทำมีผลที่ตามมาเสมอ(ที่คุณต้องรับมันให้ได้ด้วย)
 ชอบnc ที่คุณแต่งนะ แต่ตอนที่แล้วก็สงสารเลจริงๆ
ถึงขั้นด่าฮิมในใจเลยนะว่า
แม่มเอ้ย...ไหนเก่งนักเก่งหนา ทำน้องฟินแบบไม่เจ็บแทบตายไม่เยินปานถูกรุมโทรมก็ไม่ได้
แต่ก็นะ ฮิมหล่อพอให้อภัย รอฟินnc ถัดๆไปก็แล้วกันเนอะ
ขอบคุณค่ะ สำหรับความสนุก ความฟิน ความมีเหตุผลรองรับ
และทุกๆความที่ผ่านไปรวมถึงที่กำลังจะเข้ามา

[:mdred]

#17 (30%)



แขนแกร่งโอบร่างเพรียวเอาไว้ ขณะอุ้มน้องนั่งตักแล้วนั่งฟังเลสาธยายสิ่งที่วินว่าให้เลเงียบๆ

อันที่จริงสิ่งที่วินว่ามันก็ไม่ถูกไปซะทั้งหมดหรอก… จริงอยู่ถ้าเอาเรื่องสถานะมาเป็นตัวตัดสิน เลอาจจะผิด แต่ถ้ามองในมุมของเขา ร่างสูงไม่เคยปล่อยให้ผู้ชายคนไหนมาถูกตัวหรือทำความรู้จักกับน้องด้วยซ้ำ ดังนั้นโอกาสที่เลจะได้สร้างความสัมพันธ์กับคนอื่นจึงเป็นศูนย์ น้องจึงยึดติดกับเขามาก ยิ่งตอนนั้นมันไม่ใช่แค่สถานะพี่ แต่พ่วงสถานะอื่นแม้จะยังไม่ชัดเจน แต่มันก็ไม่แปลกที่คนๆ หนึ่งจะเสียใจถ้ารู้ว่าคนที่ตัวเองยึดติดไปมีอะไรกับคนอื่น ถึงสถานะในตอนนั้นมันจะยังก่ำๆ กึ่งๆ อยู่ก็ตาม

วินมองว่าเลผิดเรื่องสถานะที่ยังไม่ชัดเจน ทำให้ไม่มีสิทธิ์ในบางการกระทำ แต่ถ้ามองไปที่ต้นเหตุของเรื่องนี้จริงๆ… เขานี่แหละที่ผิดเต็มๆ

นัยน์ตาคมหลุบลงมากลุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม เขากอดน้องจากทางด้านหลัง พร้อมกับวางคางบนศีรษะของอีกฝ่าย มือหนากอดเอวคอดแล้วประสานกันเอาไว้อย่างหลวมๆ จนกระทั่งเสียงนุ่มเงียบไปเหลือเพียงเสียงสะอื้น เขาจึงเปลี่ยนท่านั่งโดยการจับเลหันหน้ามาหาแล้วเช็ดน้ำตาที่เปียกไปทั้งวงหน้าสวยเบาๆ

“เลขอโทษนะ” น้องบอกเสียงแผ่ว นัยน์ตากลมโตดูเศร้าจนคนมองใจห่อเหี่ยวตาม ทว่าจู่ๆ มือหนาที่กำลังปาดน้ำตาอยู่ก็ถูกจับเอาไว้ เลจับมันแนบแก้มขณะเอียงใบหน้าเข้ามาถูไถกับฝ่ามือหนา “พี่จ๋า…”

“...”

“สรุปเราเป็นอะไรกันเหรอ”

“ยังไม่รู้อีกเหรอ ?” ฮิมแกล้งถาม แต่คนโดนแกล้งกลับทำตาโตไม่รู้เรื่อง

“เราเป็นแฟนกันแล้วเหรอ ?”

“เลจะเอาแค่แฟนเหรอ”

“เอาอย่างอื่นได้ด้วยเหรอ ?”

“ได้” คนตัวสูงยกยิ้มที่มุมปากขึ้น ทว่าประโยคต่อมาของเลทำให้เขาต้องหุบรอยยิ้มลง

“งั้นเลจะเป็นแม่!!”

“...”

“ไม่ได้เหรอ”

“...” ฮิมยังไม่เข้าใจความคิดน้อง ร่างสูงนิ่งเงียบเหมือนคนโดนแช่แข็ง ก่อนน้ำแข็งมันจะหลอมละลายเมื่อเสียงหวานพูดต่อท้ายอย่างแผ่วเบาว่า

“แต่ให้ฮิมเป็นพ่อนะ”

ขวับ!

มือหนาคว้าคนที่นั่งอยู่บนตักเข้ามากอดแน่นกว่าเดิม เจ้าของใบหน้าหล่อเหลาซุกเข้าซอกคอขาวแล้วกล่าวเสียงทุ้ม

“ครับ”

“...”

“ตกลง”

​

03.44 น.

เป็นแฟนกันแล้ว…

ไม่สิ! ไม่ใช่แฟน พี่ฮิมเป็นพ่อ ส่วนเขาเป็นแม่ต่างหาก

นัยน์ตากลมโตลืมขึ้นท่ามกลางความมืด จู่ๆ เขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมาเอง แถมพอจะหลับก็หลับต่อไม่ลง เลเลยตัดสินใจนอนลืมตาไปแบบเงียบๆ เพราะคนข้างกายเขากำลังหลับสนิท

เลพลิกตัวตะแคงข้างไปหาคนที่กำลังนอนหันหน้ามาทางเดียวกัน ดวงตาโตที่ปรับแสงในความมืดได้หรี่ลงมองเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาข้างกาย มือบางยกขึ้นแล้วไล่ไปตามโครงหน้าคมตั้งแต่สันกรามขึ้นถึงคิ้ว ก่อนลากนิ้วไปตามสันจมูกจรดลงตรงริมฝีปาก

พี่ฮิมเป็นคนที่หล่อจัด เขาหล่อมาก กึ่งพิมพ์นิยมแต่มีความเป็นเอกลักษณ์ภายในตัว ไม่น่าเชื่อว่าใครคนหนึ่งจะหล่อได้ขนาดนี้ ถ้าเทียบกันกับพี่ๆ ในบ้าน ทุกคนก็หน้าตาดีกันไปละคนแบบ แต่คนที่มีเสน่ห์ และน่าค้นหามากที่สุด เขาเชื่อว่าร้อยทั้งร้อยต้องตอบว่าพี่ฮิม

รู้สึกโชคดีจัง…

“อืม” เสียงครางแผ่วในลำคอทำให้คนที่ลืมตาอยู่ต้องแกล้งปิดลง สักพักก็สัมผัสได้ถึงแขนแกร่งที่โอบเข้ามากอดพร้อมกับดึงตัวเขาเข้าไปใกล้มากขึ้น ใบหน้าสวยถูกกดเข้าที่อก หน้าผากมนรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นเมื่อคนตัวสูงทาบริมฝีปากลงมาจูบเบาๆ จนเลรู้สึกง่วงอีกครั้ง

น้องยกยิ้มก่อนจะจูบแผ่นอกแกร่งตอบกลับแล้วหลับไป



1 วันต่อมา

แต่ก่อนไม่เห็นจะรู้สึกอะไร แต่พอมีสถานะขึ้นมาหน่อยแค่นั่งกินโจ๊กด้วยกันผมยังเขินเลย!

“ฮืออ”

“เลเป็นอะไร”

“เลเขินพี่ฮิม” ผมฟุ๊บหน้าลงกับโต๊ะ ท่ามกลางสายตางงๆ ของคนที่นั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม เราพึ่งไปออกกำลังกายที่สวนสาธารณะเสร็จ (ผมไม่เจ็บแผลแล้วแค่ยังรู้สึกระคายเคืองนิดๆ) วันนี้ผมเหงื่อออกเยอะมากเพราะเอาแค่วิ่งหนีพี่ฮิม อย่างเวลาที่พี่ฮิมวิ่งขึ้นมาให้ทันผม ผมก็พยายามวิ่งหนีนำหน้าเขาไปอีก แต่ด้วยความที่อีกฝ่ายสูงกว่าตั้งสิบห้าเซ็น (บวกลบไม่เกินสอง) ช่วงขาที่ยาวทำให้เขาตามผมได้ไม่ยาก กลายเป็นว่าวันนี้ผมแทบจะวิ่งออกกำลังกายแบบสุดชีวิต แค่เพราะไม่กล้าวิ่งคู่กับเขา

มันเขิน! มันเขินมาก แต่ไม่ได้รู้สึกแย่นะ มันรู้สึกดี เข้าใจแล้วว่าทำไมคนอื่นถึงอยากมีแฟนกันนักเพราะมันเป็นอย่างนี้นี่เอง

ยิ่งตอนนี้แค่มองหน้าพี่ฮิมเฉยๆ ผมยังไม่กล้าเลยอะ!

“อาหนูเลทำไมหน้าแดงๆ” เฮียขาวถามขณะวางโจ๊กไม่ใส่ขิง ไม่ใส่ตับ ไม่ใส่ไส้อ่อน พิเศษใส่ไข่สองฟองลงตรงหน้าผมพร้อมกับโจ๊กธรรมดาลงตรงหน้าพี่ฮิม ผมเงยหน้าขึ้นแอบมองฮิมที่กำลังใช้ช้อนคนโจ๊กขณะยกยิ้มที่มุมปากนิดๆ

“เลออกกำลังกายมา เลร้อน” มันก็ร้อนด้วยจริงๆ นั่นแหละเพราะตอนนี้เหงื่อท่วมตัวผมมาก โชคดีที่เฮียขาวไม่ถามอะไรต่อ พอผมตอบร่างท้วมก็เดินไปทำโจ๊กให้คนอื่นแทน

“ทำไมไม่บอกไปล่ะว่าเขินพี่”

“ฮิมอย่าพูดนะ!!” ผมเอ่ยเสียงขู่ใส่คนตรงข้าม แต่อีกฝ่ายกลับหัวเราะแล้วไม่ว่าอะไรต่อ ผมจึงนั่งกินไปเงียบๆ จนกระทั่ง…

“คนดีครับ โจ๊กเปื้อนแก้มนะ” ไม่พูดเปล่า มือหนายังยื่นเข้ามาเช็ดโจ๊กที่อยู่ตรงแก้มให้ ปฏิกิริยาตอบรับของผมคือตะลึงค้าง หน้าร้อนฉ่าก่อนจะรีบปัดมือของอีกฝ่ายออกแล้วว่า

“เลไม่กินแล้ว!!”



08.11 น.

ผมกำลังเจอปัญหา…

อันที่จริงมันก็ไม่เชิงปัญญาหรอกแต่ตอนอยู่กับพี่วิน ปกติผมจะทายาเองในห้องน้ำ แต่พอย้ายมาอยู่ห้องฮิมผมกลับลืมเอายาเข้าไป เลยคิดว่าออกจากห้องน้ำค่อยทา แต่พอออกปุ๊บก็ลืมสนิทจนกระทั่งแต่งตัวเสร็จเรียบร้อยแล้วผมถึงนึกได้ว่ายังไม่ทันได้ทายาเลย

“เลยังไม่ได้ทาเหรอ” เสียงทุ้มถามขึ้นเมื่อร่างสูงเห็นผมยืนถือยาที่เอาไว้ทาอยู่ ผมเงยหน้าขึ้นมองอีกฝ่ายแล้วรีบหลุบตาลง เขินแล้วเขินอีก เขินจนหน้ามันไม่แดงแล้วเนี่ย “ให้พี่ทาให้ไหม”

“เลขี้เกียจถอนชุด”

“มานี่มา”  มือหนากวักเรียกผมไปที่เตียง เขานั่งลงก่อนจะดึงให้ผมนั่งคุกเข่าลงพร้อมกับยืดตัวขึ้นตรงหน้าเขาจนใบหน้าของอีกฝ่ายอยู่แค่ระดับอก ฮิมเอาหลอดยาในมือของผมไปเขาบีบยาทาใส่มือ

“เลไม่อยากให้ฮิมเห็น” ผมดัก

“เลกดหน้าพี่แนบอกน้องสิ” เพราะผมยืดตัวใบหน้าฮิมจึงอยู่แค่ระดับอก ผมกดหน้าเขาแนบอกอย่างที่ฮิมว่า ขณะที่มือหนาเลื่อนไปทางด้านหลังก่อนล้วงเข้าไปในกางเกงถึงชั้นใน ผมกัดปากเมื่อยาเย็นถูกทาลงรอบๆ ช่องทาง แต่ทาไม่นานมือหนาก็ละออกมา

“ขอบ… คุณ” ผมบอกก่อนจะพยายามดันตัวออกทว่ามันไม่เป็นผลเพราะพี่ฮิมกอดเอวผมเอาไว้แน่น  เขาเอนหลังลงเตียงตัวผมเลยเอนตามจนในที่สุดก็กลายเป็นว่าผมกำลังคร่อมพี่ฮิมอยู่ กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ ของเขามันตีตื้นขึ้นจมูก มั่วเมาและดึงดูด พอมารู้ตัวอีกทีก็นอนทาบร่างหนาไปแล้ว

“พี่ยังไม่ทันได้ให้ของขวัญวันเกิดเลเลยนะ”

จริงด้วย… ของขวัญครบรอบสิบแปดปีฮิมยังไม่ได้ให้ผมเลย

ผมกลิ้งตัวมานอนข้างๆ แทนก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองเขา “พี่ฮิมจะให้อะไรเล”

“อยากได้อะไรล่ะ”

“ถ้าขอแล้วฮิมจะให้ไหม”

พี่ฮิมพยักหน้า ในขณะที่ผมเม้มปากแล้วลองขอดู “งั้นเลขอรถ”

“ได้”

“จริงเหรอ!!” ผมเบิกตากว้างพร้อมกับเด้งตัวขึ้นมาจากทางนอน แต่โดนมือหนาดึงตัวกลับมานอนตามเดิม “พ่อให้จะเลจริงเหรอ”

“เรียกพ่อไม่ให้”

“พี่ฮิมม”

ฮิมหัวเราะเล็กน้อย เขายื่นมือมาบีบจมูกผมแล้วตอบ “ตกลง”

“ฮือออ ทำไมพี่ฮิมใจดีจัง ขอรองเท้าสักสามคู่ด้วยได้ไหม”

“ได้”

“คอมเล่นเกมเครื่องใหม่ ขอสเปคแบบเทพๆ นะ”

“ได้”

“เอาโน๊ตบุ๊คด้วย”

“ตกลง”

“ฮือออออ ทำไมแต่ก่อนไม่เห็นใจดีแบบนี้”

“ตอนนั้นเป็นพ่อ” ฮิมว่า เขากดริมฝีปากลงข้างแก้มผมก่อนจะเลื่อนไปวางคางบนศีรษะแทน

“พี่กับพ่อก็คนเดียวกัน” ผมเถียงแต่เจ้าของใบหน้าคมคายส่ายหน้า

“พ่อตามใจเลมากไม่ได้หรอก เดี๋ยวคนดีดื้อ แต่แค่นี้ก็ดื้อแล้ว” ประโยคหลังๆ ผมไม่ค่อยได้ยินแต่รู้ว่าอีกฝ่ายกำลังพูดอะไรสักอย่างเกี่ยวกับผม แต่ช่างมันเถอะ!

“ไปดูรถตอนนี้เลยได้ไหม” ผมว่าเสียงอู้อี้ขณะโดนคนตัวสูงกดใบหน้าเข้าที่อกแกร่ง ฮิมนิ่งไปสักพักก่อนจะลุกขึ้นจากเตียงแล้วยื่นมือมาทางผม อีกฝ่ายไม่ได้พูดแต่ผมรู้โดยสัญชาติญาณ พี่ฮิมกำลังแสดงการกระทำแทนคำพูดที่มันบ่งบอกถึงคำว่า ‘ตกลง’ เป็นครั้งที่สามของวันนี้



เสียงฝีเท้าที่กำลังเดินลงจากบันไดดึงความสนใจให้ร่างสูงที่กำลังเก็บชีทอยู่ในห้องนั่งเล่นหันไปมอง เกียร์สบตากับเพื่อนที่เดินมาเอากุญแจรถในห้อง ก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายไม่ได้ใส่ชุดนักศึกษา

“มึงไม่ไปเรียนเหรอ” เกียร์ถามด้วยความแปลกใจ แต่คำตอบที่ได้จากฮิมคือการส่ายหน้าพร้อมกับยิ้มเล็กน้อย “แล้วจะไปไหน”

“พาน้องไปเลือกรถ”

“ของขวัญวันเกิด ?” เสียงทุ้มถามแต่อีกฝ่ายไม่ตอบอะไรกลับนอกจากการยกยิ้มที่มุมปาก ทว่าทันใดนั้นคนถามก็เข้าใจในพริบตาเดียว มันอารมณ์ดีแบบนี้สงสัยจะ… “มีบ้านให้บ้าน มีรถให้รถ”

ร่างสูงประชดแต่คนโดนประชดกลับยังอารมณ์ดี เกียร์เลยว่าต่อ “ถ้ามึงใจดีก็ให้เงินกูด้วย”

พวกเกิดมาบนกองเงินกองทอง คงไม่เข้าใจอารมณ์ของคนที่ต้องทำงานหนัก กลับบ้านตอนฟ้าเกือบสว่างแถมยังต้องไปเรียนเพื่อไม่ให้เกรดตกเพราะต้องรักษาทุนอย่างเขา

ฮิมไม่ได้ตอบกลับ ร่างสูงหัวเราะออกมาก่อนจะเดินไปหาคนที่กำลังยืนรอตรงหน้าประตู






******************
เป็นตอนที่ฟีลกู๊ดที่สุดที่เคยแต่งมาแล้วในเรื่องนี้
เดี๋ยวฉากน่ารักจะตามมา พ่วง step ความหื่นของเฮีย 555555
มีนักอ่านเขียนขอให้เขียนฉากนึงให้ นานแล้ว
แต่เราจะเขียนให้ค่ะเพราะมันเข้ากับฟีลของเรื่องตอนนี้มาก55555

[Mura_saki]

ชอบฮิมในความน่ารักแบบนี้อ่ะ

[Supparang-k]

ตอนเป็นน้องเป็นลูกกำราบยากทำอะไรต้องมีขอบ้ขต   พอเลื่อนตำแหน่งปุ๊ปพี่แกสปอยหนักมาก

[Ginny Jinny]

 

[Namwhankn]

เรารักผู้ชายอย่างฮิมมากกกกก

[mild-dy]

ขอแบบพี่ฮิมคนนึงค่ะ

 

[Nus@nT@R@]

ฮิมตามใจน้องสุดๆ

[myd3ar]

ป๋ามากค่ะ ได้เมียนี่ทุ่มมาก

[205arr]

พี่ฮิมสายเปย์จริงๆ

[LovEYouOnLy]

ป๋าสายเป เปให้สุดๆ อย่างนี้เราของบ้างจะได้มั้ยนะ

[Piima]

พี่ฮิมสายเปย์ที่แท้ทรู

ตอนแรกฮิมจะบอกเมื่อก่อนเป็นพ่อ

แต่ตอนนี้เป็นผัวใช่ไหม

[♥►MAGNOLIA◄♥]

โอย......ชอบบบบบบ 
พี่ฮิม ป๋ามากกกกก มีบ้านให้บ้าน มีรถให้รถ ป๋าโคตร
เล เขินฮิม มากมาย พอเปลี่ยนสถานะ
"เล จะเป็นแม่" ฮิม งง เลย /คนอ่านก็งง
“...”
“แต่ให้ฮิมเป็นพ่อนะ”
อยากอ่านต่ออีกและ 
           

[goosongta]

พี่ฮิมสายเป

[OoniceoO]

คนมีเงินทำไรไม่ผิด

[Jibbubu]

พี่ฮิมสายเปย์ แต่ระวังน้องจะได้ใจแล้วดื้อกว่าเดิมนะคะ อ๊ะๆ เราพอรู้แล้ว จะหลอกล่อน้องให้ดื้อแล้วมาลงโทษทีหลังบนเตียงเอาให้เชื่องเหมือนแมวน้อยๆ ใช่มั้ยค่ะพี่ฮิม

[puiiz]

 

[question09]

 

หวานๆกันหน่อย

[mooping-7]

เป็นลูกไม่ให้แต่พอเป็นแม่เปย์หมดหน้าตักจ้าาาาา

[fahdekkom]

ถ้าจะเปย์หนักขนาดนี้พี่ลาอยาเป็นเมียพี่ฮิมเลย 555

[A_Narciso]

อยากรู้ว่า ฉากนั้นจะเป็นยังไงค่ะ...
ปล.พี่ฮิมเปย์แล้วก็มาเรียกเก็บคืนบนเตียงละสินะ..