ภารกิจที่ 26 : เป้าหมาย“หมายความว่ายังไงวะ” เขียวหันไปจ้องเพื่อนเขม็ง ไม่ต้องส่องกระจกก็รู้ว่าหน้าของเขาเขียวสมชื่อ
“อะไร?” จุนทำหน้างง เมื่อเขียวดึงเขาเอาไว้ ไม่ให้เดินตามพี่ๆ เข้าไปในอาคาร พวกเขาเพิ่งเดินทางมาถึงรีสอร์ท จุน เขียว
อินทรีย์มารถของทิเบต ส่วนโชแปง สิงห์มารถของอิฐ
“เรื่องห้องพัก”
“กูก็เพิ่งรู้พร้อมมึงในรถเนี่ย สาบานได้”
“แล้วทำไมมึงไม่ค้างห้องเดียวกับกู”
“มึงก็ได้ยินแล้วนี่ ว่าพี่เบตขอความร่วมมือจากมึงกับกูให้แยกห้องพัก น่ามึงถือว่าช่วยๆ กัน พี่มิ้นจะได้ตัดใจ”
“แต่กูไม่อยากค้างห้องเดียวกับพี่อิน”
“จริงหรือ” จุนส่งสายตาล้อเลียนเพื่อน
“จริง!” เขียวหวานเสียงชักไม่หวาน จุนย่นจมูก โธ่ทำเป็นโกรธ ใจเต้นอยู่ล่ะสิเขารู้หรอก
“มึงค้างห้องเดียวกับกูก็ได้นี่หว่า แล้วมึงค่อยโชว์สวีทตอนอยู่ในกลุ่ม” เขียวพยายามออกความคิดเห็น เขาบอกตามตรงว่าเขายัง
ไม่พร้อมจะค้างห้องเดียวกับอินทรีย์ แถมชุดนอนเขาที่เอามา เขียวนึกถึงชุดเน่าๆ ที่หยิบมาเพราะมันใส่สบายแล้วนึกอยากร้องไห้
ไม่ไหวหรอกไม่ไหวแน่ๆ
“ถ้ามึงไม่อยากแยก มึงไปบอกพี่เบตสิ” จุนรีบโบ้ยไปให้ทิเบต
“มีแต่เรื่องปวดหัว แค่เรื่องพี่มิ้นเดินทางมาก่อนกูก็ว่าแม่งๆ แล้ว ยังมาเรื่องนี้อีก” เขียวถอนใจยาว พวกเขาเพิ่งทราบจากทิเบตใน
ตอนเช้าว่ามิ้นออกเดินทางมาก่อน ทั้งที่นัดกันไว้ว่ามิ้นจะมารถคันเดียวกับอิฐ
“เอาน่ามึงอย่าคิดเยอะ คิดไปก็ปวดหัว มีผัวดีกว่า”
“เหี้ยจุน!” เขียวอยากจะโมโหเพื่อนแต่สุดท้ายก็หัวเราะออกมา
“เต็มปากเต็มคำเชียวนะมึง ช่วยเห็นใจความห่ามที่มึงเคยเป็นด้วยเถอะ อย่ามาเคะแตกแถวนี้”
“เคะคืออะไรวะ” จุนทำหน้างงๆ
“ก็..” เขียวหน้าแดง ไม่กล้าบอกว่าเขาแอบไปศึกษามาจึงรู้จักคำพวกนี้
“ไหนมึงบอกมึงศึกษามาอย่างดี แค่นี้ไม่รู้” เขียวเอาตัวรอดโดยการด่าเพื่อนกลับ
“ก็ใช่ แต่ในวิดีโอที่กูดูมันไม่มีคำนี้นี่หว่า แปลว่ามึงศึกษามาดีกว่ากูเหรอ เสือซุ่มนะมึง” จุนหรี่ตามองเพื่อน มุมปากยกยิ้มเจ้าเล่ห์
อย่างนี้ต้องซักให้ขาวสะอาด
“เขียว จุน เข้ามาเร็วๆ พนักงานจะพาไปห้องพัก” เสียงโชแปงตะโกนเรียกเหมือนเสียงสวรรค์ เขียวคว้ากระเป๋าเดินทางที่วางอยู่
กับพื้น เดินนำจุนลิ่วแบบไม่มองเหลียวหลัง
“หึหึ ประมาทกูเกินไปแล้วไอ้เพื่อนยาก อย่านึกว่ามึงจะหนีความจุ้นของกูได้” จุนไม่คิดจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆ มีโอกาสเมื่อไหร่
เขาจะซักให้ขาวสะอาดยิ่งกว่าใช้ผงซักฟอกซักอีกคอยดู
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“นี่แทนเพื่อนมิ้น” จุนกับเขียวสบตากันงงๆ เมื่อมิ้นแนะนำให้รู้จักกับผู้ชายหน้าตาดี รูปร่างสูงใหญ่ ที่เดินทางมาพร้อมกับเธอ
“มิ้นไม่อยากขับรถมาคนเดียวกลัวง่วง เลยชวนแทนมาด้วยไม่ว่ากันนะ” เขียวคิดว่ามันยิ่งน่าตลกเข้าไปใหญ่ มิ้นไม่จำเป็นต้องขับ
รถมาเอง เพราะนัดกันไว้ว่าจะมารถคันเดียวกับสิงห์ และพวกเขาออกตามหลังมิ้นมาไม่ถึงสามชั่วโมง
“ยินดีที่ได้รู้จักครับ” รอยยิ้มของแทนทำเอาโชแปงเผลออ้าปากค้าง เขียวต้องกระทุ้งแขนเพื่อนเบาๆ ถึงหุบลงได้
“เช่นกันครับ” อิฐเป็นคนตอบรับ ในขณะที่คนอื่นเพียงแค่ส่งยิ้มให้
“หล่ออะ” โชแปงแอบกระซิบกับเขียว ผู้ชายคนนี้หน้าตาคมคาย ออกเซอร์นิดๆ ดูมีเสน่ห์มาก
“แปง” เขียวเตือนสติเพื่อน กลัวเจ้าตัวจะได้ยินเพราะยืนอยู่ไม่ห่างกันมาก
“ทานอะไรกันมาหรือยังคะเบต” มิ้นหันไปถามทิเบต เธอรู้ว่าเหตุผลของเธอไม่น่าเชื่อถือแต่เธอไม่สนใจ เธอต้องการแค่ให้แทน
มาด้วยโดยไม่มีใครคัดค้านก็พอ
“แวะทานมาแล้ว มิ้นกับแทนทานแล้วใช่ไหม”
“ใช่ค่ะ ถ้าอย่างนั้นทำอะไรกันดีคะ ออกไปเที่ยวข้างนอกหรือจะพักผ่อนอยู่ในรีสอร์ท”
“ว่าไง?” ทิเบตหันไปถามความคิดเห็นจากคนอื่นๆ
“พักผ่อนอยู่รีสอร์ทไหมครับ ผมอยากเล่นน้ำ” จุนออกความคิดเห็นเป็นคนแรก เขาเคยมาทะเลแต่ไม่บ่อยๆ ดังนั้นต้องใช้เวลาให้คุ้ม
“คนอื่นล่ะ”
“ก็ดี พักผ่อนกันตามอัธยาศัย เย็นๆ ค่อยออกไปหาอาหารทะเลกิน” อิฐเห็นด้วย พวกเขามาค้างสองคืน นั่งรถมาเหนื่อยๆ พัก
ผ่อนก่อนพรุ่งนี้ออกเที่ยวก็ยังทัน
“เห็นด้วย” อินทรีย์เป็นอีกเสียงที่เลือกอยู่รีสอร์ท
“คนอื่นๆ โอเคไหม” เมื่อไม่มีใครคัดค้าน ทิเบตจึงสรุปตามที่อิฐแนะนำ คือพักผ่อนกันตามอัธยาศัยอยู่ในที่พัก
“ไปเปลี่ยนเสื้อผ้ากัน” จุนชวนเขียวกลับห้อง พวกเขาออกมารวมตัวกันหลังเก็บกระเป๋าเข้าห้องเรียบร้อย เพื่อเดินชมรีสอร์ท
คร่าวๆ และเพื่อปรึกษาหารือกันว่าจะทำอะไรต่อ
“อย่าเพิ่งลงทะเล นั่งชมวิวหรือเดินเล่นถ่ายรูปไปก่อน” ทิเบตดักคอเพราะรู้ว่าไอ้ตัวจุ้นคงอยากลงทะเลเต็มแก่
“ไม่เอา ผมอยากเล่นน้ำ”
“เห็นแดดไหม”
“ไม่เห็นร้อน”
“แต่กูร้อน ถ้าจะลงทะเลมึงเล่นไปคนเดียวเลย” เขียวอยู่ข้างทิเบตเต็มที่ ให้ลงทะเลตอนนี้เห็นจะไม่ไหว
“แปงก็ยังนะจุน ร้อนเดี๋ยวผิวเสีย”
“ไม่มีใครเข้าใจหัวอกเด็กบ้านนอกอย่างกู”
“กูก็บ้านนอกไหม” เขียวสงสัยว่าจุนน่าจะเป็นโรคความจำเสื่อม ถึงจำไม่ได้ว่าพวกเขามาจากจังหวัดเดียวกัน
“เดี๋ยวไม่สบาย” ทิเบตให้เหตุผลที่เขาห้าม อากาศแบบนี้ขืนลงไปเล่นน้ำ ไอ้ตัวจุ้นของเขาคงไข้จับ
“กลัวอะไร เล่นไปเลย อยากลงลง ไม่ต้องสนใจแดดสนใจไข้ หน้าดำตัวดำไม่เห็นเป็นไร” สิงห์ยุส่ง
“พี่ก็ลงคนเดียวสิ” ไอ้ตัวจุ้นย้ายข้างหน้าตาเฉย
“ไอ้นี่! พี่เชื้อเข้าข้างแทนที่จะขอบคุณ ดูมันมองหน้า” สิงห์ตบหัวจุนเบาๆ เมื่ออีกฝ่ายทำหน้าระแวงเขา
“อย่าตีเดี๋ยวฉี่รดที่นอน” จุนยกมือขึ้นลูบหัว ทำปากยื่นไม่พอใจสิงห์
“โตเป็นควายแล้วยังฉี่รดที่นอนอีกเหรอ”
“ไม่ใช่สักหน่อย ผมโตมาเป็นคน พี่สิงห์อยากโตเป็นควายก็ตามใจ”
“อ้าว!ไอ้จุน พูดเหี้ยแล้วมึง”
“งั้นพี่ก็เหี้ยเหมือนกันแหละถึงฟังผมออก”
“มึงโดน” ทิเบตยืนมองเพื่อนวิ่งไล่เตะแฟน เขาไม่คิดจะห้ามปรามเพราะรู้ว่าทั้งคู่ไม่ได้ทะเลาะกันจริงจัง
“เบตเหมือนเลี้ยงลูกเลยนะคะ เด็กยังไม่รู้จักโตก็แบบนี้ น่ารักดี” มิ้นพูดคล้ายชม แต่แฝงไว้ด้วยความหมายที่ใครฟังก็เข้าใจ
“น่ารักดี” เขียวขมวดคิ้ว ลอบมองหน้าคนพูด แทนยืนกอดอกมองตามสิงห์กับจุน ใบหน้ามีรอยยิ้มพึงใจในแบบที่เขียวไม่ชอบสักนิด
หมอนี่มาทำไม คิดอะไรอยู่ เขียวเบนสายตากลับ แล้วพบว่าไม่ใช่เขาคนเดียวที่เห็น ทิเบตยืนนิ่ง แววตาคมกล้าฉายแววเอาเรื่อง
จนเขียวเห็นแล้วยังขยาดแทน ได้แต่หวังว่ามาเที่ยวครั้งนี้จะไม่มีอะไรเกิดขึ้น
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“น่ารักไหม” มิ้นเดินเข้ามานั่งบนเก้าอี้ชายหาดตัวที่ตั้งอยู่ข้างเก้าอี้ของแทน มองเพื่อนยกเบียร์ขึ้นจิบตามองตรงไปยังทะเล
“น่ารักดี แต่มิ้นแน่ใจนะว่ายังไม่ได้คบกันจริงจัง”
“แน่ใจ” มิ้นโกหกเพื่อน เธอตั้งใจชวนแทนมาเพราะรู้ว่าเพื่อนเป็นเกย์รุก แทนเป็นผู้ชายโปรไฟล์ดี ทั้งรูปร่างหน้าตาและฐานะ ถ้า
ไอ้เด็กจุนมันชอบคนที่ความรวย ก็น่าจะดึงมาได้ไม่ยาก
“แทนช่วยเราหน่อยนะ แทนก็รู้ว่าเรารักเบตมาก ช่วยดึงเด็กคนนี้ออกมาให้หน่อย”
“รับปากแล้วว่าจะช่วยก็คือช่วย แต่ผมอยากให้มิ้นตัดใจมากกว่า ถึงครั้งนี้ผมทำสำเร็จก็ใช่ว่าทิเบตจะไม่มีคนอื่นเข้ามาอีก” แทน
พูดกับเพื่อนตรงๆ เขาเป็นเพื่อนกับมิ้นตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ถึงจะเรียนกันคนละมหาลัยแต่ก็ยังติดต่อกันเรื่อยมา เรื่องรสนิยมของ
เขามิ้นรู้มานานแล้วเพราะเขาไม่เคยปิดบัง เมื่อเพื่อนมาขอร้องให้ช่วยแทนจึงยอมรับปาก เพราะสำหรับเขามิ้นเป็นเพื่อนผู้หญิงที่
น่ารักและนิสัยดี
“เรื่องนั้นไม่ต้องห่วง ก่อนหน้านี้เราไม่กล้าแต่คราวนี้จะเราสู้เต็มที่”
“อย่าทำอะไรให้ตัวเองเจ็บ” แทนเตือนเพราะเป็นห่วงเพื่อน
“บอกตอนนี้ไม่ทันแล้วมั้ง” มิ้นหัวเราะเสียงขื่น ไหนๆ เธอก็เจ็บไปแล้วถ้ามันต้องเจ็บอีกนิดจะเป็นไรไป ขอแค่แทนทำสำเร็จแยก
จุนออกจากทิเบตได้ เธอก็ยังมีความหวัง
✪✣✤✥✦✧✣✤✥✦✧✪
“พี่สิงห์ผมไม่ไว้ใจเพื่อนพี่มิ้นเลย” เขียวตัดสินใจพูดสิ่งที่เขากังวลกับสิงห์ เมื่อไม่รู้ว่าจะปรึกษาใครดี คุยกับจุนหรือโชแปงไปก็
เท่านั้น ส่วนอิฐกับอินทรีย์สองคนนี้ไม่ยุ่งเรื่องชาวบ้าน ดังนั้นจึงมีแค่สิงห์ที่ตอบโจทย์ทุกอย่าง
“มีอะไรเหรอ” สิงห์หันมาตั้งใจฟังรุ่นน้อง เขาเลือกนั่งจิบเบียร์ชิวๆ อยู่ริมหาด ไม่ได้ลงน้ำเหมือนคนอื่นๆ
“ผมก็บอกไม่ถูกครับ แต่ผมรู้สึกว่าสายตาพี่เขาแปลกๆ”
“ตาเข ?”
“โธ่!พี่สิงห์ ผมซีเรียสนะครับ” เขียวเกือบถอดใจลุกหนี เริ่มสงสัยว่าเขาจะพึ่งพาผิดคนหรือเปล่า
“ฮ่าๆ โทษที ที่ว่าแปลกๆ มันเป็นยังไงไหนลองอธิบายมา”
“พี่แทนมองจุนเหมือนเจอคนถูกใจแล้วอยากได้”
“หือ?” สิงห์หันไปมองแทนที่นั่งห่างออกไปโดยอัตโนมัติ อีกฝ่ายเหมือนรู้ตัวว่ามีคนมองจึงหันหน้ากลับมา สิงห์จึงยกมือขึ้น
ทักทายพอเป็นพิธี
“จริง”
“อะไรจริงครับ?” เขียวปรับสมองไม่ทัน เมื่อสิงห์หันมาพยักหน้าให้
“ไอ้หมอนี่ไว้ใจไม่ได้ พี่ไม่ถูกชะตา ดูรอบๆ สิ” เขียวหันไปมองรอบๆ ไม่แน่ใจว่าสิงห์ให้มองอะไร
“สาวๆ แม่งไม่มองมาทางนี้เลย มองแต่เพื่อนมิ้น แบบนี้มันใช้ได้ที่ไหน”
“พี่สิงห์!” เขียวเสียงอ่อนใจ เริ่มเชื่อแล้วว่าสิงห์คือพี่ชายของจุน แม้ไม่ได้คลานตามกันออกมา
“ฮ่าๆ เอาน่าอย่าคิดมาก มาเที่ยวก็เที่ยวให้สนุก อย่ามัวแต่เป็นห่วงคนอื่นหรือไม่ก็ไปห่วงเพื่อนพี่โน้น มันจะหงอยตายอยู่แล้ว”
“ไม่เห็นเป็นอย่างที่พูด” เขียวก้มหน้าหนี พูดเสียงอุบอิบอยู่ในคอ
“เรามันไม่รู้อะไร ไอ้อินมันเกรงใจเราถึงขั้นยอมจำศีล ปล่อยนานไปอินทรีย์น้อยบินไม่ขึ้นแล้วเอ็งจะเสียใจ”
“อินทรีย์น้อย?” เขียวทวนคำงงๆ ก่อนจะนึกขึ้นได้ในเวลาต่อมาว่าสิงห์หมายถึงอะไร
“ผมไม่พูดกับพี่สิงห์แล้ว!”
“ฮ่าๆ เอาน่าเชื่อพี่ คิดเหรอว่าคนอย่างไอ้เบตจะยอมให้ใครมายุ่งกับแฟน เรารู้จักเพื่อนพี่น้อยเกินไป”
“ถ้าเป็นอย่างนั้นก็ดีครับ ผมจะได้หายห่วง”
“มีไว้สักห่วงสองห่วงก็ดีนะ ไม่ใช่สิต้องเรียกว่าถุงสองถุงเดี๋ยวคืนนี้ไม่มีใช้” เขียวหน้าแดงแจ๋ ลุกพรวดพราดขึ้นยืน
“ผมจะไปเล่นน้ำกับจุน”
“ฮ่าๆ ไปเถอะ บอกไอ้เบตด้วยว่าสักครึ่งชั่วโมงให้ต้อนลูกลิงขึ้นมาได้แล้ว กว่าจะอาบน้ำแต่งตัว กว่าจะออกไปกินข้าวเย็น
พอดีผับไม่เหลือสาวให้พี่ส่อง “
“ไหนบอกว่าไปผ่อนคลายไงครับ ตกลงพี่สิงห์จะไปส่องสาวเหรอ”
“ก็ส่องสาวนี่แหละผ่อนคลายที่สุด”
“ผมล่ะเชื่อพี่เลย” เขียวส่ายหัวแรงๆ เดินกลับไปหาจุนที่ยังดำผุดดำว่ายอยู่ในน้ำ เขารู้แล้วว่าทำไมสิงห์ยังโสด ไม่ใช่เพราะหา
ใครไม่ได้หรอก ดูท่าจะไม่เอาใครจริงมากกว่า
✪✣✤✥✦✧✣✤TBC✥✦✧✣✤✥✦✧✪
ขอพักความจุ้นของจุนมาอารัมภบทเรื่องราวก่อนนะคะ บอกเลยว่าไปทะเลกันยาวๆ อีก3-4 ตอน
Darin ♥ FANPAGE Twitter :
primdarin
หัวข้อ: ❤ Love Mission ♥ ภารกิจพิชิตรัก ❤ [ End ] 28/05/17 ✿ P.100 (อ่าน 764157 ครั้ง)
หน้าแรก
ช่วยเหลือ
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก