สวัสดีค่า
ตอนเย็นวันอาทิตย์แบบนี้ก็ต้องมีอะไรมาให้ทุกท่านยิ้มสักหน่อย
เลยเอาพี่นาฏยกับเจ้าขามาหาทุกท่าน
ใครคิดถึงพี่นาฏยเจ้าขาคอมเม้นมาคุยกันได้นะคะหรือว่าจะติดแท็คในทวิตเตอร์มาหวีดกันได้
#รักตามสั่ง
ขอบคุณทุกการคิดตามค่ะ
------------------------
"อยากกินจิ้มจุ่ม" เสียงทุ้มเข้มดังขึ้นลอยๆทำให้คนฟังหันไปมอง
ร่างสูงนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟาตัวใหญ่ มือกดช่องโทรทัศน์ เสียงหนังแอคชันยิงสาดกระสุนว่อนดังออกมาจากลำโพงตัวเขื่องพร้อมกับเสียงเอฟเฟคหนัง
"จิ้มจุ่ม?" จันทร์เจ้านั่งข้างๆถามคนพูด
"อืม" ร่างสูงใหญ่ขยับตัวคลายความเมื่อยจากการนั่งท่าเดิมนานๆ
เวลาบ่ายสี่โมงเย็นวันอาทิตย์ วันหยุดสุขสบายของคนทำงาน อยู่บ้านให้ผ่อนคลาย ทำอะไรกินอร่อยๆที่บ้าน
จันทร์เจ้าบีบไหล่หนาให้เพื่อคลายกล้ามเนื้อ พี่นาฏยทำงานมาเหนื่อยๆทั้งอาทิตย์ บางวันกลับบ้านดุกดื่นเห็นแล้วน่าสงสาร เลยต้องทำของอร่อยๆเป็นการเพิ่มพลังให้ตลอด
"ได้ครับ งั้นเดี๋ยวเราไปซื้อจิ้มจุ่มร้านเจ้าประจำ แล้วเอามาใส่หม้อสุกี้ที่บ้านเนอะ" เขาหมายถึงร้านอาหารอีสานที่เขากับพี่นาฏยไปบ่อยๆเวลาอยากกิน ร้านสะอาด มีแอร์เย็นๆให้นั่งสบายๆ ไม่ต้องไปไฝว้กับยุงเพราะเคยไปนั่งกินกับไอ้อัช กลับบ้านมาขาลายพร้อยเลย ลำบากพี่นาฏยต้องหายามาให้
"ได้..."
คนอยากกินพร้อมคนทำก็พร้อม เขาสองคนออกไปซื้อจิ้มจุ่มเจ้าประจำ ยังมีพวกคอหมูย่าง ลาบข้าวเหนียว ขาดไม่ได้คือน้ำจิ้มแจ๋วที่พี่นาฏยสั่งให้เขาเพิ่มพริกป่นกับข้าวคั่วให้
"เหมือนเดิมเนอะพ่อหนุ่ม" คุณป้าเจ้าของร้านยิ้มกว้างตอนสาดพริกป่นลงไปเพิ่ม
กระต่ายแคระตีมือใหญ่เบาๆ "เผ็ดไปแล้วครับ" แต่พี่นาฏยสนใจที่ไหน เลยต้องรีบร้องบอกป้าเมื่อป้ากำลังสาดช้อนที่สอง "ป้าครับ! พอแล้วครับ ช้อนเดียวพอ"
นัยน์ตากลมโตค้อนมองร่างสูงที่ยืนยิ้มมุมปาก จะกินให้กระเพาะทะลุเลยใช่ไหมนะ! เห็นถุงน้ำจิ้มแดงแจ๋แล้วเบ้ปาก อยากเอาไปเททิ้งจริงๆ
"ห้ามเอาไปเททิ้งนะ" ทำหน้าเหวอ รู้ได้ไงอะ! อ่านใจออกหรอว่าเขาคิดอะไร
นาฏยหัวเราะเบาๆ กระต่ายแคระทำหน้าตลกๆให้เขาเห็นอีกแล้ว
พอได้ของครบพี่นาฏยจ่ายเงิน เดินถือของขึ้นรถที่จอดไว้ริมฟุตบาท
"แวะซุปเปอร์ด้วยนะครับ"
นาฏยรู้อยู่แล้วว่าต้องแวะ ปกติพี่นาฏยกินค่อนข้างเยอะเพราะงั้นเนื้อหมูที่ร้านให้มาจะไม่พอ จันทร์เจ้าเลยจะชอบซื้อหมูสไลด์จากซุปเปอร์มาเพิ่มด้วยเพื่อจะได้กินอิ่มๆ
ร่างเล็กเดินนำคนเข็นรถไปเรื่อยๆ ไหนๆก็ไหนๆแล้วเลยจะซื้อของเข้าบ้านด้วยเลยเพราะว่าตอนนี้เริ่มหมด ความจริงบ้านพี่นาฏยก็จะมียายน้อมคอยกำกับอยู่แล้วว่าจะซื้ออะไรเข้าบ้านแต่ว่าถ้ามีโอกาสออกมาเดินเองพวกเขาสองคนก็ชอบซื้อกลับไปเองมากกว่า
"เอาซีเรียลใส่ผลไม้เนอะ" มือเล็กหยิบกล่องอาหารเช้าซีเรียลลงรถเข็นสองกล่องปากก็เจื้อนแจ้วๆไปเรื่อยๆ ส่วนร่างสูงก็มีหน้าที่แค่เดินเข็นรถตามเท่านั้น หน้าที่ของการซื้อของก็ยกให้อีกฝ่าย น้องรู้ดีว่าเขาชอบกินอะไรและจะซื้อมาเก็บที่บ้านไว้ให้ตลอดถ้าของหมด
"หมูสองแพ็ค"
"เอาผักเพิ่มด้วยสิ" ผักที่ร้านให้มาน้อยไปหน่อย
"ได้ครับ เดี๋ยวเจ้าขาไปซื้อ" คนตัวเล็กกว่าพยักหน้าหงึกหงัก
ใช้เวลาอยู่พักใหญ่ก็ได้ของครบทั้งวัตถุดิบสำหรับอาหารเช้าและข้าวกล่องตอนเที่ยงสำหรับพี่นาฏยเอาไปที่ทำงาน
พี่นาฏยบอกว่าอยากกินไข่กะทะกับขนมปังปิ้งเป็นอาหารเช้าพรุ่งนี้ เขาเลยซื้อพวกขนมปังไปด้วย
"อ๊ะ!" จันทร์เจ้าอุทานเมื่อมือใหญ่เข้ามารวบถุงทั้งหมดไปถือไว้เองด้วยมือข้างหนึ่ง
"กลับกันเถอะ" จันทร์เจ้ายิ้มกว้างกับประโยคต่อมา "พี่หิวแล้ว..." นั่นสิ ต้องรีบกลับแล้วเพราะพี่นาฏยหิวข้าวแล้ว
มือใหญ่ข้างที่ยังว่างเกี่ยวกับมือเล็กเอาไว้พลางจูงให้ออกเดิน กระต่ายแคระก้มหน้าอมยิ้ม
...ทุกคนอย่าลืมกินข้าวนะครับ...
-----------------------
หัวข้อ: รัก ▪️ ตาม ▪️ สั่ง รายละเอียดหนังสือรอบไปรฯค่ะ P.57 11/04/18 [END] (อ่าน 529201 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก